AXELSE COURANT f* Den Haag - Residentie fóestdeAomüde <De vetsnapeiüitf. van ctemsië lont}. Zii, die niet vergeten worden j. G.VINK £)Iüü hankering bi) abonnement, Axel 1 ZATERDAG 16 JUNI 1956 -- - - NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN VERSCHIJNT IEDEkE WOENSDAG EN ZATERDAG 70 Jaargang No. 72 Drukker UitgeefsterFIRMA J. C. VINK Red. en Adm.: Axel, Markt 12. Til. 0 1155-646 HoofdredactieJ. C. VINK et* Ideaal voor ieder die brieven schrijft! FIRMA Markt 12 i AXEL. 1 mmmm m Het moet bij enig realiseren van de dingen t0ch telkens weer tot verbazing stemmen, Jathet kleine Nederlandse woongebied naast ivpisch vaderlandse eigenheid zovele onder, laae verschillen toont: verschill enin land schappelijk voorkomen, verschillen ook en allereerst in het karakter van de mensen. Natuurlijk zijn daar redenen voor aan te reven. Daar is allereerst het feiit, dat volke- ,en van geheel verschillende stam in de ge schiedenis ons gebied zijn binnengetrokken. Daar zijn voorts de twintig eeuwen van moei- :ame groei van stmmen via steden, bisdom men, graafschappen en zeven provinciën met nog altijd - een zelfstandig karakter tot. ten slotte, natie. Er is dan ook duidelijk ver schil tussen de Fries en de Groninger de Zeeuw en de Drent, de Hollander en de Lim burger, de Brabander en de Utrechtenaar. Een stad fis een persoon nu eens de zelf bewuste kerel miet de eeuwige kwinkslag, dan weer de ronde jongen met zijn durf, en soms ook de deftige heer met parapluie en bolhoed. Maar daarover willen wij dit keer niet spreken. Eén van onze drie grote steden van boven 500.000 inwoners krijgt thans de aan dacht. Den Haag de deftige, reeds wat grijzende heer, uitgedost met parapluie en bril met gouden montuur en soms valse glazen .achtenswaardig en nimmer slenterend of rennend, of zelfs doodgewoon lopend, maar altijd schrijdend. En flanerend. Den Haag residentiestad, ziedaar ons onderwerp. De talloze hooggeplaatste regeerders met bun vaak weelderige wijze van leven hebben Den Haag dat uiterlijk gegeven, dat het nu al eeuwen draagt. Het air van zwaarwichtig heid en belangrijkheid ging een zonderling bondgenootschap aan met pronkerige zwier en een beettje Franse levepskunstigheid, en drong zich, op d!ie manier gemetamorfoseerd, onder de huid van de Hagenaars. Het wist er zich zó st?vig ingekapseld te nestelen, dat de deftigdoenerij en de coquettene leen cul tus werden. t Ben medaille is voor een Hagenaar een belangrijk ding. En al lis het dan om zo maar eens te zeggen een vetleren, als er reden toe is zal hij hem fier op de borst dragen. Een ulster met een bontkraag is ook al een onmisbaar attribuut. Ja stérker de Ha genaar draagt de opsmuk en het vertoon van gewicht zozeer onder de leden, dat de hou ten ham nog altijd geen fabeltje is En ver huurbedrijven van gelegenheidskleding vind je overal in Den Haag. En de veearts ee er diergeneeskundige. En na de oor og moe speciaal de Haagse leverworst het eerst zon der bon verkocht worden omdat daar het minste vlees in zat. En zelfs in de laatste oorlogswinter hield men het uiterlij cac iet hoog, want de bieten werden in de vorm van aardappels geserveerd, terwijl op de bodem van de schaal een rond vel papier lag, waarin kunstige figuren waren waren ge- knipt Frans dement. Men mag deze typische Haagsie dingen niet van één kant bezien. Al gaat men heel dikwijls veel te veel over de schreef ergens schuilt in dit alles toch een beetje bescha vingsvorm, die andere delen van ons land zo deerlijk missen. En dan iets van deze zin voor uiterlijk schoon resteert toch in ons allengaat U maar eens precies als zovele Hagenaars op de eerste zonnige voorjaars dag uw nieuwe costuum en uw nieuwe toi e op de Scheveningse boulevard aan de wereld tonen. Zon enkel moment kunt ge U daar wezenlijk prettig bij voelen, eerlijkheidshalve dienen wij dit toe te geven. Overigens bracht dizelfde Den Haag in de schilderkunst de Haagse school voort en in de literatuur een Loufis Couperus, Wij wezen terloops even op het franse element, dat zo hier en daar om het oe je komt gluren. Ja, ziet U eens. de Franse taal, waarvan de diplomatie zich heel lang c diende, de Franse overheersing uit het be gin der vorige eeuw, die 'in de stad waar de regering zetelde uiteraard het sterkst tot zijn recht kwam, en de Franse Opera, die ange ttijd in Den Haag een toonaangevende rol speelde 'dat alles heeft Den Haag een jeetje Franse zwier gegeven. De vrouwen kleedden zich met meer aandacht dan Hders en e omgangsvormen hadden iets hoffelijks, oo al werden deze dingen al heel snel onderge schikt aan deftigheid en ernst, zaken, waar men zich als Hollander nu eenmaal gemak kelijk door liet beïnvloeden. Nu ja, dat alles is dan zo voortgegaan, en het overleefde de eeuwen en het is nóg zo. Uiteraard valt het te begrijpen, dat bepaalde luyden zich tot het Haagje aangetrokken ge voelden, en er de zich vormende aspecten kwamen bestendigen. Ik denk aan de ge- pensionneerde Indische ambtenaren. Ik denk aan de Holanders, die hun schaapjes op het droge hadden, en zich nu gingen koesteren aan de Haagse zin voor decorum, waar ze financieel bést aan mee konden doen. De bluffers en de flaneurs konden hier hun gang gaan. En het kwam allemaal prachtig tot zijn recht, want Den Haag als stad is óók voor naam en schoon. Nog altijd, en dat gaan we dan eens on derzoeken. Ge begint bij het Binnenhof dat carrê-vormig plein, omsloten door de Ridder zaal en de gebouwen van de Eerste en de Tweede Kamer. In het midden van het plein vindt U een rode fontein met een vormrijk bouwseltje van metalen stangetjes met ver gulde randjes, dat helemaal bovenop de beeltenis draagt van Willem II, Rooms Ko ning en Graaf van Holland. Aan hem is dit romantisch fonteintje, dat men zich zo goed in een kleine Duitse stad kan voorstellen, b.v. Göttingen, ook opgedragen. Op de rand van het bassinnetje kan men lezen Ter nagedachtenis van Willem II, Rooms Koning en Graaf van Holland, bevestiger der stichtelijke vrijheden en beschermer der kunst stichter der kastelen in 's-Gravenhage en Haarlem, Beb. MAAXXVII. Mogen wij U er nog even op w'ijzen Dit fontëintje is nu zon blijk van pronkzieke Haags-heid, waar we over schreven. Ln het misstaat een beetje tussen de eerbiedwaar digheid, de stilte en vrgeet dit met het wijze besef van rust, zoals die hier heer sen. De Kamers zijn overigens te bezichtigen. Op de in grijze steen gehouden Tweede Ka mer staat op een bordje ten minste het vol- qende te lezen „Tweede Kamer der Staten - Generaal. Toegang rijwielen onder colonnade (eerste deur). Brievenbus onder colonnade (eerste raam). De vergaderzaal is, wanneer de Kamer niet bijeen is, te bezichtigen. Maan dag en Donderdag kosteloos, overigens tegen tarief, bij de portier verkrijgbaar. En ook bij de uit baksteen opgebouwoc Eerste Kamer vertelt U een bordje, dat de Kamer Maandag en Donderdag tuusen 11 en 1 uur gratis te bezoeken is, en op andere dagen volgens tarief „ter griffie vastgesteld en bij de portier of de concierge in te winnen U moet eens helemaal om de Ridderzaal heenlopen, dus óók langs het Goutsmfits Keur Huys en zo, want deze Ridderzaal is in zijn klare van wezenlijk Calvinisme vervulde bouwstijl, in zijn ernst en onsmukloze dege lijkheid zulk een sterk sprekend voorbeeld van zeer Nederlandse schoonheid en kracht. Op zomerse Zondagen ziet men op iet Binnenhof zeer veel toeristen. En dan is er ook altijd wel de oude man, die er de duiven voert en de beestjes» als er belangstellenden zijn, de graankorrels uit zijn mond laat pik ken' De politiejeep rijdt dan óók af en toe hte plein op. Terecht moet de rustt gehand haafd blijven. En ook zal men op zo n dag die Haagse koekenbakker wel aantreffen met zijn blad met nog dampende wafels, ien slotte moet men toch zakelijk blijven, met waar Al deze dingen verbreken de stilte, die hier thuis hoort, en daarom kan men als belangstellende beter het Binnenhof gaan zien op een ochtend in de week. Veel toeristen. Naar het aspect van straten en gebouwen zetten de verstilde rust en de gedragen wijs heid zich overigens nog wel even voort, als men aan de Ridderzaal voorbij gaat en het Binnenhof verlaat. Onmiddellijk links ziet men het Mauritshuis met zijn brede trappen, zijn grote lantaarns en zijn opgesierd fries. Wie van schilderkunst houdt, wie gaarne zich vermeit in het heiligdom van een mu seum mag het Haagse Mauritshuis met on gezien laten. Wie slechts een beeld van de stad wenst te krijgen, lope door naar het .Plein,", waar het beeld van Willem de Zwijger met zijn hondje, dat hem, naar ver luidt, eens van de dood redde, onder de rechterarm de ruimte beheerst. Stellig, het „Plein" mag men typisch Haags noemen, al heeft men dan ook het wapen van Amsterdam voor zich, boven op de daklijst van het ministerie van buitenlandse zaken. Links van dit ministerie heeft men de Lanqe Houtstraat voor zich, de uitgaans buurt van Den Haag. Hier bevinden zich he Wiener Café Grinzing, Savoy, Charlotte Chérie en zo. Men kan daar dansen, paro- disten horen en danseressen gadeslaan. De zeg maar kroegjes vindt men meer in de Korte Houtstraat. Dan moet men de an dere kant uit en de eerste straat links nemen. Overigens vindt men in de Korte Houtstraat ook „Het gemeste schaap". Dat vermelden wij maar even, want men kan er in een romantische omgeving waarlijk voortrefle- lijk eten. De Lange Houtstraat moet ge maar eens doorlopen, en dan rechtuit door de Korte Voorhout gaan. O neen, die zuil rechts, op gedragen aan Hertog Karei Bernhard an Saxen-Weimar zegt heus niet zo veel Maar gaat U wellicht reeds begrijpen dat U hier zo'n typisch Haags stadsdeel aanschouwt Haagse boompjes, Haagse stenen paaltjes, deftige oude lantarens. En rond dit plein, achtig stadsdeel allemaal eerbiedwaardige huizen. Rechts b.v. het charmante paleisje van onze vroegere Koningin Emma. En in dat kleine huisje even daar voorbij woonde vroeger een vrouw met wel honderd katten zulke juffrouwen kwamen eertijds ook in Den Haag voor. Overigens ziet men hele- maal links het grote restaurant Sauer, waar men zo goed kaviaar kan eten, en een stukje verder aan dezelfde kant „De Posthoorn het café waar de Haagse artistenbent pleegt te verwijlen. Nu kunt ge even rechts gaan zoeken naar het Smids Water en de Nieuwe Uitleg. Die straten liggen namelijk aan het enige mooie qrachtje, dat Den Haag kentDen Haag is qeen grachtenstad. Maar U kunt ook even tjes doorlopen en dan linksaf de deftige Lange Voorhout opgaan, ook al weer zo n ttypisch Haagse straat. En dan kunt ge in het verlengde de Kneuterdijk volgen, die zich naar links buigt en dan hebt U prachtig noq even gelegenheid om de gevangenpoort, de gevangenis, de plaats waar de gebroeders De Witt zijn vermoord, te gaan zien. Maar dat moet U dan als een aardigheidje gaan zien, ook al kan men hier tegen in brengen dat het voeren van de meeuwen in de Vij verberg rechts eerder een aardigheidje is dan het aanschouwen van hongercellen en martelwerktuigen. En kunt U daarmede Den Haag als qedaan beschouwen Eventtueel wél, liever niet. Neust U zelf nog maar eens wat rond. Marinus Schroevers. Verkrijgbaar in diverse fijne vruchtensmaken, los a 32 cent per IUU gram en in rollen 17 cent. Let op de naam RANG op het be- L schermend omhulsel van elk „Rangetje" en op iedererol OORLOGSINVALIDEN MET VACANTIE IN LAVARONE. In het nrachtiq qeleqen Grand Hotel „Astoria" te Lavarone in de Italiaanse Alpen devies (Moveo Ik beweeg) is afgeleid van de beginletters van haar naamMeer Ontspanning Voor Ernstige Oorlogsgewonden Er is een tijd geweest, waarin de Neder- landse oorlogsgewonden vreesden, te gaan behoren tot de vergeten groepen. Het spook beeld van de armoelijdenden, verwaarloos den, verminkten, dat zovele landen te zien gaven, doemde voor hun ogen op. Maar de Nederlandse negering heeft dit beeld ver jaagd. Wat zij echter niet kon doen, deze verminkten het gevoel geven dat zij vol ledig deel uitmaakten van de maatschappij, dat heeft de stichting Moveo gedaan. Geen medelijden medeleven Het was de bekende publicist en radio spreker Jan Goderie, dile de stoot gaf tot het werk van Moveo. Het was zijn neef Cor Goderie uit Roosendaal, die als districts commissaris voor Noord-Brabant een der drijvendte krachten is geworden van het Moveo-werk en die deze buitenlandse rei zen heeft georganiseerd. Het was het derde lid van de Goderie-familie, Pierre Goderie, J11"/'3 kloKl^Maatschapp^r^nu1 reed^drie Gardameer op het programma. Ën ae eullen a«n ac"mr 'e"êen van aiili hotels afstond Venetië bettoeken en zieh in de gondel laten om daar ieen groep van dertig ernstig ver minkten gastvrij te ontvangen In 1954 was dat Hotel Kulm-Kurhaus te Adelboden, in 1955 Gasthof „Zilltertal" in Mayrhofen in Oostenrijks Tirol en thans was het de Hol landse staf van Grand Hotel „Astoria m Lavarone, zo prachtig gelegen in het gebied der Italiaanse Alpen, die gereed stond om de Moveo-groep van invaliden en auto- eiqenaars, die hun wagens voor deze „tien daagse veldtocht" ter beschikking stelden, te begroeten. „Medelijden hebben we niet nodig zei ons een van de invaliden, „maar dit is een blijk van medeleven en daar kunnen we met ^ErV slechts één mening onder alle deel nemers aan deze prachtige tocht „Moveo kunnen w.e niet meer missen". Er zijn er onder deze mensen, die nog nooit een voet over de grens hebben gezet, die aan de kleine kring rond hun woning gebonden zouden zijn als Moveo daar niet was om hen mee te nemen voor autotochten, naar wedstrijden en voorstellingen. Niet alleen overheidsinstanties hebben zich doen vertegenwoordigen in die stichting „Moveo", de K.N.A.C. zit er in en de A.N.W.B., het Rode Kruis en de Maat schappij voor Nijverheid en Handel. Het tiendaagse sprookje. De hele Moveo-colonne startte vanuit Nij megen, trok via Darmstadt en Mayrhofen naar Lavarone. Daar betrokken de gasten hun kamers, die uitzien op het schilderach tige Lago di Lavarone met als achtergrond de blauwende omtrekken van een indruk wekkende Alpenkieten. Van hieruit maken ze tochten door de omgeving, waarbij zij el kander assisteren en twee Rode Kruisvrij- willigers en een Wegenwachter hulp ver- lenen. Al deze mensen offeren er hun va- cantie aan op en dat geldt ook voor e.en deel der automobilisten. Maar praat hun niet van een „offer", want allen zijn het er over eens dat Moveo hun de kans gegeven heeft iets te doen, iets te zijn voor hun medemensen en dat dit werk hen innerlijk heeft verrijkt Straks gaan ze een prachtige tocht maken door de woeste schoonheid van de Dolo mieten. Een andere dag staat een autotocht langs de onbeschrijfelijke pracht van het Gardameer op het programma. En ze zullen Venetië bezoeken en zich in de gondel laten varen door het Canal Grande, onder de Brug der Zuchten door, zij, wier leven één droeve zucht zou zijn, als de naastenliefde niet een weg had gevonden om hun leed te verzachten. En dat is de grondtoon van hun aller ge sprekken. We zitten te praten met een ern stig verminkte, die genotvol zijn „capucino drinkt en ons vertelt, dat dit voor het eerst van zijn leven is, dat hij over de grenzen van zijn land kwam. „En hoe hebt U het gevonden vragen we, „die tocht door de bergpassenhoe vindt U het hier en we maken een gebaar naar de horizon, waar de omtrekken der bergen zich blauwig beginnen te verhullen fin de avondnevel. Er komt geen antwoord. En als we van terzij een blik wagen naar dat gezicht, waar in de ogen staren naar de schoonheid rondom begrijpen we dat dit zwijgen méér zegt dan woorden U, die recht van lijf en leden, zonder zor gen door dit leven gaat, willen we alleen nog opgeven het adres, waar U alles te weten kunt komen over het prachtige, onmisbare werk van Moveo Bleyenburg 38, 's-Gravenhage. (Nadruk verboden) Lk. ABONNEMENTSPRIJS, Lone nummer» 6 cent Kwartaal-abonnement Axel binnen de kom 11,53 Andere plaatien 11.73 Buitenland f 2.00 ADVERTENTIEPRIJS, 8 cent per m m. Bij contracten belangrijke reductie, lor» xonden Mededelingen 20 cent per m.m. Klein» sdvertentlen (maximum 6 regel») 1-5 regel» 70 cent Iedere regel meer 12 cent extra .9.0 4 lil 1 l - X 1 .«^/vrsrlnn f O C\ T) O TT 12,1 1£> «-tl i njv* avm-

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1956 | | pagina 1