AXELSE COURANT
De apartheidswet in Zuid-Afrika
«90F;
Blijf meester
Nederlanders collectief schuldig
aan wantoestand op de weg
J.C.VINK
Frankering bi) abonnement, Axel
ZATERDAG 14 JULI 1956
70e Jaargang No. 80
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
VERSCHIJNT IEDEkE WOENSDAG EN ZATERDAG
Drukker - UitgeefsterFIRMA J. C. VINK
Red. en Adm.: Axel, Markt 12, T3l. 0 1155-646
HoofdredactieJ. C. VINK
FIRMA
Markt 12
AXEL.
WAAROM BLANK EN ZWART NIET MET ELKAAR MOGEN TROUWEN.
DENK NIET DAT DE KLEURLINGEN LOPEN TE TREUREN.
Velen in Nederland verkeren in. de mening, dat de blanken Zuid-Afrika van de
bantoes (kaffers) hebben geroofd. Niets is minder waar Toen Jan van Riebeeck
met het eerste handjevol Nederlanders aan Kaap de Goede Hoop voet aan land
zette, was er van de bantoes nog geen spoor te bekennen In die dagen waren er
slechts bosjesmannen en hottentotten. J
Wie het eerst de Unie hebben bevolkt, is niet bekend, maar wel kan met zekerheid
worden gezegd, dat de bosjesmannen er reeds duizenden jaren zijn gevestigd. Veel
later kwamen de hottentotten. Dit is een bastaardvolk, dat vermoedelijk afstamt van
Egyptenaren en negers. Na een lange zwerftocht zijn ze uit het Noorden in Zuid-
Afrika gekomen, waar ze jachtvelden van de bosjesmannen in bezit namen voor hun
veehouderij. Het was een nomadenvolk en met hen kwam Van Riebeeck het eerst
in aanraking. Hij gaf hun de schone naam van strandlopers.
Vermoedelijk zijn de hottentotten niet vrijwillig naar Zuid-Afrika gegaan, maar zijn
ze door de zuidwaarts trekkende bantoestammen uitgedreven. Deze bantoestammen
komen n.l. zelf ook uit het verre Noorden van Afrika en het staat vast, dat er in de
15e eeuw nog geen bantoe in de hedendaagse Unie was.
Westerse beschaving bracht, er niets voor
voelt door bloedvermenging onder te gaan
in de zwarte massa. De enige manier om de
blanke beschaving hier te handhaven, is te
zorgen dat het blanke ras hier ongerept blijft
voortbestaan. Ook de kerk geeft als haar
mening te kennen, dat er geen vermenging
behoort te zijn. God heeft een bedoeling met
alle rassen en alle volkeren, leert zij, dus zal
het ook goed zijn dat djie rassen en volkeren
ais zodanig gehandhaafd blijven.
De naturel zingt, danst en drinkt
zijn kafferbier.
We hebben al gezegd dat er hier vier be
volkingsgroepen zijn blanken, kleurlingen,
bantoes en Indiërs. Deze groepen hebben
een verschillend beschavingspeil, een andere
cultuur en ook een andere levensbeschou
wing. Deze verschillen zijn zo groot dat
overbrugging niet mogelijk is. En daardoor
juist is de apartheidsgedachte ontstaan.
De blanke w'il zijn beschavingspeil hand
haven en Zuid-Afrika voor de westerse cul
tuur behouden. Het beschavingspeil van de
bantoes komt daar minstens duizend jaar op
ten achter. De enige manier voor de blan
ken om zich te handhaven, is apart blijven,
waarbij d'ient te worden opgemerkt dat zij
er zich wel terdege van bewust zijn als lei
dende groep verantwoordelijk te zijn voor
de andere groepen.
Grote verschillen.
Maar zoals de toestand op het ogenblik
is, baten de beschavingspogingen weinig. De
kaffer heeft zijn eigen tradities, zijn eigen
zeden en opvattingen en door hem naar de
steden te trekken en hem onder een andere
invloedssfeer te brengen, bereikt men slechts
dat hij na-aper van de blanken wordt en
misschien uiterlijk iets overneemt (kleding),
maar innerlijk volkomen vreemd blijft staan
tegenover de westerse opvattingen. Omdat
hij dan bovendien zijn achtergrond, het stam-
leven, moet missen, degenereert hij zich
en dat is nu juist niet de bedoeling 1
Het z.g. apartheidsbeleid beoogt de kaffer
in zijn eigen gebied op te leiden en hem ge
legenheid te geven datgene van de Euro.,
pese beschaving over te nemen, dat bij zijn
eigen tradities en opvattingen past. Zolang
de bantoe in stamverband leeft, heeft hij be
paalde behoudende normen welke hij in de
stad mist en die hij ook niet weet te ver
vangen door de normen die voor de blanken
gelden.
In stamverband.
Uit de noodzaak, de naturel in stamver
band te ontwikkelen, is de gedachte aan
aparte woongebieden ontstaan. Men zou
kunnen zeggen dat het apartheidsbeleid
eigenlijk op een grote volksverhuizing zal
uitlopen. Meer en meer begint bij blanken,
maar ook bij honderdduizenden zwarten, de
gedachte post te vatten, dat het voor alle
groepen beter zou zijn, in eigen woongebie
den te leven, waar ieder zich naar aard en
aanleg zou kunnen ontwikkelen. Daarom
stellen de Nationale Partijen de drie Pro
testantse kerken volstrekte gebiedsscheiding
als ideaal. Reeds bestaan er grote reservaten
voor de bantoes en de staat koopt steeds
meer grond voor hen aan, veelal de vrucht
baarste streken in de Unie zodat moeilijk kan
worden beweerd dat de kaffers door de
blanken worden afgescheept. Maar het is
ten enenmale onmogelijk de'hele volksver
huizing in enkele jaren uit te voeren. Daarom
zijn er in de gebieden waar de blanken zijn
gevestigd, woonwijken voor de zwarten. Ze
zijn echter tijdelijk. Op den duur zullen de
kaffers in hun eigen gebied wonen. De be
volking van deze gebieden moet worden ge-
Nomadenvolk.
Hieruit volgt dus dat niemand het de
Nederlanders kwalijk mag nemen, dat ze
bezit namen van een land, dat in feite on
bewoond was. Zo min als we zigeuners als
vaste bewoners van het land waar ze zich
toevallig ophouden kunnen beschouwen, kun
nen we nomadenstammen als hottentotten of
bosjesmannen als eigenaars van het land zien
dat Jan van Riebeeck bezette.
De eerste kolonisten probeerden met de
hottentotten in vrede te leven. In het begin
werden er zelfs huwelijken gesloten tussen
blanken en hottentotten, maar al spoedig
bleek, dat dit wel zeer falikant uitkwam en
het duurde niet lang of Zuid-Afrika kreeg
zijn eerste apartheidswet. Dat was toen een
bezoekende commissie der eerste N.O.I.K.
het gemengde huwelijk verbood.
Maleise slaven.
De grootste fout, welke de Nederlanders
ooit hebben gemaakt, was het invoeren van
Maleise slaven aan de Kaap. Deze slaven
hebben zich later vermengd met de hotten
totten en nog andere gekleurde rassen en
hun nageslacht wordt nu gevormd door de
kleurlingen van de Kaapprovincie.
In Europa denken velen dat die kleur
lingen nakomelingen van blanken zijn, maar
ook dat is onjuist. Hoewel hier en daar wel
wat blank bloed zjit, is dit zo weinig, dat het
verwaarloosdkan worden. Sedert de heer
van Mijdrecht in de 17e eeuw een verbod
tegen gemengde huwelijken uitvaardigde,
heeft de blanke zich daaraan gehouden, enige
aan lager wal geraakten en bezoekende zee
lui uitgezonderd.
Zwartjes treuren niet.
Het feit dat verbastering in de Unie door
de wet wordt, verboden, schijnt de mensen
in Europa nog al hoog te zitten. Men denkt
waarschijnlijk dat deze wetten hier alleen
maar door de blanken worden toegejuicht en
dat de zwartjes lopen te treuren. In dit ver
band is het interessant het boekje te lezen
dat door een bantoevereniging is uitgegeven
een vereniging, die niet minder dan twee
millioen leden telt. Op bladzijde 1 van dit
werkje staat het volgende te lezen ,,Wij
zijn trots op onze van God gegeven huids
kleur enwe zullen nooit toelaten dat onze
stammen verbasterd worden".
Ook de kleurlingen aan de Kaap (eigen
lijk een bastaardvolk) beschouwen zich al
meer en meer als een apart ras en voelen
niets voor vermenging met de bantoes. Van
de vierde groep, de Indiërs, kan men het,
zelfde zeggen. Enkele jaren geleden vertelde
een rijke Indiëer mij, dat zijn zoon aan een
Europese Universiteit ging studeren, maar
dat hij hem had verboden een blank meisje
te trouwen.
Kerk tegen bloedvermenging.
Uit dit alles blijkt dus, dat elk ras de
bloedvermenging haatDe bestaande wet
geving draagt de instemming van alle groe
pen en is slechts bedoeld als een middel om
gedegenereerde personen uit alle groepen
tegen zichzelf te beschermen .Natuurlijk zijn
er lieden die de kaffers komen vertellen dat
het in Europa heel gewoon is, dat mensen
van verschillend ras met elkaar trouwen. Bij
de ontwortelde naturel in de steden vindt dit
praatje een enkelemaal ingang en zodoende
komen er wel eens moeilijkheden, omdat die
naturel van buitenaf een mening wordt op
gedrongen, welke hem van huis uit vol
komen vreemd is. Behalve de maatschappe
lijke overweging dat een huwelijk tussen
blank en niet-blank, gedoemd is op een nyS"
lukking uit te lopen, is er verder nog het
feit, dat de blanke, die in dit land ook de
schoold ,want het is niet mogelijk dat acht
millioen bantoes van de landbouw bestaan.
Industrialisatie is ook hier de oplossing.
Waarom geen stemrecht
In zekere zin kan dus worden gezegd, dat
d ebantoe maar tijdelijk in het gebied van
de blanken woont. Zodra de naturellenge-
bieden voldoende zijn ontwikkeld, zullen alle
bantoes daarheen trekken. Op het ogenblik
werken er nog velen (dus tijdelijk) in de
door de blanken bewoonde streken, op de
zelfde manier als een Sliedrechtse baggeraar
enkele jaren in het buitenland vertoeft om er
b.v. een haven aan te leggen. Ook zo n bag
geraar blijft natuurlijk in dat land een
„vreemdeling", die geen aanspraak op stem
recht kan maken.
Zelfbestuur.
Vanzelfsprekend zal de bantoe, voorlopig
onder blanke leiding, in zijn eigen gebieden
op het zelfbestuur worden voorbereid. Reeds
is er in die geest al veel gebeurd en de plaat
selijke bantoebesturen in de naturellenge-
hieden werken op hartelijke wijze samen met
de minister van naturellesake. De regering
heeft uitstekende scholen gesticht en zelfs
een bantoe-universiteit. Alle wetten, welke
in Europa vaak veel stof doen opwaaien om
dat ze verkeerd worden uitgelegd of niet
worden begrepen, moeten worden gezien als
e enstap op de weg naar het grote ideaal
van aparte gebieden voor de verschillende
rassen. Daar eerst zal elk zijn eigen leven
kunnenleiden, zonder in botsing te komen
met een andere geest en een andere cultuur.
Het apartheidsbeleid betekent niet het onder
drukken van de een of andere groep, maar
een eerlijke poging de toekomstige bedrei
ging van ondergang voor elke groep, af te
wenden. Elke onbevooroordeelde bezoeker
van Zuid-Afrika zal dan ook na korte tijd
tot de conclusie komen dat er geen sprake is
van rassenhaat of rassenonderdrukking.
Bantoe heeft vele rechten.
De soqiale diensten voor de bantoes zijn
uitstekend. Elke bantoe heeft gratis dokters
hulp, gratis opname in een ziekenhuis en zijn
kinderen kunnen gratis naar school. Bus- qgi
treindiensten hebben voor de naturellen de
zelfde gerieven als voor de blanken. Een na
turel, dies een beetje leergierig is, kan tot
80.— per week verdienen, terwij 1de staat
huizen voor hem bouwt, die ongeveer 7,50
huur doen en dikwijls slechts 5.— Hij reist
voordeliger dan de blankebus- en trein-
tarieven zijn lager. Als een naturel bij zijn
baas weg wil lopen, dan lóópt hij weg en
behoeft niet eerst bij het Arbeidsbureau een
vergunning te vragen, zoals een Nederlandse
arbeider. Als hij er slordig, en onverzorgd
bij loopt, is dat niet van armoe, maar omdat
hij nu eenmaal andere begrippen van fat
soen heeft. Vijanden van het Afrikanervolk
mogen dan films maken als „Tranen over
Johannesburg ik verzeker U dat er hier
maar zeer weinig tranen over de zwarte
wangen higelen. De naturel zingt, danst,
drikt zijn kafferbier en vindt „Baas Strijdom
'n baie goeie eerste minister.
over Uw zenuwen. Neem
Mijnhardt's Zenuwtabletten
ALLEEN BABIES EN BEDLEGERIGEN GAAN VRIJUIT
Het staat er met het verkeer op de weg allerellendigst voor.
In 1955 bedroeg het aantal ongevallen bijna 115.000 (1954: ruim 101.000): het
aantal doden was 1523 (1954 1524) en dat van de zwaar en licht gewonden meer
dan 34.000 (1954: 30.436).
Twisten over de schuldvraag heeft geen enkele zin meerallang is uitgemaakt, dat
de schuld bijiedereen ligt. Scherp gesteld gaan alleen babies en bedlegengen
vrijuit.
Eén geluk
Niet elke fout wordt met dood of
verminking gestraft
Er worden dagelijks duizendenfouten en
foutje sgemaakt ,die gelukkig lang niet alle
tot dood en verminking leiden. Ware dit
wel het geval, dan zou elke dag een natio
nale ramp opleveren, er zouden Ziekenhuizen
en begraafplaatsen tekort zijn. de fabrieken
moesten worden stilgelegd, scholen, kanto
ren en winkels gesloten, terwijl in elk gezin
rouw en verdriet zou heersen
De organisatie die niet ophoudt de weg
gebruikers steeds weer te wijzen op het
grot erisioo van elk verkeerd gebruik van
de weg, is het Verbond voor Veilig Verkeer
dat in Utrecht zijn landelijk bureau heeft en
in honderden gemeenten afdelingen enconsul
i nhonderden gemeenten |i'n ons land afde
lingen en consuls.
Er zijn duizenden manieren om de weg
gebruikers te vertellen hoe ze fouten in het
verkeer vermijden kunnen. Het kan door
middel van film en filmstrook, van radio en
televisie, van verkeerstafel of verkeersma-
quette, van boekjes, brochures, folders en
wat niet al. Van al deze middelen maakt het
Verbond voor Veilig Verkeer dan ook een
schier onbegrensd gebruik.
Waar echter ditmaal eens bijzonder op
gewezen moet worden is de actie met ver-
keersplaatjes en albums. Deze albums en
plaatjes zijn o.a. verkrijgbaar bij de Gazelle
rijwielhandelaren ter plaatse. Met de ver
spreiding hiervan is het Verbond voor Vei
lig Verkeer het vorig jaar begonnen en dade
lijk met zo n groot succes, dat de drukkers
niet dan met ide grootste moeite de zaak
bij konden houden. De eerste serie verkeers-
plaatjes bestond uit een reeks kernachtige
verkeerswenken, kort en bondig geformu
leerd. Deze „Goede raad voor het verkeer
op straat" kwam via de loonzakjes in de
gezinnen terecht en tot op de dag van van
daag toe volgen de plaatjes nog steeds de
zelfde weg loonzakje - gezin - plakboek.
Dank zij deze effectieve methode konden
reeds circa 25 millioen plaatjes en 250.000
albums worden verspreid, welk resultaat
zonder medewerking van honderden grote
en kleinc.re bedrijven niet bereikt zou zijn
Nog meer goede raad
voor het verkeer op straat
Geestige plaatjes laten zien,
hoe het wel en hoe het niet moet.
Prijsvraagalbum een verrassend element.
Thans draalien de drukpersen op volle
toeren om een nieuwe serie verkeersplaatjes
met bijbehorende albums het licht te doen
zien. Ditmaal plaatjes, die op vaak geestige
wijze laten zien, hoe het wel en hoe het niet
moet in het verkeer. En wat het album be
treft aan dit plakboek S's de attractie van
een wedstrijd verbonden met waardevolle
prijzen als Gazelle-rijwielen en Philips-arti-
kelen. Hiervoor behoeft men slechts met be
hulp van zeven spreekwoorden een bekende
verkeerswenk van het Verbond voor Veilig
Verkeer op te sporen en bij deze wenk een
regel te schrijven, die er op rijmt. Dat is
alles om een kans te krijgen bij één van de
vier prijstekeningen, welke |in de komende
maanden plaats zullen hebben.
Het Verbond voor Veilig Verkeer be
steedt aan een doeltreffende verspreiding
ook thans weer de grootste zorg en aandacht.
Daar het publiek op deze vorm van voor
lichting blijkbaar erg gesteld is, namelijk in
structieve plaatjes en daarbij behorende al
bums of plakboeken, wordt gestreefd naar
een wijze van distributie, waardoor het mate
riaal onder ieders bereik kan komen. Zo is
b.v. een grote Nederlandse rijwielfabriek.
Gazelle te Dieren, bereid gevonden al haar
agenten ten getale van bijna 2500 Ün te
schakelen Ook bekende winkelcombinaties
en fabrikanten van consumptie-artikelen hel
pen het Verbond.
Nog altijd blijkt er groteonkunde te heer
sen betreffende de juiste toepassing van de
verkeersregels, afgezien nog van het ont
stellende feit, dat regels als bijvoorbeeld die
van de voorrang voor vele weggebruikers
een gesloten boek zijn. Van een goede toe
passing der verkeersvoorschriften krijgt men
alleen dan een heldere voorstelling, als het
woord vergezeld gaat van een duidelijk voor.
beeld. De instructieve waarde van de plaat
jes, welke door het Verbond voor Veilig
Verkeer verspreid worden en op grote
schaal in omloop gebracht, zal er veel toe
bijdragen bij de wegebruikers meer begrip
voor de verkeersregels en hun juiste toe
passing aan te kweken. De noodzakelijkheid
hiervan zal geen weldenkend Nederlander
willen ontkennen.
ABONNEMENTSPRIJS: Lone nummeri 6 e«nt
Kwartaal-abonnement
Axel binnen de kom 11,55 Andere plaatsen f 1,75
Buitenland f 2,00
ADVEXTENTIEPklJS: cent per m.m.
Bij contracten belangrijke reductie.
In?» tonden Mededelingen 20 cent per m.m.
Klein*. Idvertentién (maximum 6 regels) 1-5 regels
70 cent iedere regel meer 12 cent extra.
M
