OVERIJSEL. BABYDERM RótAöseL in nijmeqen. Baby en Kleuter UIT ONZE OMGEVING AXEL HULST FEUILLETON SPORTNIEUWS altijd gezonde huid met BEZOEK AAN EEN ANDERE PROVINCIE. £3 VERKEERSONGEVALLEN. In het afgelopen week-end, juist bij het ter perse gaan van ons vorig nummer greep op het bekende, (of beterberuchte) kruispunt Oranjestraat-West- straat-Kerkdreef alhier de zoveelste botsing plaats. Ditmaal was het een uit Friesland herkomstige luxe auto bestuurd door de ruim 40-jarige handelaar B. uit Bergum, die de Weststraat vanuit westelijke rich ting naar de Markt aangaf te volgen,. Op het moment dat hij het genoemde kruispunt naderde kwam uit de richting Kerkdreef een jeep, af komstig uit Koewacht en bestuurd door de heer B., die eveneens links de Weststraat naar de richting van de Markt bleek te willen inrijden. De luxe auto greep de jeep op het centrale punt van de kruising, waarbij tengevolge van de hevige botsing de naast haar man gezeten Friese mevrouw B. tegen de voorruit viel en haar rechterhand ver stuikte. De luxe auto liep zeer belangrijke schade op. Een tweede aanrijding vond zaterdagnamiddag plaats aan de Kanaalkade. Hier was het een Belgische luxe auto, die uit plan Oost komende in botsing kwam met een over de Kanaalkade rijdende luxe wagen uit Hulst. Dit ongeval beperkte zich gelukkig slechts tot lichte materiële schade. PLOTSELINGE VISSTERFTE. In de visvijvers van de ijsbaan alhier bleek vorige week plotseling dat de daar uitgezette vis niet meer floreerde en vooral in de ochtenduren kwamen vele jonge vissen boven drijven. Toen aan deskundigen van de Nederlandse Heide Maatschappij advies hierover werd gevraagd, bleek deze sterfte een momenteel overal voorkomend ver schijnsel te zijn. Oorzaak is het vroege warme weer van dit jaar, waardoor enige algensoorten die andere jaren prac- tisch niet tot ontwikkeling komen, dit jaar bijzonder veel voorkomen. eDze zijn waar te nemen als een dun olieachtig groen vlies op het water. Wanneer deze algen afsterven zakken zij naar de bodem. Bij de rotting wordt echter zeer veel zuurstof aan het water onttrokken, met als gevolg dat de vis sterft door zuurstofgebrek. Als bestrijdingsmiddel voor deze vissterfte werd ge adviseerd het vooral in de vroege ochtenduren in pompen van vers water. Gemeentewerken is hiermede zodra dit bekend was begonnen en het resultaat was al zeer spoedig merk baar. Verwacht mag dan ook worden dat de visstand "haan op peil zal kunnen worden gehouden. I X\MENS VAN „VAKOPLEIDING BOUWBEDRIJF". '"t werden vorige week de examens afgenomen "n^ren en metselen uitgaande van de Stichting kopleiding Bouwbedrijf". Voor timmeren slaagdenS. P. van der Hooft, Terneuzen A. P. van Zeele, Sas van GentA. van de Wege, Groede Th. Vermeulen, Terhole E. van Troost, Graauw C. M. Roose, Axel J. F. Opdorp, Hoofdplaat J. Moorthamer, Axel (prijs) P. M. Kornelis, Schoondijke B. Hermans, Zuiddorpe O. D. R. Freijser, Hulst P. J. Dierikx, Retranchement J. Coppieter, Koewacht en C. A. Christiaanse, Ter- Voor metselen slaagden H. H. Albrieker, Sas van GentM. M. van de Brande, StroodonpeJ. van Espen, Axel W. Haers, Philippine J. I. Kaas, Philippine W. van Kerkvoort, GroedeF. van Mossevelde, KoewachtA. Oppeneer, Terneuzen L. C. de Putter, Axel (prijs) J. A. Rouw, Ter neuzen A. C. Vermeulen, Hoek B. P. A. Vervoet, Westdorpe. Drie candidaten voor timmeren werden afgewezen. door G. PLANTEMA. "91 De drie deuren droegen letters. Recht voor hen stond op de deur e engrote witte S, links een witte C en rechts een witte P. Inspekteur Broekman stapte aar de deur recht vooruit en opende haar. Vol ver- a-'ng keek hij. De kamer, die met S werd aangeduid as een soort pijpenla. Maar die pijpenla was schit- *"rnd gemeubileerd. De vloer werd bedekt door een t' r>a- tapijt. In het voorste deel van de kamer stond vierkante tafel met vier stoelen, terwijl meer naar rond een schuow enige luxueuze leunstoelen Bovendien stonden tegen de zijmuren aan '"•uten twee sofa's waarop zware oosterse kus- en De kamer werd verlicht door twee kronen, de tafel en één meer naar achteren. •Je wanden hingen een paar mooie schilder- terwijl de achterwand werd ingenomen door "■oedgevulde boekenkast. W»l, heb ik ooitHier is het wel uit te houden, ond je te warm onder de voeten, wordt 1" 'nspekteur. n bewoner was niets te ontdekken. Een as- fe de restanten van een paar sigaretten, die een tijd tevoren moesten zijn opgerookt, •aan we eens verder kijken," besloot Broek- "ngen naar de deur, waarop een C stand, zou me weinig verbazen, als we hier een keuken •d merkte Verhagen op. Waarom denkt U dat vroeg de inspekteur. „Ik denk, dat C niets anders dan cuisine betekent. De candidateii Hlébben in de regel de technische school bezocht Jè?4ijn daarna twee jaar in de practijfe werkzaam gewf^ftff !lönder controle van het landelijk leerlingenstelsel. 'Alle candidaten zijn verplicht ge durende hun leertijd de lessen aan de nijverheids- avondschhool te volgen. INGRIJPENDE VERKEERSVERANDERING IN WEST ZEEUWSCH-VLAANDEREN. In verband met de slechte toestand van de provin ciale weg van Breskens naar Sluis zal de A.N.W.B. voortaan het verkeer tussen deze beide plaatsen over de rijksweg no. 58 leiden, via Schoondijke en Oost burg. Voor deze ingrijpende verandering in het ver keersbeeld van West Zeeuwsch-Vlaanderen zal de Bond hier binnenkort vijf nieuwe wegwijzers en vijf nieuwe voorrichtingsborden plaatsen. Hoewel de rijksweg over bijna de gehele lengte van fietspaden is voorzien, zullen wielrijders tussen Sluis en Breskens naar de oude route worden verwezen, aangezien deze aanzienlijk korter is. Op deze wijze wordt dan tevens een scheiding tussen snel en lang zaam verkeer verkregen. TENNIS. In de afgelopen weken werd op de banen van de T.V. „Axel" het clubkampioenschap verspeeld. De heren P. van Fraayenhove, H. Goossens, H. de Jonge en Van Lith wisten tot de halve finale door te dringen. Hiervan bereikten de heren Goossens en Van Lith de finale, waar nu een mooie wedstrijd tussen de kampioen van vorig jaar,.de heer Goossens, en de heer Van Lith de beslissing moest brengen. De heer Van Lith wist deze titelstrijd op over tuigende wijze in twee sets te winnen. De voor de kampioen beschikbare wisselbeker wis selde dit jaar voor de derde maal van eigenaar, toen dokter Kats deze aan de winnaar overhandigde, nadat deze eerder door de heren Bouman, Everts en Goos sens werd gewonnen. VISWEDSTRIJD OP DE „KLEINE KREEK". Op vreedzaam-sportieve wijze werd zaterdag aan de steile oever van het „Kleine Kreekje" een klassiek vissers-duel beslecht tussen de hengelaars der beide amateurs-vissersclubs „G.O.A." alhier en de „Grens- vissers" uit Sas van Gent. Zoals altijd verliep ook nu de strijd weer in de beproefde rustige sfeer inhaerent aan deze sport. In cidenten, noch sensationele vangsten werden ge signaleerd en de vis was blijkbaar stroef gestemd van wege de kille atmosfeer van deze zomer. Toen de Sasse praeses, de heer Acda, na afloop van deze visserskrachtmeting in het clublokaal „De Witte Leeuw" de prijzen kon uitreiken bleek eigenlijk pas recht hoe hecht de sportieve banden zijn die Sas en Axel verbinden. Ziehier de uitslag in de volgorde waarin deze kamp in het natte element van deze natte zomer resulteerde le pr. C. Thomaes, Sas van Gent, 275 punten, 2e pr. A. Vereecken, Sas van Gent, 245 pt. 3e pr. L. d'oHndt, Sas van Gent, 115 pt.4e pr. P. Kalle, Sas van Gent, 110 pt. 5e pr. E. de Clercq, Sas van Gent, 55 pt. 6e pr. M. Verstraeten, Axel, 45 pt. 7e pr. J. Hamelink, Axel, 35 pt.8e pr. L. Herwe, Sas van Gent, 35 pt.9e pr. M. Wolters, Axel, 20 pt.10e pr. F. Braad, Sas van Gent, 20 pt. De toegekende prijzen bestonden ditmaal uit waarde bons. i eb POEDER- ZALF-OLIE-ZEEP WAT Mijn HARPT maakt iSGOEO- zoals de S voor salon staat," antwoordde de advokaat. „Misschien is dit verblijf oorspronkelijk voor een Fransman ingericht." Hij had gelijk. De C-deur gaf toegang tot een kleine, maar kraak-zindelijke keuken, die, voorzover de mannen konden oordelen, vrijwel volledig was ingericht. De keuken was heel wat kleiner dan de salon, zodat het hen weinig verwonderde, in de achterwand een deur te vinden, die toegang gaf tot een nieuw vertrek. „Niets kan me meer verbazen," bromde Broekman, toen zij achter de keuken een badkamertje vonden, voorzien van een ingebouwd bad en een douchecel, terwijl vloer, wanden en plafond met witte tegels be dekt waren, op een grote spiegel in de achtermuur na. Een paar witte stoelen en een tafeltje vormden hier het meubilair. Van eventuele bewoners ontdekten zij ncr ook nu geen spoor. „Dan blijft de P-kamer over," concludeerde de in spekteur. „Maar hebt U enig idee, wat die letter be tekent Ernst Verhagen schudde het hoofd. „Ik zou me niet hebben verwonderd over een letterteken, dat een slaapvertrek zou aanduiden, maar dit weet ik niet." De deur bleek op slot te zijn. Er was een sleutelgat, maar geen sleutel. „Die deur moet toch open," kon digde Broekman aan. „Het is waarachtig zonde hier iets kapot te maken, maar er zit niets anders op." Meteen zette hij zijn stevige schouders tegen de deurvlakte en gaf een zet. De deur kraakte, maar bleef dicht. Toen ging de inspekteur een paar passen achteruit, namtean korte aanloop en liet dan zijn zware schoen met voltóJkracht tegen het slot komen. Liiid kraakte de deunt) en dan konden zij er voorbij. Weer kwamen zij in een gang met drie deuren. Terwijl -Jij Het eigenaardige van de provincie Over- ijsel is, dat deze geen karakteristieke ge meenschappelijkheden heeft. Niet in het landschap en niet in de bestaansmiddelen, evenmin in de bevolking. Men kan zeggen die of die is een echte Zeeuw, of een echte Groninger enz., maar een Overijselaar be staat niet. Deprovincie is te gevarieerd. Men kent eigenlijk in den lande ook Overijsel niet men kent wel Twente, als zakenman b.v. of als vacantieganger men weet wat van de „kop" van Overijsel, men kan samenvattend spreken over de IJselsteden, en dan verliest de rest zich wat in het vage. Die rest is dan Salland, zo tussen de IJsel en Twente in, en het veengebied ten noorden van Almelo- Tubbergen en aan de rechterzijde van de Vecht. Typerend voor het losse verband, dat vooral voor de laatste oorlog ook nog in Overijsel zelf gevoeld werd, was de orga nisatie op sociaal en cultureel gebied. Daar heerste grote verbrokkeling door een war winkel van organen, die langs elkaar heen werkten en, daardoor niet genoeg effect sor teerden. Nu is een provinciale Stichting voor Sociaal en- Cultureel Werk opgericht, die ordening brengt. Daardoor is Zwolle weer wat meer „provinciaal centrum" geworden dan het was. Dat neemt niet weg, dat Zwolle door de zelfbewuste Twentenaren maar koeltjes bekelken schijnt te worden. En ja, het kan niet ontkend worden dat de „stad Twente" de oude historische trds van Hanzestreken in de IJselstreek over het hoofd is gegroeid, in economische betekenis èn in getalsterkte. De „stad" Twente: nee, gelukkig is er echt nog geen stad Twente, zoals er al bijna een Randstad Holland (s. De steden in Twente zijn nog niet aan elkaar gegroeid, het is niet zo, dat men in Twente niet meer weet waar men recreatie kan vinden. In tegendeel, er is volop natuurschoon, te veel om op te noemen. Wie denkt niet onmidel- lijk aan de mooie Dinkel met het fraaie Lut- terzand en de oeroude watermolen op het buiten Singraven, die Meindert Hobbema in de 17e eeuw inspireerde tot het maken van wereldberoemde schilderijen aan het kas teel Twiklkel met de bijbehorende bossen aan de Austieberg en de Tankenberg bij Oldenzaal, de Kuiperberg bij Ootmarsum aan de Buurserbeek bij Haaksbergen, enz. Misschien mag ik hier even inlassen wat ik onlangs over dt bomen in Overijsel las „We praten wel eens van „machtige eiken" in Overijsel ruisen ze nog bij honderdtallen van beuken „schrijd" maar eens voort in het lommer van een der machtige oprijlanen van Eerde op de Bestmerberghelling, dan zult gij beuken beléven En elders zijn het weer de kastanjes, berken, dennen, acacia's, essen en peppels die u doen juichen bomen bomen Twente is een oud land, in de bodem vindt men tal van overblijfselen van zeer vroege bewoning enkele oeroude benamingen zijn nog over, het woord Austie in Austieberg betekent waterloop. Sin in Singraven duidt op sinvloed (sintvloed of zondvloed, grote springvloed). Maar Twente is ook heel modern. Dat weet iedereen. In Twente is de oude huis industrie, waar gesponnen en geweven werd, uitgegroeid tot textielindustrie van de eerste orde. Hoe dat is gegaan vertel ik hier niet, even stil stonden, hoorden zij een zucht, die veel op gekreun leek. Het geluid kwam van achter een van de deuren. Inspekteur Broekman opende de eerste. Hij slaakte een kreet van verbazing en mr. Verhagen, die zich onmiddellijk naast hem vertoonde, hield even zijn adem in. Hij keek in een klein vertrek, dat kale wanden had. Er brandde een zwakke lamp in het pla fond en daardoor zagen zij dat in het kamertje een bed stond met een stoel er naast en een tafeltje. Op het bed lag een mens. Zij naderden en keken. Er lag een jongeman in. De jongeman was mager en bleek. Hij maakte de indruk ziek te zijn. Hoewel hij tamelijk was veranderd, herkende Ernst hem dadelijk. André Boorneman. De verdwenen verloofde van Madeleine Uittenterpe Ook Broekman had begrepen, wie zij voor zich zagen. Hij noemde de naam van de jongen, maar uit werking had dit niet. De ogen bleven afwezig en de jongeman zuchtte, alsof hij ziek en slap was. Op dat ogenblik kwamen twee rechercheurs binnen, die ergens anders in het huis op onderzoek waren ge weest. „Jullie komen goed van pas," zei de inspekteur. „Pak samen deze zieke op. Wikkel hem in dekens en draag hem naar buiten. Breng hem naar de winkel hier tegenover en bel om een ziekenauto. Laat meteen een paar agenten van het bureau komen." Met deze bezigheid waren zij een aantal minuten kwijt, want de inspekteur vond het blijkbaar dringend nodig, dat André Boorneman zo spoedig mogelijk uit het gebouw werd gebracht. Met mr. Verhagen bege leidde hij de beide rechercheurs, terwijl zij rechercheur Brinkman op post lieten staan. De jongen werd naar de winkel aan de overzijde van de Ganzeheuvel ge- het is overbekend. Wel is vermeldenswaard dat van de totale industriële bevolking van Overijsel 50% in de textiel werkt, bijna ge heel Twente. Waarbij men echter niet mag voorbijzien dat er o.a. in Avereest (de ge meente waartoe Dedemsvaart behoort) en Vriezertveen oolk. textielfabrieken zijn en in Deventer tapijt- en andere textielindustrie, en dat er in Genemuiden en Steenwijk cocos- matten worden gemaakt. Edoch, Twente is het textielland bij uit stek vooral veel katoen wordt er verwerkt. In tijden van hoogconjunctuur zoals we nu beleven, lijkt alles van een leien dakje te gaan de fabrieken hebben volop orders, er is geen werkloosheid, eerder een tekort aan werkkrachten. Toch zijn er problemen ge noeg. De texielbranche is uierst conjunctuur gevoelig. Bovendien is de concurrentie op de wereldmarkt heel scherp het schijnt met het oog hierop wel duidelijk te worden dat men meer en meer moet overgaan van massagoed of verfijnde producten. Ook is de evolutie bijzonder snel, denk maar eens aan de nieuwigheden van de allerlaatste tijd: nylon en alle andere stoffen van aanver wante chemische samenstelling. Zullen zij het natuurproduct verdringen Hoe moet men de eigenschappen van de kunststoffen uitbuiten en de minder goede elimineren Men moet experimenteren met mengstoffen, met speciale methoden voor de z.g. finishing. Zo zijn oa.. de stoffen ont staan, al of niet gemengd, die niet gestreken behoeven te worden. Men moet dus voort durend waakzaam zijn, niet het minst ten gevolge van de grilligheden van „Vrouwe Mode". Het is geen eenvoudige zaak om te weten hoe ver men moet gaan met investeren in nieuwe, steeds meer vervolmaakte machines voor al de nieuwe technieken. Hoe moeten die investeringen gefinancierd worden Natuurlijk heeft elke industrie een deel van de hier (summier) opgesomde proble men op te lossen, maar de Twentse textiel industrie heeft wel zeer speciale facetten, die een bijzonder gespannen aandacht vergen bij de verantwoordelijke fabrikanten. De typische textielsteden in Twente zijn Almelo en Enschede, 75% van de in fa brieken werkende bevolking verdient in de textielfabrieken haar levensonderhoud. Deze eenzijdigheid van de industriële bedrijvig heid is uiteraard wel bedenkelijk. Het is daarom verheugend, dat in Enschede nu een nieuwe industrie gekomen is o.a. de rub berbandenfabriek van Vredestein met circa 500 arbeidskrachten. Ook Oldenzaal en Hengelo zijn textiel steden, maar minder eenzijdig, voorts Goor, Borne en Rijssen. In Hengelo is de metaalindustrie veel be langrijker dan de textielindustrie verschil lende bedrijven in de metaalbranche genieten een wijdverbreide reputatie, b.v. Stork en Heemaf. Nu hoop ik maar dat de niet-genoemden uit het noemen va ndeze namen niet zullen concluderen dat ze niet minstens even be langrijk gevonden worden Na de oorlog deden zich in Twente moei lijkheden voor met de arbeidsvoorziening in de textielbedrijven men constateerde zelfs op een gegeven ogenblik een zekere aversie tegen het textielvak. Er bleek een gecompli ceerd psychisch proces aan ten grondslag te dragen, waar de inspekteur zelf aan het telefoneren sloeg. Daarna keerden ze terug naar het huis om hun onderzoek voort te zetten. Weer gingen zij naar de geheime vertrekken. Nog twee deuren hadden zij niet geopend, maar inspekteur Broekman scheen niet te verwachten, dat zij daaf nog iets van betekenis zouden vinden. Toen hij zonder enige moeite de tweede deur had geopend, bleek zich in het kamertje, dat volkomen gelijk was aan dat, waar zij André Boorneman hadden gevonden, geen mens te bevinden. Een bed, twee stoelen en een tafel vormden het meubilair. „Nu nog één kamer," zei Ernst. „Jawel, maar wij zullen vermoedelijk niets vinden," antwoordde de inspekteur. „De vogels zijn gevlogen, of liever met een vrachtauto weggereden. Ze hadden natuurlijk geen tijd om Boorneman mee te nemen. Maar we zullen natuurlijk kijken, of er iets te vinden is in dat vertrek." Hij stapte op de laatste deur af, legde zijn hand op de kruk en ontdekte toen, dat de deur gesloten bleef. Een sleutel was er ook nu niet aan de buiten zijde. De inspekteur bonsde op het hout. „Politie.' 'riep hij. „Is daar ieman binnen Uit de kamer drong ineens verward rumoer door, alsof iemand poogde te roepen, maar dat om de een of andere reden niet kon. Ongetwijfeld was er iemand. Maar de deur bleef dicht en de inspekteur nam een resoluut besluit. Hij begon ook dit obstakel open te rammen met zijn zware schoenen. De deur bood meer tegenstand dan de eerste, maar na een paar pogingen kraakte zij en viel in haar geheel naar binnen. „We zijn zover," zei Broekman kalm. „Nu eens zien wat er aan de hand is." (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1957 | | pagina 2