UIT ONZE OMGEVING
AXEL
SLUISKIL
FILMNIEUWS
VOETBAL-OVERZICHT
SPURT OM DE LEIDING.
Z.V.U. - TONEELAVOND.
Toneelgroep „Puck" gaf Zeeuwse primeur
van „Taloelah".
Voor een uitstekend bezette hoewel niet ge
heel gevulde -zaal trad dinsdagavond in „Het
Centrum" alhier de Toneelgroep „Puck op met de
komische thriller in drie bedrijven van de Engelse
auteurs Arnold Ridley en Marij Cathcart Borer onder
de merkwaardige naam „Taloelah Deze opvoering
was de eerste in Zeeland van een vierdaagse tournee.
Na Axel volgen Zierikzee, Middelburg en: Goes.
Met dit stuk voor het voetlicht te brengen heeft
de Z.V.U. hier ter plaatse voor dit seizoen een uit
stekend debuut gemaakt.
Het ganse gegeven speelde zich af aan de voor
avond van Kerstmis en stond dan ook kennelijk in de
specifiek Engelse sfeer van dit jaarlijkse hooggetij.
Een drietal bejaarde besjes, gezamenlijke bewoners
van een aantal vrij primitieve zolderkamertjes, nage
noeg onder éénzelfde dak, vermeien zich in de be
loofde geneugten van de bediening op een gearran
geerde liefdadigheidssoirée voor ouden van dagen.
Doch ze worden wreed in hun illusie s gestoord door
de aanzegging van huurverhoging door hun humeu
rige en inhalige hospita, ingaande nog wel op de
Kerstdagen. Deze hospita heeft het vruchtgebruik
van het ouderwetse huis dat haar echtgenoot haar
naliet. Zij is medebewoonster van een gedeelte er van,
samen met een jeugdige en allerliefste stiefdochter.
De tijding van de huurverhoging heeft een nood
lottige invloed op de drie voorbeeldig getypeerde
buurvrouwtjes en vergalt de sfeer van de zo wijdings
vol met klokgelui en koorzang ingezette avond.
Mr. Fawcett (Herman Bouber) die op echt Engelse
djze kwistig is met zijn cadeautjes en ondanks zijn
even kruisjes nog een oogje blijkt te hebben op de
veel jongere huisjesmelkster komt op bezoek en als
crote verrassing wordt aan de gastvrouw, die het
.aar armpjes heeft een Kerstpakketje bezorgd, dat als
traditionele jaarlijkse surprise ditmaal ook een paar
hesjes whiskey bevat. Weer leeft de vreugde op,
totdat de jobstijding komt dat de lievelingspoes, het
oeteldier van miss Geldsworthy (Aaf Bouber), dood
in, haar mandje gevonden is. Droefheid, opschudding
en als slot de voor de hand liggende conclusie van
iiss Prendergast, dat de arme „Taloelah vergiftigd
jet zijn en door niemand anders dan de kwade genius
de huiseigenares, heeft dit tot gevolg
Dit vermoeden wint veld en wordt voor het emi
nent gecreëerde drietal wetenschap als uit de mond
van de jeugdige jaenr.ette vernomen wordt dat ze
diezelfde ochtend in een apotheek zink-sylphyde heeft
gekocht voor haar stiefmoeder om er ratten mee te
vergiftigen.
Als het meisje ter overtuiging het schaaltje met
ater haalt waarin de substantie is opgelost, is elke
ij fel weggenomen en de weduwe Prendergast oppert
het idee een gedeelte van de whiskey te vermengen
met de vergiftigde vloeistof, nadat ze eerst met sterk
„gemengde" Kerstgevoelens geproefd hebben van het
geestrijke vocht. Na deliberatie hierover komt men
tot het besluit de aangesproken fles in het keuken
kastje van miss Bowering (Sara Heyblom) te plaat
sen, daar men weet dat de eigenares van het huis
steevast rondsluipt tijdens de afwezigheid van de be
woonsters en gewoon is wat van haar gading is weg
te nemen. Toch bekruipt tijdens een korte afwezigheid
van miss Prendergast de twijfel de oudjes en na heel
wat gekibbel zal men de flessen toch maar liever
verwisselen.
Als na de kerkgang op de stemmingsvolle avond
het drietal is weergekeerd van de gezellige bijeen
komst wordt het ganse huis in rep en roer gebracht
door de ontdekking door de jeugdige Jaennette dat
naar stiefmoeder dood in haar kamer wordt aange
troffen. Op advies van de jonge dr. Brentwood zal
en direct de justitie in dit geval mengen en de con
clusie van de medici luidt onverdeeld dood door
vrgiftiging. Een spannend verhoor volgt. De ver
wikkelingen door de verschillende verklaringen schep
en een situatie dat de toeschouwer zich afvraagt hoe
dit alles zal aflopen, aangezien zelfs de dochter niet
buitenverdenking valt, totdat na een fonkelende dia
loog miss Prendergast de leider van het onderzoek,
nspecteur Bruton, weet te overtuigen dat mrs. Trel-
lington door haar eigen vergif te hebben gedronken
zichzelf ongeweten de dood op de hals heeft gehaald!.
Daaro pvolgde de ontknoping waarbij de jonge dokter,
die ernstig verliefd is op de aanvallige stiefdochter,
niet in zijn vertrouwen blijkt teleurgesteld en Amor
aan het geheel dan toch ook het onmisbare tintje geeft.
Het knap geschreven stuk werd met veel talent
vertolkt en ongetwijfeld is het succes voor een groot
deel te danken aan de meesterlijke regie van Eric
an Ingen. Ook het zeer verzorgde decor droeg in
belangrijke mate bij tot het succes van deze voor
stelling, die besloten werd door de aanbieding van
bloemen aan de vijf dames van het ensemble.
ORGELCONCERT KENNETH GOODMAN.
Het donderdagavond in de Ned. Herv. Kerk alhier
gegeven orgelconcert door Kenneth Goodman, de Ame
rikaanse neger-organist, mocht zich in de belang
stelling van een 300-tal muziekliefhebbers verheugen.
Voor een musicus van internationaal formaat, die een
vermaardheid bezit niet alleen in Amerika maar thans
ook door zijn nu ingezette Europese toumée, vonden
we eerlijk gezegd deze belangstelling niet zo indruk
wekkend en hadden we zeker op een dubbel zo grote
opkomst gerekend.
Ds. Pennings leidde de gevierde organist met een
bondig welkomstwoord in en kondigde telkens de door
de neger-kunstenaar te spelen nummers aan.
Ter inleiding vertolkte deze allereerst het Wilhelmus
dat staande werd aangehoord en door de bijzondere
vertolking diepe indruk maakte.
Onmiddellijk hierna volgde een improvisatie van
de 19e Psalm naar bewerking van een Italiaans meester,
die evenals een tweetal koraalbewerkingen, waarvan
allereerst „Komt allen deze dag" en daarna het be
roemde „Dochteren Sions" van Handel, diepe indruk
maakten. Een symphonische vertolking van J. S. Bach,
alsmede een 16e eeuwse compositie werden daarna
ten gehore gebracht.
orgelrepertoire werd voor de pauze besloten met een
Fuga in G mineur en het bekende Concerto no. 2
van Georg F. Handel, het laatste verdeeld in allegro,
adagio en allegro ma non presto.
Diep onder de indruk van de bijzondere virtuosi
teit van deze talentvolle kunstenaar brak daarop na
dat deze een vol uur zijn talenten hid doen horen,
een korte pauze aan .waarin tevens de gelegenheid
gegeven werd verzoeknummers op te geven voor de
tweede helft van het programma.
Ook het tweede gedeelte van deze zeldzame avond
was gewijd aan een gedeeltelijk klassiek getint pro
gramma. De bijzondere improvisatorische talenten van
deze organist kwamen nog tot hun recht door het
bekende „Largo" van Handel. Een impressie tijdens
zijn Kopenhaags optreden ontstaan, werd daarop ge
volgd door het zingen, van enige spirituals, waarvan
de inhoud werd vertaald. Gevraagd waren o.m. com
posities van Cesar Frank, maar wel zeer in het teken
van de belangstelling stond de vertolking van een
Nederlandse volksliederen-potpourri, waarin „Merck
toch hoe sterck" en „Wilt heden nu treden" uit „Va
lerius' Gedenckclanck" een diepe indruk maakten.
Ook het echte volksliederen-metier was hierbij niet
vergeten zoals het allerliefste „Hoort gij hoe het
klokje", e.a.
Met een duizenden jaren oud lied dat door ds.
Pennings ook nog in het Engels werd voorgelezen
werd daarop deze unieke avond van orgelkunst be
sloten.
De muziekliefhebbers uit Axel en omgeving hadden
ruim twee uur alng genoten van de grote talenten
en eminente improvisatorische gaven van een kunste
naar die door de Goddelijke vonk van het genie be
zield, zijn medemensen tot edeler gevoelens vermag
te wekken.
Een. unieke belevenis in de doorgaans niet zoveel
biedende Axelse muziekwereld, die door te velen was
verzuimd.
DE VERKEERSCURSUS.
Voor belangstellenden brengen wij hiebij nog gaarne
in herinnering dat de aangekondigde verkeerscursus
een aanvang neemt op maandag 11 november a.s.
des avonds om 8 uur in het bovenlokaal van de
voormalige openbare lagere school, ingang Kerkdreef.
Opgaven voor deelname worden aangenomen ter
gemeentesecretarie en bij de Rijkspolitiekazerne.
JAARVERGADERING K.V.P.
Voor de alhier door de afdeling Axel van de
K.V.P. belegde jaarlijkse algemene vergadering be
stond een behoorlijke belangstelling.
In zijn welkomstwoord wees de voorzitter, de heer
Kesbeke op het feit dat de verkiezingen van het
volgend jaar een grote inspanning en een eendrachtig
samengaan in de K.V.P.-gelederen zullen vereisen.
De secretaris de heer Fermont toonde met zijn be
schikbare cijfermateriaal aan dat de Axelse kiezers,
uit K.V.P.-oogpunt bekeken zeer goed stemden. Er
was slechts een kleine teruggang van leden te con
stateren, hetgeen mede zijn oorzaak waarschijnlijk ge-
vond enheeft in de verhoogde contributie en vertrek
naar elders. De afdeling Axel telt thans nog ruim
125 leden.
Ook als penningmeester kon de heer Fermont gun
stige berichten brengen. Er is een kassaldo van 117.-.
Bij de candidaatstelling voor de provinciale staten
werden de volgende personen voorgedragen R. van
Acker Adriaansen, E. van Bellegem, G. Dikötter,
W. Colsen, Sas van Gent, W. Colsen, Hulst, J. van
Dongen;, W. Lockefeer, E. Mees, L. Rammeloo,
E. van Ruymbeke Vader, P. Vercauteren en J. v. d.
Voorde.
„CONCORDIA'S TONEEL-ENSEMBLE" IN
„HET EENZAME HUIS",
Reeds eerder maakten wij melding van de opvoering
te Axel van dit buitengewone toneelspel, dat berust
op een ware gebeurtenis, die zich in 1954 heeft af
gespeeld in Austin (Minneapolis) in de Verenigde
Staten. Wij beloofden toen nog nader op dit bijzondere
stuk te zullen ingaan, waaraan wij thans gevolg geven
door de inhoud en strekking van het spel hier in het
kort weer te geven.
Bill Bryan en Lester Fontaine zijn twee jongemannen
die in de slums van New York geboren werden. Door
de sociale misstanden, die daar heersten, kregen zij
een volkomen verkeerde opvoeding, zodat ze reeds
op zeer jeugdige leeftijd in een gesticht terecht kwamen.
Eenmaal de kinderschoenen ontwassen blijken ze,
ondanks hun verblijf in het gesticht niet in staat op
eigen benen te staan, ten gevolge waarvan ze op het
pad der misdaad belanden.
Tijdens een van hun overvallen op een warenhuis
wordt Lester aangeschoten door een politie-agent. De
beide jongemannen slagen er echter met behulp van
een gereedstaande auto in te ontsnappen. Ze stoppen
bij een afgelegen huis en vragen, de eerst niets ver
moedende vrouw des huizes, June Jarecki genaamd, om
onderdak en hulp. Als June de gewonde Lester be
gint te verzorgen, bedreigt Bill haar in zijn angst
en zenuwachtigheid met een revolver. Ondanks alle
bedreigingen weet zij echter haar kalmte te bewaren
en Bill te overreden zijn revolver weg te steken.
Daar de toestand van Lester zeer ernstig is, be
sluiten ze een dokter te laten komen. Bill is namelijk
doodsbang, dat hij zijn enige vriend en steun in dit
misdadige leven zal verliezen. June wijst hem er op,
dat hij op God moet leren vertrouwen, ook in deze
droevige omstandigheden, zodat hij nooit alleen zal
komen te staan. Bill zelf is echter zo pessimistisch,
dat hij niet kan geloven na al zijn misdaden ooit nog
een gelukkig leven te zullen kunnen leiden.
Met haar kalm en beheerst optreden, probeert June
hem telkens weer van zijn verkeerde gedachten af te
brengen. Ze wil hem duidelijk maken, dat er ook voor
een misdadiger, die berouw krijgt over zijn zonden,
zeker nog een kans bestaat een gelukkige toekomst
te vinden.
Schitterend zijn de dialogen tussen de ruwe Bill en
de rustige kalme huisvrouw June. Ontroerend zijn de
scène's tussen de twee ontspoorde jongens, Bill en
LesterBill, die geen hoop meer in het leven
ziet en de dodelijk gewonde Lester, die een nieuw
hoopvol leven wil beginnen maar niet meer kan
Zo voert het stuk tot een climax dat in het derde
bedrijf haar hoogtepunt bereikt, maar waarvan wij de
dramatische ontknoping hier niet willen verklappen.
zich met een uitgebreide rolbezetting rond deze drie
hoofdpersonen afspeelt.
Er worden kosten noch moeite gespaard om dit
stuk werkelijkheidsgetrouw voor het voetlicht te
brengen. Zo heeft een speciale technische staf zater
dag j.l. in plan-Oost opnamen gemaakt op een band
recorder opnamen, gemaakt van aanrazende en plot
seling remmende auto's met gierenae banden en sirene-
geloei van politie-auto's.
Verder wordt de belichting van het toneel bestu-
duurd, daar deze mede de juiste sfeer moet helpen
scheppen, speciaal in enige „flash-backs" door middel
waarvan een terugblik wordt verleend op het milieu
dat o.a. de oorzaak werd van de misdadige aanleg
van deze jongelui. Waarschijnlijk wordt hiervoor ge
bruik gemaakt van schijnwerpers.
De uitvoeringen vinden plaats op 12 en 14 november
en toegangsbewijzen zijn te verkrijgen op de dagen
der uivoeringen des avonds aan de zaal.
PREDIKBEURTEN.
Zondag 10 november 1957.
Ned. Herv. Kerk. 10 uur Ds. P. J. Pennings, 2.30
uur Vicaris S. den Blaauwen.
Geref. Kerk. 10.30 uur en 3 uur Ds. A. Kuiper
(let op de aanvangsuren van beide diensten).
Geref. Kerk (Pironstraat)10 uur en 3 uur Ds.
G. M. W. Steen, van Marknesse.
Geref. Gemeente. 10 uur en 2.30 uur Leesdienst.
ZONDAGSDIENST ARTSEN.
910 november Dokter K. Boor.
DOOR RIOOLGAS BEDWELMD.
Drie employé's van de A.C.Z., beter bekend als
de „Cokersfabriek" te Sluiskil zijn woensdag door
gassen, die uit de kelder cnder het hoofdkantoor
opstegen, bedwelmd. De drie slachtoffers moesten
worden overgebracht naar het ziekenhuis te Sluiskil.
Twee van hen konden na te zijn behandeld echter
al weer naar huis terugkeren. De derde liep toen hij
bewusteloos ineenzakte een hersenschudding op.
In het hoofdkantoor bespeurde men het eerst de
onwelriekende gassen, die afkomstig bleken te zijn
uit de kelder onder dit kantoor. De onderchef van
de werkplaats, de heer R. de Graeve, werd 'gewaar
schuwd en ook de heer Brakman van de technische
dienst had de „vieze lucht" inmiddels opgemerkt en
ook deze stelde daarom een onderzoek in, waarvoor
hij zich eveneens naar de kelder begaf. Beiden keerden
evenwel niet terug uit de kelder. De damp werd
steeds dichter en de „stank" ten slotte onverdragelijk
toen een derde lid van het personeel, de heer de
Wolf aanstalten maakte om in de kelder af te dalen.
Hij bereikte die echter niet meer, maar verloor, ter
wijl hij nog in de gang was, reeds het bewustzijn.
Het wegblijven wekte argwaan en men waarschuwde
daarom de directie, die onmiddellijk de ramen liet
openen. eD verbandmeester van het bedrijf, de heer
Baart verleende eerste hulp, waarna de slachtoffers
met de directiewagen naar het ziekenhuis werden
vervoerd.
Later op de dag heeft de bedrijfsbrandweer water
in de riolering gespoten om de gassen te verdrijven.
CANARIS, DE MAN DIE ALLES WIST.
We hebben in de afgelopen jaren veel verhalen; ge
hoord over „goede" Duitsers, maar geen van die ge
schiedenissen heeft zo'n accent van echtheid als de
film „Canaris, de man die alles wist, onder regie van
Alfred Weidenmann gemaakt naar het boek van de
Engelse journalist Ian Colvin. Deze film wordt dit
weekeind in „Het Centrum" alhier vertoond.
Het lijkt zo vanzelfsprekend dat elk weldenkend
mens stellin gmoest kiezen tegen de Hitler-waanzin,
maar voor dé Duitser en zeker voor de Duitse officier
hield dat toch altijd ontrouw aan het gegeven! woord
en landverraad in. Dit conflict is men niet uit de weg
gegaan in deze film. Canaris is het prototype van
de officier en daarmee bedoelen we niet zo iemand, die
in paradepas door het leven gaat, maar een mens met
een vast omlijnd begrip van eer en plicht. Voor zo'n
mens is het bijna onverdragelijk om tot een troep
samenzweerders te behoren en de heimelijkheid van
zijn daden, die voor anderen nog een romantische aan
trekkingskracht zou kunnen bezitten, is voor hem
slechts harde noodzaak.
Wij laten hier enkele gedeelten volgen uit een be
spreking, die de bekende filmcriticus en -resencent,
de heer L. J. Jordaan voor d'e Avro-microfoon, aan
deze film heeft gewijd
Het is naar mijn mening een standaardwerk ge
worden, waarvan men; met bewondering en sympathie
kennis neemt. Met bewondering voor een feilloze
techniek en een .prachtige evenwichtige voordracht,
met sympathie voor een weergave der feiten, die
nergens de consequenties van de harde waarheid uit
de weg gaat.
Wij zien admiraal Canaris, lang voor het uitbreken
van de oorlog zijn subtiele spel spelen tegen de ge
duchte S.D. In deze zwijgende strijd botsen: twee ele
menten op elkaar, het warme menselijke gevoel en
het v/rede, blinde fanatisme. Met ademloze belang
stelling ziet men deze symbolieke krachten verper
soonlijkt in de figuur van Canaris, door O. E. Hasse
met een admirabele rust en noblesse vertolkt en van
Heydrich, de S.D.-chef, waarvan Martin Held een in
al zijn soberheid huiveringwekkende creatie maakt.
De heer Jordaan eindigde dan zijn bespreking
als volgt „Ik heb deze indrukwekkende film drie
keer gezien en nog meen; ik er de volle schoonheid
niet van beseft te hebben. Maar ook buiten waar
dering van het kunstwerk om, heeft de film „Canaris"
naa rik meen, recht op ieders belangstelling, omdat ze
één van de minst bekende episoden uit de jongste
wereldgeschiedenis aan de orde stelt de tragedie
van het Duitse verzet."
HET VUUR VAN DE HAAT.
Dit is de titel van de grote, spannende Cinemascope-
kleurenproductie, die ook op het a.s. filmprogramma
van „Het Centrum" voorkomt.
Ook deze firn, met drie van de grootste sterren in
de bezetting der hoofdrollen, is in binnen- en buiten
landse perscritieken uitermate gunstig beoordeeld. Als
om strijd wordt het adembenemende verhaal van ëen
roemd en samenvattend kunnen wij dit het best
weergeven in e;en; uitspraak die werd gepubliceerd in
het Rotterdamse Parool „Een suggestieve avonturen
film van het goede soort inet knap camerawerk, goede
fotogerafie en een soms angstaanjagende spanning".
„IN OPMARS!"
Een film over het Leger des Heils.
Deze maand zal een speciaal filmteam een bezoek
brengen aan onze provincie en in een aantal plaatsen
in samenwerking met autoriteiten, predikanten en ver
enigingen de nieuwe geluidsfilm „In Opmars" vertonen.
De film geeft een uitstekend beeld van de wereld
der in donkere uniformen geklede mannen en vrouwen
waarvan de doorsnee-Nederlander nog zo weinig weet.
Het is een monumentale verfilming van de naasten
liefde en het geloofsvertrouwen van een groep mensen
die „Hoop voor allen" hebben.
De film is zeer veelzijdig, zoals de arbeid van het
Leger zelf is. De toeschouwer maakt kennis mét het
Nationaal Hoofdkwartier te Amsterdam om daarna
meegenomen te worden naar Amstelveen waar de
officiersopleiding gevestigd is. Men ziet de kadetteni
bezig met boenen zowel als met bidden, met huis
bezoek, studie en kinderverzorging en natuurlijk is er
ook een opname gemaakt van de eetzaal.
Vanuit de Kweekschool gaan de kadëtten naar hun
aanstellingen en een van hen gaat naar het Moeder
huis. Het filmbeeld verspringt en we zien hoe een
jonge ongehuwde moeder in de donkere avond aarze
lend haar weg zoekt naar het Moederhuis. Wij gaan
mee naar binnen en leV.en; even mee in deze wereld,
waarin tragiek en warme menselijkheid zo nauw door
een gevlochten zijn. Dan volgt een uitstekend gedeelte
over het kinderbeschermingswerk in de tehuizen en
Jeugdcentra. Ook hier weer die afwisseling van licht
en. donker-onbezorgd kinderspel tegen een achtergrond
van ontwricht gezinsleven en wie jongens met zoveel
animo ziet sporten, vermoedt niet, dat over elk van
deze jongens een dossier bestaat d,at in sobere taal
een wereld van leed onthult.
De scene bij de invaliden en chronische zieken laat
zich niet beschrijven ,die moet men meebeleven.
In Amsterdams oude binnenstad staat het Goodwill-
centrum, waar de camera om tien. uur des avonds een
kijkje neemt. Een groep heilssoldaten maakt zich ge
reed voor het z.g. „middernachtwerk". Even later
gaan ze op stap om de Strijdkreet te verkopen en het
Evangelie te brengen in café's en dansgelegenheden.
Ja, de brandpunten van zedelijke en maatschappelijke
nood trekken altijd weer de aandacht van de Heils
soldaten. Op dit terrein brengt de film ook boeiende
opnamen uit de industriële inrichtingen en uit de Re
classering, waarbij de camera zelfs in de gevangenis
cel doordringt.
Het laatste deel van de film toont het Leger zoals
zovelen het kennen. Jeugdwerk in allerlei schakeringen,
openluchtwerk, samenkomsten met karakteristieke ge
tuigenissen, aanstekelijk blijmoedig en toch serieus,
opgewekte muziek.
Het geheel is een boeiende film geworden, waar
over pers en publiek enthousiast is. We zijn er van
overtuigd, dat „In Opmars" voor vele Zeeuwse toe
schouwers een onvergetelijke avond zal brengen.
Te Axel zal deze film op woensdag 13 november
worden vertoond in de Chr. Kleuterschool aan de
Ds. Jan Scharpstraat en aan deze filmvertoning zal
de Chr. fanfare „Hosanna" muzikale medewerking
verlenen.
Zowel het programma voor de 2e ,als voor de
3e klasse wordt tegen het naderende weekeinde ge
kenmerkt door meerdere duels die van belang zijn
voor het formeren van de definitieve kopgroepen, die
uiteindelijk onderling zullen beslissen wie er met de
eretitel zal gaan strijken.
2e klasse B K.N.V.B.
T.S.C. dat nog volop favoriet blijft zelfs nu het
een nederlaag te incasseren kreeg heeft zondag een
gemakkelijke taak nu het in de plaatselijke derby
tegen hekkesluiter W.V.O. uitkomt.
De wedstrijd van de dag is in deze afdeling het
duel InternosSarto. Op de keper beschouwd heeft
de ploeg der gasten heel wat betere papieren. De
Internos-defensie schijnt niet zo hecht als die Van
Sarto, maar wellicht zal het eigen terrein met de
morele steun van eigen aanhang hier doorslaggevend:
zijn. Met een gelijk spel zou T.S.C. zeker het meest
gebaat zijn.
Corn Boys gesterkt door het resultaat van zondag
wordt thans zwaar aan de tand gevoeld door Rood-
Wit. Hier maken bijkomstige factoren met maken van
een prognose lastig. Rood-Wit is stellig technisch
beter, doch we weten uit ondervinding wat geestdrift
vermag. We houden het hier op een kleine zege voor
de ploeg uit St. Willebrord.
De blauwgelen ontvangen Roosendaal en zullen wel
alles op alles zetten om de gasten er onder te houden.
We hebben de indruk dat in dit duel de punten aan
het Jagertje zullen blijven, waardoor de perspectieven
van Hulst meteen ook belangrijk verbeteren.
De dans om de „rode lantaarn" zal te Middelburg
hoogtij vieren. De hoofdstedelingen leden enige op
merkelijk grote nederlagen en dat R.A.C. in zeven
wedstrijden maar vier maal gescoord heeft spreekt
boekdelen. Toch achten we een draw niet uitegsloten.
B.S.C. brengt een bezoek aan Goes, een: treffen
tussen twee gelijkwaardige clubs. Mogelijk zit hier een
klein winstkansje in voor de thuisclub.
3e klasse D K.N.V.B.'
Hier wordt de kopmoot gevormd door niet minder
dan vier ploegen, die zondag allen tegen elkaar uit
komen. Hier is dus spanning te over en zijn de a.s.
wedstrijden zeker zeer belangwekkend.
In Terneuzen komt het leidende Grenswachters op
bezoek. Afgaande op het vorige zondag alhier ver
toonde spel der Brabanders is Terneuzen geenszins
kansloos. Bepaalde clubs die met hoofd en schouders
boven de rest uitsteken zijn er niet in deze afdeling.
Wie hier de meeste dosis geluk heeft en voldoende
vechtlust en volharding aan de dag legt wint het wel
licht uiteindelijk. We houden het veiligheidshalve op
een puntenverdeling.
Meto krijgt Hontennisse op bezoek en dit is een
