Uncle Sam en de Caudillo.
AXELSE COURANT
-
De man die de kroonjuwelen
heeft gestolen.
Blijf meester
J C VINK
NOG ALTIJD STAAT ACHTER DE NAAM FRANCO EEN VRAAGTEKEN.
WAT GAAT ER GEBEUREN IN SPANJE?
BLIJFT HET FRANCO - REGIEM GEHANDHAAFD OF KOMEN ER
INGRIJPENDE VERANDERINGEN.
Frankering bij abonnement, Axel
WOENSDAG 9 JULI 1958
72e Jaargang No. 76
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
VERSCHIJNT IEEf E WOENSDAG EN ZATERDAG
Drukker - UitgeefsterFIRMA J. C. VINX
Red. en Adm.: Axel, Markt 12, TJl. 0 1155-646
HoofdredactieJ. C. VINK
FIRMA
Markt 12
AXEL
onafhankelijkheid zoveel mensen niet nodig
heeft. De legers worden steeds meer geme
chaniseerd. de soldaat wordt steeds meer een
technicus. Waartoe dam die geweldige aan
tallen militairen
De oorzaak is, dat het leger eigenlijk een
reusachtig politiecorps is, dat dient om de
bevolking onder de duim en Franco op het
paard te houden. Zo lang het huidige regiem
blijft bestaan, zal ook deze misstand niet
kunnen worden uitgeroeid.
Nu gaan er alweer geruchten men raakt
er zo langzamerhand de tel bij kwijt dat
Franco inderdaad ernstig voornemens is zijn
legermacht in te krimpen. Niet omdat hij dat
zo graag doet, maar eenvoudig omdat de
Amerikanen met een variant op het be
kende spreekwoord Geld Dan geen Zwit
sers hebben gezegd. En daarom zal Franco
wel genoodzaakt zijn, een aantal van zijn
„Zwitsers" huistoe te zenden.
Het spreekt vanzelf, dat hiermee gepaard
moet gaan een ingrijpende verandering in
het huidige politieke stelsel, dat toch steunt
op de punten der bajonetten. En dus gaan
ook hierover geruchten.
Het lot der dictutoren.
Franco verkeert ontegenzeggelijk in een
zeer moeilijke positie. Wanneer hij een
groot deel van zijn soldaten ontslaat, geeft
dat ernstige moeilijkheden. Het zou zelfs tot
een militaire opstand kunnen komen. En hoe
moeten al die mensen in dat arme en nog
veel te weinig geindustraliseerde land em
plooi vinden
De enige mogelijkheid is dan ook dat
Amerika en dan ook terstond en onbe
krompen financieel bijspringt om de regering
van Spanje in staat te stellen deze manoeuvre
uit te voeren. De vrees van Franco, dat ver
anderen van regiem zal betekenen een her
nieuwd aan de macht komen van de commu
nisten, zal men in Amerika, waar het com
munisme op het ogenblik nog steeds staats
vijand no. 1 is, ongetwijfeld kunnen verstaan.
De beslissing over het lot van Spanje ligt
dan ook nfet in Madrid maar in Washington.
De vraag is onder welke voorwaarden zal
Amerika dit Iberische schiereiland helpen
Zullen ze alles laten zoals het is en daarmede
Rusland een prachtige propaganda-slagzin
cadeau doen Of zullen ze inderdaad pro
beren Spanje niet slechts economisch .maar
ook politiek en sociaal op de been te helpen
HYGIENE IN DE VACANTIE.
Neem voldoende schone en warme onder
en bovenkleding mee.
Draag niet dag en nacht dezelfde kleren.
Iedere voettoerist drage dagelijks schone
wollen sokken.
Denk om voldoende dekking 's nachts.
Lucht de dekens dagelijks een uurtje, maar
niet bij vochtig weer.
Ook op vacantie gebruike eenieder zijn
eigen schone toiletartikelen.
Al zwemt U veel, toch blijft de dagelijkse
wasbeurt van top tot teen noodzakelijk.
Ontbreekt een goede wasgelegenheid, dan
kan men met behulp van stukken plastic dit
probleem als volgt oplossen
a. een stuk plastic hangend in een drie
poot, b.v. gemaakt van stevige takken,
kan als wasbak dienen.
b. een provisorische douche verkrijgt men
door een stuk plastic op de grond te
leggen en zichzelf met water te over
gieten.
Was meermalen per dag Uw handen in
elk geval na gebruik van het toilet, voor
het toebereiden of nuttigen van voedsel en
voor en na het verbinden van een wondje.
Droog U goed af na wassen of zwemmen.
Trek nooit kleren aan over een nat lichaam.
Laat in verband met insecten nooit vuil
vaatwerk staan afwassen met kokend
water.
Het kook- en afwaswater worde in een
apart afgietputje gegooid.
Bewaar alle voedingsmiddelen goed af
gedekt op een koele plaats (plastic zakken).
Zorg er voor geen resten over te houden,
deze kunnen niet v/orden bewaard.
Gebruik als drinkwater en voor het tanden
poetsen uitsluitend betrouwbaar water. Als
men twijfelt, dan eerst goed doorkoken.
Vaste afvalstoffen begraven onder een
vliegenkerende laag.
Een verzorgd mens, in een verzorgde om
geving, verhoogt de vacantievreugd
De „Caudillo" de Spaanse dictator, heeft
er altijd voor gezorgd, niet al te kwade
vrienden te worden met de democratische
landen. Niemand zal kunnen ontkennen, dat
hij een handig staatsman is, die bijzonder
goed de interessen van verschillende landen
tegen elkaar weet uit te spelen. Daaraan
heeft hij voor een groot deel zijn nog steeds
durende macht te danken
Amerika, d.w.z. „de Verenigde Staten"
wil evenals Engeland en Rusland praten met
Spanje en laat niet na steeds ernstige waar
schuwingen te geven tegen het communisme.
Reeds Truman, die destijds het woord
voerde bij de onthulling van een beeldi voor
George Washington in Alexandria in de
staat Virginia, zei dat alle vrije volkeren
ter wereld hun krachten aaneen moeten
sluiten om zo nodig met geweld het commu
nistisch gevaar het hoofd te bieden. Met die
„vrije volkeren" noemde Truman toen niet
met name Spanje en hij zal ook niet direct
de bedoeling hebben gehad om dit grote
Europese schiereiland een grote vrijheid toe
te dichten. Maar waar Amerika het gevaar
van Ihet communisme als zeer urgent blijft
zien, is het bereid een oogje dicht te doen.
Dit in tegenstelling tot vlak na de bevrijding,
toen het beide ogen wijd open had en zelfs
geen diplomatieke betrekkingen met Spanje
wilde onderhouden
„Onze taak", zo riep Truman destijds uit,
„is in de grond van de zaak dezelfde als
die van Washington, die wist dat er ogen
blikken waren, waarop men ter verdediging
van de democratische instellingen geweld
niet kan vermijden
De hoop van de mensheid op vrede is af
hankelijk van een rgeer succesvolle weer
stand aan de communistische agressie.
Zeker kan men Spanje niet van commu
nistische sympathieën verdenken en, dat
moeten wij Amerika toegeven, van twee
kwaden moet op zeker moment het ninst
kwade gekozen kunnen worden. Uncle Sam
coquetteert thans met Spanje, doch liefde
kan men deze aanhalige manoeuvre's zeker
niet noemen. De Verenigde Staten handelen
meer als de legendarische kat, die de kande
laar likte om der wille van de smeer, d.w.z.
het toevoegen van nog een Europees bol
werk tegen het communisme.
Dit alles is voor Amerika zeker niet ge
makkelijk en een van onze redacteuren gaat
in onderstaand artikel op dit moeilijke pro
bleem nog wat nader in.
Strategisch belangrijk.
Na de oorlog hebben de Verenigde Naties
in een vlaag van idealistische afkeer, Franco
in de ban gedaan. Engeland voorop, be
sloten zij zich niet bij de Spaanse regering
door ambassadeurs of gezanten te doen ver
tegenwoordigen.
Natuurlijk is dit een gewrongen toestand,
die niet lang kan duren. Men kan een land,
vooral wanneer dit een belangrijke positie
inneemt, niet blijvend negeren. Maar inmid
dels heeft die ongewenste toestand toch nog
jaren geduurd.
De Caudillo zelf .Jieeft er zo goed moge
lijk doorheen geschipperd. Hij heeft handig
de belangen van verschillende landen tegen
elkaar uitgespeeld. Destijds was hij dikke
vrienden met de Argentijnse dictator Péron.
En hij blijft nog steeds veel reclame maken
met zijn Portugese vriendschap. Daar zat
een angeltje achter, want ook Portugal staat
onder dictatoriaal bestuur. Maar in de oor
log was Portugal, ofschoon niet officieel, de
bondgenoot van de Geallieerden en Franco
niet. Daar zit het verschil
Franco had geldgebrek. Péron hielp hem
even uit de nood, in die tijd toen men in
Argentinië niet wist, hoe men het geld gauw
genoeg moest opmaken.
Maar Péron en Evita verstonden die kunst
een beetje al te goed, met het gevolg dat
deze waardige Argentijn zelf tot over zijn
oren in de moeilijkheden kwam te zitten en
het vege lijf ten slotte in de vlucht moest
redden. Men vraagt daar nu boter bij de vis.
En er bleef dus maar één adres waarheen
Franco zich kon wenden Uncle Sam.
Uncle Sam, pandhuishouder voor zo on
geveer de gehele wereld. En in Amerika
was men niet ongeneigd hem te helpen.
Maar, natuurlijk, onder zekere voorwaarden.
In Amerika zag men wel heel duidelijk in,
dat Spanje strategisch een belangrijke po
sitie inneemt en daarom waren er wel mili
tairen en politici, die wel een streep onder
het verleden wilden plaatsen en met Franco
wilden aanpappen.
Maar er waren ook anderen, die van me
ning waren, dat Franco erkennen, zoals hij
is en doet een klap betekent in het gezicht
van de democratie. Zij konden niet ontken
nen, dat zij zich voor heel de wereld als
huichelaars te kijk zouden stellen, wanneer
zij wel hun edele verontwaardiging zouden
luchten over de Duitse concentratiekampen
en over die van Rusland er bij maar
aan de Spaanse dictatuur hun sanctie zou
den gaan geven.
Spanje schijnt nog altijd een ongehoord
aantal politieke gevangenen te tellen. De
dictatuur die daar heerst is nog immer een
volstrekt militaire. En vele Amerikaanse
Protestancsén ergeren zich aan de positie
van hun geloofsgenoten in het rijk van
Franco, waar ze worden geduld en verder
van alle rechten verstoken blijven.
Legerinkrimping.
Waar men in Amerika eveneens over valt,
is het geweldig grote bedrag dat Franco
nodig heeft voor de onstandhouding van zijn
leger. Daar gaat zo ongeveer een derde van
zijn begroting mee heen.
Het wemelt in Spanje van de soldaten,
officieren en de generaals. Het ligt de
meeste Spanjaarden wel, op deze manier aan
de kost te komen, in fraaie pakjes rond te
lopen en indruk op de dames te maken, en
zich de eigenlijke macht in de staat te weten,
zonder er iets anders voor te doen, dan te
paraderen en salaris op te strijken.
Op deze manier echter kan de Spaanse
huishouding nimmer gezond worden. Daar
bij komt, dat Spanje voor de verdediging van
zijn garnizoen en de handhaving van zijn
Er is in de Britse geschiedenis geen naam
die slechter staat aangeschreven dan die van
„Mr. Blood", alias Kolonel Blood, een Ier
met een hunkering naar gevaar, avontuur
en rijkdom. Vele episoden uit het leven van
de heer Blood lijken meer verdichtsel dan
werkelijkheid. Hij viel bijvoorbeeld alleen
Dublin Castle aan en poogde Zijne Hoog
heid de Duke of Ormond te vermoorden.
En het was Kolonel Blood, die alleen Man-
son bevrijdde uit de handen van vijftien ge
wapende soldaten.
Maar Kolonel Blood zal toch altijd in de
herinnering blijven voortleven, als „de man,
die de kroonjuwelen van Engeland heeft ge
stolen.
Het gebeurde als volgt
Op een voorjaarsochtend van 1671 ston
den een vriendelijke dorpsdominee en zijn
vrouw, in de Martin Tower, in de Tower
of Londen, de Kroonjuwelen te bekijken. In
die dagen werden de juwelen in een ijzeren
kooi bewaard, er was maar één bewaker
bij, namelijk een zekere Talbot Edwards, een
oude man die met zijn gezin de twee boven
ste etages van het gebouw bewoonde.
Edwards schonk geen bijzondere aandacht
aan het paar tot de dominee naar hem toe
kwam en zei dat zijn vrouw zich onwel ge
voelde. Hij begeleidde ze naar zijn eigen ap
partementen, waar Mevrouw Edwards de
vrouw een hartversterking aanbood en haar
een ogenblik liet rusten.
Het eerste deel van het plan van Blood,
om de juwelen te stelen, was geslaagd.
Een paar dagen later voerde hij het tweede
deel van zijn plan uit hij keerde weer naar
de Tower terug, nog steeds als dominee ver
momd, om Mr. Mrs. Edwards te bedanken
voor hun vriendelijkheid jegens zijn vrouw.
Hij schonk Mevrouw Edwards als dank een
paar zijden kousen.
De twee echtparen werden spoedig goede
vrienden en na verloop van enige tijd stelde
Blood voor, om zijn zoon te laten trouwen
met de dochter van de Edwards. Men orga
niseerde een souper om de zaak tot in alle
details te bespreken. Edwards ging grif op
het voorstel van Blood in, om twee van diens
beste vrienden voor het souper uit te nodigen.
Op de desbetreffende avond arriveerde
Blood en zijn vrienden tamelijk vroeg en hij
verontschuldigde zich voor de afwezigheid
van zijn vrouw, die, zoals hij zei, zich niet
lekker voelde. Mevrouw Edwards en haar
dochter gingen de maaltijd kilaar maken.
Blood vroeg Edwards toen of hij zijn vrien
den de kroonjuwelen wilde daten zien. Ed
wards stemde toe, en hij liet zijn bezoekers,
na de deur te hebben ontsloten, in de juwe-
lenkamer toe. Hij sloot de deur weer achter
hen, waarna hij onmiddellijk werd over
vallen hij werd bewusteloos geslagen en
hij kreeg een prop in de mond geduwd.
Blood greep toen de „Edward the Con
fessor's Crown", waarmee de koningen en
koninginnen van Engeland worden gekroond
en stopte deze in zijn zak, die hij om zijn
middel onder zijn dominee's rok had hangen.
Een van zijn vrienden greep de „Rijksappel"
en de andere stond juist op het punt om de
„scepter" in kleinere stukken te gaan snij
den, om aldus het transport te vergemakke
lijken.
De tweede etappe van de roof verliep dus
ook geheel volgens plan. Maar toen begon
nen de zaken mis te gaan.
Talbot Edwards had een zoon, die als
soldaat in Vlaanderen diende. Hij kwam
echter onverwacht thuis met verlof en daar
hij niemand, behalve de uitkijkpost van
Blood, in huis aantrof, vermoedde hij on
raad. Hij rende naar boven naar zijn moeder
en zijn zuster. Van 'hen hoorde hij het hele
verhaal van de bezoekers. Hij ging vervol
gens naar de juwelenkamer, waar hij de deur
open vond en zijn vader kreunende op de
vloer aantrof. De kroonjuwelen waren weg,
en ook Blood en zijn trawanten.
De jonge Edwards zette onmiddellijk de
achtervolging in. Het was een donkere nacht
en de Tower of Londen werd het middel
punt van een onbeschrijfelijke verwarring.
Kolonel Blood, nog steeds als dominee ver
kleed, rflep .,(Daar gaat hij Houdt de
dief terwijl hij naar anderen wees, die
in het donker heen en weer holden.
Men mocht, in al die drukte nog van ge
luk spreken dat de dieven toch nog ge
pakt werden, op „St. Katherina's Walk",
even buiten de Tower, net voordat zij hun
paarden zouden bestijgen. De juwelen wer
den practisch volkomen intact teruggevon
den, ofschoon er in de strijd een paar edel
stenen uit de kroonsieraden waren gevallen.
Men verwadht nu te horen de toen
malige tijden kennende dat Kolonel Blood
werd opgehangen en gevierendeeld. Maar
niets v'an dit alles. Charles II ontbood hem
bij zich en behandelde het hele geval als
een sportieve escapade. Hij schonk Blood
zelfs een pensioen van 500 pond sterling
per jaar.
Dit gaf aanleiding te geloven dat de ko
ning zelf achter deze avontuurlijke onder
neming stond. Aangezien hij altijd kort bij
kas was, was hij misschien op het idee ge
komen, om zijn beurs aan te vullen door
het stelen van zijn eigen kroon
Of had hij, zoals anderen meenden, een
weddenschap aangegaan, dat niemand de
juwelen stelen kon een weddensch'ap met
Blood
U mag denken wat U wilt, maar één ding
is zeker Kolonel Blood ontving een pen
sioen van 500 pond sterling per jaar voor
de rest van zijn leven
De Kroonjuwelen van Engeland werden
later verplaatst van de Martin Tower naar
de Wakefield Tower. Ook nu nog k'an men
ze daar aanschouwen gelepen in een
kast, die volkomen ontoegankelijk is voor
dieven en die door verscheidene „Beefeaters"
w'ordt bewaakt. De autoriteiten van de
Tower of Londen nemen nu geen enkel
risico meer.
ABONNEMENTSPRIJS: Losse nummers 6 cent
Kwartaal-abrnnement i
&xel binnen de kom 11,55 Andere plaatsen f 1,75
Buitenland f 2,00
ADVERTENTIEPRIJS: 8 cent per mm.
Bi] contracten belangrijke reductie.
In$ft tonden Mededelingen 20 cent per m.m.
Klein», kdvertentlën (maximum 6 regels) 1-5 regels
70 cent iedere regel meer 12 cent extra.
over Uw zenuwen. Neem
Mijnhardt's Zenuwtabletten
Zij schenken de rust tot herstel
