Eeuwfeest van het gewapend beton Bronchi letten Uit onze omgeving Axel AUTO OVER DE KOP Zaterdagmiddag omstreeks 2 uur is D. R. uit Axel met zijn personenauto op het spek-glad- de wegdek van de Sasdijk komen te slippen waardoor de auto over de kop is geslagen. Persoonlijk letsel deed zich niet voor, maar de auto werd zwaar beschadigd. AUTOMOBILIST GAF GEEN VOORRANG Dinsdagmiddag omstreeks kwart voor drie reed B. R. v. d. Z. uit Wiechelen (België) met zijn personenauto vanaf de Oranjestraat te Axel de kruising met de Kanaalkade Zuid singel op. Hierbij verleende v. d. Z. geen voorrang aan een personenauto bestuurd door H. H. de K. uit Terneuzen, die vanaf de Zuidsingel de Kanaalkade opreed. De botsing die hierdoor ontstond leverde aan beide voer tuigen flinke schade op. Persoonlijk letsel deed zich niet voor. BOTSING BIJ UITRIJDEN UITRIT Woensdagmorgen reed A. F. uit Kwaden- damme met zijn personenauto vanaf een uit rit van een woning aan de Zuidsingel de ventweg op, waarbij een uit de richting Sluis kil naderende vrachtauto bestuurd door H. van A. uit Sluiskil te laat opmerkte. Hierdoor botste de personenauto tegen de vrachtauto op waardoor beide voertuigen werden be schadigd. AUTOBOTSING Vrijdagmorgen te 6.30 uur reed F. M. B. uit Clinge met een bestelbusje door de Kerkdreef en draaide links af om de Oosterstraat in te rijden. Op dat moment werd hij ingehaald door een personenauto bestuurd door L. G. M. B. uit Lokeren (B) waardoor een botsing ontstond. Beide voertuigen werden flink be schadigd. C.P.B.-VERGADERING TE AXEL Woensdagavond kwam de Christelijke Platte lands Vrouwenbond afd. Oost Zeeuwsch-Vl. bij een in het nieuwe gemeenschapshuis van de Ichthus Kerk, Pironstraat 3. Deze vergadering stond onder leiding van de Pres. Mevr. Weijns-Bakker. Na de gebruikelijke opening werden de huis houdelijke zaken besproken. In de pauze was er gelegenheid zich op te geven voor enkele cursussen van de Stichting Voorlich ting ten Plattelande. Dan is het woord aan de spreker van deze avond, de heef Colsen uit Hulst. Hij spreekt over het onderwerp „De boerderij in de Oudheid'* toegelicht met vele dia's. De kerstmiddag zal gehouden worden 14 de cember in „De Poort" te Zaamslag. AANWINSTEN MUSEUM DE AXELSE BOERENKAMER De Axelse Boerenkamer mocht als geschenk ontvangen een sikkel, geschonken door de heer Rinn; en ontvangen in bruikleen van het Kerkbetsuur der R.K. Kerk alhier, het klokje, reeds eerder vermeld in deze krant, welk klokje afkomstig is van het fort Moer- spui, dat zich bevond bij Overslag. Dit klokje heeft ook gehangen in het St. Janshuisje aan de Hoogstraat, het Gildehuisje der stadswerkers, vorige eeuw door de R.K. Parochie gekocht van het Stadsbestuur. Het draagt het Randschrift „Peeter vanden Ghein heft mi ghegoten, 1548 (en niet 1584, zoals in een vorig nummer foutief stond). Onder de rand bevinden zich 3 halfverheven beeldjes, voorstellende: le De Heilige familie, 2e, St. Joris, die de draak bevecht en 3e. St. Maarten, die zijn mantel geeft aan een bedelaar. De Klok houdt de herinnering le vendig aan de fortenlinie aan de grens, mis schien ook wel aan de kerk van St. Maarten in Beoostenblide (le Verkorting). Verder is de inventaris uitgebreid met een verzameling sleutels, opgegraven bij de opgraving van het Schepenhuis in de Oude Stad. NIEUWE AANWINSTEN Chr. Openbare Bibliotheek Axel STUDIEBOEKEN Bar-Zohar, M. De jacht op de Duitse ge leerden; Buchanan, Th. G. De getuigen ster ven; Burgerlijk wetboek. (Leeszaal).; Collins, L„ en D. Lapierre. Brandt Parijs Dahm, B. Soekarno en de strijd om Indanesië's onaf hankelijkheid; Doyon, J. Herders zonder er barmen; Dupuis, P. J. F. Seksuele opvoeding en gezinsvorming nu; Egeraat, L. van. De Belgische Ardennen en Luxemburg; Egeraat, L. van. Gezinsuitstapjes in Nederland; Ege raat, L. van. Met kinderen naar het buiten land; Fisher, H. A. L. Geschiedenis van Euro pa; Ford, H. Vlucht naar de vrijheid; Geluid en gehoor; Gerhardt, I. G. M. De slechtvalk; Graaff, W. de. Ruimteonderzoek; Hefting, Ph., en C. C. Quarles van Ufford. Breitner als fotograaf; Hindels, J. Hitler was geen toeval; Hobbs, L. China is anders; Jong, L. de. Kleuters kunnen werken; Lodewijckx, A. Australië waarheen?; Mao Tse Toeng. Het rode boekje; Marvilde, P. van. Bejaard zijn en nog echt leven; Mende, T. China; Mensch, C. Zwitserland; Molen, S. J. van der. Levend volksleven; Müller, R. M. Dialoog voor Duitsland. De oermens; Pinter, H. De kamer; Pinto, O. De fuik; Schrijver, E. Hollands porselein; Schuwer, Ph. Geschiedenis van de publiciteit; Thich Nhat Hanh. Vietnam, de lotus in een zee van vuur; Vestdijk, S. De glanzende kiemcel; Vries, Joh. de. Historit van het jongste verleden van Terneuzen; Wechs, W. Met auto en bergstok door de Alphen; Why te, D. K. Braaf en stout. ROMANS Ballard, J. G. De brandende aarde; Berkel, E. van. Gewoon Marjola; Brink, A. P. Lobola voor het leven;Burgett, D. R. Currahee! Dag boek van een paratrooper D-Day, 6 juni 1944 Dayan, Y. Hij die de vrees verloochent; Deighton, L. Begrafenis in Berlijn; Deighton, L. Chantage onder waer; Erk, J. van. Groen in de kruin; Ferrars, E. De onechte weduwen; Hermans, W. F. De donkere kamer van Da mocles; Insingel, M. De getergde jager; John son, G. S. Passagieren in de tropen; Jonker, E. Bang zijn in het donker; Kampen, A. van. De wrede madonna; Leeuwen, B. van. De eerste Adam; Lederer, W. J„ en E. Burdick. De rode muren; Linarès, F. Sophie, mijn liefste; Mackenzie, K. Held en deserteur; Mens, J. Het heldere uur; Mens, J. Het klein verschil; Méri, V. De kuil; Moore, B. De roomijs-keizer; Packer, J. Wanden van glas; Panduro, L. Wat mankeert Martin F.?; Pey- pers, A. Tussentijds; Raymond, M. De hemel is soms ver; Schmitt, G. Tussen licht en don ker; Smith, F. E. Squadron 633; Söderholm, M. Als op Tyrsta de lente komt; Söderholm, M. Kroon des levens; Soltikow, M. G. Londen roept Noordpool; Tolstoj, L. N. Sebastopol- vertellingen; Vallejo, M. M. Dag der vergel ding; Wain, J. De ladder op omlaag; Whee ler, K. Zo'n rustige laan; Wilson, J. Rowan. Dokters onder kruisverhoor. KINDERBOEKEN Blyton, E. De vijf in de kntl; Bomans, G. Pirn, Frits en Ida (din. 3, 4 en 5); Bonsall, G. Newell. Ik weet, ik weet wat jij niet weet; Brink, R. van der. Avontuur in Toledo; Cle- ary, B. Rikkie en zijn vriendjes; Encyclopedie voor jongeren (dln. 5, 6, 7 en 8).; Fuchs, J. M., en W. J. Simons. Geschiedenis van de fiets; Greeve, A. de. Stel je voor, Leonieke Hiep hiep... hoera Makatsch, W. Onze zangvogels; Maran, T. De geuzentrouw van Stevijn Hazehart; De mens in de ruimte;Mi- narik, E. Holmelund. Kleine beer bij opa en oma; Roest-Kleinmtyer, T. van der. Baas Jan is een bovense beste; Rutgers van der Loeff- Basenau, A. August en Roosje. 2. dln.; Scheepvaart; Smith, E. Peery. De goudschat; Steenbuch, R. Ook ik wil graag leven; Stolz, M. Geen varkens over de vloer Vermeulen J. Onheil op Venus; Het weer. Zweeres, K. Vogels om ons heen. de in 1887 gebouwde betonnen boot „De Zeemeeuw". De betonnen duiker te Heusden In vele Nederlandse studieboeken staat, dat in 1892 bij Heusden een duiker is gebouwd, van gewapend beton. De techniek van het wapenen van beton constructies, in 1867 ontwikkeld door Monier, heeft omstreeks 1890 onze grenzen overschre den. Vandaar dat de bedoelde duiker altijd is gerekend tot de eerste Nederlandse toe passingen van het gewapend 'beton. Maar niemand realiseerde zich, dat dit historische betonwerk nog bestaat. Onlangs is deze duiker teruggevonden in een dijk van de Gelderse gemeente Nederhemert, ten noorden van de Brabantse gemeente Heusden, aan de andere kant van de Bergse Maas. De Rijkswaterstaat, ook nu nog de eigenaar ervan, wist natuurlijk wel dat er daar een duiker was, maar besefte niet dat het hier om dé duiker van 1892 ging. Deze thans 75-jarige betonconstructie is in dertijd gebouwd ten behoeve van de regu lering van de Bergse Maas. De betreffende Op 23 november a.s. vindt in het Internationaal Congrescentrum R.A.I. te Amsterdam de „Betondag 1967" plaats, georganiseerd door de Betonver- eniging. Tijdens deze bijeenkomst worden twee jubilea gevierd het veertigjarig bestaan van de genoemde vereniging en bovendien het eeuwfeest van het gewapend beton. Want het voornaamste bouwmateriaal van deze tijd, gewapend beton, is on langs honderd jaar geworden. Zondagsdiensten ZONDAG 19 NOVEMBER 1967 Ned. Herv. Kerk 8.45 uur en 10.30 uur Ds. Pennings. Gerefk. Kerk (Kerkdreef) 10.00 u. en 3.00 u. Ds. J. de Feijter. Geref. Kerk (Pironstraat) voorm. 11 uur Ds. Berger van Terneuzen. Nam. 5 uur Ds. Heemskerk (Jeugddienst). Donderdag 23 november. Dankdag ëe~ was en arbeid, 's avonds half acht Ds. Heems kerk. Geref. Gemeente 10.00 en 3.00 uur Lees- dienst. Dinsdag 21 november half acht Ds. J U. Weststrate van Meliskerke. Voorbereiding H.A. H. Gregorius de Grote, Walstraat 29 Winterregeling 8.15 uur; 9.30 uur; 11.00 uur. Zaterdag 19.00 uur H. Mis. Zondagsdienst artsen 18-19 NOVEMBER: Dokter Boor. Gewapend beton „Tussen bloemen geboren" Gewapend beton is beton waarin zich een wapening van stalen staven bevindt. Deze staven dienen om aan het beton een eigen schap te geven, die het van zichzelf niet bezit. Dit materiaal kan namelijk bijzonder goed grote drukbelastingen opnemen, maar wan neer het aan trekbelasting wordt onderwor pen, ontstaan er al gauw scheuren. Dank zij de in het beton aanwezige wapening kunnen echter zowel druk- als trekkrachten worden opgenomen. In feite is er door de aan wezigheid van de wapening een nieuw mate riaal ontstaan gewapend beton. Gewapend beton, bij het hedendaagse bouwen onmisbaar, heeft een merkwaardige geschie denis. Deze begon eigenlijk met de Fransman Joseph Monier, (geboren 8 oktober 1823), die in de tweede helft van de vorige eeuw tuinman was in de Orangerie van Versailles. Elke herfst had Monier te kampen met het zelfde probleem. Dan moesten de bloemen, planten en heesters, die de parken sierden, ondergebracht worden in de verwarmde kas sen. Al bijna anderhalve eeuw, sinds Lodewijk XIV en diens beroemde tuinarchitect André le Nótre, geschiedde dat op dezelfde wijze. De bedoelde planten stonden in bakken, zodat zij bij het naderen van de winter met bak en al verplaatst konden worden. Die bakken wa ren van hout, dat aan rotting onderhevig was. Maar dat werd pas geconstateerd als men de bakken ging verplaatsen. De bodem viel er dan uit of de zijkanten bezweken, tot ergernis van de tuinlieden, onder wie Monier. Die houten bakken hadden overigens nog een ander bezwaar. Vooral in droge perioden, als het hout sterk was gekrompen, waren zij verre van waterdicht. Men mag derhalve aannemen dat er toen vele gieters water tevergeefs in de bakken zijn leeggegoten. Problemen worden dikwijls in nood opgelost, want nood maakt vindigrijk, zo ook bij Mo nier. Hij wilde bevrijd zijn van de jaarlijks terugkerende ergernissen. Daarom vervaar digde hij van ijzeren staven en gaas een ge raamte, in de vorm van een bloembak. Dat geraamte werd aan beide zijden voorzien van een houten bekisting, en daartussen gaat hij beton, zoals dat al vele jaren werd gebruikt voor het maken van massieve constructies. Toen dat beton hard was geworden, verwijder de hij de houten bekisting, en hij bezat een bloembak - van gewapend beton - die sterk was, waterdicht en niet rottend. Die eerste experimenten moeten al omstreeks 1855 plaatsgevonden hebben. Het op den duur verkregen resultaat was echter zo goed, dat Monier op de door hem ontwikkelde werkwijze octrooi vroeg. Dit werd hem ver leend op 16 juli 1867, dus onlangs een eeuw geleden. Het octrooi van 1867 is sedertdien beschouwd als het officiële geboortebewijs van het ge wapend beton. Dat zou het vrijwel Izeker nooit geworden zijn, wanneer tuinman Manier op betongebied geen andere aspiraties had gehad. Want bloembakken, hoe belangrijk wellicht voor de aankleding van parken, zijn weinig indrukwekkend. Maar Monier ging verder de combinatie van beton en ijzer bleef hem boeien. Hij ont wikkelde nieuwe ideeën voor geheel andere doeleinden. In de eerstvolgende vijftien jaar kreeg hij dan ook verscheidene aanvullende octrooien op zijn naam. Voor de vervaardi ging van buizen, balken, plasten, bruggen, vloeren e.d., allemaal van gewapend beton, en ook voor de vervaardiging van kisten (met name doodkisten) en zelfs van spoorweg dwarsliggers. Het is dus niet gebleven bij zijn ene, in 1867 geoctrooieerde vinding, ofschoon die wel de meest essentiële was. Dat octrooi en de daar op gevolgde aanvullingen hebben hem ge maakt tot de uitvinder van het gewapend be ton. Er is daarom alle reden dit jaar het eeuwfeest van het gewapend beton te vieren. Want zijn idee, „tussen bloemen geboren", werd in de afgelopen honderd jaar duizend voudig vergroot, en tot in alle details geper fectioneerd, zelfs in die mate, dat onze tijd wel wordt genoemd de eeuw van het beton I Twee historische betonwerken teruggevonden Een 75-jarige duiker en een 80-jarige boot. In ons land wordt de betontechniek ontwik keld en bevorderd door de Betonvereniging, die op dit gebied een vooraanstaande plaats inneemt. Deze" vereniging, waarin betontechnici van overheidsdiensten en particuliere bedrijven nauw samenwerken, bestaat binnenkort veer tig jaar. Dit heugelijke feit wordt op 23 no vember a.s. gevierd in het Internationaal Con grescentrum R.A.I. te Amsterdam, tijdens de „Betondag 1967". Op die dag wordt nog een ander jubileum gevierd, namelijk het eeuwfeest van het ge wapend beton. Want het is dit jaar een eeuw geleden dat de Fransman Monier een octrooi verkreeg, dat sedertdien wordt beschouwd als het geboortebewijs van het gewapend beton. Bij de voorbereiding van de „Betondag 1967 is getracht de geschiedenis van het gewapend beton in ons land te achterhalen. Dat onder zoek heeft een onverwacht resultaat opge leverd: de oudse twee gewapend-betonwerken van Nederland zijn teruggevonden 1 Het zijn een betonnen duiker uit 1892 bij Heusden en dijk was de toen nieuwe Maasdijk, van de Bergse Maas, die in 1883 1904 is aange legd. Momenteel verbindt de duiker twee slo ten, zodat van de oorspronkelijke bedoeling nog maar weinig te zien is. De duiker is 20 m lang, 3 m breed en 3 m hoog. Het dak is gewelfd, wat kenmerkend is voor diverse Monier-werken uit die tijd. De bouw vond plaats in opdracht van de Rijkswaterstaat. De uitvoering was in handen van Duitse betonbouwers, die wellicht ook aan het onwerp hebben meegewerkt. Ir. R. P. J. Tutein-Nolthenius, toendertijd in dienst van de Rijkswaterstaat en nauw be rokken bij de totstandkoming van dit pro- jee, heeft in 1893 een lezing over deze duiker gehouden. Daarom was hij de eerste die in ons land bekendheid gaf aan de ideeën van Monier. Bekend is dat reeds in 1891 een betoncon structie ter plaatse is uitgevoerd, namelijk een achtregevel van een fabrieksgebouw in Amsterdam. Maar deze wand is enkele jaren geleden gesloopt. Op dat moment werd de duiker te Heusden, feitelijk te Nederhemert, de oudste Nederlandse toepassing van het gewapend beton, en deze is kortgeleden te ruggevonden. „De Zeemeeuw" Vele betontechnici in binnen- en buitenland hebben in hun vaklitteratuur gelezen over een betonnen boot, die reeds in 1887 - in de „oertijd" van het gewapend beton - in Zeeuwsch-Vlaanderen gebouwd zou zijn. Volgens sommige publikaties werd deze boot op een gegeven moment naar Amsterdam ge bracht. En inderdaad, vorig jaar is deze boot, die „De Zeemeeuw" heet, teruggevonden in een van de vijvers van het Amsterdamse Artis. Hij bleek daar sedert 1941 te liggen en bijna dagelijks te worden gebruikt voor de verzor ging van aalscholvers, pelikanen en andere watervogels. Al die jaren heeft Artis niet ge weten dat men een dergelijke curiositeit be zat. De boot is 4.20 m lang, 1.40 m breed en 60 cm hoog. Volgens een foto uit 1910, overigens al te Amsterdam gemaakt, was „De Zeemeeuw" oorspronkelijk voorzien van enkele metalen onderdelen, onder meer een roer. Er blijken ook houten banken in voor te komen. Een foto uit 1950, genomen in Artis, laat zien dat de ijzeren onderdelen in de loop van veertig jaar grotendeels zijn verdwenen. Er zijn wel houten banken aanwezig, maar dat zijn kennelijk niet dezelfde als die op de foto van 1910. Momenteel blijkt al het hout, en bijna al het ijzer verdwenen te zijn. Overgebleven is een betonnen boot, die dit jaar zijn tachtigste verjaardag viert. Op een van de zijkanten saat in sierlijke cijfers 1887, het jaartal dat tijdens de vervaardiging van de boot in het toen nog zachte beton is gekrast. (De duiker te Heusden is vijf jaar jonger, maar die is dan ook ter plaatse uitgevoerd, d.w.z. in het werk gestort. Daarom kan men deze duiker beschouwen als het oudste „on roerend goed" van gewapend beton, en de boot als het oudste „roerend goed", dat in feite geprefabriceerd is). Tijdens de „Betondag 1967", op 23 novem ber a.s. in het Amsterdamse Congrescentrum R.A.I., zal men „De Zeemeeuw" kunnen be zichtigen in de hal van het congresgebouw. Er zijn inmiddels maatregelen genomen deze thans tachtigjarige te bewaren voor het na geslacht. Daardoor zullen de betontechnici van later kunnen zien hoe de Nederlandse ge- wapend-betontechniek indertijd is begonnen. Waar in Zeeuwsch-VIaanderen deze boot des tijds gebouwd is vermeldt de geschiedenis niet. Zijn er wellicht onder onze lezers die daar iets meer over weten? Ho*»tdronk in tablatvorm. 95e.t

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1967 | | pagina 2