PHILIPS RADIO '57
LIEFDE's NAZOMER
1
I
Zoals een bloem
zijn kleurenpracht ontvouwt..
...zo ontvouwt Philips
de machtige mogelijkheden
van de Bi-Ampli techniek!
i
I
Het Philips „Bi-Ampli" principe maakte een eind aan de z.g.
intermodulatie-vervorming, de strijd tussen hoge en lage tonen.
Uit deze vinding ontvouwde Philips de „Bi-Ampli" techniek. Hierdoor betekent radio
opeens iets nieuws. Hierdoor krijgt radio een nieuwe klank. En nu
staat bij uw handelaar een hele reeks Philips toestellen met „Bi-Ampli" techniek. Elk een
„nieuw geluid" in radio; uiterlijk en innerlijk.
Ga eens luisteren of vraag een j demonstratie bij u thuis.
ontvouwt de verrassende mogelijkheden van de
techniek
FEUILLETON
door
HENK VAN HEESWIJK.
PHIUPS
Een klankjuweel van ongekende zuiverheid. Vijf druk-
toetsen voor instelling van drie golfgebieden, grammofoon,
uitschakelen. Effectieve storingsonderdrukking door instel
bare Ferroceptor. Aansluitmogelijkheid voor grammofoon
en extra luidspreker. Grote, gevoelige dubbelconus
luidspreker. Aparte afstemwijzers voor AM en FM.
Continue klankkleurregelaar voor hoge tonen. 7 buizen.
Afmetingen 31 x 42 x 21 cm. B 3 X 63 A 248.-
Directe energie-overdracht. De eindbuizen van
het toestel zijn hier rechtstreeks aangesloten op
een dubbelconus-luidspreker. Dit betekent: géén
schadelijke verliezen... een zuiverder geluid.
Bovendien: Vier golfgebieden. Aparte afstemwijzers
voor AM en FM. Dubbele klankkleurregeling met
diafragma-indicatie. 9 buizen.
Afmetingen 34 x 51 x 22 cm. B 4 X 61 A - f 298.-
„Bi-Ampli" met transformatorloze scheiding van hoge
en lage tonen. Directe energie-overdracht aan twee luidsprekers.
Dubbelconus-luidspreker met constante spreekspoel inpedantie
voor hoge tonen. Grote basluidspreker. Gescheiden weergave.
meer diepte en klank. Bovendien: Vier golfgebieden. Aparte
afstemwijzers voor AM en FM, met vliegwielaandrijving.
Dubbele klankkleurregeling met grafiek-indicatie. 9 buizen.
Afmetingen 42 x 62 x 26 cm. B 5 X 63 A - f 398.-
13)
Hij knikte haar vriendelijk toe, toen ze „morgen
meneer" zei en samen stapten ze achter de andere
passagiers in de bus. Gedurende de rit naar de stad
werd er tussen hen niet gesproken en op het station
evenmin. Doch toen ze in een geriefelijke coupé zaten
haalde Tom zijn sigarettenkoker te voorschijn en pre
senteerde haar er een. Zelf stak hij ook op. Tijdens
deze rit zei hij „Wat die lampekappen betreft, een
man heeft niet zoveel verstand van de mode. Ik laat
het maar aan jou over. Beslis niet dadelijk. Er zijn
verschillende stands. Bekijk alles eerst op je gemak
en bepaal dan je keuze."
„Jawel, meneer."
„En dan gaan we ook eens kijken naar de gramo-
foonplaten. Dat ideetje van jou is zo gek niet. Ik zie
er wel wat in. Hoewelwe beginnen met een be
scheiden voorraad. Ik wil eerst de kat uit de boom
kijken."
Op de Jaarbeurs liepen ze verschillende stands af.
De standhouders kwamen al dadelijk met een order
boek aan, maar Ans zei vriendelijk, doch op besliste
toon, dat ze eerst alles eens wild bekijken. En zo
werkten ze stand voor stand af.
Om half één zei Ans „Nu weet ik wel ongeveer,
wat er is en heb ik mijn keuze in het hoofd. Die
tweede stand, daar op de hoek, daar zijn de prijzen
tamelijk voordelig en hebben ze niet alleen goede
kwaliteit, maar ook moderne dessins. Zullen we daar
dan maar wat bestellen
Tom knikte. „Uitstekend. Maar dat doen we dan
vanmiddag wel. Het is nu welletjes we gaan eerst
eten. Je zult ook wel wat lusten, nietwaar
„Och ja, dat wel. Hier om de hoek kunnen we
koffie krijgen. Ik heb brood meegenomen."
„Bewaar dat dan maar voor vanavond. Nu gaan
we in het Jaarbeursrestaurant warm eten. Kom maar
mee."
Hij nam het verbaasde meisje bij de arm en even
later stonden ze in de lift, die hen weer naar de
begane grond voerde. Samen liepen ze naar het
restaurant en een ober wees hen een tafeltje, waar
plaats was voor twee personen. Daar gingen ze zitten.
Hij overhandigde de spijskaart aan het meisje en
zei„Zo, zoek nu maar eens wat lekkers uit. Dat
heb je vanmorgen wel verdiend."
Ze keek even in de spijskaart, maar legde die toen
weer neer. Ze keek eens rond en zei fluisterend
„Nee, ik durf niethet is allemaal zo deftig hier."
Tom lachte en drukte zijn sigaret uit. „Kom nou
deftigHier komen alleen maar gewone zakenlui,
hoor, zoals jij en ik. En er zijn heel wat zaken
mensen, die een lid van het winkelpersoneel mee
nemen als inkoopster. Kijk hij wees bescheiden
naar een man en een vrouw, die ergens aan een
tafeltje zaten daar zit de eigenaar van het waren
huis uit de stad. En dat meisje is zijn eerste ver
koopster. Die gaat altijd met hem mee naar de Beurs
om inkopen te doen."
„Nu ja, een eerste verkoopster
Tom lachte. „Dat ben jij toch ook?"
Op dit ogenblik ging er een kellner voorbij met
een aantal schotels. „Nou," zei Tom, „kijk eens, ziet
dat er niet lekker uit Zet je schroom maar over
boord en bestel een lekker dinertje. En zoek dan
meteen voor mij ook maar wat uit. Ik ben erg ge
makkelijk en vind alles lekker, wat lekker is."
„Gunst, wat een logica lachte het meisje. Maar
toch nam ze opnieuw de spijskaart in haar handen
en toen de kellner weer naderbij kwam had ze haar
keuze gemaakt. Een poosje later was ze een beetje
geacclimatiseerd en rookte ze met haar baas een
sigaret, terwijl ze rondkeken in het volle restaurant.
„En hoe vind je nu zo'n jaarbeurs
„Interessant, maar ook verbazend druk. Als je alles
wilt bekijken, heb je aan één dag niet eens genoeg."
„Dat is zo. Maar de meeste bezoekers zijn tevens
kopers en bepalen zich uitsluitend tot hun eigen
branches."
„Dat kan ik me voorstellen."
Nadat de kellner het bestelde had gebracht, gingen
ze eten. Tom wees haar welke lepel ze moest ge
bruiken voor de soep.
„U bent natuurlijk al veel vaker op de jaarbeurs
geweest, niet vroeg het meisje.
Hij knikte. „Maar de laatste jaren niet meer. In
het begin van ons huwelijk gingen mijn vrouw en ik
samen. Later kocht ze alleen in. Het was haar wel
toevertrouwd. Maar nu zij er niet meer is, zul jij
voortaan mee moeten. Van lampekappen heb ik geen
verstand."
,Er zijn prachtige kappen bij dit jaar. En zulke
beeldige schemerlampen."
Na het dessert rookten ze nog rustig een sigaret.
„Heeft het gesmaakt 7" vroeg Tom.
„En ofHet is voor het eerst in m'n leven, dat
ik in zo'n deftig restaurant eet."
„Wel, dan weet je dat ook weer. Overigens, zo
deftig is het hier niet hoor. De meeste mensen zijn
gewone zakenlui, zoals ik."
„En die directeuren van de grote bedrijven dan
Warenhuizen en zo
Tom lachte. „Die hebben daarvoor speciale in
kopers. Dacht je, dat die lui zelf kwamen kopen
Nee hoor, daar bemoeien ze zich niet mee."
Tegen tweeën gingen ze weer naar de Beurs. In
overleg met Tom gaf Ans de bestellingen op en de
standhouders, die aanvankelijk niet veel brood in
het tweetal hadden gezien, putten zich nu uit in alle
mogelijke voorkomendheid. Er werd een flinke voor
raad kappen en schemerlampen besteld en Tom prees
zich gelukkig, dat hij het meisje meegenomen had.
(Wordt yervolgd)
tjS
