R&&öseL in mjmeqen.
UIT ONZE OMGEVING
AXEL
TERNEUZEN
FEUILLETON
door G. PLANTEMA.
SPORTNIEUWS
ONZE SCHOOLJEUGD OP TOURNEE.
Zoals telkenjare werden ook nu weer de aan de
zomervacantie voorafgaande weken benut door de
diverse lagere scholen hier ter plaatse tot het onder
breken van de maandenlange sleur van het „blokken"
en maar steeds in dezelfde tredmolen lopen, waartoe
geen middel nuttiger en meer dienstig is dan het orga
niseren van een schoolreisje.
Voor de jongens en meisjes zijn dit ware hoogtijy
dagen .waarop zij zich eens recht uitleven kunnen
en een dagje op recht ongedwongen wijze zij het
in klasseverband kunnen genieten en pret maken.
Maar al naarmate dit meer de gevorderde leerlingen
betreft, hebben deze reisjes ook een sterk paeda-
gogische inslag daar ze door de band genomen --
voor een groot deel dienstbaar gemaakt worden aan
de vermeerdering der aardrijkskundige, historische of
zelfs algemene kennis.
Hoe langer zo meer is men dan ook tot de conclusie
gekomen dat deze trips een zodanige opvoedkundige
waarde bezitten, dat men er niet meer aan denkt ze
maar eens een jaartje over te slaan. Veeleer kan men
ze dan ook beschouwen als een onderdeel zij het
dan buiten de lesuren van het onderwijsplan, dat
evenzeer zijn nut afwerpt voor de ontwikkeling der
jeugd als het beoefenen van sport en gymnastiek,
waarvoor het onderwijs in de school geregeld wordt
onderbroken. Schoolreisjes zijn van onmiskenbaar op
voedkundige waarde
Alle lagere scholen hier ter plaatse hebben er nu
hun excursie s voor de hoogste klassen weer opzitten.
Opzettelijk hebben we even gewacht met het ver
melden er van in de plaatselijke nieuwsrubriek.
Chr. Nat. School bezocht Rotterdam.
Een paar weken geleden was het de Chr. Nat.
School in de Nieuwstraat die met een drietal tjok
volle bussen de reis naar de Maasstad ondernam.
Een kleine tweehonderd leerlingen der hoogste klassen
maakte in de beste stemming deze mooie Rotterdamse
reis. Zowel de heen- als de terugreis verliep in een
beste stemming en onder begunstiging van heerlijk
weer, in welk opzicht we deze zomer nog niet erg
verwend werden. Zodoende was het begrijpelijk dat
de vaderlandse en andere vrolijke liederen lustig op
klonken eer men de mooie reis door onze eigen pro
vincie en een deel van Noord-Brabant en Zuid-Hol
land had volbracht.
Te Rotterdam aangekomen werden de reeds onder
weg opgedane indrukken tot een climax opgevoerd
bij de aanschouwing van het machtige schouwspel
dezer altijd levendige en drukke eerste handelsstad
van Europa.
Het bezoek was tweeledig en gold in de voor
middag Blijdorp met zijn menigvuldige attractie's, die
we al zo menigmaal noemden, maar die altijd op
nieuw en onweerstaanbaar invloed op onze jongens
en meisjees uitoefenen, die vol opgetogenheid maar
niet kwamen uitgepraat over hun belevenissen in de
diergaarde en andere ontspanningsgelegenheden.
Nadat men het middagmaal had genoten volgde een
rondvaart door onze drukste en best ingerichte haven,
die tevens onze nationale trots bij uitnemendheid zijnde
altijd weer opnieuw boeit en spreekt, zowel tot de
ouderen als tot de jeugd.
Ook nu was deze indruk weer het hoogtepunt van
de welvoorbereide en tot in finesse s verzorgde trip.
Met volle teugen had men genoten en als altijd kwam
het uur van vertrekken en terugkeren te vroeg.
De terugreis die even vlot en vreugdevol verliep,
werd in de speeltuin „Rozenoord" te Bergen op Zoom
onderbroken waar de schooljeugd zich nog eens naar
hartelust vermaken kon en daarop ging het weer op
huis aan en arriveerde men via het Kruiningse veer
wedorom op Zeeuwsch-Vlaamse bodem. In een omme
zien was toen ook de eigen vertrouwde woonplaats
weer bereikt, 3alwaar vele ouders hun opgetogen
kroost al stpnfign op te wachten.
;G6 ns 0*3
„Pri^fsj Marijkeschool" maakte een reis naar
Brussel en Dinant,
De vorige week vrijdag waren het de beide andere
lagere scholen, die een soortgelijke schoolreis even
eens voor de leerlingen van de hoogste klassen onder
namen.
De openbare lagere „Prinses Marijkeschool" startte
des ochtends met een tweetal volle en comfortabele
touringcars vanaf haar schoolplein in plan-West in
zuidelijke richting. Deze tocht ging ditmaal door de
Vlaamse gouwen op de Belgische hoofdstad aan.
Ofschoon het weer in de loop van deze dag af en
toe grillig en buiig was bleek de stemming in de
geheel gevulde bussen niet navenant. Onderwijzend
personeel en oudercommissieleden maakten naar
traditie met hunne dames deze tip-top verzorgde
reis weer mede en onder hun leiding galmden ook
hier de liederen weer lustig op, zodat ook deze reis
in een opgetogen stemming verliep.
Na de altijd imponerende indrukken van de Bel
gische hoofdstad te hebben ondergaan arriveerde men
op het wereldvermaarde slagveld van Waterloo, waar
de zon van Napoleon's heerschappij voor goed ten
onder ging.
Jammer genoeg was de regen hier „spelbreker",
zodat men af moest zien van het beklimmen van de
Leeuwenheuvel, alwaar ter vereeuwiging van de glo
rieuze zege der verbonden troepen, op 45 meter
hoogte, een vier en een halve meter hoog en 28.000 kg
wegend monument is opgericht. Elke dag beweegt dit
vele honderden toeristen tot het beklimmen dezer
kunstmatige hoogte, die een indrukwekkend pano
rama biedt over dit in de wereldgeschiedenis ver
maarde slagveld. Deze teleurstelling werd echter ver
goed door het aanschouwen van de film over de
Slag van Waterloo, die het gemis van de klimtocht
naar „de leeuw deed vergeten.
Toen de reis werd voortgezet ging het naar het
einddoel Dinant. Genietend van het steeds berg-
acbtiger wordende beeld van de beide Maasoevers,
waarlangs men reed, bereikte men de aloude Citadel-
stad, die reeds in de Romeinse tijd van betekenis was.
Hier kon de Axelse schooljeugd zich ten volle uit
leven en hare aandacht concentreren op het machtige
panorama over deze mooie, kleine stad en de prachtige
Maasstroom.
De terugreis verliep weer even vlot en in een
vreugdevolle stemming. Te St. Niklaas werd ge
durende de terugtocht nog gepleisterd en juichend en
zingend keerde men, toen de duisternis reeds inviel,
terug in Axel.
de kost en kwam niet uitgekeken naar al wat de
„zoölogische tuin" haar bood.
De middag werd besteed met een prettige boottocht
met een der Flandria-boten over de Schelde en langs
de overdrukke dokken. Deze hoewel van be
scheidener afmetingen en betekenis als b.v. de Rotter
damse oefenen altijd een grote aantrekkingskracht
op de jeugd uit. Vooral ook omdat het beeld dezer
haven domineert naast de Belgische, in de allerwege
van de schepen wapperende rood-wit-blauwe kleuren,
die het bewijs leveren dat onze scheepvaart nog altijd
één der eerste plaatsen inneemt in het economisch
internationaal handelsverkeer.
Toen men in de namiddaguren een bezoek wou
brengen aan de monumentale Onze Lieve Vrouwe
kathedraal, bleek deze wegens het verlate uur, niet
meer. toegankelijk, hetgeen enige teleurstelling be
tekende. Doch in de plaats hiervan viel er nog van
heel wat moois te genieten van stadsschoon, zoals
stdhuis, gildehuizen, monumenten en parken. Ver
geten we ook niet het bezoek aan de voetgangers
tunnel.
Des avonds verliep ook hier de terugtocht weer
even vlot en prettig en zo was ook deze mooie tocht
een uitstekende introductie der komende vacantie-
weken.
GESLAAGD.
Bij het dezer dagen te Bergen op Zoom gehouden
examen Mulo A werd o.m. het diploma behaald door
onze stadgenoten A. Antheunis en R. Heijens.
R.K. School toog naar Antwerpen,
De leerlingen der hoogste klassen van de R.K.
Lagere School trokken eveneens vorige week vrijdag
ten getale van ruim honderd in een tweetal ruime
autobussen, naar België.
Hun doelwit dezer reis was de „Sinjorenstad", de
metropool aan de Schelde. Ook deze, sinds vele
eeuwen machtige handelsstad, die tevens als kunst
stad op talloze bezienswaardigheden als musea cn
unieke historische- en kerkgebouwen mag bogen, is
nog altijd een trekpleister ,al zoekt men het in onze
tijd veelal liever wat verderop. Deze maatstaf echter
is geen juiste, want Antwerpen is en blijft altijd nog
een wereldstad met ongeëvenaarde aantrekkelijkheden.
Vooral ook voor de jeugd.
Toch waren het niet de boeiende kunstenaars als
Rubens en de vele grootmeesters der Vlaamse cn
Hollandse school in het Museum van Schone Kunsten
en de vele andere musea en kerken, die de Axelse
jeugd hier te aanschouwen kreeg.
Een bezoek van plm. drie uren aan de bekende,
maast de middenstatie' in het hartje der stad gelegen
dierentuin was één der voornaamste punten op de
dagorde van deze trip. De jeugd gaf haar ogen hier
26)
„Kom," zei Sven opgewekt, „we zullen niet naar
beneden gaan. We lopen helemaal om de kerk heen.
Dat nauwe straatje wil ik wel eens bekijken.'
Verhagen haalde de schouders op. Hij volgde de
inspekteur van het Stevenskerkhof naar de bochtige
steeg, die Achter de Hoofdwacht heette. Met ver
bazing merkte hij op, dat zijn zwager onderzoekend
en brutaal door de ramen van de haveloze huisjes
naar binnen gluurde. Volkomen op zijn gemak slen
terde Sven over de hobbelige bestrating en legde een
ntense belangstelling aan de dag voor het inwendige
van enkele woningen, die nog aan het Stevenskerkhof
lagen en dus aan de andere zijde op de Ganzeheuvel
uitkwamen. Toen zij daarna achter de Hoofdwacht
betraden, hield de belangstelling plotseling min of
meer op en Sven versnelde zijn pas, tot zij eindelijk
de grote Markt vlak bij de waag bereikten.
„En nu informeerde Ernst Verhagen.
Sven grinnikte. „Ik geloof, dat jij je wel een beetje
geneerde," merkte hij op. „Laat ik je vertellen, dat
ik iemand ki een van die huisjes zag binnengaan en
ik wilde kijken, of ik die „iemand" kon ontdekken."
„En is je dat gelukt 7"
„Nee, 't ging niet," antwoordde Sven. Maar dat is
geen ramp. Luister eens, Ernst, hier scheiden onze
wegen. Jij moet toch nog naad kantoor. Ga je gang.
Ik wil zien, dat ik inspekteur Broekman te pakken
krijg. Tot straks, jong
Hij gaf Ernst amikaal een klap op zijn schouder en
ging met lange, rustige passen op weg naar het hoofd
bureau van politie, ongeveer zeven minuten lopen.
Z'n zwager stond hem even verbluft na te kijken.
Instinktief keerde hij zich daar nog eens om, teneinde
in de richting van het Stevenskerkhof te kijken, maar'
dat was niet meer te zien, omdat de bochtige steeg
het pleintjje aan het oog onttrok. Ernst haalde de
schouders op en enigszins onbevredigd begon hij de
wandeling naar zijn kantoor.
Toen hij in de namiddag thuis kwam, bleek Sven
er al te zijn. Die zat met Else in de woonkamer en
keek vergenoegd naar een glaasje wijn. „Dat smaakt
met deze onverwachte nattigheid in de atmosfeer,"
was de groet, waarmede de rechtsgeleerde verwelkomd
werd. Daarna werd er over koetjes en kalfjes gepraat
en Sven Ohlquist wist alle pogingen van zijn zwager
om over de wandeling te spreken, handig te omzeilen.
Pas na de maaltijd, toen zij samen in leunstoelen
zaten, uitkijkend over de vochtige tuin, begon hij
BEVORDERING EN DIPLOMERING AAN DE
LAGERE TECHNISCHE SCHOOL.
Bevorderd naar 2e klas Timmeren W. Barendsen,
E. V. Cracau, C. de Doelder, D. C. Hamelink, J. J.
Leppens, F. A. Meeusen, B. de Schepper, C. Wal-
hout, P. H. A. J. van Weijenhoven en R. Kaijser te
Terneuzen J. P. van Driel, C. Hamelink, P. J.
Hoorman, D. Kotvis, J. Riemens, A. J. C. Scheele en
W. Naeije te AxelH. G. Coone en W. F. van
Hulle te Sas van Gent J. C. Meertens te Hoek
J. Verhoef te Zaamslag. Niet bevorderd 8 leerlingen.
Bevorderd naar 2e klas Bankwerken W. Egger-
mont, J. P. C. de Ruijter, E. C. de Smet, M. C. Sol,
R- A. Vanhijfte, F. C. C. Cocquit, M. Dieleman, Ch.
van Langevelde, F. Wissel, A. P. P. de Coninck, J.
R. de Graeff, S. J. Hamelink en C. van Ham te Ter-
neuzen P. K. de Koeijer, A. van den Berge, C. A.
Dieleman, W. de Feijter, J. Hofman, Th. Martens,
F. J. Ruben, J. P. S. van Eenennaam, B. van Grem-
berghe, W. I. J. Herman, M. Lindhout en E. R.
Martheze te Axel J. J. G. de Blaeij, F. M. Dieleman,
L. M. Jansen en P. Vergouwe te Hoek P. F. Diele
man en F. K. Hamelink te Zaamslag E. P. J. Hof
man, A. A. Kox, A. R. Willems, M. P. Claeijs en
H. J. L. Compiet te Sas van GentA. P. Westdorp
en R. de. Pré te Biervliet H. Ch. A. M. Kant te St.
Jansteen W. Roelse en H. C. de Smit te Hoofd
plaat. Niet bevorderd 23 leerlingen.
Bevorderd naar 2e klas Electro-techniekCh .E.
Beckx, R. P. de Bruijn, J. C. Dieleman, J. L. Groen,
C. M. de Haas, C. Hamelink, W. Verdoorn, C. J. M.
Scheele, M. P. Priester en P. Wisse te Terneuzen
G. J. Beeldens en A. J. Millenaar te Axel H. de
Jonge en J. Meertens te Hoek E. G. van de Walle,
Westdorpe K. J. de Koeijer, Zaamslag. Niet be
vorderd 7 leerlingen.
Bevorderd naar 2e klas Schilderen i P. van Meurs,
Axel A. P. C. Kuijcks, Hulst J. M. A. de Caluwé,
KoewachtG. A. Lauret, Vogelwaarde en A. P.
Simonse, Hoofdplaat. Niet bevorderd 1 leerling.
Getuigschrift Metselen i Th. C. Fermont, Terneu
zen M. P. de Fouw en A. de Kort te Aexl J. M.
de Pauw, Sas van Gent W. J. Arenthals, Zaamslag
A. J. W. de Waal, Westdorpe en J. G. M. de Theije
te Terhole.
Getuigschrift Timmeren t A. D. de Bree, J. L.
Breepoel, J. A. Bol, W. L. de Bruijne, P. K. Camphens,
A. van der Hooft, W. Tollenaar, C. J. van de Veli
J. Walhout en A. C. de Wilde te Terneuzen;
Geensen, C. A. van Overdulve, A. de Putter en P
van de Velde te Axel P. I. de FouW en F. Tollenaa
te HoekF. Hamelink, M. van Hdrm en J. Kemp:
te Zaamslag E. P. Oostdijk, Westdorpe en A.
Ploegaert, Philippine.
Aanvullend getuigschrift! A. H. Koekkoek, A»
en F. J. Risseeuw te Zaamslag. Geen getuigschrift
3 leerlingen.
Getuigschrift Bankwerken A. J. Faas, M. Hart
link, J. Meulenberg, A. J. van Minnen, J. de Zeem
R. P. Gelderland, L. de Kraker en G. A. de Witte
Terneuzen J. A. Boeije, J. Goossen, J. van Lange
velde, A. Naeije, J. I. Risseeuw, J. Simons, P. J. Var
Driel en P. van Langevelde te Axel A. Broekhoven
A. W. de Feijter en J. de Bruijne, HoekP. jj
Babijn, J. W. den Beer, A. I. de Feijter, W. A. M
de Vos, P .Bakker, J. C. Dieleman, K. M. de Feijter
en C. Kayser te Zaamslag C. Luime en W. Ram.
meloo te Sas van GentH. P. de Graeve, R. A
dt Mul en O. van de Bossche te Philippine W. E
P. Maas, Th. Sinack en Th. Vervaet, Biervliet;
v. d. Meirsch en A. van Tiggelen, IJzendijkeC.
B. Vaal, Hengstdijk F. A. D. van Nieulande, Weg.
dorpe en J. Vinke te Bouchaute (B.),
Aanvullend getuigschriftW. de Putter en C
van Tatenhove, Hoek A. W. den Decker en P
Dingemanse, Biervliet. Geen getuigschrift 3 leerlingen
Getuigschrift Electro-techniek t M. J. Audenaerd
A. L. Beckx en A. J. Mol te Terneuzen P. Hame
link, A. C. Scheele en J. A. Verhaar te AxelJ
Dhondt, J. F. van Dommelen en A. R. M. Samijn te
Sas van Gent J. Meertens en C. S. de Pooter
Hoek L. P. Willemsen te Zaamslag en J. Zeegers
te Hoofdplaat.
Aanvullend getuigschrift t C. Kaijser, Terneuzen,
P. van Langevelde, Axel en P. J. Simonse, HooE
plaat. Geen getuigschrift 2 leerlingen.
Getuigschrift Schilderen t A. J. M. de Pauw cn
P. O. C. Remery te Sas van GentP. Henekij te
Waterlandkerkje.
Aanvullend getuigschrift r E. J .J. Wöginger te
St. Jansteen. Geen getuigschrift 1 leerling.
Getuigschrift AutoherstellenR. H. C. Rijckaert,
Terneuzen A. Bakker, C. M. Hamelink, J. D. Ha-
melink, J. J. Lourens, F. C. Provoost en A. J. van
de Vijver te AxelC. L. Bakker te HoekJ. H.
Duister en R. L. van Lent te Sas van GentJ
de Fouw en W. A. Pieters te IJzendijkeW. dt
Theije te KoewachtJ. A. Simons en H. E. Spuesens
te Hoofdplaat.
Duivensport.
PRIJSVLUCHT UIT ARRAS.
De duivenmaatschappij „De Verwachting" alhier
hield een prijsvlucht uit Arras voor oude en jongt
duiven. Snelheid eerste oude duif 1192,2 meter; eerst
jonge duif 1196 meter. De uitslagen waren als volgt
Oude duivem 1. Joh. Wieland 2. 4. en 10,1
van Hoorn 3. en 5. Jos. Sijs 6. D. Dieleman, nllen
te Axel 7. en 9. R. v. d. Veke, Zaamslag 9. E
van Dorsselaer, Axel.
Jonge duiven i 1Jos. Enghels 2. en 5. D. Faas
3. en 9. F. Michiels 4. C. Oppeneer 6. A. Baart
7. E. van Dorsselaer, allen te Axel 8. J. Bakker
Zaamslag 10. E. Misseghers, Axel.
Wandelsport.
OUD-STADGENOTE VERWIERF HET
GOUDEN VIERDAAGSE KRUIS.
Onze oud-sadgenote mevr. Suus Priem-Geensen
thans woonachtig te Poortugaal (Z.-H.) volbracht
vorige weew de Vierdaagse Afstandmarsen voor de
tiende maal en verwierf daarrmede het Gouden
Vierdaagse Kruis.
er zelf over.
'V
„Ongetwijfeld is je nieuwsgierigheid in hoge mate
geprikkeld door de gebeurtenissen van deze middag,"
begon' hij.
„Ja, nou en of,' zei Ernst.
„Maak je dan klaar, om er vanavond met mij 'op
uit te gaan," lachte Sven.
„En laten jqllie mij alleen vroeg zijn zuster met
een zweem van verwijt in haar stem.
„Als ik kon, liet ik Ernst rustig bij jou," ant
woordde Ohlquist. „Maar hij is me belangrijk, omdat
ik de taal van dit land niet ken. Vanavond om tien
uur worden wij afgehaald."
„Om tien uur riep Else uit. „Dat ken ik. Dan
komen jullie' misschien morgenochtend om zes uur
pas thuis."
„Maar het zal je een troost zijn, dat wij niet an
de rol gaan," grinnikte haar broer. „Integendeel, het
is dienst vanavond. Hoe lang het duurt Dat kan
ik je niet vertellen, zus."
„Het is me toch wat," merkte zij op, „dat jij in
Kopenhagen halve nachten van huis bleef was tot
daa raan tpe. J^aar dat je nu probeert mijn man op
het slechte pan-te brengen, vind ik wel erg. ag
Maar Else Verhagen bedoelde het toch niet zo erg
met haar verwijt, want ze zorgde er voor, dat de
twee mannen niet 's nachts van honger om zouden
komen. Sven vertelde verder niets over de gebeurte
nissen die zouden komen. Hij bleef gemakkelijk in zijn
stoel zitten, tot ongeveer 10 uur een auto voor het
hek stopte. Toen rekte hij zich uit en zei tegen Ernst
„Het is zo ver. Jas aan, makker, en de deur uit."
Nog bedekten donkere wolken de hemel, toen zij
in de auto van de Nijmeegse gemeentepolitie de natte
weg afreden. Ma ir de regen had opgehouden en mr.
Verhagen, die veronderstelde, dat zij zich niet binnens
huis zouden ophouden, was daar blij om. Hij wist nog
niet, wat zijn zwager van plan was, noch wat de
Nijmeegse politie met het geval te maken had, maar
hij nam aan, dat de onderneming in verband stond
met de wandeling van 's middags.
Met z'n tweeën zaten ze achterin, terwijl zich verder
alleen een chauffeur in de wagen bevond. Deze man
had blijkbaar opdracht, hen ergens naar toe te brengen.
Hij stuurde zijn wagen in de richting van de stad,
maar sloeg daarbij enkele malen een zijstraat in,
zodra ze in de bebouwde kom van de gemeente waren
gekomen. Met grote snelheid nam de auto een paar
gevaarlijke bochten en eens kwamen ze bijna in
botsing met een andere wagen, die van de andere
kant kwam. De remmen werden krachtig aangetrokken
en de banden gierden even over het plaveisel. Dan
zette de chauffeur er weer vaart achter. In de stad
brandden de straatlantaarns en daardoor kon Ernst
ontdekken, dat zij allerlei merkwaardige omwegen
maakten. De rit ging over de Groesbeekseweg, dan
door een paar zijstraten naar de St. Annastraat, ver
volgens naar de Graafseweg en daar sloeg de chauf
feur de richting Grave in. Dat leek er op, dat hij niet
van plan was hen in de binnenstad te brengen, maar
tot zijn verbazing bemerkte de advokaat daarna, dat
hij hen naar Hees bracht. Toen ging het weer in de
richting- van Nijmegen en nadat zij onder de Hezel-
poort door waren gekomen, stopte de wagen voor een
garage aan de Korenbeurs, beneden aan de Hezel-
straat. Het portier werd geopend en zij stapten uit.
Meteen kwam er een man op hen toe, die zij in de
duisternis eerst niet herkenden.
„Goedenavond heren," zei inspekteur Broekman,
„U bent een beetje omgereden, omdat ik het veiliger
vond, eventuele pogingen om uw spoor te volgen, te
voorkomen."
Broekman was in burger. Uit de garage kwamen al
gauw drie mannen, die Ernst Verhagen onmiddellijk
als rechercheurs herkende. Er werden niet veel woor
den verspeeld. Ze gingen de Hezelstraat op, de beide
inspekteurs en Ernst vooraan, de mannen van de
recherche een beetje achter hen, zodat zij niet bij
elkaar leken te horen.
„Nu zullen wij het Stevenskerkhof in het oog
houden," vertelde Sven aan Ernst. „We denken, dat
daar de oplossing van een raadsel te vinden is."
Welk raadsel hij bedoelde, werd niet verteld. Ernst
Verhagen begreep wel, dat het verband hield met de
verschillende geheimzinnigheden, waarvoor de mis
daden van de laatste dagen hen hadden gesteld.
Het Stevenskerkhof bestaat uit een smalle straat,
die in een halve cirkel loopt, uit het complex van de
kerk en een bestrate vlakte achter de kerk, door de
straat omsloten, die wat hoger ligt dan de toegang
tot de woningen. Inspekteur Broekman verkende het
terrein en al gauw kwam hij terug met de mede
deling, dat er op het ogenblik geen sterveling te ont
dekken was. Haastig gingen zij nu, zo weinig mogelijk
geluid makend, onder de Kerkboog door. Zij liepen
dicht tegen de muren van de kerk gedrongen en het
was hun bedoeling, zich op het verhoogde gedeelte e
begeven, waar geen mens kwam. Van die plaats kon
den zij goed het oog houden op het straatje, zonder
dat voorbijgangers hen in het donker konden onder
scheiden.
(Wordt vervolgd)
