AXELSE COURANT
De toekomst aan de diesel?
Hoe is het in de wereld mogelijk
,Drie Fonteinen' bij Brussel.
in blijde Verwachting
J. C VINK
7pnlltV bestrijding
Frankering bij abonnement, Axel
ZATERDAG 1 MAART 1958
72e Jaargang No. 42
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
VERSCHIJNT IEL/ l WOENSDAG EN ZATERDAG
Drukker - UitgeefsterFIRMA J. C. VINK
Red. en Adm.: Axel, Markt 12, Tdl. 0 1155-646
HoofdredactieJ. C. VINK
FIRMA
Markt 12
AXEL
DE DIESEL WINT STEEDS MEER TERREIN.
Evenals in alle andere landen met een uitgebreid spoorwegnet, is in de Verenigde
Staten de spoorweg het voertuig van de vooruitgang geweest en heeft landloze
mensen gebracht naar een mensenloos land. Maar de wijze waarop dit stalen net
over het geweldig vasteland van Noord-Amerika tot stand is gekomen is niet slechts
maar doet ook veel van het heden begrijpen.
„typisch- Amerikaans
Amerika was als een reusachtige panne-
koek men durfde slechts aarzelend be
ginnen met aan de rand te knabbelen. Daar
om zetten zich ook de eerste pioniers in het
Oosten neer, het gebied van de grote steden
New York, Washington, Pittsburg, Boston.
In die randgebieden ontstonden ook de
eerste spoorwegen, die angstvallig „dicht bij
huis" schenen te blijven. Pas veel later, toen
de rijkdommen van het Westen zich ont
sloten, toen goud werd ontdekt in Californië
begon de eigenlijke overland-trek, waaraan
de spoorwegen een groot aandeel hadden.
Met ver vooruitziende blik begrepen de
kapitalisten, die de spoorwegplannen uit
broedden, dat ze moesten zorgen voor men
sen, die langs de lijn niet alleen woonden,
maar er ook producten verbouwden en vee
y/eidden, zodat vooral het goederenvervoer
voor de toekomst gewaarborgd was.
De grote propaganda voor de emigratie
naar Amerika werd dan ook vooral door de
spoorwegen gevoerd, die veelkleurige aan
plakbiljetten gebruikten om de pioniers naar
het land van beloften te lokken. De rege
ring had in de binnenlanden grond ter be
schikking gesteld de z.g. Homestead-Act
een goedbedoelde maatregel die tot enorm
misbruik, zwendel en diefstal heeft geleid.
De gouden spijker.
Een groots object was de bouw van de
geweldige Pacificlijn, begonnen vanuit het
Oosten door de Union en vanuit het Westen
door de Centraal Pacific. Op de plaats waar
voor het eerst twee van de speelgoedloco-
motiefjes uit die tijd hijgend en blazend el
kaar ontmoetten, werd een gouden spijker
geslagen. Als symbool had dit een tweeledige
betekenis. Niet alleen ging Amerika door
deze spoorweg en de andere die er na
volgden een gouden toekomst tegemoet,
maar voor de spoorwegexploitanten lag dat
goud al niet langer in de toekomst ver
borgen. Een deel er van hadden ze in feite,
het meest in figuurlijke zin geproken, reeds
in hun zak. De geschiedenis van de aanleg
der Amerikaanse spoorwegen is er een,
waarin het dollarteken schier in iedere ali
nea zou moeten voorkomen. Is thans in de
Amerikaanse politiek het vriendjes- en baan
tjessysteem nog zeer in zwang, vroeger was
dat veel erger. De spoorweg-ondernemers
zorgden er voor, dat ze de heren Congres
leden, de ministers, de hoge ambtenaren, die
ze nodig hadden, op een of andere manier
op hun „pay-roll" hadden, al was het maar
door grote pakketten aandelen te distribue
ren op de plaatsen, „waar ze het meest goed
deden".
Prof. Presser vertelt in zijn boek over
Amerika, hoe de spoorwegmaatschappijen
van staatswege vergoedingen kregen voor
iedere mijl spoorweg, die ze aanlegden.
Voor spoorwegaanleg door het vlakke
veld was dat 16.000, door heuvelachtig ter
rein 32.000 en door bergen 48.000 dollar
per mijl.
„Dit liep", zo vertelt Presser, „op tot 55
millioen, dank zij een geologische revolutie
van ongekende afmetingen, zo niet in de
bodem zelf, dan toch op de door de Cen
traal Pacific overgelegde kaarten, waarop
plotseling veel, zeer veel nimmer waarge
nomen bergen voorkwamen
Tientallen millioenen stonden op de reke
ningen der aannemers stromannen na
tuurlijk die nooit waren uitgegeven, maar
nochtans door een goedmoedig gouverne
ment werden uitbetaald.
400.000 km. rail.
Niet alleen de staat, maar ook het publiek
werd bezwendeld. Er werden overal spoor
wegen aangelegd en het eind was natuurlijk,
dat vele daarvan de strijd om het bestaan
niet meer konden volhouden, vooral toen de
groten zich steeds meer aaneensloten om de
kleintjes er uit te boren. Met de crisis van
1873 gingen alweer volgens prof. Presser
450 lijnen ter ziele, 40% van het totaal.
Binnen 15 jaar verdwenen meer dan vier
honderd maatschappijen met een kapitaal
van 2J^ millard. Het geheel is in handen
van particuliere maatschappijen, die zich
hebben verenigd in het Express Service
Systeem, geleid door het Railway Express
Agency. Vrachtauto- en luchtvervoer maken
hiervan mede deel uit.
En nu is er in de Verenigde Staten op
spoorweggebied een nieuwe revolutie aan de
gang de overgang van stoom op olie, van
de met steenkool gestookte locomotief naar
de gestroomlijnde Diesel.
Vele grote Amerikaanse maatschappijen
maken reclame in schattenverslindende kleu-
renadvertenties met hun prachtige gestroom
lijnde treinen, getrokken door Diesel-loco
motieven, waarin de reizigers alle comfort,
inclusief air-conditioning wordt geboden.
Die Diesel-locomotieven kosten een schep
geld, veel meer dan een stoomlocomotief,
maar in het onderhoud en het verbruik zijn
ze voordeliger. Nochtans, zijn niet alle maat
schappijen tot het gebruik van Diesels over
gegaan, al bestelde de New York Central
er indertijd 111 tegelijk voor 21 millioen
dollar. De Chesapeake Ohio bijvoorbeeld
zweert bij steenkool maar moet het ook
voor 80% van haar vrachtvervoer van de
kolenmijnen hebben. Dit leidt weer tot een
nieuw initiatief. De voorstanders van de
steenkool-boven-olie nemen thans proeven
met een moderne turbine-locomotief, die de
Diesel nog moet overtreffen in zuinigheid en
andere hoedanigheden en waarmee veel
reclame wordt gemaakt.
De toekomst aan de Diesel 1
Toch ziet het er op het ogenblik naar uit,
dat de Diesels het pleit winnen. Vooral
General Motors heeft zich op de fabricage
van de imposante Diesel-locomotieven ge
worpen en er indertijd niet minder dan 25
millioen dollar ingestoken om te onderzoe
ken, hoe deze vorm van tractie voor de
Amerikaanse spoorwegen aantrekkelijk kan
worden gemaakt. Een belangrijke stoot kreeg
dit initiatief toen G.M. tijdens de oorlog
grote opdrachten kreeg voor Diesel-loco
motieven voor de heroverde gebieden, ter
wijl de andere maatschappijen, die zich nog
steeds bij de stoomlocomotief hadden ge
houden, daar naast grepen. Thans zijn er
ruim 5000 Diesel-locomotieven in dienst,
waarvan zowat twee-derde door General
Motors is gebouwd.
Ondanks de grote ontwikkeling van het
vliegwezen en het interstate-vrachtvervoer
met de geweldige trucks eveneens Die
sels blijft het spoorwegvervoer in Ame
rika van het grootste belang en de gouden
spijker blijft nog immer het symbool van de
Amerikaanse spoorweg!
WEST-DUITSLAND IS HET RIJKSTE LAND VAN WEST-EUROPA
GEWORDEN.
We schrijven nu 1958 en in Europa is er
maar één land, dat er rooskleurig voorstaat.
Dat is de Bondsrepubliek. Nu zeggen de
financiële deskundigen, dat de regering in
Bonn de Mark zal moeten revalueren, maar
daar denkt men in Duitsland niet over.
West-Duitsland zou verder meer moeten
gaan importeren om op deze wijze even
wicht te brengen in het Europese bealings-
verkeer. Het is een situatie, die the man in
the street de ogen doet uitwrijven. Wat
Bonn aanraakt, verandert in goud en de
reserves hopen zich op. Alléén het grote
Amerika overtreft West-Duitsland nog in
de hoeveelheid reserves, maar dat is niet
verbazingwekkend. Men vraagt zich af hoe
het mogelijk is, dat een land dat de oorlog
verloor en dat stukgeslagen uit de strijd te
voorschijn kwam, zo snel tot herstel en
nieuwe bloei is gekomen.
De „Daily Mail" heeft enige tijd geleden
aan ditzelfde verschijnsel een uitvoerig ur-
tike lgewijd. Begrijpelijk, want vooral de
Engelsen begrijpen maar niet hoe de West-
Duitsers er zo vlug boven op gekomen zijn.
De t,.Daily Mail" slaat de spüker no de
kop, wanneer het blad zegt, dat West-Duits
land dit alles heeft bereikt door een com
binatie van geluk, bekwaamheid en mee
dogenloosheid. De Koreaanse oorlog bracht
Duitsland weer op de been.
De vloed van vluchtelingen uit Oost-
Duisland verschafte dit van nature reeds
ijverige volk een extra arbeidsleger, dat
graag bereid is lang te werken tegen wei
nig geld. Daarenboven kocht West-Duits
land zo weinig mogelijk in en verkocht het
zoveel mogelijk. Het subsidieerde de uit
voer en bemoeilijkte de invoer, al zal het
beide beweringen met kracht tegenspreken
en blijven tegenspréken.
Volgens de „Daily Mail" is West-Duits
land in gebreke gebléven zijn verplichtingen
van crediteurland na te komen. Engeland,
toen het in een soortgelijke positie ver
keerde, investeerde op grote schaal in het
buitenland, kocht van de wereld en ver
schafte anderen de middelen om zijn goe
deren te kopen. Dat is alles niet nieuw.
Het is vooral in Nederland bekend, 'dat
West-Duitsland onmiddellijk aan de slag is
gegaan om de rampzalige gevolgen van de
oorlog te boven te komen. De regering had
alles mee. Er is door iedereen onmogelijk
hard gewerkt en dat zal men blijven doen.
Op een of andere wijze heeft de regering in
Bonn de bevolking en heus niet alleen de
vluchtelingen er toe weten te krijgen
niets te vragen en alléén maar te werken.
Zo waren de Duitsers nu eenmaal en zo
zijn ze nog. Doe een beroep op hun werk
kracht in het belang van de Heimat en ze
zullen werken ten koste van alles. Dit ver
schijnsel ziet men overal in West-Duits
land. Van hoog tot laag. Een Duitse direc
teur van een groot bedrijf ergerde zich geel
en groen, toen hij tijdens een zakenreis in
Zweden ontdekte, dat zijn collega van een
even groot bedrijf in dat land om half negen
nog niet op zijn kantoor was.
„Hoe", riep hij uit, „wil men iets van het
land maken als de leiding van een bedrijf
slecht voorbeeld geeft." Het is zeer
simpel geredeneerd, maar de Duitsers ge
loven onvoorwaardelijk in het herstel van
hun land. Tjaen dit geloof is juist ge
bleken. De andere West-Europese landen
zien het met lede ogen aan. Ze kunnen het
Duitse paardenmiddel niet gebruiken, omdat
er eenvoudig niemand is, die dit genees
middel wenst te nemen. Dus zal men andere
wegen moeten zoeken. Welke? De .ex
perts zullen een antwoord moeten zien te
vinden op deze uitermate moeilijke vraag.
zo n
TOERISTISCH NIEUWS UIT BELGIË
EEN KAMPEERSTAD VOOR 21.000 BEZOEKERS VLAK BIJ
DE WERELDTENTOONSTELLING.
Op het domein „Drie Fonteinen" en aan
grenzende terreinen te Vilvoorde is vlak
bij de Wereldtentoonstelling een kamp in
gericht, dat plaats zal bieden aan 21.000
personen. Gerekend is op 15.000 kampeer
ders met een eigen uitrusting hetzij tent
of caravan op 6000 personen in groepen,
die in een tentendorp zullen overnachten en
op circa 400 bezoekers, die in „motoiles"
dat zijn tenten-motels kunnen worden
ondergebracht.
De Drie Fonteinen wordt herschapen in
een ware kampeerstad. Acht gebouwen be
vatten uitgebreide sanitaire voorzieningen
met aparte wastafels en douches en met
stopcontacten voor electrisch scheren. In
het kamp bevinden zich verder een reis
bureau ,een bank en wisselkantoor, tolken,
de P.T.T., een Rode Kruispost, politie, een
bevoorradingscentrum, brandweer, kinder
bewaarplaats en een restaurant met Jiar.
Toeristen met de fiets of trekkers kunnen
zich naar believen installeren op kleine wei
den. Automobilisten en motorrijders kunnen
een plaats zoeken naast de verschillende
wegen, die het kamp doorkruisen. Verder
is er nog een uitgestrekt extra-parkeerter
rein met een service-station. Een aparte weg
leidt naar het terrein van de Wereldten
toonstelling.
De prijzen bedragen 25 fr. voor een ver
blijf in het caravan- en tentenkamp per per
soon per dag, 5 fr. voor kinderen van 3
tot 10 jaar voor het parkeren van een
auto 20 fr„ van een motor 10 fr. en van
een autobus 50 fr. Voor het tentendcrp be
taalt men 35 fr. per persoon per dag (incl.
veldbed huurprijs slaapzak 10 fr.). Een
„motoile" voor vier personen kost 240 fr.
per dag. Voor groepen en voor een langer
verblijf gelden speciale voorwaarden.
„België - Viersprong van Europa".
Land in zakformaat.
Een handig boekje in zakformaat bevat
alles wat men als toerist in kort bestek voor
een tocht of een verblijf in_ België wil weten.
„België - voorsprong van Europa" heet dit
boekje.
Het bevat algemene inlichtingen over de
hotels, het verkeer en de douanevoorschrif
ten, Verder vindt men de rubrieken souve
nirs, folklore, kunststeden en musea, histo
rische kastelen en gebouwen, toneel en mu
ziek, casino's, beiaarden, grotten, abdijen,
begijnhoven, badplaatsen en waterkuur-
oorden, luchtsport, zeilwagens, roeien, golf,
wedrennen, vissen, wintersport, yachting,
landsciiappen en gastronomie. Zeer in het
kort zijn in elke rubriek de plaatsen ge
noemd, die een bepaalde attractie op dit
gebied hebben. Ten slotte worden nog een
aantal tips voor excursies gegeven.
Dit boekje is waarlijk „België in zakfor
maat", Men kan het aanvragen bij het Bel
gisch Verkeersbureau, Leidseplein 5-7 te
Amsterdam.
OOSTENDE
„Koningin der badsteden" steekt de
handen uit de mouwen.
In juni bezoek van Prinses Grace en
Prins Rainier.
Oostende bereidt zich al druk voor op het
bezoek, dat Prinses Grace en Prins Rainier
van Monaco in de tweede helft van juni aan
deze Belgische badplaats zullen brengen.
Grootse feesten zullen die dagen gevierd
worden.
Een groot nieuw feestgebouw aan de
Wapenplaats zal ter gelegenheid van dit
bezoek in gebruik worden genomen. Het ge
bouw is dan nog wel niet helemaal voltooid,
maar de ontvangsthal, de feestzaal, de toren
en het binnenplein met fontein zul'fcn in
juni toch gezien mogen worden. Tegen sep
tember zijn ook de bibliotheek, de disco
theek, het folkloremuseum en de jeugdlees
zaal geheel voltooid.
Oostende is trouwens op het gebied van
het bouwen bijzonder actief. Het nieuwe
stadhuis nadert zijn voltooiing. Aan het
einde van het jaar zal Oostende het jno-
dernste stadhuis van België bezitten.
Wat het toeristenseizoen betreft zet deze
Belgische badlpatas ook zijn beste beentje
voor in dit jaar van de Wereldtentoonstel
ling. Op de tentoonstelling zal| de „Koningin
der badsteden" met een paviljoen vertegen
woordigd zijn. Op eigen grond, op de ren
baan, in het feestgebouw en elders in de
stad biedt Oostende deze zomer zijn gasten
een uitgebreid feestprogramma. De beroem
de Watutsi-dansers uit Ruanda-Urundi, de
ruiters uit Saumur en befaamde muziek
corpsen, waaronder dat van de Garde Ré-
publicaine, zullen in juli en augustus op
treden. Vuurwerk en concerten komen veel
vuldig op het programma voor.
ABONNEMENTSPRIJS: Losse nummers 6 cent
Kwartaal-abonnement
&xel binnen de kom 2 1,55 Andere plaatsen f 1,75
Buitenland f 2,00
ADVERTENTIEPRIJS: 8 cent per
Bij contracten belangrijke reductie
hip «onden Mededelingen 20 cent per
Klein*. kdvertentlën (maximum 6 regels)
70 cent iedere regel meer 12 cent
Zo heet het Doktersboek met èlle raad voor
Moeder en Baby. Gratis bij de Babyderm
Super-Babyset, waarin poeder - zalf olie
zeep - shampoo, f 5.90. Weten is gerust zijn.
JVB na f ma m
fivj* Terugkeer van zelfvertrou
wen en arbeidsvermogen. Verdwijning
van angst, onrust en gejaagdheid.
Mijnhardt's Zenuwtoblett-sn
