MIDDENSTAND EN TOERISME De luchtoorlog boven Vietnam Frankering bij abonnement, AXEL ZATERDAG 11 FEBRUARI 1967 81e Jaargang no. 20 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN Dank zij de gestadig toenemende welvaart en de voortuitgang in de techniek heeft het toe risme zich tot een massa-verschijnsel kunnen ontwikkelen. En dat niet alleen in de „nor male" vakantieperiode. Denken wij maar aan het ontstaan van het weekend-toerisme, mo gelijk geworden door de invoering van de vijf daagse werkweek. De toeristische markt is een grote markt ge worden met nog ruime uitbreidingsmogelijk heden. In 1964 verbleven in totaal meer dan 2,3 miljoen vreemdelingen in hotels en an dere logiesbedrijven in ons land. Dit bete kent een stijging van meer dan 6% ten op zichte van 1963. De voorzichtig geraamde ontvangsten hieruit, beliepen een bedrag van bijna 900 miljoen. Van de Nederlandse bevolking heeft in 1964 ongeveer 54% in de periode van mei - sep tember zijn vakantie buiten de woonplaats doorgebracht. In 1960 was dit percentage 45. Het toerisme maakt dus een snelle groei door. De ondernemer die een taak heeft binnen deze toeristische markt moet daarom de ont wikkeling nauwgezet volgen en terdege letten op de groei van de vraag naar zijn diensten. Hij mag deze markt niet onderschatten. Er liggen enorme mogelijkheden voor diegenen, die de toeristische stroom naar zich toe weten te trekken. Het toerisme is een nieuwe bron van inkoms ten geworden, waarvan de grootte in 1964 op anderhalf miljard gulden wordt geschat. Dit is in het bijzonder van betekenis voor die streken van ons land, waar ruimtelijk nog on benutte mogelijkheden zijn, om grote aantal len vakantiegangers in een mooie ten rustige omgeving te ontvangen en waar het inkomen van de middenstand en de overige bevolking gemiddeld lager ligt dan van ons gehele volk. De stimulans, die van het toerisme op het economisch leven uitgaat, zal hier kunnen bij dragen tot het verkrijgen van meer welvaart. Doch ook hier geldt, zoals hiervoor reeds is opgemerkt, men zal zich moeten inspannen de stroom van toeristen naar de eigen streek te trekken. Dat kan betekenen, dat er investe ringen zullen moeten worden verricht voor het maken van overnachtings- en amusements gelegenheden en voor het verzorgen van pro paganda. Het assortiment in de verschillende branches zal wellicht moeten worden aange past. Kortom, de toerist zal zijn verblijf als „aangenaam" moeten kunnen ervaren. In de praktijk is reeds gebleken, dat van goede toeristische voorzieningen een grote aantrekkingskracht uitgaat, waarbij kan wor den vermeld, dat de meerderheid der vakan tiegangers voorkeur blijkt te hebben voor een gezellige drukte. Ook in dit opzicht is toe risme een massa-verschijnsel, zodat mag wor den gesteld, dat de meeste van deze voor zieningen geschikt moeten worden gemaakt voor het verwerken van grotere aantallen mensen. Teneinde een toeristische accomodatie, die aan moderne eisen voldoet, vlot te organi seren is het wenselijk, dat een goede samen werking bestaat tussen het gemeentebestuur, de Vereniging voor Vreemdelingenverkeer (V.V.V.) en de middenstand. Medewerking van de gemeente kan men niet missen bij het realiseren van projecten, zoals bijvoorbeeld de bouw en de inrichting van een bungalow-, kampeer- of caravanterrein, de verwerving van de daarvoor nodige grond, het aanleggen van een riolering en van water- en energie leidingen, het maken van een strandje langs de oever van een plas of beek, enz., enz. Een goede V.V.V. is een onmisbaar instru ment ter verzorging van de collectieve pro paganda en tevens tot het uitoefenen van een zeker toezicht op de logiesverstrekkende be drijven. Van de middenstand zal bovendien de nodige investeringsactiviteit mogen worden verwacht om voldoende logiesgelegenheid, vermaak i en ontspanningsmogelijkheden voor volwasse nen, jeugdigen en kinderen tot stand te bren gen en om in de behoefte aan vervoer, levens middelen en technisch onderhoud te kunnen voorzien. Het zal duidelijk zijn, dat het belang van het toerisme o.m. daarin is gelegen, dat het een tijdelijke, doch aanzienlijke vergroting van de koopkracht meebrengt; in sommige plaatsen bedraagt de omzet gedurende het seizoen een veelvoud van die gedurende de rest van het jaar. Uiteraard verkrijgt het zakenleven hier door de gelegenheid een eventuele onder bezetting geheel of gedeeltelijk goed te ma ken, waarin men des te beter zal slagen, naar mate het lukt het toeristisch aanbod beter te organiseren. Dit aanbod zal in zijn totaliteit moeten wor den verzorgd door ondernemers in de detail handel, het ambacht, de horecasector en het vervoer. Het zal zo breed mogelijk moeten zijn en aangepast aan de speciale behoeften van de verschillende categorieën, waarin de moderne vakantiegangers zijn te onderscheiden. Daar naast zal het streven moeten zijn gericht op het bereiken van een onderlinge samenwer king, teneinde overdreven concurrentiezucht in te tomen en het economisch resultaat van de gezamenlijke inspanning te vergroten. Deze samenwerking zal zich moeten uitstrekken tot alle hierboven genoeifide belanghebbenden, opdat goede initiatieven de steun kunnen ont vangen van het plaatselijke bedrijfsleven en de gemeentelijke autoriteiten. Voor sommige ambachtelijke branches zal het toerisme nieuwe mogelijkheden openen, door dat de uitgebreide technische uitrusting van de moderne toeristische bedrijven en van de toeristen onderhoud en reparatie behoeven. De hieraan verbonden werkzaamheden zullen voor een deel gedurende de winter kunnen worden verricht, hetgeen ook deze bedrijven in staat stelt tot een meer gelijkmatige be drijfsbezetting te komen en meer blijvende werkgelegenheid schept. De taak van de horeca-ondernemers ten aan zien van het toerisme is zo vanzelfsprekend, dat deze nauwelijks vermelding behoeft, al valt het wel eens op, dat zelfs deze onder nemers soms zo weinig moeite over hebben om voor dit doel activiteiten van enige be tekenis te ontplooien. Hotel, café, restaurant en bungalowpark zullen aan de moderne toe ristische eisen moeten kunnen voldoen. Hier mede zijn soms weinig middelen gemoeid, als men denkt aan het presenteren van een goede kop koffie, het inrichten van een gezellig ter rasje, de aanschaf van een behoorlijk biljard e.d. Waar inmiddels de praktijk heeft geleerd, dat het toerisme zoals eerder opgemerkt een nieuwe bron van inkomsten en werkge legenheid vormt, moet het niet meer aan twij fel onderhevig zijn, dat het noodzakelijk en alleszins verantwoord is de V.V.V.-werkzaam heden krachtig te steunen. Zowel de gemeentebesturen, als de midden standsondernemers en verenigingen hebben hier een taak, waar zij zich niet met een paar tientjes vanaf mogen maken. De V.V.V.'s hebben een vertrouwde klank gekregen bij het grote publiek in binnen- en buitenland en het moet daarom als een ernstig verzuim worden gekenschetst indien daarvan niet een goed en ruim gebruik zou worden gemaakt. Door collectieve propaganda en objectieve voorlichting kunnen deze verenigingen veel goodwill kweken, terwijl zij daarnaast kunnen fungeren als een overlegorgaan om de toe ristische bedrijvigheid verder uit te bouwen. Er zijn voorbeelden, die aantonen, dat een eendrachtige samenwerking belangrijke resul taten kan opleveren. In het ene geval betrof het een nauwe samenwerking met een ver voerbedrijf om de bereikbaarheid te verbe teren, elders een ondersteuning van folkloris tische evenementen in voor- of naseizoen, enz. Medewerking van de Overheid Teneinde de totstandkoming van toeristische bedrijven te steunen kan in bepaalde gevallen van de zijde van het Provinciaal Bestuur en van de Rijksoverheid een financiële bijdrage worden gegeven in de kosten, die verbonden zijn aan basis-voorzieningen, zoals grondwer ken, aanleg van reioleringen en leidingen, graven van havenkommen, aanleg van zwem baden, enz. Als uitvloeisel hier van heeft het Rijk in de periode 1960 t/m 1965 reeds een bedrag van 21,5 miljoen beschikbaar ge steld. Aanvragen om hiervoor in aanmerking te komen moeten door het Gemeentebestuur worden ingediend bij het College van Ge deputeerde Staten. Ten behoeve van de financiering van bedrijfs vestiging, modernisering en uitbrei ding kan eveneens medewerking van de Rijks overheid worden verkregen door middel van de reeds alom bekende kredietverlening onder Staatsgarantie. De rijksoverheid i.e. de Staatssecretaris van Economische Zaken zal het beleid ter bevir- dering van het toerisme met kracht voortzet ten. De volgende beleidspunten zullen daartoe dienen 1. Sterkere bevordering van de toeristische infrastructuur. Het subsidiebedrag van zes miljoen gulden voor 1965 is voor '66 verhoogd tot 11.375.000,-. 2. Voortzetting van de financieringshulp voor de uitbreiding en verbetering van de logiesaccomodatie. Verhoging van het pla fond der Staatsgarantie in het kader van de Hotelkredietbeschikking van tien mil joen tot dertig miljoen gulden. 3. Eige maatregelen ten dienste van de kam peer- en aanverwante bedrijven. 4. Steun aan de toeristische propaganda. De subsidie aan de A.N.V.V. is voor 1966 verhoogd van 3,1 miljoen gulden tot 3.705.000,-, terwijl de bijzondere be stemmingssubsidie van een miljoen gulden wordt voortgezet. 5. Steun aan het binnenlandse V.V.V.-wezen met 220.000, - 6. Steun aan de propaganda voor vakantie spreiding met 100.00Ó, - 7. Sterkere bevordering van de toeristische onderzoekingen door verhoging van de subsidie van 120.000,- tot 300.000,-. Voorlichting Over deze aangelegenheden en over de econo mische facetten van het toerisme in het alge meen kunnen belanghebbenden, o.m. midden standsondernemers en -verenigingen, zich om raad en voorlichting wenden tot de landelijke en gewestelijke middenstandorganisaties en tot de Rijksconsulenten voor het Midden- en Kleinbedrijf en Toerisme, die in iedere pro vincie en in Amsterdam zijn gevestigd. Amerikaanse verliezen Sinds het begin van de Amerikaanse bombar dementen op Noord Viëtnam (in februari van dit jaar precies twee jaren geleden) heb ben de Amerikaanse luchtmacht en de Ame rikaanse marine volgens officiële opgaven uit Washington zo'n 450 vliegtuigen verloren. De luchtoorlog boven Viëtnam heeft een heel ander verloop gekregen dan de militaire des kundigen voorspelden. Het grootste aantal neergeschoten vliegtuigen komt namelijk niet voor rekening van de Russische luchtafweer- rakketten of de - eveneens Russische - Mig-straaljagers, waarover Noord Viëtnam beschikt, maar op naam van de „ouderwetse" luchtdoelartillerie. Volgens de Amerikaanse rapporten gingen 420 toestellen verloren door het vuur uit kanonnen en snelvuurwapens, de raketten troffen 23 vliegtuigen, Mig-jagers schoten in totaal vijf Amerikaanse vliegtuigen uit de lucht. Dit onverwachte succes van de luchtdoelartil lerie heeft merkwaardige gevolgen. Zo heeft het Nederlandse ministerie van defensie het aanvankelijke besluit om alle luchtdoelkanon nen af te schaffen (omdat, naar men meende, de dubbele gordel van geleide wapens langs het IJzeren Gordijn voldoende zou zijn) weer ingetrokken. Noord Viëtnam beschikt over ongeveer negen duizend luchtdoelkanonnen, in kaliber va riërend van 3,7 tot 10 cm., met een bereik tussen de 3.500 en 11.000 meter. Deze ver dediging is versterkt met rond 150 lanceer- plaatsen voor de Russische Sam-2 raketten en rond 200 Mig-jagers van de types Mig-15 en Mig-17 (beide verouderd en niet opgewas sen tegen de nieuwe Amerikaanse jagers) en de moderne en snelle Mig-21. Eind vorig jaar keerden juist tachtig Noord-Viëtnamese pi loten terug uit Rusland, waar zij een gespe cialiseerde gevechtsopleiding hadden gekre gen. De Noordviëtnamese luchtmacht ver onderstelde kennelijk met deze lang verwachte versterking de Amerikaanse vliegers de baas te zijn. Eind december kwam het grootste luchtgevecht uit de Viëtnamese oorlog toen de Viëtnamezen een vijftiental Mfgs afstuur den op een eskader Amerikaanse bombarde- mentstoestellen. De Amerikanen echter be schermen hun aanvalsvliegtuigen de laatste tijd met een zogenaamd „Mig-scherm", een aantal F-4 Phantom („spook") jagers, de snelste en modernste operationele jagers van de Amerikaanse luchtmacht. De begeleidende „spoken" vielen als havikken op de aanstor mende Migs aan. De Noord Viëtnamezen bleken geen partij. Van de vijftien Migs wer den er volgens de Amerikaanse opgave liefst dertien neergehaald. Geen enkele Phantom werd getroffen. De opleiding, die de Noord viëtnamese piloten in Rusland kregen, was vooral gericht op het ontwijken van afgevuur de raketten. De Phantoms zijn echter sinds kort uitgerust met een nieuw soort geleid pro jectiel, dat zich onverbiddelijk vastbijt aan het spoor van het vijandelijke vliegtuig. Zelf zijn de Phantoms in staat de door de Migs afgevuurde raketten (die werken volgens een wat verouderd procédé ze gaan af op de warmte, die de motor van een vliegtuig uit straalt, maar raken snel in de war wanneer dat vliegtuig een aantal korte bochten maakt) te ontwijken. Het resultaat van dit grote luchtgevecht moet voor Hanoi duidelijk teleurstellend en ver rassend zijn geweest. Mig-aanvallen zijn sinds die tijd niet meer voorgekomen. Niet minder hard en verrassend was voor de Amerikanen het optreden van de Noordviët namese luchtdoelartillerie. De afweerkanon- nen worden door radar geleid. Amerikaanse verkenningstoestellen hebben vorig jaar 120 waarschuwingsposten en gevechtsleidings- centra in Noord Viëtnam ontdekt, 140 vuur leidingscentrales voor afweergeschut en twin tig centrale commandoposten voor afweer- raketten. De Amerikanen hebben enkele verklaringen gegeven voor de hoge tol, die de „verouderde" kanonnen eisen. (Overigens zijn de verliezen van de Amerikaanse luchtmacht en marine lager dan tijdens de bombardementen boven Duitsland of Korea. In Viëtnam komt op duizend vluchten boven vijandelijk gebied een gemiddelde van drie neergeschoten toestellen voor. Boven Korea was dit drie en een half, boven Duitsland zelfs negen, dus het drie voudige). De Russische Sam-raketten, die een werkingsgebied hebben tussen drie en vijfentwintig kilometer hoogte, dwingen de Amerikaanse vliegtuigen vrij laag aan te vlie gen. Vorig jaar zijn, volgens Amerikaanse tellingen, bijna duizend Sams op de aanval lende vliegtuigen afgevuurd. De verliescijfers (ruim twintig) waren uiterst gering, maar de hoeveelheid dwong de Amerikanen wel in de richting van de luchtdoelkanonnen. De strik te opdracht van Washington om slachtoffers onder de burgerbevolking „zoveel als moge lijk is te vermijden" dwingt de vliegtuigen bovendien om kleine doelen, zoals bruggen, kanonstellingen en fabrieken met een vrij lage snelheid (ongeveer vijfhonderd kilometer per uur) en vanaf lage hoogte aan te vallen. Dit stelt hen bloot zelfs aan het vuur van gewone mitrailleurs en geweren. De Amerikaanse militaire leiding heeft Noord Viëtnam in een aantal zónes verdeeld. Enkele gebieden mogen slechts worden aangevallen als president Johnson persoonlijk toestem ming heeft gegeven. Andere streken mogen helemaal niet worden gebombardeerd. Dit geldt o.a. voor een strook van vijftig kilo meter breedte langs de Chinese grens. Als gevolg van deze resticties kan bijvoorbeeld de belangrijke spoorweg van Nanking in Zuid Oost China naar Hanoi slechts over een leng te van 35 kilometer worden gebombardeerd. De Viëtnamezen hebben langs dit deel van de spoorweg liefst elfhonderd luchtdoelkanon nen geconcentreerd. Niet voor niets noemen de Amerikaanse piloten deze spoorweg de „lijn door de hel". Er bestaat geen twijfel aan de woorden van de Amerikaanse staatssecretaris voor de luchtmacht, Harold Brown, dat de Ameri kaanse luchtmacht „Noord Viëtnam terug naar het Stenen Tijdperk" kan bombarderen. De Amerikanen kunnen de luchtafweerkanon- nen bedekken met een bommentapijt en bin nen enkele dagen geheel uitschakelen, wan neer zij hun B-52 bommenwerpers inschake len, die op Guam zijn gestationeerd en wel in Zuid Viëtnam worden gebruikt. Deze vlieg tuigen kunnen elk 30 ton aan bommen ver voeren. Zo'n aktie zou echter een gro.ot aan tal slachtoffers onder de burgerbevolking eisen. En dat is iets, dat Washington tot elke prijs wil voorkomen omdat daardoor het con flict in Viëtnam tot nog dramatischer inter nationale ontwikkelingen zou leiden. (nadruk verboden) AXELSE COURANT VERSCHIJNT IEDERE ZATERDAG ABONNEMENTSPRIJS: Losse nummers 15 cent. Halfjaar-abonnement: Axel binnen de kom 3,75. Andere plaatsen 4,25 Buitenland 6,50 Hoofdredaktie: J. C. VINK Redaktie en Administratie: Axel, Markt 12, tel. 01155-646, postbus 16 Drukker-uitgeefster: FIRMA J. C. VINK ADVERTENTIEPRIJS: 10 cent per mm Bij kontrakten belangrijke reduktie. Ingezonden mededelingen 30 cent per mm Kleine advertenties 1-10 woorden f 1, elk woord meer 15 cent.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1967 | | pagina 1