AXELSE COURANT
Aanbidders van het gouden kalf.
De vrije veren.
j C VINK
Frankering bij abonnement, Axel
ZATERDAG 7 JUNI 1958
72e Jaang'ang No. 67
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
VERSCHIJNT IEDf WOENSDAG EN ZATERDAG
Drukker - UitgeefsterFIRMA J. C. VINK
Red. en Adm.: Axel, Maikt 12, Til. 0 1155-646
Hoofdredactie: J. C. VINK
Ideaal voor ieder p
die brieven schrijft!
FIRMA
Markt 12
AXEL
hoe men milliardair wordt.
Geld is machtbeweert men en het zal wel waar zijn. Geld maakt niet gelukkig
maar het is gemakkelijk om te bezitten. Dat is een andere uitdrukking, die mis
schien even waar is. Toch zijn de macht- van het geld en het geluk van het geld
adele zaken Dat zouden 's werelds milliardairs U kunnen vertellen, misschien
met een bittere glimlach. Maarhoe kwamen die richards" eigenlijk aan al dat
geld Op eigenaardige manier vaak wij vertellen II er iets ever.
waarvan hij er 400 aan de fiscus moest af
staan. De sukkelaar moet voor de rederij
die hij erfde, ieder jaar 180 millioen belas
ting betalen wat er van de winst nog over
blijft is voor hem. Gelukkig, dat mij nog een
paar eigendommen bezit, die hem 85 millioen
per jaar opbrengen. Sir John heeft echter
al dat geld niet nodig, want men zegt, dat
bij slechts vier honderd duizend per jaar
uitgeeft.
Heeft Ellerman s vader in zijn tijd hard
gewerkt om een dergelijk fortuin te ver
zamelen, de hertog van Westminster heeft
helemaal niets behoeven te doen om zijn
500 millioen pond sterling te krijgen. Zijn
voorouders uit de tijd van Koningin Elisa
beth I hebben daarvoor gezorgd. En zo be
zit de hertog nu duizenden hectaren grond
en hele stadswijken in Londen in eigendom.
Nu is de hertog een zeer redelijke huisjes
melker, vermits er in de Engelse hoofdstad
618 gezinnen leven, die hem slechts één
shilling per jaar als huishuur moeten be
talen. En met Kerstmis worden al de kinde
ren van zijn huurders op een Kerstfeest uit
genodigd. Dergelijke huisbazen zijn natuur
lijk zeer zeldzaam en men moet de Hertog
van Westminster zijn, om zich een derge
lijke luxe te kunnen permitteren.
Van werkman tot milliardair.
Daar tegenover staat een Engelsman, die
zijn millioènen wel met hard werken heeft
verdiend Lord Nuffield. Nu moet U zich
niet voorstellen, dat Nuffield zijn bezittingen
bijeen kreeg met aan een schaafbank of
een bankvijl te staan, zoals het begrip .wer
ken" zou doen veronderstellen. Maar Nuf-
field is toch met een werkbank begonnen.
Zowat 50 jaar geleden was Lord Nuffield
nog een doodgewone arme sukkelaar, die
Bill Morris 'heette en in een achterbuurt
woonde, waar hij aan de kost kwam met
fietsen te herstellen. In 1912 had hij enkele
spaarcentjes, leende er nog wat bij en
bouwde een kleine auto naar een model waar
hij twee jaar aan gewerkt had. Een oud
schoolgebouw werd tot fabriek ingericht en
in 1914 kwamen de eerste Morris-Oxford-
wagens in de handel. Bill Morris was al
leen eigenaar van de zaak en de kleine
wagentjes kenden zulk succes, dat toen
Morris zijn zaak in een vennootschap om-
Een aantal jaren geleden werd in Frank
rijk uitspraak gedaan in een zeer zonderling
proces. In het jaar 1940, gedurende de „blitz-
Irieg" vond een werkman van de Parijse
spoorwegen in een stukgeslagen spoorwagen
een koffertje waarin een groot fortuin aan
qeld en juwelen zat. De „cheminot" droeg
zijn vondst dadelijk n.aar zijn overste, die
op zijn beurt de gevonden schat aan het
hoger bestuur overhandigde.
De eigenaars van het fortuin vonden waar
schijnlijk de dood, want nimmer werd de
schat opgeëist, of er navraag naar gedaan.
De eerlijke spoorwegarbeider had nu, vele
jaren later, zijn vondst teruggevraagd, aan
gezien niemand in dit tijd zich had aange
boden om zijn rechten te doen gelden de
man kon zich milliardair achten, want hii
woj er van overtuigd, dat niemand hem het
fortuin nog betwisten kon. Maar hij had
buiten de waard gerekend. De Franse spoor
wegen beweerden evenveel recht op die
schat te hebben en hielden alles vast. Er
volgde een proces, waarin ten slotte vonnis
geveld werd de werkman hoorde zijn eis
afwijzen „omdat de schat niet verborgen zat
en onder de gevonden voorwerpen gerang
schikt moest worden, die in geval van niet-
opeising, na bepaalde tijd aan de maat
schappij komen. Er was zelfs geen sprake
van de tien procent voor de eerlijke vinder.
We hebben zo'n idee, dat die spoorweg
ambtenaar bij een volgend geval wel twee
maal zal nadenken, vooraleer een dergelijke
ontdekking aan zijn bazen te gaan ver
tellen. Hij heeft de millioenen in handen
gehad en de Franse spoorwegmaatschappij
zal er van profiteren. De kans om million
nair te worden, zal hem hoogstwaarschijn
lijk geen tweede keer aangeboden worden.
Men zou voor minder uit zijn vel springen.
Rijkdommen van vader op zoon.
Grote fortuinen hebben soms een zonder
ge oorsprong. De basis van de geweld.g
uitgestrekte bezittingen van sommige ade-
lijke geslachten werd meestal gelegd in een
ver verleden, wanneer een of ander held
haftig voorvader, al vecihtend voor zijn
vorst of leenheer, uitgestrekte landerijen ten
geschenke kreeg. Die verworven gunsten
gingen over van vader op zoon of weduwe
groeiden door huwelijk nog aan en werden
ten slotte een verworven recht, waar de
wetgever tot nu toe nooit aan getornd heeft,
tenzij in de huidige vorm van heffing op het
kapitaal.
Aan het bezit van aldus verkregen rijx-
aommen is geen verdienste verbonden men
erft zo'n heerlijkheid of landstreek en heeft
daar nooit iets anders voor moeten doen
dan gewoon zoals iedereen op de wereld
komen.
In dezelfde categorie moeten de onmete-
liike fortuinen van sommige Indische vor
sten gerangschikt worden, der Nizams, de
Ma-haradja's en prinsen, die honderdduizen
den per dag te verteren hebben en zelf niet
weten hoe groot hun bezit is. En die fabel
achtige schatten groeien nog steeds aan.
Anders is het gesteld met de fortuinen,
die door hard werken, initiatief, uitvindingen
of doodgewoon stom geluk werden opge
stapeld. Want evenals iemand, die b.v. door
een lot van de loterij millionnair 's gewor
den, zulks aan het blinde toeval te danken
heeft, heeft datzelfde toeval ook wel eens
een rol gespeeld bij het ontstaan van de
rnilliarden-verzameling, waarover sommige
Amerikanen kunnen beschikken. Men denke
maar even aan de een of andere uitvinding
of ontdekking, die geheel toevallig gevon
den, de uitvinder, of een ander die op de
een of andere wijze de vinding exploiteerde,
schatrijk maakte.
Een gelukkige Engtïse fiscus.
De Engelse millionnairs zijn minder tal
rijk dan de Amerikaanse en zijn ook minder
gelukkig dan de Indische vorsten, daar zij
met zo iets als de fiscus moeten afrekenen
en te betalen hebben, in plaats van te krijgen.
Nemen we b.v. een Sir John Ellerman.
een sympathieke man van ongeveer 40 jaar
die van zijn vader zowat 800 millioen erfde,
zette en aandelen te koop stelde, er om die
aandelen werd gevochten.
Bill Morris werd verschrikkelijk rijk en
daar iemand, die met millioenen kan goo
chelen in Engeland niet zo maar doodge
woon Bill Morris kan heten, werd hij tot
Lord gepromoveerd. De gewezen fietsen
maker werd Lord Nuffield, die millioenen
aan de fiscus betaalde. De titel bracht hem
echter het hoofd niet op hol, want hij bleef
een nederig mens, die in een eenvoudig huis
buiten Londen woont. Hij houdt niet van
het modaine leven en deelt een flink deel
van zijn fortuin uit aan goede werken.
Hoe een vuilnisman millionnair werd.
Het is een romantische geschiedenis, deze
van Sir Abel Bailey, die het al zover ge
bracht had, dat hij in 1900 te Johannesburg
vuilnisbakken afhaalde. Hij had toen .a,l
heel wat avonturen beleefd afwisselend
circusruiter, bokser, goudzoeker en avon
turier kwam hij ten slotte in Zuid-Afrika,
waar hij twee jaar gevangenisstraf opliep.
Dan vocht hij tegen de Boeren en opende
later zonder één cent eigen kapitaal, een
wisselkantoor. Toen ihij geld begon te ver
dienen belegde hij zijn geld in wol, geiten,
schapen en gewaagde speculaties in Trans
vaalse goudmijnen. Hij speelde op de beurs
en werd door zakelijk inzicht en stom geluk
fabelachtig rijk. Hij is een voorbeeld van
rijkaards, die hun fortuin zelf verdienden
door volhardend werken, steeds opnieuw
beginnen tot het hun voor de wind gaat.
En alles wat zij dan nog aanraken ver
andert in goud.
Zo was de -stichter van de bekende Bata-
schoenenfabrieken in Tsjecho-Slowakije de
zoon van een arme schoenmaker. Thomas
Bata begon als leurder voor zijn vader.
Langzaam rijpte in zijn brein de idee om
schoenen in massa te maken. De fabrieken
groeiden uit tot -geweldige complexen en
naast de fabricage nam hij ook de detail
handel ter hand. Tussenpersonen zocht hij
uit te schakelen door zijn grondstoffen zo
veel mogelijk zelf voort te brengen. Bata
opende 500 schoenwinkels, verspreid over
de hele wereld en al vóór de oorlog hadden
zijn fabrieken een productie van 30 millioen
paar schoenen per jaar. De 30.0000 mensen
in zijn dienst aten in Bata's restaurants de
producten van eigen landbouw-exploitatie
en de groot-industrieel kon op een paar mil-
lio enna niet zeggen hoe rijk hij was.
Men moet niet vergeten, dat een goede
eeuw geleden alles nog moest worden uit
gevonden en het waren de durvers van die
tijd welke gelegenheid kregen uitvindingen
te doen en te exploiteren. Een halve eeuw
geleden b.v. kon Henri Ford nog vele mil
lioenen verdienen met het bouwen van
auto's. Maar later kwam Walter Chrysler,
een zwerver, hem concurrentie aandoen.
DE ORGANISATIE VAN
BELANGSTELLING OOK
MINISTER ALGERA GAF
EERSTE KAMER.
De berichten die enkele weken geleden
werden gepubliceerd over de snode plan
nen van minister Algera hebben direct er-
zet gewekt in Zeeuwsch-Vlaanderen. Dit
verzet was echter aanvankelijk tot enkele
plaatsen beperkt, waarbij vooral het Land
van Hulst actief was. Het leek toen een
wat wild gedoe, maar gelukkig komt er nu
tekening in. Men is tot een actief protest-
comité gekomen, dat in alle plaatsen con
tacten heeft en de krachten van het verzet
weet te bundelen. Ook diverse organisatie's
steunen nu de zaak in landelijk verband.
De K.N.V.B. zal bij de overheid pro
testeren en heeft ook verklaard, wanneer
de minister niet van zijn rampzalige besluit
mocht terug komen, de clubs die gedupeerd
worden financieel te willen steunen.
Enkele bestuursleden van de K.N.A.C.
hebben zich ook persoonlijk van de toe
stand op de hoogte gesteld en het comité
toegezegd dat deze organisatie bereid is
het comité gastvrijheid te verlenen voor
een persconferentie na afloop van het on
derhoud met de minister volgende week
vrijdag. -
Minister Algera zelf heeft deze week bij
de begroting van Verkeer en Waterstaat
in de Eerste Kamer ook uitvoerig stilgestaan
bij de verenkwestie. Als Fries verklaarde
hij begrip te hebben voor de positie van de
DE PROTEST - ACTIE GROEIT.
VAN BUITENAF.
UITVOERIGE TOELICHTING IN DE
randgebieden, maar Zijne Excellentie was
toch ven mening dat Zeeuwsch-Vlaanderen
geen enkele reden tot klagen had. (Zijne
Excellentie kan dat beter maar niet in St.
Jansteen gaan vertellen, want dan zou het
zeker niet goed met hem aflopen
De minister becijferde dat in totaal na de
oorlog aan de veren over de Westerscihelde
een bedrag van rond 53 millioen is besteed,
waarin 24,8 millioen voor de tekorten op de
exploitatie van deze veren. Hij acht het
daarom verantwoord, dat tegenover deze
uitgaven en tekorten tarieven komen te staan
die redelijk zijn te noemen. En nu gaat het
er maar om wat men redelijk noemt
Wanneer straks een bu-sreisje met dertig
persconen van b.v. Axel naar Hansweert v.v.
ongeveer -hetzelfde bedrag vereist voor het
veer als voor de te rijden kilometrs, dan
valt het wel moeilijk dit redelijk te noemen.
Evenzeer als een expediteur na-ast de
vele wachttijden nu voor dagelijks over
zetten van trailers een extra bedrag van
10.000.— per jaar moet gaan neertellen.
En dat in een tijd van toenemende con
currentie en dalende conjunctuur.
De minister mag dan reeds veel voor
Zeeuwsch-Vlaanderen hebben gedaan, maar
wanneer hij nu de klok terug zet, is de
ramp dubbel zo groot. Niet alleen worden
de Zeeuwsch-Vlamingen in vrijwel alle op
zichten ernstig gedupeerd, maar bovendien
betekent het een groot verlies voor het van
particuliere zijde in de na-oorlogse tijd ge-
investeerde kapitaal, wanneer het contact
met overig Nederland nu kunstmatig wordt
bemoeilijkt.
Zeer bedenkelijk is ook in Ged. Staten
en bij de Kamers van Koophandel de mede
deling van de minister ontvangen, dat het
besluit tot verhoging van de veertarieven
in volkomen overeenstemming na onder
handeling als vrije mannen werd genomen.
Het feit dat de Staten en de Kamers van
Koophandel deze tarieven alleen maar nood
gedwongen hebben geaccepteerd na de
toezegging dat dan de tweede nieuwe boot
voor Breskens zou worden besteld, werd
daarmee genegeerd, terwijl de minister na
drukkelijk beweerde, dat dit verband niet
door hem zou zijn gelegd. Een mededeling,
die door de betrokken instantie's met ver
ontrusting is vernomen en waarop de Kamer
van Koophandel reeds heeft medegedeeld,
dat wanneer de minister hier bij zou blijven
zij zich nader zal moeten beraden over het
door haar in te nemen standpunt.
De mening die aanvankelijk vele leden
v,an de Eerste Kamer waren toegedaan dat
de nieuwe tarieven door de minister eerst
waren ingesteld na volledige overeenstem
ming met Gedeputeerde Staten bleek echter
te gaan wankelen, mede door het bezoek
dat' het College van Ged. Staten voor de
bespreking had gebracht aan de va-ste com
missie voor Verkeer en Waterstaat. De
minister zegde ten slotte toe, na hernieuwd
overleg met de Ged. Staten de Eerste Kamer
volledig te zullen inlichten.
Ook heeft de minister ondertussen tele
fonisch mededeling gedaan aan bet protest
comité bereid te zijn dit comité volgende
week vrijdag om half drie in audiëntie te
ontvangen.
PROTESTEN DUREN VOORT.
Ondertussen mag Zijne Excellentie dan
als Fries op zijn suk blijven staan, wij
hopen toch dat hij enige concessies za-'l
willen doen, want anders vrezen wïj dat de
goedmoedige Zeeuwsch-Vlamingen zich van
hun kwaadste kant zullen laten kennen.
Tegen de invoering van matige tarieven
op de eerst vrije veren, nu enkele jaren ge
leden, heeft men weinig gedaan. Fair-play
vond men het evenwel niet, dat toen de
eerder gedane belofte van vrije veren weer
werd ingetrokken. Maar men heeft het ge
accepteerd.
De voorstellen die nu zijn gedaan doen
echter de emmer overlopen en vooral de
grenskanters zijn zeer fel in hun actie s.
Reeds waren er plannen om des nachts
de grenspalen uit te graven en te verplaat
sen naar de Sclh.elde. Ook de kans op be
schadiging van de aanleginrichtingen er.
volledige stagnatie van de veren, wanneer
de minister bij zijn standpunt blijft, is niet
denkbeeldig. Het is zeker te hopen dat het
niet zo ver komt, want daarmee is niemand
gebaat en dupeert men alleen zichzelf. Het
is echter wel een bewijs dat de Zeeuwsch-
Vlaming diep gegriefd is door dit onrecht.
DE PROTESTRIT.
De aanmeldingen voor deelname aan de
protestrit stromen nu binnen. Reeds zijn er
enige honderden deelnemers geboekt en er
komen er dagelijks meer. Vooral uit de vlas-
streek, St. Jansteen en omgeving zijn al zeer
veel aanmeldingen binnen, terwijl ook in
West Zeeuwsch-Vlaanderen de zaak nu op
gang begint te komen.
Wanneer U zich nog niet hebt aangemeld,
doe het dan nu direct. U vergemakkelijkt de
organisatie en U helpt mede te bewijzen dat
werkelijk heel Zeeuwsch-Vlaanderen hevig
verontwaardigd is door de lichtvaardige
wijze waarop de regering 'haar beloften en
toezeggingen wegveegt, wanneer zij daar
lust toe heeft.
STAGNATIE OP DE VEERDIENST
PERKPOLDER-KRUININGEN.
In verband met ondehoudswerkzaam-
heden aan de aanleginrichting te Perkpolder
moet het m.s. „Dordrecht" zaterdag 7 juni
om 19.40 uur uit de vaart worden genomen
tot zondagmorgen 8.20 uur.
De maximum toelaatbare afmetingen der
voertuigen gedurende deze periode zijn
lengte 8 m„ hoogte 2,80 m en gewicht incl.
lading 10 ton.
De vaarten van Kruingen van 19.20 uur
en 20.20 uur en die van Perpolder Van
19.50 uur en 20.50 uur komen te vervallen.
Bij de overige vaarten in deze periode moet
op vertraging worden gerekend.
ABONNEMENTSPRIJSLowe nummer» 6 cent
Kwartaal-abrunement t
Axel binnen de kom 11,35 Andere plaatien f 1,73
Buitenland I 2,00
ADVERTENTIEPRIJS. 8 cent per mm.
Bi) contracten belangrijke reductie,
top «onden Mededelingen 20 cent per m.m.
Klein» idvertentlên (maximum 6 regels) 1-5 regel»
70 cent Iedere regel meer 12 cent extra.
D
Iin
;njv.jc v/uiJF' 3
