De vluchteling blijft
een klop aan ons geweten.
Modernisering van Brussel
gaat gestadig voort.
1
Nederland, kinderwogenparadijs.
nmER^
Kinderkopjes
Pracht handen
ZATERDAG 27 SEPTEMBER 1958
72e Jaargang No. 90
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
VERSCHIJNT LEE/ 'l WOENSDAG EN ZATERDAG
Drukker - UitgeefsterFIRMA J. C. VINK
Red. en Adm.: Axel, Markt 12, Til. 0 1155-646
HoofdredactieJ. C. VINK
„Wij zijn er langzamerhand aan gewend dat in deze moderne wereld de vluchteling
bij ons leeft. Zo gewoon is dit verschijnsel helaas geworden dat het gevaar dreigt,
dat men er niet meer bij stil si'aat. En toch, de vluchteling staat temidden van ons
en zijn aanwezigheid is voor ons allen een klop aan ons geweten en een vraag naar
het wezen van ons menszijn. Hij heeft zich onttrokken aan een wereld waar dage
lijks geworsteld wordt om de ziel van iedere mens. Hij komt bij ons in het Westen
in een samenleving die zelf een diepgaande groeicrisis doormaakt en waarin welis
waar veel over „human relations" wordt gesproken, maar waarin de mensen steeds
meer van elkaar vervreemden.
Welke boodschap hebben wij deze vereenzaamde en ontwortelde vluchteling van
ons uit te geven Mijns inziens moet dat de kern zijn van de idealen die wij in
enze vVesterse samenleving koesteren en die wij slechts op een menselijk gebrekkige
wijze met vallen en opstaan daadwerkelijk trachten te verwezenlijken. En dat is
liefde voor de mens naast ons, niet in woorden maar in daden. Dat betekent! naast
de ander gaan staan als gelijke, zich indenken in zijn levenspatroon, hem opnemen
met zijn eigen aard in onze kring, kortomwaarachtig mens zijn met de medemens
en hem het gevoel geven dat hij bij ons behoort omdat wij allen kinderen zijn van
één Vader."
sjsr--
Deze boodschap richtte de minister van
maatschappelijk werk, mej. dr. M. A. M.
Klompé, aan de deelnemers van het vluch-
telingencongres, welk onlangs in Amsterdam
werd gehouden.
In Nederland verblijven op dit ogenblik
circa 15.000 vluchtelingen en ontheemden,
afkomstig uit landen van achter het ijzeren
gordijn. Het zijn Esten, Hongaren, Joego-
Slaven, Letten, Oekraïners, Polen, Roeme
nen, Russen, Slowaken en Tsjechen. Allen
met hun eigen geschiedenis, cultuur, pro
blemen en aspiraties. Het is Europa in heel
zijn bont en boeiend aspect, maar tegelijk in
zijn tragiek.
Voor al deze vluchtelingen, maar even
zeer voor het Nederlandse publiek, is de
vraag naar de plaats, die deze vluchtelingen
in ons land innemen, van groot belang. Deze
vr.aag verkrijgt in de publiciteit over het al
gemeen weinig aandacht. Wanneer er ov$r
vluchtelingen wordt geschreven, valt het
licht meestal op datgene, wat het gemoed
gemakkelijk aanspreekt de omstandigheden
welke de vlucht veroorzaken en begeleiden,
of ook het triest en uitzichtloos bestaan in
de kampen. Het wedervaren der vluchte
lingen, nadat zij zich in enig land hebben
gevestigd, ontgaat aan de aandacht. Even
zo de activiteit van de nationale vluchtö-
lingen-organisaties. Behoudensdaneen
of andere opmerkelijke gebeurtenis, dan weil
de moeilijke omstandigheden, welke soms
door deze of gene vluchteling werden ver
oorzaakt. Dit laatste soort berichten heeft
de goodwill voor de groep als geheel op on
verdiende wijze geschaad, in zoverre de
lezer zich op de basis van incidenteel nega
tief gedrag een beeld is gaan vormen van
het verloop van de integratie in het alge
meen.
Meerderen der 15.000 vduahtelingen ver
wachten dat vroeg of laat de politieke situ
atie achter het ijzeren igordijn zal verande
ren en stellen zich voor dan naar hun land
terug te keren. Deze .vluchtelingen staan als
het ware met dg ene voet in Nederland en
met de aïïdere in het land waar zij zijn ge
boren en getogen. Vele anderen beschouwen
hun verblijf in Nederland als niet van voor
bijgaande aard, maar gevoelen evenals de
hiervoor genoemde categorie de behoefte
hun nationale tradities en cultuur te be
leven en uit te dragen. Deze ontheemden
hebben zich georganiseerd in nationale or
ganisaties, die samenwerken in de Raad van
Overleg van de Nederlandse Federatie voor
Vluchtelingenhulp, waarvan H.M. Koningin
Juliana de beschermvrouwe is.
De integratie van als deze in Nederland
gevestigde vluchtelingen vormde geen ern
stig probleem. In de eerste plaats niet, om
dat het uitgesproken politieke vluchtelingen
waren, voor wie de vraag naar en de be
hoefte aan materiële welstand van minder
betekenis was. Voor alles hechtten zij waar
de aan de herkregen vrijheid. Op de tweede
plaats, omdat deze vluchtelingen eigen or
ganisaties en verenigingen hebben gesticht.
Want het is vooral aan deze nationale
vluchtelingenorganisaties te danken, dat de
integratie over het algemeen rustig en ge
ruisloos verliep. Want zoals een vis niet
buiten het water kan leven, zo kan een
vluchteling, resp. ontheemde niet gelukkig
leven zonder een nationaal-geestelijk kli
maat, waarin hij zich mentaal „thuis" kan
voelen en zijn eigenwaarde intensiever er
varen. In dit opzicht blijken de nationale
organisaties tot grote steun te zijn voor de
individuele vluchteling.
De voornaamste van deze vluchtelingen
organisaties zijn de Vereniging van Poolse
Oudstrijders, de Vereniging van Estlanders
in Nederland, Bond van Letten in Neder
land, de Federatie van Hongaarse Vereni
gingen, R.K. Bond van Poolse Verenigingen
in Nederland en de Russisch Orthodoxe
Kerk in het Buitenland.
Nederlandse organisaties die zich met het
vluchtelingenwerk bezig houden zijn o.a.
R.K. Huisvestings-Comité,, de Commissie
Internationaal Hulpwerk uit de Partij van
Vakverenigingen, Nederlands Hulpcomité
voor Tsjecho-Slowaakse Vluchtelingen, het
Universitair Asyl Fonds, Stichting Oego-
menische Hulp aan Kerken en Vluchtelingen,
Katholieke Stichting voor Vluchtelingen en
Ontheemden, Stichting Raad voor Gerefor
meerde Sociale Arbeid, Comité ter beharti
ging van de belangen van Joodse Vluchte
lingen, Stichting Admiraal de Ruijterfonds,
Stichting Hulpactie voor Hongarije, Mind-
szenty Stichting, Oosters Werk Pater Cp-
pucijne» en de Stichting „HetOnthteemde
Kind".
Het bestaan van genoemde organisaties
en tal v.an andere, bewijst dat het vraagstuk
van de vluchtelingenhulp in brede kring de
aandacht heeft. Maar ook bij de regering
ontbrak het niet aan belangstelling voor het
vluchtelingenvraagstuk. Het is mede te
danken aan het initiatief van wijlen mr.
Donker, destijds minister van Justitie, dat
op 14 mei 1954 de Stichting Nederlandse
Federatie voor Vluchtelingenhulp in het
leven werd geroepen, waar op het ogenblik
twaalf landelijke organisaties bij zijn aan
gesloten. Dat H.M. de Koningin als Be
schermvrouwe wilde fungeren, bewijst te
meer hoezeer het lot der vluchtelingen de
Landsvrouwe en haar volk ter harte gaat.
Geconstateerd werd, dat de vluchtelingen
die in Nederland verblijven niet althans
niet in de eerste plaats en in het algemeen
behoefte hebben aan materiële bijstand.
Dit, zo werd betoogd, noopt de vluchte
lingen-organisaties tot grote erkentelijkheid
jegens het Nederlandse volk, dat deze inte
gratie sociaal-economisch heeft mogelijk ge
maakt.
Men meende zijn dank niet beter tot uiting
te kunnen brengen dan door een manifes
tatie, waarin aan allen, die zich met het
vluchtelingenwerk bezig houden, een beeld
werd gegeven van het beste, dat de ont
heemden uit eigen land hebben meegebracht
op gebied van zang, dans en muziek.
Eeen culturele manifestatie, die mede dank
zij de N.C.R.V. uitgezonden werd over de
televisie, heeft belangstelling gewekt tevens
voor het geestelijk wel en wee van de in
dividuele vluchteling en voor het streven
van de nationale organisaties.
B. S.
TOERISTISCH NIEUWS UIT BELGIË
DE BELGISCHE HOOFDSTAD KRIJGT PARIJSE ALLURE.
Wie jarenlang niet in Brussel is geweest
en nu naar de Expo gaat ,kan zijn ogen
nauwelijks geloven. De Belgische hoofd
stad is op vele plaatsen onherkenbaar ver
anderd. Rommelige pleinen, waar de autcv-
mobilist zich vroeger geen raad wist, zijn
verdwenen en de overvolle verkeersaders
van vroeger zijn vervangen door brede en
prachtig-effen boulevards. Brussel is hard
op weg de meest moderne verkeersstad van
Europa te worden en het eind van de moder
niseringsplannen is nog lang niet in zicht.
Onder andere is bij het Noofdstation een
enorm plein, vierhonderd meter 'lang en
honderd meter breed, geprojecteerd dat aan
de Parijse Place de la République doet
denken. Het nieuwe plein zal omringd wor
den door winkelgalerijen naar het <voor-
beeld van de Rue de Rivoli in de Franse
hoofdstad. Er komt een ruim plantsoen en
wat vooral voor de autobezittende toe
risten van belang is parkeergelegenheid
voor een duizend auto's. Dit enorme aantal
hoopt men te bereiken door het scheppen
van ondergrondse parkeerruimte.
Ook op ander gebied streeft Brussel er
naar een moderne, zakelijke, tijdbesparende
stad te worden, waar de buitenlandse be
zoeker zijn kostbare qren niet met nodeloos
wachten verspilt. Zo bevindt zich sedert
enkele weken in het kantoor van de Sabena,
op enkele honderden meters van het stad
huis, een douane-afdeling, die er toe bij
draagt, dat het wachten voor de luchtreizi
gers tot een minimum wordt beperkt. Want
Sabena-employé en douanebeambte kunnen
nu tegelijkertijd hun werk doen.
Overigens wordt verwacht, dat het aan
tal luchtreizigers dat dit jaar Brussel aan
doet, de 800.000 zal overschrijden.
Radio helpt Wegenwacht op de
autoweg Brussel—Oostende.
Het begint steeds drukker te worden op
de snelverkeersweg Brussel—Oostende. Dat
bewijzen wel de bijna 2500 pechgevallen,
die de Belgische Wegenwacht alleen al in
juli op deze route te bestrijden heeft gehad.
Om deze pechbestrijding nog sneller en
efficiënter te doen verlopen, is op dit baan
vak evenals reeds tussen Brussel en
Gent het geval is een speciale dienst van
Toering-Wegenhulp in het leven geroepen,
die met radio-zenders en -ontvangers is uit
gerust.
Deze dienst beschikt nu over een radio
takelwagen, die ogenblikkelijk per radio
door de Wegenwacht kan worden opge
roepen zodra het verkeer door een, in het
ongerede geraakte, auto wordt belemmerd.
De auto kan zodoende binnen de kortst
mogelijke tijd naar de dichtstbijzijnde garage
worden gesleept. Bovendien wordt deze
route thans voortdurend geinspecteerd door
de chef van de dienst, die via de radio met
de ruim 30 Wegenwachters en met de een
trale van de dienst te Brussel in verbinding
staat.
Ook op de belangrijke en drukke verkeers
pechduiveltje
kans meer.
in de toekomst dus weinig
De stad Brugge heeft met de feestelijke
verlichting van haar grachten, historische
monumenten en middeleeuwse poorten bij
zonder veel succes bij de buitenlandse toe
risten, die er blijkbaar niet op uitgekeken
raken. Die feestverlichting was ontstoken
ter gelegenheid van de Wereldtentoonstel
ling in Brussel en had, nu het toeristensei
zoen 1958 op zijn laatste benen loopt, eigen
lijke al gedoofd moeten zijn. Maar Brugge's
vroede vaderen hebben besloten de lampjes
tot 19 oktober de sluitingsdag van de
Expo te laten branden. Ze verwachten
dat nog vele duizenden buitenlanders hun
stad bij avond zullen bewonderen.
BOEK VAN PRINSES WILHELMINA.
De particulier secretaresse van Prinses
Wilhelmina deelt mede
Dit najaar zal van de hand van Prinses
Wilhelmina een boek verschijnen onder de
titel „Eenzaam maar niet alleen". In dit ge
schrift heeft de Prinses weergegeven haar
levensloop en die van het Nederlandse volk
in die jaren, in het licht van haar geloofs
overtuiging.
Het boek, dat is verlucht met een vijftigtal
foto's waarvan verscheidene nog nooit zijn
gepubliceerd en met tien reproducties van
tekeningen en schilderijen van Prinses Wil
helmina, omvat 450 bladzijden.
De tien hoofdstukken hebben resp. tot
titel Inleiding Vader en moederMijn
Jeugdjaren Het begin van de nieuwe eeuw
De eerste wereldoorlog Tussen de oor
logen De tweede wereldoorlog De be
vrijding en daarna Wachtte mij nog een
taak
Het omslag-ontwerp is getekend door
prof. C. T. Roelofsz, verbonden aan de
rijksacademie voor beeldtende kunsten te
Amsterdam. De typografische verzorging
is in handen van de heer Th. Kurpershoek
uit Amsterdam.
De uitgever W. ten Have N.V. te Am
sterdam zegt in zijn toelichting op het boek
o.m. dat de Prinses begint met de beschrij
ving van het milieu en de persoonlijkheid
van haar ouders en met haar jeugdherinne
ringen. Het werk draagt een bijzonder per
soonlijk karakter, waar het de lezers iets
verhaalt over de laatste jaren van Koningin
Emma en Prins Hendrik en over ons ko
ninklijk gezin en waar het de overweginge
betreft, die geleid hebben tot haar abdicati
Het verhaal geeft een indruk van de brec
belangstelling, de werkkracht en de toe
wijding, waarmee Prinses Wilhelmina haar
taak als vorstin heeft vervuld, in het bij
zonder in het hoofdstuk over de tweede
wereldoorlog, de Londense periode.
PRINSES WILHELMINA WEKT OP
TOT VEILIG VERKEER.
H.K.H. Prinses Wilhelmina heeft aan dé
voorzitter van het Verbond voor Veilig
Verkeer het volgende schrijven gezonden
Mijnheer de Voorzitter,
Voldoende aan Uw verzoek een enkel
woord tot U te richten, wil ik in de eerste
plaats uiting geven aan mijn bijzondere waar
dering voor de toewijding van de velen ip
Uw verbond verenigd, die met ijver, geest
drift en met opoffering van veel vrijheid, in
plaatselijk, provinciaal en landelijk verband,
het Nederlandse volk verantwoordelijkheids
besef trachten te leren, verantwoordelijk
heidsbesef dat tot grondslag heefteerbied
voor het leven van de mede-weggebruiker
Babyderm Haarwater (Haargroel-fO'
nic) legt reeds In de jeugd de basis voor
een gezonde haargroei. Flacon f. 1.90.
Het is geen wonder, dat in een land als Nederland
met zijn hoge geboortecijfer een bloeiende kinder
wagenindustrie kon ontstaan. Iedere 2 tot iy2 minuut
komt er een nieuwe Nederlander bij, die van tijd tot
tijd naar buiten moet om,op te groeien tot een ge
zonde staatsburger. Bij dat naar-buiten-gaan is de
kinderwagen onontbeerlijk.
In het begin van deze eeuw kon al enigermate van een
kinderwagenindustrie worden gesproken, al verschilden
de producten zonder rubberbanden, met z.g. rijtuig
veringen en vaste, stevige kappen nog veel van de
tegenwoordige modellen.
De vormgeving dateert naar men ons mededeelde
van de laatste 30 tot 35 jaar.
Kinderwagen model 1 9 5 8 wenst als reiswieg worden gebruikt. Er zijn
modellen met een opvouwbare standaard,
die dus als wieg kunnen dienst doen. Elke
wagen kan in ruststand op een rem worden
gezet. Voor de wat klein-behuisden is er
het opvouwbare type, een comfortabele en
gemakkelijk hanteerbare wagen, die in de
lengte kan worden opgevouwen.
Wordt de baby wat groter, dan zijn er
allerlei soorten Nederlandse wandelwagens
verkrijgbaar, waarbij er een is van een bij
zonder fraaie vorm en met wat nieuw is
een afdraaibaar kapje.
Veel export.
Er is export naar België en Duitsland,
maar ook naar de Verenigde Staten en
Mexico, naar Zuid-Afrika en Canada en
eigenlijk naar alle delen van de wereld,
waar Nederlandse emigranten zitten.
Wanneer wij zien welke zorg er door de
Nederlandse fabrikanten wordt besteed
aan de kwaliteit van de kinderwagens en
met hoeveel vakmanschap veelal in nauwe
samenwerking met het Instituut voor In
dustriële Vormgeving aandacht aan de
vorm wordt besteed, dan is die vraag van
ver over onze grenzen'volkomen begrijpelijk.
De jonge^ Nederlanders kunnen dus op
Het doet misschien vreemd aan, maar het
is alleszins verklaarbaar de modellen van
de kinderwagens passen zich aan bij de
modellen van de auto's, de modellen van
de poppenwagens bij die van de kinder
wagens en zo kunnen de auto van Vader,
de kinderwagen van Moeder en de poppen
wagen van de jongste, hetzelfde model car
rosserie hebben in dezelfde tinten geschil
derd. Met dit verschil echter dat de eigen
lijke kinderwagen in Nederland a 11 ij d
van triplex is gemaakt, dat men elke ge
wenste vorm kan geven en dat in de zomer
koeler en in de winter warmer is dan staal.
Het is dus niet vreemd dat de Engelse
kinderwagen steeds dezelfde vorm blijft
behouden hiervoor is staal gebruikt en het
veranderen van model brengt dure gereed-
schapskosten met zich mee.
Mode 1958
Momenteel is het hoge model favoriet,
dat ook voor de jonge moeder vele voor
delen biedt. Zij kan de baby immers veel
gemakkelijker bereiken. De wielen staan zo
kort mogelijk bij elkiaar opdat zonder enige
moeite door een deur kan worden binnen
gereden. De vering is geheel uitgebalan
ceerd. De
Gelukkig heeft de invoering van de maxi
mum snelheid een gunstige uitwerking gehad
in de bebouwde kommen. Ik moge de hoop
uitspreken, dat dit ook zijn uitwerking zal
hebben op een rustiger, beheerster verkeer
langs de grote wegen.
Ik heb mij verheugd in het innig medeleven
met de 99 slachtoffers van het K.L.M. toestel
„Hugo de Groot", dat zich o.a. geuit heeft
in één minuut stilte. Het aantal slachtoffers
van het verkeer, dat dagelijks dodelijk ge
troffen, of voor het verdere leven verminkt
wordt, is helaas véél groter.
Ik wil deze boodschap dan ook besluiten
met een ieder met klem' te vragen eens
hierbij stil te staan. Zou óók hier niet pas
sen het in acht nemen van een ogenblik
stilte tot ernstige bezinning.
WILHELMINA,
Prinses der Nederlanden.
Het is de Hamamelis die het 'm doet
MET ENIGE AARZELING
Wfe zouden hem Jan de Vries kunnen
noemen. Hij heet wel anders, maar met een
verzonnen naam kunnen we het even goed,
zo niet beter, doen.
Vijf en dertig jaar, getrouwd, twee kin
deren, beroep kantoorbediende. Hij had ge
solliciteerd naar een nieuwe baan en werd
door de personeelschef gemoedelijk ont
vangen. Deze nam zijn sollicitatiebrief nog
eens met hem door, zijn opleiding, zijn vroe
gere betrekkingen, de redenen waarom hij
die voor andere had verwisseld. Bij één be
trekking, ongeveer tien jaar geleden, was
die reden niet erg duidelijk. Een redelijk
bezoldigde betrekking werd gevolgd door
een andere op veel lager niveau. „Waarom
bent U toen
Er viel een pijnlijke stilte. Niet doordat
Jan de Vries in de war was gebracht door
de vraag. Hoewel hij had gehoopt, dat zij
achterwege zou blijven, had hij van te voren
al overwogen ,dat hij twee dingen kon doen
er omheen praten oof met de waarheid
die toch eens zou blijken voor de dag
komen. Hij had het laatste gekozen.
„Ik heb toen met de justitie te maken ge
had verduistering in dienstbetrekking
gearresteerd, twee maanden preventief de
rest voorwaardelijk maar natuurlijk mijn
baan kwijt."
Stilte. Toen sprak de personeelschef weer.
Hij was niet veranderd in die- enkele ogen
blikken, de personeelschef. Hij zette het ge
sprek voort. Alleen leek zijn toon iets min
der gemoedelijk, dacht Jan, maar hij kon
zich vergissen. Men wordt gevoelig op
dit punt.
Dit is geen sentimenteel verhaaltje. Er
wordt niet in verteld, dat Jam de Vries de
betrekking niet kreeg, omdat hij tien jaar
geleden een misdrijf had begaan, weliswaar
als volkomen gereclasseerd kon worden be
schouwd, maar toch niet geheel werd ver
trouwd. Integendeel, hij kreeg de betrekking.
De brief, waarin hem dit werd medegedeeld,
begon met de woorden „met enige aarze
ling" en besloot met de zin „Wij hopen,
dat er in Uw gedrag geen enl^el elemeptzal
zijn, dat ons deze beslissing doèf1 betreuren."
Dat was fijntjes gezegd. Fijntjes en toch
duidelijk. Duidelijk voor de goede verstaan
der, die slechts een half woord nodig heeft.
Jan antwoordde, dat hij de betrekking gaar
ne aanvaardde en dat hij zijn best zou doen.
Waarom dit verhaaltje zonder begin en
zonder eind? Wel, hierom.
Van de mensen, die met de justitie in aan
raking komen, overkomt dit de meesten
slechts eenmaal in hun leven. Hun misdrijf
moet worden gestraft. Of dit nu geschiedt
door een voorwaardelijke of een onvoor
waardelijke straf, op dit punt zijn we het
wel eens, dat onze maatschappij het in het
algemeen niet zonder de straf in enigerlei
vorm kan stellen. Maar aan die straf moet
een eind komen, vroeg of laat. En daarna
behoort de man of de vrouw weer een reële
kans te hebben in het leven.
In de periode na het misdrijf, tijdens de
bestraffing en tijdens de pogingen om weer
een plaats in de maatschappij te veroveren,
Staat de reclassering klaar om de „reclas
sent" te helpen. Over wat dit „helpen" in
houdt, zullen we nu niet uitweiden. In het
algemeen zou men kunnen zeggen een brug
Slaan tussen het verleden van de reclassent
en de maatschappij. Indien die brug geslagen
^ordt, is dat voor de reclassent belangrijk,
ïpaar ook niet zonder belang voor de njaat-
gchappij. En het heeft geen zin, noch voor
de maatschappij, noch voor de gereclasseerde
er aan te herinneren, dat die brug eens ge
slagen móést worden.
De reclassering kan haar werk niet alleen
doen. Ze heeft daartoe nodig werkgevers en
medewerknemers, vrienden en buren, leden
van de club en van de bond, die bereid zijn
de man of de vrouw weer te aanvaarden als
een mchmw
ABONNEMENTSPRIJS: Losse nummers 6 cent
Kwartaal-abmnement
Axel binnen de kom f 1,55 Andere plaatsen 11,75
Buitenland f 2,00
ADVERTENTIEPRIJSi 8 ent per m.m.
BIJ contracten belangrijke reductie,
iep «onden Mededelingen 20 cent per mjn.
Klelnwkdvertentién (maximum 6 regels) 1-5 regel,
70 ent iedere regel meer 12 cent extra.
Brugge lont f eecsiverllchttng langer
branden.
Uen nimmer
ruw of schraal sy Q
Tube 95 cf.
