AXELSE COURANT
Kinderwetten maakten
Kinderbescherming mogelijk.
De vluchteling wacht op Uw sleutel!
m.
BLOEMEN SCHIKKEN.
J.C.VINK
Frankering bij abonnement, Axel
WOENSDAG 26 OCTOBER 1955
70e Jaargang No.8
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
VERSCHIJNT IEDERE WOENSDAG EN ZATERDAG
Drukker-Uitgeefster: FIRMA J. C. VINK
Red. en Adffl.: Axel, Markt 12, Tel. 0 1155-646
HoofdredactieJ. C. VINK
Ideaal voor ieder
die brieven schrijft!
FIRMA
Markt 12
AXEL.
„Het kind dat honger lijdt moet gevoed worden, het zieke kind verzorgd, het licha
melijk of geestelijk gebrekkige kind geholpen, het onvoldoende aangepaste kind moet
heropgevoed, het verweesde en verlaten kind een tehuis geboden worden."
Dit uittreksel uit een in 1923 opgestelde „Verklaring van de rechten van het kind"
bevat voor de beschaafde mens van deze tijd niets nieuws. Wij vinden het vanzelf
sprekend dat kinderen in nood zo goed mogelijk geholpen worden en wij geven
onze steun aan allerlei verenigingen en instellingen, die zich het lot van die kinde
ren aantrekken. Ook zónder verklaring van de rechten weten wij, dat het kind
recht heeft op het allerbeste wat de mensheid te bieden heeft.
Kleuters in de gevangenis
Toch is het nog niet eens een volle eeuw
geleden, dat in ons eigen land kinderen van
5, 8 of 9 jaar veroordeeld werden tot een
gevangenisstraf van 7]/2 jaar, omdat zij in
een winkel e enstukje speelgoed of een paar
dubbeltjes gestolen hadden Een speciale
jeugdgevangenis of iets van dien aard be
stond er niet. De arme peuters moesten hun
straf uitzitten in een gewone gevangenis tus
sen volwassen veroordeelden. Wel werd in
1886 de strafwetgeving zodanig veranderd,
dat kinderen beneden 10 jaar niet vervolgd
konden worden. Maar nog in 1898 werden
ongeveer 5000 jongens en meisjes van 10 tot
16 jaar veroordeeld tot gevangenisstraffen,
variërend van enkele dagen tot vele jaren
Zo behandelde men in ons land in de door
velen geprezen goede oude tijd de „mis.
dadige jeugd". En wat de „armlastige" jeugd
betreft de wezen, de vondelingen en de
verwaarloosden zij kwamen in het gun
stigste geval in gestichten of kolonies te
recht. Ofzij werden in het openbaar
„geveild", bij voorkeur des Zondags na de
kerkdienst. Daar stonden dan op het kerk,
plein, op een verhoging, de weeskinderen en
wie een hulpje nodig had op de boerderij of
in de werkplaats of in de huishouding, kon
keus maken
Kinderwetten brachten ommekeer.
Het zou onrechtvaardig zijn onze voor
ouders te verwijten dat zij dergelijke wan
toestanden nog vrij lange tijd hebben laten
voortbestaan. Zij hebben n.l„ vooral na 1870,
fel geprotesteerd, maar de mogelijkheden om
deze misstanden te verbeteren, ontbraken.
Er waren wel enkele goede gestichten, waar
alles geprobeerd werd om kinderen van ont
aarde ouders op te voeden tot nuttige leden
van de maatschappij. Maar dat waren uit
zonderingen. Er werkten ook wel enige par
ticuliere organisaties, die deden wat zij kon,
den om het kind in nood de nodige hulp te
geven, maar een wettelijke basis voor dit
werk ontbrak. Totdat, als resultaat van een
algemene bewogenheid over de misdeelde
jeugd, in 1905 de z.g. Kinderwetten van
kracht werden, die een grote ommekeer te
weeg brachten in het lot van het bedreigde
en verwaarloosde kind. Het is begrijpelijk,
dat men er in 1955 in de kringen van de
kinderbescherming behoefte aan voelt, het
50-jarig „jubileum" van deze kinderwetten
op tal van plaatsen te herdenken.
De Kinderwetten van 1901, die in 1905
van kracht werden, maakten een eind aan
de afschuwelijke situatie, dat een kind op
dezelfde wijze gestraft werd als de vol,
wassene. De gevangenispoorten werden ge
sloten voor de jeugd. In de plaats daarvan
werden straffen en maatregelen ingevoerd,
die in de eerste plaats gericht waren op het
verbeteren van het ontspoorde kind. Niet het
gepleegde misdrijf, maar het kind kwam in
het nieuwe strafrecht op de voorgrond te
staan. Er kwamen observatie-huizen, tucht,
scholen en rijksopvoedingsgestichten, er wer
den speciale ambbtenaren voor de kinder,
wetten aangesteld, er kwam in de grote ste
den kinderpolitie. En in 1922 volgde, als een
nieuwe, zeer belangrijke stap, het instellen
van een nieuwe figuur de speciale kinder
rechter. De burgerlijke kinderwet maakte het
mogelijk de ouderlijke macht aan falende
vaders en moeders te ontnemen en ouders,
die hun taak niet aankunnen, hulp te bieden.
Het voogdijwezen kwam tot ontwikkeling.
Kinderbescherming kreeg basis.
Het invoeren van de kinderwetten bete,
kende vooral ook dat een hechte basis werd
gelegd onder het streven van particuliere
verenigingen en instellingen. De kinderbe
scherming, zoals wij die nu kennen, en die
voor 95% op particulier initiatief berust, kon
zich gaan ontplooien.
Op het ogenblik zijn er in ons land 253
voogdij-instellingen die zich belasten met de
zorg van 20.000 kinderen, die, door welke
oorzaak dan ook, niet thuis kunnen zijn en
verblijven in opvoedingsinrichtingen of in
pleeggezinnen. Verder staan 18.000 kinde
ren onder gezinsvoogdij zij zijn voor het
overgrote deel wèl thuis bij hun ouders, die
in het opvoedingswerk worden bijgestaan
door een gezinsvoogd. Het doel van al die
kinderbeschermingsarbeid is heropvoeding.
En de voornaamste middelen zijn begrip
en liefde. En twee zeer belangrijke factoren
voldoende medewerkers (sters) en voldoen
de geld.
Koop postzegels voor het kind
Wat dat laatste betrefter is een een
voudige maar erg sympathieke manier om
een aandeel te leveren in het werk van de
kinderbescherming het kopen van kinder
postzegels en prentbriefkaarten, die half No
vember verkrijgbaar zullen zijn. De toeslag,
die op de zegels betaald wordt, komt ook de
kinderbescherming ten goede. En dat vele
kleintjes één grote maken is verleden jaar
gebleken, toen door de verkoop van zegels
en kaarten voor het kind een bedrag van
ruim 1 millioen gulden beschikbaar kwam.
Koop ook dit jaar weer postzegels en
kaarten voor het kind. Koop er wat méér
dan het vorige jaar om uiting te geven aan
Uw sympathie voor het werk der kinder
bescherming dat 50 jaar geleden, dank zij
de kinderwetten, beginnen kon.
Dank zij Nederlandse Vluchtelingenhulp
EIGEN HUIS VOOR 250 ONTHEEMDE GEZINNEN.
Met de Nederlandse guldens, die vorig jaar in een grootscheepse inzameling bijeen,
gebracht werden en met het geld, dat nu zal binnenkomen tijdens de nationale sleutel
actie, worden in Oostenrijk nieuwe perspectieven geopend in het vreugdeloze leven
van vele vluchtelingen uit landen achter het ijzeren gordijn. Het geld wordt er op
velerlei manieren besteedvoor de verpleging van t.b.c.-patiënten, de verzorging
van ouden van dagen, de vak-opleiding van jongeren, voor credieten waarmee de
vluchtelingen een eigen bestaan kunnen beginnen en voor woningbouw. Op tien
plaatsen in verschillende delen van Oostenrijk verrijzen op het ogenblik nederzet
tingen van 20 tot 30 huizen, die het volgend jaar bewoond zullen zijn door vluchte
lingengezinnen. En deze woningbouwprojecten werden voor een belangrijk deel
mogelijk gemaakt met Nederlands geld. Van het nieuwe geld, dat ons volk bijeen
zal brengen, zal ongetwijfeld ook weer een deel geïnvesteerd worden in de woning,
bouw. Want het bouwen van huizen voor vluchtelingen, die besloten hebben in Oos
tenrijk te blijven, is de meest doeltreffende oplossing van hun probleem.
Een eigen huis betekent voor de vluchte
ling veel méér dan alleen de oplossing van
een huisvestingsprobleem Als hij, na tien
eindeloz ejaren met zijn gezin in een ba,
rakkenkamp te heben geleefd, de stoelen en
de tafel, het keukengerei en de kinderbedjes
op een handkar laadt en verhuist naar een
nieuwe woning, dan voelt hij zich geen vluch
teling meer. Hij heeft in het vreemde land,
waarheen de vlucht hem bracht, voor het
eerst een veilig rustpunt, een eigen thuis ge
vonden, waar een normaal gezinsleven mo,
gelijk wordt.
Wég uit de verschrikkelijke kampsfeer.
In een kamp blijft de vluchteling zich de
verjaagde voelen, zelfs al heeft hij zich in
zijn houten kamertjes met wat comfort weten
te omringen en al bloeien in een tuintje voor
de barak wat bloemen en al staat zijn naam
plaatje op de deur. De afschuwelijke kamp
sfeer laat zich niet verdringen door een
vloerkleed en wat meubeltjes, door een
vaasje bloemen en een radio-toestel of door
het stukje speelgoed, waarmee de kleine peu
ters zich op de grond vermaken. Het kleine
beetje comfort, dat men in sommige barak-
kenwoningen aantreft, is alleen maar een
bewijs voor de moed van de ontheemden om
er in de gegeven omstandigheden van te
maken wat er van te maken is en van de
sterke wil om zich boven het leven van een
paria te blijven verheffen. Er zijn tallozen,
die deze moed en wilskracht niet meer kun.
nen opbrengen
De droefgeestige sfeer van het kampleven
dringt door alle kieren van de barakken-
wanden binnen en vooral het besef van het
verstoten zijn drukt een stempel op het be
staan en ontneemt het leven ook de kleinste
vreugden, zelfs als het er in een barak zo op
het eerste gezicht tamelijk gezellig uitziet.
Dit kampleven is alleen maar vol te houden
als er vooruitzicht is op een ander, mens.
waardiger bestaan. Het merendeel van de
vluchtelingen, die nog in de kampen wonen
heeft de hoop daarop al jaren geleden op
gegeven
Nieuw perspectief.
Voor enkele honderden gezinnen in ba
rakken is er op het ogenblik wèl perspectief
een eigen woning, die gebouwd kan worden
dank zij het geld uit het verre Nederland en
ook dank zij de eigen spaarzin en het
werk van de eigen handen. Want de vluch,
telingen krijgen het huis niet cadeau. Zij moe
ten eerst zelf een bedrag van 1500 tot 2000
gulden gespaard hebben. eD rest wordt ge
leend, renteloos en op een zeer lange termijn.
En bovendien moet de vluchteling in zijn
vrije uren als hulparbeider meewerken aan
de bouw. Vaklieden doen het moeilijke werk
en de vluchteling of zijn vrouw of zijn gro.
tere kinderen bieden de helpende hand. Als
het huis klaar is, is het door de eigen bijdrage
in geld en door de geleverde arbeidspresta
tie voor één-derde deel eigendom. En de
rest, een schuld van ongeveer 10.000,
kan, al naar gelang van de draagkracht, in
redelijke termijnen worden afbetaald.
Er wordt van de vluchteling, die op deze
wijze een eigen huis wil bouwen, een vrij
groot offer gevraagd. Er is energie voor no
dig om na een vermoeiende werkdag in fa
briek of op de akker, op vrije middagen en
vacantiedagen stenen te sjouwen of aan de
betonmolen te gaan staan. Maar dit offer
wordt graag gebracht. En de vrouw en de
kinderen leveren tussen huis- en schoolwerk
door ook hun bescheiden bijdrage. Met een
opgewekt gezicht. Want zij bouwen niet al.
leen een eigen huis. Zij bouwen aan een
nieuwe toekomst, waarin na tal van jaren
van ellende en zorgen weer plaats zal zijn
voor wat levensvreugde.
Duizenden wachten nog
Volgend jaar zullen 250 gezinnen een
nieuw huis kunnen betrekken dank zij een
„Holland-project" en nog eens 200 gezinnen
bouwen op het ogenblik op dezelfde wijze
een huis dank zij bijdragen uit andere landen.
Ongeveer 2000 ontheemden zullen dan van
de lijsten der kampbewoners zijn afgevoerd.
Maar nog 68.000 anderen blijven er over en
het merendeel van hen zal niet in de gelegen
heid zijn een eigen huis te bouwen, omdat er
van hun inkomsten geen groschen overschiet
om te sparen of omdat zij maar niet kunnen
besluiten in Oostenrijk te blijven, in de hoop,
dat zich nog eens een emigratie-mogelijkheid
zal voordoen naar een ander land, verder
weg van het ijzeren gordijn. Ook voor deze
vluchtelingen moet een oplossing worden ge
vonden ook zij zijn mensen met het recht
op een menswaardig bestaan. Het kan hun
alleen geboden worden als de Hoge Com.
missaris van de Verenigde Naties voor de
vluchtelingen de beschikking krijgt over vol
doende geld. Geld betekentde mogelijk,
heid om nieuwe projecten uit te voeren
geld is de sleutel waarmee ook voor de moei
lijk te helpen vluchtelingen een nieuwe toe,
komst kan worden geopend.
(Nadruk vrboden)
In de moderne huizen maakt men de ramen
veelal groot, omdat men zoveel mogelijk licht
in de vertrekken wil laten komen. Bovendien
is een ruim, vrij uitzicht ook prettig, vooral
als we dan iets van de natuur zien. Kan dat
niet, dan brengen we iets van de natuur in
huis door er bloemen neer te zetten. Hoe
fleurig en feestelijk staan die bioemen Ook
al zijn het er maar een paar.
Eigenlijk behoren we eerst na te gaan hoe
wij de verschillende soorten bloemen moeten
behandelen, alvorens wij ze schikken. Welnu
danzet ze minstens twee uur met de stelen
een flink eind in een emmer met water, bij
voorkeur op een donker koel plekje. Dit is
vooral nodig als we bloemen cadeau hebben
gekregen, want dan weten we immers niet
hoe lang ze onderweg zijn geweest. Zijn we
in de gelegenheid ze zelf te plukken dan
doen we dat 's morgens vroeg of 's avonds
na zonsondergang.
Vervolgens vraagt de vaas onze aandacht.
Daarover kunen we van mening verschillen.
Sommigen houden van vazen met een wijde
hals, omdat de bloemen daarin gemakkelij
ker zijn te schikken en er langer mooi in
blijven. Ze krijgen n.l. in zo'n vaas meer
frisse lucht dan in een vaas met een nauwe
hals, hetgeen vanzelfsprekend bevorderlijk
is voor de levensduur. Natuurlijk moeten we
er voor zorgen, dat de vaas van binnen goed
schoon is, want anders kan het water gauw
onaangenaam gaan ruiken. Aan te bevelen
zijn de vazen van ondoorzichtig materiaal, in
wit of pasteltint, want daarin past vrijwel
iedere bloemsoort. Doorzichtige vazen van
glas of kristal zijn alleen te gebruiken voor
de fijnere bloemsoorten, zoals rozen, anjers,
fresia en lathyrus. Een veelkleurige, bewerk,
te pul doet het niet zo goed, doordat deze
te veel de aandacht vraagt, met als gevolg
dat de bloemen, die er in staan, niet tot haar
recht komen.
Als ons boeket lang genoeg diep in het
water heeft gestaan, kunnen we met het
schikken er van beginnen. Het aardigste is
het als de bloemen als het ware uit de vaas
groeien. Dat betekent, dat wij de stelen stuk
voor stuk moeten inkorten. Er mogen geen
twee stelen even lang zijn. Op het eerste ge.
zicht lijkt het misschien jammer om de vaak
mooie en lange stelen gedeeltelijk af te snij
den, maar als we dat niet doen, krijgen we
een onnatuurlijk stijf effect. Dan wordt het
een bos bloemen met een bos stelen er onder.
Hoe anders toont de boeket als wij een aan.
tal stelen flink inkorten (schuin en met een
scherp mesje) en daaroor de bos stelen hier
en daar door een bloem doen onderbreken.
Heeft de vaas een zeer wïjde hals, dan
proppen we er eerst wat kipengaas in. Daar
door kunnen we gemakkelijker hier ën daar
een bloem met een korte steel tussen de an
dere steken. Als we na het schikken de vaas
ergens laag neerzetten, kunnen we „in" de
boeket kijken. En dan zien we geen „leeg
hart" er in, want met behulp van gaas heb.
ben wij het geheel harmonisch opgevuld. Het
is een mooie z.g. ronde schikking geworden.
Werken we met bloemen in verschillende
kleuren, dan plaatsen we de donker ge
kleurde en de grootste bloemen laag. De
kleinere bloemen en de lichtere tinten hoger,
de knoppen het hoogst. Let U er maar eens
op als II in tuin of park wandeltde natuur
geeft ons hierin het voorbeeld.
Behalve in vazen staan bloemen ook aar
dig in kommen, bakjes en schalen. Dan bie.
den bij het schikken de z.g. prikkertjes en
nethoudertjes, die in de handel verkrijgbaar
zijn, ons de nodige hulp. Met slechts enkele
bloemen is hier al iets moois te bereiken, mits
we de stelen maar durven inkorten Hierin
strekt de Japanse bloemsierkunst ons ten
voorbeeld.
Natuurlijk is de plaats, waar we onze
bloemen neerzetten, ook erg belangrijk. Een
bakje, dat Japans aandoet, komt het mooist
uit tegen een rustige achtergrond, b.v. op
een tegen de muur geplaatste kast of tafel.
Heben we een z.g. ronde schikking gemaakt
dan kunnen we die het best plaatsen op een
tafel, waar we omheen zitten. De bloemen
mogen dan echter niet te hoog zijn, omdat
het storend werkt als we in een gesprek ge
noodzaakt zijn ons in allerlei bochten om de
bloemenvaas heen te wringen, teneinde el
kaar te kunnen zien. Een groot bloemstuk
vraagt ruimte, terwijl een klein vaasje vrij.
wel overal past.
ABONNEMENTSPRIJSLoise nummert 6 cent
Kwartaal-abonnement t
Axel binnen de kom f 1,55 Andere plaatsen f 1,75
Buitenland f 2,00
ADVERTENTIEPRIJS: 8 cent per m.m.
Bi] contracten belangrijke reductie.
Ingezonden Mededelingen 20 cent per m.m.
Kleine advertentiên (maximum 6 regels) 1-5 regels
70 cent iedere regel meer 12 cent extra.
