fialm
Kou Gevat?
TUets zo- ooed. a£s
sch&öuw ovgr Leven
MO
GLORIEUZE TAPTOE VAN
FEUILLETON
door CARRY VAN DER RYKEN.
HET RIJKSPOLITIE-MJU^IEKKORPS.
De ene krijgt
Brandend Maagzuur
oij wijze van toetje
UIT ONZE OMGEVING
AXEL
Naar ons gevoel verliest de herdenking van de be
vrijdingsdag op 19 september van jaar tot jaar aan
betekenis. Een met 20 weinig officieel vertoon ge
paard gaande dag, die in 1944 voor Axel va.n zö
gewichtige, ja, historische invloed is geweest, hadden
we nog niet meegemaakt. Hadden de vooral in de
hoofdstraten ontplooide vlaggen op deze mooie sep
temberdag er ons niet opmerkzaam op gemaakt, dan
zou men geneigd zijn geweest te concluderen dat het
maar een alledaagse werkdag was. Van enigerlei
programma was weinig of niets bekend, maar ge
lukkig dat de in engere kring altijd actieve en zich
voor deze bevrijdingsdag interesserende vereniging
„Axel-Polen" aanvoelde dat Axel ook nu weer aan
zijn eer verplicht was de gevallenen te herdenken
en ook de oud-strijders uit de bloedige dagen Van
1944, die ons .nog bekend zijn, vooral onder de nog
in onze provincie verblijvende Polen, uit te nodigen
hier weer aanwezig te willen zijn bij de traditie
getrouwe sobers plechtigheden.
Ook ditmaal hadden de ceremonies van de een
voudige kransleggingen op de graven en bij de monu
menten weer plaats en in de met smaak maar sober
heid versierde raadzaal werden de ex-bevrijders, die
toen aan de oorlogshandelingen ontsnapt waren, maar
door het spervuur gelouterd ons het kostbare goed
van de bevrijding brachten, ten stadhuize ontvangen,
alwaar zij namens de vereniging „Axel-Polen in
warme bewoordingen werden verwelkomd.
Burgemeester Van Oeveren wees op de vele vol
keren die thans nog zuchten onder een ijzere terreur
en dictatuur. Hij wees verder op onze-plicht hen die
toen vielen te blijven gedenken. Wij hebben aan hun
dapperheid en offerzin onze vrijheid te danken. Een
vrijheid die wij als doel dienen te stellen voor r'.c
ganse mensheid.
Na de burgemeester werd het woord gevoerd door
de praeses der vereniging van Poolse Oudstrijders
de heer Minckiewicsz. Deze spreker voor de zoveelste
maal hier op 19 september gastvrijheid genietende is
telkens weer opnieuw getroffen door de sfeer van
dankbare erkentelijkheid, die hen hier telkens omgeeft.
Maar als altijd gaat dit voor de Polen gepaard met
gemengde gevoelens, wijl het Poolse vaderland npg
steeds zucht onder zware beproeving en overheersing-
Maar de Polen blijven de hoop koesteren dat een
maal ook voor hun geknechte vaderland de zon
der vrijheid moge gloren.
Op hoi graf van mevr. Szydlowski op de R.K. Be
graafplaats werd door een Poolse knaap een krans
neergelegd en hetzelfde geschiedde vervolgens op de
graven der Poolse gevallenen op de Algemene Be
graafplaats.
Terwijl de vlaggt neigde werd or Ce: ontroerende
stilte door de Pools.- oud-strijder- in hun taal het
„Onze Vader gebeden. Alle aanwezigen waren hier-
hii -eer or.uer 'Je indruk. Na de-e aangrijpende plech-
t.ghejd 'werd door de burgemeester bij hel monument
aan de Zeestraat een krans neercuegd, terwijl ook
hier d? oud-strijaers bloemen neerlegden. Onmiddelli|k
daarna ontstak ,e burgemeester symbolisch de gas
vlam, die als telkenjare tot aan het middernachtelijk
uur de herinnering levendig houdt aan de historische
19e septemberdag van veertien jaar geleden.
Aan het Poolse Kruis aan de Kanaaldijk werd ver
volgens het stille bezoek gebracht en ook op deze
plaats waar wel het meeste bloed is gevloeid werden
de kransleggingen herhaald. Een kleinkoor onder lei
ding van de heer J. Smies zong als naar gewoonte
ook nu weer het Poolse volkslied en het Wilhelmus.
Met deze plechtigheid eindigde de herdenking op
deze dag en hierna werd wederom afscheid genomen
van de Poolse vrienden die in vele gevallen met hun
gezinsleden aanwezig waren geweest en wenste men
elkaar Weer een hartelijk „tot ziens" toe bij de
vijftiende herdenkingsdag op 19 september 1959.
In de avonduren werd door de beide plaatselijke
muziekverenigingen „Hosanna" en „Concordia" onder
veel belangstelling op de kiosk op de Markt ge
concerteerd.
16)
Je gaat
Maar schat, verbaasde Han zich.
immers zo graag uit.
Ja, maar dan met jou
Wat deed ze sentimenteel Vanavond, wat had ze,
vroeg Han zich af.
Hij zou het gauw genoeg weten.
Na een korte poos klonk haar stem vleiend Han,
bij de Bonneterie ligt zo'n prachtige bontjas. Toe, ga
morgen eens mee kijken
Morgen Ben ik de hele dag bezet, dat weet
je toch. Zaterdag is altijd zo'n drukke dag.
Ja, Cora wist dat heel goed en speculeerde daar
ook op.
Het is zo'n beeld Han. En maandag is hij
misschien al verkocht
- Je hebt toch mantels genoeg Ik zie je ten
minste steeds met wat anders.
Ze negeerde dit.
Maar tienduizend francs lieveling. Zoveel is
dat toch niet
Het was veel en veel meer dan de maandelijkse
cheque naar Rotterdam.
- Zou hijmocht hijIne had immers
haar vader, die rijk genoeg was om haar te helpen.
In elegant zwart wollen mantelpakje wandelde Cora
de volgende morgen op haar gemak door de drukste
winkelstraten, op zoek naar een bontjasje.
De Bonneterie Geen denken aan. Daar kwam
ze onder de zeven- of achtduizend francs niet klaar.
En, eerst moest ze haar schuld aan Dutier afdoen.
V^n de rest, wel, ze moest Han vanavond een
bontmantel laten zien
In haar tasje bevond zich een kleine portefeuille.
Als ze aan de inhoud daarvan dacht, kwam weer
dat triomfantelijke lachje om haar mond.
Maar Cora was niet altijd de goedgeklede, ele-
Taptoe door ife^fcjkspolitie-kapel.
Mede door het schitterende laatzomerse weer was
er intussen heel wat belangstelling merkbaar, die
zich richtte naar de „blijde dncomste" van het 85 man
sterke Rijkspolitie-muziekkorps dat te 10 uur deze
dag met een militaire taptoe zou besluiten.
Na het met spanning tegemoet geziene moment van
aankomst had de opstelling van de muziekvereniging
plaats aan de Zeestraat.
Op martiale wijze zette de politiekapel, vooraf
gegaan door een drumband van een 30-tal stram in
paradepas marcherende leden zich in beweging en
weldra schalde de welluidende marsmuziek door de
Zeestraat. Een compacte mensenmassa had zich ver
zameld rondom de afgeschermde ruimte die voor de
opstelling van het korps was vrij gehouden. In een
minimum van tijd vormde het welbezette corps een
carré voor het gemeentehuis en was het ogenblik
daar dat de dirigent model zijn corps a^n de eerste
burger onzer stad kon presenteren.
Op het bordes van het stadhuis bevond zich het
dagelijks bestuur onzer gemeente met verschillende
officieren en diverse andere genodigden.
Reeds de manier waarop dit korps op het door
schijnwerpers helverlichte Marktplein werd opgesteld
maakte diepe indruk op de duizenden die de Markt
omzoomden.
Na inleidend tromgeroffel en het optreden met af
gewisselde trompetsignalen van de drumband klonken
plechtige tonen uit Valerius Gedenckclanck over ons
aloude marktplein. En weer viel het ons op welk een
prachtige acoustiek onze markt biedt als een wei
bezet corps zich hier op deze wijze laat horen. Het
ganse korps vormde een treffende eenheid. Vooral
als men weet dat de kapel samengesteld is uit leden
die maar zelden compleet kunnen repeteren, niet
alleen vanwege hun diensturen, maar meer nog door
het feit dat de standplaatsen uren reizen van elkaar
liggen. Op deze wijze in amper tien aar zulk een
gedrild en muzikaal hoogstaand corps tot een één
heid te vormen is een prestatie die lof en bewonde
ring verdient.
de ander zijn lijden begint al na de eerste hap.
Maar in beide gevallen is het schrijnend vuur te
blussen op het moment dat de eerste steekvlam zich
doet voelen. Eén of twee Rennies nemen het vuur
is gedoofd en ge kunt pijnloos genieten van Uw
kostelijk maal.
Steek steevast een paar Rennies bij U. Ze zijn stuk
voor stuk verpakt, smaakvol en hygiënisch en ge
kunt ze nemen zonder dat iemand er weet van heeft.
Daarbij zijn ze nog lekker óók.
Ing. Med.
De taptoe werd een mozaïek van internationaal
beroemde marsmuziek, dïc een prachtige "afwisseling
brachten. Zo werd zeker drie kwartier muziek ge
maakt als we maar zelden te horen krijgen en zonder
eelT moment pauze en bereikte men na een treffend
taptoe-signaal vanaf de loggia op het stadhuis de
climax van dit optreden, het aloude Wilhelmus, dat
ook het pakkend slot was van deze onvergetelijke
avond, die dan toch de bevrijdingsdag nog een waar
dig slot gaf.
Omstuwd en gevolgd door een grote menigte trok
het kranige politiemuziekkorps vervolgens zuidwaarts
in de richting van de Jeugdherberg alwaar werd over
nacht.
Zaterdagochtend werd onze stad nogmaals onthaald
op een muzikale wandeling en de uitvoering van een
hoofdzakelijk uit marsmuziek bestaand programma, dat
andermaal voor het stadhuis ten gehore werd ge
bracht.
Bij deze gelegenheid werden o.m. ook het Zeeuwsch-
Vlaamse en het Zeeuwse volkslied ten gehore ge
bracht en als afscheid werd na dit hernieuwde op-
Ze had vroeger met centimes moeten rekenen, wist
precies waar ze zijn moest. Diezelfde middag werd
een eenvoudig bruincartonnen doos thuis bezorgd.
Geen grote, bekende Brusseles firma. Maar het bont
jasje was aardig, mooi van kleur en goed van model.
Geen enkele man, die niet van het vak was, kon
bij benadering de prijs er van bepalen.
Han, bewonderde het dan ook naar behoren, al
vond hij het in zijn hart een kostbaar cadeautje.
Een paaavonden bleven ze nu thuis.
Cora had wat naaiwerk en verzorgde de theetafel
Han las het avondblad, rookte de ene sigaret na de
andere.
Vóór hem, op tafel, stond een asbakje in de vorm
van een klcuterschoentje. Hij en Ine hadden Mariesjes
eerste scha ntjes laten verbrcozen. Ieder hadden ze
er een gehouden. Han was bijzonder gehecht aan die
kleine herinnering. In gedachten zag hij het kleine
ding er nog in stappen. Van zacht, wit zeemleer waren
ze geweest. Zijn ogen keken er een beetje weemoedig
naar. Cora zag hem kijken begreep, met vrouwe
lijke intuïtie, waar hij aan dacht.
Sentimentele dwaas, spotte ze in zichzelf. Als
wij eens een kind haddendan zou hij Mariesje
wel verged n
Ze schrok op, toen Han haar een berichtje uit de
krant begon voor te lézen over een nieuwe belasting
op luxe artikelen.
Op tijd je bontjas gekocht, meisje lachte hij.
De volgende thuisavond werd Cara al onrustiger.
Begon wat te lezen, nam een borduurwerkje, draaide
tien keer aan de knop van de radio, haalde wat
modeplaten voor de dag en zat zich ten laatste
gruwelijk te vervelen.
Toen volgden een paar avonden, dat Han terug
moest naar de zaak, om otter te werken. Alléén thuis
hield ze het helemaal niet uit. Ze belde Dutier op
en maakte een afspraak voor de volgende avond.
Dan zal ik meteen mijn. schuld aan je voldoen,
eindigde ze.
Na die keer ging ze nog vele malen, met of zonder
Dutier, naar het speelhuis. Afwisselend won ën ver
loor
vu v^i.tuiy wem aan-
geboden en dóbr de burgemeester de hoop werd uit
gesproken dat-, dit eerste bezoek dezer kapel aan
Axel nog wel eens zal herhaald worden Ic-r opluiste
ring van festiviteiten hier ter plaatse.
PRACHTIG RESULTAAT VAN AXELSE
RODE KRUIS - COLONNE.
Bij de kringwedstrijden te Middelburg werd
het kampioenschap van Zeeland behaald.
Vorige week zaterdag werden door de Kring Zee
land van het Nederlandsche Roode Kruis de kring
wedstrijden gehouden voor het kampioenschap van
Zeeland. Hiervoor kwamen in aanmerking de winnen
de colonnes Van de Rode Kruis korpsen uit de Ver
schillende districten in Zeeland. Voor Zeeuwsch-
Vlaanderen was dit de colonne Axel. Deze was
enkele weken geleden prijswinnaar geworden bij de
toen gehouden districtswedstrijd in Terneuzen.
Voor de provinciale kringwedstrijd kwamen thans
in aanmerking de colonnes uit Axel, Krabbendijke en
Vlissingen. De uitslag was Axel, 326 punten
Krabbendijke 300 punten en Vlissingen 241 punten.
Door deze uitslag was de Axelse colonne provinciaal
kampioen geworden en zal nu op 18 oktober a.s.
moetenuitkomen in de nationale wedstrijd die dit jaar
te Goes wordt gehouden.
De Axelse deelnemers aan de wedstrijd waren
P. Mechielsen, commandantM. P. Bakker E.
BreepoelJ. J. Ocké en H. Raes.
Hulde aan deze mannen die dit mooie resultaat
wisten te bereiken. Stellig zou dit resultaat niet be
reikt zijn als niet regelmatig met zoveel animo onder
leiding van dokter Boor was geoefend.
Aan het einde van de wedstrijd kwam de winnende
colonne met leden van het Kringbestuur en met twee
leden van het Axelse afdelingsbestuur nog een half
uurte bij elkaar en hadden winnaars en afdelingsbe
stuur wie gelukwensen in ontvangst te nemen.
Het zal op 18 oktober zeker een zware opgaaf
worden voor onze Axelse mannen. Dan zullen zij
met de kampioenen der andere provincies het natio
naal kampioenschap moeten betwisten. Om op een
overwinning in Goes te rekenen is wel erg gedurfd,
maar laten we hopen dat Axel dan toch met waar
dige cijefrs naar huis zal mogen keren.
Het zal niet nodig zijn om hierbij extra te ver
melden, dat de wedstrijden uitsluitend tot doel hebben
hulp te verlenen aan de getroffen medemens.
HET RISICO VAN DE ARBEID.
Dodelijk ongeval bij waterleidingwerken.
Op de z.g. Lange Weg, op het traject tussen Drie-
schouwen en Absdale had maandag bij werkzaam
heden ter verzwaring der transportleiding voor de
wateraanvoer e,en bedrijfsongeval plaats, waarvan de
werkman in algemene dienst bij de Waterleiding Mij
„Zeeuwsch-Vlaanderen de 45-jarige C. H„ woon
achtig te Zaamslag het slachtoffer is geworden.
Een vrij diepe gleuf was in dit weggedeelte ge
graven, welke nodige was voor het leggen der trans
portleiding. Onder het verrichten dezer werkzaam
heden begon onverhoeds de grond te verschuiven,
waarbij H. bekneld geraakte tussen de buisleiding en
de instortende grondmassa. Met zeer zware inwendige
verwondingen werd het slachtoffer, die gehuwd en
vader van zes kinder,en is, uit zijn netelige positie
verlost, nadat dr. Boor ter plaatse was verschenen.
Deze verleende de eerste hulp aan H. die daarop jn
hoogst ernstige toestand naar het Juliana-ziekenhuis
te Terneuzen werd vervoerd. Aldaar aangekomen
bleek ,de ongelukkige- inmiddels reeds te zijn overleden.
„THALIA" GAF EVENEENS EEN
BEVRIJDINGSCONCERT.
Door afwezigheid van haar dirigent, de heer J.
Mannaert op vrijdag 19 september moeSt het con
cert der R.K. Zang- en Muziekvereniging „Thp.lia"
maandag j.l. ter herdenking van de bevrijdingsdag
en steeds weer opnieuw gaf Han haar geld.
aDn was het huishoudgeld onverwacht gauw op
dan waren het e,en paar nieuwe schoentjes. Ook voor
een gefingeerde naaistersnekening schrok ze niet terug.
De chèques naar Ine werden schaarser hielden ten
laatste helemaal op.
Beiden vonden, dat ze Han's inkomen zelf hard
nodig hadden.
Op een warme julidag werd het kind van Han
en Cora geboren. Het was een jongen en ze noem
den hem Hugo. Han vooral was erg blij met zijn zoon.
Het jongetje was mager en had weinig levensvat
baarheid. Het lag maar stil, gaf telkens de inhoud
van zijn flesje -weer terug.
De verpleegster lief jong ding had medelijden
met het kindje. En het was aan haar te danken, dat
de kleine Hugo ïfi leven bleef.
Nauwgezet volgde ze elke aanwijzing van de dokter
op. Heel wat uurtjes van haar nachtrust wijdde Ze
aan de baby. Toen haar tijd om was drie weken
had ze met Cora afgesproken stelde Han haar
voor, nog enige tijd te blijven. Het gaf een nieuwe
scène met Gora.
Zij jaloers op aHn's kleine attentie's voor het
lieve vérpteegsterjie*— verweet hem, dat hij meer
aandacht voor de zuster had, dan voor haar.
Hij Ine's zorg en liefde voor haar baby verge
lijkend met Cora's onverschilligheid liet haar voe
len, hoe hij dacht over haar houding ten opzichte
van de kleine Hugo.
Een vreemèjÉ verpleegster h&ft er nog meer
aandacht voor daïï jij.
Ze wordt er ook voor betaald, antwoordde
Cora grof. Êf
1— Het zou gejy zijn, als
vond Han.
Voor jouw plezier
Cora
Woedend was
ze hier kon blijven,
if 3
ÓIT
Altijd insinueer jij van die gemene dingen. Wte
i gewoonlijk geeft werd ook
nu in weerwil van de kille temperatuur weer
heel wat belangstelling betoond.
BEJAARDENSOCIETEIT OPENT WEER
HAAR DEUREN.
Wosdagmiddag 1 oktober a.s. des namiddags om
2 uur opent de bejaardensocieteit in het torenlokaal
dre Ned. eHrv. Kerk (ingang Koestraat) weer de
deuren voor personen van 65 jaar en ouder. Alle
ouden van dagen zijn weer hartelijk welkom.
OPRICHTING AFDELING AXEL VAN
FEDERATIE VOOR VROUWELIJKE HULP.
De afgevaardigden van bijna alle plaatselijke vrou
wenverenigingen hiertoe uitgenodigd ten stadhuize
kwamen ter oprichting van een plaatselijke af
deling van de „Federatie voor Vrijwillige Vrouwe
lijke Hulp" dezer dagen bijeen. Reeds in mei was
een voorlopige bespreking gehouden doch nu kreeg
deze aangelegenheid een definitief karakter. Uit alle
verenigingen werden twee leden afgevaardigd waarvan
één zitting in het bestuur zal nemen. Het bestuur
werd als volgt samengesteld Mevr. Pieters (K.A.V.),
vice-presidente mevr. Schnitzler (H.V.Z.V.), le
secretaresse mevr. Visser (B.v.P.Vr.), 2e secreta
resse mevr. Mattelé (K.A.V.), le penningmeesteresse,
mevr. Dieleman (Chr.V.B.), 2e penningmeesteresse
mevr. Hoorman (P.v.d.A.), algemeen adjuncte.
Als tweede afgevaardigden werden gekomen de
dames Vael, Verheezen, Schieman-de Jager, Maas
en Pennings.
Aangezien mevr. Van Oeveren om gezondheids
redenen niet in aanmerking w,enste te komen, werd
na stemming mevr. Draayer als zodanig gekozen, die
deze benoeming aannam.
Op deze vergadering werd nog overlegd over de
eerste collecte die men op initiatief van de Federatie
zal te verzorgen krijgen, n.l. de Zeeuwse Collecte,
waarvan de opbrengst ditmaal ten goede zal komen
aan Zeeuwse polio-patientes en spastische kinderen
Ook aan het Anjerfonds zal een gedeelte worden af
gedragen om vermoeide huisvrouwen een vacantie te
kunnen bezorgen. Deze collecte zal plaats hebben
van 29 september tot 5 oktober. De Axelse vrouwen
die zich nu op deze wijze samen voor het algemeen
welzijn hopen in te zetten tellen tesamen enkele hon
derden leden in dit verband. Hopen wij dat ook hier
vele handen licht werk maken en het werk der fede
ratie in goede verstandinghoudjng moeg slagen.
AANRIJDING.
Nabij de driesprong van de pas verbeterde rijks
weg langs het kanaal op de Axelse "Sassing kwam
dinsdag de motorrijder J. J. de K„ wonende aan de
Julianastraat alhier en de bromfietser J. de B. van
Driewegen (bij Terneuzen) met elkaar in botsing.
Gelukkig liep dit ongeval vrij goed af. De B. die Van
zijn brommer werd geslingerd bekwam evenals De K.
slechts lichte kneuzingen en beiden oknden na met
wat pleisters te zijn opgelapt hun tocht weer ver
volgen.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Een overgordijn, Polenstraat 30."
PREDIKBEURTEN.
Zondag 28 september 1958.
Ned. Herv. Kerk. 10 uur Ds. P. J. Pennings, 2.30
uur Vicaris S. den Blaauwen.
Geref. Kerk. 10 uur en 2.30 uur Ds. D. Zemel,
van Enschede.
Geref. Kerk (Pironstraat) 10 uur en 3 uw Dh
A. van Leeuwen.
Geref. Gemeente. 10 u-u en 2.30 ir t.
27.
ZONDAGSDIENST ARISEN
28 septemberDokter A. Kats.
als ze nog geen andere betrekking heeft aangenomen.
Begrepen.
Ik heb niets te begrijpen. Ik wil ze niet langer
zien, zei ze koppig.
O neen
Spottend sherp was zijn stem.
Als je soms plannen krijgt, om ook van mij
te scheiden, dan. zal ik er wel voor zorgen, dat je
betalen moet. Voor Hugo en voor mij en niet te
weinig. Desnoods laat ik het zó ver komen, dat er
beslag op je salaris wordt gelegd
Wit van drift kwam hij op haar toe, greep haar
bij de schouders.
Even stond er angst in haar ogen.
Meteen beheerste hij zich.
Breng me .niet tot het uiterste
Zijn stem was een beete hees. Nerveus streken zijn
vingers door zijn haar. Zoals daareven had ze zich
nog nooit bloot gegeven. Weer zag hij haar zoals
ze werkelijk was. De toekomst leek hem een wereld
van ellende. Het begon hoe langer hoe meer tot hem
door te dringen, wat een ontzettende, onherstelbare
vergissing hij begaan had.
Maar Hannie, pruilde Cora met gemaakt lief
stemmetje, we denken immers niet aan scheiden.
We houden toch veel te veel van elkaarToen,
inziende, hoe hard ze het verpleegstertje nodig had
en het tegenover Han meteen een vrzoeningspoging
vindend, zei zeVraag de zuster maar gauw
of ze nog een poosje blijft 1
Han gaf geen antwoord.
De zuster bleef nog twee maanden. Alleen qm het
kind hield ze het er zo lang uit, want de verhouding
tussen haar en Cora was allesbehalve prettig. Cora
behandelde haar meer als dienstbode dan als gelijke.
Een hele reeks verpleegsters, nurses en kinderjufs,
of hoe ze zich ook noemden, volgden haar op. Geen
van allen bleef langer dan een paar maanden.
Han begon zich vreemde in eigen huis te voelen
met telkens weer ejen ander gezicht aan tafel. Eindelijk
maakte hij Cora duidelijk, dat het onderhand tijd
werd, dat ze zelf
BEGROTING CAN VEI CEER EN
WATERSTAAT.
Minister Algera heeft op zijn b.groting voor 1959
één millioen gulden uitgetrokken vuor de verbetering
van het Nederlandse gedeelte van '.iet kanaal Gent~|
Terneuzen. De minister verklaart in zijn memorie!
van toelichting dat. nu irv beginsel overeenstemming!
is bereikt met België, het geweest is zo spoedig!
mogelijk met deze werken te beginnen. De total:!
kosten van de verbetering van het Nederlandse ge-1
deelte van dlit kanaal zullen 175 millioen bedragen. I
Daarvan komt tachtig procent ten laste van België. I
Voorts wordt 140.000,gevraagd voor de ver.
vanging van het op het kanaal van Terneuzen dienst-
doende vaartuig „Inspecteur Jo es", waarvan I
huidplaten zover zijn ingeteerd, Jat reparatie niet I
meer mogelijk is.
Begonnen zal worden met de wijziging van de aan
fluiting der rijkswegen 58 en 58c te Draaibrug en
met de aanleg van fietspaden langs het weggedeelte
AardenburgBelgische grens. Voorts zijn bedragen
uitgetrokken voor grondaankopen ten behoeve van
een omlegging in Hulst van rijksweg no. 60 en wel
350.000,-.
Voor de opruiming van wrakkon in de Wester-
schelde wordt een ton gevraagd.
Met de voltooiing van de verbetering van de rijks-
Weg Sluiskil—Axel zal een bedrag van 350.000,-
gemoetd zijn.
Twee ton zal nodig zijn voor de verbetering van
het weggedeelte Sas van Gent—Driekwart van de
weg TerneuzlonBelgische grens.
De minister wijst er nog op, dat de ongunstige!
financiële vooruitzichten voor F 59 de regering er
toe nopen de investeringen te beperken. Dat betekent
voor zijn departement, dat de bedragen voor water
staatswerken in 1959 belangrijk leger zijn dan nodig
is om in de noodzakelijke behoeften te voorzien.
Voor de veerdiensten over de Y/esterschelde heeft
minister Algera hetzelfde bedrag uitgetrokken als het
vorig jaar n.l. 2 millioen. Vorig jaar werd bij dit
bedrag medegedeeld, dat dit vdktond aangezien er
onerhande! ngen met Ged. Staten van Zeeland aan
de gang waren en dat zodra deze onderhandelingen
waren afgelopen het juiste bedrag bekend zou zijn.
Zoals bekend zijn deze onderhandelingen nu al
enke'le maanden afgelopen en ook is bekend dat het
bedrag van 2 millioen gulden bij lange na niet vol
doende is voor deze veerdiensten. Minister Algera
schjjnt echter nu nog steeds niet te weten wat de
veren nu wel kosten, getuige het feit dat thans weer
dezelfde 2 miljoen iii b ating zijn opgenomen.
In de memorie an toch.iq wordt ook verder
niets over de «xpl< :tat:e n d - veerdiensten ge-}
zegd, niettegensl mi door de ministerJ
naast zich werden 1 n vaarin op een vrijl
passagiersvervoer en lagen, ta.i ven voor het ge
motoriseerd verkeer werd mg 'rongen. Gezien del
meerderheid die in de Kamer voor deze motie's
stemde staat het wel zeer tc bezi n of de Kamer bij
de behandeling van de begroting met dit stilzwijgen
genoegen zullen nemen.
VEERBOOT „PRINSES BEATRIX"
WEER DEFECT.
De nieuwe veerboot o- ,i Je sterschelde op de
route VlissingenBreskens, de ^rinses Beatrix", js
donJerdagmliddag te 14.10 uur orte tijd nadat de
boot d' dven 'au Vii.ss, m. 1 v.-jev, een, weer
teruggekeerd wegens een d ku. deuren
De deuren weigerden open iv Di is de vierde
maal sjnds de inditOStSSs!1. 'ge maand dat dit
defect is c getreden. Het autove -ï ondervond ver
traging, want de reparatie nam c ïgeveer uur jn
beslag De voetgangers konden e 'iter op et-n den-
boot overstappen.
Hij kreeg de volle laag.
Ze vroeg of hij soms dacht d t ze een arbeiders- I
vrouw was en verweet hem, d. t hij een huissloof J
van haar wilde maken.
Hij vond dat ze vreselijk overdi efvergeleek haar j
met Ine. Dit maakte haar woede ld en wéér volgde I
een onverkwikkelijke scène.
Han liep het huis uit om pas 1 iel laat des avonds j
terug te komen. Wat hem natuui 'jk een allesbehalve 1
vriendelijke ontvangst bezorgde.
Zijn leven werd een hel. Zei s kleine Hugo gaf 1
hem maar weinig vreugde. Hij l eef een zwak, wat!
ziekelijk ventje, door en door verwend. Toen hij I
begon te lopen wilde Han hem oc k eens wat kunstjes I
leren, zoals hij dat vroeger met Ilariesje had gedaan. I
Maar de jongen was bang. Durféri zith niet hoog op I
te laten tillen, begon te schreeuwen als hij hem kopje I
liet duikelen, tiet zwakke kereltje vergde te veel van
zijn geduld en al spoedig liet h hem tamelijk links
liggen.
Op een morgen Hugo wal toen al ruim twee
jaar vond Han tussen zijn Correspondentie een
brief van Mariesje. Doordat er rooit een oHIIandse
brief meer kwam was haar aa. lacht voor de post 1
langzamerhand verslapt.
Ongemerkt borg Han het brief in zijn portefeuille, 1
met het voornémen het pas op Je zaak te openen.
Intens ontroerd las hij een uur later het meisjes-
achtig gebabbel van Mariesje. Zo'n zinnetje als
„Ik ben eigenlijk dol op U", f f hem meer als hij
zich bekznnen wilde.
Mijn God, wat verlangde hij aar het kind 1
Nog eens weer doorliep hij hc: schrijven.
Wat stond daar ook weer bij het begin „Ik heb
U al een paar maal geschreven'
Dat kon toch niet Nog nooit had hij een
brief van Mariesje zijn eigen lieve meisje ge
had. Nee, dat wist hij wel zeker, aiets vergat hij niet.
(Wordt vervolgd)
