BIHAR, LAND VAN HONGER EN DORST
Alg. Vergadering van de Afd. Axel der ZLM
Frankering bij abonnement, AXEL
ZATERDAG 13 MEI 1967
81e Jaargang No. 33
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
(van onze speciale verslaggever Friso Endt)
De honger is officieel in Bihar. Sedert kort
heeft de regering van de deelstaat de honger-
toestand officieel afgekondigd en heeft de
Centrale Regering in New Delhi die toestand
bevestigd. Door de Minister van Voedsel
voorziening Jagjivan Ram persoonlijk.
„De wereld wist dat al maanden, maar nu
weten wij het dan ook" konstateerde de
Searchlight, dagblad van de hoofdstad Patna,
bitter. „Aan onze feitelijke situatie verandert
daarmee niet veel" vond Dr. Kumar Suresh
Singh, districtscommissaris van de provincie
Palamau. Uit de archiefstukken van zijn voor
gangers was hem gebleken dat in de laatste
150 jaar een dergelijke hongersnood niet was
voorgekomen.
Er wonen in de deelstaat Bihar 52 miljoen
mensen. Daarvan lijden er 30 miljoen honger.
Al sedert oktober van het vorig jaar, toen
bleek dat voor het tweede achtereenvolgende
jaar de droogte de tarwe en rijstoogst had ver
nietigd.
Bihar is de op een na dichtst bevolkte staat
van India, op sommige plaatsen wonen 1200
mensen op één vierkante mijl. Dat is méér
dan in Nederland. Bihar is bovendien altijd
een arme staat geweest.
Slechts 23 procent van de bevolking behoort
tot de kasten, de rest is paria, sociaal en
ekonomisch achterlijk. De ekonomie rust voor
92 procent op de landbouw. De zomeroogst
van 1966 leed een schade van 25 procent, de
winteroogst '66/'67 is er nog veel slechter
aan toe. De rijstoogst is niet meer dan 1,2
miljoen ton; tegen normaal 4,4 miljoen ton.
Het totale verlies over het jaar 1966/67
wordt op ruim 5 miljoen ton geschat.
Toch gelooft de Centrale Regering in New
Delhi de zomer door te kunnen komen. In
juli begint de Moesson, in september/oktober
hoopt men dan op een nieuwe oogst. Tot die
tijd hoopt men de 30 miljoen mensen in leven
te houden op een rantsoen van acht ounces
(één ounce is 28 gram, dus acht maal 28
gram, oftewel vier boterhammen per dag).
Die acht ounces per dag zijn gebaseerd op
een maandelijkse aanvoer van de Centrale
Regering van 185.000 ton. Voor die acht
ounces moeten de vrouwen en mannen die
dat enigszins kunnen overigens in de bloed
hete zon in werkverschaffingsprojekten, zoals
het opwerpen van aarden wallen, het aanleg
gen van wegen, hun arbeid leveren.
De kinderen krijgen maar de helft van het
rantsoen, 2 sneetjes of een handje tarwe per
dag. Dat is alles, en men kan het kopen in
de zgn. fair price shops, winkels met vastge
stelde matige prijzen.
Een nieuw probleem is echter, dat men zelfs
geen geld heeft om dit magere rantsoen in één
van de 18.500 fair price shops te kopen.
De etenskast van de boer in Bihar is niet al
leen leeg, hij heeft ook geen cent meer, voor
zover hij niet in de werkverschaffing wordt
gesteld.
In de werkverschaffingsprojekten zijn voor
lopig 600.000 mensen (een fraktie) aan het
werk gezet op een loontje van 70 tot 90 cent
per dag. Ongeveer 350.000 mensen ontvan
gen bovendien een gratis acht ouncesrantsoen
tje, omdat ze ziek of invalide zijn. Daarboven
zijn er vier miljoen kinderen, zwangere vrou
wen, zogende moeders en ouden van dagen,
die van de amerikaanse hulporganisatie
CARE, tezamen met de UNICEF, de engelse
organisatie OXFAM en de kerkelijke organi
saties CORAGS en Catholic Relief Services
en het hulpkomitee van Bihar dagelijks een
warme maaltijd krijgen (tarwe, groenten,
melkpoeder en vitaminetabletten). Binnen
enkele dagen zullen dat er 6 miljoen zijn, het
is het grootste hulpprogramma dat ooit waar
ook ter wereld werd opgezet.
De verdeling loopt vooral via de dorpsschool
meester, de bindende idealist van de dorps
samenleving in een ontwikkelingsland. De
meester houdt de lijsten bij.
Er is ook een gigantisch drinkwaterprobleem.
Daarvoor heeft men uit heel India 95 boor
installaties naar Bihar gestuurd en men hoopt
dit aantal op 120 te brengen. Daarnaast heb
ben ook UNICEF en AFPRO, het orgaan
van samenwerking van partikuliere, voorna
melijk kerkelijke organisaties een boorpro-
gramma ter hand genomen.
Na deze cijfers en feiten blijft de vraagWerkt
dit alles
Antwoord Jawel, niet ideaal, niet helemaal
efficiënt, maar het werkt.
Een mirakel in een land, waar zoveel proble
men en zoveel ellende elke organisatie tot
mislukken dreigen te doemen. De indruk is
dat de meeste hongerigen hun acht ounces
wel krijgen, dat de meeste kinderen hun maal
tijd per dag inderdaad ontvangen.
Tussen twee haakjes hierbij is rijst en tar
we, dat de stichting ,Eten voor India' naar
het hulpkomitee van Bihar heeft gezonden.
Is er nu geen honger meer in Bihar
Er wordt op een afgrijselijke wijze honger ge
leden. Het magere rantsoentje is alleen ge
noeg om de mensen van de honderdood af te
houden, ze door de zomer te laten strompe
len.
,Maar', zei een lokale ambtenaar, ,het pro
bleem is misschien niet eens zozeer of er
voedsel ter beschikking komt, maar of het
transport kan blijven doorgaan. Een haven
staking in New York, Bombay of Calcutta,
een schip dat vertraging heeft of de invallen
de moesson, die de wegen onbegaanbaar
maakt en de mensen in Bihar zullen sterven.
J. A. Dave, directeur-generaal voor de voed
selvoorziening voor India zegt ,Ons ideaal
is 12 ounces per dag, maar dat hebben we
nog niemand kunnen geven. Ze krijgen acht
ounces en in sommige streken, die niet zo'n
honger hebben, 6 en 4 ounces dagelijks. We
hebben de toestand onder kontrole. Min of
meer.'
Vraag ,kan een mens leven op acht ounces
per dag.'
Antwoord van Dave ,Zo moet u het niet
stellen. De acht ounces kunnen de honger
dood voorkomen.'
In India heet dat (officele term) ,on the edge
of starvation' - op het randje van de hon
gerdood. Reserves Geen. Als er geen stag
natie komt blijven ze op het scherp van het
mes balanceren, gebeurt er iets dan slaat de
zeis toe.
,Ze kunnen als vliegen sterven', zei een amb
tenaar in New Delhi. ,Of niet', voegde hij er
aan toe. ,Dat ligt aan onze krachtsinspanning,
en de uwe'.
ETEN VOOR INDA
GIRONUMMER 100200 DEN HAAG
Ook Axel werkt mee aan de inzamelingsaktie
„Eten voor India", die op zaterdag 13 mei
aanstaande wordt gehouden.
De regeling is als volgt
's Zaterdagsmorgens zal een geluidswagen
door de gemeente rijden om de bevolking op
te wekken mild te geven.
Van 10.45 - 11.00 uur zullen de kerkklokken
luiden om aan te kondigen, dat de inzameling
begint.
Van 1.00- 13.00 uur kunt u uw gaven voor
de hongerlijdende mensen in India deponeren
in de stembussen, die staan opgesteld in
het stadhuis
de Rooms-Katholieke Kerk, Walstraat
de Uederlands Herv. Kerk, Kerkdreef
de Gereformeerde Kerk, Kerkdreef
de Gereformeerde Kerk, Pironstraat
de Kerk van de Geref. Gemeente, Weststr.
en te Spui in de
Gereformeerde Kerk, Spui 23
Gereformeerde Kerk, Pootersdijk 1.
Diegenen, die verhinderd zijn hun gaven per-
hoonlijk te brengen, kunnen deze ook tele
fonisch doorgeven aan het stadhuis in Axel
(telefoon 253).
Gaarne wekken wij onze lezers op mild te ge
ven voor hun hongerende medemensen.
Ongetwijfeld zullen weer zeer velen ook
jongeren - aan deze oproep gehoor geven.
Woensdagmiddag heeft de afdeling Axel der
Z.L.M. in het Centrum haar algemene leden
vergadering gehouden die een matig bezoek
kende.
De voorzitter, de heer W. Koster verzocht bij
de opening op te staan waarna hij het volgen
de in memoriam uitsprak
Mijne Heren.
Op vrijdag 3 maart j.l. hebben wij onze se
cretaris-penningmeester wijlen de heer Iz. de
Feijter naar zijn laatste rustplaats begeleid en
namens de gehele Z.L.M. afscheid genomen
van de overledene.
Het past ons ook in deze Algemene Verga
dering van de Afdeling enkele woorden tot
zijn nagedachtenis te spreken.
Woorden van afscheid, woorden ook van
grote waardering. Maar niettemin sobere
woorden, daarmede naar onze stellige over
tuiging handelende in zijn geest.
Reeds in 1927 kwam de heer Izaak de Feijter
in het bestuur van de Afdeling Axel der
Z.L.M. en hij is daarvan in 1940 en 1941
voorzitter geweest. Bij de wederoprichting in
1945 is hij secretaris-penningmeester gewor
den en hij is dat tot zijn dood toe gebleven.
Wij hebben het grote voorrecht genoten om
in deze naoorlogse periode zeer nauw met
hem te mogen samenwerken, niet alleen in
de afdeling maar ook op vele-andere terreinen
waar wij de Z.L.M. mochten representeren.
Izaak de Feijter, oom Izak, zoals wij hem
mochten noemen, was geen man van veel
woorden, dat lag hem niet. Hij was een uit
voerder, maar tegelijk ook een stuwende
kracht en daarbij tevens een typisch man van
de synthese de samenhang.
Hij probeerde de zaak bij elkaar te houden en
zo gezamenlijk het boerenbelang, in zo breed
mogelijke zin, te behartigen. En dat is hem
gelukt
Immers in de na-oorlogse periode, om maar
één voorbeeld te noemen, groeide de Afd.
Axel, zijn afdeling, uit tot de grootste van
geheel Zeeland.
Maar niet alleen op agrarisch terrein was hij
actief. Zijn belangstelling besloeg als het ware
het gehele maatschappelijke scala. Het ker
kelijk leven had zijn warme sympathie; de
sociaal-maatschappelijke zaken interesseerden
hem in hoge mate. Ook in politiek opzicht
heeft hij zich nimmer onbetuigd gelaten.
Bij dit alles kwam zijn sterke constitutie hem
zeer ten goede. Ziek is hij in zijn leven bijna
nooit geweest en hij heeft dan ook de leeftijd
der zeer sterken mogen bereiken. Voorwaar
een groot voorrecht een lang en arbeidzaam
leven
Een markante persoonlijkheid is van ons
heengegaan. Telg van een oud Axels boeren
geslacht, een man met een eigen stijl en een
eigen inzicht. In veler harten zal hij een grote
leegte achterlaten en wij zullen hem zeer mis
sen.
Maar daarnaast is er ook de dankbare herin
nering aan het vele goede, dat we in de mens
Izaak de Feijter hebben mogen ontvangen,
een herinnering, gepaard aan de wetenschap,
die voor ons allen geldt
Eren wij zo, in het besef van eigen verganke
lijkheid zijn nagedachtenis en moge hij rusten
in vrede.
Hierna werden enkele ogenblikken stilte be
tracht. De voorzitter heette allen hartelijk
welkom en in het bijzonder de algemeen se
cretaris der Z.L.M. Mr. E. Wage die bereid
was hier heen te komen om een lezing te hou
den.
Verder heette hij welkom de heer Burger,
bureauhouder van de Stichting U.L.M.
Hierna werd door de waarnemend secretaris
penningmeester de heer F. de Feijter de no
tulen van de vorige vergadering voorgelezen
welke onder dankzegging werden goedge
keurd.
De financiële commissie deelde mede dat bij
gehouden contröle alles in orde was bevonden
en adviseerde decharche te verlenen.
Nadat het financieël verslag was voorgelezen
werd zoals was geadviseerd decharche ver
leend met dank voor het gevoerde financieel
beleid dat een batig saldo te zien gaf.
Op advies van het bestuur werd de contributie
voor de afdeling onveranderd vastgesteld, het
zelfde gebeurde met het salaris van de secre
taris-penningmeester. Het periodiek aftreden
de bestuurslid de heer J. W. de Putter werd
met overgrote meerderheid van stemmen her
kozen.
Verder moest voorzien worden in de bestuurs-
vacature door het overlijden van de heer Iz.
de Feijter.
De voorzitter vraagt of er uit de vergadering
candidaten gesteld worden.
De heer A. de Feijter vraagt of er ook dames
in het bestuur gekozen kunnen worden.
Deze vraag wordt door de voorzitter bevesti
gend beantwoord.
De heer de Feijter zegt dan de dochter van
het overleden bestuurslid Mej. J. de Feijter
te willen voordragen.
Verder worden uit de vergadering candidaat
gesteld de heren Murre en W. Dekker. Bij
de eerste stemming krijgt geen der candidaten
een meerderheid en vindt er een herstemming
plaats waarin de heer W. Dekker de meerder
heid van stemmen krijgt.
De heer Dekker neemt deze benoeming aan.
Tot afgevaardigden naar de Algemene Ver
gadering van de Z.L.M. worden benoemd de
heren W. L. den Hamer, J. W. de Putter,
C. de Feijter, F. de Feijter en H. de Feijter.
Als reserve wordt aangewezen het pas geko
zen bestuurslid W. Dekker.
Het volgende punt is het uitbrengen van een
voorlopig rapport van de vraagpunten com
missie met het onderwerp „Bedrijfsopvolging
in de Landbouw".
Dit rapport wordt uitgebracht door de heren
J. de Kraker en J. K. van Cadsand en wordt
door de vergadering punt voor punt bespro
ken, waarna dit rapport wordt goedgekeurd.
Hierna krijgt Mr. E. Wage het woord die zegt
het leven gaat voort maar ook de problemen
gaan voort en dit geldt zeker voor de land
bouw.
Allereerst gaat spreker in op de Kennedy-
ronde waarover nu druk vergaderd wordt.
Het sterkst hierbij betrokken zijn Amerika en
de E.E.G.-landen die uitspringen in de wel
vaart. De hulp die gegeven wordt aan de ont
wikkelingslanden heeft zeker de bedoeling er
zelf van te profiteren het is niet alleen lief
dadigheid.
De Kennedy-ronde is van hetzelfde principe.
Het knelpunt hier is de chemische produkten
en de granen en het is dan ook niet te ver
wachten dat er een beslissing zal komen over
de granen wanneer dit niet het geval is voor
de chemische produkten.
Verder gaat spreker in op de E.E.G. en in
het bijzonder voor de landbouw. Er zijn twee
grote problemen, de belastingen en de steun
verleningen.
In Nederland is de direkte belasting het
hoogst wat nadelig is ten opzichte van de
andere E.E.G.-landen.
In Nederland is 60% direkte belasting en
40% indirektebelasting. In Frankrijk is de
verhouding 40%-60% en in Italië is het
nog verder doorgevoerd hier is het 30% tegen
70% direkte belasting.
Bij de steunmaatregelen is de indirekte steun
het grootst wat ook weer een nadelige werking
heeft voor de landbouw waardoor een ver
valste concurrentie ontstaat.
Na deze bespreking op internationaal vlak
stapt spreker over op het nationaal deel.
Hierbij komt het landbouwschap onder de
loupe. De verwachting was dat het landbouw
schap de spreekbuis zou worden voor de land
bouw maar dit is er niet uitgekomen. Toch
heeft het landbouwschap goed werk gedaan.
Wij kunnen zeker niet buiten documentatie
en de voorlichting die men van het landbouw
schap heeft. Maar meer nog moet het land
bouwschap zijn een samenwerkingsorgaan
voor de 3 standsorganisaties.
Hierna kreeg de vergadering de gelegenheid
over het besprokene vragen te stellen waar
van een goed gebruik werd gemaakt.
Mr. Wage wist tot ieders tevredenheid de
gestelde vragen te beantwoorden.
Hierna sloot de voorzitter deze algemene ver
gadering waarna men aan zat aan de gereed
staande koffietafel.
Frankrijk eerste bromfietsland
Nederland op derde plaats
De meeste bromfietsen ter wereld vindt men
in Frankrijk, waar het bromfietspark meer
dan 6 miljoen stuks omvat. Japan volgt met
drie miljoen brimfietsen op de tweede plaats,
gevolgd door Nederland waar, volgens recente
CBS-cijfers meer dan 1,6 miljoen brommers
zijn geteld.
De vierde tot en met de achtste plaats op de
wereldranglijst worden achtereenvolgens bezet
door de volgende landen:
Italië (1.6 miljoen), Duitsland (1,5 miljoen),
Zweden (750.000,), België (430.000) en
Zwitserland (250.000).
AXELSE COURANT
VERSCHIJNT IEDERE ZATERDAG
ABONNEMENTSPRIJS: Losse nummers 15 cent
Halfjaar-abonnement:
Axel binnen de kom f 3,75. Andere plaatsen f 4,25
Buitenland 6,50
Hoofdredaktie: J. C. VINK
Redaktie en Administratie: Axel, Markt 12, tel. 01155-646, postbus 16
Drukker-uitgeefster: FIRMA J. C. VINK
ADVERTENTIEPRIJS: 10 cent per mm
Bij kontrakten belangrijke reduktie.
Ingezonden mededelingen 30 cent per mm
Kleine advertenties 1-10 woorden 1,
elk woord meer 15 cent.
„De tijd draagt alle mensen voort
op zijn gestagen stroom
Zij zijn als gras, door zon verdord,
vervluchtigd als een droom."
