AXELSE COURANT
xissr
m
V oetbalo verzicht
R^öseL in nijmeqen.
J. C. VINK
Frankering bij abonnement, Axel
WOENSDAG 24 APRIL 1957
71e Jaargang No. 58
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
VERSCHIJNT IEDf E WOENSDAG EN ZATERDAG
Drukker UitgeefsterFIRMA J. C. VINK
Red. en Adm.: Axel, Markt 12, Tal. 0 1155-646
HoofdredactieJ. C. VINK
Ideaal yoor ieder
die brieven schrijft!
FIRMA
Markt 12
AXEL.
UIT ONZE OMGEVING
AXEL
SLUISKIL
1
8
2 i
9
i
6
1
1
FEUILLETON
door G. PLANTEMA.
6)
ABONNEMENTSPRIJS: Losse nummers 6 cent
Kwartaal-abonnement t
Axel binnen de kom f 1,55 Andere plaatsen f 1,75
Buitenland f 2,00
ADVQTENTIEP1IJS; 8 cut per m.m.
Bil contracten belangrijke reductie,
lop tonden Mededelingen 20 cent per m.m.
Klein*, id vertent iën (maximum 6 regels) 1-5 regelt
70 cent iedere regel meer 12 cent extra.
PAASDRUKTE.
Honderden buitenlandse toeristen.
De invasie van buitenlandse Paasvacantiegangers en
toeristen die allerwege, niet alleen in de grote steden
en om de bollenvelden viel waar te nemen was ook
buiten de sfeer van de randstad Holland en zelfs
hier in de uiterste -zuidwesthoek van ons land
ondanks het geografische isolement duidelijk merk
baar. De jeugdherberg „Bleye Haghe" stond wel zeer
bijzonder in het middelpunt van het vreemdelingen
verkeer en was o? de achter ons liggende Paasdagen
overvol met Engelse vrouwelijke gasten, die meerdere
generaties vertegenwoordigden.
Men kon dan ook vanaf Goede Vrijdag tot na de
Paasdagen in bijna geen enkele straat onzer stad komen
-onder Engelse meisjes of vrouwen te ontmoeten die
druk babbelend en converserend hun weg zochten in
het voor hen ongewone milieu onzer stad.
Als alle voortekenen niet bedriegen zullen in de
komende maanden en het a.s. vacantieseizoen weer in
overtreffende trap ook de buitenlandse toeristen naar
onze streek voeren, die steeds meer aantrekkingskracht
schijnt uit te oefenen.
In de diverse amusementsgelegenheden werd
vooral na de sportevenementen een druk gebruik
ij. maakt van de geboden dans- en andere ontspan
ningsgelegenheden.
JAARLIJKSE UITVOERING VAN
„MONDACCORDEOLA".
Deze vereniging gaf dinsdagavond op de bovenzaal
van „Het Wapen van Zeeland" bij de heer R.
Dieleman haar jaarlijkse gezellige avond vvoor haar
leden en donateurs met een bont programma vol van
zang, humor en muziek.
De heer Jac. Willemsen opende als voorzitter met
een kort doch hartelijk welkomstwoord deze avond on
wees op de moeilijkheden die de vereniging de laatste
paar jaar had doorgemaakt, doch die men thans met
goed vertrouwen weer te boven hoopt te komen.
Daarop werd de avond ingezet met de door „Mond-
rccordeola" onder leiding van de heer Adr. van
Meurs ingestudeerde nieuwste nummers, waarbij de
dirigent de ziel van dit muzikale ensemble bleek door
zijn persoonlijke muzikale prestaties op saxophon.
Onmiddellijk hierop kwam in Axelse dracht de con
ferencier van deze avond op de planken. Dit „boertje
van buten" bracht telkens de vrolijke noot tussen de
me! variërende nummers van het programma, waarin
hij o.m. ook met zijn jodelende dochter een ander deel
van het programma verzorgde. Met duo IJsebaert bleek
voor de taak van de verzorging van het vocaal-
comische gedeelte weer de oude reputatie te hand
haven.
Ook de beide zingende nichtjes met hun Wild-
West" en andere liedjes bleken een bij herhaling op
prijs gesteld onderdeel van het uitgebreide repertoire,
dat bij de aanwezigen, dank zij het vlotte tempo van
afwerking zeer in de smaak viel, al was het dan ook
maar „een bescheiden begin zoals de voorzitter in
zijn openingswoord had medegedeeld.
Dat de accordeon-virtuozen op deze avond niet
achterbleven en een paar veteranen nog met een
clownesk nummer, getiteld „Willem Teil voor het
forum verschenen, tot stijgende hilariteit der aan
wezigen, dient zeker nog te worden vermeld.
Een algemene tractatie op een heerlijk glaasje wijn
volgde na de grote tombola, die na afloop plaats had,
maar er kwam nog een prettig bal in de benedenzaal
dat de danslustigen nog gedurende enkele uren ge
zellig bijeen hield.
Ondanks het verlate seizoen was het een voor
„Mondaccordeola" welgeslaagde avond, waarop men
met genoegen terug mag blikken.
LEZING „AQUA FAUNA".
Onze plaatselijke vereniging van aquariumhouders
ontwikkelt onder leiding van haar volijverig bestuur
en haar zeer actieve praeses ,de heer M. P. G. Won-
dergem, een activiteit, die voorbeeldig geheten mag
worden. Zo werd dan op Goede Vrijdagavond op de
bovenzaal van „Het Centrum" een zeer interessante
lezing gehouden, die op onverdeelde belangstelling
mocht bogen.
Na de afwerking ener korte huishoudelijke agenda
waarvan wij als belangrijkste punt vermelden de
voorziening in een tussentijdse bestuursvacature door
de verkiezing van mej. Corry Wondergem, was het
woord aan de spreker van deze avond, de heer C.
Slegtenhorst uit 's-Gravenhage, die bij de opening
met een speciaal woord van welkom was begroet.
Het onderwerp waar deze over handelde droeg als
titel „Vissen en hun milieu".
Op zeer duidelijke wijze liet deze deskundige cau
seur en inleider een voor de leden dezer vereniging
verhelderende voordracht volgen.
Hieruit bleek dat onder milieu van een dier moet
worden verstaan de plaats waar het lee'ft. De aqua
riumliefhebber ziet veelal over het hoofd dat de vis
in het natuurlijke milieu dikwijls niet gebonden is aan
een bepaalde plaats, maar periodiek van de ene naar
de andere plaats trekt. Zo treffen we de driedoornige
stekelbaars des winters in de zee en des zomers !n
de poldersloten aan, waar de eieren worden afgezet.
Milieubeschrijvingen in aquarium-periodieken zijn dan
ook daarom meestal onvolledig, omdat men zich be
perkt tot een beschrijving van de plaats waar dat
dier op een bepaald tijdstip werd aangetroffen.
De omstandigheden waaronder het dier in de na
tuur leeft zijn zeker niet uitermate gunstig te noemen.
Het aantal dieren binnen een bepaald gebied blijft
meestal zo ongeveer constant. Soms zijn er een paar
meer, dan weer een paar minder. Van de zeer vele
duizenden larven die jaarlijks uit visseneieren van één
soort komen, blijven er meestal maar een paar in
leven. De rest wordt gedood door milieu-factoren,
zoals natuurlijke vijanden (ook de mens). 'Worden de
omstandigheden waaronder de dieren komen te leven
gunstiger dan treden er plagen op. Zo kan b.v. het
neerschieten van vossen in een bepaalde streek de
oorzaak zijn van het ontstaan van muizenplagen.
Wanneer de aquariumliefhebber zijn aquarium zo
natuurlijk mogelijk gaat inrichten, dan gaat hij in de
eerste plaats meestal af op gegevens die incompleet
en dus onjuist zijn. Vervolgens gaat hij een milieu
scheppen wat zeker niet ideaal te noemen is. Het
z.g. oecologisch optimum wordt op aarde in de vrije
natuur waarschijnlijk nergens aangetroffen.
Conclusies Het streven naar het natuurlijke milieu
als eindresultaat is beslist onjuist. W ijmensen moeten
in staat zijn onze vissen onder betere omstandigheden
te laten leven dan in de vvrije natuur.
Dat vissen in ons aquarium normaal leven en spon
taan tot voortplanting overgaan en daardoor de be
volking in dit aquarium zich uitbreidt kan een be
wijs zijn voor de aanwezigheid van betere omstandig
heden dan die welke in het natuurlijke milieu aan
wezig zijn. i
Deze zeer leerzame uiteenzetting werd met zeer
grote aandacht gevolgd door de aanwezigen en de
voorzitter was aller tolk toen hij de inleider dank bracht
voor zijn heldere uiteenzetting waaorp een levendige
gedachtenwisseling volgde. Een tombola met enkele
fraaie en practische prijzen vormde het slot van deze
mooie avond.
DEMONSTRATIE VAN RIJENDUN- EN
WIEDMACHINES.
De Stichting ter bevordering van landbouwkundig
onderzoek in Zeeuwsch-Vlaanderen heeft het initia
tie fgenomen tot het houden van een demonstratie met
rijendun- en wiedmachines op het bedrijf van de heer
Ramondt te Sluiskil. Als streefdatum heeft men aan
genomen donderdag 2 mei van 1 uur tot 5 uur n.m.
We demonstratie wordt georganiseerd in samen
werking met de rijkslandbouwvoorlichtingsdienst, de
algemene technische commissie van het landbouw
schap, Het instituut voor rationele suikerproduktie en
het instituut voor landbouwtechniek en rationalisatie.
De definitieve datum zal via de radio bekend worden
gemaakt op dinsdag 30 april in de uitzending van het
agrarisch radiobulletin van 6.40 uur en van het
K.N.M.I. om 12.30 uur.
Men heeft Het demonstratie-perceel ingezaaid met
monogerm en met gewoon bietenzaad. Het gewas zal
in een jong stadium met verende tanden worden be
werkt. Enkele dagen voor de demonstrate zal een
tweetal machines één van het draaiende zontype
en één van het slingertype werken rrlït messen.
Er zullen zeven machines worden gedemonstreerd,
namelijk drie van het draaiende zontype en vier van
Het slinger- of heen en weer gaande type.
KAMPIOENSSCHIETING KANAALZONE.
„Onder Ons" te Axel prolongeerde haar titel.
Vorige week werd bij de heer M. Scheelte te Sluis
kil de jaarlijkse schieting gehouden voor het club
kampioenschap in de Kanaalzone. Aan deze kam-
pioensschieting op de ligende win werd door niet
minder dan tien ploegen van vijf man uit Sluiskil,
Sas van Gent en Axel dus in totaal 50 schutters
deelgenomen.
Onze plaatselijke schuttersmaatschappij was met
drie vijftallen aanwezig en het eerste team van
„Onder Ons" legde weer evenals vorig jaar beslag
op het clubkampioenschap. Het tweede en derde team
eindigden respectievelijk op de vierde en tiende plaats.
Dit mooie succes van de Axelse schutters is zeker wel
voor een groot deel te danken aan de activiteit van
de steeds volijverige secretaris van „Onder Ons de
heer J. F. de Rijke, bij wie de samenstelling van de
ploegen berustte en die zich steeds belangeloos be
ijvert voor de belangen van de bij deze maatschappij
aangesloten schutters. Zijn ervaring stelde hem ook
nu niet teleur getuige de prolongatie van de kampioens
titel door de Axelse schutters.
De volledige uitslag was
1. (en clubkampioen 1957) „Onder Ons I te Axel
met 15 pt. 2. „Schuttershof II" te Sas van Gent :net
12 pt. 3. „Schuttershof' I" te Sas van Gent met
11 pt. 4. „Onder Ons II" te Axel met 9 pt. 5.
„De Brug" te Sluiskil met 7 pt. 6. „Tivoli II" te
Sas van Gent met 6 pt. 7. „Tivoli I te Sas van
Gent met 6 pt.8. „Monopole 1" te Sluiskil met
6 pt. 9. „Monopole II" te Sluiskil met 4 pt. 10.
„Onder Ons III" te Axel met 4 pt.
VLUCHT OP ARRAS.
„De Verwachting te
Uitslag van „De Verwachting te Axel. Snelheid
eerste duif 1220 meter. Afstand 135 km.
1. en 10. C. Verstraeten, 2. M. Dieleman, 3. H.
van 't Hoff, 4. C. de Caluwé, 5. J. van Hoorn, 6.
J. Vasseur, 7. C. van Acker, 8. D. Dieleman en 9.
P. Dobbelaar, allen te Axel.
INTERNATIONALE PAASVOETBALMATCH.
Zaterdagnamiddag had op het terrein der V.V.
„Axel" een duel plaats tussen het tweede elftal van
deze club en een op vacantie-toumee zijnde Engelse
combinatie van voetbal-amateurs, aangekondigd als
„Meredews F.C.".
Deze gasten van overzee, die over het algemeen
meer en in het bijzonder hun sportief optreden in het
teken van aangename ontspanning bleken op te vatten
werden met de nodige honneurs verwelkomd, waarbij
het over en weer tcrt uitwisseling van souvenirs en
surprise's kwam, voordat de match aanving.
Zodoendebleek reeds aanstonds de rechte sfeer
voor een „friendly" geschapen.
Het spel dat vooral vanwege het zeer vriend-
schappelijek karakter aantrekkelijk was, openbaarde
aldra een gedecideerd Axels overwicht, zodat zonder
grote moeite de score in de eerste helft tot 70 in het
voordeel van de Axelse reserve's was opgevoerd.
In de tweede helft zakte het peil dezer vriendschap
pelijke partij nog beduidend en werd door de Axelaars
niet meer gedoelpunt. De Engelse gasten kwamen aan
het reeds om hun sportieve optreden zeer verdiende
tegenpunt, waarmede de eet gered was (7 1
2e klasse B K.N.V.B.
De stand luidt
Taxandria
22
16
4
2
66—27
36
R.A.C.
22
13
3
5
49-28
29
Hulst
21
9
6
6
48-37
24
Rood-Wit
22
9
4
9
0
-u
K>
22
Roosendaal
21
8
5
43-44
21
Middelburg
3
10
47—51
21
Goes
21
8
4
9
51-53
20
W.V.O.
21
2
11
32-41
18
Unó Animo
22
5
11
34-46
17
Internos
21
2
12
45-64
16
Axel
22
2
13
46-56
16
B.S.C.
21
6
3
12
49-61
15
Axel's 40-jarige «(-keeper gil doorslag voor
victorie
Voor Axel zal 2e Paasdag 1957 in de voetbal
historie voortleven als een gloriedag
Juist na het ter perse gaan van ons v*orig nummer
kwamen wij in kennis van het met succes bekroonde
Axelse protest tegen de beslissing van de protest
commissie inzake de beruchte wedstrijd' W.V.O.
Axel, die niet is uitgespeeld en daarom ook dient te
worden overgespeeld.
Daarbij werden de beide strafpuntén aan Axel op
gelegd, kwijtgescholden, zodat onze stadgenoten hun
behaalde 14 punten weer volledig zagen toegewezen.
Van de uitslagen van. enige nog te spelen wed
strijden is het nu afhankelijk of de match tegen W.V.O.
zal worden overgespeeld.
Deze tijding was voor Axel van het allervitaalst
belang. Ofschoon wij- wef het vertrouwen hadden dat
zij hun huid weinig minder goedkoop zouden hebben
verkocht, indien de uitspraak anders ware uitgevallen.
„Aha, een teken van welstandzei de inspekteur
lachend. „Wie is de rijkaard, die er zulk een juweel
van een wagen op na houdt?"
„Dat is de wagen van de van der Zuyden s lichtte
zijn zuster hem in. „Ja een eigen auto kun je hier
eigenlijk wel gebruiken. Maar dat hebben wij nog niet
bereikt. Ernst moet voorlopig genoegen nemen met
zijn motor en ik doe het nog minder. Ik heb een ge
wone fiets."
„Ja ,ja, het geld zit raar verdeeld, gaf haar broer
toe.
Terwijl zij even stonden te kijken, bemerkten zij
dat de grote auto, die langzaam voortreed, het hek
binnen ging van de tuin der Nabarescus. Voor het
huis bleef de wagen staan, terwijl de bestuurder, die
er in bleef, de claxon liet werken.
„Komaanzei Ernst, „dat is iets ongewoons
„Hoe dat zo T' informeerde zijn zwager.
„Ernst heeft gelijk," stemde Else toe. „Het is nog
niet vertoond, dat de van der Zuyden s en de Naba-
rescu's omgang met elkaar hebben. Zowel de familie
Nabarescu als de Voerendaels hebben tot nu toe de
van der Zuyden's links lat enliggen".
De voordeur was open gegaan. Een betrekkelijk
kleine, donkere heer in het grijs kwam naar buiten en
liep op de wagen toe. De bestuurder had het voor-
portier geopend en er scheen een gesprek te worden
gevoerd.
„Het is misschien onbescheiden," zei Sven, „maar
ik ben nu eenmaal erg nieuwsgierig. Zijn dat de heren
van der Zuyden en Nabarescu?"
„Nee antwoordde Else. „De man in de auto js
mij onbekend en de ander ook. Maar de wagen is
wel degelijk van van der Zuyden."
„En het huis is van Nabarescu," vulde de in
specteur droog aan.
Zij zagen hoe uit het huis al gauw een dame kwam.
Het was dezelfde jonge vrouw die zij eerst met de
kleine Nadia hadden gezien. Ze ging naar de wagen
en reikte de bestuurder de hand. Toen de drie wande
laars verder gingen, stonden de jonge vrouw en de
donkere man in het grijs naast de auto in druk gesprek
met de bestuurder. Blijkbaar kenden zij elkaar, want
niet swees er op, dat het hier een ontmoeting tussen
vreemden betrof.
„Welnu," stelde Ohlquist vast, „al gaan dus de
families Naabrescu en van der Zuyden niet met el
kaar om, met hun gasten schijnt dat toch wel het
geval te zijn. Het bekende spreekwoord van les amis,
die ook mes amis zijn, gaat dus vermoedelijk niet
altijd op."
Met belangstelling keek hij enkele minuten later
naar het grote buitenhuis, dat Frau Eschenbach be
woonde. Er was een tegelterras voor en daarop ston
den enige ligstoelen. Hierin hadden zich drie meisjes
in fleurige jurkjes neergevleid, terwijl twee opge
schoten jongens met sporthemden en flanellen broeken
er bij stonden, de handen in de zakken en een sigaret
in de mond. Vrolijk gelach steeg op. De zomergasten
van de Duitse pensionhoudster hadden blijkbaar pret.
Langs verschillende buitenwegen brachten de Ver-
hagens hun Deense gast. Hij toonde interesse voor
de huizen en voor 'de bossen, hij keek naar enkele
mensen, die zich in de tuinen en bij de woningen
lieten zien en hij was de eerste, die de grote auto van
de familie van der Zu.den opmerkte, toen deze hem
voorbij reed. Achter het stuur zat de onbekende heer.
die de wagen naar het huis van de Nabarescu s had
gereden en achterin zaten de beide gasten van deze
laatste familie. De jonge vrouw van wie zij door dc
snelheid van de wagen slechts een glimp konden op
vangen, had in ieder geval een andere japon aange
trokken. De wagen reed weg in de richting van de
stad. En toen Ohlquist dit merkte, toonde hij plotse
ling lust om ook naar de stad te gaan.
„Is er niet een plekje om rustig te zitten, te luisteren
naar muziek en zoiets vroeg hij. „Ik wil niet zeg
gen, dat ik het niet kan uithouden in jullie aardige
woning, maar een mens heetf af en toe behoefte aan
een verzetje."
„Ik vermoed, dat je tegelijk een plaats bedoelt, waar
de zomergast ennogal eens plegen te komen ver
onderstelde Ernst.
„Tja," gaf de inspekteur toe. „Alle Nijmegenaren
zijn natuurlijk vreemd voor mij, zodat het me niet kan
schelen om die rond me te zien. Maar ik kan me
voorstellen, dat doorgewinterde Nijmegenaren als jul
lie graag eens de gezichten van onbekenden willen
zien. Dat geeft je zo'n beetje het gevoel, of je in
een internationaal verkeerscentrum zit.
„Per slot van rekening is je wens om ergens heen
te gaan dus niets anders dan een menslievende nei
ging ten opzichte van ons stelde zijn zwager vast.
„Maar je begrijpt dat wij dit erg op prijs stellen en
wensen van onze gast zijn wet voor ons. Moet jij
nog een andere japon aantrekken. Else;?"
„Ja, ik kan toch hierin niet uitgaan riep zijn vrouw.
Hoofdstuk 3,
VROLIJKE AVOND MET EEN VREEMD EINDE,
Toen André Boorneman de foyer binnenging, stak
Louis Mulders juist zijn trompet iri de hoogte om er
een felle solo op te blazen. De dansvloer was bezet
met een groot aantal paren in zomerkledij. Aan de
tafels in de ruime zaal zaten nog tal van bezoekers.
Op de bonte kleedjes stonden glazen, gevuld met
kleurige dranken. Een lichtblauwe sigarettenrook
zweefde onder de zoldering.
André Boomeman was in een opgewekte stemming.
De middag had hij doorgebracht in het aangename ge
zelschap van Madeleine Uittenteipe, die prompt met
lijn 2 uit Berg en Dal was gekomen. Samen hadden
zij Nijmegen verkend en daarbij een aantal bood
schappen gedaan. Ten slotte waren zij terecht ge
komen op het terras van een café, waar zij voor de
felle zon schuilend achter een bonte parasol, een uurtje
heel geanimeerd hadden zitten praten. Toen was
Madeleine terug gegaan naar Berg en Dal, maar voor
de volgende dag was een plannetje in elkaar gezet.
Geen wonder dus, dat de jonge man de wereld door
een rose bril bekeek. Geen wonder, dat hij de avond
die hij helaas zonder haar diende door te brengen,
wenste te passeren in een omgeving met vrolijke mu
ziek. „In de Vereniging is het zomers gezellig," had
mevrouw Linders, zijn hospita voor twee weken, hem
verteld. „Er wordt gedanst en er is een beetje variété
en in ieder geval komen er nette mensen. Veel zomer
gasten."
(Wordt vervolgd)
