VAN 0VD OP NIEUW SIENCE FICTION ALS TIJDVERSCHIJNSEL SPORT Voetbal AXEL - ROOD WIT 2-2 In een voor de rust matte en na de hervatting meer vechtlust met iets beter spel is deze wedstrijd na een dubbel blanke ruststand in een 2 2 gelijkspel geëindigd. Verberkmoes die enkele weken afwezig was geweest door het vervullen van zijn dienst plicht in het buitenland was weer present en gaf een versterking aan de achterhoede. Ook Steel was weer van de partij, maar deze bleek nog niet in top-vorm te zijn en deed enkele malen gevaarlijke momenten ontstaan voor het Axelse doel. Na een korte periode van aftasten was het in de negende minuut dat bij een Axelse aan val Verbunt een vrijetrap kreeg te nemen welke door Lensen werd ingekopt maar de Rood-Wit-doelman wist te stoppen. Bij enkele Brabantse aanvallen moest Ver- poorte in aktie komen, maar gevaar zat er nog niet in. In de 35e minuut gaf Verstraeten een afge meten voorzet maar Herman en Sheilds mis ten. Na de thee was het Herman die in de le mi nuut goed achter een dieptepass aanging en de bal over de uitgelopen keeper lepelde, maar deze trof de deklat. In de volgende minuut wist Lensen enkele spelers te omspelen maar zijn schot uit een moeilijke hoek werd gestopt. Na 3 minuten spelen was het Sprenkels die bij een snelle Rood-Wit-aanval de bal onder de uitvallende Verpoorte inschoot 0—1. In de 7e minuut schoot Verbunt een vrije trap goed in maar de keeper stompte de bal corner. Uit deze corner kopte Verberkmoes die mee naar voren was gekomen de bal precies langs de verkeerde kant van de paal. Na 9 minuten spelen was het uit een aanval over rechts dat linksbinnen Tiny Heren on houdbaar inschoot 0-2. Axel trok nu sterk in de aanval en 5 minuten later was het uit een dieptepass van Herman dat Lensen zuiver inschoot 1-2. Rood - Wit kwam hierna sterk terug en zette het Axelse doel onder zware druk via de lin kervleugel van de gebroeders Heren. Enkele malen moesten de Axelse achterspelers op de lijn redding brengen wanneer Verpoorte reeds geslagen was. In de 31e minuut schoot Verbunt een goede voorzet van Herman hard en zuiver in 2 - 2 7 Minuten voor tijd kwam Axel nog kort bij een derde doelpunt toen Verberkmoes zuiver inschoot maar de Rood - Wit-doelman wist ten koste van een corner redding te brengen. Met een puntenverdeling eindigde deze zeker niet grootse wedstrijd. STAND TWEEDE KLASSE B RKC 8 6 0 2 15- 6 12 Zeeland Sport 9 5 1 3 22-16 11 Terneuzen 7 4 2 1 13- 9 10 RKVVU 7 5 0 2 15-12 10 RAC 8 4 2 2 21 - 12 10 Axel 8 3 3 2 13-11 9 Internos 8 4 0 4 20-19 8 RWB 8 2 3 3 16-13 7 HVV '24 8 3 1 4 8-18 7 Rood Wit 8 2 1 5 10-12 5 Uno Animo 7 2 1 4 12-15 5 ODIO 8 1 2 5 5-17 4 DOSKO 8 2 0 6 13-28 4 Biljarten TH. PLATJOUW PROMOVEERT Th. Platjouw is in Bergen op Zoom winnaar geworden van de voorwedstrijden in de over gangsklas libre om het biljartkampioenschap van Nederland. Door deze overwinning pro moveert hij naar de eerste klas libre groot biljart. De sterk spelende Axelaar won in Bergen op Zoom ongeslagen. Éénmaal presteerde hij het om een partij van 450 caramboles in één beurt vol te maken. Hij won alle partijen. Zijn algemeen gemiddelde bedroeg 69.23. Platjouw hoopt nog dit jaar te promoveren naar de ere-klas, waarvoor hij een gemiddelde van meer dan 40 dient te behalen. Als hij in zijn opzet slaagt zal hij uit kunnen komen tegen top-biljarters als Scholten, met wie hij ove rigens regelmatig oefenwedstrijden speelt. HANDBOOGSCHIETING Tijdens het weekend werd door de Handboog maatschappij „Ons Vermaak", op haar staan de wippen een schieting gehouden waarvoor grote belangstelling was. Uitslag Wip I le Hoogvogel P. Schoof, Sluiskil; 2e Hoog vogel A. Persoon, Stekene (B.); le Zijvogel O. Titeko, Beveren (B.); 2e Zijvogel A. Roose, Axel; le Kal J. Olivier, St. Gilles (B); 2e Kal M. de Cock, Zuiddorpe. Wip II le Hoogvogel J. Olivier, St. Gilles (B.); 2e Hoogvogel L. de Kleen, St. Gilles (B.)le Zijvogel F. v. d. Steen Stekene (B.); 2e Zij vogel O. Titeko, Beveren (B.); le Kal E. Vermandei, Koewacht; 2e Kal A. Boel, St.- Gilles (B.). De televisie en radiotoestellen in onze woning De tegenhanger van het meubel in de woning is het instrument. Beide zijn het gebruiks voorwerpen, maar op het meubel reageert de mens met bepaalde gevoeligheden die te her leiden zijn op traditie of levensbeschouwelijke opvattingen, terwijl de reactie op het instru ment onpersoonlijk is. Niemand verlangt bij voorbeeld van zijn stoelen dat ze alleen maar goed „zitten". Men eist van de vorm een be paalde persoonlijkheid die de gebruiker bevalt. De een wil dat zijn stoelen zwaar en gezellig zijn, de ander staat erop dat zij licht en schoon zijn. Die verscheidenheid van reacties ontbre ken geheel als diezelfde mensen komen te staan tegenover voorwerpen in hun huis, die een instrument-karakter hebben. Met andere woorden die zich aan de meubelsfeer heb ben onttrokken of nooit daarbinnen hebben bestaan. Niemand vraagt zich bijvoorbeeld af of zijn telefoontoestel mooi of lelijk is, het apparaat wordt alleen maar beoordeeld naar zijn nuttigheid en zijn technische werking. Het lijkt daarom bijna noodzakelijk ernstig te onderzoeken, ook gezien de ontwikkeling in de moderne woninginrichting, of het TV- apparaat zich ook niet dient te ontwikkelen als instrument. Het is nuttig te wijzen op de neiging van vele woninginrichters van van daag om het centrum van de vertrekken in de woning vrij te laten. Het is niet onwaar schijnlijk, dat deze ontwikkeling zich verder zal doorzetten en dat dan de wanden tussen de vertrekken niet alleen de huidige schei dingsfunctie zullen verkrijgen, maar daar naast ook nog een bergfunctie. Men kan zich voorstellen dat vele van de losse bergelemen- ten die nu als meubels in de kamers staan (kamers die steeds kleiner worden) uiteinde lijk geheel in de scheidingswanden zullen worden opgenomen. Ook het TV-apparaat zou bij een dergelijke ontwikkeling in die wanden een plaats kun nen krijgen, waarbij men zich zelfs kan voor stellen dat het in de wand tussen twee ver trekken draaibaar is aangebracht. Het televisie-instrument, dat overdag met zijn beeldbuis naar de woonkamer gericht staat, zou dan 's avonds met een eenvoudige hand beweging omgedraaid kunnen worden voor ontvangst in de slaapkamer. Afgezien van de hieraan verbonden voordelen (zieken bijv.) zit hier óók aan vast, dat wij dus dan tot in ons bed toe gevolgd - om niet te zeggen ver volgd zouden worden door dit indringend ste der moderne massacommunicatiemidde len. „Geen industrie bij natuur- en recreatiegebied" „Was het niet aannemelijker geweest, dat Biervliet en de Braakman bij West Zeeuwsch- Vlaanderen waren gevoegd Nu hebben we het idee, dat het toekomstige Groot-Terneu- zen eigenlijk het Braakmangebied niet waard is. De industrie zou in Oost Zeeuwsch-Vlaan- deren komen, niet in het westen. Maar er zouden al plannen bestaan voor industrie in de richting van Paulinaschor, onderdeel van West Zeeuwsch-Vlaanderen. Heerlijk, een zware chemische industrie naast een recreatie terrein I" Deze hartekreet slaakte secretaris H. Enke laar van de Vogelbeschermingswacht West- Zeeuwsch-Vlaanderen in het mededelingen blad van zijn vereniging. Hij heeft in een uitgebreid artikel kritiek geleverd op een reeks van toestanden, die voortvloeien uit de vestiging van industrie in de nabijheid van natuur- en recreatiegebieden, waarbij hij in hoofdzaak de Braakman en omgeving behan delt. Met een grote mate van ongerustheid stelt de heer Enkelaar vast, dat de DOW Chemical Industrie te Terneuzen zich wil uitbreiden. „De fabriek zou een totale oppervlakte van 720 ha moeten krijgen. Het bezit 320 ha door inpoldering van de Braakmanschorren komt daar 200 ha bij. En welke 200 ha moe ten daar later nog worden bijgevoegd Een dreigend gevaar ziet de heer Enkelaar ook in de luchtverontreiniging. „Wanneer", zo schrijft hij, „landbouwgewassen en vee van verontreinigde lucht hebben te lijden (zo als in Sluiskil), dan moet het voor iedereen duidelijk zijn, dat dit ook van invloed is op de gezondheid van de mens en die vas flora en fauna". Naar zijn zeggen is reeds vastgesteld, dat tot ver in West Zeeuwsch-Vlaanderen de gevol gen van de luchtverontreiniging in de Kanaal zone zijn te merken. Onder bepaalde omstan digheden „Bij zomerweer en vriesweer komt de meeste tijd de wind uit oostelijke richtin gen. Vraag dat maar eens aan de inwoners van Philippine. En met open slaapkamerraam slapen is er niet bij. En dat is ook het geval in West Zeeuwsch-Vlaanderen bij lichte oos tenwind en mistig weer. Dan is de penetrante geur van de Kanaalzone tot in Sluis te ruiken" Jules Verne moge dan een belangwekkend voorloper zijn geweest, het genre literatuur- bedrijving, dat zich met de toekomst bezig houdt, het genre, dat de naam science fiction toebedeeld heeft gekregen, is een verschijnsel geheel gebonden aan de moderne tijd. Be hoeft dit verwondering te wekken? Het pro bleem is een probleem van afstand. Men dient te bedenken, dat er op dit moment minder fantasie nodig is om in interplanetaire ruim tevaart te geloven, dan vroeger, honderd jaar geleden, in 20.000 mijlen onder zee of in een reis om de wereld in tachtig dagen. Doch er is méér. Cultuur en wetenschap zijn afzonderlijke bepaaldheden, die betrekkelijk door elkaar beïnvloed behoren te worden. In hun uitingen zijn cultuur, kunst en weten schap waarheid en Nietzsche heeft reeds be weerd „Wir haben die Kunst, damit wir nicht an der Wahrheit zugrunde gehen", ter wijl Aafjes' overbekende uitspraak „Dich ters liegen de waarheid" eveneens op een con troverse wijst. Deze controverse mag inderdaad een onom stotelijkheid heten en op deze plaats wil er niet nader op worden ingegaan. Doch wél wil deze beschouwing wijzen op de verschillen in de relaties over en weer tussen honderd jaar geleden en nu. Honderd jaar geleden had men op de weten schap nog alle hoop gevestigd. Ook de science fiction van Jules Verne was er één van een optimistische aard, vervuld van hetzelfde op timisme, dat aan Robinson Crusoë ten grond slag ligt de blijkgeving in een roman van de mogelijkheden van het verstand; „L'inexpli- cable ce n'est que l'inexpliqué". Deze ver heerlijking van de reden had een merkwaar dig gevolg kunst en wetenschap bleven af zonderlijke eenheden, althans men mocht spreken van een zeer secundaire beïnvloeding. Wél waren er gevolgen. Omdat men de we tenschap als zodanig verwachtingsvol toeblik- te, omdat men dus de verstandmatige moge lijkheden hoog schatte, kwam het Deïsme in zwang, de religieuze overtuigdheid, die God nog slechts als Schepper ziet, en de wijsbe geerte kwam tot nieuwe inzichten. Maar de wetenschap als zodanig en in engere zin ge zien besield afstand van de kunst. Nu is dat anders. Nu wordt wetenschap on middellijk met wanhoop en fataliteit geïdenti ficeerd. Dat is opnieuw een gevolg van het tijdsbeeld. De wetenschap blijft door zijn da delijke als het ware chemische omzetting en door zijn transplantatie binnen het artistiek idioom niet langer als afzonderlijke grootheid buiten de kunstenaar staan, neen, zij neemt bezit van hem, en richt en bepaalt met dwin gende macht. De wetenschap met zijn verworvenheden is een moloch, is een verterend vuur waaraan het schamel hart ten gronde gaat. En het hart stelt zich teweer. En de kunstenaar met zijn gevoelig hart is wel zéér betrokken bij de strijd tussen de geest en zijn belager. Zo ontstond de aangrijpende taal van Orwell. Zo werd in Wells het verzet geboren. Zo schreef Aldous Huxley in zijn grandioze toe komstroman „Brave New World" dat gena deloos getuigenis van een wereld, waarin de mensen hun persoonlijk stempel verloren, om dat de embrio's naar de voorschriften VAN NUMMER één wetenschappelijk werden aan gepast. En zo geviel het, dat Robert Crane in zijn tolkomstbeeld „Hero's Walk" ergens in het heelal de Ampiti projecteerde, wezens, die zich verzetten tegen de interplanetaire plan nen van de aarde, die de aarde met moordend oorlogstuig bestookten en die in een afschu welijke confrontatie van de aardse mensen met zichzélf, ontroerd de waarden van de menselijke liefde en ontroering en intimiteit in de mens deden ontstaan. Elk wezenlijk kunstprodukt wortelt in zijn tijd, of deze tijd nu wordt voort-gedacht of gecontrarieerd. En het huidige kunstprodukt ontstaat in een tijd, die zich laat kenmerken door de verbeten worsteling om een nieuwe ideologie die nodig is omdat in de mens het schrijnende besef is gekomen dat het geeste lijk nivean is arhtergebleven bij de verstand- matige verworvenheden, dat dus ons geestelijk besef niet bij machte is, zich tegen afschuwe lijk niveau is achtergebleven bij de verstand- verantwoordelijke handelingen om der wille van het eigenbelang te verzetten. Wanneer hièrin de kenmerken van onze tijd schuilen, dan is er slechts één vorm van science fiction bestaanbaar, die tevens kunst werk is, namelijk dié vorm, die uitdrukking geeft aan de erkenning, dat de techniek, met name de techniek tot een duivelse, fatale macht is uitgegroeid en die slechts terrein zal kunnen gaan verliezen, wanneer de mensheid in razend tempo versterkingen bouwt in de geest, nadat hem de zekerheid is geopenbaard, dat het menselijk gevoelsinstrument oneindig veel belangrijker kan zijn dan dode machine rieën, die straks, door atomaire krachten ge dreven, de ring van Saturnus zullen doorboren en de duistere ketens van Mars zullen be reiken. Er is een andere vorm van science fiction, zéker is die er, maar dat is de verkeerde. Dat is de lustiglijk, probleemloos op 't fas cinerend nieuwe onderwerp zich stortende vorm. Dat is de vorm, die zijn intrige in het heelal projecteert en de aarde met zijn on troostbare schepselen laat kreperen aan aardse pijnen. Want deze vorm verloochent zijn tijd en pleegt verraad aan de om begrip en mede dogen smekende mens. Deze vlucht in de ruimte is een vlucht uit al of niet bewust doorvoelde angst ontstaan en daarom is zij lafhartig. En behalve lafhartig is zij schadelijk. Want deze lectuur houdt de mens af van de problemen, die hij moet tege- moetterden en overwinnen. Maar de hemel zal de mens eenmaal genadig zijn, de hemel, die verder is dan ooit het menselijk genie zijn creaturen zal voeren, en die anders is dan die mens vermoedt, altijd anders. vervolg van pagina 2) ï-5«SF* f Op kruispunten moet het afbuigende verkeer aan overstekende voetgangers onbelemmerde doorgang verlenen, ook al is er geen zebrapad. Dat houdt natuurlijk niet in dat voetgangers nu maar blin delings kunnen oversteken! Een redelijk samenspel tussen automo bilist en voetganger blijft geboden I .v.v.v..-.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1966 | | pagina 3