AXELSE COURANT De vluchteling wacht op Uw sleutel! ?HERM0GEN| J.C.VINK Frankering bij abonnement. Axel ZATERDAG 29 OCTOBER 1955 70e Jaargang No. 9 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN VERSCHIJNT IEDERE WOENSDAG EN ZATERDAG V FIRMA Markt 12 AXEL. Ideaal voor ieder die brieven schrijft! ONZE HULP KAN NIET GEMIST WORDEN. Er zijn ongeveer 165.000 vluchtelingen in Oostenrijkgelukkig heeft een groot deel van hen geen hulp meer nodig. Zij vonden niet alleen werk en een menswaardige huisvesting zij verkregen ook de Oostenrijkse nationaliteit en raakten ingeburgerd in hun nieuwe vaderland. Na allerlei ontberingen kwam er eindelijk weer wat rust en inhoud in hun leven. Maar voor 70.000 anderen is de lijdensweg og niet ten einde. Hun hunkering naar een klein beetje levensgeluk voor zichzelf en vooral voor hun kinderen duurt voort. Er is een ongelofelijke moed voor nodig om te blijven hopen op een betere toekomst als elke weg daarheen geblokkeerd blijkt door bergen moei- lijkheden, die even groot en even onverzettelijk zijn als de Oostenrijkse Alpen. IV, lijden het moeras blijft zuigen, langzaam, maar onweerstaanbaar totdat het zich sluiten zal boven de mannen, vrouwen en kinderen die ten onder gingen omdat onze hulp te laat kwam In krotten Van de 70.000 ongelukkigen woont onge veer de helft in de 80 officiële kampen, die door de Oostenrijkse regering beheerd wor den en waarin een zekere orde en regel heer sen. Maar met orde en regel wordt het leed niet gelenigd, dat achter de genummerde ba- rakkendeuren geleden wordt. Tóch zijn de bewoners van de officiële kampen er altijd nog veel beter aan toe dan de overige 35.000 vluchtelingen, die huizen in de onofficiële barakken, in vochtige kelders en tochtige krotten, in wrakke schuurtjes en omgebouw de vrachtauto's en allerlei andere soorten onderkomens, waarin wij in Nederland geen dier zouden kunen onderbrengen zonder dat de dierenbescherming in het geweer komt Bederf Uw vacantie niet De duizenden Nederlanders, die dit jaar weer in Oostenrijk hun vacantie doorbrach ten, hebben van al dat verschrikkelijke leed niets gezien. En dat is eigenlijk maar ge lukkig. Eén kwartiertje in een barakkenkamp of één dramatisch verhaal uit de mond van een door wanhoop en verdriet vergrauwde moeder, één 'paar traantjes in de ogen van «en mensenschuwe en haveloze kleuter, die ïn een barak werd geboren en nog nóóit echte vreugde heeft gekend, zouden een hele vacantie kunnen bederven. Niemand mis gunt de ander de genoegens van een vacan- tiereis. Want een paar weken vrij en een spaarpotje voor een buitenlandse reis zijn zo langzamerhand gaan behoren tot de al gemeen erkende levensminima in ons wel varende landje. Maar is het verschil tussen wat wij als vanzelfsprekend aanvaarden en het lot van deze duizenden ontheemden ont heemden niet onrechtvaardig groot Hulp is mogelijk. jWij moeten helpen en wij kunnen helpen, want het vluchtelingenprobleem is niet on oplosbaar. Als er vanuit de vrije wereld maar genoeg geld blijft toestromen, is er hulp mo gelijk voor vrijwel alle ontheemden. Neder land heeft verleden jaar de wereld een prach tig voorbeeld gegeven. Met onze guldens ■worden op het ogenblik vele gezinnen ver lost uit het moeras van de ellende, waarin zij tien jaar of langer steeds dieper werden weg gezogen. Maar trots over wat verleden jaar gebeurde past ons niet, omdat er nog zovele anderen óók geholpen moeten worden. En evenmin mogen wij ons nu met een kwartje van de nieuwe inzameling afmaken, omdat wij verleden jaar al zoveel hebben gegeven. De hulp aan de ontheemden kan geen uitstel Kinderen zonder thuis en toekomst. Er is hulp nodig voor de duizenden kinde ren in de krotten en in de kampen. De jon gens en meisjes van 11, 12, 13 jaar en ouder waren nog babies of kleuters toen zij met vader en moeder de vlucht moesten nemen uit het ouderlijk huis, uit het vaderland. Zij hebben honger en kou geleden in de vluchte- lingenchaos van de eerste jaren na de oor log. Nu zijn ze op school, of misschien in be trekking en hun leventje kent ogenschijnlijk een normaler verloop. Maar een thuis heb ben zij evenmin als een toekomst. In de barak of in de kazerne of in een kelderkrot delen zij met vader en moeder en met de jongere broertjes en zusjes het lot van het verjaagd, het uitgestoten zijn Bejaarden, zieken, ontspoorden. Er is hulp nodig voor de bejaarden, die met hun kinderen en kleinkinderen meege- vlucht zijn en die niets anders meer te ver langen hebben dan een rustig plekje, een eigen kamertje, waarin zij nog een paar jaar tot rust kunnen komen voordat zij heengaan uit dit leven. Er is hulp nodig voor de velen, die niet sterk genoeg waren om zoveel ont bering te verdragen en wier gezondheid ge knakt is, maar misschien nog hersteld kan worden. Er is óók hulp nodig voor de men sen, die moreel gebroken werden onder de last van het vluchtelingenlot voor de ont spoorden, die graag weer het rechte pad zou den gaan, als er maar iemand was, die hen helpen wilde Er is hulp nodig er is hulp mógelijk. Als de actie, die de Federatie voor Vluchtelin genhulp op het ogenblik voert, een succes wordt, dan kunnen er weer enkele duizenden ontheemden worden geholpen aan een nieu we toekomst, aan een menswaardig bestaan. Onze sleutels, onze guldens in de collectebus en, als er geen plaatselijke actie wordt ge voerd, onze bijdrage op giro 5 10 0 ten name van „Vluchtelingenhulp" te ,s-Graven- hage kunnen niet worden gemist. (Nadruk verboden) rheumatiek... UIT ONZE OMGEVING AXEL ABONNEMENTSPRIJS, Loise nummer» 6 cent Kwartaal-abonnement Axel binnen de kom f 1,55 Andere plaatsen 11,75 Buitenland I 2,00 Drukker UitgeefsterFIRMA J. C. VINK Red. en Adm.: Axel, Markt 12, Tel. 0 1155-646 HoofdredactieJ. C. VINK ADVERTENTIEPRIJS: 8 cent per m.m. Bi] contracten belangrijke reductie. Ingezonden Mededelingen 20 cent per m.m. Kleine advertentiën (maximum 6 regels) 1-5 regels 70 cent iedere regel meer 12 cent extra. Uw tergende winterkwaal legt t af tegen de weldadige warmte van de pijnstillende Thermogene. AFSCHEID MEJ. DE KRAKER ALS HOOFD VAN DE CHR. KLEUTERSCHOOL. Voor de kleuters van de Chr. Kleuterschool aan de Ds. Jan Scharpstraat met hun moeders was het Dins dagnamiddag eeni feestelijke gebeurtenis. Niet dat het nu juist zo een bijzonder prettige bijeen komst was, want het betrof hier het afscheid van mej. Leentje de Kraker als hoofd va ndeze inrichting en scheiden doet immers pijn 1 Het grootste lokaal der school was voor dit doel fraai versierd en de meer dan honderd kinderen, die voor het merendeel ditmaal vergezeld waren van de moeders vulden de fraai versierde zaal. Ook het be stuur met tal van genodigden waren aanwezig toen de opvolgster van „juffrouw Leentje mej. Janny Booy vezocht het eerste vers van Psalm 116 te zingen en daarna in gebed voorging. eD juffrouw deelde nog eens de aanleiding tot deze afscheidsplechtigheid mede na haar welkomstwoord en het was te begrijpen dat het eerste liedje dat ge zongen werd hieraan gewijd was en uit de kinder keeltjes klonk het „Juffrouw Leentje die gaat trouwen dat met een „Lang zal zij leven" werd besloten. Het a.s. bruidspaar was voor dit afscheid natuurlijk een ereplaats aangewezen voor het front der dichtbe- zette zaal. Een viertal kinderen der middenklas brachten hierna een gelegenheidsgedichtje ten gehore dat eindigde met de woorden „En wij zeggen één voor één, dag lieve jufrouw Leen De clou van deze middag was de poppenkast van Jan Klaassen en Katrijn, die allereerst het feit van deze dag, maar daarna ook nog het bekende verhaal van Roodkapje uitbeeldde. De kinderogen glunderden onder dit alles en de lachbuien onderbraken dikwijls het prettige gedeelte van het ten gehore gebrachte, maar reageerden ook even juist op het ernstige dat deze middag aller hart bleek te vervullen. Het kindergemoed dat zo vatbaar is voor indrukken gaf op ongekunstelde wijze blijk van deze gevoelens. Een bijzonder mooi af scheidsliedje aan de juffrouw eindigde met de woorden Onze juffrouw Leentje, Gaat nu van ons weg. Zo is er maar ééntje Hoor wat ik U zeg 1 Dit alles werd afgewisseld met aardige spelletjes en zelf bood de juffrouw al de kleuters een zakje met lekkers aan. Zodoende overheerste de prettige stem ming aldra. Een viertal kabouters wisten die stemming nog te verhogen, waarop door zes kinderen het fraaiste ca deau van deze heugelijke middag voor de juffrouw werd binnengebracht en met toepasselijke dichtregels werd overhandigd. Het was een fraaie moderne strijk plank met wat daarbij behoorde en de juffrouw was zichtbaar ontroerd toen zij met haar aanstaande dit alles van de verpakking had ontdaan en mede namens haar aanstaande man dankte. Hierop nam de heer P. de Feijter als voorzitter van het Schoolbestuur het woord en zeide Jongens en meisjes, dames en heren, Gaarne voldeed het bestuur van onze Schoolver eniging aan de uitnodiging aanwezig te zijn bij het afscheid van juffrouw Leentje. Onze aanwezigheid hier, juffrouw Leentje, moet je zien als een uiting van waardering voor het werk dat je aan onze kleuter school hebt verricht. Je deed dat in eenvoud en be scheidenheid en dat juist siert de mens. Ruim acht jaar was je verbonden aan onze school, de eerste jaren als helpster, daarna als leidster, de laatste jaren zelfs als hoofd. Hoeveel van onze kleinen mocht je in al deze jaren niet vertellen de mooie verhalen uit het Oude Testament, als van Noach, Abraham, Jozef, David en nog zoveel meer. Hoe hebben de kinderen geluisterd naar het aloude verhaal van de geboorte van onze Heer Jezus Christus die toch voor de kleinen de grote Kindervriend is. Je hebt door deze arbeid mogen meewerken aan de uitbreiding van het evangelie en de komst van Gods koninkrijk. Je deed dit werk in diepe afhankelijkheid van Hem, die onze Middelaar wil zijn. Hoe verantwoordelijk is dit werk ,waa rde kleinen zo ontvankelijk zijn. Daarom dankt het bestuur je voor de wijze waarop je dit werk deed en wil de hoop uitspreken dat je met genoegen zult terugdenken aan de jaren dat je aan onze school verbonden was. stuur mij de opdracht gegeven een klein aandenken Als stoffelijk blijk van waardering heeft het be te kopen. Ik heb mij daartoe in verbinding gesteld met de kunstaardewerkfabriek hier aan de overkant, welke een wandbord heeft ontworpen waarop de kleuter school staat afgebeeld met een bijbehorende tekst. Jammer genoeg is deze nog niet klaar zodat ik je dit cadeautje bij deze gelegenheid niet kan aanbieden. Ter zijner tijd zal je dit worden overhandigd en ik ben er zeker van dat dit een goede plaats zal krijgen. Juffrouw Leentje, onze hartelijke dank en onze beste wensen voor de toekomst. Nadat een telegrafische gelukwens van de ex-voor zitter de heer W. A. den Boggende uit Haarlem was voorgelezen, werd mej. de Kraker namens het perso neel een fraaie toiletspiegel met toebehoren aange boden, waarop zij zelf het woord nam. Mej. de Kraker zag zich daarmede voor een moei lijke taak gesteld na de door haar gedurende ruim acht jaar met vreugde en liefde vervulde taak. Haar ge dachten gingen uit naar de tijd toen zij bij de toen malige voorzitter werd geroepen en met loden schoenen daarheen ging. Naast droevige, waren er heel wat prettige dingen om aan te denken. Zij verklaarde mooie herinneringen aan haar loopbaan als kleuteronderwij zeres te zullen behouden, een werk dat door haar altijd met veel liefde werd verricht. Haar dank richtte zich vervolgens tot het bestuur en het dames-comité, dat zo enorm veel deed om de school op het tegenwoordige peil te brengen. Ieder af zonderlijk prees zij daarop ook het werk harer help sters, die ook hun mooie en liefdevolle taak vonden in het onderwijzen van de kinderen in de eerste be ginselen va nde liefde van Jezus Christus, zij dit dan op kinderlijk-eenvoudige wijze. Zij hoopte dat allen eer. lang hun diploma zullen behalen na voleindigde studie. Ook de ouders bracht zij dank voor het steeds in haar gestelde vertrouwen. Waardering achtte zij zo mooi en tevens zo stimulerend. Zelfs de concierge werd niet vergeten en deelde in haar dank. Hij zorgde voor het verzorgen van de tuin waarin des zomers werd gespeeld en voor de warme kachel in de winter. Bovenal dankte zij de kinderen voor hun lieve at tentie van deze middag in hun mooie liedjes en spel letjes hier betoond. Dit ales zal ze niet licht vergeten. En jongens en meisjes, zo zei juffrouw Leentje, jullie vinden het misschien wel jammer, dat ik niet meer terug kom. Maar zo erg is het niet, want jullie hebben toch weer al een nieuwe juffrouw en die zal ook wel lief zijn voor jullie. Wees maar lief voor alle „juffrouwen en ook voor jullie ouders, broertjes en zusjes. Maar wees boven alles lief voor de Here Jezus. Wees ge hoorzaam aan Hem. Dan mogen jullie schaapjes zijn van de grote kudde waar de Here Jezus de herder van is. Hij zal dan altijd voor jullie zorgen. Er is een tijd van komen en gaan, voor mij is dan de tijd aangebroken om te gaan, zo ging de scheidende mej. de Kraker verder. In dankbaarheid willen we zien op Hem, zonder wie al deze dingen niet mogelijk zijn. Dat Hij de kracht moge geven aan hen, die lei ding moeten geven aan deze school. Opdat dit werk ter ere van God mag geschieden. Mede namens haar a.s. man ,Hensk de Bruijne, dank te zij voor het mooie cadeau en dit werd een mooi plaatsje beloofd in haa rtoekomstig huis. Na nogmaals uit kindermond dank te zijn gebracht voor al haar mooi en liefdevol werk, was deze mooie middag om en was het afscheid van juffrouw Leentje een voldongen feit geworden. Tot slot werd haar nog een prachtig kleurrijk gecalligrafeerd album aange boden, waarin al de liedjes waren opgenomen, die door de heer M. Oggel voor deze gelegenheid waren ver vaardigd. De heer J. J. Hoebé had, op de hem eigene, artistieke wijze dit album verzorgd. Nadat nog gezongen was Psalm 75 1 sloot de heer P. de Feijter Jz. met dankgebed. Bij het huwelijk van de „juffrouw" werd Donder dagmiddag door de kleuters van de school een unieke erehaag met de vereiste kleur en fleur geïmproviseerd, waardoor uit de vijf voltrokken huwelijken op deze dag deze echtverbintenis het huwelijk van de dag werd. DEMONSTRATIE VAN HUISHOUDELIJKE ARTIKELEN EN OLIESTOOKAPPARATEN. Donderdagnamiddag en -avond stond „Het Cen trum" in het teken van een groots opgezette expositie en demonstratie van huishoudelijke artikelen annex de modernste producten op het gebied van de steeds veel- voudiger in zwang komende oliestookhaarden. Be grijpelijk dat de honderden Axelse huismoeders ver vuld van nieuws- en weetgierigheid naar deze zaal waren getogen. Demonstratie en expositie stonden beiden onder auspiciën van onze tot ver buiten het land van Axel gerenommeerde plaatselijke firma Schieman-Cappon. Voor de pauze gaf mevr. van der Gaag uit Rotter dam telkens een uiterst leerzame en economisch-paeda- gogische les in de hypermoderne manier »van spijzen- bereiding. Zij bezigde daartoe de bekende Tomado- Prestige-Snelkookpan, waarmede zij in een minimüm van tijd verbluffende resultaten bereikte. Daarnaast demonstreerde zij een broodrooster, een snacktoaster, een fluitmelkkoker en de ook hier reeds „inheems" geworden B.K.-koekepan met reliëfbodem. Welke wonderen een eenvoudige mixer kan ver richten werd door haar op de meest verrassende wijze aangetoond. De enorme tijdsbesparing die het gebruik van deze gebruiksvoorwerpen oplevert moet de bezig heid van de huismoeders en speciaal de vele in de keuken doorgebrachte tijd vergemakkelijken en veraangenamen. De demonstratrice betoonde zich een specialiteit op elk gebied en in alle finesses van practische kook kunst en al wat verder tot het domein van een recht geaarde huisvrouw behoort, hetgeen zij na de pauze nog nader aantoonde bij de demonstratie met koffie filters. „Uit de koffie halen1 wat er in zit" dat is hier de kunst en de simpel-eenvoudige mixer deed ook hier weer wonderen. Bovendien waren de prijzen van diverse gebruiksvoorwerpen beslist zeer billijk. Alle artikelen opsommen die in de pauze te be wonderen vielen zou het bestek dezes verre te buiten gaan. Zo noemen wij nog de hier gedemonstreerde koffiemolen, de artikelen in groot assortiment van vurvast glas, het fantastisch gekleurde tafel-emaille, het ideale Zwitserse „hacke-vite '-product, onmisbaar voor de bereiding van hlle rauwe, gekookte, droge en natte groenten, koude schotels, slaatjes, patates-frites, vlees enz. Verder gaf zij te zien een fantastisch huis- houdmes. Ook demonstreerde zij een serie ideale pan nen in allerlei vorm, een artikelen-serie van Ameri kaans fabrikaat op grote Ichaal reeds geïmporteerd en tot de mooiste ter wereld te rekenen. 48 jaar ervaring, waarborg voor service en duurzaamheid. eD heer Marquart gaf een uitvoerige uiteenzetting over de oliestookkachels die in de toekomst de markt zullen gaan beheersen. Reeds dit jaar bestond 20% der aangeschafte verwarmingsartikelen uit oliestook haarden en dit spreekt wel voor zichzelf ten aanzien van de toenemende populariteit. Spr. hoefde in dit opzicht niets toe-te doen aan de goede faam die de firma Schieman-Cappon nu bijna sedert een halve eeuw in deze streek geniet. En het typeert deze firma zich ook in deze weer zo snel aan de evolutie op dit gebied aan te passen. Want een oliestook-haardkachel is practisch, economisch en reuk loos. Ook dit artikel werd tot in onderdelen gedemon streerd, tot de plaatijzeren pot die van hoogwaardig materiaal vervaardigd is toe. Dit fabrikaat aan Neder landse smaak aangepast en volkomen daarop afge stemd, is volkomen reukloos en verwekt geen as, roet of stof. In de foyer werd dit gedurende de pauzes voor alle belangstellenden gedemonstreerd en ontelbare huis moeders toonden hun interesse. Proefondervindelijk werd al het geëxposeerde en ge demonstreerde van deze show aan de test van de dames onderworpen en een heerlijke consumptie werd tussendoor voor allen geserveerd, zodat het een prach tige en in elk opzicht geslaagde avond werd. MONSTERBIETEN. Ook onder onze gemeente wordt evenals elders mel ding gemaakt van uitzonderlijke exemplaren bieten van gewicht en omvang. Dezer dagen toonde de heer v. d. B. uit de Wal- straat een in zijn tuin gekweekte „monster-pee" van niet alledaagse lengte, n.l. 82 cm., waarvan het ge wicht de 7 kg. overschreed. Ofschoon zelfs nog zwaardere exemplaren (en nog wel) suikerbieten zijn gerooid, schijnt over het alge meen het suikergehalte niet in overeenstemming te zijn met het gewicht en de omvang.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1955 | | pagina 1