AXELSE COURANT imttiedje m Je teer cl d dert llertmiü. Frankering bij abonnement. Axel ZATERDAG 24 DECEMBER 1955 70e Jaargang No. 24 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN VERSCHIJNT IEDERE WOENSDAG EN ZATERDAG Drukker UitgeefsterFIRMA J. C. VINK Red. en Adm.: Axel, Markt 12, Tel. 0 1155-646 HoofdredactieJ. C. VINK Eén der grootste Vlaamse schrijvers was onge twijfeld de in 1946 overleden Felix Timmermans. Voor zover een tijdgenoot dit kan beoordelen, heeft hij ons een aantal onvergankelijke werken nagelaten, waaronder ,,Het Kindeke Jezus in Vlaanderen" een der bekendste en zeker een der innigste is (uitgave P. N. van Kampen 6 Zn, Amsterdam). Timmermans laat hierin heden ten dage de Kerst- sproke op middeleeuwse wijze in Vlaanderen ge beuren een fragment uit het hoofdstuk „Kerst mis" drukken wij hierbij af. A Zachtkens werd er op de deur geklopt. Jozef zag verbaasd en vragend Maria aan, die seffens opstond en hare armen over het kind uitstrekte om het te beschermen. Zonder iets te zeggen, met een kloppend hart, zette Jozef voorzichtig de deur op een spleetje en ontwaarde ruwe herderskoppen, gemantelde vrouwen en nieuwsgierige kinderen. Eén met roodomrande oogskens vroeg „Is 't hier dat er een kindeken geboren is Een engel des hemels heeft ons gezegd het te zoeken." „Ja", zei Jozef met fierheid in de stem, ,,'t is hier, maar 't slaapt Jozef deed de deur wagenwijd open en wees hun de plaats waar in zacht lantarenlicht, een bleek langharig meisje aandachtig bezorgd over een kindeke gebogen was. En met voorzichtige voeten, op de tenen, schoven ze een voor een het stalleken binnen de venten deden hun hoeden af lijk in de kerk. Allen schaarden zich rond de kribbe, waarin tot hun uiterste verbazing een doodgewoon kindeke sliep maar stilaan kwam er, de engel indachtig, een blijheid over hun wezen en straling in hun Vten zij schoven belangstellend dichterbij, de kinderenWfrongen vooraan, de vrouwen wisten zich vóór de mannenmensen te zetten, en wie te ver naar achter stond plaatste zich op een kuip of op een bussel hout om over de koppen te kunnen zien. Maar met al dit volk was het er stil en ingetogen en bewonderend, vervuld van eerbied en vroomheid zagen hun ogen van het kind naar de moeder en van de moe der naar het kind. De blinde glimlachte alsof hij iets zag. Maria was fier en zalig om al die verering voor het kind en zij knikte hun toe als oude kennissen en Jozef ston ddaar achter in zijn handen te wrijven van innige verblijding. Bienus knielde en allen knielden na en vouwden de handen. De stilte der aanbidding regeerde in 't stalleken. Een oud vrouwken was 't eerst die de vierkantige latten van hare armen vooruit stak, biedend een pond boter op een savooienblad. „Hier zie, mensken", zei ze, „om op uw brood te smeren." En nu was ieder haastig, om het zijne te geven. Daar mee kreeg Jozef werk om uit mensen- en kinderhanden de eieren, het vet, de hesp, de doeken, de appelen, de os, de siroop in schone stenen potten, de melk in kope ren stopen en andere nuttige dingen aan te nem'en. Maria verschoot er werkelijk van, maar toen er een vlaskoppeken van een kind was, dat haar een blom potteken met helrose, geurige geraniums aanbood, toen rees de ontroering in een krop naar haar keel en blon ken er tranen in 't wit van haar ogen. Van alle kanten wierd er nu van 't grote hemel wonder verteld, van de schone engel en zijn woorden, van het zingende visioen, van het Kind, dat goddelijk was en tot machtige dingen bestemd was op de wereld. De vrouwen kwamen ook al in hun element en be gonnen tegen Maria hunne verbazing uit te leggen over de goede mirakuleuze afloop en zij gaven haar raad, zeiden haar recepten en straatremediën, vol toverij en bijgeloof. Maria luisterde aandachtig naar die verwarde geruchten en was bang dat ze het allemaal niet zou kunnen onthouden. Maar met al dit overentweer gepraat schoot het wezentje wakker en met grote ogen zo blauw als ver- geet-mij-nietjes, aanzag het al die mensen een wijle en begon toen luidkeels te schreeuwen. „O wat een schoon kind", ging het bewonderend uit aller mond, toen zij die zachte droom-ogen zagen, doch Maria, lijk alle jonge moeders, verontrust door 't eerste schreeuwen van 't Kind, peinsde reeds aan ziekte en ongeluk en poogde het tot zwijgen te brengen door allerzoetste en bezorgde woorden. „Gij moet niet bang zijn," troostte een bloemige vrouw „met schreeuwen raken ze groot, daar groeien ze van. Doch een ieder draaide zich om naar een gedempt gesnik. „Ach, 't is de blinde", zei de herder tot Maria, „hij heeft verdriet omdat hij het Kindeken niet kan zien." „Neen, 't is daarom niet", snikte de blinde Jodocus. uit zijn hoekk omend, „want ik heb licht gezien. Maar gij allemaal kunt aan het kindeken wat geven, doch blinden kunnen niets geven. Is dat niet droevig Och het snijdt lijk messen door mijn hart. Maar", smeek te hij dan ootmoedig tot Maria, „mag ik u een schoon liedeken spelen op mijn viool, 't Is 't enige dat ik geven kan, omdat ik anders niets heb. Blinden zijn geboren om te krijgen." „Zeker, beste man zei Maria en een trilling van medelijden was er in haar woorden. Er kwam stilte, diepe stilte de blinde glimlachte naar iets en toen begon hij te strijken met een edel ge baar. Zijn rood gezicht wierd wit van aandoening en er gleed uit zijn viool een zang, die gestolen scheen van de engelen daarstraks. Heel het stalleken was er mee gevuld en het kind zweeg en al de boerenkoppen, die bijna nooit iets anders gehoord hadden dan wat zagerige muziek in de kerk, of een polka op de kermis, wierden van zijn zuiverheid vervuld en er kwam iets over hen dat het schoonste w"as wat zij bezaten. Over die ruwe ongeschoren, arme mensen straalde de koninklijke klaar te van hun ziel en de blinde lekten de tranen van zijn kaken. En als 't gedaan was, en zijn strijkstok nevens hem hing, stond hij weer te glimlachen naar iets omhoog. „Ik heb 't Kind gezien", snikte hij, „ik heb het gezien Och, 't is zo heerlijk en zo schone Ver weg klonk nog het blijde muziek en geluid van de herders. Het was nu weer stil in de stalen in dankbaarheid wilde Jozef seffens van de goede giften genieten en daarom had hij de gewijde kaars aangestoken, die zoet lachte op haar geelwassen, tengere stengel en de bloem pot aan 't voeteneinde van het kind gezet. „Zouden wij nu ook niet wat eten vroeg Jozef. Maar Maria lachte tegen haar kind, drukte zoenen op zijn wangeskes en was honger, kou en alles vergeten, En Jozef, alsof hij achter dit geluk iets vermoedde, bad in zijn eigen „Ontferm U over haar, o Heer Ontferm U over haar Jan Hendrik Leopold In de donkere dagen van Kersttijd is een kind van licht gekomen, de maan stond helder over de dijk en ijzel hing aan de bomen. Onder de doeken in de krib daar lag dat lief Jezuskindekijn en spelearmde en van zijn hoofd ging af een zuivere lichtschijn. Maria die was bleek en zwak op de knieën neergezegen en zag blij naar het kindeke en Jozef lachte verlegen. En buiten in de bittre kou in de stille Kerstnacht laat de heilige driekoningen kwamen van ver door de diepe sneeuw gewaad. De heilige driekoningen hoesten en doen en rood zijn bei hun oren, een druppel hangt er aan hun neus en hun baard is wit bevroren. De heilige driekoningen in de stal verwonderd zijn binnengetogen het licht, dat van het kind afging, schijnt in hun grote ogen. tanaa.-- De heilige driekoningen staren het aan en weten zich niet te bezinnen en ht kind ligt al te kijken maar en tuurt in een denkbeginnen. Over de gehele wereld hebben de volkeren zich weer opgemaakt voor het Kerstfeest. Merkwaardig genoeg wordt het juist in die landen, die vaak onnadenkend heidens en on-Christelijk worden genoemd, met heel wat meer religieus ritueel en traditie gevierd dan elders, waar de godsdienstige betekenis soms voor een groot deel wordt verdrongen door het „alleen-maar-pret- maken". Accra bijvoorbeeld, aan de West-Afrikaanse Goud kust, heeft meer dan 300 kerken, maar niet meer dan 25 geestelijken. Gevolg is, dat slechts een klein deel der inboorlingen, die Christus' geboorte willen her denken, een geestelijke in zijn midden kan hebben. Ik ontmoette onlangs een zendeling, die mij beschreef hoe hij een paar jaar geleden Kerstmis had beleefd in een dorp aan de Goudkust. AAN DE GOUDKUST. „Het was gebruik, dat ik bij m,ijn komst in het dorp mijn opwachting maakte bij het dorpshoofd", zei hij. „Maar zo'n ontvangst is geen blote formaliteit en ik moest me laten overhalen om abn het Kerstdiner deel te nemen. Dat Kerstdiner brengt me nog het water in de mond, als ik er aan terugdenk. Er waren grote potten dampend vlees, eieren en fruit in overvloed. Deze negers van „donker" Afrika waren verlicht ge noeg om de betekenis van Kerstmis te begrijpen. Hun kleine kerk, het lelijke uiterlijk liefdevol bedekt door het halfduister van de vallende schemering, was van binnen schitterend ingericht. Zoldering en wanden waren ge heel met vlechtwerk bedekt en verlevendigd met Kruis- staties en andere schilderingen. In een hoek stond een Kerstkrib opgesteld de figuurtjes waren door negerin nen vervaardigd. De volgende dag werd een pelgrimage georganiseerd naar een naburig dorp, dat geen kerk be zat en daar werd toen een godsdienstoefening in de open lucht gehouden. CHINEZEN. Zendelingen in het niet-christelijke China zorgen, dat zij hun toehoorders niet te veel ineens te verwerken geven door hun de diepste geheimen en de diepste be tekenis van het Christendom te openbaren. Zij orga niseren feestavonden, die doorgaans beginnen met het altijd populaire thema van het Chinese blijspel het huwelijksdilemma. Daar is dan de koppelaar, wiens plan hem in allerlei dwaze situatie's verwikkelt, maar die vóór het doek valt er toch nog net in slaagt tot een happy ending te komen. Dan gaat het feest voort. Conferenciers, buiksprekers en acrobaten tonen hun kunnen. De bezoekers, voor negentig procent niet-Christenen, schudden van het lachen. Pas als zij aldus in de stemming en op hun ge mak zijn gebracht, komt de quintessence van de avond het Kerstspel. Na afloop krijgt iedere bezoeker een Kerstcadeau, bestaande uit een zakje pinda's of meloen- pitten. ESKIMO'S. Kerstmis onder de evenaar, in de moordend hete zonneschijn en bij temperaturen van boven de 90 graden Fahrenheit in de schaduw, vormt wel een scherp con trast met Kerstmis onder de Poolcirkel, tussen de iglo s der Eskimo's. Eskimo's die tot het Christendom zijn overgegaan, trekken op Kerstdag naar het naastbij- zijnde missiehuis, waar zij een maaltijd krijgen voor gezet van gekookte vis, pap, broodjes, biscuits en thee. De pap wordt vaak van hetzelfde bord als de vis ge geten en is waarschijnlijk ook in dezelfde pan gekookt, maar dat deert noch de eetlust noch de Kerstsfeer. BIRMA EN HOLLYWOOD. In Birma zijn zendelingen tot de conclusie gekomen, dat het beste middel om de eenvoudige, maar eeuwige waarheid van de Kerstboodschap uit te dragen een toneelstuk is. Zij spelen hun stuk o.a. in de kraam kliniek van Padaw, waar het gehoor zowel uit Chris tenen als uit Boeddhisten bestaat en in het dorp Eingiy, vier kilometer van Tsjong Wa, waar een openlucht theater wbrdt opgericht en rieten matten worden uit gespreid, waarop de toehoorders kunnen zitten. Tegen de tijd dat ons Kerstfeest voorbij is, maker, andere volken zich juist gereed voor de viering. In het Spaanse Baskenland b.v. wordt het feest gehouden op 6 Januari, de datum waarop men aanneemt, dat de Drie Koningen in Bethlehem arriveerden om er hun schatkistjes met olie, mirre en wierook aan het Kindeke aan te bieden. Maar een vogelvlucht over de Kerstviering in vele landen zou niet volledig zijn, wanneer het exotische feit onvermeld bleef, dat defilmsterren van Hollywood op ieder Kerstfeest elkaar cadeaux geven tot een geza menlijke waarde van 10 millioen dollar ABONNEMENTSPRIJSLoi.e nummer» 6 cent Kwartaal-abonnement t Axel binnen de kom f 1,55 Andere plaatien f 1,75 Buitenland 2,00 ADVERTENTIEPRIJS: cent per Bl] contracten belangrijke reductie. Ingezonden Mededelingen 20 cent per Kleine adrertentiën (maximum 6 regelt) 70 cent iedere regel meer 12 cent m.m. A >er m.m. 1-5 regels J extra. 7

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1955 | | pagina 1