Uw zware shag
||i tsWJ verdwijnt door
Doe meer met vlees.
i PUROL
Droogt
0 ill
„CULINAIRE GEGEVENS" UIT VROEGER TIJDEN.
Kort na de middag, omstreeks één uur arriveerde brengen volgden de betogers hem en na een korte
fig*
Ie colonne aan de rand van Den Haag en werd via
route Rijswijkseweg, Rijswijkseplein, Pletterijstraat,
5pui en Buitenhof naar het Malieveld gereden.
Aangezien de stoet hierbij vele stoplichten moest
passeren en ook het verkeer uit de dwarsstraten door
eg moest vinden, werd de colonne in Den Haag
a] eens uit elkaar gerukt. Hierbij bleek wel dat
Je Haagse verkeerspolitie niet dat begrip had voor
fee zaak als de Rotterdamse, die zorg droegen dat
het passeren alle verkeerslichten op groen
stonden en de zaak vlot kon doorrijden. Ook bij het
vrijmaken van kruispunten ontstonden enkele malen
BOeilijkheden met de dienstdoende verkeersagenten,
dje met wat meer tact zeker te voorkomen waren
jcweest. Overigens verliep het ook hier vlot en de
Lp zichzelf stijve Hagenaars toonden op alle punten
van de route grote interesse met de passerende, luid
rlaxonerende colonne. Wanneer men zich tussen de
Beschouwers mengde hoorde men bovendien waar
dering voor de flinke houding van de Zeeuwsch-
Vlamingen, die hier krachtig voor hun recht op
kamen.
OP HET BINNENHOF.
Nadat de auto's op het Malieveld waren gepar-
keerd, verzamelden de deelnemers aan de rit zich op
,;e: Binnenhof bij de ingang van het ministerie van
Verkeer en Waterstaat, waar allereerst het koortje
van SluiskiLse scholieren, waarvan een gedeelte in de
helse klederdracht stond opgesteld. Al gauw werd
Je grote menigte op het Binnenhof wat rumoerig en
ft nam sne ltoe, toen ook een groep Delftse stu
denten gewapend met spandoeken zich bij de demon
stranten voegde. Spandoeken waarop wij o.a. lazen:
Op Cyprus vechtent Cyprioten
Ook Zeeuwsch-Vlamingen zijn geen idioten
In Algerije heerst terreur
Wee Holland stel ons niet teleur
Geef ons een tunnel of brug
Of onze vrije veren terug.
Toen het comité arriveerde vormden velen het V-
tcken, terwijl spreekkoren steeds maar de leuze
Col-sen, Col-sen, aanhieven. Daar tussen door zong
voor de ingang van het ministerie het kinderkoortej
onder leiding van de in Axelse klederdracht gestoken
Mariette Suy het Vrije Verendied, het Zeeuwsch-
Vlaamse volkslied en tot slot het Wilhelmus. Toen
was het half drie en ging het comité naar minister
Algera, die men overigens reeds achter de vensters
had kunnen waarnemen, want ook Zijne Excellentie
had daar al eens rustig de Zeeuwsch-Vlaamse be
togers aangekeken.
Tijdens de audiëntie bij de minister, waarbij naast
M minister, de secretaris-generaal en de leden van
het comité niemand werd toegelaten, werd allereerst
de petitie, waarvan de inhoud elders in dit nummer
vermeld, overhandigd, waarna gelegenheid bestond
uitvoerig van gedachten te wisselen over de vele
problemen die de verenkwestie voor Zee.uwsch-
Vlaanderen met zich brengt. Nadat de heer Colsen
daarbij allereerst de nationale gevoelens van de
Zeeuwsch-Vlamingen naar voren had gebracht, wer
den diverse details besproken aan de hand van het
Cijfermateriaal waarover de comitéledenl beschikten.
De minister toonde hierbij een welwillende belang
stelling en het onderhoud duurde dan ook bijna een
L, Zijne Excellentie verklaarde echter aan het slot
dat het hem bijzonder speet, doch dat hij gezien de
gemaakte afspraken na de onderhandelingen met
Ged. Staten van Zeeland van begin dezer week,
thans geen enkel cijfer kon noemen over de hoogte
der tarieven zoals deze nu uiteindelijk in overleg met
Ged. Staten zijn: vastgesteld. Deze cijfers zullen echter
over enkele dagen kunnen worden gepubliceerd en
naar wij van één der comitéleden vernamen kreeg
men in de loop van het gesprek met de minster wel
de indruk dat j1 enige verzachting is bereikt.
De menigte op het Binnenhof de suppoosten ver
klaarden dat zij sedert de spoorwegstaking niet meer
•en dergelijke menigte op het statige plein haddem ge
zien kortte inmiddels de tijd met het zingen van
liederen en het roepen van leuzen, waarbij ook het
wel zeer toepasselijke ,Wie zal dat betalen, wie
heeft zoveel geld aan de beurt kwam.
Na de bespreking met de minister verscheen de heer
Colsen voor een der geopende vensters en verzocht de
aanwezige Zeeuwsch-Vlamingen met bezwerende hand
bewegingen terug te keren naar het Malieveld en ie
terugreis naar Zeeuwsch-Vlaanderen te aanvaarden,
waarna hij dan des avonds in Hulst opening van
zaken zou doen.
Zoals wel te verwachten was namen He demon
stranten daarmede geen genoegen, waarop de heer
Colsen mededeelde „Het onderhoud met Zijne Excel
lentie is tegengevallen
De kreet „Brussel - Brussel" klonk daarop vele
malen over het Binnenhof. Toen de heer Colsen uit
het ministerie kwam en op verzoek van de politie
zich met een politie-jeep naar het Malieveld liet
toespraak werd daarop de thuisreis aanvaard.
Inmiddels volgde voor de vele journalisten van vrij
wel alle bladen nog een persconferentie, waarop de
heer Kolijn een overzicht gaf van de doelstellingen
van de actie. Uiteraard behoeven wij een en ander
hier voor onze lezers niet verder weer te geven.
Gememoreerd werd daarbij de betekenis van het
Delta-plan waar Zeeuwsch-Vlaanderen buiten valt
en de hoge lasten die de veren betekenen. Ged.
Staten hebben deze nieuwe tarieven geaccepteerd,
maar de provincie bevindt zich hier in een dwang
positie. Wanneer er Rijksveren over de Schelde waren
zou de minister stellig deze nieuwe tariven niet dur
ven berekenen. Wij hebben niet gevraagd om drijven
de paleizen, aldus de heer Kolijn, waarvoor wij zelf
r.iet tebeslissen hadden. Nu ons wel de rekening ge
presenteerd wordt is deze te hoog. Een tekort van
C millioen op de veren ds zeker niet gering, maar waar
ei somtijds op de rijksbegroting meevallertjes worden'
genoteerd van 100 millioen moet deze 6 millioen toch
maar als een onvoorzien postje worden genoteerd.
Het comité heeft aan Zijne Excellentie ook na
drukkelijk verklaard dat het niet ten doel heeft de
minister voor de leeuwen te werpen, integendeel het
comité heeft het mogelijke gedaan om de onrust in
Zeeuwsch-Vlaanderen te bezweren en door onder
handelingen wat te bereiken. Nu het momenteel niet
mogelijk is definitieve resultaten mede te delen, acht
het comité zich verder niet verantwoordelijk voor
hetgeen eventueel door de bevolking in wilde actie s
zr! worden ondernomen.
De heer Colsen bracht op deze persconferentie nog
dank aan de Rijks- en gemeentepolitie voor de wijze
waarop zij deze tocht hebben begeleid en memoreerde
het werk dat wijlen de heer Koch als voorzitter van
de Kamer van Koophandel heeft verricht om de
vrije veren voor Zeeuwsch-Vlaanderen te bereiken.
Een werk, verricht door de voorzitter van de Kamer
van Koophandel, dezelfde Kamer van Koophandel, die
aldus de heer Colsen, ons thans in haar geheel in
de steek heeft gelaten.
DE AVONDMEETING IN HULST.
Tussen vijf en zes uur keerden de meeste deel
nemers op eigen initiatief weer via de veren of via
Antwerpen terug naar Zeeuwsch-Vlaanderen, Waar
de initiatiefnemer voor deze actie, de heer Colsen,
des avonds om 8 uur op de Markt in Hulst de be
volking zou toespreken. Het ruime Marktplein was
geheel gevuld met naar schatting een 1000 tot 1500
Zeeuwsch-Vlamingen, toenf de heer Colsen de trappen
van het stadhuis besteeg en een overzicht gaf van
het verloop van deze dag.
Wij kunnen wat de strekking van dit betoog be
treft verwijzen naar het hieraan voorafgaande en de
mededelingen van de heer Colsen werden in kalme
rust aangehoord.
Desgevraagd gaven de aanwezigen door in stem
mend geroep te kennen dat zij het comité hun volle
vertrouwen gaven en de heer Colsen machtigden in
dezelfde geest als tot nog toe verder te werken. Ook
de heer Stevens onderstreepte de woorden van de
heer Colsen nogmaals en verklaarde dat een door hem
ingediende motie van wantrouwen jegens het College
van Ged. Staten van Zeeland aan alle gemeentebe
sturen in Zeeland ter adhaesie zal worden toege
zonden.
ALGEMENE BELANGSTELLING EN
INSTEMMING.
Dat de actie die thans door het Vrije Verencomité
wordt gevoerd geen incidenteel blijk van minder
waardigheid van de Zeeuwsch-Vlamingen is bleek
tijdens deze protest-actie wel zeer overtuigend. In alle
dorpen en steden waar de stoet passeerde toonde de
bevolking haar instemming en goedkeuring. Ook
onder de vele journalisten die op het Binnenhof aan
wezig waren, ontmoette het Zeeuwsch-Vlaamse stand
punt veel begrip en kon men zich de verontwaardi
ging over de 300% verhoging van. de veertarieven
volledig indenken.
Overigens gaven ook meerdere Zeeuwse autori
teiten blijk van belangstelling op deze dag en zagen
wij o.a. burgemeesters van de diverse gemeenten in
Zeeuwsch-Vlaanderen en leden van de Prov. Staten
op het Binnenhof en bij de persconferentie waar het
comité opening van zaken gaf.
Het wachten is nu op de tarieven zoals die blijkens
minister Algera begin dezer week door Ged. Staten
zijn geaccepteerd, alvorens verder iets kan worden
gezegd.
In elk geval heeft Zeeuwsch-Vlaanderen deze dag
overtuigend bewezen dat het in staat is voor zijn
belangen op te komen en niet van zins is om onrecht
vaardige heffingen ten laste van de streek zonder meer
te accepteren.
door het dessert en desizelfs entourage.
W'ant toen het dozijn grage eters midden
in de nacht verlangend zat uit te kijken naar
het „toetje", sjouwde een aantal bedienden
een stellage binnen, waarop een voetstuk,
belegd met zestien sdhijven ananas temidden
van een rijkdom van alle mogelijke vruch
ten. Op dat voetstuk lag een groot zijden
geparfumeerd kussen, omslingerd met guir
landes van rozen. En op dat welriekende
kussen zat een échte Venus, die, lopende
over de tafel de heren zelf voorzag van de
ananas.
De snoeplustige Fransen hadden toen al
ruim twaolf uur aan tafel gezeten, die ge
opend was met het serveren van de beste
oesters', die Vieillard in Europa had weten
te bemachtigen. Een kleurrijke hors d oeuvre
was daarop gevolgd en toen ook nog wat
uitgelezen garnalen in bouquetvorm opge
diend, de eerste honger gestild hadden, werd
het tijd voor de soep. Het was beslist geen
soep van de dag en omdat Vieillard was uit
gedaagd door dit diner de kroon op zijn
levenswerk te zetten, waren er zelfs vier
soepen. Achtereenvolgen® werden de gasten
getracteerd op een schildpadsoep, een sterke
soep van gevogelte, een heldere kippesoep
en ten slotte een gebonden soep van maas-
kreeftjes.
Terwijl het dozijn fijnproevers wat koutte
over elkanders prestatie's op consumptief ge
bied, legde de keuken de laatste hand aan
de eerste service. Die begon met een zalm
in kreeftsaus, gegarneerd met aardappel-
purée. Als tweede vertegenwoordiger van
de vissenstand deed een geurige tarbot zijn
intrede, zwemmende in een frivole Hollandse
saus. Bij de ham met madeirasaus werd spi
nazie in boter aangevoerd en toen een be-
sdhieiden portie bittere sla de monden wat
verfrist had, kon men zich met aandacht aan
gestoofde poulardes wijden met verse truf
fels, welke ook gezorgd hadden voor de
truffelsaus.
Een staartstuk van de ree kon natuurlijk
niet gemist worden. Daarvoor waren twee
sausen gebrouwen, één van grote peper-
korels en één van hazebloed. Met wat kleine
hapjes, zoals fijne stukjes patrijs in gelei,
wijngaardkwartels en stukjes koud gevogelte
met paté, kwam de eerste service tot een
smakelijk einde. Dit alles had waarschijnlijk
darm in conditie te houden. Geschonken
veel aan aantrekkelijkheid verloren, als er
geen wijnen waren geweest om keel en slok-
werden Grand Montilla, Grand Boldarino,
Chateau Larose 1848, Grand Cordou, Ro-
manée en Chateau Yquem 1847.
De inzet van de tweede service was een
aardigheidjesorbet met ananas, net fris
genoeg om de Boheemse fazanten een op
gewekt welkom te bereiden. Zij werden ge
volgd door een machtige haan, waarvan de
flanken werden warm gelhouden door malse
watersnippen. Na een korte dromerige pauze
zette men zich bedachtzaam aan het keuren
van rode patrijs en houtsnip op geroosterd
brood. Dan nog wat truffels met champagne
wijn en rivierkreeftjes éan Württemberg met
diverse kruiden en een korte periode van
werkloosheid brak aan. De heren dronken
een kopje koffie met likeur, terwijl ze loom
de etiketten der zo juist genoten wijnen be
studeerden. Want de rij glazen wasi tijdens
de tweede service gevuld geweest met een
Grand Chateau Lafitte, een Grand Chateau
Margot, een Grand Chateau Vougeot en
een Vin de Constance.
Gelukkig leerde de menubeschrijving, dat
het nog lang geen tijd was de tafel op te
breken. Wat zou een culinair festijn zonder
nagerechten zijn Daar kwamen zede
kropsalade, de gekookte selderij, de as
perges in boter, de perziken, de vele soorten
gebak, de gevulde „bodempjes", de fruit
salade en het ijs. Nou, het toetje kent u
Venus in lhaar vruchtentuintje. En haar viel,
aldus de kroniekschrijvers, een hartelijkere
ontvangst ten deel, dan een van haar toch
ook niet zo degelijk geklede zusteren uit een
latere generatie. Toen die namelijk bij ver
rassing te voorschijn kropen uit een immense
suiker entaart, die aan het slot van een
herendiner op tafel was geplaatst, verzuchtte
een der grijze aanzittenden „En ik had
toch zó gehoopt, dat er slagroom in zou
zitten.'
De kenners zijn het er onder elkaar niet
over eens of het Franise eetfeestje, onder
leiding van de artistieke Vieillard, vermeld
moet worden als een voorbeeld van culi
naire cultuur. Natuurlijk hebben die twaalf
verwende smulpapen geen grote porties van
ieder gerecht naar binnen gekerkt. Maar
alles "bij elkaar was het toch wel vrij veel.
Het is nog de vraag of de moderne, met het
ritme van zijn tijd meehollende mens het ge
duld en het vermogen zou kunnen opbren
gen voor een zo langdurig en omvangrijk
gastronomisch festijn. De tegenwoordige
Europeaan schijnt overigens naar het an
dere uiterste over te hellen. Hij voedt zich
steeds veelvuldiger aan snelbuffetten en met
panklare maaltijden. In een Amerikaans
vrouwenblad stond onlangs te lezen, dat de
Amerikaanse man uit de grote stad niet eens
meer thuis komt om te eten, omdat hij
daar precies hetzelfde krijgt voortgezet als
in de honderden snackbars. Zo erg is het in
het oude werelddeel nog niet, hoewel men
zich hier helaas ook al minder rust en tijd
gunt om een smakelijke maaltijd te bereiden
en te genieten.
Is er echter iets gezelligers denkbaar dan
een goed verzorgd maal Een netjes ge
dekte tafel, smakelijke spijzen en wat vrolijk
gebabbel van de gezinsleden kunnen een
moment van gezonde rust betekenen in het
gejaag van alle dag. En wie behoefte heeft
aan een origineel recept, kan terecht bij zijn
slager, die zijn klanten helpen wil bij het
hoog houden van de goede stijl voor een
verkwikkende maaltijd.
Nü HERCULES
Er waren eens heel lang geleden, als U
het precies wilt weten,: 102 jaar, twaalf
Franse heren die op gezette tijden een be
langrijk deel aan hun royale geldbuidel ont
namen ten bate van een weelderige voeding
via diners van een welhaast ongelooflijke
omvang. Voor één van die intieme eet-
feestjes deden zij eens een beroep op de
kookkunst van de koning onder de koks
van weleer, Aelxandre Vieillard, de afgod
van alle Franse smulpapen. Hij "kreeg de
opdracht in het oude Parijse centrum van
kunst en cultuur, het „Palais-Royal", nog
voi van de praal en schittering, waarmee de
Zonnekoning het had uitgedost, een maal
tijd te creëren, waarmee de lekkerbekken
een middag, 'een avond en liefst nog de
daarop aansluitende nacht „zoet zouden
zijn.
Van weinig fantasie getuigde de titel van
een naam welke echter meer was ingegeven
