Voor- of acMmit?
Een familiegeschiedenis,
No. 590.
Zaterdag 11 Mei 1901.
10e Jaarg*.
Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor het
voormalig vierde District.
FEUILLETON.
II iu: S k K S1 IIK COURANT,
ABONNEMENT.
Per 3 maanden ƒ0.50, franco per post door het geheele Rijk ƒ0.55,
voor België ƒ0.628, voor Amerika ƒ0.826, bij vooruitbetaling.
Bij alle boekhandelaren en brievengaarders worden abonnementen aangenomen.
ADVERTENTIE N.
Van 1 tot en met 4 regels 20 cents elke gewone regel meer 4 cents.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag twee uur.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bij den uitgever C. DILLIDIVV te Itreskens.
O
II.
We kunnen daaraan toevoegen,
dat een koehouder, na daarmede
ia zijn nadeel proeven te hebben
genomen, als voeder voor zijn vee
geene klavers wilde hebben, die
•aangezet" zijn met het zooge
naamde landbouwzout. Als reden
daarvoor gaf hij op, dat zijne
koeien bij het gebruik van zulke
klater ontzettend dorstig waren,
mitsdien veel dronken, doch met
het gevolg, dat ze niet alleen ma
ger werden, maar ook minder en
schraler melk gaven. Hij wilde
nadien dan ook geen voeder meer
doen gebruiken, dan dat, hetwelk
op de oude wijze bemest was.
Ook vernamen we meermalen,
dat de halmen van het te velde
staande koren, veel minder veer
krachtig zijn dan vroeger, en dat
deze wel hooger en vlugger op
schieten, doch dat de aren niet die
zwaarte meer bereiken van weleer.
Het jeugdige graan neemt veel
spoediger een geelachtige, als 't
ware een verbrande kleur aan,
indien de minder gunstige weers
gesteldheid wat lang aanhoudt,
eene omstandigheid, waartegen het
jonge koren minder bestand schijnt,
dan in den .ouden tijd".
Alhoewel vele burgers en
andere menschen ook jaar in,
jaar uit, een eigen varken mesten,
en dit .spaarpotje" tegen den
winter door slachting productief
maken, hetzij voor den winter
voorraad, hetzij om het .uit te
slachten" zijn er aan den an -
deren kant weder tal van men
schen, die, om een dageljjk-
sche uitdrukking te bezigen
.bij den slager leven". Ze heb
ben daarbij dit voor. dat ze dan
elke week versch varkensvleesch
ontvangen, dat toch nog altijd te
verkiezen is boven een gastig ge
worden stukje spek, of sterkge
worden worst.
Doch ondanks het voorrecht van
versch geslacht te krijgen, komt
het tegenwoordig veelvuldig voor,
dat men een smaak aan het spek
of aan de worst heeft, die er vol
strekt niet bij behoort, en waar
van men zich toch geen reken
schap kan geven.
Als de slager, zich geen kwaad
bewust, om eene nieuwe bestel
ling komt, dan is het eerste woord
over de vreemde .smaak" die men
geproefd heeft, maar de man kan
zich blijkbaar moeilijk anders ver
antwoorden, dan met een »ik be
grijp er niets van
Dat hij echter niet stil zit, laat
zich denken, en zijne gedachten
den vrijen loop latende, komt hem
dit of dat in zijn brein op, waar
door hij meent, dat, in verband
met zijne ervaringen elders opge
daan, de mogelijkheid niet is uit
gesloten, dat de mindere hoeda
nigheid van spek of worst het ge
volg kan zijn van de voedering
van het dier. Ja, hij heeft var
kens onder het mes gehad, die
met erwten of erwtenmeel of wat
ook, doch in elk geval met .goed
voeder" gemest zijn, wier spek
delicaat was, helder blank en stijf.
Aan den anderen kant heeft hij
er geslacht, van welke hij zeker
weet dat ze met griendmeel en
dergelijke zandsoorten van meel
zijn groot gebracht, waarvan het
spek maar niet blank en stijf
werd, en een alles behalve fijne
smaak had, terwijl de gemaakte
worst na zeer korte tijd als be
dorven was.
Het is waar, de nieuwe wijze
van voedering is goedkooper en
oogenschjjnljjk meer winstgevend,
maar zou ze dat in werkelijkheid
zijn, en vragen we is het mo
gelijk dat dit verschijnsel inder
daad aan het voedsel, dat tegen
woordig veelvuldig gebruikt wordt,
zou kunnen liggen
Laten we bij deze verschijnse
len, die niet kunnen weggecijferd
worden, doch voor welks oorzaak
wij geen reden kunnen opgeven
omdat we leek zijn, en waarvan
we enkel vragen of die kan ge
legen zijn in de nieuwe richting,
nog slechts eene nieuwe noemen,
die ook veler aandacht gaande
maakt.
Men kan het weten, dat ons
land, en voornamelijk de noorde
lijke provinciën, een zeer bloeien
de boterhandel op Engeland uit
oefende. Alhoewel deze nu thans
nog wel niet onbelangrijk is te
noeraeu, is haar toch een gevoe
lige knak toegebracht, om de min
der vleiende reden, dat het immer
gunstig bekend staande Holland-
sche product in kwaliteit achter
uitgaat.
De knoeierijen in den boterhan
del, die veelvuldiger voorkomen,
sinds de kunstboter in den handel
is gebracht, tracht men het hoofd
te bieden door voortdurend scher
pere maatregelen in het leven te
roepen. Waar zulk eene belang
rijke industrie bedreigd wordt, is
het alleszins prijzenswaardig, dat
haren ondergang uit oorzaak van
vervalschingen, wordt gekeerd.
En toch durven we vragen of
de boterfabrieken aan den minder
goeden naam niet de schuld heb
ben, zonder nu juist opzettelijk
zich schuldig te maken aan knoeie
rijen of vervalsching.
De mindere hoedanigheid van
de boter, als oorzaak van het ver-
loopen van den haudel op Enge
land, slaat natuurlijk op de smaak
die in de boter is.
Nu moet het toch opvallen, dat
een goede proever, waarvoor men
volstrekt geen Engelschman moet
zijn, toch beslist de voorkeur moet
geven aan buter, bereid volgens
de ouderwe:Sche wijze, dan die
bewerkt volgens de nieuwe me
thode, door miudei van snelwer
kende hulpmiddelen. Men moec
hierbij niet afgaan op het oordeel
van anderen, want de eigen smaak
is in dit geval een betrouwbaar
controleur, om te kunnen zeggen,
aan welke soort van boter na
tuurlijk de onvervalschte ge
de voorkeur geeft. Het is alsof
de fabrieksboter dood verwerkt is
en of de machine er alles uit heeft
gebaald wat er in zat. We wil
len volstrekt niet betwisten dat de
wetenschap het aldus heeft voor-
35.
Zij kan hiervan niets weten
of vermoeden, hoop ik, meneer
merkte de lakei op.
Goddank nietantwoordde
s'r George met nadruk, die voor
2flD bediende zjjne gevoelens niet
verborgwant hjj verlangde in
dit droevig oogenblik medegevoel
en medegevoel maakt alle harten
geljjk. Het zal wel de treurigste
taak zjjn, die ik ooit had om haar,
baar vaders dood mede te deelen,
zeide hij eindelijk.
Een rechtvaardige dood, me
neer Want hjj verdiende geen
beter lot
Je hebt geljjk maar hij was
haar vader zij is nu weeze.
Hij zweeg een oogenblik, schrik
te toen op als uit eene mijmering
en liep toen naar het paadje als
of hij plotseling eene gedachte
kreeg.
Wij moeten ergens eene
boot zien te krijgen, Thomson,
van avond, in dit uur nog, als 't
kan en gaan langs de kust de
kloof in van deze rots. Wellicht
vinden wij een spoor van Mau-
rits. Het onderzoek zal mij ten
minste rust geven.
Maar de schat dan, sir Geor
ge vraagde Thomson, die zijn
meester volgde langs het pad
Het verborgen Millioen
Het Verborgen Millioen 1
Hoe vreeseljjk klonken die woor
den, daar zij over het gebeurde
een waas wierpen als van eene
zinsbegoocheling. Het was altijd
eene vreemde geschiedenis geweest
voor sir George, vreemd van 't
eerste oogenblik af en wat een
vervolg had zij nu.
Ik vrees, dat de schat met den
armen Maurits mede begraven is,
zeide hij want zijn moordenaar
bracht hem niet met zich mede
naar boven.
Er kwam een harde en bittere
trek op zjjn gelaat, toen hjj dit
zeidewant hjj bedacht hoe hun
ne zending geëindigd was. Hjj
bedacht hoe opgewekt Maurits was
geweest en hoe volhoudend in zjjn
voornemen om naar omlaag te
gaan. En hjj had hem laten be
gaan, hjj had hem zjjn zin gege
ven, alleen omdat de oude man
het aar. zjjn vader had belootd.
Hjj herdacht zelfs de laatste
woorden, die Maurits tot hem ge
zegd had Jjj bent jong met eene
lange reeks gelukkige jaren voor
u maar ik word oud en laat nie
mand achter, om mjj te betreuren,
dan gjj. Hjj wilde nuj mjjn leven
niet laten wagen. Als er met u
iets gebeuren zou, zoude haar
hart breken en ik bleef geheel
alleen achter. Ja, dat heeft hjj
gezegd haar hart zou breken
haar hart zou breken maar
zij behoeft het niet te weten.
Waarom zou ik haar den dood
van haar vader mededeelen Ik
kan even goed zeggen, dat wjj
hem ontmoet hebben, dat wjj sa
men naar de plaats gingen en dat
hjj, willende helpen, in den af
grond gevallen is met Maurits en
beiden werden gedood. Het zou
jn zekeren zin de waarheid zijn
en de zachtste waarheid, die hjj
haar kon meedeelen want het
was toch hare schuld niet.
Arme, lieve Clara 1
Hjj herinnerde zich hun laatste
afscheid, toen zij den laatsten
wensch uitsprak dat zjjn beste
vader spoedig beter zoude zjjn, en
den aandoeuljjken brief, dien zjj
hem schreef, toen zjj zjjn treurig
einde vernam, haar hartelijke
groeten aan Maurits dien zjj een
goedhartig oudje had genoemd, en
er had bjjgevoegd, dat George
hem maar als zjjn vader moest
liefhebben. Eu George had hem
lief gehad met die ware en erns
tige vriendschap als tusschen man
nen kan bestaan. Nu was hjj
dood vermoord Hij kon er
niet over doordenken het was
hem onbegrjjpeljjk. Het sneed
hem door het hart en bracht zjjn
hoofd in de war.
Hjj bracht zjjne gedachten op
de meer stoffeljjke zaken, die
