AXELSE COURANT De aardappel en haar verwerkingsindustrie. Van handschrift tot schrijfmachine. J C VINK Frankering bij abonnement, Axel ZATERDAG 22 FEBRUARI 1958 72e Jaargang No. -40 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN VERSCHIJNT IEDf E WOENSDAG EN ZATERDAG Drukker - UitgeefsterFIRMA J. C. VINK Red. en Adm.Axel, Markt 12, Til. 0 1155-646 HoofdredactieJ. C. VINK Ideaal voor ieder die brieven schrijft! vrijgegeven voor afzet naar veehouders uit alle delen van het land. Regelmatig liggen schepen gereed om ladingen daarvan mee te nemen. Het meelwater wordt na ettelijke reini- DE NEDERLANDSE AARDAPPELMEELINDUSTRIE, 'S WERELDS nenJ g estuur d^n^eirolgensc 'vb GROOTSTE INDUSTRIE IN HAAR TOTALITEIT, WERD GEHEEL purificators door moderne luchtdrukring- VERNIEUWD. drogers verwerkt. Dan wordt het gebuild, afgewogen en opgeslagen. De Zeeuwse klei-aardappel heeft' in binnen- en buitenland haar naam verworven pa(. j,. het korte verhaal van een geheel als volksvoedsel bij uitstek. Ook voor de eigen aardappelteelt in vele landen is de gemoderniseerde verwerkingsmethode, die pootaardappel uit onze eigen streek veel gevraagd. De aardappelteelt, -handel en m£n nu toepast Wat is hier alles de laatste -export is een welvaartsbron voor Zeeland en in het bijzonder ook voor Zeeuwsch- jaren veranderd. Taken, die vroeger door Vlaanderen. Het is daarom wel eens interessant te weten, hoe ook de industrie-aardappel uit de noordelijke veenkoloniën in andere vorm tot de volkswelvaart bijdraagt. Bij „Onder Ons" in De Krim gaat een groot deel der aardappelmeelproductie als cdelstijfsel en andere producten, naar vrijwel alle landen der wereld. Uiterste krachtsinspanning van de boer, om vuil in de aangevoerde aardappelen te voorkomen, werd dan ook wel heel (na drukkelijk van de leveranciers gevraagd. N.O. Overijsel en Z.O. Drente zijn ge bieden waar veel aardappelen worden ver bouwd. Het zijn niet meer alleen de veen koloniën, waar men de laatste jaren de aard appelproductie sterk moest inkrimpen we gens aardappelmoeheid, ook de es- en andere zandgronden uit deze contreien leveren een hoge aardappelopbrengst, zodat de aard appelmeelfabriek voor deze gebieden uiter mate belangrijk is. Nu de aardappelmeelfabriek „Onder OnS" geheel is vernieuwd heeft men de aandeel houders en belangstellenden in de gelegen heid gesteld kennis te nemen van de tot stand gebrachte verbeteringen. Eén dezer excursies hebben we meegemaakt om daar door heel beperkt nog - iets te begrijpen van het enorme werk, dat in zulk een onder neming wordt verricht. De verwerking. Wanneer de bezoekers zich voor de aan vang van de excursie hebben verzameld in de ruime kantoren der fabriek, dan wordt er eerst een uiteenzetting gegeven over de tegenwoordige gang van zaken. In ons ge val was het de heer van Faassen, die een duidelijk overzicht gaf over de verwerking. De aanvoer der aardappelen is in de na oorlogse jaren radicaal veranderd. De aan voer per schip is tot de helft teruggelopen, daar de resterende helft wordt aangevoerd per as. De grote hijskraan voor de fabriek neemt met een prachtige regelmaat zijn grote happen uit de gereed liggende sche pen en in enkele uren tijds is weer een schip gelost. Maar daarnaast heeft men enorme bunkers gebouwd .waarin men de vooraf op de weegbrug gewogen ladingen uitstort en afzonderlijk onderzoekt op onderwaterge wicht en vuil. Een interessant gezicht is dat. De aardappelen, die op een helling zijn uitgestort, worden regelmatig met water naar beneden gespoten om daar hun weg te vinden in de alles meesleurende transport wormen, waarna ze de stenenvanger pas seren. Daar staat men ineens voor het nieuwe probleem van de aardappelmeelfabrieken. Aanvankelijk moest er op een redelijke wijze gezorgd worden voor aanvoer van behoor lijk schone aardappelen. Maar een beetje zand kan in het water nog wcj1 wegge spoeld worden. Dat kost niet zoveel energie. Erger is het met de stenen. Maar de meest gehaaste aardappelraper paste wel op, dat hij geen stenen in zijn korf meeraapte, want die zijn zwaar en dat gewicht moet nutte loos worden verwerkt. Maar die domme rooimachine kan als regel geen steen van een aardappel onderscheiden en het ge volg om de fabriek legt men bestratin gen aan van aldus aangevoerde stenen, die door hun meerdere gewicht wel voor een groot deel in de stenenvangers met hun kolossale waterspuitinrichting, worden be waard. Maar wanneer er dan nog een enkele overblijft, dan kan die de grootste nadelen veroorzaken. Een machtige pomp-installatie stuwt de aardappelen dan omhoog en op grote afstand verder de fabriek in. De directie zag zich genoodzaakt om strenge maatregelen te treffen. Een drastisch boetestelsel voor vuil werd ingevoerd. Daar bij bleek, dat de landbouwers heel vaak ter goeder trouw waren. Zo kreeg men dezer dagen een vracht aardappelen aangevoerd, die zulk een hoog percentage stenen be vatte, dat ze werd geweigerd. Een paar uur later kwam de boer met nieuwe ladingen, die hij nu uiterst nauwkeurig had laten sor teren. „Nu zit er toch ook vast geen steen meer in," verklaarde hij met vaste overtuiging. Maar toen men ze ginig verwerken via de stenenvanger bleken er nog best een paar procent steen in te zitten. Wasbeurten. Enorme wasbeurten volgen, waarbij het verdere lichtere vuil verdwijnt en zelfs nog wordt nagesorteerd over grote zeven, waar aan onafgebroken enkele mannen werkzaam zijn. Vooral op cokes, dat zich blijkbaar ook nogal in de aardappelgronden bevindt, zijn de sorteerders gebeten, omdat dit het pro duct ten zeerste schaadt. Uiteindelijk komen de aardappelen in de automatische weeg machines, waarnaast de wegers bezig zijn met het nemen van monsters ter bepalng van het zetmeelgehalte. Gewicht en zetmeelgehalte bepalen ten slotte de uitkering. Daarom heeft men hier ook uitgebreide maatregelen genomen voor een zeer nauwkeurige bepaling van deze gewichten. De wegers zijn beëdigd en aan gesteld door het bestuur der controle-ver eniging. Een verder rondigang door de fabrieken was uiterst belangwekkend, maar we zouden ettelijke kolommen moeten vullen om daar- gie op te wekken. tijd- en plaatsrovende omvangrijke installa- tie's werden verricht, gebeuren nu door middel van hypermoderne machines .welker bewerkingsmethodes het eindproduct nog belangrijk ten goede komen. Bovendien heeft deze nieuwe methode de verwerking aanzienlijk voordeliger doen worden, door dat machines nu ontzaggelijk veel handwerk vervangen. Alles met olie. Op een rijtje staan daar in het machtige ketelhuis een zestal enorme ketels. Vroeger was het daar een drukte van belang. Vooral in de tijd toen de kolen schaars waren en de turf laag in prijs was, vroegen de vuur haarden onder die machtige ketels veel ener gie. Onafgebroken werden de scheepsla dingen turf dan aangevoerd en rappe han den mikten de turven dan in de brandhaard. Ook toen er kolen werden verwerkt was het nog een regelmatige arbeid voor meer dere stokers. Nu is dat alles veranderd. Eens per week voert een olietanker de olie aan. In ander half uur tijds wordt deze leeggezogen, waar bij de voorraad in de beide tanken, die elk honderd ton kunnen bevatten, wordt opge slagen. Vanuit die tanken wordt de olie weer geheel automatisch naar de vuurhaar den aangevoerd, waarvan nu maar enkele in gebruik zijn. Deze stookgelegenheid maakt het mogelijk, om per ketel veel meer ener- van een enigszins bevattelijk beeld te geven en dan zou het nog een dorre opsomming zijn. We beperken ons dus. Via snel rond draaiende trommels met scherpe zaagjes wordt alles fijn geraspt. Dan volgt de af scheiding door de moderne Roto. Het meel water komt afzonderlijk en de overblijvende pulp wordt na een hernieuwde bewerking Keurig ziet alles er nu in dat ketelhuis uit. Zelfs de stoker heeft geen oude plunje meer nodig en de zwarte werker van voor heen heeft een gedaanteverandering onder gaan. Wanneer hij heel nauwkeurig werkt, dan maakt hij zijn handen bijkans niet meer vuil, want hij heeft weinig meer te doen dan de verschillende instrumenten te bedienen. ONZE MODERNE SCHRIJFMACHINE HAD MEER DAN ÉÉN UITVINDER NODIG. De typiste achter haar schrijfmachine meent misschien, dat hetgeen waarmee ze haar brood verdient een normale uitvinding van de laatste tijd is. Laten we haar dan meteen uit de droom helpen nu de schrijf machine zijn tweehonderd en vijftigste ver jaardag viert. En ook voor 250 jaar hebben zich hon derdtallen het hoofd gebroken om een ma chine uit te denken, waarmee het mogelijk werd het schrijven met de hand mechanisch te doen. Reeds sinds het midden der 17e eeuw zijn niet minder dan 51 bekend ge bleven uitvinders bezig geweest een derge lijke machine te vervaardigen. De geboort'j. In het jaar 1707 vroeg de Engelse inge nieur Henry Mill patent aan op een apparaat dat hij bij zijn aanvraag omschreef als „Een machine om afzonderlijke letters na elkaar op perkament te zetten en wel zo duidelijk, dat men het niet van boekdruk kan onderscheiden." De aanvraag werd echter afgewezen. Maar Henry Mill begon opnieuw te experimen teren. In 1713 zond hij opnieuw een aan vraag in en in 1714 werd hem het patent verleend. Henry Mill kreeg tientallen navolgers, o.a. Von Knaus, directeur van het natuurkundig laboratorium in Wenen, graaf Von Neip- perg, eveneens uit Wenen en de Zwitser Louis Jaquet. Intussen slaagde Pellegrino di Castelnuova er in een schrijfmachine te ver vaardigen voor zijn blinde- vriendin, de gravin Carolina di Fivizzono. Tot dan toe waren de machines niet veel zaaks zonder inktlint en de letters kwamen schots en scheef op het papier te staan, om van de vegen en krassen maar te zwijgen. Bovendien was het heel ingewikkeld en ver toonden zij een wirwar van draden. Sommi gen waren zo groot als een piano. Hoewel er dus nog geen sprake was van een zake lijke briefwisseling was het begin in ieder geval gemaakt. Hoofdletters. In 1829 vroeg de Amerikaan William Burt uit Detroit een patent aan op een door hem ontworpen schrijfmachine die naast gewone letters ook hoofdletters bezat. En tien jaar later, in 1839, was dit nog de grootste be zienswaardigheid op een tentoonstelling te Washington. Maar nog steeds was het eind resultaat een smoezelige, bijna onleesbare brief. Een nieuwe weg werd ingeslagen in 1830 door Freiherr Von Drais, dezelfde uitvinder die ook de loopfiets op zijn naam had staan. Zijn schrijfmachine was ook nog wel geheel van hout, maar al veel kleiner van formaat. In de bij de machine verstrekte handleiding kon men lezen „Om nu letter voor letter te schrijven moet de schrijver, die zittend de machine op zijn schoot, of zittend op een laag tafeltje met twee goede armleuningen FIRMA Markt 12 AXEL de machine tussen zijn benen heeft, slechts de betreffende lettertoetsen licht neerdruk- 'ken om te zorgen dat de verlangde letter op het zicht in de machine automatisch af drukt. Zo kan men er al een grote snelheid mee bereiken." Het inktlint. Men moet zich niet te veel voorstellen van die snelheid. In grote trekken kwam het hierop neer dat de houten kast voorzien was van een stel pianotoetsen waarop men licht spelen moest, alzo mesjes neerdrukkend op een stuk papier, dat voortbewogen werd door een uurwerk. Nu had Von Drais de omvang van de schrijfmachine wel behoorlijk verkleind, doch het was hem onmogelijk gebleken het vol ledige alfabet er in te verwerken. De toch al zo lange weg ngar de volmaakte schrijf machine was nog niet ten einde. Een nieuwe stap in de goede richting deed de Italiaanse rechtsgeleerde Giusseppi Ra- vizza in 1855. Zijn maaksel was een tame lijk goede machine, met als grootste ver dienste een alleszins gelijkmatig schrift. Ravizza doopte zijn machine met de naam Cembaloscrinavo. Steeds meer verbeterde hij zijn machine. Jaren later kwam hij aan het tiklint, eerst van papier, toen van zijde en daarna met anilineverf. Een omwenteling bracht ook de Deense dominee Johan Hansen, omstreeks 1867, met een machine, die volledig zichtbaar schrift had. In het museum te München be vinden zich nog enkele van deze machines. Het carbonpapier. Nog steeds bleef de burger er vast van overtuigd dat een goede kantoorman met de hand schreef. Tientallen bedrijven bleven zich dan ook hardnekkig verzetten tegen de - schrijfmachine. Doch ook de mooie hand schriften hadden hun tijd gehad. Het zaken leven werd te druk om nog mooi te kunnen schrijven de sierlijke krullen gingen er af omdat men sneller schrijven moest en ten slotte werd ook aan leesbaarheid ingeboet. Het carbonpapier zou echter aan de schrijfmachine een algemener gebruik ver zekeren. Want de kans op het verkrijgen van geheel gelijke copieën zonder inspan- nin g enweinig kosten werd van doorslag gevende betekenis. Massaproduct. De volledige doorbraak van de schrijf machine bracht de Amerikaan Sholes, uit Pennsylvania. Ook Sholes ontwierp een machine maar verkeerde regelmatig in geld gebrek. Daarom schreef hij een zekere Den smore om hulp. Deze zond hem voorlopig 600 dollar. Later stak Densmore heel zijn vermogen in het ontwerp. Sholes maakte het ene model na het andere en steeds gingen zijn machines er op vooruit. Maar rijker werd hij er niet van. Want Densmore kon de geniale maar arge loze uitvinder zo om de tuin leiden, dat hij ten slotte de uitvinding financieel alleen in zijn macht kreeg en zich daarmede wendde tot de firma Remington. Na lang wikken en wegen besloot Reming- ton over te gaan tot de massaproductie van schrijfmachines. De eerste kwamen in 1877 op de wereldmarkt. Sindsdien loopt het aantal schrijfmachines in de millioenen. En nog steeds wordt een grotere vervolmaking betracht. Niet alleen inzake de gebezigde grond stoffen, bouw en uitrusting, maar ook in leesbaarheid en snelheid. Mogelijk breekt zelfs de tijd aan, dat men de tekst slechts behoeft te denken en de overzetting in ge typte letters zó plaats vindt. Ben van Brabant. Na gedane arbeid is het zoet rusten, zegt het spreekwoord. Zeker is, dat deze twee landbouwers naar huis gaan, maar niet, of dat met een achterop komende fietser het ge val is Zo'n hooivork is maar een stekelig geval. Voorkom alle narigheid en wikkel er een zak omheen, zoals de man naast U gedaan heeft met zijn zeis Copyright Verbond voor Veilig Verkeer. ABONNEMENTSPRIJS: Losse nummers 6 cent Kwartaal-abonnement r (xel binnen de kom 11,55 Andere plaatsen f 1,75 Buitenland i 2,00 ADVERTENTIEPRIJS: 8 cent per Bi] contracten belangrijke reductie, Inp tonden Mededelingen 20 cent per Klein». ïdvertentiên (maximum 6 regels) 70 cent Iedere regel meer 12 cent

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1958 | | pagina 1