Nationale Reclasseringsdag 1962
De Landbouw achter het IJzeren Gordijn.
Frankering bij abonnement AXEL
ZATERDAG 22 SEPTEMBER 1962
76e Jaargang no. 50
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Hoofdredaktie J. C VINK.
Redaktie en AdministratieAxel, Markt 12, tel. 0 1155- 646, postbus 16
Drukker - Uitgeefster FIRMA J. C VINK
De Appel valt niet ver van de Boom
IN DE GEVANGENIS IS ALLES ANDERS
BEN IK
MIJNS BROEDERS HOEDER
BULGARIJE:
Te weinig vlees, melk, eieren en woL
Voorzieningen.
Meer dieren.
Als U nauwelijks rreer op
of neer kunt van
Rheumatische Pijnen
en U hebt de remedie maar
voer 't grijpen
Losse Gedachten
BEVRIJDINGSHERDENKING
Nationale
Reclasseringsdag
1962
RECIDIVIST
AXELSE COURANT
O
VERSCHIJNT IEDERE ZATERDAG
ABONNEMENTSPRIJSLosse nummers 10 cent.
Kwartaal - abonnement
Axel binnen de kom 1.25. Andere plaatsen 1,75,
Buitenland 2,
ADVERTENTIEPRIJS10 cent per maa,
Bi] kontrakten belangrijke reduktte.
Ingezonden Mededelingen 30 cent per nun,
Kleine Advertentiën 1-5 regels 1,f
iedere regel meer 12 cent extra.
Dit Nederlandse gezegde heb ik boven dit artikel
tje geplaatst tezamen met de titel van een Duits
boek over het leven in de gevangenis om enige ge
dachten neer te schrijven over onze houding tegen
over onze medemensen, die de smaad van een
politieel onderzoek, een strafprocedure of een ge
vangenisstraf moeten ondergaan vanwege een door
de wet gekwalificeerd misdrijf.
„De appel valt niet ver van de boom of stam"
is een uitdrukking, die iedereen verstaat en wel zo,
dat kinderen goede en slechte, hoe zij ook zijn
gewoonlijk aarden naar hun ouders men zegt
gemakkelijk dat is een aardje naar zijn vaartje.
De rechter weet dit en hij zal trachten recht te
spreken niet alleen „zonder aanziens des persoons"
en derhalve gelijke straf opleggen voor gelijke mis
daad, maar hij stelt zich ook tot taak de wettelijke
schuld en derhalve de toerekenbaarheid vast te
stellen. Hiertoe kan hij het persoonlijke element niet
missen hij vraagt naar de omstandigheden binnen
en buiten de persoon, die enige verklaring kunnen
geven waarm deze medemens tot deze daad is kun
nen komen.
Ter voorlichting van de rechter dient dan het
redasseringsrapport en het rapport van de psy
chiater. Daardoor is de rechter in staat om een
straf op te leggen welke is aangepast aan de per
soon van de delinquent, zodat deze wellicht zijn
fout kan erkennen, het „misse" van zijn daad kan
inzien, schuld kan gevoelen, de daad zelf kan ver
oordelen, de opgelegde straf kan aanvaarden en
bereid kan zijn om mede te werken aan het doel
van de wettelijke straf de gevallen, zieke, ge
struikelde of schuldige mens de gelegenheid te bie
den te groeien tot een vrij, sociaal voelend, zelf
bewust medeburger, die zijn verantwoordelijkheid
inziet en aanvaardt in een geordende maatschappij.
Omdat de appel niet ver van de stam valt, is
het nodig de stam, de boom te leren kennen en dat
geschiedt door de milieubeschrijving in het voor
lichtingsrapport, zeer vaak tot verdriet en protest
van de familie, vrienden en anderen: In dit voor
lichtingsrapport worden vaak zieke, pijnlijke, of
schuldige wonden opengelegd uit deze milieus, die
mede oorzaak waren van deze misdragingen. In
elke misdaad ligt een verwijt aan hen, die in de
omgeving van de delinquent stonden, maar zich
wisten te vrijwaren van politie en rechterlijk on
derzoek.
Zo noopt de misdaad tot een gewetensonderzoek
van ouders, familie, vrienden, kameraden, club- en
speelgenoten, ja ook van ons allen, die door hou
ding en invloed mede het klimaat bepalen, waarin
de misdaad geschieden kan. Is dit zelfverwijt niet
onbewust de reden van onze afwijzing en uitban
ning van de mens, die misdaan heeft
In de gevangenis is alles anders. Wij vergeten
dat de gevangenis wel de verdeling van de maat
schappij tegenover de misdadiger tot uitdrukking
brengt, maar niet de geschikte plaats is om het
hogere doel van de straf te bereiken de resociali
satie d.w.z. de mens anders, nieuw, met vertrouwen,
hoop en echte liefde in de gemeenschap terug te
laten keren.
Want in de gevangenis is alles anders, letterlijk
alles het gezelschap, het toezicht, het opstaan en
slapen gaan, het eten en drinken, de arbeid en de
recreatie, het kleden en wassen, het denken en
bidden.
De wereld buiten is voor de gedetineerden een
droomwereld, een wereld, die hij niet ziet, doch
slechts kent uit zijn herinnering en uit zijn ver
hevigde fantasie... en toch zal hij terugkeren in
een maatschappij, een omgeving, een wereld zoals
die is, vaak hard en meedogenloos, waar alleen
plaats is voor de sterkste in de struggle for life.
Wij hebben tot opdracht deze wereld ook voor
hen leefbaar te maken door onze christelijke en
menselijke houding van welwillende liefde, die ver
geven én vergeten kan.
Wanneer de Nationale Reclasseringsdag ertoe
zou bijdragen dat velen in alle rangen en standen
komen tot bezinning over het probleem van de mis
daad en tot erkenning van schuld in eigen persoon
en kring, dan is het mogelijk dat de maatschappij
door zelfonderzoek en zelfverwijt groeit naar min
der verwijt aan degenen, die wij officiéél schuldig
verklaren.
Al zijn we niet allen moordenaars, wij zijn allen
wel zondige, dus schuldige mensen voor God.
En de Heer heeft allen verlost.
Wij zullen dan minder „appeltjes te schillen
hebben met anderen" en zelf gemakkelijker „door
een zure appel heenbijten", ook al kost dat inspan
ning en geld.
A. V.
In het kader van het maatschappelijk werk heeft
de reclassering een aparte plaats in het tegemoet
komen aan maatschappelijke nood. Bestaat die nood
ten gunste van mais. aardappelen en suikerbieten.
eigenlijk nog wel in onze welvaartsstaat en kan
ieder bij de heersende welvaart niet zelf zijn moei
lijkheden oplossen
De stroom van brieven, die bekende radiospre
kers over geestelijke gezondheidszorg ontvangen,
de drukke spreekuren van psychiaters en psycho
logen, van medisch opvoedkundige bureaus enz.
geven de verschuiving aan, die de maatschappelijke
nood heeft ondergaan naar allerlei levensgebieden,
waar de mensen psychisch uit het lood zijn ge
slagen.
Ook de reclasseringsinstellingen ervaren dit ver
schijnsel. Het misdrijf is dikwijls het alarmsignaal
van de ontreddering, hoe dan ook, waarin de
delinquent verkeert. De boekhouder, die een redelijk
bestaan had, behoefde niet te verduisteren uit ma
teriële nood de man, wiens vrouw in haar huwe
lijksleven geen verwijt kan treffen, behoefde men
selijkerwijs gesproken geen zedendelict te plegen.
Deze schijnbare vermijdbaarheid van veel misdrij
ven maakt het ons wellicht moeilijk om positief
tegenover het reclasseringswerk te staan. Vroeger
was het gemakkelijker om vanuit een zeker mede
lijden begrip op te brengen voor misdrijven, die uit
bittere, voor ieder duidelijke nood, werden gepleegd.
Persoonlijke nood als achtergrond van het mis
drijf is evenwel niet minder aanwezig dan vroeger,
zij het minder aan de dag tredend. De fatsoenlijke
boekhouder, die toch een normaal bestaan had kun
nen leiden, maar zich geld van zijn patroon toe
eigende de man .met de toch goede en begrijpen
de echtgenote, die door een zedenmisdrijf ontspoor
de, blijken in hun levensloop op een andere wijze
te zijn scheefgegroeid, waardoor, ondanks het ver
wijt, dat hen wegens hun misstap treft, het signaal
van diepere psychische nood duidelijk wordt ge
hesen. Opvallend is dan ook, dat deze „misdadi
gers" in eigen omgeving meestal niet worden ver
stoten. Ouders, echtgenote kunnen in de loutering
van leed de ogen opengaan voor het proces, dat tot
ontsporing leidde, waarvan de wortels veelal tot in
de vroegste levenservaringen reiken. Ondanks de
ondergane kwetsing, belediging en leed, hun door
het misdrijf met zijn gevolgen aangedaan, zijn zij
dikwijls na moeilijke strijd in staat een verzoenende
houding te doen zegevieren, waardoor een geza-
menlke inspanning tot herstel mogelijk wordt ge
maakt.
De buitenwereld ziet echter alleen het onaan
vaardbare feit en kan moeilijk begrip en bereidheid
tot helpen opbrengen, omdat de persoonlijke le
venstragiek van de delinquent nu eenmaal verbor
gen moet blijven. Kanker en rheuma, bijna onge
neeslijke ziekten, spreken tot onze verbeelding, om
dat wij ook onszelf door ziekte bedreigd voelen.
Nog maar kort is de bereidheid groeiende ook de
geestelijke gezondheidszorg te steunen, omdat door
gepopulariseerde wetenschappelijke werken en dogr
radiosprekers de verwoestende invloed van allerlei
nerveuze stoornissen duidelijk is geworden. Het
reclasseringswerk beweegt zich, waar de materiële
noden in onze welvaartsstaat afnemen, ook steeds
meer op dit terrein van de gestoorde intermense
lijke relaties. Laat deze nood dan minder specta
culair zijn, hij is niet minder schrijnend. Ouders,
echtgenote, familieleden, kunnen hiervan getuige of
slachtoffer zijn en kunnen vergeven of willen hel
pen. Laten wij echter als veroordelende buiten
wereld niet afzijdig blijven staan met een „Ben
ik mijns broeders hoeder
J. AMESZ.
Het schijnt een van de nadelen van het com
munistische systeem te zijn, dat men teveel wil
organiseren en dat te veel instituten zich met die
organisatie bezighouden. Dat blijkt vooral in de
zo kwetsbare agrarische sector. Bulgarije is een
van de voorbeelden. Dit Balkanland is van ouds
her een staat, die is ingesteld op de landbouw en
veeteelt. Bijna driekwart van de Bulgaarse expor
ten bestaat uit agrarische produkten. De commu
nisten hebben zich al jaren met de opbouw van de
landbouw bezig gehouden. Ze hebben nooit dat
resultaat bereikt, dat ze hadden voorzien.
Zo lang het gaat om tamelijk eenvoudige econo
mische vraagstukken, zoals de vraag hoeveel tarwe
er nodig zal zijn voor de voeding van de bevol
king, schijnen de communistische organen nog wel
te kunnen werken. Zodra echter wat ongewikkel-
der vraagstukken gaan meespelen schijnen zij met
de handen in het haar te zitten. Bulgarije kampt
nu al jaren lang met een groot tekort aan veevoer.
Het gevolg daarvan is, dat de produktie van vlees,
melk, eieren en wol ver beneden peil blijft. Men
schijnt er maar niet in te slagen de landbouw-
oppervlakten zo te verdelen, dat voldoende vee
voer kan worden geproduceerd voor de uiterst
kwetsbare Bulgaarse veeteelt.
Het is nu niet meer alleen de veeteelt die wordt
bedreigd. In een redevoering voor het Congres van
wat men zou kunnen noemen de Bulgaarse boeren
bond, zei secretaris tegelijk vice-minister-presi
dent van het land Georgi Trajkoff, dat de ver
wachtte produktiecijfers van tabak (belangrijk ex
portartikel) en katoen (dat door Bulgarije wordt
ingevoerd), niet zijn gehaald. De handelsbalans
van het land is hierdoor, aldus Trajkoff, ernstig
in gevaar gekomen.
Ook in Bulgarije hebben de leidende communis
tische figuren met de vuisten op tafel geslagen na
de slechte produktieresultaten in de landbouw van
vorig jaar en de slechte verwachtingen voor 1962.
In andere landen achter het IJzeren Gordijn zijn
agrarische hervormingen doorgevoerd. In Bulgarije
is nu een aantal decreten uitgevaardigd door partij
leider Todor Schiwkoff om verbetering in de situ
atie aan te brengen. Voor eind 1965 moeten in
Bulgarije driehonderdduizend ha. grond geschikt
worden gemaakt voor de verbouw van voeder
gewassen, die voor de veeteelt belangrijk zijn.
200.000 Ha. moeten worden ontgonnen en de
overige honderdduizend ha., moet men krijgen door
verandering van bestaande culturen. Bijzondere
commissies zijn ingesteld, die onder leidig van het
partijcomité de gronden moeten aanwijzen, welke
voor de verbouw van voedergewassen moeten wor
den gebruikt. De industrie moet zorgen voor de
bouw van 1.100 bulldozers, waarmee nieuw land
kan worden ontgonnen. De verbouw van hooi en
haver moet tot een miimum worden gereduceerd
Vorig jaar werd dl besloten de prijzen van enkele
produkten te verhogen om veeteelt en sommige
landbouwtakken te stimuleren. De prijs van rund
vlees ging met 35% omhoog, die van schapenvlees
zelfs met 66,6% en die van eieren met 12,5%. Er
is een premie van 20 tot 30% van de aankoopprijs
ingesteld voor de veeteeltin bergachtige streken.
Tegelijkertijd is echter de aankoop van slachtvee
afgenomen met 35%. Dit is er de oorzaak van ge
weest, dat vorig jaar de veestapel kon toenemen.
Eind vorig jaar telde Bulgarije bijna 1,8 miljoen
runderen, waarvan 580.000 koeien, en 9,6 miljoen
schapen, 2,5 miljoen varkens en 22 miljoen kippen.
Dit jaar moet de runderstand uitbreiden tot ruim
1,9 miljoen, het aantal kippen moet toenemen tot
23,3 miljoen. Bij het huidige tekort aan voeder
gewassen vraagt men zich echter af of de grens
niet zo langzamerhand bereikt is. Bovendien zullen
de aankopen voor de slacht toch weer moeten toe
nemen.
Waarom zoudt U dan niet 't voorbeeld van die
tienduizenden volgen die U voorgingen. Kruschen
Salts, regelmatig de kleine dagelijkse dosis. Kru-
schen's zegetocht over de wereld begon omstreeks
1925 en steeds groter werd de kring van gebruikers.
En dan zoudt U de uitzondering willen zijn Na
tuurlijk gaat ook U de bloedzuiverende Kruschen
kuur doen. En wel liefst van vandaag op morgen.
(Ingez. Med.)
De verminderde afname van vorig jaar heeft ge
zorgd voor grote tekorten aan vlees, vooral aan
kalfs- en lamsvlees. Dat heeft in de grote steden
van Bulgarije ontevredenheid veroorzaakt. Daar
komt nog bij, dat ook de landbouw is achterge
bleven. Vorig jaar werden 2,06 miljoen ton brood
granen geproduceerd, tegen 2,4 miljoen in 1960.
Over het geheel genomen is de agrarische pro
duktie van Bulgarije de laatste zeven jaren met ge
middeld 7,3 procent per jaar toegenomen. Dit ver
hindert de Bulgaarse regering echter niet, voor dit
jaar een toename van maar liefst 22,4% voor te
schrijven. Ten opzichte van 1960 was er vorig jaar
geen groei te bespeuren. Bij de veeteelt was er
gerekend naar de aantallen en niet naar de vlees-
produktie wel enige verbetering, maar die werd
weer teniet gedaan door verliezen in de landbouw
sector.
De teruggang in de produktie wordt geweten
aan een lange droogteperiode in de herfst van 1961,
die ook een groot deel van de graanteelt voor dit
jaar heeft aangetast. Men houdt echter ook rekening
met de sterk verminderde belangstelling van de
Bulgaarse boeren en veehouders als gevolg van de
collectivering van de landbouwbedrijven.
Hebben wij vorige week aandacht geschonken
aan de bevrijding en de bevrijdingsdag, vandaag
willen wij nog even stilstaan bij de bevrijdings
herdenking zelf.
In ons nummer van vorige week hebben wij het
programma voor deze herdenking volledig gepu
bliceerd, zodat dit bekend mag worden geacht.
In het algemeen kunnen wij zeggen, dat dit pro
gramma sober, maar stijlvol gehouden is.
Ieder zal kunnen en willen begrijpen, dat niet
ieder jaar een groots feest kan worden opgezet.
Dat ieder jaar de bevrijding wordt herdacht, is
niet meer dan een plicht, voortvloeiende uit de
nog steeds heersende dankbaarheid jegens de Polen
voor de bevrijding van onze stad en voor de wijze,
waarop dit is gebeurd. Deze jaarlijkse herdenkingen
kunnen -bezien in het licht van de plaats gevon
den hebbende lustrumvieringen inderdaad sober
worden gehouden.
Wij achten het juist, dat ditmaal de doden
herdenking 's morgens zullen worden gehouden.
De herdenking van de gevallen Polen, die voor
de bevrijding van Axel hun leven hebben gegeven.
Echter ook de herdenking van de gevallen bur
gerslachtoffers, die de bevrijding niet hebben mogen
meemaken.
Er is dan een afscheiding tussen de droevige
plechtigheden en het meer feestelijke karakter van
de middag en avond.
Dank zij de bevrijdingswandeltocht, georgani
seerd door de Wandelsportvereniging „Emma"
kunnen zeer velen en met name de jongeren, daad
werkelijk aan deze herdenking medewerken. Wij
spreken dan ook de hoop uit, dat zeer vele jonge
ren en jeugdigen aan deze wandeltocht zullen deel
nemen.
Voor zover ons thans bekend is, zal de gym-
nastiekdemonstratie geen doorgang kunnen vinden.
Wij betreuren dit. Hopenlijk is deze mogelijkheid
er het volgend jaar wel.
Tot slot zij er dan 's avonds de traditionele con
certen op de Markt concerten, die zich de laatste
tijd niet in een overstelpende belangstelling kunnen
verheugen. Wij kunnen ons indenken, dat op an
dere hoogtijdagen er zoveel via radio en televisie
te genieten valt, dat men er gewoon niet toe komt
naar de Markt te gaan.
Ditmaal, juist met het oog op de bevrijdings
herdenking, zouden wij ieder willen opwekken van
zijn belangstelling blijk te geven. Deze belangstel
ling zal zowel de musicerenden als de Polen goed
doen.
Tot de ouders van de jeugdigen zouden wij de
vraag willen richten Wilt U er ditmaal eens voor
zorgen, dat de kinderen door hun krijgertje spelen
en dergelijke de ouderen, die rustig willen luiste
ren, niet tot last zijn
Morgen of overmorgen
zullen jullie naar me kijken.
Miermensen, druk met je drukte
van strootje naar stokje
van kruimeltje naar beetje.
Nu heb je nog geen tijd,
ben je helemaal druk met bezig-zijn
En ik sta al zo lang,
met vraagogen en bedelhanden,
honderduit te wachten
vóór het bord „Verboden Toegang".
Maar morgen of overmorgen
zullen jullie naar me moeten kijken.
Dan zal ik mijn olifant
door jullie mierenhoop laten stappen
en lachen om art. 461 W. v. Str.
Dan moet jullie zijn wijze rechter
weer vonnis wijzen
en jullie zullen ook wijzen
en kijken en begrijpen en hoofdschudden
en verder gaan met je drukte.
En zo voort... en zo voort...
Jan Suurmond
