AXELSE COURANT
Toeristen-springvloed
ging over Nederland
De wereld een slaaf van de reclame
WRIGLEY
1 C.V1NH
Frankering bij abonnement. Axel
ZATERDAG 10 SEPTEMBER 1955
69e Jaargang No. 96
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
VERSCHIJNT IEDERE WOENSDAG EN ZATERDAG
Drukker - UitgeefsterFIRMA J. C. VINK
Red. en Adm.: Axel, Markt 12, Tel. 0 1155-646
HoofdredactieJ. C. VINK
Ideaal voor ieder
die brieven schrijftij]
FIRMA
Markt 12
AXEL.
RUIME SUBSIDIE VOOR TOERISTISCHE ORGANEN IS NODIG.
Nauwelijks hadden de eerste zonnestralen ons land in een gouden voorjaarsgloed ge
zet of duizenden toeristen „vielen" ons land binnen. Ditmaal was er geen sprake van
een toevallig doortrekken of een bezoek op doorreis, maar ons land is het doel ge
worden van veler vacantie. Deze golf van toeristen is economisch gezien van grote
waarde voor ons land. De opbrengst aan deviezen kan daarbij in de eerste plaats
worden genoemd. Maar die is voor ons land niet meer zo noodzakelijk, alhoewel niet
minder welkom. Het betekent een positieve bijdrage tot versterking van de gulden.
Maar de nevenvoordelen zijn echter niet minder belangrijk.
Duizenden Belgen, Noren, Denen Engel
sen, Fransen en Amerikanen hielpen onze
hotels bevolken en maakten de nieuw ge
bouwde, dure onderkomens rendabel. Zij
maakten kennis met Nederland, zij zagen het
herstel van ons land in elk dorpje of in elke
grote stad duidelijk getekend. Zij namen niet
alleen onvergetelijke indrukken mee van de
pracht onzer bollenvelden, maar dragen ook
onze betekenis als industriëel en toeristisch
centrum uit tot ver over de grenzen. Dat
komt onze industrie ook in ander opzicht
ten goede.
Gelukkig is er in de bollencentra meer te
zien geweest dart bloemen. De indrukken, die
men krijgt van de buitenlanders, die men
onze producten toont, zijn buitengewoon
goed. Men meeft niet alleen lof voor het
Nederlandse product, men voelt tijdens het
verblijf in Nederland aan den lijve, hoe laag
ons prijspeil ligt vergeleken bij de meeste
andere landen van Europa. En zoiets slaat
meer in dan de beste service tegen hoge
prijzen. Iedereen, die als bezoeker van
Nederland enigszins commerciëel is inge
steld, zal thuisgekomen, trachten zaken te
doen met dat kleine landje, waar het
goed toeven was.
Het verblijf voor vele buitenlanders
Nederland is zo goedkoop, dat er Noren,
Denen, Engelsen en anderen waren, die het
voornemen hadden om elders vacantie te
houden, maar die om het lage prijspeil zon
der meer besloten om in Nederland te blij
ven. Het aantal gasten, dat binnen onze
grenzen vacantie hield, was groter dan ooit.
Reclame maken voor de toeristenzaak.
Ons land had mede door het ideale
zomerweer een toeristisch seizoen, zoals
het nog nooit gekend heeft en wellicht in de
eerstkomende jaren niet weer zal beleven.
In veel dorpen en steden was het normaal
beschikbaar zijnde aantal bedden totaal on
voldoende om aan de vraag te voldoen en
om de springvloed op te vangen was hulp
van particulieren nodig. Gelukkig waren
velen hiertoe bereid en zagen daaraan nog
een welkome bijverdienste als beloning ge
koppeld. Wij hebben kunnen tonen, wat wij
op organisatorisch gebied waard zijn. Maar
wij moeten ook verder zien, dan onze neus
lang is.
Want er werden ook klachten vernomen
van hoge logiesprijzen om dat de vreemde
lingen geen keus hadden en toch onderdak
moesten hebben. Er zijn landen in Europa,
die bekend staan als toeristencentra. Zij
staan daarnaast echter ook wel bekend als
oorden waar men nergens anders op uit is,
dan de vreemdelingen zoveel mogelijk geld
uit de zak te kloppen.
Die weg moeten wij beslist niet op. Nu
wij een eiland van goedkoopte zijn, hebben
wij de kans om reclame te maken voor onze
toeristenzaak. Laten wij zorgen, dat onze
gasten in alle opzichten op hun verblijf hier
te lande kunnen roemen zodatze ook
nog eens terugkomen, zelfs wanneer ons
prijspeil eens weer hoger wordt.
Meer steun gevraagd.
Intussen heeft deze toeristenstroom ons
ook iets geleerd. De vreemdelingenvloed
mag mede als een resultaat worden gezien
van de acties, die de laatste jaren door de
Alg. Ned. Vereniging voor Vreemdelingen
verkeer ten behoeve van ons land in het
buitenland zijn gevoerd. Een orgaan, dat
stellig niet alle steun genoot van het vrij
grillig georganiseerde vreemdelingenwezen,
heeft daarmee aan het land een dienst be
wezen, die bewondering mag afdwingen.
Men kan aan dit succes allerlei conclusies
vastknopen omtrent de waarde van een ge
centraliseerd en door de overheid krachtig
gesteund vreemdelingenwezen. De waarde
van een dergelijk apparaat ligt zo voor de
hand, dat daarover toch niet zo uitvoerig
behoeft te worden gediscussiëerd. In het
rapport van de commissie Hirschfeld, inge
steld in 1952, is daarover trouwens het no
dige gezegd.
Men mag daarbij nog bedenken, dat in
Nederland slechts een 70-tal horecabedrij
ven zijn met meer dan 50 personeelsleden.
De gehele vreemdelingenindustrie wordt dus
gedragen door het midden- en kleinbedrijf.
Een verbetering van organisatie, van op
leiding, voorlichting e.d. zal tot nog betere
resultaten kunnen leiden. Waar zovelen in
Nederland dit jaar de vruchten hebben ge
plukt van dit drukke vreemdelingenbezoek
daar mag onze overheid wel eens diep in de
staatsbeurs tasten om de voorlichting over
Nederland in de vreemjde te verbeteren en
te verruimen.
Hetgeen met beperkte middelen is bereikt
dwingt bewondering af, maar er kan nog
zoveel meer gedaan worden. Het zakenleven
heeft zoveel belangstelling gekregen voor de
„public relations", dat men op nationaal ni
veau hier zeker niet achter behoeft te blijven.
Ruime subsidie voor de bestaande toeristi
sche organen is wel het minste wat men
kan doen.
De Duitsers.
Met opzet werden in het voorgaande nog
geen woorden gewijd aan het groot aantal
Duitsers, dat ons land bezocht. Deze be
langstelling verdient afzonderlijk aandacht
omdat hierachter zoveel problemen schuil
gaan, die niet steeds van economische aard
zijn.
Het is begrijpelijk, dat wij met onze her
inneringen aan de bittere oorlogsjaren niet
zo enthousiast zijn over deze nieuwe „in
vasie", al is zij dan ditmaal op andere leest
geschoeid, dan die van 1940. Met een zake
lijke nuchterheid worden de Duitsers ont
vangen. Zij worden correct bediend en op
waardige wijze behandeld. WJe zich wer
kelijk verdiept in de jongste historie en dan
het huidige beeld van Nederland bekijkt,
dat de vroegere vijanden als goede gasten
zonder overdreven gedienstigheid weet te
ontvangen, die ontdekt pas dat wij een volk
zijn van zakenmensen en realisten.
Aan het behoorlijk commercieel inzicht, de
zin voor realiteit en het nuchter oordeels
vermogen van de Nederlander is het te
danken, dat wij voor duizenden Duitsers
thans goede gastheren kunnen zijn. Voor zo
ver nodig zal ons overheidsapparaat zeer
nauw moeten toezien op kwetsende botsin
gen tussen Nederlanders en Duitsers. Er
zijn gezinnen en groepen in ons volk voor
wie de huidige vertoning een doorn in het
oog is. Er wordt zelfbeheersing en begrip
gevraagd van mensen, die hun geluk zagen
verteerd door het oorlogsgeweld. Terwille
van de toekomst van een werelddeel en de
vrijheid van kleine volken zullen Duitsland
en Nederland elkaar weer moeten vinden.
In de economische ontmoeting ligt wel
licht een kiem besloten, waaruit voor de
toekomst weer vriendschap kan groeien.
Wellicht ook kwamen de vele bezoekende
Duitsers bij het aanzien van zoveel graven
en herdenkingstekens tot een bezinning, die
hen tot veel begrip en nadenken bracht. Zo
moet de tijd ons over graven en leed weer
brengen tot een betere verhouding tot de
naaste buren. Ook hier heeft het toerisme
een grote en moeilijke opdracht, waarvan
een juiste vervulling aan een betere wereld
in de toekomst ten goede zal komen.
l
K^uW
heerlijk - verfrissend
verjaagt vermoeidheid
bevordert uw eetlust
BEROEMDHEDEN LENEN ZICH VOOR BEZOEK AAN ZAAK OF SHOW.
WILT U EEN VORST OF FILMSTER OP VISITE
Hoezeer men ook voor zichzelf overtuigd is van eigen oordeelskracht, toch staat een
ieder min of meer onder de ban van de moderne reclame. In velerlei vorm is de
reclame in de loop van zijn bestaan tot ons gekomen. Er zijn vele soorten; geen
huis blijft er voor gesloten. Merkwaardig is dat die reclame onze vriend kan zijn,
die met een juichkreet wordt ontvangen, maar ook onze ergste vijand, de gesel van
ons gedachtenleven, een vloek voor degene, die onder zijn bekoring raakt.
In de grond der zaak heeft elke vorm van
reclame steeds een economische achtergrond.
Er is iemand, die ergens behoefte aan heeft.
Een groot deel van ons leven speelt immers
om wensen en de bevrediging daarvan.
Welnu, de vrager kan zijn wensen ken
baar maken door luid te roepen of door op
schrift te trachten de aandacht te trekken.
Hij maakt reclame. Anderzijds kan ook de
aanbieder willen wijzen op zijn voorraad
goederen en zijn wens om die kwijt te raken.
Dit is de gewone, doorzichtige reclame
in zijn eenvoudigste vorm. Zij draagt een
zuiver commercieel karakter. Echter ook
ideeën, politieke programs, godsdienstige op
vattingen en wereldbeschouwingen kunnen
worden uitgedragen langs georganiseerde of
ongeorganiseerde weg. Daarbij speelt de
reclame een grote rol. De inzet is het ge
dachtenleven van de mensheid.
Het merkwaardige is, dat men het maken
van reclame niet verbieden kan. Dat be
wijst het verhaal van de man die niet meer
zijn producten mocht aanbevelen. Hij zette
toen elke dag zijn eigen foto in de krant.
Op die foto hield hij zijn eigen product in
de hand. Steeds werd die publicatie her
haald. Dezelfde foto liet hij op zijn product
afdrukken. In een jaar tijds veroverde hij
de markt. De mensen dachten bij het zien
van dat product onmiddellijk aan deze man
en zora de man verscheen, richtten de ge
dachten zich op zijn product. Het handels
merk bij een reeks van producten heeft
eigenlijk dezelfde betekenis als de foto van
die man.
Nieuwe wegen.
Na de mondelinge en schriftelijke reclame
eerst de film en daarna de televisie te
hulp gekomen aan hen, die zichzelf of hun
artikel bekendheid wilden geven. De zaken
man kan nu zijn klanten in de huiskamer
zijn collectie tonen. Dat mag men brutaal
noemen. Men schuift een etalage de kamer
binnen. Daar kan men zich aan ergeren.
Maar menig huisvrouw slaakt een zucht van
verlichting. Immers, het „winkelen kan nu
tot het verleden behoren. Ze behoeft nu niet
meer langs de etalages te schuifelen, maar
de uitstalkasten schuiven haar voorbij op
het televisiescherm.
Het verkooppraatje, dat er bij gehouden
wordt, geeft uitleg over het gemak van een
bepaald artikel. In haar keuze om te kopen,
is de huisvrouw bij televisie vrijer, dan in
een winkel, waar men wel koopt om de
verkoper niet teleur te stellen. Er zijn dus
ook grote voordelen aan televisie-reclame.
In Nederland wordt er nog geen meerder
heid voor gevonden.
Ook in de reclame heerst een bepaalde
mode. Denkt men even aan de filmwereld,
dan zal men zich herinneren, dat een vijftien
jaar geleden die films het meeste belang
stelling trokken, waarin de hoofdrolspelers
zich het meest in luxe konden baden. In de
oorlog kwam het heldenthema op de prop
pen. Nadien was de wereld, die herademde
na een bommenregen, te ver verwijderd van
een droomtoestand om een luxe als voor
heen te kunnen verdragen. Er kwam een
sterk verlangen naar het gewone, het alle
daagse huiselijk geluk. Uit Engeland kwa
men de eerste filmproducten van dit genre
en de hele wereld heeft zich daarbij aange
past. De overstelpende luxe maakte plaats
voor het ontroerende alledaagse. Daarom
kwamen er ook zoveel kinderen op het witte
doek. Zij waren de grote reclame voor de
filmhelden en-heldinnen.
In Amerika werden die filmsterren het
meest geliefd, die een kind adopteerden en
dit steeds met zich meezeulden op het witte
doek. Zelfs kinderen zijn dus dienaren der
reclame geworden.
Betaalde grootheid.
En de groten der aarde Zij worden
niet gespaard. Juist zij dreigen meer dan
wie ook te worden tot blikvangers voor
producten en fabrieken. Het instituut van
de „public relations" speelt daarbij een be
langrijke rol. De man van de public re
lations" maakt van beroemde figuren en
vorstelijke personen niet meer dan fraai uit
gedoste etalagepoppen.
Wil men een geslaagd weldadigheids
feest Dan zou het leuk zijn, wanneer daar
veel gefortuneerde mensen kwamen. Men
m,oet het geld niet zoeken bij artisten of
kunstenaars. De man van de „public rela
tions" weet daar wel raad op. Hij kent veel
mensen, die tot gefortuneerde kringen be
horen. Hij komt met hen, al dan niet tegen
betaling, overeen, dat deze mensen het wel
dadigheidsfeest bezoeken. Hij zorgt er ook
voor, dat dit via de pers of anderszins be
kend wordt gemaakt. Velen die zich in wel
stand of rijkdom willen meten met de hoofd
figuren, zullen zich nu verplicht voelen om
ook naar dat feest te gaan.
Nu wordt het inderdaad een geslaagde
avond. De hoofdfiguren in dit spel zijn als
de lijstaanvoerders bij een verkiezing. Zij
„dragen" een bijeenkomst door hun bekend
heid en zorgen voor een commercieel succes.
Filmsterren op bezoek.
Het is voor een modehuis heel wat waard,
wanneer enkele filmsterren bereid worden
gevonden, de modeshow te komen bezoeken.
Welnu, dan zoekt men verbinding met een
man, die de public relations kan verzorgen.
Die weet er wel raad op en men kan zelfs
opgeven welke beroemdheid men wenst te
aanschouwen. Eventueel zal de beroemde
actrice ook nog een opmerking mompelen,
die er op neerkomt, dat dit de mooiste show
van haar leven was. Maar dat kost wel
„iets" extra.
Op dezelfde wijze kan men vorsten en
hertogen van allerlei beroemde geslachten
en adellijke huizen op visite krijgen, mocht
men dat nodig achten om bepaalde artikelen
te verkopen of om ergens mensen naar toe
te trekken. W^t deze kant van de zaak be
treft, is deze tijd wel bijzonder geknipt voor
de „public relations" Nog nooit waren er
zoveel verarmde adellijke geslachten. Nog
nooit waren de vorstenhuizen zo in discre-
diet en verarmd. Ze zijn voor een deel zeer
gevoelig voor betaalde uitnodigingen. En
wie zal het ze kwalijk nemen Vooraan
staande „public relations"-mensen hebben
zelfs contacten met regerende vorsten, die
zich dik laten betalen voor dergelijke op
drachten
Gelukkig zijn er nog uitzonderingen op de
bovengeschreven regels. Gelukkig ook mag
men constateren, dat in Europa de „public
relations" nog geen groot arbeidsterrein ver
overd hebben. Het is een geluk, dat er re
clame bestaat, omdat zij in velerlei opzicht
leidt tot tijdbesparing en verhoging van de
welvaart. Maar het is een vloek voor de
mensheid, wanneer men van de prille ochtend
tot de late avond door de dag wordt geleid
met reclame-mfuziek, reclame-opschriften, j
reclame-kreten en lichtreclame's. Dan is de
mens verworden tot een reclameslaaf, waar
bij men als de belangrijkste wens ten slotte
in zich voelt de behoefte om eens vijf mi- j
nuten zichzelf te zijn om zelfstandig te kun
nen denken. De nieuwste vormen van re
clame, waaronder die public relations, bren
gen de mens een stap dichter bij meer wel
vaart misschien, maar ook bij meer onder
werping aan een volkomen mechanisch leven
ABONNEMENTSPRIJS: Losse nummers 6 cent
Kwartaal-abonnement
Axel binnen de kom f 1,55 Andere plaatsen f 1,75
Buitenland f 2,00
ADVERTENTIEPRIJS: 8 cent per m.m.
Bij contracten belangrijke reductie.
Ingezonden Mededelingen 20 cent per m.m.
Kleine advertentiën (maximum 6 regels) 1-5 regels
70 cent iedere regel meer 12 cent extra.
zo
in
ü- v nX
is
