Kees Pruis als goochelaar. HULST U docit de Zuurbrand onmiddellijk. En daarmos ook de pijn. Simpelweg een of twee Rennies... KOEWACHT OVERSLAG SCHOONDIJKE BEKENDMAKINGEN, Voor de variatie een auto-biografie vooraf. „Ach, er is eigenlijk niet veel te vertellen. Het is allemaal te vlug voorbij gegaan. Als ik er aan denk, dat het alweer 33 jaar ge leden is, dat ik voor het eerst als beroeps man op de planken stond, dan kan ik me bijna niet voorstellen, dat het al zó lang ge leden is, lijkt het wel gisteren. Eigenlijk stond ik al veel eerder op de „Bühne". Toen ik negen jaar was ging ik wel eens met mijn vader mee naar verenigingsavon den en zong daar al liedjes. Ik heb geluk gehad ,had dadelijk veel succes, stond direct al in grote zalen, in igoede huizen. Her innert U zich nog mijn eerste gramofoon- plaat „O, heerlijk Amsterdam" (Wien, Wien, nur du allein) en „Ik weet in de buurt een heel klein hotel". Of mijn eerste liedjes „M'n begrafenis", „O, gladde ring" beide nog uit '14-'18 en dan later: „Zij, die niet slapen", „Eet nooit rode kool op maandag", „M'n neef uit Amerika", „O, juf frouw Donselaar", „Mijn beste vriend" en „Helemaal alleen in je eentje" Het lijkt mij of ik ze gisteren gezongen heb. Er zijn ontelbare gramofoonplaten van mij gedraaid, maar toch ben ik niet, zoals vele anderen door radio of gramofoon bekend ge worden en ik ben daar blij om, want dikwijls vallen die mensen in werkelijkheid tegen. Ik was zelfs de eerste humorist, die voor de radio-microfoon optrad. Dat was nog in de allereerste begintijd. Tjonge, tjonge ja, dat is al weer zo lang geleden Aldus Kees zelf. Als alle prominenten ge bruikt hij slechts weinig woorden om een grote carrière te beschrijven. Daar is een generatie humoristen of lied jeszangers of met een moderner woord con ferenciers of nóg deftiger cabarettiers hoe U hen maar noemen wilt die tijdens de vorige oorlog enorme populariteit verwierf en die thans veel meer dan een kwart eeuw later, nóg steeds nummer één is. Er zijn geen jongeren gekomen, die hun plaats hebben in genomen, die hen verdrongen hebben en zij zullen ook niet komen de eerste helft van deze 20e eeuw zal op het terrein der liedjes- kleinkunst onbetwist die van dié generatie blijven. Zij zijn op de vingers van één hand te tellen de onvolprezen, enige jaren ge leden tè jong gestorven Willy Derby, zijn broer Lou Bandy, de amateurhumorist Ferry, in iets ander genre Clinge Doorenbos en last but not leastKees Pruis De lichtblauwe ogen van Kees zijn nog altijd dezelfde en zij tintelen precies als 25 jaar geleden van pret, als hij een komisch voorval uit zijn loopbaan vertelt. En dan vraagt men zich af die jonge, pittige, vro lijke kerel, is dat die Kees Pruis, die 25 jaar igeleden ook al „top of the hill" stond In derdaad, Kees Pruis isKees Pruis ge bleven. Maar laten wij U allereerst Kees' zoon Jan Pruis voorstellen. Sinds enkele jaren, om precies te zijn sedert de bevrijding in 1945 drukt Jan de voet sporen van zijn beroemde vader. Ook liedjes maar in een ander genre. Hij creëert een kostelijk, tragi-komisch type, het burger mannetje „Mr. Doodle", wien al de dingen tegenlopen en die het toch zo goed bedoelt een suffert eigenlijk. Vandaar ook het liedje, waarmee hij zo'n groot succes oogstte „Ik ben maar een sufferd". Jan Pruis was in het geheel niet voor een toneelloopbaan bestemd. Van origine teke naar (reclame, illustratie, enz.) studeerde hij tijdens de oorlog nog, kwam in de illegali teit en daardoor in de gevangenis, waar zijn vader hem na de bevrijding zelf uit haalde. Toen sprak Kees „Jongen, er zijn nu zoveel jaren voorbij gegaan, je kan nu niet meer naar school en dan daarbijje moet vrijdagavond werken „Werken Ik Op toneel Dat gebeurde op een dinsdag. In twee dagen studeerden Pa en Zoon een reper toire in en vrijdags werkte Jan. En hoe Sinds die tijd ging het snel excelsior en ook als duettisten, als „Yank Co., de Inter nationale Straatzangers" oogstteA Kees en Jan ;JPruis prachtige successen. Mtn Ongetwijfeld een der snelste caftrières, die wij Jrennen en één die zeker anecdotische waarde heeft Anecdotes van Kees zelf. Wij springen een kwart eeuw terug. Anecdotes met en uit gaten, uit dorpen, dichtgeplakt met het befaamde krantenpapier, uit de provincie, maar spelend in een tijd, die men bijna „de dag van Olim" mag noemen, toen het daar nog de „provincie" was en men er niet zoals nu verwender is dan in de grote plaatsen en er vaak méér en beter verlangt dan in de hoofdsteden. Een klein dorp in Noord-Holland. Kees in een programmaatje. Voor de pauze brengt hij in zijn repertoire „serieuze liedjes". In de pauze komt de eigenaar van de zaal met een bedenkelijk gezicht naar Kees toe. „Mijnheer, zou U misschien na de pauze wat andere liedjes willen zingen De men sen houden hier niet zo van opera-aria's weet U Het is de enige keer, dat Kees Pruis als „coleratuur-tenor" is uitgemaakt en Caruso concurrentie heeft aangedaan. Daar viel toch heel wat te beleven in die dorpszalen. Ergens in Friesland was er een, waar de huis- en slaapkamer schuin achter hoven het toneel lag. Gedurende de gehele voorstelling hingen de kinderen in hun onderkleren over de rand van de bedstee en loerden naar het machtig interessante ge beuren op het wrakke toneeltje. Vreemde toeschouwers voorwaar, maar toch niet zo vreemd als in het dorp, neen, laat ik de naam maar niet noemen. De be woners mochten zich thans nog eens kwaad maken over wat ik vertel. Men is tegen woordig zo snel beledigd. Even een situatie-schets omtrent een „ze kere plaats." Die moest door artisten en be zoekers broederlijk tesamen, hoewel niet tegelijk, gedeeld en gebruikt worden en de deur van die plaats kwam uit tussen de coulissen, of wat daarvoor doorging. Kees stond te zingen en keek toevallig opzij in de coulissen en tegelijk kwam er een ontijdig einde aan zijn liedje. Hij kreeg op slag een angstwekkende lachbui en een chronische hik. Het publiek in de zaal begreep er niets van en had er waarschijnlijk nog niets van begrepen, ook al had het gezien, wat Kees zag. Op de plaats zat een oude dorpeling, rustig op zijn gemak, vriendelijk kijkend, de ellebogen op de knieën en de deur wijd open. Er kon gebeuren, wat gebeurde, maar hij blééf „kieken" en wilde dus geen seconde van de voorstelling missen. Hij vond de plaats wel zo geriefelijk als in de zaal en is er de gehele voorstelling blijven zitten Tja, daarmee houdt elke kunst met grote \jf of met kleine k definitief op En een laatste dorpse anecdote, die ove rigens ook in een grote stad gebeurd had kunnen zijn. Een plaatsje, óók in Noord- Holland plus een goochelaar, die toen 25 jaar geleden - al ouderwets was. „Wilt U mij misschien even helpen, mijn heer Pruis Er moesten vliezen bevestigd worden over schalen, waarin water zat en waarmee de Anno Dazumal-goochelaar zijn grote truc „bracht". Kees hielp in de goedheid zijns harten, maar nogal onhandig, één vlies over één schaal bevestigen. De grote truc. De schalen staan op tafel tjes vóór de goochelaar, maar één heeft hij er, onzichtbaar voor het publiek, achter op de iug gebonden. En het arglistige noodlot wilde vanzelfsprekend, dat die schaal juist de schaal was, die Kees geprepareerd had. Als de truc op zijn hoogtepunt isbarst het vlies van de „rugsdhaal" en het water golft in des goochelaars broek en druipt met akelig dikke stralen door zijn nauwe broeks pijpen. Met grote angst-ogen werkt de pres- tidigateur door, maar het water óók. Het stroomt over het toneel naar het voetlicht. Kortsluiting Het verdere programma moest bij het licht van enkele olielampen worden afgewerkt, maar Kees krijgt nóg een lach- stuip, als hij aan het waterdrama terugdenkt Kees Pruis is nooit meer goochelaars assistent geweest. Verloren Een herenpols horloge, vermoedelijk Wil- helminastraat, Stationstraat. Tegen beloning terug te be zorgen Stationstraat 34 te Axel. Ti min; AANRIJDING. In de nacht van- zondag op maandag toen de heer De R. alhier vanuit West Zeeuwsch-Vlaanderen terug keerde naar het oostelijk deel, kwam hij met zijn motor evien buiten de kom van Schoondijke in bot sing met een fietser en bromfietser. De beide slachtoffers stonden op de weg te praten, werden door de motor gegrepen en tegen het wegdek geworpen. Mej. R. B. uit Biervliet bekwam een ge compliceerde beenbreuk, terwijl de heer T. uit Zuid- zande een hersenschudding opliep. De heer De R. kwam met de schrik vrij. Dit ongeval beklemtoont weer eens te meer het gevaar van stilstaande voertuigen of voetgangers, die zich aan de rechterzijde van de weg bevonden. Het verkeer kan dergelijke obstakels veelal eerst op het laatste momlent waarnemen en ernstige gevolgen blijven dan niet altijd uit. Zorg stilstaande voor een goede verlichting en houdt zoveel mogelijk de rijweg geheel vrij BEWOGEN K.V.P.-VERGADERING OVER DE VRIJE VEREN. Zondagmidag hield de kring Middelburg van de K.V.P. een vergadering in „De Koning van Enge land" te Hulst, onder voorzitterschap van het lid van Ged. Staten, mr. dr. Mes uit Heinkenszand. Het onderwerp van deze vergadering was de kwestie van de veren over de Westerschelde. De voorzitter gaf een uiteenzetting van de handel wijze van Ged. Staten en wees er nadrukkelijk op, dat de genomen beslissingen in G.S. steeds homogeen zijn genomen. De koppeling van verbetering der outillage aan de verhoging der tarieven is door de minister des tijds nadrukkelijk gesteld en aangezien het met de outulage de laatste jaren helemaal mis ging hebben G.S nadat hierover de Prov. Staten waren gehoord, besloten met de minister te gaan praten. Ged. Staten stonden met de rug tegen de muur, doch het college staat terdege op het standpunt dat in het thans bereikte resultaat wijziging nog mogelijk moet blijven, waarbij dan met name wordt gedacht aan een reductie voor de Zeeuwsch-Vlamingen, door b.v. door middel van identiteitskaarten. Het kringbestuur van de K.V.P. blijkt verder van mening te zijn dat de bestaande regeling met vrij vervoer voor voetgangers en wielrijders behouden moet blijven. Vervolgens bracht de voorzitter de aan te nemen motie aan de orde, waarvan de tekst na uit voerige discussie waarbij de vergadering zelfs ge schorst moest worden om nader te overleggen over de diverse wijzigingen, als volgt werd vastgesteld Tekst der motie. De kring Middelburg d?r K.V.P., in vergadering bijeen op 6 juli 1958 te Hulst, besluit bij voortduring te streven naar 1. vaste verbindingen in Zeeland over de rivieren en zeemonden 2. een aan het verkeer aangepaste outillage der veer diensten, zolang de vaste verbindingen niet tot stand zijn gekomen, met name onmiddellijke op dracht te doen verstrekken tot de bouw van een tweede grote veerboot: 3. naar volledige vrije veren zoals die voorheen be stonden 4. als overgangsmaatregel, indien noodzakelijk, zo nodig, als maximum te aanvaarden de bestaande thans geldende tarieven met dien verstande dat de vervoersafstanden hemelsbreed zullen worden gemeten, als basis voor de tarieven en vraagt de Tweede Kamer der Staten-Generaal a. de voor de bovenbedoelde wensen benodigde gelden ter beschikking te stellen, zodat po 1 augus tus niet de nieuwe tarieven moeten wordien inge voerd b. er op aan te dringen dat aan de provincie Zee land uit het Provinciefonds die geldmiddelen ge geven worden, waardoor de provincie in staat zal zijn haar vervoerstaak in geheel Zeeland naar behoren te vervullen deze motie ter algemene kennis te brengen. Aanvankelijk was de stemming allesbehalve gun stig voor deze motie en in het bijzonder de leider van het comité Vrije Veren, de heer Colsen weerde zich duchtig en overlaadde mr. Mes als lid van Ged. Statiën met verwijten. Hij laakte het optreden van Ged. Staten en van de Kamer van Koophandel bij zonder fel. Ter vergadering was eveneens aanwezig mr. W. J. D. M. van Rompu uit Amsterdam, een kleinzoon van het oud-lid van Ged. Staten, wijlen de heer van Rompu uit Terneuzen, die verklaarde dat een Zeeuw nimmer met zijn rug tegen de muur kan staan. Hij kondigde aan besprekingen te hebben igehad met vrien den van hm die vooraanstaande positie's bekleden, o.a. Kamerleden. Spreker hield een wijdlopig betoog en zinspeelde op aftreden van minister Algera. De heer Colsen voerde na een instemmend ge mompel op het betoog van de heer van Rompu de stemming nog wat feller op door zijn teleurstelling te uiten over het volgens hem niet ver genoeg gaan van de motie van de K.V.P., die z.i. de Zeeuwsch-Vla mingen alleen laat staan. Toen mr. Mes weigerde op de beschuldigingen in te gaan, dreigde de heer Colsen de vergadering te verlaten, maar na enkele stappen te hebben gedaan, bleef hij toch weer op zijn plaats. Nadat door de broeder-overste uit Hulst en door burgemeester Lockefeer wat olie op de golven was gegoten, kwam ten slotte de boven aangehaalde motie in stemming en werd deze, door de gehele vergade ring aangenomen. Alleen de zes leden van het comité Vrije Veren stemden tegen. De motie omvat vrijwel hetgeen destijds bij de protestrit naar Den Haag werd geëist, doch het comité heeft inmiddels zijn standpunt gewijzigd eni eist nu volledig vrije veren, zodat uiteraard deze motie niet ver genoeg gaat. De vergadering werd ook bijgewoond door het lid van de Tweede Kamer, mr. N. H. L. v. d. Heuvel. Verdere activiteiten van het Comité Vrije Veren. Zoals bekend zal vandaag in de Tweede Kamer de interpellatie van de heer Verkerk aan de orde komen. Het comité zal op deze dag weer een reis naar Den Haag maken en heeft thans tal van adhaesie-betuigingen ontvangen van organisatie's en verenigingen die hun streven steunen,. Met de frac tie's van de grote partij,ent is contact opgenomen om op de dag van de interpellatie een bespreking te mogen hebben met vertegenwoordigers uit deze frac- tie's en zowel van de Partij van de Arbeid, de Katho lieke Volkspartij, de V.V.D., de A.R. als de Chr. Historische fractie is bericht ontvangen, dat deze heren het op prijs stellen een bespreking met het comité te voeren. Vandaag wordt het dus weer een, belangrijke dag voor de veqenkwestie. Laten wij hopen dat succes niet uit zal blijven. Rennies - het beproefde middel, gewoon laten smelten op de tong, en alle leed is geleden, omdat al dat over tollig maagzuur onmiddellijk wordt geneutraliseerd. Vraag Uw omgeving naar de wondere werking an Rennies - de meest gebruikte maagtablet in 62 landen over de hele wereld. Negen van de tien zuurbrand- lijders kennen Rennies - tien van de tien gebruikers dwepen er mee, zweren er bij - willen niet zonder. Om de wondervlugge baat, om de lekkere smaak en omdat Rennes zo onopgemerkt te slikken zijn - zonder water of wat ook. Ing. Med. BENOEMD. Met ingang van 7 juli a.s. is benoemd tot ambte naar ter gemeente-secretarie de heer Carlos de Waele van Koewacht. HENGELWEDSTRIJD. Zondag werd te Overslag een hengelwedstrijd be twist, welke tevens in aanmerking kwam voor de koningstitel. De wedstrijd welke werd gehouden op de Keizersput had zeer veel belangstelling, doch de visvangst was gering. Het grootste aantal punten ging naar de heer Petro Foco (Italië), welke hierdoor als koning 1958 werd uitgeroepen. De volgende prijzen gingen naar: 1. A. Verdurmen 2. R. Broeckhove 3. W. van Bambost4. G. Meneve 5. F. van Loo 6. A. Poorter7. E. de Vos. Na de wedstrijd werden de leden een palingmaaltijd aangeboden in de zaal „Concordia". JUBILEUM - SCHIETING. Zondag werd in het lokaal bij Ach. Hillaert een jubileumschieting gehouden ter ere van de heer Al. Michiels welke 50 jaar schutter is en reeds jaren voorzitter der maatschappij. O m 3 uur werd de jubilaris aan zijn woning afgehaald, waarna hij per auto naar het schietterrein werd gebracht. Niet minder dan 209 schutters stonden hem aldaar op te wachten welke hem met een daverend applaus verwelkomden. De jubilaris werd hierna door de plaatsvervangend voorzitter toegesproken alsook door de heer M. Spiès- sens en F. van Loo. Tientallen bloementuilen werden hem aangeboden alsook vele geschenken. De koning der schutters, de heer Cocquit bood de jubilaris na mens de schutters een geschenk aan van zeven pijlen. Na deze officiële plechtigheid werd overgegaan tot de schieting, waarbij allen zich kostelijk hebben vermaakt. dgibn.', burgemeeste ter secretarie van deze gemeente. De burgemeester zorgt voor de doorzending van het verzoekschrift aan de koningin, die op het beroep beslist, na advies van de raad van state, afdeling voor de geschillen van bestuur. Indien de ingeschrevene, wie de uitspraak geldt, buiten Nederland verblijft, kan, voor zover het door deze in te stellen beroep betreft, met overschrijdng van de termijn van 10 dagen genoegen worden ge nomen. Zolang omtrent zodanige overschrijding geen beslissing is genomen, wordt de uitspraak na het ver loop van de termijn van 10 dagen als onherroepelijk beschouwd. Axel, 8 juli 1958. De burgemeester van Axel, VAN OEVEREN. Mijnhardt Kiespijnpoeders. Doos 50 ct. Mijnhardt Hoofdpijnpoeders. Doos 50 ct. HINDERWET. Burgemeester en wethouders van Axel maken be kend, dat het verzoek van de Coöp. Aan- en Ver- koopvcreniging „Oost Zeeuwsch-Vlaanderen" g.a. te Terneuzen, om in of op het perceel, Sassing Q 22a, kadastraal bekend gemeente Axel, sectie A, nr. 1180, een graanbewerkingsinrichting te mogen uitbreiden door het plaatsen van twee electro-motoren met een gezamenlijk vermogen van 10J4 p.k. ten behoeve van een graanreinigings-installatie, door hen is ingewilligd. Axel, 4 juli 1958. Burgemeester en wethouders van Axel, De secretaris. De burgemeester, P. G. v. d. Bosse Van Oeveren. ERNSTIG VERKEERSONGEVAL. Maandagmiddag vond op de provinciale weg van IJzendijke naar Schoondijke een ernstig verkeers ongeval plaats, dat het leven heeft gekost aan de 72-jarige mej. van Krieken uit Terneuzen. Mej. K. was met haar broer en zijn echtgenote op weg naar Vlissingen, waarbij zij meereden met de auto van de heei van1 S„ technisch ambtenaar van de P.Z.E.M. Toen de heer van S. een wesp wilde verjagen, die de auto was binnengevlogen, geraakte hij de macht over het stuur kwijt en kwam de auto via de berm van de weg in een droge sloot terecht. De heer S. en het echtpaar van K. kwamen daarbij met de schrik vrij, doch mej. K. werd zo ernstig ge wond, dat zij tijdens het vervoer naar het ziekenhuis te Oostburg overleed. De auto werd zwaar beschadigd. DIENSTPLICHT. Uitspraken inzake vrijstelling. De burgemeester van Axel brengt ter algemene kennis, dat een uitspraak op aanvraag om vrijstelling van dienst als gewoon dienstplichtige, welke uitspraak is gedagtekend 4 juli 1958, ter secretarie van deze gemeente voor een ieder ter inzage is gelegd. Tegen elke uitspraak kan iedere belanghebbende uiterlijk de tiende dag na de dag van deze bekend making in beroep komen. Het verzoekschrift, waarbij beroep wordt ingesteld, moet met redenen omkleed zijn. Het behoeft niet ge zegeld te zijn. Het moet worden ingediend bij de

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1958 | | pagina 3