DE MACHTIGSTE ROTS TER WERELD VESTING MET EEN ROEMRUCHT VERLEDEN 1886 80 jaren Harmonie „CONCORDIA" 1966 Frankering bij abonnement, AXEL ZATERDAG 14 MEI 1966 80e Jaargang no. 33 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN Ten zuiden van Spanje ligt, slechts met het vasteland verbonden door een betrekkelijk smalle landtong, de rots van Gilbraltar. Hij is, vanuit de verte gezien, een ongenaakbare steenklomp, vierhonderdzesentwintig meter hoog, vijf kilometer lang en anderhalve kilo meter breed. De vraag is of ooit in de ge schiedenis twee landen zolang om een tamelijk klein stukje grondgebied hebben touwgetrok ken. Reeds in de oudheid stond de rots be kend als een der zuilen van Hercules -de poort naar het onbekende. Wie er doorheen voer, liep gevaar de woede der goden op te wekken. Men vermoedt, dat de Neanderthalers hier Europa binnenkwamen toen zij wegtrokken uit het opdrogende Saharagebied. Archeolo gische onderzoekingen hebben aangetoond, dat op de rots prehistorische dieren hébben gehuisd, terwijl hij eens privé eigendom was van een Spaanse hertog. Vast staat, dat Gi braltar door de eeuwen heen een van de meest begeerde krijgsobjecten is geweest. Immers, wie door de vierentwintig kilometer brede zeestraat, welke Europa van Afrika scheidt, wil varen, moet onder het dreigend oog van de rots door. In het stadje heerst een deels Britse deels Spaanse sfeer en dat schijnt iedereen die er woont best te bevallen, want, hoewel de Spaanse autoriteiten iedereen op het vaste land van Spanje toelaten, maken weinigen van die reismogelijkheid gebruik. Aan de interessante geschiedenis van Gibral tar heeft Het Beste een artikel gewijd. Het schiereiland is slechts 260 jaar Brits en is de enige Europese kolonie van het Verenigd Koninkrijk. Vermoedelijk ook een van de meest kleurrijke. Gibraltar overweldigt de bezoeker met kleu ren en verwarrende contrasten. De bloemen, de uniformen en de schilderachtige straatjes met hun rood-, blauw- en geelgeschilderde huisjes en niet te vergeten het verbijsterende azuur van de hemel en de zee. DZJEBEL AL TARIK Volgens de annalen der geschiedenis waren het de Feniciërs, die de rots het eerst bezet- roodgloeiende kanonskogels in brand. De tunnels en galerijen waarin thans toeristen wandelen, hebben bij de verdediging een grote rol gespeeld. Gedurende de Tweede Wereld oorlog heeft men in de rots een geweldige tunnelstad gehouwen met een gezamenlijke tunnellengte van vijftig kilometer, hetgeen meer is dan het wegennet op de begane grond. Men bouwde er hospitalen, kraéhtcentrales, munitieopslagplaatsen en kazernes, die nog steeds tot de niet toegankelijke militaire ob jecten behoren. Vanuit dit centrum heeft Ge neraal Eisenhower de landingen in Noord- Afrika geleid. Waarschijnlijk was dit de laatste rol, die Gibraltar in militair opzicht heeft ge speeld, want in het huidige atoomtijdperk is de militaire waarde van de rots uiteraard sterk gedaald. KLEIN UTOPIA In de kalkstenen rots, hij is niet van graniet zoals vaak wordt gemeend, bevindt zich een grote grot, die meer dan twintig meter hoog is en waarvan de ingang driehonderd meter boven de zeespiegel ligt. Deze grot wordt thans als concertzaal gebruikt. Gibraltar maakt thans een rustige tijd door. Niettemin houdt men nog steeds de smalle landtong, die Gibraltar met Spanje verbindt, scherp in het oog, want Spanje eist dat de Britten zich van de rots terugtrekken. Om deze eis kracht bij te zetten hebben de Span jaarden getracht Gibraltar te isoleren, hetgeen een grote klap voor het toerisme betekende. In aardrijkskundig opzicht is de Spaanse eis niet onredelijk. Men kan echter onmogelijk de bevolking Spaans noemen, aangezien de meer derheid van Genuese afstamming is, vermengd met Brits, Maltees en Spaans bloed. Er wonen bovendien kleine groepen joden en Hindoes. Men kan de rotsbewoners moeilijk kwalijk ne men, dat zij de leuze „eenmaal Brits, altijd Brits", kreten die men allerwegen op Gibraltar kan aantreffen, graag onderschrijven. De medische verzorging, het onderwijs en de sociale voorzieningen zijn er gesubsidieerd de levensmiddelen zijn er bovendien goed koop. Tomaten kosten twintig cent per pond, een liter whiskey tien gulden. Men leeft, op •deze steenklomp, als in een klein Utopia. Er zal veel voor nodig zijn, wil men, in politiek opzicht, de rots van Gibraltar op zijn grond vesten laten schudden. De Harmonie „Concordia" te Axel viert'dit jaar haar 80-jarig jubileum. In deze tijd van moderne ideeën en andere wijzen van ontspanning voorwaar een feit om met trots te herdenken. In de voorbijgegane 80 jaren heeft de Har monie perioden van grote bloei gekend. Ook tegenslagen zijn haar niet gespaard gebleven. Terugbladerende in de annalen lezen wij hier over het volgende. In september 1886 werd overgegaan tot op richting van een voorlopig comité bestaande uit de heren J. Bauwens, J. Cappon, F. Diele- man, L. Lemaitre, C. P. Minjon, J. A. van Vessem en J. C. Verbrugge. Jhr. Mr. Quarles van Ufford, Burgemeester van Axel, zegde het comité zijn steun toe om tot oprichting van een muziekvereniging te komen. Het comité toog vol moed aan het werk. Bij de Burgerij werd door middel van lijsten ingetekend voor 't bedrag van 66,35. ten. Zij werden gevolgd door de Grieken, de Daar dit niet voldoende was werd er een ver- Carthagers en de Romeinen, die de rots meer dan zes eeuwen in handen hielden, waarna zij moesten wijken voor de oprukkende barbaren. Op 30 april 711 vond een nieuwe invasie plaats en wel die van de Moren onder leiding van Tarik-ibn-Zeyad, die de Moorse over heersing van Spanje inleidde en bijna de ver overing van West-Europa betekende. De Mo ren noemden de rots naar hun leider Tarik Dzjebel al Tarik -hetgeen Berg van Tarik betekent. De naam Gibraltar is hiervan een verbastering. Deze krijgsman was de eerste, die de rots versterkte door er een groot fort te bouwen, waarvan de overblijfselen nog al tijd boven de stad te vinden zijn. Zes eeuwen later gingen de Spanjaarden tot de aanval over en na 150 jaar van af en toe onderbro ken gevecht veroverden zij de rots onder aan voering van de hertog van Medina-Sidonia. Vierendertig jaar lang kon hij het, na enige strijd, als zijn privé bezit beschouwen. Daar na kwam het schiereiland aan de Spaanse Kroon. Halverwege de tachtigjarige oorlog, op 25 april 1607, forceerde de Hollandse admiraal Jacob van Heemskerck met een gro te zeemacht de toegang tot de haven van Gi braltar en vernietigde de in de baai liggende en door het stadsgeschut beschermde Spaanse vloot. Van Heemskerck zelf sneuvelde welis waar, maar de Nederlanden hadden een be langrijke overwinning geboekt. De Engelsen kwamen tijdens de Spaanse Successieoorlog van 1704, ongeveer een eeuw later dus, min of meer toevallig in Gibraltar aan. Admiraal Sir George Rooke was er, door onbekwaam heid en besluiteloosheid op de Nederlands- Britse vloot niet in geslaagd met de vijand kontakt te maken, zodat hij toen Gibraltar maar innam. De laatste stormloop, die Spanje nam om de rots te herkrijgen, vond plaats in 1799. Hij duurde drieëneenhalf jaar. Met behulp van Franse troepen en het volgen van de uithon- geringstactiek, trachtte men de Britten te ver drijven. Tegen het einde van het beleg schoten de Engelsen de Frans-Spaanse vloot met gadering belegd bij de Wed. L. A. Rolff. Hier werd een lijst aangeboden van 142, - en 102, - aan jaarlijkse bijdragen. Voor het aankopen van instrumenten werd een bedrag opgehaald van 233,15. Er werS nu overgegaan tot oprichting van een Muziekvereniging. De naam hiervan zou „Concordia" zijn. Tot erevoorzitter werd ge kozen Jhr. Mr. Quarles van Ufford. Het eerste bestuur van „Concordia" bestond uit 5 leden, te weten J. Bauwens, J. Cappon, A. C. Kruysse, M. J. van Vessem en H. van Wijngaarden. De instrumenten werden in Gent aangekocht voor de som van 230, -De lessenaars werden gemaakt door J. Verijzer voor 13,50 Als bode werd benoemd de heer J. A. de Jonge voor 12, - per jaar. De heer Geel- hoedt van Zaamslag werd bereid gevonden de repetities te verzorgen. Op 30 december 1886 werden de instrumen ten uitgereikt. De totale uitrusting bestond uit 4 cornets, 5 bugles, 2 baritons, 3 trombones, 1 althoorn, 1 trompet, 3 tuba's, 1 bombardon, 1 triangel, 1 grote en 1 kleine trom. Voor het eerst werd opgetreden op de 70ste verjaardag van de Koning. De Vereniging was dus toen nog slechts 2 maanden oud maar het optreden geschiedde tot volle tevredenheid van de burgerij. Het gezelschap groeide en kreeg langzamer hand meer leden. De ontvangsten doch ook de uitgaven stegen. De eerste winteruitvoering werd gegeven in 1887 bij de Wed. Rolff. In 1893 werd besloten een muziektent te bouwen. Deze werd feestelijk ingewijd door het houden van een festival. Door de hoge reparatiekosten werd deze muziektent later aan de Gemeente overgedragen. Bij het 10-jarig bestaan werd een festival ge- Zouden op maandag 29 juni 1896, waaraan door 10 Zusterverenigingen werd deelgeno men. Een dergelijk festival werd wederom gehouden in 1908 eveneens op 29 juni. Het schijnt dat men -vroeger dagen aan 29 juni (St. Pieters- dag) voor het houden van festiviteiten de voorkeur gaf. In 1913 werd besloten voor het eerst aan een muziekconcours te Hulst deel te nemen. Dit leverde echter niet het verwachtte resultaat op. De slechte stemming der instrumenten liet wel wat te wensen over zo lezen wij. Gedurende de le wereldoorlog van 1914 tot 1918 werd alle aktiviteit gestaakt. In een vergadering, gehouden op 8 februari 1919 wordt besloten over te gaan van fanfare naar harmonie. De kosten van het nieuw aan te schaffen instrumentarium bedroeg 2705,- Het bedrag hiervoor werd verkregen door het uitgeven van aandelen waarvan men er telken jare enkele zou uitloten. Door de geringe in komsten en hoge uitgaven was „Concordia" mede wegens de slechte jaren rondom 1930 niet altijd in staat aan haar verplichtingen te voldoen. Later werd een vergadering met de aandeelhouders belegd waarbij veel aandelen geschonken werden. Echter pas in het jaar 1950 was de rekening van het ombouwen tot harmonie vereffend. Onder leiding van de directeur J. Blansaart beleefde „Concordia" van 1919 tot 1934 gul den jaren. In samenwerking met de zangver eniging „Orelio" werden prachtige uitvoerin gen verzorgd. Onder zijn leiding kwam ook het beroemde driemanschap Axel Zaamslag - Hoek tot stand. In 1934 overleed de heer Blansaart, betreurd door vele Axelarén. Na het overlijden van de heer Blansaart werd de heer A. Schieman benoemd tot directeur. Hij is dit geweest tot 1956. In die periode werd het 60-jarig betsaan gevierd met een festival waaraan niet minder dan 19 zuster verenigingen deelnamen,- Aan de muziekconcotirsen werd met afwis selend sukses de&hfenomen. Ook de solistehconcoursen waren voor vele leden een groot sukses. Onze tegenwoordige directeur, de heer A. van Meurs W. P. Zn. wist hier in de allerhoogste regionen le prijzen met lof en lauwertak te behalen. In 1958 werd een nieuwe loot aan de oude stam toegevoegd. In bescheiden vorm kwam een drumband tot stand die in enkele jaren tot grote bloei kwam. In 1964 kwam „Concordia" voor het eerst volledig in uniform voor de dag. Zo klein be gonnen in 1886 was de muziekvereniging geworden tot een sierraad voor de Stad Axel. Helaas meende in 1965 de drumband zich te moeten afscheiden van de harmonie en onder de naam „Drumband Axel" verder te gaan. Door velen is dit besluit betreurd en voor de oude harmonie was het een zware slag. Echter werd niet bij de pakken neergezeten en we derom is in bescheiden vorm een drumband tot stand gekomen welke zich thans op een groeiend aantal leden mag verheugen. De geschiedenis van de 80-jarige zou onvol ledig zijn wanneer 'hier nog niet een andere loot aan de „Concordia"-stam genoemd werd. N.l. de Toneelgroep. Zonder hen zouden de winteruitvoeringen niet het tegenwoordige pijl behaald hebben. Thans bestaat „Concordia" 80 jaar. Deze mijlpaal is mede bereikt door de voortdurende steun van de Axelse bevolking. Axel en „Concordia" zijn met elkaar vergroeid en de Harmonie is uit onze gemeenschap niet meer weg te denken. „Concordia" is thans 'n krachtige vereniging waarin een frisse jonge geest heerst en waarin velen de nodige ontspanning kunnen vinden. Het ledental is momenteel 39, te weten 28 muzikanten en 11 tamboers en hoornblazers. Zowel in de Harmonie als in het Tamboer korps zijn nieuwe leden ten allen tijde van harte welkom. Zij kunnen zich vervoegen bij de Voorzitter de Heer Freekenhorst, Prins Hendrikstraat 39; de Secr. -de Heer v. d. Berge, Noordstraat 34 en voor het Tamboer korps bij de Tamboer-maitre de Heer Lam bert, Chopinstraat 17. Vooral de afdeling hoornblazers van het tam boerkorps heeft dringend aanvulling nodig. Uiteraard zou „Concordia" zichzelf niet zijn wanneer bovengenoemd jubileum niet op pas sende wijze zou worden gevierd. Elders in dit blad vindt U dan ook het feestprogramma dat 3 dagen duurt (19, 20 en 21 mei) vermeld. Het feestelijke muziekprogramma, verspreid over 3 dagen geeft blijk van ondernemings lust van Bestuur en Werkende Leden. „Concordia" dankt de gehele Axelse bevol king en velen daarbuiten voor de steun welke zij nu reeds gedurende 80 jaren ontvangt. C.A.O.-AKKOORD IN KANAALZONE Werkgevers en werknemers van de zes che mische bedrijven in de Kanaalzone hebben overeenstemming bereikt over de nieuwe C.A.O. welke per 1 april van kracht was. De details werden aan de leden van de organisa ties medegedeeld tijdens een vergadering in het Centrum. De resultaten werden door de heer C. Schoof, districtsbestuurder van St. Willibrord uitge legd. De lonen gaan met zeven procent omhoog. Het nieuwe loon zal vanaf 27 mei worden uitbetaald, de verrekening vanaf 1 april zal op een later tijdstip plaats vinden. De invoe ring van een funktie-jarentoeslag bleek een belangrijk punt i.v.m. de integratie. Deze funktie-jarentoeslag zal geleidelijk worden in gevoerd. Het laagste basisuurloon bedraagt nu 2,83 en het hoogste 3,73. De pensioenregeling heeft in de nieuwe con stellatie geleid tot een principiële bereidheid voor de invoering van 'n procentuele verhou ding tussen inkomen en pensioen voor alle werknemers, maand- en weekloners. De premie van 2,40 per week is gehand haafd, maar zal in de toekomst een procen tuele premie worden van het inkomen. Met terugwerkende kracht vanaf 1 januari zal de huidige uitkering verdubbeld worden van 13, - tot 26, - per dienstjaar, De jaarlijkse uitkering van 400,- werd als minimum verzekerd voor alle werknemers vanaf 18 jaar. OLIESTRAND SCHOUWEN: niet alle kosten rekening rijk Minister Vrolijk (crm) heeft woensdag in de eerste kamer meegedeeld dat hij bereid is de helft van de schoonmaakkosten van het door stookolie verontreinigde strand van Wester- schouwen voor rekening van zijn departement te laten komen. Verder wilde hij overigens niet ingaan. De totale schoonmaakkosten be lopen een bedrag vari 65.000, Aanvankelijk had de minister de helft van het oorspronkelijk geraamde bedrag van 50.000, - beloofd. Hij wilde niet zover gaan als het Zeeuwse kamerlid A. A. van Eeten (ar) had gevraagd, namelijk 100 pro cent vergoeding. De verontreiniging van dit Zeeuwse strand is een voorbeeld van een onvoorziene situatie, waarvoor geen regeling is, zei hij. De raad voor de openluchtrecreatie bekijkt nu, wat er in de toekomst in dit soort gevallen kan wor den gedaan. AXELSE COURANT VERSCHIJN! IEDERE ZATERDAG ABONNEMENTSPRIJS: Losse nummers 15 cent. Halljaar-abonnement: Axel binnen de kom f 3,75. Andere plaatsen 4,25 Buitenland f 6,50 Hoofdredaktie: J. C. VINK Redaktie en Administratie: Axel, Markt 12, tel. 01155-646, postbus 16 Drukker-uitgeetster: FIRMA J. C. VINK ADVERTENTIEPRIJS: 10 cent per mm. Bij kontrakten belangrijke reduktie. Ingezonden mededelingen 30 cent per mm. Kleine advertenties 1-10 woorden f 1, elk woord meer 15 cent.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1966 | | pagina 1