PROVINCIES ZIJN NIET BELANGRIJK VOOR
NEDERLANDS WELVAART
LANGS DE SCHELDESTROMEN
ONS TWEEDE BEROEP: WEGGEBRUIKER
Nw/'
VERBOND VOOR VEILIG VERKEER
Frankering bij abonnement, AXEL
ZATERDAG 19 NOVEMBER 1960.
75e Jaargang, No. 8
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH -VLAANDEREN
VERSCHIJNT IEDERE ZATERDAG
ABONNEMENTSPRIJSLosse nummers 10 cent.
Kwartaal - abonnement
Axel binnen de kom 1,25. Andere plaatsen f 1,75.
Buitenland 2,—.
Hoofdredactie J. C, VINK.
Redactie en Administratie i Axel, Markt 12, tel. 0 1155-646, postbus 16
Drukker - Uitgeefster FIRMA J. C, VINK
ADVERTENTIEPRIJS10 cent per man.
Bij contracten belangrijke reductie.
Ingezonden Mededelingen 30 cent per m.m.
Kleine AdvertentlSn 1-5 regels 1,~
iedere regel meer 12 cent extra.
Manifest pleit voor Randstad Holland
In de persoon van dr. J. Luning Prak be
zit Nederland een merkwaardige figuur.
Met een somis verbluffende kennis van zaken
geeft deze econoom, diiie ook psycholoog en
filosoof is, zijn ongezouten mening over de
problemen, die Nederland bijzonder ter
harte (moeten) glaan. Ditmaal is van zijn
hand verschenen een rapport over de ruimte
lijke ordening im Nederland het door de
regering geleide streven naor spreiding van
economische en sociale centra over het ge
hele land. Dit onderwerp, dat alille facetten
van onze Landelijke samenleving raakt, staat
weer Hink in de belangstelling na de rege
ringsnota over dit onderwerp en de aanslui
tende Industrialllisatie-nota.
Het manifest van dr. J. Lun.ilng Prak, dat
verschenen is onder de titel „De Randstad
Holland en haar belagers", is een felle kireet
tegen dit regeringsbeleid. Eigenlijk is hier
mee gebeurd wat werd verwacht. Dr. Luning
Piraik is niet bepaald een meegaande figuur.
Waar iets te bestrijden is strijdt hij als een
moderne Don Quidhotte in het strijdperk en
men mloet toegeven, zijn wapens zijn dikwijls
doeltreffend. Al zijn de Windmolens ditmaal
van beton en wel tegen een stootje bestand.
GESPREIDE ARMOEDE.
De enige kans om Nederllaind in het inter
nationale spel te daten meetellen is, volgens
dr. Luning Prak, de Randstad Holland. Daar
liggen onze troeven in de vorm van intellect,
talenten kapitaal. Van die Randstad moeten
de planologen afblijven. Wanneer de eco
noom de rapporten over de ontwikkeling van
het Westen van het land doorneemt, zo
schrijft hij, wordt hij getroffen door de dol
zinnige voorspellingen, waarmee dit soort ge
schriften is doorspekt.
Planologen zijn de grootste vijanden van
dr. Luning Prak. Hun „speelse verrassingen"
en „bizarre waanideeën", zouden zonder be
tekenis zijn gebleven, wanneer niet hun sug
gesties worden overgenomen door de politici.
De filosoferende psycholoog kan allies ken
nelijk maar moeilijk verkroppen. De keus
waar wij voor staan, zegt hij, is tussen ge
bundelde welvaart of gespreide armoede.
Het is logisch dat een burgemeester van
een provinciepöaats, die zijn stad ziet leeg
lopen, al het mogelijke probeert om dat tegen
te gaan. Maar zijn idealen en die van de
provincies zijn onbereikbaar. „Het is beter
een tweederangs provincie dn een cersteangs
natie te zijn dan een eersterangs provincie in
een tweederangs natie."
BELASTING.
De planologische rapporten, gepubliceerd
door de Staatsdrukkerij, date dit streven aan
wakkeren, moeten door de lezers worden be
schouwd als een uitnodiging tot denksport.
Voor ministers, kamerleden, burgemeesters
en hoge ambtenaren is het verboden lectuur.
Zijn de verhalen over het verleden voor
80% juist, de ramingen voor de toekomst
zijn voor 80% verkeerd.
Naast de planologen noemt dr. Luning
Prak de belasting een van de grote vijanden
van de Randstad. De aandeelhouders hebben
hun bezittingen in de groite industrieën, die
in het Westen van het land zijn gevestigd,
moeten verkopen om aan hun belastingver
plichtingen te kunnen voldoen.
Amerikanen en Zwitsers pikken die aan
delen maar wat graag in. De winsten, ge
maakt door de nijverheid van Nederlandse
handen, verdwijnen in de zakken van han
dige buitenlanders.
Twee millioen gezinnen in Nederland heb
ben een inkomen onder de zevenduizend
gulden per jaar. Dat wijst, volgens de eco
noom, op een welvaart, waarover men hele
maal geen relden tot juichen heeft.
RECREATIE.
Het boekje van dr. Luning Prak staat vol
met dergelijke, tegen de draad van de nor-
maile Nederlandse mening ingaande ver
onderstellingen. De Randstad vol Hoe
komt U daarbij. Het grootste deel bestaat
uit groene weiden Met enig nadenken zou
men Londen twee keer in de Randstad kun
nen plaatsen. Er is nog ruimte voor duizen
den fabrieken, voor havens en een toevloed
van bewoners. In de Randstad liggen de
troeven van Nederland. Het buitenland heeft
geen ogenblik belangstelling voor een paar
tweederangs provincieplaatsen.
Wat de zakenman belangrijk vindt, is een
wereldstad, een haven als Rotterdam of een
industriecentrum als de toekomstige Euro
poort. En Nederland heeft niet voldoende
middelen om zowel de Randstad als de pro
vincies te ontwikkelen.
De planologen hében hun mond vol met
termen, zoalls recreatie en ontspanning, maar
in de grote stad is mieer ontspanning te vin
den, dan op alle heiden van Nederland. En
bovendien, al zet men de gehele agglome
ratie van Parijs in de Randstad, dan kan
men nog rustig zijn hengeltje uitwerpen in de
Nieuwkoopse Plassen.
Het geschrift van Dr. Luning Prak laat
eens een ander geluid horen dan men door
gaans verneemt. Wat geeft het, dat het wat
minder wetenschappelijk, maar daarentegen
bijzonder bumoristisdh is Het mag een
aansporing zijn voor de „pratende" plano
logen hun ontwerpen nog meer aan te pas
sen aan de eisen die Nederland stelt. Eisen
die, ondanks dr. Luning Prak, weldegelijk
een ontwikkeling van de provincies vragen.
(Nadruk verboden)
]hr. Van Vredenburch werd 80 jaar.
Hoewel het eerste bericht in deze rubriek
ditmaal niet uit Zeeland, doch uit België af
komstig is, willen wij daar todh mee be
ginnen, omdat de persoon, waarom het hier
gaat, zozeer met Zeeland vervlochten is ge
weest en nog is.
Het betreft hier jlhr. J. van Vredenburch,
de alom bekende oud-voorziittter en thans ere
voorzitter van de Kon. Vereniging „Het Ne
derlandse Trekpaard".
Jhr. Van Vredenburch kwam op zijn 20ste
jaar milt Den Haag naar Tholen, waar hij
drie jaar later rentmeester van het kroon
domein werd. Hij bekleedde diverse functies
waaronder die van algemeen voorzitter van
die Z.L.M. (1916-1920).
In 1920 verhuisde hij naar Kapelle in België
waar hij thans nog Woont op het landgoed
„Beukenhof".
Onder degenen, die persoonlijk hun ge
lukwensen kwamen aanbieden, was de Com
missaris der Koningin in Zeeland, jhr. mx.
A. F. C. de Casembroot en de secretaris der
Z.L.M.mr. J. F. G. Sdhlingemanm.
Noord~Brabantse Chr. Boerenbond
(N.C.B. ontevreden.
Tijdens een te Oositbuirg gehouden ver
gadering van die kring van de N.C.B., onder
leiding van de vice-voorzitter, de heer P.
Vercauteren, is ernstige kritiek geleverd op
het door de minister van landbouw gevoerde
landbouwbeleid. Er werd een telegram ge
zonden aan de K.V.P.-oorzitter, mr. Van
Doorn, waarin het beleid van de regering ten
opzichte van de landbouwpolitiek wordt af
gekeurd. Tevens wodt daarin gezegd dat het
vertrouwen van de N.C.B. in de K.V.P. wel
eens een stevige knak zou kunnen krijgen,
als deze partij het landbouwbeleid van de
gering blijft steunen.
Veilig Verkeersthema„Mijn dagelijkse weg"
Zonder dat wij het misschien zelf weten,
hebben wij er allemaal een tweede beroep bij.
Wij zijn allemaal op z'n tijd weggebruiker.
Al zitten we ('gelukkig niet allemaal en
iedere dag in auto's of op motorfietsen en
scooters, tot de benemwagen of de fiets of
bromfiets nemen we vrijwel elke dag onze
toevlucht. De moderne mens wordt min of
meer geboren als weggebruilker-tegen-wil-
en-dank.
Voor zover wij niet in het kleuter- of in
het A.O.W.-stadium van ons leven ver
keren, is die uitoefening van ons tweede be
roep een stukje van onze dagtaak geworden.
Op onze dagelijke weg. Naar kantoor. Naar
school. Naar de winkel, de post, het labo
ratorium, de cliënt, de patiëntPlus alles
weer in omgekeerde richting naar huis.
De dagelijkse weg is een deel van ons
leven. Het is goed zich dit te realiseren, nu
de vacanties al lang weer tot het verleden
behoren en het leven van alledag weer is
begonnen.
Dat tweede beroep is overigens tegen
woordig geen peulesdhillletje. Een goed weg
gebruiker zijn is nog iets anders dan heel
huids door het verkeer weten te laveren.
Er zijn nog te velen, die voor hun tweede
beroep weinig of geen interesse hebben, het
als een noodzakelijk kwaad beschouwen of
zich van de betekenis van het weggebruiker-
schap nauwelijks bewust zijn. Die de dage
lijkse weg zien als een Chronisch weerkerende
hindernis, die je met zo min mogelijk in
spanning en een minimum aan tijdverlies in
je dagprogramma moet zien in te lassen.
Ieder beroep wil geleerd zijn. Ook ons
tweede beroep. Wij beijveren ons voor boek-
houddiploma's, middenstandsexamens, dok
tersbullen. Zij brengen ons hoger op de
maatschappelijke ladder. Maar realiseren wij
ons wel, dat wij bij de uitoefening van ons
tweede beroep door gemis aan „vakkennis",
tact en zelfbeheersing van diezelfde maat
schappelijke ladder kunnen aftuimelen en
daarbij onszelf, ons gezin èn anderen in het
ongeluk kunnen storten
Ook in ons tweede beroep hebben wij dag
in dag uit gelegenheid te tonen wat wij
waard zijn. Dat wij ons ook beheersen. Niet
wanneer wij op een dreun alle voorrangs-
regels kunnen opzeggen, maar ze in de prak
tijk nooit oif alleen als het óns schikt toe
passen. Maar wèl, wanneer wij op onze
dagelijkse Weg in het verkeer begrip tonen
voor andermans rechten en andermans tekort
komingen en de daarbij ontstane situatie s
met verstand en kennis van de spelregels
weten op te lossen.
Laten wij ons daarom iedere dag weer,
voordat wij ons op de dagelijkse weg be
geven voornemen, ons tweede beroep bewust
en serieus uit te oefenen, als hing ons leven
er van af. Dat hanigt het trouwens ook
Nationale ploegwedstrijden in de
W ilhelminapolder.
Bij de nationale ploegwedstrijden in de
Wilbelimnapolder bij Goes heeft de 29-jarige
landbouwer Bram van Dijfce uit die polder
het nationale kampioenschap behaald. De be
langstelling uit landbouwkringen voor deze
Wedstrijden was bijzondter groot.
De heer Van Dijke is nu gerechtigd deel
te nemen aan de wereldkampioenschappen,
die volgend jaar in Frankrijk worden ge
houden.
De landbouw en de weersomstandigheden.
Al meerder malen (hebben wij aandacht ge
schonken en helaas moeten schenken aan de
landbouw in erband met de abnormale regen
val van dit jaar.
Het gevolg daarvan is dat veel aardappelen
en bieten nog niet zijn gerooid. Maar ook de
veehouderij heeft door die zware regenval'
veel schade opgelopen, omdat vele weilanden
onder water hébben gestaan en het vee als
gevolg daarvan eerder op stal moest worden
gezet. Wintertarwe kon dit jaar nog ptrac-
tisdh niet worden gezaaid, terwijl op andere
jaren omstreeks deze tijd zo'n 9000 ha al in
gezaaid was. De achterstand in de werk
zaamheden bedraagt dan ook in het alge
meen vier weken. Vooral de sterk gemecha
niseerde bedrijven hebben een aanmerkelijke
adhterstand. De landbouwers hopen nu maar
dat 'het spoedig eens een maand droog zal
blijven om de adhterstand in te halen.
Schoondijke heeft nieuwe burgemeester.
Met ingang van 1 december a.s. is benoemd
tot burgemeester van Sdhoondijke, de heer
J. C. Hoftijzer, thians commies ter gemeente
secretarie van Arkel en Kedidhem, De nieuwe
burgemeester is 43 jaar oud.
Nederland maakt het.
Onder deze titel heeft de Vereniging voor
Nederlands Fabrikaat een reizende tentoon
stelling ingericht, die speciaal voor het onder
wijs bestemd is.
Deze onderwijstentoonstelling wil de leer
lingen der diverse schollen en met name die
van de nijverheidsscholen doen zien, wat de
Nederlandse industrie vermag. Dit zal ge
beuren in de vorm van maquettes, panelen,
foto's, tekeningen enz. Aan deze tentoon
stellingen is een onderwijskradh verbonden,
die de leerlingen rondleidt en daarbij een
toelichting geeft. Des avonds is er gelegen
heid voor volwassen belangstellenden.
Deze tentoonstelling komt vermoedelijk het
eerst in Hulst, waarna Temeuzen, Sas van
Gent, Axel en Oostburg nog zullen worden
bezocht.
(Vervolg op pagina 3)
dagelijkse
weg:
Wij hebben er naast onze dagelijkse werkzaamheden alle
maal een tweede beroep bij. We zijn op zijn tijd allemaal wegge
bruiker. Iedere dag weer op onze dagelijkse weg naar school, naar
de werkplaats, naar de fabriek, naar huis. Het Verbond voor Veilig
Vefkeer roept deze maand dan ook iedere weggebruiker op tot
méérdere aandadht voor en vakmanschap bij de dagelijkse uit-
oefeening van dat tweede beroep.
Publicatie van het Verbond voor Veilig Verkeer.
AXELSE COURANT
