de zonnige
RANG de ms/iapeun#.
De Amerikaanse tentoonstelling
in
SPORTNIEUWS
Negen van de tien
zuurbrandlijders
gebruiken Rennies.
Ook U vindt er baat bij.
BURGERLIJKE STAND
AXEL
BEKENDMAKINGEN
Voor een menigte van opeengepakte, drin
gende en duwende nieuwsgierige Russen van
alle leeftijden, demonstreert mej. Carly Rogers
een Amerikaanse stemmachine, waarvan zij in
tussen de werking uitlegt. De plaats van han
deling is Sokolniki Park, Moskou, het terrein
van de Amerikaanse tentoonstelling.
Toen Chroestjtsjow en zijn vrienden, op de
dag vóór de officiële opening, de tentoonstelling
bezochten, liepen zij Carly's stand voorbij. Vice-
president Nixon maakte Chroesjtsjow op deze
stand opmerkzaam, doch deze antwoordde hem
kortaf „Daarvoor heb ik geen interesse."
Wat bij de officiële rondgang ook werd over
geslagen was een belangrijk onderdeel van het
Amerikaanse leven de auto's. Maar al mocht
Chroesjtsjow dan niet geïnteresseerd zijn in
stemmachines en Amerikaanse auto's, dan was
hij toch zeker de enige Rus in Moskou, met
wie dat het geval was.
Gretig graaiend naar de literatuur, hun mak
kers verdringend om te zien en honderden vra
gen afvurend op de Russisch sprekende Ameri
kanen, die in de diverse stands staan, toont het
Russische volk een bijna abnormale belangstel
ling voor datgene wat het van het Amerikaanse
leven te zien krijgt.
Zij staan in lange rijen om het Amerikaanse
model-huis te zien. In de boekenstand rukken
ze de boeken van de planken en voor iedere Rus
die leest, zijn er op zijn minst twee, die over
zijn schouders meelezen. In het eerste uur al
werden ei honderdvijftig boeken gestolen. De
Russen staren vol verbazing naar een machine,
die plastic schaaltjes uitstampt, ze zouden de
moderne schilderijen wel uit de lijsten willen
snijden en ze kijken hongeri gnaar de kleren,
die op de modeshow worden uitgestald.
Voor de Russen is het bezoeken van de Ame
rikaanse tentoonstelling méér dan een uitje. Ze
slenteren niet, ze glimlachen zelden en ze stellen
geen beuzelachtige vragen. Voor hen is dit een
ernstige aangelegenheid. Het lijkt of ze hetgeen
tentoongesteld wordt verslinden, bang dat ze
ook maar iets over het hoofd zullen zien. Ze
lopen vastbe'sloten van stand naar stand in het
voornaamste tentoonstellingsgebouw. Wanneer
ze uitgeput zijn gaan ze op de grond zitten en
bekijken nauwgezet de stapel gratis literatuur
welke hun is verstrekt door de op de tentoon
stelling vertegenwoordigde firma's. Ze lezen
letterlijk elk woord en prenten elke afbeelding
in .hun herinnering.
Maar deze rondtrekkende massa's zijn de ge
lukkigen. Zij hebben toegangsbewijzen. Buiten
de zich waaiervormig rond de ingang uitstrek
kende ringen van Sovjet-politie, buiten de door
de politie beschermde omheiningen, die het
tentoonstellingsterrein omgeven, staan de on-
fortuinlijken, die niet de kans krijgen om binnen
te komen. Er is al een zwarte markt in toegangs
bewijzen, welke door de Sovjet-regering voor
tien cent per stuk worden verkocht. Op welke
wijze die zwarte handel plaats heeft, is echter
een duistere zaak en niemand schijnt te weten
waar men de kaartjes kan kopen.
Iedere Amerikaan ,die de tentoonstelling be
zoekt of verlaat, wordt aangehouden met het
verzoek om een toegangsbewijs, Communistische
taxichauffeurs, die minachtend fooien afslaan,
zullen nederig om een kaartje vragen. Kellners,
winkelbedienden, vreemden op straat, allen sme
ken om de zo zeer begeerde stukjes van het
armzalige papier ,dat hun toegang kan verlenen
tot de tentoonstelling.
En dit alles ondanks het feit, dat de Sovjets
zelf onlangs een véél grotere tentoonstelling over
„Economische Prestatie" hebben geopend met
71 paviljoens en over de 100.000 inzendingen.
Bovendien is de Amerikaanse tentoonstelling
stevig ingesloten door een onlangs opgerichte
kermis met vele vermakelijkheden, o.a. stands
waar goochelaars gratis voorstellingen geven,
alsmede een tentoonstelling over het Russische
leven, waarop een nieuwe Russische auto te
zien is, welke nog niet in productie is.
Naast een schrale reclame door middel van
aanplakbiljetten is er weinig propaganda voor
de tentoonstelling gemaakt. In de Russische
nieuwsbladen en tijdschriften was het grootste
nieuws het Weense Jeugdfestival. Maar waar
het nieuws wordt beperkt en gecontroleerd is
het gerucht goed ontwikkeld de Amerikaanse
tentoonstelling is het allerbelangrijkste in de
stad.
Ongetwijfeld staan de „gidsen", die in elke
stand dienst doen, het dichtst bij de Russische
reactie op deze tentoonstelling. Dat zijn over het
algemeen jonge mensen, die Russisch gestudeerd
hebben op Amerikaanse universiteiten, of die
de taal hebben geleerd van hun naar Amerika
gemigreerde ouders.
Als het type van de gidsen, zien we Andrew
Swatkovsky, 27 jaar oud, een vrolijke, kortge
knipte, afgestudeerde jongeman van de Colum
bia Univcrstieit in New York, die de Chrysler-
stand leidt, Andy is thuis Russisch sprekend
opgegroeid en spreekt de taal als een geboren
Rus. De hele dag lang staat hij daar en be
antwoordt een spervuur van vragen.
Vanzelfsprekend beantwoordt hij een massa
vragen over de auto's. De Chrysler-fabrieken
hebben n.l. van al hun particuliere auto's er één
tentoongesteld. En Andy beantwoordt geduldig
steeds maar weer dezelfde vragen vragen over
paardekracht, benzineverbruik, maximum-snel
heid en prijs.
Vele mensen vragen Andy hoe men wagens
koopt en zijn geïntrigeerd door zulke nieuwtjes
als afbetaling en bankcrediet. De Russen zijn
bepaald geafscineerd door de uitrusting welke
men bij de wagens kan uitkiezen. Draaibare zit
tingen, automatische dimmers, druknoppen en
zelfs auto-radio's zijn ale nieuw .voor hen. Voor
Andy's toehoorders is het vaak moeilijk het ge
bruik van de diverse knoppen te begrijpen, in
het bijzonder van die, welke de radio-stations
selecteert, daar de meeste van de radio's die zij
kennen, alleen maar één knop hebben om het
enige Moskouse station op te vangen of om
het af te zetten.
Velen vragen of de wagens speciaal voor de
tentoonstelling zijn gemaakt en schijnen het be
slist niet te geloven, wanneer hun wordt ver
teld, dat zij aan de lopende band gemaakt wor
den. De „Prawda" gaf op zekere dag commen
taar op de dwaasheid van de Amerikanen om
elk jaar een nieuw model te brengen en de
volgende dag werd Andy overstelpt met vragen
over het „hoe" en „waarom" van die nieuwe
modellen,
Over het algemeen vinden de Russen de auto's
goed, maar volgens hen zijn ze te laag voor de
ruwe Russische wegen. Na de autotentoonstel
ling te hebben bezocht, erkende een Rus, een
communist „Hierin zijn jullie ons voor."
De meeste mensen zijn evenzeer geïnteres
seerd in de gidsen als in het tentoongestelde.
Aan Andy wordt gevraagd hoeveel hij verdient,
hoe zijn woning er uit ziet, hoeveel huur hij be
taalt, hoeveel zijn costuum kost en andere per
soonlijke vragen.
De Russen zijn ook nieuwsgierig naar de
Amerikaanse levenswijze en stellen vragen oveT
de prijs van brood, over werkloosheid - vreemd
genoeg denken de meeste mensen dat technici
in Amerika geen werk kunnen vinden - over
Amerikaanse literatuur, over vrijheid van reizen,
over hoe men chaufferen leert, over God en
kerken en honderden dingen meer.
Over het algemeen is de menigte beleefd en
wordt aan spoters het zwijgen opgelegd door
anderen in de menigte, die serieuze vragen
hebben, maar toch wordt Andy af en toe ge
vraagd „Geloof je werkelijk wat je zegt
Andy heeft een filosofie over het beantwoor
den van alle vragen. „Als je ernstig en oprecht
bent, zit het wel goed." Dat is dan ook de
manier waarop Andy vragen beantwoordt en
hij voelt, dat door het zo te doen, hij zijn
steentje bijdraagt voor een beter begrfp in de
wereld.
De andere gidsen voelen het zoals Andy en
ieder heeft zijn verhaal te vertellen. De gids
voor het Amerikaanse modelhuis vertelt b.v.
over een man, die een lange tijd op deze ten
toonstelling doorbracht en wachtte tot de me
nigte kleiner werd, vóórdatN hij zijn vragen
stelde. „Hoeveel gezinnen zouden er in dit huis
moeten leven zo vroeg hij. En toen hem werd
geantwoord, „slechts één", vroeg hij, hoeveel
mensen dat gezin dan wel zou tellen. „Van
twee tot vijf personen", zei de gids. Peinzend
in de kinderkamer vol speelgoed kijkend, zei
de Rus eenvoudig ,Wat een gelukkig gezin."
(Nadruk verboden.)
Grote sortering Vulpennen
van de beste merken. Boek
handel Firma J. C. Vink,
Dr. SCHUT
AFWEZIG
van 5 t.e.m. 20 SEPTEMBER
Voor spoedgevallen
Dr. Aarts, tel. 0 1140-2651
Dr. Kruseman,
tel. 0 1150-2851 en
tel. 0 1157-451.
(geen spreekuren).
Voetbal.
A.Z.V.V.-TERNEUZEN (comb.) 3-3.
Zaterdag j.l. had wederom een vriendschappelijke
ontmoeting plaats tussen een combinatie van Terneu-
zen-spelers en A.Z.V.V. op het sporttererin aan de
Polenstraat, alhier, wel'ke weer op de gebruikelijke
belangstelling mocht bogen.
De krachtsverhouding tussen de twee ploegen was
aan elkaar gewaagd katgeen ook tot uiting kwam in
de score. De thuisplft was niet bepaald fortuinlijk
toen tot tweemaal toBde lat weerstand bood aan de
schoten van den Erjelsman. Voor de rust opende
De Ruijter evenwel de score en zo kwam de thee met
1—0 voor A.Z.V.V.
In de tweede helft maakte Sandrini gelijk, doch het
was Ruijtenburg die andermaal voor een Axelse voor
sprong zorgde, die door Hamelihk nog werd opge
voerd tot 3—1. Toen gingen de gasten wat steviger
aanpakken en slaagd ener door Boone en Hoefnagels
ia de eindstand op gelijke voet te brengen (3—3).
Bent U die ene soms, die dat weldadige blussen nog
niet ondervond Wapen U tegen de eerstvolgende
aanval neem een pakje Rennies in huis. 11 beleeft
er alle dag de weldadige werking van. Want Uw
klachten behoren tot het verledlen
Ing. Med.
Gedurende de maand augustus 1959.
Huwelijks-aangiften. 1. Martinus Johannes Jan
Quaak, 22 j. en Catharina Elizabeth Murre, 19 j.
Gehuwd. 18. Franciscus Jacobus Marie Kool (van
Vogelwaarde), 25 j. en Theresia Emma van den Berg,
26 j. 20. Martinus Johannes Jan Quaak, 22 j. en
Catharinq Elizabeth Murre, 19 j.
Geboren. 1. Anita Barbara Ann, (I. van Eduardus
Arthur de Moor en Marie Blanche Margaretha van
Leeuwe. 14. Ingrid René Maria, d. van Bernardus
Cornelis van den Bos en Jacqueline Achiel Margriet
Beatrix van Hoecke. 15. Pieter Abraham, z. van
Abraham Pieter van der Hooft en Dina Helena Witte.
19. Catharina Magda'lena Maria, d. van Levinus
Jansen en Janna de Jonge
Overleden. 1. Jacobus Dieleman, 57 j., echtg. van
Tanneke TDoezelaar. 24. Krina van Aalst, 90 j., wed.
van Lambertus Jonkman-. 26. Pieternella 't Gilde, 88 j.
wed. van Aarnout Freekenhorst.
DIENSTPLICHT.
Uitspraken inzake vrijstelling.
De burgemeester van Axel brengt ter algemene
kennis, dat een uitspraak op aanvraag om vrijstelling
van dienst als gewoon dienstplichtige, welke uitspraak
is gedagtekend 26 augustus 1959, ter secretarie van
deze gemeente voor een ieder ter inzage is gelegd.
Tegen, elke uitspraak kan iedere belanghebbende
uiterlijk de tiende dag na de dag van deze bekend
making in beroep komen.
Het verzoekschrift, waarbij beroep wordt ingesteld,
moet met redenen omkleed zijn. Het behoeft niet ge
zegeld te zijn. Het moet worden ingediend bij de
burgemeester ter secretarie van de gemeente. De
burgemeester zorgt voor de doorzending van het
verzoekschrift aan de Koningin, die op het beroep
beslist, na advies van de raad van state, afdeling
voor de geschillen van bestuur.
Indien de ingeschrevene, wie de uitspraak geldt,
buiten Nederland verblijft, kan, voor zover het door
deze in te stellen beroep betreft, met overschrijding
van de termijn van 10 dagen genoegen worden ge
nomen. Zolang omtrent zodanige overschrijding geen
beslissing is genomen, wordt de uitspraak na het ver
loop van de termijn van 10 dagen als onherroepelijk
beschouwd.
Axel, 31 augustus 1959.
De burgemeester van Axel,
Van Oeveren.
HINDERWET.
Burgemeester en wethoulders van Axel maken be
kend, dat het verzoek von Shell Nederland N.V.,
Wassenaarseweg 80, te 's-Gravenhage om in of op
het perceel Kanaalkade, hoek Evertsenstraat, kadas
traal! bekend gemeente Axel, sectie G, nr. 3849, een
benzine-pompinstallatie te mogen wijzigen door de
bestaande 6000-liter tank voor benzine te bezigen
voor superbenzine en de bestaande 6000-liter tank
voor dieselolie te bezigen voor benzine, door hen is
ingewilligd.
Axel, 2 september 1959.
Burgemeester en wethouders van Axel,
De burgemeester, De secretaris,
Van Oeveren. P. G. v. d. Bosse.
Burgemeester en wethoiiders van Axel maken be
kend, dat het verzoek von Shell Nederland N.V.,
Wassenaarseweg 80, te 's-Gravenhage om in of op
het perceel, nabij pand Wilhelminastraat 13, kadas
traal bekend gemeente Axel, sectie G, nr. 3672, een
benzine-pompinstallatie te mogen uitbreiden door het
plaatsen van een 6000-liter tank voor opslag Van
superbenzine en een electrische pomp ter vervanjging
van de water- en luchtmantel, door hen is inge
willigd.
Axel, 2 september 1959.
Burgemeester en wethouders, van Axel,
De burgemeester. De secretaris,
Van Oeveren. P. G. v. d. Bosse.
