DE WEG NAAR «CHOOL
Ingezonden Stukken
Last van zenuwen?
bescherm HUN
dagelijkse wegt
VERBOND VOOR VEILIG VERKEER
Veilig Verkeersthema„Mijn dagelijkse weg"
ZEELAND - deze week:
Mijnhardt's Zenuwtabletten
HEEFT RECLASSERING WEL ZIN?
Geachte Redactie,
„Losse Gedachten" in een vorig nummer bevatte
onder de titel „Stort Uw hart eens uit" Uw mede
deling om plaatsruimte beschikbaar te stellen aan
de lezers, die gaarne eens hun hart zouden willen
luchten over bepaalde onderwerpen of voorvallen.
Graag maak ik van deze gelegenheid gebruik en
deswege verzoek ik beleefd opname van het onder
staande, waarvoor bij voorbaat mijn hartelijke dank.
HET SNELVERKEER EN DE MAXIMUM.
SNELHEIDSBEPALINGEN.
Onlangs meldde radio en pers, dat de voorzitter
van het Verbond voor Veilig Verkeer, jhr. Roëll, zeer
strenge straffen zou willen toepassen op „het rijden
onder invloed". Deze verklaring is naar mijn mening
ten zeerste toe te juichen. Immers, een motorvoertuig
waarvan de bestuurder onder invloed van overvloedig
alcoholgebruik (of misbruik) verkeert, is bij de huidige
verkeersintensiteit het best te vergelijken met een
voortrazend moordwerktuig.
Maar gaat de toepassing van een maatregel als
'hierboven voorgesteld eigenlijk wel ver genoeg
Hoevele chauffeurs zijn er niet die bij hun „volle
positieven" de verkeersregels doodgemoedereerd
negeren
Neem b.v. de maximumsnelheidsbeperking.
Zelf woon ik aan de Kanaalkade en hoewel het
snelverkeer de snelheiidsbepaling (50 km) reeds een
honderdtal meters is gepasseerd, wanneer het voorbij
mijn woning raast, ligt de snelheid van menig motor
voertuig ongetwijfeld nog rond de 80 km of hoger
En dat terwijl er op deze z.g. „invalsweg" alleen
binnen de bebouwde kom niet minder dan vier zij
straten uitkomen, plus nog een gevaarlijke kruising
aan de Kinderdijk-Zeestraat.
Het eigenaardige is nu, dat als zich aan deze weg
een politie-patrouille posteert, men plotseling wel het
bedoelde bord opmerkt en er direct op reageert door
de snelheid drastisch te beperken. In zo'n geval schijnt
men zich dan toch plotseling bewust van zijn ver
antwoordelijkheidsbesef.
Ook deze overtreders van de verkeersvoorschriften
die met een onverantwoordelijke snelheid de bebouwde
kom binnenrazeni dragen een even grote schuld aan
de tegenwoordige verkeersonveiligheid, daar zij in
volkomen heldere geestestoestand of bij hun volle
verstand menen zich niet aan de verkeersvoor
schriften te moeten storen.
Bovendien is ook bij een in verschillende plaatsen
gehouden verkeerstest reeds gebleken, dat het bij een
groot deel van de weggebruikers ook de ge
motoriseerde aan de meest elementaire kennis van
de verkeersregels ontbreekt.
Is het dan niet diep droevig en beschamend, dat
wanneer een verkeerscursus wordt georganiseerd, deze
in vele gevallen slechts een schamel aantal deelnemers
telt
Ook hierin is een verandering ten gunste dringend
nodig De verkeersonveiligheid is te beschouwen als
een nationale ramp. Het ontstellende aantal verkeers-
oongevallen kan schijnbaar slechts drastisch worden
verlaagd door het invoeren van de meest rigoreuze
maatregelen.
Daarom dient naast „het rijden onder invloed"
ook zonder pardon te worden opgetreden tegen die
genen die menen de verkeersregels te kunnen ver
onachtzamen door onverschilligheid dan wel onbe
kendheid.
Een Kanaalkade-bewoner.
opwekkend, verkwikkend. King
pepermunt, een dagelijkse sti
mulans wanneer uw lichaam
vraagt om energie. U merkt
het direct: na het gebruik van
King pepermunt
voelt u zich fit.
De natuurzuivere
(Vervolg)
28e nationale trekpaardententoonstelling
te 's-Hertoge n bosch
De concurrentie voor de Zeeuwse trek
paarden is op de nationale tentoonstelling in
Den Bosch, die deze week g'heouden is, wel
erg groot. Niettemin werden verschillende
van de Zeeuwse en ook Axelse paarden goed
geklasseerd.
Van de 500 aanwezige viervoeters zijn er
vele Zeeuwen. Bij de dinsdag gehouden
keuringen werden de Axelse paarden als
volgt geklasseerd
Hengsten, 6 jaar en ouder, grote maat
Mac van Rondeptuten, eig. M. van Fraayen-
hove2a.
2-jarige Hengsten, kleine maatBaron
van Zuiddorpe, eig. M. A. B. Puylaert, Zuid-
dorpe en Jac. de Putter, Axel: lb; Baron
van Zevenaar, eig. Jac. de Putter, Axel 2a
Baron van Polderzicht, eig. M. L. M. IJse-
baert en Jac. de Putter 2a.
Merries, 6 en 7 jaar, middenmaatCon
stance van Bergerhof, eig. M. L. M. IJse-
baert1 a.
Merries, 4 en 5 jaar, kleine maatGerda,
eig. M. L. M. IJsebaertla.
Merries2 jaar, kleine maat: Nelly van
Rondeputten, eig. M. van Fraayenhove, 3g.
helpen U eroverheen
jaarvergadering van de afdeling Zeeland
van de A.N.W.B.
Vorige week zaterdag hield de afdeling
Zeeland van de Kon. Ned. Toeristenbond
A.N.W.B. in hotel „Zeeland'' te Tholen
haar jaarlijkse vergadering, welke gepresi
deerd werd door ir. H. Vis, lid van het Da
gelijks Bestuur van de A.N.W.B.
De heer J. E. de Silva, sedert 1948 als
chauffeur in dienst van de firma A. J. van
Gassen, groothandel in dranken te Hulst,
ontving tijdens de vergadering het A.N.W.B.
chauffeurs-insigne voor 12^-jarige trouwe
dienst. Deze! ondersdheid'.ng verleent de
Toeristenbond aan chauffeurs, die gedurende
12 Vè of 25 jaar onafgebroken als bondsleden
in dienst zijn geweest van firma s, instantie s
of particulieren.
De Antwerpse tunnel en het vrachtvervoer.
In verband met de toenemende verkeers
opstoppingen in de Scheldetunnel te Ant
werpen heeft het gemeentebestuur van die
stad besloten, dat gedurende de spitsuren de
tunnel voor het zware vrachtvervoer
vrachtauto's van vijf ton en meer -— ge
sloten zal zijn. Deze maatregel geldt ij
wijze van proef voor zes maanden.
De dagelijkse weg naar en van school is
een zorgenkind van menig ouder. Menige
heimelijke verzuchting wordt deze maanden
door moeder geslaakt, wanneer 's middags
naderende kinderstemmetjes de veilige thuis
komst van haar peuter(s) aankondigen.
Het is zo langzamerhand maar al te goed
bekend, dat voor kinderen van 5—14 jaar
het verkeersongeval doodsoorzaak no. 1 is.
Van de 1604 doden, die in 1958 op onze
wegen vielen, waren er 316 (19%) kinderen
tussen 1 en 14 jaar.
Ouders, terwille van Uw kind, van Uzelf
èn van andere weggebruikers, vraagt het
Verbond voor Veilig Verkeer U dringend,
om het leven en levensgeluk van Uw school
gaande kind te beschermen.
ff stippel voor Uw kind een veilige dage
lijkse weg uit en ga die oefenen met
Uw kind. Maak U kind niet angstig.
ff wijs Uw kind op de gevaren van die
weg en leer het daar over te steken
waar zebra's, agenten of klaar-overs
zijn. Verbied oversteken bij stilstaande
auto's of bussen.
ff breng en haal Uw kind tot het de dage
lijkse weg kent, en aan de drukte ge
wend is. Stel het alleen-terugkomen nog
wat langer uit. Het is gebleken, dat op
de terugweg van school tweemaal zo
veel kinderen verongelukken als op de
heenweg.
ff zorg dat Uw kind tijdig van huis gaat.
Haast kan fataal worden.
ff leer Uw kind dat (bal)spelen op straat
levensgevaarlijk is voor hem en voor
anderen.
ff druk Uw kind op het hart, om bij het
oversteken vooral óók goed te letten op
verkeer dat van rechts kan komen als
de weg links vrij is. Van 921 oversteek-
ongelukken, waarvan kinderen in Duits
land het slachtoffer werden, kwam in
313 gevallen de auto van links, in 608
gevallen van rechts.
En tenslotte geef zélf als ouder altijd en
overal aan Uw kind en ook aan andermans
kinderen een goed voorbeeld.
Publicatie van het
Verbond voor Veilig Verkeer.
SLUIS IS WEER SLUIS.
Het Belfort in oude glorie hersteld.
Het afgelopen weekeinde was voor Sluis
een bijzonder blij weekeind. En dat niet
alleen om de schetterende fanfares op het
muziekconcours, de pullen bier en het grote
vuurwerk.
Neen, stellig is er bij iedere rasechte Slui-
zenaar en ook bij vele geboren Zeeuwsch-
Vlamingen een echte innerlijke vreugde ge
weest om de weder in gebruikneming van
wat eens de glorie van Sluis was het oude
Belfort.
Sluis is de enigste plaats in Nederalnd die
een Belfort bezit of dit ooit bezeten heeft.
Het Belfort is een typisch Vlaams bouwwerk
getuigende van de rijkdom en welvaart van
de stad, een symbool van vrijheid en on
afhankelijkheid.
Nadat Sluis in 1290 stadsrechten kreeg,
verwierf het snel een grote welvaart en werd
op aandrang van de burgerij reeds in 1375
met de bouw van het Belfort begonnen.
Het Belfot dat sedertdien bijn 6 eeuwen
het silhouet van Sluis heeft bepaald en dat
alle geweld van eeuwen heeft doorstaan tot
in 1944 tijdens de bevrijding een felle brand
het gebouw vrijwel totaal vernielde.
Begrijpelijk is dat de Sluizenaren dit als
een groot gemis voelden en er bij tal van
instance's vurige pleidooien zijn gehouden
om het Belfort in de wederopbouw te be
trekken. Gelukkig is men er in geslaagd de
autoriteiten hiervoor te winnen en na jaren
lange minutieuze arbeid onder toezicht van
Monumentenzorg e.a. kwam vorige week
vijdag de heugelijke dag dat Sluis zijn Bel
fort weer officieel in gebruik kon nemen.
Symbool voor deze ingebhuikname was het
houten mannetje „Jantje van Sluis" die sedert
1424 in de toren heeft gestaan, de brand
overleefde en nu weer op zijn oude plaats is
teruggekeerd.
Door een druk op de knop stelde de Com
missaris der Koningin vrijdagnamiddag het
door Jantje „bespeelde" carillon in werking,
waarna de plechtig beierende klokken met
het Wilhelmus aan alle Sluizenaren het defi
nitieve herstel van hun Belfort verkondigden.
Nadat aan deze officiële ingebruikname
een gemeenschappelijke kerkdienst voor alle
gezindten in de R.K. Kerk was gehouden,
volgden hierna de festiviteiten een grote
openluchtmaaltijd op het plein bij het stad
huis, bestaande uit enorme ovenkoeken met
aan het spit gebraden varkensvlees, opge
luisterd door een cabaretgezelschap, een Cad-
zandse dansgroep, vendelzwdaiers en de
Koningscompagnie van het Garderegiment
Grenadiers met drumband in ceremonieel
tenue.
Ook zaterdag en zondag vierde Sluis nog
feest, want zoals wethouder Waage het zo
kernachtig uitdrukte bij de officiële opening
„Sluis is weer Sluis
Natuurlijk is het begrijpelijk en acceptabel
dat U deze vraag stelt als Uw aandacht in
de komende dagen voor het reclasserings-
werk wordt gevraagd. Bovendien is het ook
zakelijk als het gaat om Uw tijd en Uw geld
En niet alleen een zakenman, maar elke
burger, die zichzelf respecteert, wil en moet
zakelijk zijn. Dit betekentDenk steeds
om het rendement
Nu goed, als het daarom gaat zal het zeker
lukken met behulp van statistische gegevens
aan te tonen dat het merendeel van de re-
classenten goed terecht komt of „maat
schappelijk slaagt", zoals dat officieel heet.
De paar procent, die niet slaagt, mogelijk
recidiveert en misschien meermalen de amb
tenaren en andere medewerkers tot wanhoop
grengt, telt dan nog nauwelijks mee. We
zouden dan op grond van deze zakelijke in
formatie ongetwijfeld op steun in de vorm
van tijd en geld mogen rekenen. En toch
gaat het om wat anders en hopen we dat de
steun en de medewerking, die we zo hard
nodig hebben, van wat anders afhankelijk
zal zijn dan van het zakelijke „rendement".
Om dat andere te ontdekken kunnen we
ons het beste beperken tot die paar procent
uiterst moeilijke, in veler ogen hopeloze re-
classeringsgevallen. Zij worden b.v. na een
langere of kortere gevangenisstraf met veel
vermaningen en met veel moeite de maat
schappij weer ingestuurd. Misschien vinden
ze werk, een goed tehuis en nog meer (uiter
lijk) voorteffelijke steunpunten. Niettemin
gaat het fout, vaak al na een paar dagen
botsingen met familie of patroon, geen werk
drinken, politie, rechtbank, gevangenis. De
kring is weer gesloten. Dan kunnen we
en hoe vaak gebeurt dit niet zelfs door be
roepskrachten onze schouders ophalen,
ons kwaad maken, het geval afdoen met een
„onverbeterlijk", of wat medelijden tonen.
Ik dacht dat we in werkelijkheid ons be
hoorden te schamen voor onze naïveteit.
Dachten we werkelijk dat met een vader
lijke vermaning, 'het vinden van een betrek
king en een tehuis deze mensen geholpen
waren
Bij reclassering gaat het om heel wat
anders, om iets dat zich uiterlijk niet zo ge
makkelijk laat ontdekken. Ik ben er bij mijn
werk steeds meer en meer van overtuigd ge
worden dat we nooit kunnen zeggen dat
iemand niet anders, niet beter wil, maar wel
dat hij in eerste instantie niet anders kan
Dat is lastig, vervelend, kostbaar, teleur
stellend, ontmoedigend, maar voor wie echt
wil „re-classeren" een reden tot onophoude
lijke en diepe solidariteit. Mag ik het nóg
wat anders benaderen Veel van onze re-
classenten zien de weg niet die vóór hen ligt.
Ze zoeken en tasten, terwijl iedereen hen
toeschreeuwt„Kijk, je bent er vlak bij
Is het niet onredelijk en onbillijk te ver
wachten dat zij alleen de weg zullen vinden
Er is maar één manier waarop je echt kunt
helpen meezoeken en meegaan Wel ben
ik me er van bewust dat dit meegaan nogal
tijdrovend en vaak vermoeiend is. Maar de
tijd van het volstaan met een enkele aalmoes,
een klopje op de schouder en een schepje
moraal dient in 1960 toch wel definitief tot
het verleden te behoren. Het gaat bij de re
classering gelukkig niet om arme, om slecht^
of om zielige mensen. Het gaat wel heel
vaak om mensen die het contact met de
andere mens óf nooit hebben kunnen vinden
óf hebben verloren.
Van ons allen, die zo gelukkig zijn, tot
nu toe zonder reclassering de vreugde van
het „menszijn" te beleven, wordt altijd
maar in de reclasesringsweek in het bij
zonder gevraagd om onze medemens te
helpen bij het vinden of hervinden van dit
contact. Dit lijkt me „medemenselijkheid"
van het beste kaliber Dit lijkt me, omdat
het mensen betreft, als reclasseringstaak zo
zinvol Als U een ogenblik de tijd wilt
nemen om hierover na te denken, is het dan
eigenlijk wel nodig naar „de zin van het re-
classeringswerk" te vragen En is een „aan
beveling" van dit werk dan eigenlijk niet
totaal overbodig
F. T. Bartlema, reclasserings-ambtenaar.
DANKBETUIGING
Voor de vele felicitaties en attenties welke ik bi) mijn
jubileum als Raadslid mocht ontvangen.zeg ik allen
hartelijk dank,
C VAN BENDEGEM
Jong echtpaar met kind zoekt
zit- en slaapkamer met gebruik
van keuken, in Axel of om
geving.
Blieven onder no, 50-1 bureau
van dit blad.
ADVERTEREN
DOET VERKOPEN
