AXELSE COURANT Radiowinkeltje groeide tot millioenen-industrie. Klaproosdag 1957 j. C.VINK Frankering bij abonnement, Axel WOENSDAG 6 NOVEMBER 1957 72e Jaargang No. 11 ■S NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN VERSCHIJNT IEDf WOENSDAG EN ZATERDAG Drukker-Uitgeefster: FIRMA J. C. VINK Red. en Adm.: Axel, Markt 12, Til. 0 1155-646 HoofdredactieJ. C. VINK FIRMA Ideaal voor leder die brieven schrijft! ppy.-v'--.-lC. vf, k.+•+•+-.' IN TIEN JAAR OPVALLEND VOORBEELD VAN HET DUITSE WONDER. Toen nu tien jaar geleden een kleine radio- handelaar in de Nürnbergse voorstad Fürth met een handjevol personeel een klem pro ductie-bedrijfje opzette, heeft dat in de ge hele wereld van de industrie waarschijnlijk niet de geringste aandacht getrokken. Dat zelfde, in een oude schuur begonnen zaakje, is thans uitgegroeid tot een miachtige in dustrie, met zeven productie-bedrijven en een omzet van vele millioenen en een staf van liefst 20.000 medewerkers. Het is geen wonder, dat een hoogtepunt in de productie van dit tien jaar oude wereldconcern overal ter wereld de aandacht heeft getrokken. Te meer omdat de oprichter, de 49-jarige Max Grundig, niet alleen nog steeds de stuwende kracht in deze geweldige industrie is, en een man waarmee men op de internationale markten terdege rekening dient te houden, maar bovendien (de alleenbezitter is van alle aandelen. Deze man presteerde het b.v. om in het begin van dit jaar de meerderheid van het aandelenpakket te kopen van een wereld merk (Triumph) op het gebied van kantoor machines, rijwielen, motoren etc. Het is na tuurlijk waar dat de omstandigheden in het na-oorlogse Duitsland voor een voortvarend genie talrijke mogelijkheden bood. Het ver haal van Grundig is uniek voor onze tijd en geeft nu reeds aanleiding tot talrijke anec dotes en legendevorming rond zijn bliksem carrière. Het begon met een kaboutertje. In de eerste jaren na de oorlog was het de Duitse industrie verboden radiotoestellen te produceren er ging toen dus ook weinig om in de radiohandel. De winkelier Max Grundig trachtte zich in die tijd overeind te houden door het wikkelen van transforma tors en spoelen, waartoe hij al spoedig in een afgelegen schuur een kleine honderd man aan personeel aan het werk had. Omdat daar voor zijn administratie geen ruimte was, huurde hij een zolderkamer van een oud huis waar hij zelf de correspondentie en admini stratie verzorgde en het contact met de af nemers onderhield. Vanzelfsprekend hield het probleem van de toenemende vraag naar radiotoestellen, waar geen voorzieningsmogelijkheden tegen over stonden, hem voortdurend bezig. Hij wist dat uit de electrische appartuur van de .verslagen weermacht onder de burgerij van heel Duitsland vele honderdduizenden ont vangerbuizen waren terecht gekomen. Dit bracht hem op de idee om door de enige maas te kruipen, die de wet op het verbod van de productie van radiotoestellen bood. Uit zijn oude voorraden bouwde hij in zijn vrije tijd een paar radiobouwdozen op, die als zodanig niet onder de verbodsbepalingen vielen dit was immers speelgoed. Daarbij speculeerde hij op de weermachtradiobuizen, die in particulier bezit waren geraakt. Drie van deze bouwdozen plaatste hij op een morgen in een etalage. Binnen een half uur waren ze alle drie verkocht. Koortsachtig be gon hij toen aan de organisatie van een pro ductie-apparaat en een verkoop-campagne. Hij bracht de bouwdozen uit onder de naam „Heinzelmanchen Nu moet men weten, dat in de Duitse folklore de Heinzelman dezelfde rol speelt als bij ons het brave kaboutertje met de lange baard, dat in de nachtelijke uren de vermoeide en slavende mens helpt zijn ar beid te volbrengen. Ën Heinzelmanchen ginq er in als koek. Binnen zeer korte tijd werden er 100.000 van deze radiobouwdozen naar alle delen van Duitsland verkocht. De vraag was na tuurlijk vele malen groter. Toen de verbods bepalingen werden ingetrokken stond Max Grundig gereed met een georganiseerd goed lopend radio-productie-bedrijfje, waarmee hij zelfs de allergrootste wereldbekende radio- fabrieken in Duitsland een flinke slag voor was. Hij schakelde terstond over op de pro ductie van complete radio-toestellen, waarbij hij als eerste eis stelde een hoogwaardige kwaliteit en een degelijke aantrekkelijke af werking. In 1948 veroverde hij de Duitse radio liefhebbers met zijn z.g. Heimsuper radio toestel „Weltklang". Binnen twee jaar telde het bedrijf 1000 medewerkers en steeg de productie en omzet met grote sprongen tot meerdere honderdduizenden. In 1952 liep het miliioenste toestel van de band. Daarbij bleef het n et. Het aantal arbeiders nam elk jaar met duizenden toe. De productie-uitkomsten stegen procentueel nog meer. Om tot een efficiënte productie te komen, werd een giote radio-fabriek gebouwd in Fürth en werden in Nürnberg en Georgens Münd, in Augs burg, bij München en in Bayreuth enorme nevenbedrijven opgericht. Ook werd in de loop der jaren een aanzienlijk grotere ver scheidenheid in de producten der bedrijven bereikt. Talrijke electrische meetapparatu- ren kwamen op het productie-programma, vanzelfsprekend ook televisie- en bandop name-apparaten. De waarde der totale productie bedroeg in 1955 163 millioen D.M.in 1956 steeg dit tot 223 millioen en voor 1957 wordteen omzet voorzien, die waarschijnlijk 400 mil lioen D.M. zal overschrijden. Het totaal aan tal geproduceerde eenheden loopt in 1957 in de 120.000 per maand, zodat het totaal van dit jaar het millioen verre-zal overschrijden. Dezer dagen kwam in aanwezigheid van talrijke autoriteiten het vijf miliioenste radio toestel sinds de oprichting van het bedrijf van de band. Toen hem dit toestel ter hand werd gesteld door een zijner charmante medewerksters, sprongen de grote man de tranen in de ogen en was hij niet in staat om een woord uit te brengen. Het behoeft geen betoog, dat zijn prestatie op alle lagen van de Duitse bevolking een grote indruk heeft gemaakt. Zonder enige kapitaalsteun van buiten bouwde hij zijn gigantisch bedrijf op, door zich dag en nacht met zijn gehele persoonlijkheid in te zetten. En in deze korte tijd veroverde zijn merk niet minder dan iruim een-derde van de Duitse radiomarkt. en bijna 50% van de Duitse radio- en T.V.- export. Dit kon hij bereiken, door de stan ding van zijn producten kwalitatief steeds meer op te voeren tegen naar verhouding lage prijzen. Maar vooral ook door zijn machtige concurrenten in binnen- en bui tenland steeds een slag voor te zijn. Hoezeer internationaal zijn wereldproduct wordt ge waardeerd, blijkt wel uit bestellingen, die hij ontving van de Sultan van Marokko, de Keizer van Abessinië, Z.H. de Paus en tal rijke andere hoogwaardigheidsbekleders. Zijn producten hebben een naam ver worven zich te kunnen meten met het beste wat er op radio- en televisie-gebied op de wereldmarkt wordt geboden. Ondanks con currentie, protectie van nationale producten en andere exportbelemmeringen wordt zijn merk thans verkocht in 126 landen en heeft hij b.v. op het gebied van bandrecorders en andere producten een groot deel van de Amerikaanse markt veroverd. Ook in ons land is de goede naam van zijn product wel gevestigd. Meer dan 30% van de in Neder land geïmporteerde radio- en televisie-appa raten en bandrecorders zijn uit zijn fabrieken afkomstig. En het ziet er na^r uit, dat in de toekomst nog grotere resultaten zullen wor den bereikt. Want tegelijk met de productie van het vijf miliioenste radiotoestel werd in Bayreuth een moderne bandrecorderfabriek geopend, die zich terecht de grootste fabriek op dit gebied ter wereld mag noemen en waar niet minder dan 1000 bandrecorders per dag geproduceerd kunnen worden. Het is verbazingwekkend hoe bij deze geweldige vlucht de mens Grundig zichzelf volledig ge lijk is gebleven. Hij is een breedgeschouderde man met een strenge, gesloten gelaatsuitdrukking. Een man van weinig woorden. Spreken ligt hem niet, maar wat hij zegt is altijd bondig en volkomen ter zake. Geen detail in zijn im mens bedrijf ontgaat zijn aandacht en steeds meer is hij het, die zijn medewerkers nieuwe wegen wijst en nieuwe mogelijkheden ter tafel brengt. Zijn technische kennis is ver bluffend en zijn commerciële inzichten ge tuigen van een bijzonder knap koopman schap. Dat is dan ook tijdens de feestelijk heden rond de productie van het vijf mil iioenste toestel en de opening van de nieuwe fabriek bij monde van verscheidene rege ringsautoriteiten duidelijk naar voren ge komen. Ook in Nederland Grundig-feest. Ook Grundig Radio Nederland viert het jongste productie-succes op feestelijke wijze o.a. door in elk der provinciale hoofdsteden aan een school voor onderwijs aan lichame lijk of geestelijk gehrekkige kinderen een bandrecorder te schenken. 2 1 RODE ROZEN Zij was twintig, hij een paar jaar ouder en ze waren pas getrouwd. Niets was er dat een schaduw wierp over het zonnige leven van dit gelukkige stel in het Engelse dorpje Barnoldswick in Yorkshire. Of het zou de oorlog moeten zijn, die hen soms wekenlang van elkaar scheidde. Maar het zou niet Tang meer duren, zeiden ze. Het was 1944, de invasie was begonnen en de vijand werd overal teruggedreven. Nee, het zou niet lang meer duren en eigenlijk maakte zij al plannen om haair 21e verjaardag op 11 november, in vrede te vieren. „Waar ik ook zit," had haar man gezegd, „als je jarig bent krijg je van mij één en twintig rode rozen, omdat je meer derjarig wordt." Zouden het vredesrozen zijn 7 Maar op 11 no'vember 1944 was het nog geen vrede. Integendeel, haar man was zelfs in weken al niet thuis geweest, omdat zijn legergroep was ingezet bij de bevrijding van Nederland. Daarom voelde het jonge vrouwtje zich op deze dag niet zo erg ge lukkig. Zij had zich deze eerste verjaardag met hem zo anders voorgesteld. Zelfs de cadeautjes van familieleden en kennissen vermochten niet haar op te fleuren. Eigen lijk wachtte ze maar op één ding op de bel van de voordeur, als de bloemist zijn boeket rode rozen zou brengen. Want die zouden vandaag komen dat stond voor haar vast Dan schrilde opeens de bellerinkel door de stille kamers. Ze rende naar de deur. Maar buiten stond geen man met bloemen, maar een telegrambesteller met een rege- ringstelegiram. Zenuwachtig peuterde zij het open. Terwijl de wereld rondom haar weg scheen te zinken, vlogen haar blikken langs de regels „Tot ons leedwezen gesneu veld in Hollandop 29 oktober." Verleden jaar heeft ze op één van onze Nederlandse oorlogskerkhoven bij zijn graf gestaan, een stil bleek figuurtje met don kere ogen, die in de verte staarden. Toen ze het zachte gras van de begraafplaats op liep, wist ze, dat nu haar wens eens te mogen zien waar hij werd begraven in vervulling zou gaan, ook al had ze dit voor onmogelijk gehouden. Langzaam wandelde ze langs de zerken- rijen. Tot ze kwam bij die ene, met de naam die alles voor haar betekende, en de sim pele aanduiding daaronder gesneuveld op 29 oktober 1944. Daar knielde ze neer op de koude grond en wikkelde het papier van de bloemen, die ze droeg. Met bevende vingers schikte zij ze in de vaas op zijn laatste rustplaats 21 rode rozen En terwijl de herfstwind „acht fluisterend door de hoge boomtoppen lispelde, snikte zij haar verdriet uit, het hoofd gesteund op de kille zerk. Lezer, dit was één van de meer dan 15.000 nabestaanden van gesneuvelde ge allieerde soldaten, die in Nederlandse bo dem hun laatste rustplaats vonden. Dit is één van de gebeurtenissen, die tezamen de geschiedenis vormen van het Nederlands Oorlogsgraven Comité, een geschiedenis van tranen, maar ook van troost in schrijnend verdriet. Want het Nederlands Oorlogsgraven Comité neemt in het leven van al die treu rende mensen zo n grote plaats in. Zij had den na de oorlog slechts één grote wens r eens te kunnen staan op de plaats, waar vader of zoon, man of broer, werd be- giraven. „Maar dit kan toch nooit" dachten zij, want hoe zouden zij het geld bijeen moe ten brengen voor deze tocht naar het land, waarvan zij zelfs de taal niet eens ver stonden KINDERPOSTZEGELS NEDERLAND 1957. Op 18 november 1957 zullen op alle post- inrichtingen in Nederland de Kinderzegels 1957 verkrijgbaar worden gesteld. De afbeeldingen der zegels zijn ontleend aan kinderportretten van de volgende Ne derlandse meesters u'it de 19e en de eerste helft van de 20e eeuw. B. J. Blommers (1845-1914) de schilder van het ailes-overheersende licht van de zeekant. Hij schilderde het Scheveningse vissersleven, boerenbinnenhuizen en kinder portretten. W. B. Tholen (1860-1931die zijn typisch Hollandse onderwerpen vond op en rond de Zuiderzee. Ook schilderde hij fijnzinnige kinderportretten. t Jan Sluyters (1881-1957) de veelzijdige en temperamentvolle kunstenaar, wiens kinder portretten behoren tot het mooiste dat hij maakte. Het portret op de zegel is dat van zijn dochtertje. Matthijs Maris (1839-1917) wel de meest begaafde van de drie gebroeders Maris, be kend om zijn romantisch verdroomde „bruid jes", stadsgezichten en portretten. G. Kruseman (1797-1857) schilder van portretten, bijbelse onderwerpen en Itali aanse volkstaferelen ,die zich liet inspireren door Rafaël en andere Italiaanse meesters. De compositie der zegels is van de hand van de heer S. L. Hartz te Haarlem, die ook de tekst en waarde-aanduiding heeft ge tekend. De zegels zijn uitgevoerd in één kleur koperdiepdruk (roto-gravure) door Joh. Enschedé en Zonen, Grafische Inrichting N.V. te Haarlem. De voorstellingen en kleuren zijn 4 4 ct, meisjesportret, B. J. Blommers, helder rood. 6 4 ct, meisjesportret, W. B. Tholen, olijfgroen. 8 4 ct, meisjesportret, Jan Slluyters, sepia. 12 9 ct, meisjesportret, Matthijs Maris, violet. 30 9 ct, meisjesportret, C. Kruseman, blauw. Deze postzegels zijn aan de kantoren ver krijgbaar vanaf 18 november 1957 tot en met 17 januari 1958. „En toch kan dit welzei het Neder landse volk. Het Oorlogsgraven Comité werd opgericht en houdt elk jaar de Klap rooscollecte. Uit de opbrengst hiervan zijn reeds duizenden vaders en moeders, wedu wen en kinderen in ons land geweest. Soms kwamen zij alleen, zoals die jonge weduwe met haar rozen, of de moeder die eens vier zonen had welke nu allen in ons land rusten. Soms ook met velen, zoals de 250 nabe staanden, die in september een bezoek brachten aan de oorlogskerkhoven van Arn hem en Nijmegen, waar in 1944 duizenden jongens en mannen vielen. Elk van deze bezoeken betekent een vleugje troost in het grote verdriet, dat nog steeds schrijnt om hem, die eens het huis verliet om daarin nooit meer terug te keren. Maar er zijn in ons land meetr dan dertig duizend geallieerde militairen begraven. Vele tienduizenden nabestaanden wachten tot ook zij kunnen komen. Zij wachten op ons. Öp onze gift aan de Klaprooscollecte, die ook hun liefste wens in vervull.ng kan doen gaan. Denkt U eens aan die vaders en moeders, die weduwen en kinderen als U straks de collectebus wordt voorgehouden. Of wan neer U het verzoek krijgt om enkele uren van Uw vrije tijd op te offeren om te col lecteren voor de familieleden van hen, die voor ons hun leven lieten. Ontroerende dank. De brieven, die het Nederlands Oorlogs graven Comité ontvangt, zijn één groot mo nument van ontroerende dankbaarheid je gens het Nederlandse volk. Maar deze men sen willen graag ook iets terug doen. Veel kunnen zij niet doen, daartoe ontbreken hun de middelen. Maar gezamenlijk, via hun vereniging van nabestaanden, zullen ook dit jaar weer 22 Klaprooscollectanten door het lot aan te wijzen worden uitgenodigd om naair Engeland te komen en daar de gast te zijn van deze dankbare mensen. De reis en het verblijf zijn geheel gratis. Uit dank voor wat Nederland op Klaproosdag doet Freek van der Meer. ABONNEMENTSPRIJS: Losse nummers 6 cent Kwartaal-abonnement t Axel binnen de kom f 1,55 Andere plaatsen f 1,75 Buitenland I 2,00 ADVEKTENTIEPÏIJS: 8 cent per m.m. Bij contracten belangrijke reductie. In$» «onden Mededelingen 20 cent per m.m. Klein,. Idvertentién (maximum 6 regels) 1-5 regels 70 cent iedere regel meer 12 cent extra. Markt 12 AXEL.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1957 | | pagina 1