Bejaardenpensiontehuis „De Vurssche"
officieel geopend door mevr. G. v. Aartsen-Stap
Frankering bij abonnement, AXEL
ZATERDAG 16 SEPTEMBER 1967
81e Jaargang no. 51
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Vrijdagmiddag is het bejaardenpensiontehuis
„De Vurssche" officieel geopend door de
echtgenote van de Commissaris der Koningin
mevr. G. van Aartsen-Stap.
Bij de aankomst van de Commissaris en zijn
echtgenote werden zij op de trap die toegang
tot „De Vurssche" geeft verwelkomt door
burgemeester M. K. van Dijke en zijn echt
genote, mevr. Van Dijke-van Dijk, terwijl hun
dochtertje Bianka mevr. Van Aartsen een
fraaie tuil bloemen aanbood.
Hierna begaf men zich naar de eetzaal, die
geheel was gevuld door het stichtingsbestuur
en genodigden.
Hier sprak burgemeester Van Dijke, als voor
zitter van de stichting, de aanwezigen toe en
heette de Commissaris en mevr. Van Aartsen
hartelijk welkom en zeide het op hoge prijs
te stellen dat mevr. Van Aarten bereid was
gevonden de officiële opening te willen ver
richten. Het is ons bekend dat u grote be
langstelling heeft voor de bejaarden. De
Zeeuwse bevolking heeft grote waardering
voor de vele malen dat u uw man vergezelt
bij zijn reizen in de provincie.
Het is mij, aldus de burgemeester, niet mo
gelijk u allen apart welkom te heten, maar
toch wil ik een speciaal woord richten tot de
bewoners van „De Vurssche", de bejaarden
die via de huisradio deze opening kunnen
meemaken.
Wel zijn hier aanwezig de leden van de com
missie der bewoners die hen vertegenwoor
digen.
Een woord van dank richtte spreker tot het
architektenbureau van Teun Bier uit Boskoop
voor de bloemen die op deze openingsdag zijn
bezorgd. Hierna ging de burgemeester terug
op wat er was gebeurd om dit gebouw tot
stand te doen komen.
Het was op 15 mei 1962 dat door B. en W.
een studiecommissie werd ingesteld die tot
taak had een onderzoek in te stellen inzake
huisvesting voor bejaarden.
Wij achtten het noodzakelijk dat in een wel
vaartsstaat een goede verzorging voor de
bejaarden moet zijn.
Op 14 februari 1963 verscheen het eindrap
port van deze commissie waarin werd voor
gesteld tot de bouw van een bejaardenpension
tehuis.
Twee maanden later 23 april 1963 besloot de
gemeenteraad in principe tot het stichten van
een bejaardenpensiontehuis en werd een stich
ting in het leven geroepen.
Het bestuur werd samengesteld uit 3 leden
aangewezen door het gemeentebestuur, 5 van
prot. chr. zijde en 3 uit de r.k stichting be-
jaardenwerk.
Het was zeker een goede zaak deze stichting
te maken tot een waarin alle richtingen ver
tegenwoordigd zijn, zo blijkt het mogelijk sa
men te wonen zoals dit ook in het normale
leven gaat zonder scheiding in overtuiging.
Op 15 mei 1965 werd de eerste paal door
mijn echtgenote geslagen en kort hierna werd
uit 300 sollicitanten een direkteur benoemd.
Ik geloof dat met het aanstellen van de heer
Van Nierop een gelukkige en goede keuze
is gedaan.
Half januari van dit jaar konden de eerste
bejaarden het fraaie gebouw betrekken.
De bewoning van „De Vurssche" bestaat uit
65% Axelaars en 35% uit omliggende ge
meenten en van elders uit het land.
Spreker bracht hierna dank aan enkele in
stanties de gemeenteraad van Axel voor de
steun bij het totstand komen van „De
Vurssche", G.S. voor het vlot goedkeuren van
de raadsbesluiten die voor de bouw genomen
waren.
Ook bracht hij dank aan de stedebouwkun-
dige de tegenwoordige minister ir. Schut voor
de situëring van dit huis.
Deze heeft veel inzicht tentoon moeten sprei
den om in de toen nog omliggende nauwe
straatjes deze plaats te verkiezen.
Verder bracht hij dank aan het architecten
bureau van Teun Bier voor de fraaie vorm
geving en de doelmatige bouw.
Ook de aannemers werd dank gebracht voor
de degelijke bouw en goede afwerking.
De heer Van Dijke zeide ook dank te willen
brengen aan de Rijkspostspaarbank die tegen
'n rente die te betalen was, geld beschikbaar
had gesteld.
Eveneens dank aan de adviseurs o.a. dokter
Ramselaar en de heer Roelands sr.
Het is mij niet mogelijk allen persoonlijk te
bedanken voor hun medewerking maar vanaf
deze plaats allen die hebben bijgedragen bij
het tot stand komen van dit bejaardenpension
hartelijk dank.
Ook dank voor de talrijke giften, die wij
mochten ontvangen en bijzonder de dames
van de verschillende damesverenigingen die
de lopers in de kapel hebben gemaakt.
Hierna kreeg mevr. Van Aarten-Stap het
woord waarna zij mevr. De Kraker de oudste
bewoonster van het huis, mevr. De Kraker,
voor het huis een fraaie smeedwerkkandelaar
aanbood.
Mevr. Van Aartsen zei dat een kandelaar twee
functies heeft, 't uitstralen van licht en warm
te, en sprak de hoop uit dat licht en warmte
in dit tehuis zullen zijn.
REDE VAN
MEVROUW VAN AARTSEN
Meneer de Voorzitter, zeer geacht Be
stuur, Dames en Heren,
Het is vandaag een feestelijke dag, niet alleen
voor u, maar net zo goed voor mijn man en
mij; eigenlijk voor heel Zeeuwsch-Vlaanderen.
Ik wil dan ook beginnen met u, meneer de
Burgemeester, als voorzitter van het gehele
bestuur van „de Vurssche", en niet in het
allerminst u, dames en heren, die hier moogt
wonen, van harte geluk te wensen met de
totstandkoming van dit pensiontehuis.
Een blijde dag, ook voor mij in 't bijzonder,
omdat ik de opening verrichten mag. Als
ministersvrouw is me zoiets nooit toever
trouwd en mag u gerust weten, dat ik me,
evenals u, op deze dag erg verheugd heb.
De bejaarde mens is voor mij persoonlijk al
tijd een boeiend mens en ik zal u ook zeggen
waarom.
U bezit zoveel, waar wij nog niet aan toe zijn.
Mag ik iets noemen
U leeft niet meer in het vaak gejaagde be
staan van deze tijd; U kunt met uw levens
ervaring zovelen tot steun zijn; u heeft tijd
om werkelijk te luisteren naar de ander; u
bezit de gave om de problemen van deze tijd
met een zekere mildheid te benaderen, door
dat het voor u mogelijk is, daarvan iets meer
afstand te nemen.
Kortom, u kunt als u wilt zoveel uitstralen
voor uw medemens. Maar om aan al die
voorwaarden te kunnen voldoen, moeten er
mensen bereid gevonden worden om de be
jaarde mens in deze fase van zijn leven,
waarin hij nu verkeert, dit leven niet alleen
dragelijk, maar ook boeiend en aantrekkelijk
te maken.
Deze dag is naar mijn vaste overtuiging een
bewijs, dat dit mogelijk was en dat door de
krachtsinspanning van velen iets tot stand is
gebracht.
Dit tehuis is verrezen en geworden tot een
monument van zorg en liefde voor de mede
mens in dit geval de ouder wordende mens.
Een heel mooi tehuis, waarin de zon letter
lijk, maar ik hoop bovenal figuurlijk, tot u
allen - die hier woont - en dat zijn er als
ik goed ingelicht ben 113, doordringen zal
en waarin u met elkaar als bejaarden zichzelf
kunt zijn en, naar ik hoop, ook een goede
gemeenschap samen zult weten te vormen.
Een moderne lift maakt trappen klimmen
overbodig; er is een mooie recreatiezaal; er
zijn ziekenkamers ingericht om, als het nodig
mocht blijken, zieken op te nemen.
Een prachtige kapel bezit u en wat is het niet
belangrijk, dat u daar altijd terecht kunt, want
ieder mens heeft op zijn tijd behoefte aan
inkeer en gebed.
Ik vind het zo jammer - en dat moet me
nu even van 't hart dat onze Protestantse
kerken alleen maar zondags geopend zijn.
Een huis, waar het contact met de buiten
wereld ook in stand blijft; ik denk aan de
telefoon, radio en televisie, zodat uw tehuis
niet een eilandje wordt van mensen, die zich
hebben teruggetrokken uit de grote mensen
gemeenschap.
En wat zal ik nog meer opnoemen. De ter
rassen, het plantsoen, de eigen omroepinstal
latie en laat ik de keuken toch vooral niet
vergeten, die voor de inwendige mens het
beste belooft.
En dan de kamers naar de laatste eisen in
gericht en bovendien zó gebouwd, gesitueerd
en gestoffeerd, dat ze met recht op de be
titeling „eigen domein" aanspraak mogen
maken.
Het verheugt mij, dat als meubilering alleen
aanweizg is bed, kussen en matras, 't Lijkt
me zo belangrijk, dat de bewoners zelf hun
kamer naar eigen smaak en keuze verder kun
nen inrichten.
Meer dan ooit heeft de ouderwordende mens
behoefte aan een eigen sfeer en ieder mens
heeft - of hij nu oud of jong is -- recht op
een zekere privacy.
Met de ingebruikneming van „de Vurssche"
is het aantal bedden in nieuwgebouwde be
jaardentehuizen in Zeeland sinds 1960 met
1 duizend 91 vermeerderd.
In totaal 18 van deze tehuizen zijn sindsdien
gebouwd. Voor een provincie als de onze is
dat een respectabel aantal, waar we met recht
trots op mogen zijn.
Graag vestig ik ook nog de aandacht op de
16 bejaardenflats die zich naast het hoofd
gebouw bevinden met liefst 14 garages, waar
een heerlijke grote auto in past.
Axel geeft met dit alles een prachtig voor
beeld van verantwoorde bejaardenzorg; van
realisering van de opvatting dat de bejaarde
zo lang mogelijk zelfstandig dient te zijn,
waarbij hij of zij kan terugvallen op een goed
geoutilleerd dienstencentrum waar altijd een
gezinsverzorgster aanwezig is, zodat de ze
kerheid bestaat als er iets gebeurt, is er
hulp.
Uw pensiontehuis gaat uit van de Stichting
Algemeen Bejaardencentrum. Op zichzelf is
het niet ongewoon, dat een bejaardencentrum
van een stichting uitgaat. Het bijzondere hier
is, dat u met het volste recht uw sichting
„algemeen moog noemen. Een prachtig en
uniek voorbeeld in ons goede vaderland, waar
in alle kerken zijn vertegenwoordigd alsmede
de overheid, zodat we bijna zouden kunnen
spreken van een samenwerking met een oecu
menisch karakter. Persoonlijk juich ik deze
vorm van harte toe.
Zo gezien is de Axelse oplossing een tastbaar
symbool van een gezamenlijke zorg voor de
bejaarden, een zorg die niet vraagt naar for
mele overwegingen van bevoegdheden en de
ling van verantwoordelijkheden, maar die
eenvoudig doet wat gedaan moet worden.
Zoals ik u al zei, aan uw verzoek om dit pen
siontehuis „de Vurssche" officiéél te openen,
heb ik met heel veel vreugde gevolg gegeven.
We zagen, dat de zorg waarmee dit tehuis is
ingericht, een bewijs is van eerbied en liefde
voor de bejaarden.
Ik spreek dan ook de hartgrondige wens uit
dat het bestuur, de directeur en al zijn mede
werkers en -werksters in goede en grote har
monie met elkaar zult samenwerken tot ze
gen van hen die aan uw zorgen zijn toever
trouwd.
De burgemeester dankte mevr. Van Aartsen
hartelijk voor haar woorden en het fraaie ge
schenk en verzocht haar door het planten van
de nog ontbrekende boom „De Vurssche"
kompleet te doen zijn wat dan de opening
ifficieël zal maken.
Hierna plantte mevr. Van Aartsen, geassis
teerd door enkele bejaarden, de boom.
De burgemeester dankte voor deze boomplan-
ting en wilde haar hiervoor een aandenken
meegeven.
Het was niet eenvoudig een aandenken te
geven bij het planten van een boom. Maar
bij bejaarden denkt men aan oud en antiek
en zo is onze keus gegaan naar een gouden
boerenknoop van meer dan 150 jaar oud.
Hierna kreeg de vice-voorzitter van de stich
ting, wethouder van Bendegem, het woord.
REDE VAN
WETHOUDER VAN BENDEGEM
Mijheer de Voorzitter,
Toen wij in het dagelijks bestuur het pro
gramma voor deze middag bespraken, was het
uitgangspunt, dat bij de officiële opening
maar kort, in elk geval niet meer dan nodig
gesproken zou worden.
Men voelt wel mijnheer de Voorzitter dat
zulk een thema voor verschillende uitleg vat
baar is, en een oordeel over wat kort en no
dig is hangt van allerlei omstandigheden af,
welke ik hier niet ga etaleren, omdat mijn
speech dan inderdaad lang zou kunnen wor
den. Maar waarom ik het woord hier ge
vraagd heb, heeft toch wel een bijzondere
reden.
Het dagelijks bestuur heeft mij echter niet
gevraagd waarom ik wilde spreken en ook
niet naar hetgeen ik wilde zeggen.
Men heeft dus blijkbaar aangenomen, dat men
dat maar moest riskeren.
Welnu Mijnheer de Voorzitter ik heb het
woord gevraagd om u persoonlijk en voor het
front van de troep, eens te bedanken voor al
hetgene wat u hebt gedaan voor de totstand
koming van dit gebouw.
Want voor er gebouwd werd, was er al veel
werk verzet. Werk dat zeker niet onderschat
mag worden, omdat het van zulke grote be
tekenis is geweest. Wij zijn toen bij elkaar
gekomen met groepen en personen van ver
schillende richtingen.
Geestelijk en Maatschappelijk.
Er werd als het ware door ieder een andere
taal gesproken.
Het bleek moeilijk elkaar te verstaan, omdat
wij van elkander, het waarom niet altijd be
grepen.
Het ging ongeveer zo, als iemand die een
vreeemd land bezoekt, waarvan hij op school
de taal geleerd heeft. ...maar zich toch, in
het land zelf zijnde, zichzelf nu en dan op
grammaticale fouten betrapt.
En u Mijnheer de Voorzitter heeft de club
bij elkaar gehouden en bij elke vergadering
kwam er meer begrip voor elkaar. En onder
uw leiding zijn wij het eens geworden... en
onze vreugde was groot toen wij in de Raad
zaal de macquette van dit gebouw voor ons
hadden.
U kwam toen naar mij toe en klopte mij op
de schouder en zei dit gebouw gaan wij ver
wezenlijken Jongen.
Ik weet niet of er toen nog aanleiding was
om jongen tegen mij te zeggen...
Maar ik heb dit verstaan, zoals het bedoeld
was. En ik hoop, dat men mijn woorden ook
zal uitleggen zoals ik ze bedoel.
Natuurlijk er is team-verband geweest. Maar
ik weet wat u hiervoor persoonlijk heb ge
daan.
Ontelbare vergaderingen hebt Gij moeten lei
den, met ons zoals wij zijn.
Maar ook tijdens de bouw, was u veel te vin
den op den traveaux.
Geheel Axel is trots op dit gebouw. Dat weet
ik en dat weet ieder.
En daarom vind ik het nodig u te danken voor
alles wat gij deed voor de totstandkoming
van dit verzorgingshuis, dat hier staat als een
monument van samenwerking.
Namens het personeel en direkteur werd de
stichting door mej. Corrie de Kraker een pop
in Axelse klederdracht aangeboden die de
naam „Sanne" draagt.
Vervolgens werd mevr. Van Dijke door de
directeur en het personeel van „De Vurssche"
een bloemstuk aangeboden.
Hierna werd het gebouw bezichtigd en on-
derhield de Commissaris en zijn echtgenote
zich met diverse bewoners op hun kamer.
Terug in de recreatiezaal traden enkele leden
van de balletgroep „Ilona" voor de aanwe
zigen op, waarna een verfrissing werd aan
geboden.
s Avonds gaven de muziekverenigingen en
de drumbands op het John F. Kennedyplein
voor „De Vurssche" een muzikale op luis
tering en een taptoe.
AUTO GESLIPT
Onze Axelse top-voetballer Hans Herman
kwam donderdagavond omstreeks 6 uur toen
hij per auto naar de training te St. Nicolaas
reed te slippen, onder de gemeente Sint-
Jansteen.
Herman die van zijn gebruikelijke route was
afgeweken om onderweg nog wat bestelwerk
te doen kwam, in de Wilhelminastraat te Sint-
Jansteen, tijdens een hevige regenbui, in een
slip. Ternauwernood wist hij een tegemoet
komende auto te ontwijken, die aan de achter
zijde nog even werd geraakt. Daarna moest
een bromfietser het ontgelden, waarna de auto
tegen een boom op hardhandige manier tot
stilstand kwam.
Wonder boven winder liep voor alle betrokke
nen het ongeval met enkele lichte verwondin
gen af, de auto werd vrijwel totaal vernield.
AXELSE COURANT
VERSCHIJNT IEDERE ZATERDAG
ABONNEMENTSPRIJS: Losse nummers 15 cent
Halfjaar-abonnement:
Axel binnen de kom f 3,75. Andere plaatsen f 4,25
Buitenland f 6,50
Hoofdredaktie: J. C. VINK
Redaktie en Administratie: Axel, Markt 12, tel. 01155-646, postbus 16
Drukker-uitgeefster: FIRMA J. C. VINK
ADVERTENTIEPRIJS: 10 cent per mm
Bij konlrakten belangrijke reduktie.
Ingezonden mededelingen 30 cent per mm
Kleine advertenties 1-10 woorden f 1,
elk woord meer 15 cent.
