AXELSE COURANT
Het wonder van het Malieveld
Heeft u al gevlogen
J. C VINK
k
Frankering bij abonnement, Axel
ZATERDAG 13 SEPTEMBER 1958
72e Jaangang No. 88
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
VERSCHIJNT IEDf l WOENSDAG EN ZATERDAG
Drukker - UitgeefsterFIRMA J. C. VINK
Red. en Adm.: Axel, Markt 12, Twl. 0 1155-646
HoofdredactieJ. C. VINK
FIRMA
Markt 12
AXEL
Ideaal voor ieder
die brieven sthnjH?
GELOOFSGENEZING VAN LAMMEN, KREUPELEN, BLINDEN EN DOVEN.
Waarom komen vele tienduizenden mensen uit heel het land naar het Malieveld in
Den Haag om in sUromende regen te blijven luisteren naar de Amerikaanse evan
gelist Thomas Lee Osborn en zijn vrouw
Ja waarom Deze bezoekers zijn verreweg voor het merendeel gezonde mensen,
maar velen van hen zijn met allerlei hulpmiddelen daar gebracht omdat zij lichame
lijke gebreken hebben, verlamden, doven, blinden, kreupelen, hartzieken ,enz. Deze
hebben jaren lang gesukkeld aan hun kwalen, hulp gezocht bij de knapste ge
neesheren, en ook wel bij kwakzalvers, maar niets heeft hen kunnen helpen. Ook
de medische wetenschap staat nog all'ijd machteloos in vele gevallen.
spreekt van massa-
Doch Osborn beweert en predikt, dat God,
de grote Heelmeester, machtig en willig is
deze zieken te genezen door het geloof en
door gebed. Ziekten van welke aard ook.
zo meent hij, zijn het gevolg van menselijke
zonden. Wie zijn zonden belijdt voor God
en nalaat en zich volkomen openstelt
voor zijn goeddelijke genade, zal een nieuw
mens worden endoor het geloof genezen zijn.
Op het Malieveld en in de noordelijke
provincie's met de stad Groningen als cen
trum, hebben vele duizenden het wonder
gezien en honderdduizenden hebben via de
radio en televisie kunnen volgen wat ge
schiedde een blinde juichte, dat hij sinds
vele jaren weer ko nzien, een moeder met
een doofstom kindje weende van geluk om
dat haar kind hersteld was en voor het
eerst „moeder" zei.
Osborn is een eenvoudig mens.
Is deze Osborn dan een wonderdoener
Geenszins. Hij beroept zich niet op speciale
gaven. Hij weet niets van de geheimen van
de geneeskunst, hij heeft evenmin ooit theo
logie gestudeerd, hij weet slechts, naar hij
zegt, dat hij door God geroepen is, hij de
eenvoudige ongeleerde man zoals eens de
discipelen van Christus waren, om de won
deren van het evangelie te verkondigen,
zoals hij reeds deed in 29 landen, in een
groot deel van de wereld, in Oost en West.
Onder zij gehoor zijn, behalve de licha
melijk gebrekkigen, het allermeest de ge
zonden van lichaam, gelovigen en ongelo
vigen, om getuige te zijn van het „wonder
Men spreekt van sensatie, van zucht naar
het buitengewone, het vreemde en het bui
tensporige, h'et ongelooflijke, d,3t zo vaaK
op allerlei gebied de menselijke nieuwjsgie-
righeid wakker roept.
Inderdaad zijn het niet alleen, of zelfs
niet hoofdzakelijk „heilbegerige" zielen, die
komen naar de bijeenkomsten van de heer
Osborn, een naar het uiterlijk doodgewone
helemaal niet opvallende man van nog geen
veertig jaar en zijn iets jongere, charmante
vrouw, die even welsprekend en veel-spre-
kend is als hijzelf. Onder hun gehoor zijn
ook spotters met allerlei godsdienst, die zich
zelf voor totaal ongelovig houden. Zij wil
len dit buitengewone schouwspel, dit mys
tieke gedoe, of spectakelstuk of hysterische
vervoering, zoals sommigen het noemen, wel
eens meemaken.
10 Haagse gereformeerde predikanten
slaan alarm.
In kerkelijke kringen, ook die van de
evangelisatie, slaat men dit alles met ge
mengde gevoelens gade. Er is in die krin-
gen enerzijds waardering, begrip en sym
pathie, maar evenzeer afwijzende en scherpe
critiek. Er zijn kerkelijke organen die de
komst, de tournée als wij dit laatste woord
hier mogen gebruiken - van de familie Os
born zij hebben twee heel jonge kinderen
die al hun reizen meemaken met veel in
stemming, zelfs met geestdrift begroet heb
ben. Er werd en er wordt zelfs geschreven,
dat God deze beide mensen „uitverkoren
heeft om grote dingen te doen tot eer van
God in deze zozeer verdeelde en vaak ver
twijfelende wereld, waar zelfs „Christenen
van allerlei kerksignatuur elkaar bestrijden
•v of zelfs verdoemen".
Maar Osborn staat, zo lazen wij ergens,
torenhoog boven dit wereldse en onwereldse
trijdgewiel. Hij en zijn vrouw, die beiden
j /an jongsaf „bekeerd" werden, hebben in
ïun woelige leven, de wereld doortrekkend,
in Oost en West, veel beproevingen, ook
ziekten, doorstaan. Wat zij doen heet een
wekroep aan de kerken in het algemeen en
k' aan alle zich Ghristenen noemenden in het
I 5 bijzonder, om te waken en te bidden en
getrouw te zijn aan de roeping waarmee
dod hen geroepen heeft.
„De Volkskrant'
suggestie.
Welnu tegenover deze prijzing en lof staat
veel critiek aan de andere kant. Wat de
heer Osborn reverend d.i. eerwaarde of
dominee, wordt hij wel eens genoemd
hoewel zonder theologische scholing, zegt
en doet is niets nieuws. Tallozen hebben vele
eeuwen lang hetzelfde gedaan, verlossing
van zonden, bekering, enz. gepredikt.
Opwekkingspredikers, die zich al of niet
van bijzondere methoden bedienden, zijn er
de eeuwen door geweest en zijn er nu nog
naast Osborn, en velen van hen hebben
duizenden mensen tot bekering zien komen,
waardooor mensen verhard in vele en zware
zonden, totaal andere en betere mensen
werden.
Voorbeelden daarvan zijn zonder tal te
noemen. Een der sprekendste daarvan is
wijlen William Booth, die als predikant van
de Methodisten in Engeland weigerde zich
te onderwerpen aan de beperking, die zijn
kerkbestuur hem oplegde en die de vrijheid
verkoos om met zijn vrouw en zes jonge
kinderen armoede, ontbering en bespotting
te ondergaan om het Evangelie te prediken
in de donkerste en slechtste buurten van
Oost-Londen. Resultaateen wereldorga
nisatie en wonderbaarlijke veranderingen
van millioenen mensen. (Leger des Heils).
De Amerikaanse evangelist Billy Graham
werd na de oorlog wereldbekend door zijn
enorme bijeenkomsten, ook in ons land, met
massale bekeringen.
Ds. Rijper van Amsterdam noemt het
^geestelijke naak'üloperij".
En dus zeggen vele criticiook in dezen
is er niets nieuws onder de zon. Al die op
wekkingscampagnes zijn als een „strovuur,
dat snellijk verbrandt". Allemaal massa-
usggestie heet het elders. Men spreekt zelfs
van Osborn als een charlatan, een geeste
lijke potsenmaker of kwakzalver, van gees
telijke naakloperij, van ongezonde geest
drijverij en over-gelovigheid.
Kortom naast veler bewondering en ver
wondering is er veel twijfel en tegenstand.
Maar de vele tienduizenden op het Malie
veld en de honderdduizenden, die h'et via
de radio en televisie hebben kunnen mee
beleven, kunnen de wonderlijke geloofs- of
gebedsgenezingen van tot dusver ongenese-
lijken moeilijk loochenen.
En Osborn zelf Hij klemt tegen alle cri
tiek in zich vast aan de goddelijke beloften,
die voor alle tijden gelden, ook voor nu, die
in vele Schriftgedeelten vervat zijn. „Jezus
Christus", aldus Hebreeën 13-8, „is gisteren
en heden dezelfde tot in der eeuwigheid", is
zijn voornaamste tekst. En hij laat zien, dat
in de kracht Gods wonderen mogelijk zijn.
Geloof, een sterk geloof overwint alles. Dat
is izijn prediking met woord en daad.
Maar vele „geleerden" en theologen blij
ven spreken va n een strovuur.
N.P.C.
Het is mogelijk, dat U op een examen die vraag wordt gesteld en dat U in het
Engels of Duits een antwoord moet geven. Wat weet U van de vliegerij en van het
luchtverkeer af 1
Ingenieur Otto Lilienthal, pionier van de luchtvaart, wist er zestig jaar geleden, mis
schien evenveel van als U, maar met taaie volharding, grote werklust en een
vurig enthousiasme bouwde hij als machinefabrikant een eigen vliegapparaat^ Zijn
vleugelslagtoestel ontwierp hij reeds op veertienjarige leeftijd. Met een toestel van
11 x 1,40 meter waagde hij het voortdurend riskante proeven te nemen. Later nam
hij grotere sprongen. Een keer bereikte hij zelfs een hoogte van 80 meter. Dat was
voor die tijd fantastisch. Nu lachen wij er om, wanneer wij lezen dat de Russen
boven ons land met hun nieuwe passagiersvliegtuig 10.000 voet stijgen en de Ame
rikanen het ene record na het andere verbeteren met getallen en snelheden om
van te duizelen. Otlèo Lilienthal viel op zekere dag met zijn tweedekkertje, maar
zijn volharding en energie heeft aan de mensheid grote diensten bewezen en de
droom van Ikaros tot werkelijkheid gebracht.
Het luchtverkeer is op de dag van van
daag een heel normaal verschijnsel. Niemand
verwondert er zich meer over als een vlieg
tuig zijn loopings door het luchtruim maakt.
Men kijkt nauwelijks meer omhoog als zon
ronkende kast laag langs de wolken vliegt.
Want wat heeft dat te betekenen in een tijd
dat men naarstig zoekt om de maan te kun
nen bereiken. Als men de krantenberichten
moet geloven, dan gaat men binnenkort een
nieuwe poging hiertoe wagen.
En toch is de vliegerij nog erg jong. Zo
jong, dat ouden van dagen zich nog best
de eerste wankele pogingen om tot vliegen
te komen kunnen herinneren. Het is immers
pas goed 60 jaar geleden.
In het jaar 1896 kon men in de kranten
van die dagen het volgende bericht lezen
„De machinefabrikant Otto Lilienthal, die
zich sedert jaren met absurde pogingen be
zig houdt om vliegapparaten te bouwen, is
zondag van een hoogte van 15 meter bij
een sprong, welke ihij met zijn toestel maakte
vanaf een heuvel, neergestort en heeft daar
bij zijn wervelkolom gebroken
Pionier en idealist tegelijkertijd.
Otto Lilienthal, die het tot ingenieur had
gebracht en een eigen fabriek bezat, waar
stoommachines werden gemaakt, deed in
zijn vrije tijd aan de vliegerij. Reeds op
14-jarige leeftijd ontwierp hij een „vleugel-
slagtoestel" wat echter op niets uitliep. Dat
was in 1862. Otto Lilienthal werd in het
jaar 1848 te Anklaus in Duitsland geboren.
In 1872 kwam hij tot de ontdekking, dat
niet het slaan met vleugels, doch de voor
waartse snelheid het geheim is en dat de
vleugelslag een middel was om voorwaartse
sneïieid te krijgen. Van toen af baseerde
hij de bouwerij op die formule.
Achttien jaar later, in 1890, was hij zo
ver, dat de pers aandacht aan hem ging be
steden. Voor de eerste maal, toen hij op
kleine heuvel achter de Lichtenfelder
een
cadettenschool begon met proeven van een
toestel van 11 meter bij 1,40 meter, dat in
het midden een opening voor het lichaam
had. Maar de kranten uit die dagen wisten
er niet veel goeds van te vertellen. Ze be
schouwden Otto Lilienthal als een dwaas,
iemand met molentjes, iemand die het on
mogelijke mogelijk wilde maken. Met woord
en daad probeerde men, vooral de pers, zijn
proefnemingen te verhinderen. Lilienthal
zag zich dan ook genoodzaakt zijn proeven
in de tuin van zijn villa voort te zetten.
Daar bouwde hij namelijk een stellage van
twee meter hoog met een aanloopbaan van
acht meter. Daar sprong hij dan af om zes
tot zeven meter over het grasveld te glijden.
In het jaar 1891 was hij zo ver, dat hij
voor de eerste maal met zijn toestel naar
buiten durfde te komen. Vele journalisten en
tekenaars waren er aanwezig om dit feit
wereldkundig te maken. Zo kon men dan
enkele dagen later lezen, dat Lilienthal een
vlucht had gemaakt van 20 meter. Een week
later werd de wereld geschokt door het be
richt, dat Lilienthal 30 meter had gevlogen.
Regelmatig kwam zijn naam nu in de
kranten voor. Dat hij zijn voet had ver
stuikt bij één Van zijn sprongen, of zijn
hand dat hij een zijstuur in zijn vliegappa
raat had gemaakt en weldra ook een hori
zontaal stablliseringsvlak.
Een jaar later kon men lezen ,dat Otto
Lilienthal zijn apparaat tot 24 vierkante meter
had vergroot en dat hij er mee van een tien
meter hoge zandgroeve zou springen. Een
verslaggever uit die dagen beschreef deze
gebeurtenis als volgt „Otto Lilienthal stond
op de top van de berg, klaar om te starten,
gereed om zich aan de onopgeloste raad
selen van de luchzee toe te vertrouwen. Het
was doodstil, een grote menigte kwam onder
VERDWENEN THEESOORTEN.
Thee met witte puntjes en Joosjesthee.
Iedereen kent het bestaan van „thee met
witte puntjes". Het is haast een begrip ge
worden, zonder dat men weet, wat h)et
precies is. Thee met witte puntjes heeft niets
met melk in de thee te maken een goede
gewoonte overigens, die we gerust van de
Britten kunnen overnemen en is ook geen
slappe thee, zoals men wel denkt, maar het
duidt op de topblaadjes van de theestruik.
Deze topblaadjes droogden namelijk wit op,
als ze nog behaard waren en zo kwamen de
witte puntjes in de thee.
Deze thee is thans een zeldzaamheid ge
worden en mocht ze aan de markt komen,
dan gaat ze weg voor zeer hoge prijzen. Het
„soort" raakte in onbruik, de term echter
niet.
Hetzelfde geldt zij het in mindere mate
voor „Joosjesthee". De ouderen kennen
de naam nog wel. Die „Joosjesthee" was
met de hand tot „peperkorrels" gerolde
Chinese thee. Reeds in het laatst van de
vorige eeuw ging ze er uit en tegenwoordig
wordt zij in deze vorm niet meer aan de
markt gebracht.
Zelfs op het gebied van de thee zou men
dus van een zekere mode kunnen spreken
denk ook maar eens aan de ijsthee, die
thans in Amerika sterk terrein wint al
verandert die thee-mode dan wat minder
snel dan op ander terrein het geval is.
de betovering van iets onbegrijpelijks, van
gebiedende grootheid de grootheid van de
daad. Dan sprong Otto Lilienthal van de
berg en vloog door de lucht. Hij bracht het
tot 80 meter
Otto Lilienthal was wèl moedig,
maar geen held.
De volgende twee jaren deed Lilienthal
zijn vluchten van het dak van een schuur
op de Maihöhe bij Steglitz. Omstreeks 1894
laat hij een berg maken van afval van een
steenbakkerij. De berg wordt 15 meter hoog.
Vele malen sprong hij vanaf deze berg en
bereikte een steeds grotere afstand. In 1895
vloog hij 200 meter ver. Een krant uit die
dagen schreef „Voor de eerste maal in de
geschiedenis vliegt de mens. De droom van
Ikaros, de droom der mensheid, de eeuwen
oude droom is werkelijkheid geworden."
Een bekend luchtvaartpionier uit die dagen
schreef „De dag waarop Otto Lilienthal zijn
eerste 15 meter door de lucht heeft afgelegd,
beschouw ik als de dag, sinds welke de
mensheid vliegen kan
2&^Hjeneesmiddel
Mijnhardt's Zenuwtabletten
Zelf vertelde Lilienthal in een interview
„Het is mijn vurigste wens, wanneer jonge
mensen zich met mijn toestel bezig houden.
Maar tot nu toe heb ik niemand gevonden
die zich er voor interesseert. Ik ben te oud
geworden. Als men de veertig voorbij is,
breekt niet alleen de goede wil, maar ook
de elasticiteit, het weerstandsvermogen en
de moed. Vaak, als ik vliegen wil, ben ik
bang. Vooral als het buiig is. Dan is de
lucht zo onberekenbaar. Ik ben huisvader en
heb per slot van rekening nog andere ver
plichtingen. Als ik jong was en alléén in
de wereld stond had ik het veel verder ge
bracht
Het slotbedrijf.
Otto Lilienthal probeerde het nog met een
soort tweedekker. Ook ontwierp hij de vorm
van een motor om zwakke wind door het
roeien met beweeglijke vleugeltoppen te
versterken. Hij had nog tal van andere
plannen
Op 9 augustus neemt Otto Lilienthal zijn
vliegapparaat voor de zoveelste maal mee
naar de top van de 15 meter hoge berg.
Hij treft zijn voorbereidingen en springt.
Dan zweeft hij door het luchtruim. Enkele
seconden later wordt het vliegapparaat door
een windvlaag gegrepen, even staat het tril
lend stil in de lucht. Dan stort het naar
beneden
Was Lilienthal niet meer zeker van zijn
eigen bewegingen Waren zijn moed en
besluitvaardigheid te kort geschoten Of
had de natuur zich willen wreken? We
weten het niet. Maar wat is er niet ge
beurd in de 60 jaren sinds de dood van de
man „waardoor de mens kon vliegen
ABONNEMENTSPRIJS i Lotte nummert 6 cent
Kwartaal-abrunement
Axel binnen de kom f 1,55 Andere plaatien f 1.75
Buitenland f 2,00
ADVERTINTIEPRUSi 8 cenl per m.m.
Bl] contracten belangrijke reductie,
hip «onden Mededelingen 20 cent per m.m.
Klein*, ld vertent iên (maximum 6 regels) 1-5 regelt
70 cent iedere regel meer 12 cent extra
SS