Rdv&öseL in nijmeqen. UIT ONZE OMGEVING AXEL FEUILLETON door G. PLANTEMA. MET DE OUDEN VAN DAGEN DOOR ZEELAND. Uw Rheumatisehe Pijnen wijken voor een bloedzuiverende kuur. Met Kruschen Salts - iedere dag die kleine dosis. SPORTNIEUWS JEUGDVERKEERSEXAMEN. Hierbij laten wij volgen het resultaat der thans definitief beëindigde verkeersexamens op de verschil lende plaatselijke lager scholen. In tataal werd door 154 leerlingen aan het verkeersexamen deelgenomen. Hiervan slaagden er 119 dit is ruim 77%. Voor de verschillende scholen waren deze cijfers als volgt School Nieuwstraat53 leerlingen, geslaagd 38, dit is 72% Openbare school 39 leerlingen, geslaagd 38, dit is 97% R.K. School Walstraat 49 leerlingen, geslaagd 34, dit is 70% School Spui 13 leerlingen, geslaagd 9, dit is 70%. Het grootste struikelblok, waardoor verschillenden hun diploma niet hebben behaald, waren de posten „verkeersagent" en „verkeerslichten". Bij de thans geslaagden zijn er veel te veel juist met de hakken over de sloot doorgekomen. Een paar can- didaten, die vorig jaar reeds een diploma behaald hebben, moesten nu worden afgewezen. In tegenstelling met vorige jaren zijn er nu slechts drie leerlingen, die het gehele examen zonder een fout gedaan hebben. Dit zijn drie leerlingen van de Openbare Lagere School, welke school ook over het geheel genomen verreweg de beste resultaten boekte. Het zijn de leerlingen C. den Beer, NieuWendijk 54, M. Hamelink, Koestraat 10 en C. v. d. Ven, Margriet straat 36. Deze drie leerlingen werden door de burgemeester bij de diploma-uitreiking naar voren geroepen en kregen in verband met hun eervolle pres tatie ook een „ere"-plaats toegewezen. De burge meester complimenteerde hen en reikte hen de hoogste onderscheiding uit, n.l. een mouw-embleem en stelde hen vanwege hun foutloos examen aan de andere leerlingen ten voorbeeld. De diploma-uitreiking had plaats op de raadzaal in tegenwoordigheid van de hoofden der scholen. Voorts waren hierbij aanwezig de adjudant der Rijkspolitie alhier, de heer L. Fluit, de secretaris van de Veilig Verkeers-commissie de heer G. Mattheeuws en de plaatselijke consul van het Verbond voor Veilig Ver keer, de heer P. J. Eggermont. Gespecificeerd luidde de uitslag der examens voor de diverse scholen als volgt Openbare Lagere School t D. Beeldens, N. Beel- dens, R. Beeldens, C. den Beer, J. Boerman, A. van Cadsand, A. Dieleman, R. Dieleman, J. van Doorn, I. Fluit, L. de Groote, K. Hamelink, M. Hamelink, J. Heijnsdijk, K. Hoorman, S. van Hoorn, J. de Hullu, L. de Jonge, C. Jonkman, H. Koekkoek, B. Kotvis, I. Maas, S. Martheze, A. van Meurs, D. Oppe, N. van Overmeire, J. Provoost, J. Roose, R. Scheele, C. Slabbekoorn, C. v. d. Ven, B. Verhelst, 1. Ver- poorte, J. van Vredegem, J. Vreecke, P. Wolfert en N, Wijna. CW. Nat. SchoolD. Audenaerd, D. Buijze, D. v. d. Berge, J. van Bendegem, F. Bakker, R. Bakker, I. Dekker, N. Dieleman, W. Dieleman, H. van Driel, J. van Duijvenbode, K. Goossen, D. Haak, D. Hame link, P. Hamelink, J. den Hamer, P. v. d. Hout, A. Jansen van Roosendaal, B. Jansen van Roosendaal, G. Kaijser, R. Kaijser, D. Koster, R. Koster, I Kuiper, H. Oggel, M. de Pooter, T. de Pooter, I. de Putter, M. Rinn, K. Scheele, B. Verduijn, J. Verplanke, L. Verschelling, L. Westveer, J. Wieland, C. Wieland, N. Wieland en W. Zegers, R.K. School i W. van Acker, R. Antheunis, F. L. den Beer, V. de Block, A, de Bock, H. Borgt, M. Casteels, A. de Clercq, C. Cleijman, L. Giele, W. van Goethem, M. v. d. Horst, A. van Kampen, E. Kaijser, E, Lippens, J. Lippens, A. Maas, L. Mat- thijssen, B. van Meelen, W. de Moor, G. Moort- hamer, W. de Ridder, L. Rombout, P. Rombout, M. Snoek, R. Stoelinga, E. Tieleman, G. Tiéleman, R. Vinke, G. Vioen, J. de Wolf, R. Wolters, P. de Wijn en R. Zohlandt. 22) „Dat was dus vanmiddag," stelde Sven vast. „Hoe weet u, dat ze er op uit waren om u te doden „Ze hadden ontdekt, dat ik hun gesprek gehoord moest hebben. Weet u, na dat gesprek gingen ze weg en ik ging zo vlug mogelijk naar mijn kamer om me te verkleden. Maar toen ik beneden kwam, keken ze mij argwanend aan, want ze dachten, dat ik was uitgegaan. Ik kan me dat verbeeld hebben, omdat ik bang was. Misschien heeft mijn angst hun aandacht getrokken. Ik ging vroeg naar boven en zei, dat ,ik hoofdpijn had. Tante ging daarna uit. Om elf uur liep ik net over de gang, toen het dienstmeisje naar bed ging. Ik werd door een voorgevoel gedrongen een praatje met haar te maken en toen vertelde ze, dat de heren bij haar gevraagd hadden, waar ik in de middag was geweest. Ze had gezegd, dat ik in het laboratoriumhokje was geweest om te werken. Toen ik dat hoorde, ben ik naar mijn kamer gegaan en ik trok deze overall aan. Ik wist zeker, dat ze zouden proberen mij dood te maken of op een andere vrese lijke manier te verhinderen, dat ik iets zou vertellen van wat ik gehoord had. Ik dacht, dat ik in een overall beter uit de voeten zou kunnen. Ik sloop de trap af en hoorde, dat zij in de leeskamer zaten te praten. Toen ben ik er in geslaagd, buiten te komen, maar ze moeten mijn vlucht bemerkt hebben, want u weet zelf, dat ze al gauw achter mij aan zijn gekomen. Die hond is van Duponta Hij heeft het beest altijd bij zich. Waar zouden ze nu zijn „Dat zal de Nijmeegse politie wel ontdekken," stelde de inspekteur haar gerust. „Maar waarom bent u niet dadelijk het huis uitgegaan, toen u dat wist van Chr, Scl.p^ ijjpu! A. Bakker, W. Bakker^ Boeije, J. MjUfi, gj.. de Pooter, L. Schieman, M, berkmoes, G Verhoef en M. de Visser. Onder ideale weersomstandigheden had dinsdag de jaarlijkse trip van de ouden van dagen plaats, waarvan de start des ochtends om 9 uur plaats vond vanaf het Szydlowski-plein. Aldaar kon het schema, dat door het organiserend comité was ontworpen dus een wel geslaagde introductie beleven op deze jaarlijkse glorie dag voor de Axelse bejaarden. Want het moet gezegd de mensen van het comité hebben fjfjëer vee leer ingelegd met deze tot in de puntjes voorb«pade en welverzorgde reis, die weer eens geheel in tiet teken stond van de liefde voor het eigen land A In welks bodem zovelen in lang vervlogen jaren hebben geploeterd en gewerkt en in de dagen van de .oogst en andere drukke tijden ,,de hitte des daags" hejihen getrotseerd. Op dit ongewone tijdstip was het alzo een geZjjilige drukte op het wijde geplaveide plein, waar burge meester en comité te juister tijd ter plaatse waren om de laatste voorzieningen te treffen. Naar geldend <|oed gebruik reed onze eerste burger, in zijn limousine ge zeten, met een paar der oudste comité-leden, vóór de comfortabele Z.V.T.M.-busSen uit, die tjokvol'.'met oudjes, die de zeven kruisjes achter zich hadden, op geringe afstand volgden. Axels oude garde kon er weer eens een dagje van nemen En dit geschiedde ook. Alles verliep' Veer op rolletjes en volgens precisie. Allereerst ging de tocht door het hartje vam het land van Axel naar Terneuzen om van daaruit *Koers te nemen in de richting van de Braakmanpolder. Deze ouverture van de „autocar-symphonie" op deze mooie julimorgen was reeds voldoende aanlei ding voor de oudjes om sfeer en stemming te vinden door de ruime uitzichten over de rijpende akkers in de wijde en vruchtbare polders der eigene en de meesten zo vertrouwde streek. Dit verrukkelijke eerste stemmingsbeeld werd geanimeerd door de oude schei ding van de Braakmanpdlder, die thans de beide delen van zuidwestelijk Nederland tot een éénheid heeft omgetoverd en waar nog wordt gearbeid om een recreatiegebied te stichten dat de aantrekkelijkheid van „ons eigen landje" ongetwijfeld zal helpen verhogen. En zo bereikte men het niet minder vruchtbare land van Cadzand en ook hier kon men zich weer ver lustigen in de welig beladen akkers. Langs Biervliet ging de mooie tocht naar de eerste pleisterplaats Breskens, alwaar de koffie reeds geserveerd stond voor het montere en levenslustige gezelschap. Waarom er niet morgen reeds mee begonnen Iedere dag verder leven in ondragelijke pijnen betekent voor U een verloren dag. U weet uit eigen ervaring, hoe die pijnen Uw hele gestel ondermijnen. En het gaat van kwaad tot erger, tenzij ge de bloedzuiverende or ganen die nieuwe stimulans geeft, waardoor het bloed weer jeugdig snel door de aderen vloeit Ing. Med. Toen men verkwikt door de „kleintjes" koffie -weer verder toog, ging het op Groede en „Sinte Pier" aan, naar de Zeeuwsch-Vlaamse Rivièra dicht bij het ver zande Zwin om door het kustgebied de eerste etappe af te ronden in het eenmaal zo grootse en na de laatste wereldoorlog weer uit zijn puinen herrezen Sluis. Via Retranchement en „Scherrebier" met een mooi uitzicht op het sluimerende St. Aanna ter Muiden met zijn kolos van een stompe kerktoren bereikte men dit doel om in hotel „De Korenbeurs" de gedekte tafels gereed te zien staan, nodend tot verzadiging. Want het was intussen tijd geworden om te dineren. Wal JBfbben onze oudjes zich daar weer alles laten smakend? En hoe vreugdevol was de stemming weer aa ntaljiö, waar zij zich te goed konden doen aan het velerleii* dat de kok „schafte". Er was maar één roep over de keurig opgediende maaltijd Maar de klok wenkte en riep De tocht moest worden voortgezet. En zo ging het over de prachtige hoofdweg via Oostburg en Schoondijke weer op Breskens aan om met de ferryboot naar Walcheren over te steken. Om des tijds wille moest een deel van de reis door djt verrukkelijk mooie eiland, dat weer veel van zijn oude luister aau het herwinnen is, worden ingekort. Het bezoek beperkte zich alzo tot Vlissing-en en de hoofdstad onzer provincie, zodat Veere van het pro gramma .werd afgevoerd. Ook Walcheren heeft zijn karakteristieke eigen schappen. maar in niet mindere mate het welvarende Zuid-Beveland. waar men via Lewedorp en Oud- Sabbinge, Wolfaartsd'jk en Kattendijke eindelijk Kapelle bereikte. Welk een onvergetelijke indruk maakte deze prach tige rit door dit liefelijke land, waar de kersenboom gaarden met zwaarbeladen keur van rijke en rijpe vrucht stonden te lonken naar onze Axelse ouder lingen. Maar, ze kregen „het volle pond". In het betoverend mooie Kapelle werd gepleisterd in een kersenboomgaard. Toen onze bejaarde reizigers allen op veilingkistjes gezeten allen hun „meug" kregen en elk van hen zich te goed kon doen aan de heerlijke zwarte kersen, die als koralen glinsterden, was de stemming onder hen tot een climax gestegen. Vooral ook omdat men nog gelegenheid kreeg de gedwongen thuisblijvers met een extra portie te verblijden. Met dit hoogtepunt van de reis naderde daarop de tijd van terugkeer. Vlot verliep ook deze laatste etappe nadat men het veer te Kruiningen had bereikt en vandaar met de veerpont weer de Zeeuwsch-Vlaamse bodem bereikte. Nogmaals kreeg men een deel van het vruchtbare polderlandschap onzer streek te bewonderen en in een heerlijke avondlijke atmosfeer, na deze door ideaal weer zo mild begunstigde dag reed men via Hulst naar Axel, alwaar men klokslag acht arriveerde en waar de beide plaatselijke muziekkorpsen hun op wachting maakten aan de Kanaalkade en Crijnssen- straat. Een triomfantelijke intocht volgde door tal van straten, totdat bij „Het Centrum" het eindpunt was bereikt, alwaar ook weer de koffie wachtte, waaraan allen zich nogmaals verkwikken konden. De heer A. Maas vertolkte hier tenslotte door uit aller hart gegrepen woorden van dank, datgene wat de oudjes bezielde. Terwijl de oudjes nog een tijdje gezellig „nakaarten" over al het genotene tijdens dit uitstapje zorgden „Concordia" en „Hosanna" door het uitvoeren van pittige marsmuziek nog voor een waardig slot van deze onvergetelijke dag, waarop allen opgetogen en ten hoogste voldaan naar hun haardsteden terug keerden. CIRCUS JOS MULLENS KOMT. Amerikaanse artisten uit Hollywood. De heer Jos Mullens, directeur-eigenaar van de bekende circus-onderneming heeft een goede slag ge slagen. Toen vorig jaar bekend werd, dat het groot ste circus ter wereld Ringling Barnum 6 Bailey zijn voorstellingen had gestaakt en de topnummers uit dit circus op tournée gingen door Europa, om. voor de Amerikaanse troepen, was hij er als de kippen bij om een aantal van hen voor zijn onderneming te enga geren. Hij is er in geslaagd een aantal topnummers uit Hollywood naar Nederland te krijgen om deze zomer in zijn circus op te treden. Deze Amerikaanse circus-artisten hebben een artistiek peil bereikt, waar men in Europa nog niet aan toe is. Op dinsdag 16 en woensdag 17 juli zullen zij te Zien zijn in Circus Jos Mullens te Axel. De enorme tent wordt opgesteld op het Marktplein. Een der Ameri kaanse artisten is o.m. de stuntman van de filmsterren Roy Rogers en David Crocket. De gasten uit Hollywood mogen dan de grote trek pleisters zijn van Mullen's circusvoorstelling, de andere nummers zijn er niet door in het geradng gekomen Een zestigtal uitmuntend gedresseerde paarden en pony's komen in de piste. Dezelfde cavalerie waar mede het circus Jos Mullens de afgelopen winter maanden in Parijs zo'n enorm succes heeft geoogst Ook het nummer dat Maurice Chevalier op de grot' gala-avond in het Cirque d'Hiver te Parijs heeft ge presenteerd. Er zijn verder clownnummers van Grock- formaat, luchtballet, slangenmensen, een dolkomisck reknummer, acrobatiek en jongleurkunst te paard doo- Henri Mullens. Als gast is bovendien extra ge- engageerd de wereldberoemde hippoloog cri hoge schoolrijder Otto Schumann. De heer Jos Mullens is overtuigd dat hij dit jaar in de roos heeft geschoten. De circusliefhebbers zullen zich deze eerste kc inismaking met de Ame rikanen niet willen laten ontglippen. Wat de hoofdnummers betreft, de meeste sensatie veroorzaken de Dangolys. Wat deze vijf Brazilianen presteren op het terrein van jongleren is ongelofelijk De Dangolys zijn meesters in het tempo-jongleren. Zo'n nummer is zelden in ons land vertoond. Onder de uitstekende nummers vermelden wij ook de Lehr Family uit Hollywood. Wat deze Amerikanen doen is verbijsterend en bijzonder opwindend. The Castors is een Indianen-nummer met veel roffel van tam-tams en prachtige acrobatiek. Een ontdekking van de heer Jos Mullens is ook Germanie en Gabriel een jeugdig Frans artistenpaai Paarden ontbreken uiteraard niet, welke gepresenteerd worden door Willy Mullens en Mevrouw José Strass burger, welke behalve paarden ook nog op charmante wijze een groep Engelse poedels presenteerd, terwijl Henry Mullens op ongeëvenaarde wijze de klassieke jongleurkunst te paard beoefent.Een bekend show orkest zorgt voor de muzikale begleiding van het gehele programma. Wegens enorm succes te Oostburg zal het Circus Jos Mullens niet zoals is gepubliceerd op maandag dinsdag en woensdag voorstellingen geven, maar uit sluitend dinsdag en woensdag. In verband met de scholen komt ook het aange kondigde matinée van woensdagmiddag te vervallen. De directie heeft daarom besloten de kinderen op de avondvoorstellingen toe te laten voor half geld, PREDIKBEURTEN. Zondag 14 juli 1957. Ned. Herv. Kerk. 10 uur en 2.30 uur Ds. P 1 Pennings. Geref. Kerk, 10 Ouur en 3 uur Ds. A. Kuiper (H. Avondmaal en Nabetrachting). Geref. Kerk (Pironstraat). 10 uur en 3 uur Di J. Firet, van Amersfoort. Geref. Gemeente. 10 uur en 2.30 uur Leesdienst ZONDAGSDIENST ARTSEN. 13 14 juli Dr. A. Kats. Duivensport. JUBILEUMVLUCHT OP BRETEUIL. Ter gelegenheid van een aantal jubilerende leden- duivenliefhebbers van „De Verwachting" alhier, or ganiseerde deze duivensociëteit een jubileumvlucht uit Breteuil. De afstand bedroeg 212 km. De snelheid van de eerste duif 1806 meter. De uitslagen waren Jonge duiven: 1. en 2. J. van Hoorn; 3. en 8 J. Bakker, Zaamslag4. J. van Leuven, Bosch- kapelle 5. J. den Engelsman 6. D. Dieleman 7. C. Verstraeten 9. J. Vasseur 10. A. van Bouchaut Sluiskil. Oude duiven t 1J. Wieland 2. R. v. d. Veke, Zaamslag 3. M. Dieleman 4. P. Matthijssen 5. en 6. E. van Dorsselaer 7. A. Snoek, Sluiskil8, O. Talboom, Zuiddorpe 9. en 10. Ch. Tieleman, Waar geen woonplaats is vermeld wordt Axel bedoeld. die moorden „Ik heb er niet aan gedacht," bekende mej. Ifêscu „En waar was u van plan heen te gaan een beetje beschaamd. „Ik was zo bang, dat ik eigen lijk niet eens kon denken. Maar toen ik vanavond van het dienstmeisje hoorde, dat zij naar mij geïnformeerd hadden, wist ik ineens, dat ik moets vluchten." „Ik wou alleen maar het huis uit. Verder had ik nog niet nagedacht. Ik geloofde, dat ik in het bos veilig zou zijn. Maar ik werd zo gauw moe, döt ik niet ver gekomen ben. Ik liep in het begin veel te hard en ik had mijn voet bezeerd, toen ik over het prikkeldraad klom." „De spolitie rukt dadelijk uit," kondigde Ernst Ve-r hagen aan. „Toevallig was inspecteur Broekman zelf op het bureau." „Mooi zo," zei Ohlquist tevreden. „Dan wachten wij hier kalmpjes af, wat er verder gebeurt." i Op dat ogenblik werd er hard aan de bel ge trokken. Mej. Ilescu schrok er zo van, dat zePVan haar stoel opsprong. „Daar zijn ze riep ze angstig. „Ik geloof niet, dat moordenaars hun komst zo rumoerig aankondigen," gaf Sven te kennen. „Maar het is het beste, de veiligheid in acht te nemen. Ernst, ga jij aan de voorkant uit een bovenraam vragen wie er is." Mr. Verhagen stond rustig op. Zijn vrouw keek echter een tikje bezorgd, stond ook op en ging met' haar man de kamer uit. In de kamer bleef het even heel stil. Sven Ohlquist stak een sigaret op en zat daarna aandachtig het gezicht van de Roemeense te bestuderen. Zii scheen zo zenuwachtig te zijn, dat zij dit nauwelij^ bqtnerkte. Ze zat weer op haar stoel, enigszins in .fd^agr gedoken, beide handen tot vuisten geklemd en tuurde onafgebroken naar de deur, alsof ze geloofde, dat ieder ogenblik Dupont en Jörgensen daar zouden staan met een pistool of een mes :n de hand. Inspekteur Ohlquist keek peinzend. Het gezicht van mej. Ilescu, van een bijna klassieke schoonheid, gewoonlijk gereserveerd en iets te hoog hartig voor een meisje van haar leeftijd, vertoonde, nu er af en toe een zenuwtrekje op zichtbaar werd en de donkere ogen ingespannen staarden, een uiterst temperamentvol, hartstochtelijk karakter En vreemd vond hij het, maar ondanks het feit, dat vrees domi neerde, was er toch een eigenaardige vastberadenheid op haar gezicht te lezen. „Vreemd," zei mr. Ernst Verhagen, die de kamer weer binnenkwam, „er staat niemand bij de voor deur. En ik kan ook niet horen, of er iemand mis schien in de tuin rondloopt." „Ze zijn hetriep de Roemeense opgewonden. „Oscar heeft ze hierheen gebrachtNu sluipen ze zekér om het huis." „Kalmpjes aan beval Sven. „Het is natuurlijk niet onmogelijk, dat het de twee moordenaars zijn, maar zolang ze.buiten blijven, doen ze ons geen kwaad. En de Nijmeegse politie zal dadelijk hier zijn. Dat hebt* u toch van mr. Verhagen gehoord." Hij stond van zijn stoel op en ging de kamer uit. Else Verhagen, die haar man nog niet gevolgd was, bleek voor het open raam te staan aan de voorkant van het huis. De inspekteur ging naar haar toe. „Geen onraad bemerkt 7" vroeg hij fluisterend. „Niets luidde het antwoord. „Ik denk eigenlijk, dat de mensen, die aan de bel trokken, om de een of andere reden meteen weggegaan zijn." „Het zou me niet verwonderen, als ze daar gingen," zei Sven. Hij had zich voorover uit het raam ge- bocjeri en nu wees hij op een lichtschijnsel, dat eens klaps zichtbaar werd. Een auto verliet de tuin van de Nabarescu-villa, zwenkte de weg op en begon in stéedi5 'sneller vaart in de richting van de stad te rijden. De rode achterlichten waren nog flauwtjes in de verte zichtbaar, toen een krachtige lichtbundel te zien kwam. Een grote auto schoof naderbij en de wagen stopte met een ruk voor het huis van de Ver- hagens. De portieren werden opengezwaaid en don- kere uniformen verschenen op de weg. „Jammer genoeg is de politie iets te laat, vrees ik, mompelde de inspekteur. „Ze zijn vlug, maar net niet vlug genoeg." De grote gestalte van inspekteur Broekman, zelfs in de donkerte duidelijk te herkennen, kwam het hek in. Ohlquist haastte zich naar beneden om de deur te openen. Even later stonden zij tegenover elkaar e» met enkele woorden lichtte de Deense inspekteur zijn Nijmeegse collega in. „Zouden ze net gevlucht zijn riep Broekman uit „Maar ik heb alle wegen laten afzetten. Ver kunne» ze niet komen, want mijn mannetjes zullen de here» wel tegenhouden." „Het is natuurlijk niet zeker, dat zij in de wagen zaten, merkte Ohlquist op. „Uw mannen kunnen het beste dadelijk een onderzoek instellen in de om geving en in de villa." Inspekteur Broekman had een groot aantal man schappen meegebracht en enige ogenblikken later zwermden zij uit om een zorgvuldig onderzoek in te stellen. Maar dit bleek vergeefts te zijn. De even te voren van Eikenheuvel weggereden auto had inderdaad de beide moordenaars bevat. En dat de afzetting langs de wegen toch niet voldoende was om hen tegen te houden, werd korte tijd later duidelijk, toen een politieman op een motor ariveerde, die meldde dat de bewuste auto het stopsein genegeerd had en er in geslaagd was, door de afzetting heen te breken Daarbij was een agent gewond. (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1957 | | pagina 2