AXELSE COURANT Het wonder van het Malieveld Heeft u al gevlogen J. C VINK k Frankering bij abonnement, Axel ZATERDAG 13 SEPTEMBER 1958 72e Jaangang No. 88 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN VERSCHIJNT IEDf l WOENSDAG EN ZATERDAG Drukker - UitgeefsterFIRMA J. C. VINK Red. en Adm.: Axel, Markt 12, Twl. 0 1155-646 HoofdredactieJ. C. VINK FIRMA Markt 12 AXEL Ideaal voor ieder die brieven sthnjH? GELOOFSGENEZING VAN LAMMEN, KREUPELEN, BLINDEN EN DOVEN. Waarom komen vele tienduizenden mensen uit heel het land naar het Malieveld in Den Haag om in sUromende regen te blijven luisteren naar de Amerikaanse evan gelist Thomas Lee Osborn en zijn vrouw Ja waarom Deze bezoekers zijn verreweg voor het merendeel gezonde mensen, maar velen van hen zijn met allerlei hulpmiddelen daar gebracht omdat zij lichame lijke gebreken hebben, verlamden, doven, blinden, kreupelen, hartzieken ,enz. Deze hebben jaren lang gesukkeld aan hun kwalen, hulp gezocht bij de knapste ge neesheren, en ook wel bij kwakzalvers, maar niets heeft hen kunnen helpen. Ook de medische wetenschap staat nog all'ijd machteloos in vele gevallen. spreekt van massa- Doch Osborn beweert en predikt, dat God, de grote Heelmeester, machtig en willig is deze zieken te genezen door het geloof en door gebed. Ziekten van welke aard ook. zo meent hij, zijn het gevolg van menselijke zonden. Wie zijn zonden belijdt voor God en nalaat en zich volkomen openstelt voor zijn goeddelijke genade, zal een nieuw mens worden endoor het geloof genezen zijn. Op het Malieveld en in de noordelijke provincie's met de stad Groningen als cen trum, hebben vele duizenden het wonder gezien en honderdduizenden hebben via de radio en televisie kunnen volgen wat ge schiedde een blinde juichte, dat hij sinds vele jaren weer ko nzien, een moeder met een doofstom kindje weende van geluk om dat haar kind hersteld was en voor het eerst „moeder" zei. Osborn is een eenvoudig mens. Is deze Osborn dan een wonderdoener Geenszins. Hij beroept zich niet op speciale gaven. Hij weet niets van de geheimen van de geneeskunst, hij heeft evenmin ooit theo logie gestudeerd, hij weet slechts, naar hij zegt, dat hij door God geroepen is, hij de eenvoudige ongeleerde man zoals eens de discipelen van Christus waren, om de won deren van het evangelie te verkondigen, zoals hij reeds deed in 29 landen, in een groot deel van de wereld, in Oost en West. Onder zij gehoor zijn, behalve de licha melijk gebrekkigen, het allermeest de ge zonden van lichaam, gelovigen en ongelo vigen, om getuige te zijn van het „wonder Men spreekt van sensatie, van zucht naar het buitengewone, het vreemde en het bui tensporige, h'et ongelooflijke, d,3t zo vaaK op allerlei gebied de menselijke nieuwjsgie- righeid wakker roept. Inderdaad zijn het niet alleen, of zelfs niet hoofdzakelijk „heilbegerige" zielen, die komen naar de bijeenkomsten van de heer Osborn, een naar het uiterlijk doodgewone helemaal niet opvallende man van nog geen veertig jaar en zijn iets jongere, charmante vrouw, die even welsprekend en veel-spre- kend is als hijzelf. Onder hun gehoor zijn ook spotters met allerlei godsdienst, die zich zelf voor totaal ongelovig houden. Zij wil len dit buitengewone schouwspel, dit mys tieke gedoe, of spectakelstuk of hysterische vervoering, zoals sommigen het noemen, wel eens meemaken. 10 Haagse gereformeerde predikanten slaan alarm. In kerkelijke kringen, ook die van de evangelisatie, slaat men dit alles met ge mengde gevoelens gade. Er is in die krin- gen enerzijds waardering, begrip en sym pathie, maar evenzeer afwijzende en scherpe critiek. Er zijn kerkelijke organen die de komst, de tournée als wij dit laatste woord hier mogen gebruiken - van de familie Os born zij hebben twee heel jonge kinderen die al hun reizen meemaken met veel in stemming, zelfs met geestdrift begroet heb ben. Er werd en er wordt zelfs geschreven, dat God deze beide mensen „uitverkoren heeft om grote dingen te doen tot eer van God in deze zozeer verdeelde en vaak ver twijfelende wereld, waar zelfs „Christenen van allerlei kerksignatuur elkaar bestrijden •v of zelfs verdoemen". Maar Osborn staat, zo lazen wij ergens, torenhoog boven dit wereldse en onwereldse trijdgewiel. Hij en zijn vrouw, die beiden j /an jongsaf „bekeerd" werden, hebben in ïun woelige leven, de wereld doortrekkend, in Oost en West, veel beproevingen, ook ziekten, doorstaan. Wat zij doen heet een wekroep aan de kerken in het algemeen en k' aan alle zich Ghristenen noemenden in het I 5 bijzonder, om te waken en te bidden en getrouw te zijn aan de roeping waarmee dod hen geroepen heeft. „De Volkskrant' suggestie. Welnu tegenover deze prijzing en lof staat veel critiek aan de andere kant. Wat de heer Osborn reverend d.i. eerwaarde of dominee, wordt hij wel eens genoemd hoewel zonder theologische scholing, zegt en doet is niets nieuws. Tallozen hebben vele eeuwen lang hetzelfde gedaan, verlossing van zonden, bekering, enz. gepredikt. Opwekkingspredikers, die zich al of niet van bijzondere methoden bedienden, zijn er de eeuwen door geweest en zijn er nu nog naast Osborn, en velen van hen hebben duizenden mensen tot bekering zien komen, waardooor mensen verhard in vele en zware zonden, totaal andere en betere mensen werden. Voorbeelden daarvan zijn zonder tal te noemen. Een der sprekendste daarvan is wijlen William Booth, die als predikant van de Methodisten in Engeland weigerde zich te onderwerpen aan de beperking, die zijn kerkbestuur hem oplegde en die de vrijheid verkoos om met zijn vrouw en zes jonge kinderen armoede, ontbering en bespotting te ondergaan om het Evangelie te prediken in de donkerste en slechtste buurten van Oost-Londen. Resultaateen wereldorga nisatie en wonderbaarlijke veranderingen van millioenen mensen. (Leger des Heils). De Amerikaanse evangelist Billy Graham werd na de oorlog wereldbekend door zijn enorme bijeenkomsten, ook in ons land, met massale bekeringen. Ds. Rijper van Amsterdam noemt het ^geestelijke naak'üloperij". En dus zeggen vele criticiook in dezen is er niets nieuws onder de zon. Al die op wekkingscampagnes zijn als een „strovuur, dat snellijk verbrandt". Allemaal massa- usggestie heet het elders. Men spreekt zelfs van Osborn als een charlatan, een geeste lijke potsenmaker of kwakzalver, van gees telijke naakloperij, van ongezonde geest drijverij en over-gelovigheid. Kortom naast veler bewondering en ver wondering is er veel twijfel en tegenstand. Maar de vele tienduizenden op het Malie veld en de honderdduizenden, die h'et via de radio en televisie hebben kunnen mee beleven, kunnen de wonderlijke geloofs- of gebedsgenezingen van tot dusver ongenese- lijken moeilijk loochenen. En Osborn zelf Hij klemt tegen alle cri tiek in zich vast aan de goddelijke beloften, die voor alle tijden gelden, ook voor nu, die in vele Schriftgedeelten vervat zijn. „Jezus Christus", aldus Hebreeën 13-8, „is gisteren en heden dezelfde tot in der eeuwigheid", is zijn voornaamste tekst. En hij laat zien, dat in de kracht Gods wonderen mogelijk zijn. Geloof, een sterk geloof overwint alles. Dat is izijn prediking met woord en daad. Maar vele „geleerden" en theologen blij ven spreken va n een strovuur. N.P.C. Het is mogelijk, dat U op een examen die vraag wordt gesteld en dat U in het Engels of Duits een antwoord moet geven. Wat weet U van de vliegerij en van het luchtverkeer af 1 Ingenieur Otto Lilienthal, pionier van de luchtvaart, wist er zestig jaar geleden, mis schien evenveel van als U, maar met taaie volharding, grote werklust en een vurig enthousiasme bouwde hij als machinefabrikant een eigen vliegapparaat^ Zijn vleugelslagtoestel ontwierp hij reeds op veertienjarige leeftijd. Met een toestel van 11 x 1,40 meter waagde hij het voortdurend riskante proeven te nemen. Later nam hij grotere sprongen. Een keer bereikte hij zelfs een hoogte van 80 meter. Dat was voor die tijd fantastisch. Nu lachen wij er om, wanneer wij lezen dat de Russen boven ons land met hun nieuwe passagiersvliegtuig 10.000 voet stijgen en de Ame rikanen het ene record na het andere verbeteren met getallen en snelheden om van te duizelen. Otlèo Lilienthal viel op zekere dag met zijn tweedekkertje, maar zijn volharding en energie heeft aan de mensheid grote diensten bewezen en de droom van Ikaros tot werkelijkheid gebracht. Het luchtverkeer is op de dag van van daag een heel normaal verschijnsel. Niemand verwondert er zich meer over als een vlieg tuig zijn loopings door het luchtruim maakt. Men kijkt nauwelijks meer omhoog als zon ronkende kast laag langs de wolken vliegt. Want wat heeft dat te betekenen in een tijd dat men naarstig zoekt om de maan te kun nen bereiken. Als men de krantenberichten moet geloven, dan gaat men binnenkort een nieuwe poging hiertoe wagen. En toch is de vliegerij nog erg jong. Zo jong, dat ouden van dagen zich nog best de eerste wankele pogingen om tot vliegen te komen kunnen herinneren. Het is immers pas goed 60 jaar geleden. In het jaar 1896 kon men in de kranten van die dagen het volgende bericht lezen „De machinefabrikant Otto Lilienthal, die zich sedert jaren met absurde pogingen be zig houdt om vliegapparaten te bouwen, is zondag van een hoogte van 15 meter bij een sprong, welke ihij met zijn toestel maakte vanaf een heuvel, neergestort en heeft daar bij zijn wervelkolom gebroken Pionier en idealist tegelijkertijd. Otto Lilienthal, die het tot ingenieur had gebracht en een eigen fabriek bezat, waar stoommachines werden gemaakt, deed in zijn vrije tijd aan de vliegerij. Reeds op 14-jarige leeftijd ontwierp hij een „vleugel- slagtoestel" wat echter op niets uitliep. Dat was in 1862. Otto Lilienthal werd in het jaar 1848 te Anklaus in Duitsland geboren. In 1872 kwam hij tot de ontdekking, dat niet het slaan met vleugels, doch de voor waartse snelheid het geheim is en dat de vleugelslag een middel was om voorwaartse sneïieid te krijgen. Van toen af baseerde hij de bouwerij op die formule. Achttien jaar later, in 1890, was hij zo ver, dat de pers aandacht aan hem ging be steden. Voor de eerste maal, toen hij op kleine heuvel achter de Lichtenfelder een cadettenschool begon met proeven van een toestel van 11 meter bij 1,40 meter, dat in het midden een opening voor het lichaam had. Maar de kranten uit die dagen wisten er niet veel goeds van te vertellen. Ze be schouwden Otto Lilienthal als een dwaas, iemand met molentjes, iemand die het on mogelijke mogelijk wilde maken. Met woord en daad probeerde men, vooral de pers, zijn proefnemingen te verhinderen. Lilienthal zag zich dan ook genoodzaakt zijn proeven in de tuin van zijn villa voort te zetten. Daar bouwde hij namelijk een stellage van twee meter hoog met een aanloopbaan van acht meter. Daar sprong hij dan af om zes tot zeven meter over het grasveld te glijden. In het jaar 1891 was hij zo ver, dat hij voor de eerste maal met zijn toestel naar buiten durfde te komen. Vele journalisten en tekenaars waren er aanwezig om dit feit wereldkundig te maken. Zo kon men dan enkele dagen later lezen, dat Lilienthal een vlucht had gemaakt van 20 meter. Een week later werd de wereld geschokt door het be richt, dat Lilienthal 30 meter had gevlogen. Regelmatig kwam zijn naam nu in de kranten voor. Dat hij zijn voet had ver stuikt bij één Van zijn sprongen, of zijn hand dat hij een zijstuur in zijn vliegappa raat had gemaakt en weldra ook een hori zontaal stablliseringsvlak. Een jaar later kon men lezen ,dat Otto Lilienthal zijn apparaat tot 24 vierkante meter had vergroot en dat hij er mee van een tien meter hoge zandgroeve zou springen. Een verslaggever uit die dagen beschreef deze gebeurtenis als volgt „Otto Lilienthal stond op de top van de berg, klaar om te starten, gereed om zich aan de onopgeloste raad selen van de luchzee toe te vertrouwen. Het was doodstil, een grote menigte kwam onder VERDWENEN THEESOORTEN. Thee met witte puntjes en Joosjesthee. Iedereen kent het bestaan van „thee met witte puntjes". Het is haast een begrip ge worden, zonder dat men weet, wat h)et precies is. Thee met witte puntjes heeft niets met melk in de thee te maken een goede gewoonte overigens, die we gerust van de Britten kunnen overnemen en is ook geen slappe thee, zoals men wel denkt, maar het duidt op de topblaadjes van de theestruik. Deze topblaadjes droogden namelijk wit op, als ze nog behaard waren en zo kwamen de witte puntjes in de thee. Deze thee is thans een zeldzaamheid ge worden en mocht ze aan de markt komen, dan gaat ze weg voor zeer hoge prijzen. Het „soort" raakte in onbruik, de term echter niet. Hetzelfde geldt zij het in mindere mate voor „Joosjesthee". De ouderen kennen de naam nog wel. Die „Joosjesthee" was met de hand tot „peperkorrels" gerolde Chinese thee. Reeds in het laatst van de vorige eeuw ging ze er uit en tegenwoordig wordt zij in deze vorm niet meer aan de markt gebracht. Zelfs op het gebied van de thee zou men dus van een zekere mode kunnen spreken denk ook maar eens aan de ijsthee, die thans in Amerika sterk terrein wint al verandert die thee-mode dan wat minder snel dan op ander terrein het geval is. de betovering van iets onbegrijpelijks, van gebiedende grootheid de grootheid van de daad. Dan sprong Otto Lilienthal van de berg en vloog door de lucht. Hij bracht het tot 80 meter Otto Lilienthal was wèl moedig, maar geen held. De volgende twee jaren deed Lilienthal zijn vluchten van het dak van een schuur op de Maihöhe bij Steglitz. Omstreeks 1894 laat hij een berg maken van afval van een steenbakkerij. De berg wordt 15 meter hoog. Vele malen sprong hij vanaf deze berg en bereikte een steeds grotere afstand. In 1895 vloog hij 200 meter ver. Een krant uit die dagen schreef „Voor de eerste maal in de geschiedenis vliegt de mens. De droom van Ikaros, de droom der mensheid, de eeuwen oude droom is werkelijkheid geworden." Een bekend luchtvaartpionier uit die dagen schreef „De dag waarop Otto Lilienthal zijn eerste 15 meter door de lucht heeft afgelegd, beschouw ik als de dag, sinds welke de mensheid vliegen kan 2&^Hjeneesmiddel Mijnhardt's Zenuwtabletten Zelf vertelde Lilienthal in een interview „Het is mijn vurigste wens, wanneer jonge mensen zich met mijn toestel bezig houden. Maar tot nu toe heb ik niemand gevonden die zich er voor interesseert. Ik ben te oud geworden. Als men de veertig voorbij is, breekt niet alleen de goede wil, maar ook de elasticiteit, het weerstandsvermogen en de moed. Vaak, als ik vliegen wil, ben ik bang. Vooral als het buiig is. Dan is de lucht zo onberekenbaar. Ik ben huisvader en heb per slot van rekening nog andere ver plichtingen. Als ik jong was en alléén in de wereld stond had ik het veel verder ge bracht Het slotbedrijf. Otto Lilienthal probeerde het nog met een soort tweedekker. Ook ontwierp hij de vorm van een motor om zwakke wind door het roeien met beweeglijke vleugeltoppen te versterken. Hij had nog tal van andere plannen Op 9 augustus neemt Otto Lilienthal zijn vliegapparaat voor de zoveelste maal mee naar de top van de 15 meter hoge berg. Hij treft zijn voorbereidingen en springt. Dan zweeft hij door het luchtruim. Enkele seconden later wordt het vliegapparaat door een windvlaag gegrepen, even staat het tril lend stil in de lucht. Dan stort het naar beneden Was Lilienthal niet meer zeker van zijn eigen bewegingen Waren zijn moed en besluitvaardigheid te kort geschoten Of had de natuur zich willen wreken? We weten het niet. Maar wat is er niet ge beurd in de 60 jaren sinds de dood van de man „waardoor de mens kon vliegen ABONNEMENTSPRIJS i Lotte nummert 6 cent Kwartaal-abrunement Axel binnen de kom f 1,55 Andere plaatien f 1.75 Buitenland f 2,00 ADVERTINTIEPRUSi 8 cenl per m.m. Bl] contracten belangrijke reductie, hip «onden Mededelingen 20 cent per m.m. Klein*, ld vertent iên (maximum 6 regels) 1-5 regelt 70 cent iedere regel meer 12 cent extra SS

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1958 | | pagina 1