LIEFDE IS VAN
PORSELEIN
UIT ONZE OMGEVING
AXEL
FEUILLETON.
door GRÉ DE BOER.
Binnenbrand
van schrijnend maagzuur
Onmiddellijk te doven!
Met Bennies.
PRINS BERNHARD'S 44e VERJAARDAG.
Naar het aloud Vlaams gevleugeld woord kwam
ditmaal „Sinte Pieter met zijn gieter". Dit, mitsgaders
de kille temperatuur deed afbreuk aan de stemming
tot feestbetoon. Naar het uiterlijk althans, want de
vlaggentooi was lang niet zo kwistig als wij die
gewend zijn op de geboortedag van onze geliefde en
algemeen zo populaire Prins. Behoudens op de ge
meentelijke en Rijsgebouwen werd er maar spaar
zaam gevlagd. De naprslag had zijn „weerslag
Ook de traditionele rondwandelingen van de kleuters
der beide Fröbelscholen bleven achterwege en hier
door miste het straatbeeld nog meer aan kleur en fleur.
Geen zingende kinderen in onze straten.
Zelfs toen tegen de avond de weersomstandigheden
kennelijk verbeterden, behield doordat de tempe
ratuur een heel stu kbeneden zomers niveau bleef
de mineurstemming de overhand. Blijkbaar verkozen
de meesten ditmaal het nationaal programma via de
radio, boven een wat herfst-achtige Markt-temperatuur.
De belangstelling was evenredig aan de weersomstan
digheden, maar zowel „Hosanna" als „Concordia"
voerden hun programma uit zoals wij hte in ons vorig
nummer publiceerden.
Zodat een buiige en wat sombere prinselijke jaar
dag in elk geval niet zonder vreugdevol feestbetoon
eindigde Dit laatste dank zij de populaire inslag van
de programma's
DE FILM VAN AXEL.
Zoals reeds is bericht zal een film worden opge
nomen, waaraan de hele bevolking kan medewerken.
De organiserende vereniging heeft in de afgelopen
tijd niet stil gezeten en het resultaat is, dat op Dins
dag 12 Julideklank-film-opnamewagen in onze ge
meente zal verschrijnen om opnam entemaken.
Men is met de organisatie van de opnamedag bijna
klaar, alle geïnteresseerden hebben een uitnodiging
ontvangen om deel te nemen aan de optocht, die om
7 uur opgesteld wordt bij „Het Centrum". Na afloop
hiervan worden geluidsopnamen gemaakt in de boven
zaal van hotel Porth.
REISCLUB „PRINS HENDRIK" BEZOCHT
TYROL.
Een zeldzaam mooie tiendaagse reis ondernam onze
plaatselijke reisclub „Prins Hendrik"; naar Zuid-
Duitsland en Tyrol, een reis die wel als een super-
prestatie mag worden aangemerkt voor deze onder
zo bij uitstek actieve leiding werkzame vereniging.
Het ruim 40 deelnemers tellende gezelschap startte
vanuit Terneuzen, alwaar het merendeel der uit alle
delen van Zeeland herkomstige passagiers in de com
fortabele Z.V.T.M.-bus had plaats genomen. Via Axel
en Sas van Gent ging het daarop door het Noorde
lijk deel van Belgie, via Antwerpen en Luik, op
Aken aan, alwaar m enonmiddellijk langs de grote
autobaan de vlotste verbinding vond, om het tevoren
nauwgezet uitgekiende traject v olgens schema te
doen verlopen..
Te Keulen werd de Rijn gepasseerd en zag men
de majesteitelijke Dom oprijzen boven de nog altijd
de sporen van de ontzettende bombardementen dra
gende stad.
Lan gduurde het oponthoud niet en langs Franfort
am Main en Mainz bereikte men over de geweldige
auto-verkeersbaan het doel van de eerste dagreis,
Heidelberg.
In deze historische stad in het Neckardal, één van
de mooiste streken van Duitsland viel te genieten
van prachtige uitzichten, ook voor de liefhebbers van
de bouwkunst. Vermeldenswaardig was hier het
grootste wijnvat van Duitsland met een inhoud van
222.000 liter. Ongerepte ruines van burchten spreken
van een oude historie.
Op de tweede dag ging de reis naar Stuttgart en
Ulm met zijn hoogste kerktoren ter wereld, van de
Evangelische Protestantse Dom, die plaats biedt aan
25.000 personen.
Over Kempten en Füssen ging hte naar het eind
doel der tweede reisdag het in Tyrol gelegen bekoor
lijke toeristenoord Reutte. Het middagmaal werd ge
nuttigd in het gerestaureerde slot Söflingen.
Toen men de derde dag bekomen was van de ver
moeienissen der reis werden in de omgeving van dit
lustoord de meren bezocht en volgde in de namiddag
een tocht naar de wondermooie Plannsee.
De vierde dag werd het verrukkelijke lustoord „Neu-
schwanstein" bezocht waar men een pracht en praal
te aanschouwen kreeg, die ,een vergelijking met de
Franse lusthoven naar de kroon steekt. De kunst
schatten die hier zijn te bezichtigen alle te beschrijven
zou het bestek van dit blad verre te buiten gaan.
De vijfde dag volgde een dagtrip naar Innsbrück,
gelegen in het prachtige Tyrolerland. Hier vindt men
de mooiste winkelstraat van Europa, de beroemde
Maria-Theresia-strasse. Met de „Seilbahn" ging het
o.m. naar de 2334 meter hoge Hafelekar.
Haldensee en Vilsalpsee waren doelwitten voor de
zesde dag en de hemelsblauwe prachtige bergmeren
met de bergpassen waren hier openbaringen op het
gebied van onvolprezen natuurschoon. De blanke fo
rellen in het water te zien spartelen en schitteren was
hier een uniek gezicht.
Via Ehrwald en het vermaarde Garmisch-Parten-
kirchen ging het de zevende dag o.a. naar Ober-
ammergau en werd het "klooster Ettal bezocht, waar
na het lustslot „Lindenhof" van Ludwig II met een
onvergetelij kbezoek werd vereerd.
Maar de climax kwam pas op de achtste dag, toen
de wereldvermaarde Zügspitze met de Oostenrijkse
Seilbahn werd bestegen. Daarop ging het door een
800 meter lange tunnel met een douanepost in het
midden. Per Duitse Seilbahn ging het daarop naar
de 2966 meter hoge top van waaruit men een prach
tig gezicht had over de Algauer eh de Beierse Alpen.
Een gedeelte van het minder vrij van hoogtevrees
zijnde gezelschap verkoos verrukkelijke wandelingen
te ondernemen o.a. naar de „Staubenfalle" bij Reutte.
Op deze dag kreeg men temidden van de be
sneeuwde bergen een indruk van het skiën, zonne
baden en de andere geneugten van berg- en klimsport.
De negende dag ving de terugreis aan en werd
vaunit het comfortabele hotel „Zur Goldene Krone",
dat éénmaal een Oostenrijkse keizer binnen zijn muren
had geherbergd, gestart voor de tweedaagse terug
tocht, die evenwel ook geheel en al was ingesteld
op toeristisch genot.
Langs Füssen, Ulm en Heidelberg bereikte men
na een romantische tocht via de Rijnbrug in Mainz
de stad Bingen met zij nlegendarische Muizentoren,
alwaar in 969 tijdens een hongersnood, naar de sage
meldt, de hardvochtige bisschop Hatto II door de
muizen verslonden werd.
Vanuit Bingen werd op de tiende en laatste dag
met een luxe Rijnboot een stroomafwaartse tocht over
deze met onafzienbare wijnbergen langs de oevers
overladen veelbezongen stroom gemaakt. Tientallen
burchten en de betoverende Lorelei verhoogden het
historisch-romantische aspect van deze verrukkelijke
tocht, tijdens dewelke men aan boord genoot van een
verkwikkende lunch. Alzo een glorieuze finale van
een groteske tiendaagse toer, die voor de deelnemers,
onder welke een 10-tal Axelaars, tot in lengte van
dagen de aangenaamste herinneringen zal levendig
houden.
Voorzeker verdient chauffeur D. Caessens als
altijd weer een ere-pluim voor zijn betrouwbaar
heid en vakmanschap bij herhaling betoond.
De verrukkelijke Rijntocht was op de thuisreis door
het Eiffelgebergte via Maastricht nog het onderwerp
van discussie over hernieuwde mogelijkheden voor
de deelnemers aan deze record-vacantiereis voor vol
gende seizoenen. Want, hoe overweldigend mooi alles
ook was, ook hier bleek eens te meer de waarheid
van het Bijbelwoord „Het oog wordt niet verzadigd
17)
Hij nipte aan zijn glas en antwoordde op rustige
toon „Kom, laten we elkaar geen raadseltjes op
geven. Iedere jonge vrouw heeft, als het goed is, uit
eindelijk maar één ideaal een goed huwelijk.
„Mogelijk," antwoordde Jannie, nu weer bedaard.
„Maar ik vrees, dat Ria bijvoorbeeld daarop een
ander antwoord zou geven. Zij loopt niet warm
voor mannen."
Kees knikte. „Dat dacht ik al. Je vriendin is een
aardig kind, maar voor haar jaren i kschat haar
op vier- of vijf en twintig veel te cynisch. Mis
schien brengt haar werk dat wel mee. Ze ontmoet
wellicht teveel mannen, aan de andere kant van het
loket."
„Ze zegt niet alles en hoewel ze het altijd ontkent
heeft, geloof ik al z'n dag, dat ze een onbeantwoorde
liefde heeft gehad."
„Die mensen zijn er meer," antwoordde Kees droog.
Opnieuw sloeg er een golf naar Jannie's gezicht.
„Ik denk dat er heel wat mensen in het leven zijn,
die wel eens op het verkeerde paard gewed hebben.
„O ja, ongetwijfeld," antwoordde Kees lachend.
„Al was ik het zelf maar. Doch ik ben er altijd vrij
gemakkelijk overheen gekomen. Zeg, geef eens even
de krant aan als je wiltdie daar achter je ligt
Eenskijken of er niet ergens wat mooiere radiomuziek
is dan dit gekreun."
Jannie stond op en deed een paar passen, maar
VERGADERING VAN DE AFDELING AXEL
VAN DE K.N.M.B.
In „Het Centrum" kwamen Dinsdagavond de leden
van de afdeling Axel van de Koninklijke Nederlandse
Middenstandsbond in vergadering bijeen. Ook was
aanwezig mr. Kluiver, gedelegeerde van de K.N.M.B.
voor de provincie Zeeland, die o.m. een overzicht
gaf van hetgeen op het deze maand te Hilversum
gehouden congres van deze Bond behandeld werd.
Spr. onderstreepte daarbij nog eens met nadruk
dat de middenstandsbeweging niet alleen voor de
winkeliers doch evenzeer voor de ambachtsmensen en
andere groepen van middenstanders open staat en dat
toetreding va nal deze categoriën middenstanders nood
zakelijk is om de middenstand eenzelfde organisatorisch
sterke plaats te doen innemen in de Nederlandse
samenleving als b.v. de arbeiders, de landbouw en
de industrie.
Vervolgens werd overgegaan tot de verkiezing van
een plaatselijk afdelingsbestuur voor Aexl.
De samenstelling van het bestuur is als volgt
M. de Feijter-But, voorzitter S. J. L. Ortelee, secre
taris C. A. P. van Alten, penningmeesterH. P.
Dieleman en G .van de Casteel, leden.
Besloten werd o.m. om als inleiding van de actie
voor het winterseizoen in October a.s. een algemene
Middenstands Gezinsavond te organiseren voor de ge
hele Axelse middenstand, dus zowel de detailhandel
als het ambacht, om in gezellige sfeer bijeen te zijn en
waar ook een interessant filmprogramma zal worden
vertoond.
Met een krachtige opwekking om zich als lid aan
te melden bij een van bovengenoemde bestuursleden,
besloot de heer Feijter-But de bijeenkomst, daarbij
constaterende dat het verheugend is dat óók Axel's
middenstand de dringende noodzaak van organisatie
heeft begrepen.
JAARLIJKSE ALGEMENE VERGADERING
„HARMONIE „CONCORDIA".
Door krachtig financieel beleid naar het doel.
De jaarlijkse algemene vergadering dezer vereniging
vond Dinsdagavond plaats in het café van de heer
C. Tieleman in de Nieuwstraat, onder voorzitterschap
van de heer A. C. Audenaerd. Deze verwelkomde de
aanwezigen op bondige wijze en memoreerde enkele
recente aangelegenheden waarop de notulen der vorige
jaarvergadering door de heer H. v. d. Berge werden
voorgelezen en vastgesteld.
Uit het jaarverslag van deze functionaris bleek,
dat hoewel de toestand va nde vereniging nog niet
rooskleurig is, er toch tekenen van bemoediging en
opleving zijn. Speciaal noemde hij de cursus voor
nieuwe leerlingen die onder leiding van de heer Adr.
van Meurs W.Pz. worden opgeleid om binnen zeer
afzienbare tijd aan het korps te worden toegevoegd.
Dit nieuw bloed zal de gelederen weer versterken en
daardoor hoopt men weer spoedig op een hoger niveau
te komen.
Het bestuursbeleid is er voorts op gericht door
extra versterking der geldmiddelen tot geleidelijke
vernieuwing van het instrumentarium te komen. In
totaal werden in een tijdsbestek van enige maanden
thans een tweetal nieuwe saxophoons, benevens een
drietal koperen instrumenten, n.l. een bariton, tuba en
piston aangeschaft, dit alles van de befaamde Ma-
hillon-klasse. Dit vordert echter de uiterste zorg en
inspanning van het bestuur, waarvoor spr. verwees
naar het verslag van de penningmeester. Ofschoon
„Concordia" weer tal van festiviteiten hielp opluis
teren kon aan deelname aan het jaarlijkse concours
nog niet worden gedacht, hoewel het corps in Water
vliet toch onlangs acte de présence gaf. Men hoopt
dat hierin weldra een gunstige keer zal komen. Met
dank werd gememoreerd dat de subsidie van de ge
meente hoewel niet van dien aard zijnde dat alle
financiële zorgen nu zijn weggenomen werd ver
hoogd en thans ƒ600 bedraagt. Teneinde de uitgaven
voor de gewone dienst te kunnen dekken is deze sub
sidie thans van dien aard, dat het mogelijk wordt door
gezamenlijke inspanning wegen te zoeken tot geregelde
mete engaf ze een gilletje. „O, lieve help, m'n
benen
Kees schrok. „Je benen herhaalde hij. „Heb je
je bezeerd
„Neemaar ze zijn zo zwaarO, daar
heb je het alhet Is natuurlijk in mijn benen
geschoten
Ze pakte de krant en overhandigde die aan Kees,
waarna ze met een vaart in haar stoel terugplofte.
„Ja, wat bedoel je nu eigenlijk
„Die advocaat natuurlijk. Het zijn zulke grote bel
len Ze pakte het glaasje eens beet en verge
leek het met dat van Kees. „Zeg eens, dit is geen
advocaatglas, maar voor champagne of zoiets."
Kees haalde zijn schouders. „Best mogelijk," ant
woordde hij, de krant openvouwende. „Daar heb ik
geen verstand van." Rustig keek hij naar de radio
programma's, maar daar werd hij ook al niet wijzer
van. „Enfin, laat ik dan maar eens zoeken
„Ik zal een paar zoutjes nemen. Misschien knap
ik er dan wat van op."
„Kun je er niet tegen vroeg Kees lachend.
Ze keek hem even aan, terwijl ze op een zoutje
knabbelde. „Ik weet het niet. Och, we drinken haast
nooit wat. Alleen op verjaardagen en zo, en dan
meestal uitsluitend een glaasje wijn."
„Nou neem dat dan. Ik heb altijd gehoord, dat een
mens pas na het tweede glas de smaak te pakken
krijgt."
„Best mogelijk, maar ik ga nu geen wijn drinken.
Eerst advocaat en dan zeker wijn, kom nou."
„Wel, neem dan nog een glaasje advocaat
Ze keek hem stomverbaasd aan, een half afgegeten
koekje in de hand. „Zeg eens, wat ben je eigenlijk
met me van plan Wil je me dronken hebben
„Praat geen onzin, meisje," weerlegde hij, terwijl hij
aanvulling van de middelen van het Instrumenten
fonds. Spr. wees alzo in zijn jaarverslag op enige be
moedigende perspectieven zodat als de tegenwoor
dige directeur de heer Schieman eerlang zijn taak
neerlegt zijn opvolger voorzieningen zal kunnen
treffen, die nieuwe mogelijkheden voor „Concordia"
zullen openen.
Het jaarverslag van de penningmeester werd door
deze, de heer J. S. J. Wijna, uitvoerig toegelicht.
Spr. wijdde vooral aandacht aan de permanente zorg
en hoge kosten vergende instrumenten, die zeer be
langrijke bedragen vorderen. Op de weg naar ver
nieuwing deed men weer een belangrijke stap en dank
zij hte welslagen van de revue en van de verloting,
die mede door het optreden der „Boerenkapel" een
succes werd, heeft men een bedrag van ruim 1200.
kunnen besteden voor dit doel. De toestand der fi-
nanciën was echter zodanig dat men tengevolge van
deze manipulatie's aan het eind van het jaar op
een stijging van de kasmiddelen kon wijzen.
Het bestuur heeft echter voor de nabije toekomst
wederom nieuwe plannen ontworpen die men binnen
kort hoopt te verwerkelijken. Met het oog op de fi
nanciële toestand meent spr. ditmaal niet verder te
kunnen gaan dan tot het uitloten van één aandeel uit
de oude nog resterende lening. Deze schuld bedraagt
nog plm. 700.
De kascommissie had in een schriftelijk rapport, ge
tekend door de heren A. W. ae Jonge en Em. Pieters
het resultaat van haar bevindingen doen blijken. Alle
rekeningen en bescheiden waren in orde bevonden.
Zowel secretaris als penningmeester werden daarop
door de voorzitter dank gebracht voor hun werkzaam
heden. Als nieuwe kascommissie voor 1955 benoemde
de voorzitter daarop de heren J. Herwegh en Adr.
van Cadsand.
Uitgeloot werd daarop een aandeel van de heer
A. J. van Hoeve.
De daarop volgende bestuursverkiezing betrof de
vervulling van een vacature, aangezien de 'heer P.
Scheele Rz.' tevoren reeds verklaard had zich geen
nieuwe verkiezing te zullen laten welgevallen.
De voorzitter wendde zich daarom tot de heer
Scheele en meende zich ten tolk van de vergadering
te moeten maken hem dank te brengen voor het vele
in het belang der vereniging gedurende 44 jaren als
werkend lid en bestuurslid gepresteerde. De verdien
sten van de heer Scheele werden reeds lang geleden
door het bestuur gewaardeerd door zijn benoeming
door de algemene vergadering bekrachtigd tol
ere-lid. De heer Scheele muntte uit door bezonken
heid van oordeel en grote scherpzinnigheid. Met leed
wezen ziet men hem dan ook heengaan. De voorzitter
hoopt dat hij nog zeer vele jaren het ere-lidmaatschap
van „Concordia" zal bekleden (algemene instemming)
Medegedeeld werd daarop dat de heer H. van den
Berge als secretaris reeds herkozen was door de wer
kende leden op een repetitie, waarna overgegaan werd
tot vervulling der vacature Scheele.
Bij eerste stemming werd, als één der genoemde
candidaten gekozen de heer Fr. Dieleman-de Pooter,
die ruime stemmenmeerderheid verwierf.
Bij de rondvraag werden van de bestuurstafel meer
dere suggesties gelanceerd met het doel de geldmidde
len te verstevigen, teneinde jaarlijks met partiële ver
Bevrijd U van dat hinderlijke, brandende gevoel op
Uw maag. Neem Rennies. Rennies helpen iedereen
altijd dadelijkLaat U het genoet van een
smakelijke, pittige maaltijd niet bij voorbaat be
derven door angst. Met Rennies is de narigheid van
„verkeerd vallen" uitgesloten. Als Uw maag „on
veilig" seint, vlug één of twee Rennies en wég zuur-
brand, wég pijn. Simpel om in te nemen en nog
smakelijk ook
Ing. Med.
met zijn hand wuifde. „Als je niet meer wilt, dan
doe je het niet. Dat moet je toch zelf weten Ik wil
alleen maar, dat je een gezellige avond hebt,anders
niet."
Jannie's trekken verzachtten weer. „Sorry, Kees,
dat ik iets lelijks van je dacht. Straks neem ik nog
wel een glaasje, maar nu heb ik liever een paar zoutjes.
Ze zijn overheerlijk.
„Allicht. Uit een van de beste banketbakkerszaken
van de stad. Ja, hier in deze buurt krijg je alleen
maar eerste kwaliteit."
Hij had eindelijk een station gevonden, dat opge
wekte klanken bracht en zacht heiyriede hij een
bekende schlager mee.
„Ik heb vdor twaalf uur nog een verrassing," zei
hij op geheimzinnige toon. „Dat had ik trouwens al
voor mezelf gekocht, maar er is genoeg voor twee."
„Je maakt me nieuwsgierig."
„Een algemene vrouwelijke kwaal, is het niet
Maar ik zeg lekker niets. Je zult wel zien, als het
zover is."
Kees schonk zichzelf nog eens in en stak een nieuwe
sigaret op. Jannie speelde met haar leeg glaasje en
zei opeens „Alles, wat ik gedroomd heb, maar dat
ik nog eens oud en nieuw zou vieren bij jou, hier
in huis, dat nooit."
„Nou, ik vind het ook wel leuk, hoor. Sedert ik
in Amsterdam woon, ben ik altijd alleen geweest op
hoogtijdagen. Ik herinner me nog de eerste oudejaars
avond hier. Ik heb in m'n eentje zitten wachten tot
de klok twaal fsloeg en toen heb ik mezelf gefeli
citeerd en gezegd „Kees, jongen, het beste met je
zaak en volgend jaar een dubbele omzet."
„Leuk," merkte Jannie op. „En is je wens uitge
komen
Hij knikte. „Meer dan dat. En de tweede oudejaars
avond herinner ik me ook nog. Ik had geen zin om
cp te blijven en ben toen uit balorigheid al on
tien uur naar bed gegaan."
„Op zo n avond moet je ook niet alleen zijn. Daar
wordt een mens maar melancholiek van. Het is iets
specifieks Nederlands, dat oudejaarsavond altijd in de
huiselijke kring wordt gevierd."
„Ja, dat is wel zo, maar aangezien ik helemaal
alleen de huiselijke kring was gedurende de laatste
jaren .maakte ik er nooit veel van."
Ze boog zich even naar hem toe. „Vind je het
fijn, Kees, dat ik er vanavond ben
„Natuurlijk, meisje. Anders had ik ongetwijfeld al
in bed gelegen. Wat heb je op zulke avonden alleen
Het lag op haa rtong om hem te vragen „Kees,
jongen, waarom blijf je dan alleen Maar ze be
dwong zich en om zich een houding te geven, nam
ze haar glaasje en zei „Zo, nu ben ik weer een
beetje opgeknapt. Nu wil ik er nog wel één."
Kees keek haar spottend aan, alvorens hij de fles
pakte, die naast hem op de grond stond. „Zou je
het wel doen, kindlief Straks kun je misschien
helemaal niet meer op je benen staan."
Klets niet, Kees, ik ben geen kind meer. Vooruit,
tuit in."
„Nu, je krijgt nog één glaasje, maar dan ook niet
meer. Ik zou niet graag willen, dat je in onbekwame
toestand thuis kwam. Stel je voor Ria keek me
nooit meer aan."
„O, Ria Toen hij haar glas gevuld had, lepel
de zij het achter elkaar leeg. En ze had niet in de
gaten, dat Kees de fles nu definitief opborg. En oB
even over elf stond hij op en zei „Ik zal nog ee»
kop koffie klaarmaken."
(Wordt vervolgd)
