AXELSE COURANT De lichtende schaduw De protestrit naar Den Haag. J C VINK Frankering bij abonnement, Axel ZATERDAG 14 JUN 11958 72e Jaargang No 69 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN VERSCHIJNT IEDf E WOENSDAG EN ZATERDAG FIRMA Markt 12 AXEL Het rampjaar 1940. De Frans-Britse legers bleken tegen de fanatieke overmacht der Duitsers niet opgewasien en toen bovendien de tegenstand der Belgen op 28 mei in stortte, was het pleit beslecht. Toch slaag den de Duitsers niet in hun sinistere opzet de vernietiging van het Britse Expeditie- leger. De Engelsen zagen kana hun legers bijna voltallig over het Kanaal terug te voeren. Daar ook de scheepsruimte van Nederland, Noorwegen, België en Frank rijk tijdig in veiligheid was gebracht, konden de Duitsers hun eigenlijke plan. meteen naar Enge'.and over te steken, niet ten uitvoer brengen. Het was in de eerste week van juni, nu achttien jaar geleden Jaren van „bloed, zweet en tranen" volgden. Maar de scha duw droeg het licht in zich, het licht van de uiteindelijke overwinning, van de ko mende victorie. „D-day" kwam, de Geallieerden keerden terug, niet ver van de plaats waar zij eens de wijk hadden moeten nemen. De invasie in Normandiè was de grootste militaire onderneming van alle tijden. Iedereen hield de adem in bij de vraag, óf deze expeditie wel zou slagen, maar reeds na enkele weken bleek, dat het succes volkomen was. De vesting Europa was opengeramd. Ook dat gebeurde in de eerste juniweek, maar vier jaar later, in juni 1944. Laten wij in juni 1958 die „lichtende schaduw" van de eerste juni-weken van 1940 ons een ogenblik in onze herinnering terugroepen. Het was generaal Sir Harold Alexander, die de historische ontruiming van Duin kerken leidde. Toen hij 24 jaar werd, was hij aanvoerder van een bataljon van de Ierse Garde. Hij raakte in de eerste wereld oorlog ernstig gewond, werd onderscheiden met de D.S.O. en het Militaire Kruis. Hij organiseerde na 1918 het leger in Letland, onderscheidde zich in gevechten in Indië en vervulde belangrijke militaire functies in Gibraltar en in Engeland. Toen hij 45 jaar was, werd hij generaal- majoor en was destijds de jongste generaal in het Engelse leger. Hij is thans 52 jaar en zijn lijfspreuk is nog steeds „Val aan, val aan en val nogmaals aan, zelfs als je je verdedigen moet Toch was het het noodlot van deze excellente militair cm twee maal een grote aftodht te moeten leiden, niet alleen die van Duinkerken, maar twee jaar later in 1942 ook die van Birma. Zeker is het voor een goed deel aan zijn moedig gedrag en onverstoorbaar optreden te danken, dat de terugtocht in Noord- Frankrijk onder moeilijke omstandigheden, toch nog zo goed verliep. De Stuka s raas den over de zich inschepende troepen, over al vielen de bommen, granaten sloegen zon der onderbreken in, een regen van kogels viel op de Britten neer en grillig belichtten brandende oliereservoirs en brandende hui zenblokken het sombere beeld, dat de dui zenden en nog eens duizenden op het strand opleverden. Óp alle wegen uit het Zuiden, uit het Oosten, uit het Westen kwamen de troepen opdringen en slechts met moeite kon een zeker verband bewaard blijven. Opeen gehoopte groepen infanteristen en artille risten zochten zidh een weg door de puin hopen. Over geschut, dat langs de weg lag, over muildieren, die van uitputting waren ineengezakt, over doden. Een van Alexander's officieren riep ze nuwachtig uit „De toestand is chaotisch Maar Alexander snauwde terug „Het spijt me, maar dat woord versta ik niet „Ga er heen Alle beschikbare scheepsruimte wordt ge- requireerd om de troepen weg te halen, ook kleinere scheepjes, want de grote schepen vormen een te gevaarlijk doelwit voor de Duitse bommen. Vrijwilligers melden zich aan, zij zullen met hun schepen en scheepjes helpen. Reusachtige, witte plakkaten aan de muren van de stations in Engeland, aan de ingangen van de fabrieken, in de Londense Boarding-lhouses „Go to it Ga er heen Vhmmenzuilen uit brandende torpedo jagers, brandende olievlekken, die zich op het water verbreiden. Meer dan duizend schepen bevinden zich in het smalle gedeelte van het Kanaal tussen Duinkerken en Enge land, van kruisers en torpedojagers af, tot kleine motorboten toe. In de gloed van de brandende oliereservoirs zien de tiendui zenden soldaten op het strand de donkere silhouetten van de schepen, die hen naar Engeland moeten brengen soms licht ach ter de brede rompen van de transportschepen het flikkeren der explosies van de Duitse vliegtuigbommen op. „Ik versta het woord chaotisch niet Alexander's onverstoorbaarheid deelt zich mede aan zijn officieren, aan zijn manschap pen. Zij wachten nu geduldig. Zij móé ten nu de slagen incasseren zonder iets terug te kunnen doen, maar in hun harten brandt het besef, de overtuiging, dat zij eens terug zullen slaan. Terug zullen slaan, harder en definitiever dan zij nü geslagen worden. Zij bouwen zandkastelen op het strand, de kalmte, het flegma is herwonnen. Als na de laatste dag de avond valt, controleert gene raal Alexander de kust om zich er van re verzekeren, dat geen levende soldaat is achtergebleven. Met een marine-officier scheept generaal Sir Harold Alexander zich als laatste in 6 juni 1944. Het klinkt vreemd, maar achteraf mocht de terugtocht van Duinkerken met recht succesvol worden genoemd. Ook „Monty de ondanks de recente aanvallen op zijn persoon door een Amerikaanse journalist, gróte Montgomery, was van de partij. Hij had lot zijn soldaten gezegd „Als jullie geen ammunitie meer hebben, ga je de vijand maar met de bajonet te lijf Alexander en (hij kregen na Duinkerken aan elkaar grenzende commando's in het Zuiden en Zuid-Oosten van Engeland. Het was deze kuststrook, die het het zwaarst te verduren zou hebben gekregen, als de Duit sers tot een invasie hadden besloten. Later zouden beide mannen de victorie in de Afri kaanse woestijn bewerkstelligen Jaren van bloed en tranen volgden. Engeland hield stand en Hitler's machts waanzin stuitte af op de onbuigzame tegen stand van het ontoegankelijk Albion, be schermd door de zee. In de zomer van 1940 redde Engeland drie-kwart van zijn Expe ditie-leger en nimmer zullen de historische woorden van Winston Churchill vergeten worden „Ik heb U niets aan te bieden, dan bloed, zweet en tranen Vv ij zullen op de stranden vechten, wij zullen in cnze vel den vechten, wij zullen in onze steden vech ten. Maar aan het eind zal alles goed zijn. En over duizend jaar zal men zeggen het was hun schoonste uur De toestand scheen hopeloos in 1940. Maar het Britse volk en de Britse leiders toonden hun grootheid in deze uren van be proeving. Er werd tijd gewonnen, er werd een leger opgebouwd, er werd een lucht macht gevormd. Winston Churchill zei op 18 juni 1940: „Hitier weet, dat hij ons op dit eiland moet verslaan óf zelf ondergaan. Als wij falen, dan zal de wereld met inbegrip van de Ver enigde Staten en al wat wij kennen en lief hebben, verzinken in een nieuw tijdperk van barbaarsheid, te langer wellicht door het gruwelijk gebruik, dat de vijand maakt van de wetenschappelijke kennis, waarover hij beschikt. Maar als w'ij hem kunnen venslaan, dan betekent dat de bevrijding van Europa en een zonniger toekomst voor de gehele wereid." Vier jaar later brak de zon door. Het licht, dat de schaduw in zich borg, lostte de schaduw op. Op 6 juni 1944 keerde het leger dat Duinkerken had ontruimd, terug naar de kust van Norman,dië. „D-day", 6 juni, mogelijk gemaakt door de samenwerking van alle bondgenoten. Vier jaar daarvoor had Hitier verklaard, dat de strijd in het Westen was beslist. Vier jaar daarvoor had Churchill verklaard „In the end all will be well Het is goed, dat wij ons die twee juni- weken herinneren. Vrijdagochtend maakten alom in het Z. Vlaamse land autobezitters zich gereed om de verre tocht naar de residentie te maken, om zodoende lucht te geven aan hun ver ontwaardiging om de onrechtvaardige be handeling van ons gewest bij de invoering der sterk verhoogde veertarieven van mi nister Alegera, nadat in 1946 aan Zeeuwsch- Vlaanderen kosteloze veren waren toege zegd. Elders in dit blad geven wij U een uit voerig verslag van de gebeurtenissen tijdens deze protest-actie. Hieronder laten wij nu de letterlijke tekst volgen van de petitie, zoals die door het volledige comité vrijdag middag tijdens de audiëntie bij minister Algera aan Zijne Excellentie werd aange boden Aan ZijneExcellentie Minister van Verkeer en Waterstaat, Het Zeeuwsch - Vlaamse Actie - comité „Vrije Veren op de Westerschelde" gehoord de meningen van vele bewoners van Zeeuwsch-Vlaanderen en gezien de verklaringen van vele Zeeuwsch-Vlaamse organisaties brengt ter kennis van Uwe Excellentie dat een invoering van de nieuwe veer tarieven, zoals bekend gemaakt door Ge deputeerde Staten van Zeeland, neerkomt op een nieuwe last voor alle schakeringen van de samenleving, met name die van Zeeuwsch-Vlaanderen, welke zeer remmend zal werken op de ontwikkeling van deze streek dat met allerlei gegevens U wel bekend kan worden aangetoond dat kostprijstech nisch deze streek een nieuwe achterstand zal worden opgedrongen welke belemmerend zal werken op de verheugende vooruitgang der na-oorlogse jaren van landbouw, in dustrie, handel, transport, middenstand, sport en cultuur dat de tang, welke wordt gevormd door de Westerschelde en de Belgische grens, Zeeuwsch-Vlaanderen in een worgende greep houdt, welke alleen m:aar buiten wer king kan worden gesteld door het scheppen van deugdelijke en goedkope verbindingen over de Westerschelde dat in de na-ooorlogse jaren is gebleken, dat de provincie Zeeland niet bij machte is geweest deze noodzakelijke verbindingen te scheppen dat het ook niet op het terrein ligt van heerst sedert de bekendmaking van de nieuwe veertarieven verzoekt Uwe Excellentie met verschul digde eerbied te willen bevorderen, dat de verbindingen over de Westerschelde hetzij vaste verbindingen dan wel bootverbindin gen, door en op kosten van het Rijk wor den gemaakt, in stand gehouden en ver beterd, zonder dat hierdoor enige verdere last wordt gelegd op de bevolking van Zeeuwsch-Vlaanderen. Verzoekt Uwe Excellentie, teneinde de ongerustheid onder de Zeeuwsch-Vlaamse bevolking weg te nemen, zo spoedig moge lijk Uwe beslissing kenbaar te willen maken. 't welk doende, H. J. COLSEN, Voorzitter. N. DE KUNDER, Secretaris, Altijd gaaf huidje een provincie hiaten in het Rijkswegennet op te vullen, doch als een zuivere Rijkstaak moet worden gezien, te zorgen dat alle rijks genoten op gelijke wijze van de rijksver bindingen door het gehele land kunnen ge bruik maken dat de Moerdijkbrug en andere kunst werken ook niet onder provinciaal beheer zijn geplaatst, doch volledig als een Rijks zorg worden beschouwd en als zodanig aan gepast worden aan het moderne verkeer dat de Zeeuwse weggebruikers dezelfde belastingen betalen als alle overige Neder landse weggebruikers en als zodanig ook gelijke rechten hebben op verbindingen naar en van het gehele land dat goede verbindingen met Zeeuwsch- Vlaanderen van nationaal Ibelajig zijn te noemen, in verband met het kunstmatig iso lement door de Nederlands-Belgische grens, van dit istukje vasteland, dat als Nederland'; bruggehoofd op de Zuidelijke Schelde-oever functionneert dat door het Rijk enorme bedragen ten koste worden gelegd aan het Delta-plan, dat naast meerdere veiligheid ook economisch van zeer grote betekenis is voor de Zeeuwse en Zuid-Hollandse eilanden, doch dat het isolement van Zeeuwsch-Vlaanderen na het tot stand komen van deze werken nog ster ker wordt geaccentueerd, mede door de kosteloze wegverbindingen van de eerste groep en in te voeren verhoogde veergelden voor Zeeuwsch-Vlaanderen dat het gezien de economische aspecten van het Delta-plan voor de Zeeuwse en Zuid-Hollandse eilanden billijk is te achten dat ook voor de welvaart van Zeeuwsch- Vlaanderen noodzakelijke oeververbindin gen van Rijkswege worden aangepast aan de eisen van het moderne verkeer en dat de daaraan verbonden kosten, evenals die van het Delta-plan, geen bijzondere lasten voor de bewoners van het betreffende ge bied cn de daar gevestigde bedrijven met zich brengen dat het geraamde tekort voor de boot- dienst ad 7.000.000.— per jaar een gering bedrag is op een voordelig verschil van meer dan 300.000.000.tussen het bedrag, het welk het Rijk incasseert van de motorrij tuigenbelastingen en uitgeeft aan wegen en kunstwerken dat ir alle geledingen van de bevolking Zeeuwsch-Vlaanderen grote onrust van UIT ONZE OMGEVING AXEL ABONNEMENTSPRIJS; Lo»ie nummert 6 cent Kwortaal-abronement t Rxel binnen de kom 11,53 Andere plaatsen f 1,73 Buitenland I 2,00 Drukker - Uitgeef sterFIRMA J. C. VINK Red. en Adm.: Axel, Markt 12, Tol. 0 1155-646 HoofdredactieJ. C. VINK ADVERTENTIEPRIJS: 8 cent per mm. Bij contracten belangrijke reductie, fop tonden Mededelingen 20 cent per m.m. Kleln^ ïdvertentlén (maximum 6 regels) 1-5 regelt 70 cent Iedere regel meer 12 cent extra. POEDER - ZALF-OLIE-ZEEP OPENBARE LES EN TENTOONSTELLING VAN DE LANDBOUWHUISHOUDSCHOOL. Als telkenijare waren ook deze week weer een middag en avond gewijd aan de openbare les en ten toonstelling van wat de leerlingen der Landbouw- huishoudschool hier ter plaatse naar hun beste kun nen en met de tot ontwikkeling gebrachte gaven van hoofd, hart en hand wisten te presteren in de wederom verstreken tijd van een leerjaar. Opnieuw waren hiertoe de leslokalen die nog steeds gebezigd worden van de voormalige openbare school in de Kerkdreef en de schoolruimte aan de Juliana- straat herschapen in echte toonzalen, waar weliswaar met de ruimte gewoekerd moest worden, maar waar ook nu weer bleek dat het aan deze nuttige en practische onderwijsinrichting nog steeds in opgaande lijn gaat. Een, vindingrijke en altoos voor haar taak parate en levende directrice met haar thans tot een achttal leerkrachten uitgegroeide staf van medewerkenden, komt tclkenjare met nieuwe ideën en voor onS die hier steeds ons even gaan vergewissen van dit alles, vallen er telkens noviteiten te constateren in de methoden van onderwijs en vorming der leerlingen naar een systeem dat heenwijst naar een steeds meer geperfect'oneerde opvatting. Op eik terrein van het leven openbaart zich de drang er de dorst naar meer kennis en zo konden we hier in toenemende mate constateren dat de Land- bouwlhuishoudschool hier ter plaatse behoort tot de toonaangevende onderwijsinrichtingen In onze provin cie op dit gebied. De moderne opvattingen omtrent teken- en schilder kunst, de ruimere belangstelling voor de letterkunde in het bijzonder de Nederlandse de toevoeging van een assistentenklasse, natuurkennis, kinderver zorging, handenarbeid en de vereisten tot de ver krijging van het diploma E.H B.O., mitsgaders de liefde voor bloemen en planten en de tuinbouw- wetenschap, die mede bijdraagt tot de algemene vor ming van de plattelandsmeisjes tot volwaardige moe ders en gezinsverzorgsters (in spé), dit alles stempelt deze scholen tot onmisbare inrichtingen voor onze hedendaagse samenleving. Het „voortgezette" algemeen vormend onderwijs en de uitstekende leermiddelen die ook hierbij worden toegepast bewijzen ons, dat er van stilstand geen sprake is maar er nog van jaar tot jaar vooruitgang in het peil te constateren valt. Dit bewijst ook de van jaar tot jaar toenemende deelname aan de vervolgcursussen voor dames (w.o. volwassenen en huismoeders) en die ons aantonen, dat in steeds breder kring waardering groeiende is voor dit maatschappelijk zo nuttige en noodzakelijke onderwijs dat een factor is gaan vormen, die niet meer weg te denken valt. En die in thans gelukkig afzienbare tijd zijn bekroning vinden zal in een model schoolinrichting die in 1959 aan het Szydlowski-plein haar poorten open zal zetten voor een, steeds groter wordende schare van leerlingen. Natuurlijk ondervond de show van de door de leerlingen zelf gemaakte kleding ook thans weer de grote ii tcresse van de meelevende moeders. Hiertoe bediende men zich (noodgedwongen) van de voor dit doel te nauwe gang die tussen de leslokalen van het gebouw in de Julianastraat gelegen is. Straks wordt dit anders. Maar dan zal deze perio diek terugkerende dag ook een feestdag worden in de volle zin des woords. De centralisatie van de gehele onderwijs-inrichting zal dan voorzeker ook nog groter nut en vruchten afwerpen. Zodat we popelend van verlangen naar het tijdstip der voltooiing van het nieuwe schoolgebouw uitzien. Naar we vernamen gaf zich bereids weer een 30-tal nieuwe leerlingen op voor de primaire, in september aanvangende nieuwe cursus.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1958 | | pagina 1