AXELSE COURANT
De vluchteling wacht op Uw sleutel!
?HERM0GEN|
J.C.VINK
Frankering bij abonnement. Axel
ZATERDAG 29 OCTOBER 1955
70e Jaargang No. 9
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
VERSCHIJNT IEDERE WOENSDAG EN ZATERDAG
V
FIRMA
Markt 12
AXEL.
Ideaal voor ieder
die brieven schrijft!
ONZE HULP KAN NIET GEMIST WORDEN.
Er zijn ongeveer 165.000 vluchtelingen in Oostenrijkgelukkig heeft een groot deel
van hen geen hulp meer nodig. Zij vonden niet alleen werk en een menswaardige
huisvesting zij verkregen ook de Oostenrijkse nationaliteit en raakten ingeburgerd in
hun nieuwe vaderland. Na allerlei ontberingen kwam er eindelijk weer wat rust en
inhoud in hun leven. Maar voor 70.000 anderen is de lijdensweg og niet ten einde.
Hun hunkering naar een klein beetje levensgeluk voor zichzelf en vooral voor hun
kinderen duurt voort. Er is een ongelofelijke moed voor nodig om te blijven hopen
op een betere toekomst als elke weg daarheen geblokkeerd blijkt door bergen moei-
lijkheden, die even groot en even onverzettelijk zijn als de Oostenrijkse Alpen.
IV, lijden het moeras blijft zuigen, langzaam,
maar onweerstaanbaar totdat het zich sluiten
zal boven de mannen, vrouwen en kinderen
die ten onder gingen omdat onze hulp te laat
kwam
In krotten
Van de 70.000 ongelukkigen woont onge
veer de helft in de 80 officiële kampen, die
door de Oostenrijkse regering beheerd wor
den en waarin een zekere orde en regel heer
sen. Maar met orde en regel wordt het leed
niet gelenigd, dat achter de genummerde ba-
rakkendeuren geleden wordt. Tóch zijn de
bewoners van de officiële kampen er altijd
nog veel beter aan toe dan de overige 35.000
vluchtelingen, die huizen in de onofficiële
barakken, in vochtige kelders en tochtige
krotten, in wrakke schuurtjes en omgebouw
de vrachtauto's en allerlei andere soorten
onderkomens, waarin wij in Nederland geen
dier zouden kunen onderbrengen zonder dat
de dierenbescherming in het geweer komt
Bederf Uw vacantie niet
De duizenden Nederlanders, die dit jaar
weer in Oostenrijk hun vacantie doorbrach
ten, hebben van al dat verschrikkelijke leed
niets gezien. En dat is eigenlijk maar ge
lukkig. Eén kwartiertje in een barakkenkamp
of één dramatisch verhaal uit de mond van
een door wanhoop en verdriet vergrauwde
moeder, één 'paar traantjes in de ogen van
«en mensenschuwe en haveloze kleuter, die
ïn een barak werd geboren en nog nóóit
echte vreugde heeft gekend, zouden een hele
vacantie kunnen bederven. Niemand mis
gunt de ander de genoegens van een vacan-
tiereis. Want een paar weken vrij en een
spaarpotje voor een buitenlandse reis zijn
zo langzamerhand gaan behoren tot de al
gemeen erkende levensminima in ons wel
varende landje. Maar is het verschil tussen
wat wij als vanzelfsprekend aanvaarden en
het lot van deze duizenden ontheemden ont
heemden niet onrechtvaardig groot
Hulp is mogelijk.
jWij moeten helpen en wij kunnen helpen,
want het vluchtelingenprobleem is niet on
oplosbaar. Als er vanuit de vrije wereld maar
genoeg geld blijft toestromen, is er hulp mo
gelijk voor vrijwel alle ontheemden. Neder
land heeft verleden jaar de wereld een prach
tig voorbeeld gegeven. Met onze guldens
■worden op het ogenblik vele gezinnen ver
lost uit het moeras van de ellende, waarin zij
tien jaar of langer steeds dieper werden weg
gezogen. Maar trots over wat verleden jaar
gebeurde past ons niet, omdat er nog zovele
anderen óók geholpen moeten worden. En
evenmin mogen wij ons nu met een kwartje
van de nieuwe inzameling afmaken, omdat
wij verleden jaar al zoveel hebben gegeven.
De hulp aan de ontheemden kan geen uitstel
Kinderen zonder thuis en toekomst.
Er is hulp nodig voor de duizenden kinde
ren in de krotten en in de kampen. De jon
gens en meisjes van 11, 12, 13 jaar en ouder
waren nog babies of kleuters toen zij met
vader en moeder de vlucht moesten nemen
uit het ouderlijk huis, uit het vaderland. Zij
hebben honger en kou geleden in de vluchte-
lingenchaos van de eerste jaren na de oor
log. Nu zijn ze op school, of misschien in be
trekking en hun leventje kent ogenschijnlijk
een normaler verloop. Maar een thuis heb
ben zij evenmin als een toekomst. In de barak
of in de kazerne of in een kelderkrot delen
zij met vader en moeder en met de jongere
broertjes en zusjes het lot van het verjaagd,
het uitgestoten zijn
Bejaarden, zieken, ontspoorden.
Er is hulp nodig voor de bejaarden, die
met hun kinderen en kleinkinderen meege-
vlucht zijn en die niets anders meer te ver
langen hebben dan een rustig plekje, een
eigen kamertje, waarin zij nog een paar jaar
tot rust kunnen komen voordat zij heengaan
uit dit leven. Er is hulp nodig voor de velen,
die niet sterk genoeg waren om zoveel ont
bering te verdragen en wier gezondheid ge
knakt is, maar misschien nog hersteld kan
worden. Er is óók hulp nodig voor de men
sen, die moreel gebroken werden onder de
last van het vluchtelingenlot voor de ont
spoorden, die graag weer het rechte pad zou
den gaan, als er maar iemand was, die hen
helpen wilde
Er is hulp nodig er is hulp mógelijk. Als
de actie, die de Federatie voor Vluchtelin
genhulp op het ogenblik voert, een succes
wordt, dan kunnen er weer enkele duizenden
ontheemden worden geholpen aan een nieu
we toekomst, aan een menswaardig bestaan.
Onze sleutels, onze guldens in de collectebus
en, als er geen plaatselijke actie wordt ge
voerd, onze bijdrage op giro 5 10 0 ten
name van „Vluchtelingenhulp" te ,s-Graven-
hage kunnen niet worden gemist.
(Nadruk verboden)
rheumatiek...
UIT ONZE OMGEVING
AXEL
ABONNEMENTSPRIJS, Loise nummer» 6 cent
Kwartaal-abonnement
Axel binnen de kom f 1,55 Andere plaatsen 11,75
Buitenland I 2,00
Drukker UitgeefsterFIRMA J. C. VINK
Red. en Adm.: Axel, Markt 12, Tel. 0 1155-646
HoofdredactieJ. C. VINK
ADVERTENTIEPRIJS: 8 cent per m.m.
Bi] contracten belangrijke reductie.
Ingezonden Mededelingen 20 cent per m.m.
Kleine advertentiën (maximum 6 regels) 1-5 regels
70 cent iedere regel meer 12 cent extra.
Uw tergende winterkwaal legt t
af tegen de weldadige warmte
van de pijnstillende Thermogene.
AFSCHEID MEJ. DE KRAKER ALS HOOFD
VAN DE CHR. KLEUTERSCHOOL.
Voor de kleuters van de Chr. Kleuterschool aan de
Ds. Jan Scharpstraat met hun moeders was het Dins
dagnamiddag eeni feestelijke gebeurtenis.
Niet dat het nu juist zo een bijzonder prettige bijeen
komst was, want het betrof hier het afscheid van mej.
Leentje de Kraker als hoofd va ndeze inrichting en
scheiden doet immers pijn 1
Het grootste lokaal der school was voor dit doel
fraai versierd en de meer dan honderd kinderen, die
voor het merendeel ditmaal vergezeld waren van de
moeders vulden de fraai versierde zaal. Ook het be
stuur met tal van genodigden waren aanwezig toen
de opvolgster van „juffrouw Leentje mej. Janny
Booy vezocht het eerste vers van Psalm 116 te zingen
en daarna in gebed voorging.
eD juffrouw deelde nog eens de aanleiding tot deze
afscheidsplechtigheid mede na haar welkomstwoord
en het was te begrijpen dat het eerste liedje dat ge
zongen werd hieraan gewijd was en uit de kinder
keeltjes klonk het „Juffrouw Leentje die gaat trouwen
dat met een „Lang zal zij leven" werd besloten.
Het a.s. bruidspaar was voor dit afscheid natuurlijk
een ereplaats aangewezen voor het front der dichtbe-
zette zaal.
Een viertal kinderen der middenklas brachten hierna
een gelegenheidsgedichtje ten gehore dat eindigde met
de woorden „En wij zeggen één voor één, dag lieve
jufrouw Leen
De clou van deze middag was de poppenkast van
Jan Klaassen en Katrijn, die allereerst het feit van
deze dag, maar daarna ook nog het bekende verhaal
van Roodkapje uitbeeldde. De kinderogen glunderden
onder dit alles en de lachbuien onderbraken dikwijls het
prettige gedeelte van het ten gehore gebrachte, maar
reageerden ook even juist op het ernstige dat deze
middag aller hart bleek te vervullen. Het kindergemoed
dat zo vatbaar is voor indrukken gaf op ongekunstelde
wijze blijk van deze gevoelens. Een bijzonder mooi af
scheidsliedje aan de juffrouw eindigde met de woorden
Onze juffrouw Leentje,
Gaat nu van ons weg.
Zo is er maar ééntje
Hoor wat ik U zeg 1
Dit alles werd afgewisseld met aardige spelletjes
en zelf bood de juffrouw al de kleuters een zakje met
lekkers aan. Zodoende overheerste de prettige stem
ming aldra.
Een viertal kabouters wisten die stemming nog te
verhogen, waarop door zes kinderen het fraaiste ca
deau van deze heugelijke middag voor de juffrouw
werd binnengebracht en met toepasselijke dichtregels
werd overhandigd. Het was een fraaie moderne strijk
plank met wat daarbij behoorde en de juffrouw was
zichtbaar ontroerd toen zij met haar aanstaande dit
alles van de verpakking had ontdaan en mede namens
haar aanstaande man dankte.
Hierop nam de heer P. de Feijter als voorzitter
van het Schoolbestuur het woord en zeide
Jongens en meisjes, dames en heren,
Gaarne voldeed het bestuur van onze Schoolver
eniging aan de uitnodiging aanwezig te zijn bij het
afscheid van juffrouw Leentje. Onze aanwezigheid
hier, juffrouw Leentje, moet je zien als een uiting van
waardering voor het werk dat je aan onze kleuter
school hebt verricht. Je deed dat in eenvoud en be
scheidenheid en dat juist siert de mens.
Ruim acht jaar was je verbonden aan onze school,
de eerste jaren als helpster, daarna als leidster, de
laatste jaren zelfs als hoofd.
Hoeveel van onze kleinen mocht je in al deze
jaren niet vertellen de mooie verhalen uit het Oude
Testament, als van Noach, Abraham, Jozef, David
en nog zoveel meer.
Hoe hebben de kinderen geluisterd naar het aloude
verhaal van de geboorte van onze Heer Jezus Christus
die toch voor de kleinen de grote Kindervriend is.
Je hebt door deze arbeid mogen meewerken aan de
uitbreiding van het evangelie en de komst van Gods
koninkrijk.
Je deed dit werk in diepe afhankelijkheid van Hem,
die onze Middelaar wil zijn. Hoe verantwoordelijk is
dit werk ,waa rde kleinen zo ontvankelijk zijn.
Daarom dankt het bestuur je voor de wijze waarop
je dit werk deed en wil de hoop uitspreken dat je
met genoegen zult terugdenken aan de jaren dat je
aan onze school verbonden was.
stuur mij de opdracht gegeven een klein aandenken
Als stoffelijk blijk van waardering heeft het be
te kopen. Ik heb mij daartoe in verbinding gesteld met
de kunstaardewerkfabriek hier aan de overkant, welke
een wandbord heeft ontworpen waarop de kleuter
school staat afgebeeld met een bijbehorende tekst.
Jammer genoeg is deze nog niet klaar zodat ik je dit
cadeautje bij deze gelegenheid niet kan aanbieden.
Ter zijner tijd zal je dit worden overhandigd en ik
ben er zeker van dat dit een goede plaats zal krijgen.
Juffrouw Leentje, onze hartelijke dank en onze beste
wensen voor de toekomst.
Nadat een telegrafische gelukwens van de ex-voor
zitter de heer W. A. den Boggende uit Haarlem was
voorgelezen, werd mej. de Kraker namens het perso
neel een fraaie toiletspiegel met toebehoren aange
boden, waarop zij zelf het woord nam.
Mej. de Kraker zag zich daarmede voor een moei
lijke taak gesteld na de door haar gedurende ruim acht
jaar met vreugde en liefde vervulde taak. Haar ge
dachten gingen uit naar de tijd toen zij bij de toen
malige voorzitter werd geroepen en met loden schoenen
daarheen ging. Naast droevige, waren er heel wat
prettige dingen om aan te denken. Zij verklaarde mooie
herinneringen aan haar loopbaan als kleuteronderwij
zeres te zullen behouden, een werk dat door haar
altijd met veel liefde werd verricht.
Haar dank richtte zich vervolgens tot het bestuur
en het dames-comité, dat zo enorm veel deed om de
school op het tegenwoordige peil te brengen. Ieder af
zonderlijk prees zij daarop ook het werk harer help
sters, die ook hun mooie en liefdevolle taak vonden
in het onderwijzen van de kinderen in de eerste be
ginselen va nde liefde van Jezus Christus, zij dit dan
op kinderlijk-eenvoudige wijze. Zij hoopte dat allen eer.
lang hun diploma zullen behalen na voleindigde studie.
Ook de ouders bracht zij dank voor het steeds in haar
gestelde vertrouwen. Waardering achtte zij zo mooi
en tevens zo stimulerend.
Zelfs de concierge werd niet vergeten en deelde in
haar dank. Hij zorgde voor het verzorgen van de tuin
waarin des zomers werd gespeeld en voor de warme
kachel in de winter.
Bovenal dankte zij de kinderen voor hun lieve at
tentie van deze middag in hun mooie liedjes en spel
letjes hier betoond. Dit ales zal ze niet licht vergeten.
En jongens en meisjes, zo zei juffrouw Leentje, jullie
vinden het misschien wel jammer, dat ik niet meer terug
kom. Maar zo erg is het niet, want jullie hebben toch
weer al een nieuwe juffrouw en die zal ook wel lief
zijn voor jullie. Wees maar lief voor alle „juffrouwen
en ook voor jullie ouders, broertjes en zusjes. Maar
wees boven alles lief voor de Here Jezus. Wees ge
hoorzaam aan Hem. Dan mogen jullie schaapjes zijn
van de grote kudde waar de Here Jezus de herder
van is. Hij zal dan altijd voor jullie zorgen.
Er is een tijd van komen en gaan, voor mij is dan de
tijd aangebroken om te gaan, zo ging de scheidende
mej. de Kraker verder. In dankbaarheid willen we
zien op Hem, zonder wie al deze dingen niet mogelijk
zijn. Dat Hij de kracht moge geven aan hen, die lei
ding moeten geven aan deze school. Opdat dit werk
ter ere van God mag geschieden.
Mede namens haar a.s. man ,Hensk de Bruijne, dank
te zij voor het mooie cadeau en dit werd een mooi
plaatsje beloofd in haa rtoekomstig huis.
Na nogmaals uit kindermond dank te zijn gebracht
voor al haar mooi en liefdevol werk, was deze mooie
middag om en was het afscheid van juffrouw Leentje
een voldongen feit geworden. Tot slot werd haar nog
een prachtig kleurrijk gecalligrafeerd album aange
boden, waarin al de liedjes waren opgenomen, die door
de heer M. Oggel voor deze gelegenheid waren ver
vaardigd. De heer J. J. Hoebé had, op de hem eigene,
artistieke wijze dit album verzorgd.
Nadat nog gezongen was Psalm 75 1 sloot de heer
P. de Feijter Jz. met dankgebed.
Bij het huwelijk van de „juffrouw" werd Donder
dagmiddag door de kleuters van de school een unieke
erehaag met de vereiste kleur en fleur geïmproviseerd,
waardoor uit de vijf voltrokken huwelijken op deze
dag deze echtverbintenis het huwelijk van de dag
werd.
DEMONSTRATIE VAN HUISHOUDELIJKE
ARTIKELEN EN OLIESTOOKAPPARATEN.
Donderdagnamiddag en -avond stond „Het Cen
trum" in het teken van een groots opgezette expositie
en demonstratie van huishoudelijke artikelen annex de
modernste producten op het gebied van de steeds veel-
voudiger in zwang komende oliestookhaarden. Be
grijpelijk dat de honderden Axelse huismoeders ver
vuld van nieuws- en weetgierigheid naar deze zaal
waren getogen.
Demonstratie en expositie stonden beiden onder
auspiciën van onze tot ver buiten het land van Axel
gerenommeerde plaatselijke firma Schieman-Cappon.
Voor de pauze gaf mevr. van der Gaag uit Rotter
dam telkens een uiterst leerzame en economisch-paeda-
gogische les in de hypermoderne manier »van spijzen-
bereiding. Zij bezigde daartoe de bekende Tomado-
Prestige-Snelkookpan, waarmede zij in een minimüm
van tijd verbluffende resultaten bereikte. Daarnaast
demonstreerde zij een broodrooster, een snacktoaster,
een fluitmelkkoker en de ook hier reeds „inheems"
geworden B.K.-koekepan met reliëfbodem.
Welke wonderen een eenvoudige mixer kan ver
richten werd door haar op de meest verrassende wijze
aangetoond. De enorme tijdsbesparing die het gebruik
van deze gebruiksvoorwerpen oplevert moet de bezig
heid van de huismoeders en speciaal de vele in de
keuken doorgebrachte tijd vergemakkelijken en
veraangenamen.
De demonstratrice betoonde zich een specialiteit op
elk gebied en in alle finesses van practische kook
kunst en al wat verder tot het domein van een recht
geaarde huisvrouw behoort, hetgeen zij na de pauze
nog nader aantoonde bij de demonstratie met koffie
filters. „Uit de koffie halen1 wat er in zit" dat is hier
de kunst en de simpel-eenvoudige mixer deed ook
hier weer wonderen. Bovendien waren de prijzen van
diverse gebruiksvoorwerpen beslist zeer billijk.
Alle artikelen opsommen die in de pauze te be
wonderen vielen zou het bestek dezes verre te buiten
gaan. Zo noemen wij nog de hier gedemonstreerde
koffiemolen, de artikelen in groot assortiment van
vurvast glas, het fantastisch gekleurde tafel-emaille,
het ideale Zwitserse „hacke-vite '-product, onmisbaar
voor de bereiding van hlle rauwe, gekookte, droge en
natte groenten, koude schotels, slaatjes, patates-frites,
vlees enz. Verder gaf zij te zien een fantastisch huis-
houdmes. Ook demonstreerde zij een serie ideale pan
nen in allerlei vorm, een artikelen-serie van Ameri
kaans fabrikaat op grote Ichaal reeds geïmporteerd
en tot de mooiste ter wereld te rekenen.
48 jaar ervaring, waarborg voor service
en duurzaamheid.
eD heer Marquart gaf een uitvoerige uiteenzetting
over de oliestookkachels die in de toekomst de markt
zullen gaan beheersen. Reeds dit jaar bestond 20%
der aangeschafte verwarmingsartikelen uit oliestook
haarden en dit spreekt wel voor zichzelf ten aanzien
van de toenemende populariteit.
Spr. hoefde in dit opzicht niets toe-te doen aan de
goede faam die de firma Schieman-Cappon nu bijna
sedert een halve eeuw in deze streek geniet. En het
typeert deze firma zich ook in deze weer zo snel aan
de evolutie op dit gebied aan te passen. Want een
oliestook-haardkachel is practisch, economisch en reuk
loos. Ook dit artikel werd tot in onderdelen gedemon
streerd, tot de plaatijzeren pot die van hoogwaardig
materiaal vervaardigd is toe. Dit fabrikaat aan Neder
landse smaak aangepast en volkomen daarop afge
stemd, is volkomen reukloos en verwekt geen as, roet
of stof. In de foyer werd dit gedurende de pauzes voor
alle belangstellenden gedemonstreerd en ontelbare huis
moeders toonden hun interesse.
Proefondervindelijk werd al het geëxposeerde en ge
demonstreerde van deze show aan de test van de
dames onderworpen en een heerlijke consumptie werd
tussendoor voor allen geserveerd, zodat het een prach
tige en in elk opzicht geslaagde avond werd.
MONSTERBIETEN.
Ook onder onze gemeente wordt evenals elders mel
ding gemaakt van uitzonderlijke exemplaren bieten van
gewicht en omvang.
Dezer dagen toonde de heer v. d. B. uit de Wal-
straat een in zijn tuin gekweekte „monster-pee" van
niet alledaagse lengte, n.l. 82 cm., waarvan het ge
wicht de 7 kg. overschreed.
Ofschoon zelfs nog zwaardere exemplaren (en nog
wel) suikerbieten zijn gerooid, schijnt over het alge
meen het suikergehalte niet in overeenstemming te
zijn met het gewicht en de omvang.