Puistjes
D.D.D.
Tot en met Zaterdag a.s.
kunt U profiteren van
N O VA's
Seizoen-opruiming
Vnlpennen
Fa J. C. VINK
Amsterdam-Vancouver via de Noordpool.
25 Juli tot 8 Augustus
GESLOTEN
DE LAATSTE DAG
FANTASTISCHE KOOPJES!!
Attentie
Toen Lindbergh, nu alweer enkele decen
nia geleden, de Atlantische Oceaan over
vloog, ging er een golf van enthousiasme
door de wereld. Niemand dacht toen nog
aan een geregelde verbinding, maar de grote
sprong was gelukt. En nu vliegen dagelijks
de modernste passagierstoestellen, met in
totaal honderden passagiers van West naar
Oost en van Oost naar West. Maar ook
toen het zover was, bleef men aan het zoeken
naar betere, nog veiliger, nog snellere ver
bindingen. En sinds enkele maanden hebben
enkele maatschappijen een andere route ge
kozen om de verbinding tot stand te bren
gen tussen de oude en de nieuwe wereld, de
route via de Noordpool. Die twee maatschap
pijen zijn de (Scandinavische) S.A.S. en de
(Canadese) C.P.A. sinds ruim een maand
onderhoudt tussen Amsterdam in Vancouver,
is voor ons, Nederlanders, dubbel belangrijk,
want een der eindpunten is dus Amsterdam.
Amsterdam en niet Brussel of Parijs of Lon
den
Waarom via de Pool Via de Pool, om
dat de vlucht daardoor met ongeveer 1600
kilometer wordt bekort en ook omdat een
veel groter deel van de vlucht over land
gaat dan het geval is met de vlucht dwars
over Atlantic.
Waarom Amsterdam als een der eindpun
ten Omdat Schiphol een luchthaven is die
wereldbekend is. Schiphol heeft een uiterst
moderne outillage en is bovendien een der
knooppunten van het wereldluchtverkeer.
De passagiers, die de C.P.A. va nSchiphol
meeneemt, worden grotendeels door de K.
L.M. aangevoerd en de passagiers, die door
de C.P.A. op Schiphol worden aangevoerd,
worden door de K.L.M. verder gebracht
naar hun eindbestemming. De K.L.M. en
de C.P.A. zijn dus interlinepartners.
Nu heeft dan de C.P.A. een aantal West-
europeese journalisten, (Engelsen, 2 Neder
landers, een Belg, een Zwitser, een West-
Duitser en een Fransman) uitgenodigd de
rvlucht Amsterdam-Vancouver vice versa
mee te maken. Die uitnodiging kwam enkele
Weken geleden en op Schiphol verzamelden
zich op 9 Juli j.l. een internationaal journa
listiek gezelschap.
Een prachtige reis en een vreemde reis
was het. Prachtig, want men reisde omgeven
van alle comfort dat men zich maar wensen
kon. De C.P.A. toonde zich eerj uitstekende
gastvrouw. En ook vreemd was de reis,
want donker was het alleen toen we Zater
dagavond om 11 uur Amsterdam verlieten.
Donker was het ook nog toen we, ruim na
middernacht, Glasgow over vlogen. Maar
daarna is het tot het einde van de vlucht
niet meer donker geweest. De zon trok met
I. EEN WEEK IN CANADA.
ons mee Weliswaar zagen we niet direct
de zon, maar voortvliegend naar het Noord-
Westen, naar Groenland, zagen we de he
mel rood worden en later verscheen de zon
zelf, laag aan de horizon natuurlijk, maar hij
was er En toen we om half twee landden
op Groenland, op de Amerikaanse basis Son
dreström, toen was het daar ongeveer half
twee en het was tevens klaarlichte dag.
Een vreemde gewaarwording. Even vreemd
als de ontdekking, dat het niet koud was
aan de Pool. Het was er lekker. We liepen
zonder jas van het vliegtuig naar het hotel
letje waar we een verfrissing konden ge
bruiken. De lucht was prettig prikkelend,
maar het was niet kouder dan op een gure
Juli-avond in Nederland.
Ja, dat Sondreström. Een aantal Ameri
kaanse millitairen, wat vliegtuigen, loodsen
en barakken en. zes Amerikaanse meisjes.
„Bevalt het U hier vroegen we aan een
van die meisjes. „Och ja," antwoordde ze,
„dat gaat wel. We worden goed betaald en
we hoeven hier niet langer dan een jaar te
zitten." Nu, een jaar lijkt ons dan ook wel
voldoende, al is het natuurlijk best door te
komen. Maar Sondreström is wel een totaal
verlaten oord. Het ligt daar, op Groenland
dus, op een naakte rotsbodem, er zijn talloze
meertjes, in allerlei schakeringen groen, er
groeit alleen wat mos en er is uiteraard niets
te beleven, behalve dan de ontspanning waar
voor de Amerikanen zelf zorgen. Een ver
laten oord en een jaar daar te zitten, ja, dat
kan dan toch wel lang worden.
Overigens als er gezegd wordt „via de
Pool," dan moet men dat wel met een kor
reltje zout nemen. Bij de Pool zelf komen
de vliegtuigen niet in de buurt. Ze komen
wel in de Poolcirkel en dus vrij Noordelijk.
Maar via de Pool zelf, neen, zover zijn we
nog niet en er zijn ook geen practische re
denen aan te voeren om dat wel te doen.
Trouwens de sensatie was zo al groot ge
noeg.
Na een uur werd de tocht voortgezet. In
onberispelijk Engels, Frans, Duits en
Nederlands kondigde de stewart aan wat
er verder zou gaan gebeuren. De steward
bleek een Nederlander te zijn. Vroeger bij
de K.L.M. werkzaam, maar de C.P.A. zocht
mensen met talenkennis en met ervaring op
dit gebied. Nu, toen had onze steward maar
eens gesolliciteerd en de voorwaarden ble
ken aantrekkelijk te zijn.
Van Amsterdam naar Sondreström vlogen
we Noordwest, van Sondreström naar Van
couver Zuidwest.. Een enorme afstand, een
eindeloos lijkende vlucht. Hierom zo einde
loos, omdat men steeds het horloge moet te
rug zetten en het dus maar niet later wordt.
Tenminste niet veel. Toen we om 11 uur uit
Amsterdam vertrokken, werd ons gezegd,
dat de vlucht tot Sondreström 8 uur zou du-
ren. Dat klopte ook en wij hadden het toen
dus 7 uur Zondagmorgen. Maar het was half
twee, twee uur. En toen was het nog tien uur
vliegen naar Vancouver. Ook dat klopte en
volgens onze Nederlandse tijd kwamen we
dus om vijf uur Zondagmiddag in Vancou
ver aan. We hadden er toen een lange en
vermoeiende vlucht op zitten en we verlang
den naar een bad en een bed. Want er komt
niet veel van slapen in een vliegtuig en ook
als men een dutje doet is men van dat sla
pen met al zijn kleren aan, toch niet uitge
rust. 1
Goed, het was dus vijf uur in de middag
toen wij aankwamen. Maar volgens onze
Vancouverse gastheren was het tien uur 's
morgens. Daar komen we nog op terug. Eerst
nog iets over de vlucht.
Zuid-West dus was de koers. Over water
sneeuw en ijs. Over Groenland en Davis
Streer, over Baffin-eiland en de Hudson Baai
Een kaal en troosteloos land. Een verlaten
land, waar niets groeit, hoogstens wat sim
pele mossen. Maar in ieder geval een land
waar de mens nog niet in groten getale kan
leven. Nog niet, zeggen we, want de beheer
sing der natuur gaat steeds verder en wel
licht komt de tijd, waarin ook die gebieden
bewoonbaar zullen zijn, dank zij de vrij
wel onuitputtelijke middelen waarover de
moderne techniek beschikt en nog zal kunnen
beschikken om de gehele aarde toegankelijk
en bewoonbaar te maken. Het is nog niet zo
ver, maar in Canada is de beweging „Up
North" gaande, welke slechts tot stilstand
zal komen als het menselijk vernuft geen
oplossing ziet of, voor wat Canada betreft,
bij gebrek aan mensen. Canada immers heeft
nog grote gebieden te ontginnen, die een be
ter klimaat hebben, dan de gebieden waar
het toestel van de C.P.A. ons overheen voer
de. En als men zo ver is dat ook deze ge
bieden toegankelijk en bewoonbaar kunnen
worden gemaakt, dan zal veel, zo niet alles
afhangen van de vraag of de bodem vrucht
baar genoeg is om oogsten op te leveren, en
indien niet, of er delfstoffen in de grond zit
ten, die de mensheid nodig heefr. Als we spre
ken over het toegankelijk maken van deze
gebieden en over het bewoonbaar maken er
van, dan denken we uiteraard aan de toe
passing van atoomkrachten voor vredelie
vende doeleinden. We staan immers wat dat
aangaat eerst bij het allerprilste begin van
de ontwikkeling.
Het duurde lang eer we in Zuidwestelijke
richting de boomgrens overschreden. Gras
zagen we al eerder en dat was al een ver
ademing, het einde van de troosteloosheid,
maar toen de bomen kwamen veranderde het
aspect geheel. Nog iets later zagen we mach
tige bossen en de prairies met de eindeeloze
grasvlakten en tarweveldenToen voel
den we ons weer thuis boven onze oude pla
neet.
En dan dat laatste stuk van de vlucht,
de Rocky Mountains Een onvergetelijk ge
zicht, deze kale met sneeuw bedekte top
pen. Een landschap van een beklemmende
woestheid en verlatenheid, maar in die woest
heid en verlatenheid grandioos. En hoe woest
ook en hoe ontoegankelijk, een minder som- 1
bere aanblik dan in het hoge Noorden. Mis
schien wel omdat we allemaal wsten, dat de
vlucht over de Rockies tenslotte maar een
half uur duurt. Oost en West er van liggen
vruchtbare gebieden.
Na de Rockies, de daling naar de vlakte
van Vancouver. Een betrekkelijk smalle
vlakte, maar uitzonderlijk vruchtbaar. En
zo cirkelden we dan boven Canada's grote
havenstad aan de Pacific kust, een prachti
ge stad aan een prachtige baai. Brede stra
ten, hoge moderne gebouwen, een heerlijke
zomer (en een zeer zachte winter), een stad
brandend van activiteit.
Iemand, die Vancouver voor de eerste keer
bezocht, zuchtte eens: „Komt er eigenlijk wel
iemand tot werken in een stad die zo mooi
is en die zo'n prachtig uitzicht heeft, zowel
op de baai als op de Rockies".
Nu de inwoners van Vancouver zitten
heus niet de hele dag van het uitzicht te
genieten. Van half negen tot vijf uur wordt
er hard gewerkt, maar daarna en geduren
de de weekends trekt men er veel op uit,
naar de zee of naar de bergen.
Veel Nederlanders zijn er in groter Van
couver, nl. ongeveer zesduizend. Men komt
dan ook overal landgenoten tegen. We be
hoeven dan ook nauwelijks te zeggen, dat het
hun over het algemeeen goed gaat. Daarop
zullen wij aan het slot van onze reportage
nog iets zeggen, want we lopen-anders op
ons verhaal vooruit
SPORTNIEUWS
mm mm, mm. mm. mm mm. :mt<mm
Onze zaak is van
De Herenzaak blijft geopend.
Zoals N OVA is er geen
Dat kan N OVA alleen
Telefoon 766
VOOR DAMES- EN HERENCONFECTIE
Telefoon 643
Markt 12 Tel. 646
AXEL
P&k*
GENEESMIDDEL TEGEN
HUIDAANDOENINGEN
Zuiver en ontsmet uw huid
met de helder vloeibare
D.D.D. De jeuk bedaart,
de ziektekiemen worden
gedood endehuid geneest.
VLOEISTOF
BALSEM
ZEEP
Duivensport.
WEDVLUCHT OP MOUSCROUN
De duivensociëteit „De Verwachting" organiseerde
een wedvlucht op Mouscroun over een afstand van 75
kilometer. De uitslag was als volgt
Oude duivenr 1, 6 en 8 W. Herman, 2. J. Sijs,
3. G. van Dorsselaer, 4 P. Oppeneer, 5 en 7 M. Die-
leman, 9 D. Dieleman, 10 Em. Misseghers.
Jonge duiven1 J. Gielen, 2 D. Dieleman, 3 en 8 f
Em. Pieters, 4 A. Roose, 5 J. de Visser, 6 P. Deij,
7 E. van Dorsselaer, 9 J. Dieleman, 10 F. Michiels.