LIEFDE IS VAN
PORSELEIN
WRICLEY
Gewestelijke Landdag Ned. Chr. Vrouwenbond
FEUILLETON.
door GRÉ DE BOER.
UIT ONZE OMGEVING
AXEL
KAuW
heerlijk - verfrissend
verjaagt vermoeidheid
bevordert uw eetlust
DAG VAN KLEURIGE KLERENTOOI.
Een 1250-tal vrouwen uit alle delen onzer pro
vincie waren j.l. Woensdag samengekomen om in Axel
de jaarlijkse landdag in eensgezindheid met elkaar
door te brengen, in een geest van vriendschap, saam
horigheid en vreugde.
En zo stond onze stad reeds vanaf de vroege mor
genuren volop in het teken van ditfeestelijke jaar
lijkse evenement en kon men zich wanen in Goes
of Middelburg op één der drukste marktdagen, dit
vanweg ede honderden vrouwen in de flatteuze drach
ten van Walcheren, Zuid-Beveland of Tholen.
Axel was op deze dag, meer nog dan anders een
echte Zeeuwse stad Aangezien de vele leden van
deze bond in hoofdzaak gezocht moeten worden on
der de vrouwen van middelbare leeftijd lag het voor
de hand, dat de vermaarde klederdrachten uit onze
provincie deze dag in Axels hoofdstraten domineerden.
Het was een unieke gelegenheid om de diverse
drachten in zo'n aantal en zo geschakeerd te zien,
want welhaast overal schijnt deze (karakteristieke
dracht gedoemd om te verdwijnen.. Gelukkig zijn er
nog plaatsen en streken in onze provincie waar men
de oude dracht met zijn kostbare gouden en kanten
sieraden nog in ere houdt, niettegenstaande de mo
derne mode en de moeite en kosten aan het handhaven
van de dracht verbonden.
Waar was de Axelse dracht
Toen wij de Gereformeerde Kerk in de Kerkdreef
betraden en de kerk rondkeken, trof het ons dat er
onder de 1250 vrouwen niet een te vinden was, die
de Axelse „doek", „beuk" of „muts" droeg, zodat
het niet te verwonderen was, dat enige honderden
dames in de loop van de ochtend een bezoek brach
ten aan de Axelse Boerenkamer om zich daar op
de hoogte te stellen van klederdracht en folklore van
het land van Axel.
Nog nimmer zagen wij echter in een Axelse kerk
een zo bonte kleurig geschakeerde klerentooi uit onze
provincie bij elkaar verenigd. Dit was Zeeland op
zijn best.
Hooggestemde rede van Dr. H. Jonker
Hervormd predikant te Amsterdam.
P
Nadat gezongen waren de verzen 1 en 3 van de
89e psalm, was het mevr. J. de Jong-Bikker, die als
gewestelijke presidente deze massale vrouwenbijeen
komst met een hartelijk woord van welkom opende.
Zeer in het bijzonder gold dit de spreker van deze
vergadering de predikant dr. H. Jonker uit Am
sterdam, die zich de grote reis naar Zeeuwsch Vlaan
deren had getroost, en naast hem ook de dames Vader
en Verweij uit Dordrecht, die zij, volgens traditie,
ook weer aanwezig wist. Hartelijk begroette zij het
nimmer tevoren zo talrijke gehoor. Namens het ge
westelijk bestuur drukte zij haar erkentelijkheid uit
aan het adres van het Axelse afdelingsbestuur en de
Regelingscommissie, waarin mevrouw Boor als pre
sidente een zo lofwaardige activiteit had ontplooid.
„Niets is ons te veel" luidde haar devies aan het
hoofd van een staf volijverige helpsters. Tot in de
puntjes bleek alles voorbereid en verzorgd, en dat
terwijl nog nimmer in Zeeland de leden van de NCVB
in zo groten getale bijeen waren. Vele dames kwamen
eerder reeds verschillende malen eerder tot ver in het
buitenland, doch nog nimmer in Axel. Daarom ver
heugde haar deze voorbeeldige geest en eendrachtige
samenwerking die hier te constateeren valt, bij ver
scheidenheid op kerkelijk terrein. Deze eenheid moe
ten wij blijven nastreven bij het zoeken naar Jezus
Christus als onze Verlosser, bij wien dienen als het
hoogste geldt, zulks niet ondanks, maar juist om die
grootheid. Hierop verzocht zij na het uitspreken der
geloofsbelijdenis nog te zingen de verzen 1 en 2 van
gezang 130.
1')
Haar vriendin sloeg zich voor het hoofd. „Jeetje,
op kantoor zeiden ze nog wel „genoeglijk uiteinde
tegen me, Maar het is helemaal niet tot me doorge
drongen. O, en dan moet ik morgenmiddag nog naar
de baas, hem gelukkig nieuwjaar wensen. En ik meen
er geen steek van
„Haal maar wat lekkers in huis. dan komen we om
een uur of negen of zo.
„Nee, zeg, doe me een plezier. Ik heb morgen vroege
dienst en als ik niet behoorlijk uitgeslapen ben, maak
ik fout op fout. Ik wil bijtijds naar bed, hoor. Ga jij
met Kees vanavond maar ergens anders heen. Nodig
hem desnoods voor morgen uit, dan hoeft het niet
zo laat te worden".
„Doe niet zo kinderachtig, Ria, om op Oudejaars
avond niet op te blijven. Ik breng hem vanavond mee".
„Je weet niet eens of hij wel wil. Nu ja, je moet het
zelf weten, hoor, maar ik lig om half tien in bed
„Flauw. Enfin, dat moet je zelf maar weten."
„Och kind, wat geeft het ten slotte, of ik er ben
of niet Hij komt toch niet voor mij Breng hem dan
maar mee hoor".
Jannie haalde haar schoudeers op. „Ik zal nog wel
zien".
Precies zecven uur was ze aan de Rozengracht.
Achter de neergelaten gordijnen zag ze nieuwe ver
lichting yolop branden. Ze probeerde de duer te open
en, maar die was op slot. Doch Kees deed haar al
gauw open.
Iets over het moderne levensgevoel.
Dit was het onderwerp waarover Dr. Jonker verko
zen had te handelen, na eeerst zijn bewondering te
hebben geuit over deze mooie streek en de reis hier
heen. „Wat is Zeeland mooi!", riep hij in vervoering
uit na een korte schets te hebben gegeven over de
mooie ruime vergezichten over de polders en wijde
wateren, waarvan hij nu zo had kunnen genieten.
Een open oog te hebben voor het moderne levens
gevoel acht hij juist voor het Zeeuwse volk, dat de
typische openbaring van de tekenen der tijden door
voeld hebbend, gelouterd werd. Alleen het Evan
gelie is in staat ons recht en staande te houden. Het
geloof is een Gods gave en zo belangrijk in tijden waar
in de „cultuur" het levensbesef beinvloedt, en stelt
dit vergelijkenderwijs voor ogen. De 19e eeuw met de
opgang van de mens van de ene ontdekking naar de
andere noemt spreker de eeuw van het optimisme.
Modernistische predikanten van toen bestempelden al
wie een ander op rechtzinniger basis gevestigd in
zicht huldigden als „zwartgalligen" en „dompers",
die drie eeuwen te laat geboren waren. Als men maar
scholen bouwde, kon men de gevangenissen wel af
breken. Een groet gebrek aan inzicht van de libera
listische elite, die zich tooide met de naam van „het
denkend deel der natie", dat zelf de wegen wel zou
uitstippelen.
Twee wereldoorlogen "in deze eeuw hebben echter
afdoende bewezen waartoe de wetenschap ons leidt.
De slagvelden van Verdun en de gaskamers van
Auschwitz waren de angstwekkende resultaten. En
thans is het zo ver gekomen dat de mens met zijn
wetenschap de afgrijselijke diepten waarvoor hij zich
gesteld ziet, met huivering aanschouwt. De mens is
bang geworden voor de uitwerking van de H-bom en
niemand minder dan professor Efnstein waarschuwde
reeds in 1950 tegen de ontketende krachten, waarmee
tienduizenden tijdgenoten door een druk op een
kncp tegelijk vernietigd kunnen worden. Spreker
wijst op Jesaja en Jeremia, die midden in de wereld
de ondergang van Edom en Assirië profeteerden.
De wegen die Paulus ging en Jezus die op de land
wegen van Judea en in de streken van Jeruzalem de
ogen openden midden in de wereldvoor de wereld'
problemen De wetenschap van heden beveiligt niet,
doch is een bedreiging geworden. En zo zijn zelfs de
rationalisten —die de mens als een denkmachine
beschouwden— tot andere inzichten gekomen. Dit
denkend wezen is ook een gevoelswezen, meer dan
een rationeel denkend en onderzoekend schepsel,
en geconfronteerd met dood en werkelijkheid heeft
de philosophische existentie zelfs pionierswerk ver
richt voor de kerk. Spreker die zelf midden in een
grote stad werkzaam is, (onder een 12.000 hervormden
van wie er misschien 80 ongevoelig schijnen voor
kerkelijke problemen) ervaart vaak dat lang niet alle
buitenkerkelijken afzijdig staan, maar een grote schare
wel een God erkennend alleen niet in Jezus Chris
tus het heil der wereld zien.
Zo ziet de wetenschap alleeij het proces der ge
boorte, doch het wonder van de groei de „wording")
vermag zij niet te doorgronden. De oorsprong van
het leven en de bestemming der dingen kan de
wetenschap niet ontraadselen. De Franse geleerde
Alexis Carrel, die 35 jaar lang aan het Rocke
feller Instituut van New-York doceerde heeft als
chirurg en natuuronderzoeker een boek geschreven.
Hij slaagde er n.l. in door contacten van weefsels
buiten het lichaam op kunstmatige wijze deze op
voedingsbodems in leven te houden en te doen groei
en Maar ofschoon met de Nobelprijs begiftigd, bleef
zijn kennis van het menselijk organisme en zijn ont
wikkeling zeer betrekkelijk en veelzeggend was dan ook
de titel van zijn boek: „De onbekende mens" Zo vindt
de moderne mens geen oplossing voor het probleem,
dat God in Jezus Christus openbaarde. Wij daarenp-
tegen vinden in de geopende Bijbel het Woord van
„Dag," zei ze vrolijk, maar toen ze zag, dat Kees
vrijwel alles al gereed had staan voor de opening, ver
dween de vrolijke glans op haar gezicht en kwam er
een trek van teleurstelling voor in de plaats. „Hè, je
hebt het alleen gedaan, dat is niet aardig".
Kees lachte en hielp haar met het uittrekken van
haar mantel. „Ja, ik moest wel, meisje. Ik heb er eer
gisteren helemaal niet aan gedacht dat het vandaag
31 December is. En dan kunnen we toch niet tot een
uur of elf hier gaan uitstallen. Daarom ben ik van
middag alvast begonnen."
„Maar hoe kan ik Zaterdag nu helpen Ik weet
heg noch steg."
Kees borg haar manteel in het achterkamertje en
toen hij terug kwam, wuifde hij met zijn hand. „O, het
is eenvoudig genoeg, Jansje, alles staat op alfabetische
volgorde. Hier, van de duer af, liggen op deze plank
de sigarettenmerken met een a, en vervolgens het
gehele alfabeth verder. Op de tweede plank de kistjes
sigaren, waaruit los mag verkocht worden. In de laden
tabak en in het midden lichte shag. Daarboven zware
onderaan, links de pakjes rooktabak, rechts pruim-
shag. En bij de pijpen staan allemaal prijzen. Trouw
ens, op alla pakjes sigaretten, tabak en op de sigaren
staan de prijzen op de banderolles. Gemakkelijker kan
het immers niet."
Ze keek de rijen eens langs, ja, het klopte, zowel
met de sigaretten als de sigaren. Ze trok een lade
open. „Dat is pruimtabak daar heb je ook verschillen
de soorten in, maar veel moeilijkheden zullen er niet
zijn, want als je iets niet kunt vinden, vraag je mij
maar. Dat zal Zaterdag best in orde komen.
Ze keek een beetje triest. „Dus ik kan niets meer
doen," vroeg ze
Hij klopte haar gemoedelijk op de schouder. „Binnen
ligt pog een groot pak met sigarenzakjes. Maak jij
dat even qpen en kijk verder eens in de winkel rond,
of alles een beetje smaakvol staat. Jij kunt daar als
onze God die daarin Zfjn licht heeft laten schijnen.
De mens leeeft onder de toorn Gods, maar is voor
de eeuwigheid geschapen. Nog onlangs zei Churchill,
die een halve eeuw lang bewust de wereldpolitiek
heeft meegeleefd en helpen maken: Met vrees zien wij
op onze kinderen neer! Hoe dankbaar mogen de
Christenen zijn, die in hun menselijke drang naar
vreugde, vrijheid en vrede weten mogen, dat de H-
bom niet in handen is van physici en chemici, maar
in de handen van onze Koning. Daarom zijn wij niet
optimistisch, iet pessimistisch, maar realistisch en
zeggen wij het woord van Jezus Christus na: „Heb
goede moed! Ik heb de wereld overwonnen!."
Hierna werd gezongen gezang 136 vers 1,2, en 5
en vervolgens had een collecte plaats ten bate van
het Magdalenafonds en voor de onkosten van deze
landdag, onder het zingen van het Zeeuws-Vlaamse
volkslied.
Door de presidente werd de dank vertolkt van de
vele honderden dames, die uit de bezielende rede
van dr. Jonkers maar al te wel hadden begrepen in
welk een tijd wij leven en welke troost en taak er
voor de Christenen en in het bijzonder ook voor de
vrouw is weggelegd, met het oog op de toekomst
van onze kinderen. Laat ons daarom kracht putten
uit de wetenschap dat God de Heer regeert en in
eenheid van streven op alle terrein van het leven
de naam van Jezus Christus uitdragen.
Hierna werd nog staande het bondslied gezongen
en daarop verspreidden zich de vele leden over
de aangewezen hotels en andere lokaliteiten ter ver
sterking van de inwendige mens.
Tot rond half drie bleef men in Axel en werd
de tijd wandelend en winkelend gekort, waarna in een
35-tal comfortabele bussen werd gestart voor een
tocht door Zeeuwsch-Vlaanderen. Eerst naar Hulst en
dan via Sint Jansteen, Koewacht en Axel richting
West Zeeuwsch Vlaanderen, waar in Sluis de stoet
werd ontbonden en een gemeenschappelijke thee het
eeinde bracht van deze voortreffelijk geslaagde dag.
BENOEMD.
De heer J. J. L. Herrebout, besteller der P.T.T.
alhier, sedert enige tijd waarnemend kantoorhouder
der P.T.T. te Drieschor, is thans definitief als zodanig
aldaar benoemd.
GESLAAGD,
De groepscommandant van het Rode Kruis-korps,
P. Michielsen, alhier, die vorige week deelnam aan
de 5-daagse oefeningen op het landgoed „Woutscho-
ten" te Zeist, die van 6 tot 11 Juni plaats hadden,
heeft deze cursus A met goed gevolg doorlopen.
BOUW NIEUWE OPENBARE LAGERE SCOOL
GEGUNT.
De bouw van de Openbare Lagere School in plan
West, waarvan de aanbesteding onlangs plaats had.
is gegund aan de Fa C. R. de Theije te Terhole, voor
de som van 195.300.
AANRIJDING
Woensdagmiddag omstreeks half vier liepen drie
nog jonge kinderen langs de kant van de (provin
ciale weg ter hoogte van Spui, toen één van het
drietal plotseling de weg overstak, juist toen uit
de richting Axel een auto naderde bestuurd door de
heer B. uit Middelburg. Het gelukte de heer B. niet
meer een aanrijding te voorkomen, zodat de 6-jarige
de B. een flinke hoofdwond bekwam toen hij tegen
de auto aankwam. Gelukkig reed de heer B. met
matige snelheid, zodat ernstige gevolgen van dit on
voorzichtige gedrag uitbleven.
UITREIKING VERKEERSDIPLOMA'S
Dinsdag a.s. zal aan de schooljeugd die aan het
Veilig Verkeervexamen heeeft deelgenomen in de
raadzaal officieel het behaalde diploma worden uit-
greikt. Zoals bij de controle van het examen bleek,
kent de jeugd de regels vrij goed, alleen de ver
keersagent en het stoplicht, waar men in de prac-
tijk hier nog geen kennis mee heeeft gemaakt, waren
voor velen een struikelblok.
GOUDEN ECHTVERENIGING
Het echtpaar F. J. B. van den Berg-Herman vierde
dezer dagen de dag waarop het 50 jaar geeleden
was, dat zij in het huwelijksbootje stapten. Zoals
gebruikelijk werd dit heuglijke feit op feestelijke wijze
gevierd en mocht het gouden paar op deze dag veler
gelukwensen in ontvangst nemen.
REISCLUB „PRINS HENDERIK" NAAR TYROL.
Gisterochtend starrtte onze plaatselijke reisclub met
een tjokvolle bus voor een 9 daagse reis naar Tyrol.
De eerste dag werd via Keulen en midden Duitsland
tot Heidelberg gereden en als dit nummer uitkomt zijn
de Axelse toeristen reeds volop in het Tyroler-land.
Wij komen op deze reis nog nader terug.
PREDIKBEURTEN.
Zondag 19 Juni
Ned. Herv. Kerk. 10 uur Vic. S. den Blaauwen,
2.30 uur Ds. P. J. Pennings.
Geref. Kerk. 10 uur en 2.30 uur Ds. A. Kuiper.
Geref. Kerk. (Pironstraat) 10 uur en 3 uur Ds.
D. J. Couvée.
Geref. Gemeente. 10 uur en 2.30 uur Leesdienst.
Chr. Geref. Kerk (Ds. Jan Scharpstraat) 7 uur
Ds. H. van Leeuwen.
GEVONDEN VOORWERPEN
Schakelarmband, v.d. Hooft Julianastraat pak scheep
jeswol, Rijkspolitie; gele kanarie, Stationstraat 37a;
blauwe alpinomuts, Buthdijk 16 bankbiljet van één
gulden. Noordstraat 36 oliedop van auto, Oudewijk
85 zwart jongensrijwiel, Stationstraat 1 pakje bleu-
band, Beatrixstraat 18 rozenkrans ,De Ruijterstraat 1
zwart lederen damestas, Buthdijk 23 sjaal, Juliana
straat 21 broche met hangertje, Joost de Moorstraat
lo nikkelen wieldop, Kanaal K 30 kaatsbal, Ds Jan
Scharpstraat 16 bril met licht montuur, Ds Jan Scharp
straat 22 sluetel met étui, Bernhardstraat 34
doublé schakelarmband, Garage de Keizer blauwe
overjas en 3 mattenkloppers, Rijkspolitie kinderbroche
Buthdijk 23 gebreid negerpopje, Ds Jan Scharpstraat
7 plastic damesregenjas, Bernhardstraat 22drie
kante vijl, Wilhelminastraat 75 en kinderportemon-
naie met inhoud, Nieuwstraat 23.
vrouw beter over oordelen.
Kees ogende de étalagekast en bekeek die nog eens
critisch. Ja, dat was wel in orde. De verlichting was
prima. Morgen, Nieuwjaarsdag, zou hij de gordijnen
openen, dan konden_ de mensen alvast de uitstalling
bewonderen. Hij sloot het deurtje weer en liep naar
het kamertje, waar Jannie het pak losgemaakt had en
nu met pakjes sigarenzakjes naar voren liep. Kees
volgde haar en opende een laadje onder de toonbank.
„Kijk, leg hier voorlopig maar een stapeltje, dan heb
ben we ze Bij de hand. De rest kan dan hier, hij opende
een lade achter zich, en weten we altijd, waar .ze te
vinden zijn. En, o ja, er moeten nog een stelletje pijpen
opgesteld worden. Ik heb zo'n standaard gekocht voor
de toonbank. Dat is eigenlijk juist een karweitje voor
jou."
Zo werkten ze samen een uurtje door. En toen het
tegen half negen liep, zei Kees „Zo, meisje, nu is het
genoeg voor vandaag. Anders zouden we nog vergeten
dat het Oudejaarsavond is. Zeg, heb je plannen voor
vanavond 7"
Jannie schudde het hoofd.
„Wacht ik zal eerst de étalagelichten eens uitdoen.
Ga alvast naar het kamertje, dan roken we daar nog
even een sigaret en bespreken de plannen voor van
avond."
Even later zaten ze in een gemakkelijke stoel te
genover elkaar te roken. Kees keek nadenkend voor
zich uit en zei „Naar de bios kunnen we niet, want
die zijn hier in de stad op Oudejaarsavond gesloten.
En op zo'n avond als deze voel ik ook niet veel voor
een druk restaurant. Vroeger thuis, bleven we altijd
samen op als het dan twaalf uur was geworden, nam
vader het woord en hield een speechje. Dat was altijd
erg plechtig. Wij vierden deze avond altijd in de
huiselijke kring, maar aangezien ik momenteel geen
huiselijke kring heb,"
Jannie lachte. „Dat kan nog komen," zei ze ondeu
gend.
Kees knikte peinzend. „Wie weet, Jansje, maar ik
ben een beetje voorzichtiger geworden, na de opgedane
ervaringen."
Dat kan ik in m'n zak steken, dacht ze, maar ze ging
hierop niet in en zei „Ik had eigenlijk willen vragen,
of je mee zou willen gaan naar ons, maar Ria is van
daag spelbreekster geweest. Ze zei, dat ze vroeg naar
bed ging, want ze heeft morgen vroege dienst en als
ze niet uitgeslapen is, dan is ze de hele dag sjachrijnig.
En maakte ze fouten. Maar ze zei, dat je desondanks
vanavond evengoed mee kan komen.'
Hij keek haar met één oog aan. „Als je eens met mij
meeging naar de P.C. Ja, je moet het natuurlijk zelf
weten. Misschien is het niet helemaal volgens de gel
dende etiquette. Ik heb er niet zo veel verstand van
Maar ik heb thuis nog wat onder de kurk en wat
snoeperij is er altijd nog wel te krijgen. Ik hoop dat
ik je niet beledigd heb met dit voorstel."
Jannie bloosde. „Goed, zei ze, „En aan etiquette
heb ik maling. Per slot van rekening zijn we geen
van beiden kinderen meer. En de trams rijden van
avond tot één uur, dus ik kom altijd nog wel thuis.
Kees stond op. „Laten we dan maar opstappen,
dan maken we er samen nog een gezellige avond van.
Lijkt het je
„Enig," antwoordde ze uit de grond van haar hart.
Kees verzorgde in de winkel nog even de kachel.
„Zo, die blijft wel branden tot morgenmiddag. Dan
zal ik hem wel verder verzorgen. Laat ik je even
helpen met je mantel.
Kees hield haar de mantel voor en toen ze die aan
getrokken had, drukte hij nog even het bontkraagje
warmer inhaar nek. Zelf trok hij ook een overjas aan
en daarna traden ze naar buiten.
(Wordt vervolgd.)
