Douwe Egberts'
kerko
NOVA
0i' *Hn "e vT
Votdéi^1^
■m
Rd^öseL in mjmeqen.
^ehaiieirmijx^
Axel
T>°u
Douwe Egberts brengt thans zeer voor-
STIFTHOUDERS
'how^e]
WCK»f*
THEEZ
^«w/en,
VEILIGHEIDS-BALLPOINTS
mi»
tyi
de
en
kei
we
de
ble
Er
toe
vai
aai
hot
hui
toe
ver
mai
der
mei
het
gin
stre
tijd
zelf
of 1
ver
and
woi
toei
van
hou
Het
van
een
heic
van
den
de i
h
zore
het
vele
nem
en
zege
bedi
gan
ook
blijf
ven
geld
C
de
Wo
autc
schê
drijv
nem
nem
teve
van
E
drij\
toer
soui
ring
naa;
grot
nare
zeer
kope
vaci;
inko
stan
Ei
die
doof
len i
kled
stelh
van
maa
bedr
vooi
zake
van
tot I
meld
het f
gasti
zijn
de t
midc
buur
Echte Suède Jasjes, het
goede model, de beste kleur
alle maten, nu 99, St.
Antoine, Roosendaal.
Reparaties Kunstgebitten.
Sneller, beter en goed
koper 1 H. J. Harte, Markt,
Axel.
delige groot formaat Pickwick Theezakjes
voldoende voor 4 a 5 koppen geurige,
verkwikkende thee. Zet nu thee
op de nieuwe maniermet de nieuwe
groot formaat Pickwick Theezakjes,
die in het gebruik zo voordelig zijn.
De zakjes zijn dubbel en geven daardoor
snel een maximum aan smaak en geur af.
Het staat bovendien zo keurig en verzorgd.
Neem de proef!
g,c„ Oo"cleie_
de TJ^blode^ n
1 G*enffl L °Ptfe/en
*>UneeZ°ki° bliif, bQ meer
Cl per doosje van 20. stuks
Fa J. C. Vink, Markt 12
FEUILLETON
door G. PLANTEMA.
Nette jongeman biedt Ach
taan. Prima irefereritie's.
Adm. onderlegd. Kennis
van talen. Zakelijk inzicht.
Brieven onder no. 8008 aan
Bureau van dit blad.
Alle goederen voor Oost
en West Zeeuwsch-Vlaan
deren worden door ons aan
genomen voor doorverzen-
ding. Transportbedrijf C. J.
Naeije, Weststraat 60, tel.
712, Axel.
!Se £<3/7
mii
vei
pel
a He, e<?" fheezeef;e *eP°f of j,
HET VOLLEDIGE ASSORTIMENT
VINDT U OIO:
t
25)
Inspekteur Broekman was van zijn stoel opgestaan.
Hij stond voor een venster en staarde over de weinig
riante binnenplaats.
„Maar nu die man te vinden," merkte hij op.
„Dat is de kwestie," antwoordde Sven Ohlquist.
„Daarom ben ik hier. U begrijpt, dat ik in de eerste
plaats interesse heb voor vreemdelingen, want de
kapsules worden over de grenzen gesmokkeld, door
mensen, die dit land bezoeken en die dan waar
schijnlijk ook in deze stad komen."
Zevende hoofdstuk.
Ln de schaduw van de Sint Steven.
Grouw en sombeer staken de muren van de forse
oude Stevenskerk omhoog naar de wolken, die de
hemel bedekt hielden. Het was een regenachtige au
gustusdag. Nat glommen de straten van Nijmegen.
Het oude deel van de stad werd er te somberder door.
De verweerde middeleeuwse kerk met hier en daar
brokkelige grijze muren, maakte onder deze omstan
digheden niet alleen een kolossale, maar bovenal een
doodse indruk. De naargeestige vervallenheid van de
gebouwen rond het pleintje, waarvan de kerk het
grootste deel in beslag nam, droeg er toe bij, de
triestheid te onderstrepen. Weinig mensen bewogen
zich op straat en hier in het oude gedeelte, was het
helemaal verlaten.
Met enige tegenzin was mr Ernst Verhagen die
middag ingegaan op het voorstel van zijn zwager, om
de oude stad eens te gaan bekijken. De inspekteur
liet zich niet bepraten, dat het beter was te wachten
tot het weer zou zijn opgeknapt, 's Morgens was hij
al begonnen met het onderwerp aan te snijden en
ten einde raad had zijn gastheer toegestemd. Zo waren
ze, gehuld in regenjassen, op pad gegaan. Bij de
Grote Markt schuilden veel mensen onder de luifel
van een warenhuis, terwijl anderen zich in portieken
verdrongen. Sven Ohlquist, die onmiddellijk de grijze
omtrekken van de Sint Steven in het oog kreeg,
begon met groot enthousiasme die kant op te lopen
en zijn zwager moest hem wel volgen. Even bleven
ze staan onder de kerkboog," die de Grote Markt met
het Stevenskerkhof verbond en waar de ingang van
de kerk was.
Sven keek van deze beschutte plaats met diepe
belangstelling naar de middeleeuwse waag met de
indrukwekkende trappen, een van de weinige histo
rische monumenten van Nijmegen, die nog gaaf waren
gebleven. Dan keerde hij zich om en overzag met
nieuwsgierigheid het verlaten pleintje, dat Stevens
kerkhof heette en zich uitstrekte rond het massieve
lichaamvan de kerk.
.Tja, dit is een stukje oud-Nijmegen,' zei Ernst, die
geen inboornig van deze stad was en een kritisch oog
bezat voor alles, dat door gebrek aan zorgzaamheid
een trieste en haveloze indruk maakte.
De regen bedaarde een beetje en zij verlieten hun
droge plekje onder de kerkboog om het Stevenskerk
hof te betreden.
,Een monumenteel gebouw is deze kerk,' vond ee
inspekteur. ,Ik zie, dat hier en daar wat gerestaureerd
is, maar er moet heel wat gebeuren, voordat de Sint
Steven werkelijk weer een prachtstuk van gotiek zou
kunnen zijn.'
Ze waren een eind over het smalle straatje ge
wandeld, dat tussen de kerk en de daarachter liggende
kale vlakte was, tot inspekteur Ohlquist plotseling
verrast bleef staan. Hij zag de kerktrappen een van
de merkwaardigheden van de oude stad. Deze trappen
toonden duidelijk het hoogteverschil van Nijmegen,
dat op zeven heuvels gebouwd heet te zijn. ,Een
buitenlander als jij zal minder verrast zijn bij het
horen van de uitzonderlijke namen, waarmee de stra
ten hier prijken, dan een Nederlander,' merkte Ernst
op. .Kijk, de kerktrappen komen daar uit op de Ganze-
heuvel en het Heuveltje, terwijl je van daar weer de
Stikke Hezelstraat bereikt. Maar de grootste merk
waardigheid zie ik eigenlijk in de oude huizen, die
hier staan.'
,In welk opzicht merkwaardig
•Ik zal het je uitleggen. Je ziet, dat de huizen aan
het Stevenskerkhof ook liggen aan de straat daar
beneden, die Ganzenheuvel heet. Sommige huizen heb
ben boven en beneden een toegang en er zijn er, die
zelfs nog een deur aan de kerktrappen bezitten.
Vroeger was dit gedeelte van Nijmegen bewoond door
de elite van de stad. Ja, dat is heel lang geleden.
Maar die mensen hadden natuurlijk rijtuigen en paar
den. Het eigenaardige geval deed zich voor, dat daar
beneden de woonruimten lagen, zodat de voordeur
aan de Ganzeheuvel lag. Maar hierboven waren de
stallen en koetshuizen. De elite van Nijmegen heeft
dus een tijd lang onder haar stallen gewoond. Nog
is het zo, dat deze huizen twee toegangen hebben,
maar je begrijpt, dat in de meeste gevallen één huis
nu door meer gezinnen wordt bewoond. Zodoende
zullen waarschijnlijk verschillende trappenhuizen ver-
d wen en zijn.'
Sven stond na deze mededeling met belangstelling
naar de oude huizen te kijken. In een van de bekrom
pen kamertjes aan het pleintje zag hij een bejaarde,
armoedig geklede vrouw, die bezig was met naaiwerk.
Een verveloze deur ging open en er kwam een man
uit, die een ongure indruk maakte.
,Dit oude stadsdeel is geruime tijd nogal gevaarlijk
geweest,' vertelde Ernst. Hier leefden mensen, die
er minder eerbare praktijken op na hielden, inbrekers,
lichte vrouwen en andere onderwereld-elementen. Ik
weet niet, hoe het nu is, maar die man maakt niet
bepaald een gunstige indruk.'
De man liep langzaam voorbij. Onder de klep van
een voorovergetrokken pet, staarden ogen zonder uit
drukking hen even aan. Dan verdween hij in de
richting van de Grote Markt. De regen had opge
houden en uit een ander huis kwam een jonge vrouw
in sjofele kleding, met een donkere doek om het hoofd
als een zigeunerin. Zij liep hen ook voorbij en keek
ben een ogenblik doordringend aan met felle, zwarte
ogen.
Dan stonden ze enkele ogenblikken aan de kerk
trappen en keken naar de Ganzeheuvel, waar haas
tige mensen liepen. Met een ruk keerde de inspekteur
zich dan ineens om, alsof hij een elektrische schok
had gekregen. Verbaasd keek ook Ernst om, maar
hij ontdekte niets bizonders.
(Wordt vervolgd.)
\J Komt bij ons ondtrstaando
ffn'uz' KERKO-urits tens
£er,ko £abIe f 12.90
Kerko Dakota T.a. i 17.90
Kerko Comet v.a. f 19.75
Super Kerkoline v.a. f 25.50
Alle met het vermaarde boord-
model „COMMANDER"
Mooie nieuwe kleuren
