LIEFDE IS VAN
PORSELEIN
UIT ONZE OMGEVING
AXEL
FEUILLETON.
door GRÉ DE BOER.
Het
i
OEFENINGEN NATIONALE RESERVE
Vrijdagavond viel er een drukke militaire acti
viteit waar te nemen op het terrein van de gemeente
aan de Kanaalkade.
De vrijwilligers van de Nationale Reserve (oefen
klasse Axel en Philippine) moesten hier een vaar-
dighedisproef afleggen in het maken van schutters-
putten.
In een vlot tempo werd gegraven. Allen deden hun
best om hun werkstuk zo goed mogelijk uit te voeren.
Bij de controle bleek dan ook dat de uitvoering in
het algemeen bevredigend was. Eén schuttersput was
zo volmaakt gecamoufleerd, dat men er niets van
zien kon en een der militairen zeelf er bijna inviel.
Na afloop werd in het gezellenhuis door sergeant
Hallegraeff een resumé gegeven van gemaakte fouten
en nog mogelijke verbeteringen. Waardering werd
ook uitgesproken voor de over het algemeen snelle
en goede uitvoering.
Tevens werd meeegedeeld, dat over 14 dagen een
interessante vaardigheidsproef zal worden gehouden
op hetzelfde terrein, waaraan een wedstrijd is ver
bonden.
O, DIE BROMFIETSEN.
Onder onze gemeente weer twee ongevallen
Ter hoogte van de Axelse Sassing werd het op een
bromfiets gezeten echtpaar v. d. B uit Axel Zon
dagavond tijdens het voorbijHjden van een door
een dame bestuurde Belgische personen-auto aange
reden. Dit ongeval liep met lichte verwondingen
en een lichtbeschadigde brommer af.
Wat minder goed liep het andere, Zaterdagavond
ter hoogte van het „Casino" gebeurde ongeval af,
waar mevr. S. met haar auto het echtpaar de W.
uit Axel wilde passeren. Ook hier bleef het bij lichte
materiële schade, maar de beide bromfietsberijders
moesten zich voor de bekomen verwondingen onder
medische behandeling stellen in het ziekenhuis te
Sluiskil.
Gelukkig kon ook dit echtpaar na te zijn verbonden
nar hun eigen woning terug keren, zodat ook deze
aanrijding gelukkig zonder ernstige gevolgen bleef..
EINDLES EN DIPLOMA-UITREIKING
CHR. LAGERE LANDBOUWSCHOOL.
Onder voorzitterschap van de heer C. de Putter, die
deze bijeenkomst op de gebruikelijke wijze met gebed
opende, had in het afgelopen week-end de jaarlijkse
eindles en diploma-uitreiking plaats van en aan de
leerlingen, die deze cursus weer met vrucht hadden
gevolgd. De talrijke ouders en genoedigden en in di-
vere andere kwaliteit enaanwezigen werden door de
voorzitter hartelijk verwelkomd. Zeer in het bijzonder
gold dit de inspecteur van het Lager Landbouw
onderwijs, de heer L .van Dijk, Rijkslandbouwconsu-
lent te Schoondijke, de gemeentebesturen van Axel,,
Zaamslag en Hoek, alsmede het bestuur van de
CJ.B.T.B. e.a.
De heren Booy als directeur en L. Schieman als
leraar namen daarop de gelegenheid waar de beide
hoogste klassen aan de tand te voele in de diverse
onderwezen vakken, hetgeen resulteerde in de be
vordering van alle leerlingen van de 3e naar de 4e
klasse. De heer van Dijk onderwierp daarop de leer
lingen der hoogste klasse op zeer originele, doch on
derhoudende wijze aan een verzwaarde „test". Als
gevolg daarvan werd aan alle 15 leerlingen het eind
diploma uitgereikt, n.l. met lof aan Dieleman Pz.,
Hoek K. C. Dieleman Pz., Axel en J. J. Dieleman,
Hoek. Met zeer goed resultaat aan M. Deij, Zaam
slag J. de Bruijne S. Pz., Terneuzen Joz. Haak Jz„
Zaamslag. Met goed gevolg aan Anth. van Wijck,
Sluiskil D. A. Dekker, Az., Terneuzen J. de Feijter
A.J.z., AxelJ. L. Murre, Axel J. de Putter, Hoek
Joh. Fondse, AxelE. Oppeneer, Terneuzen C. den
Deurwaarder, Zaamslag M. v. d. Bulck, 1 erneuzen.
12)
Kom, hij ging maar weer eens naar huis. Morgen
zou de etalage wel klaar zijn en dan kon hij over
morgen beginnen met de uitstalling.
Terwijl hij op het punt stond zijn overjas aan te
trekken, ging de winkelbel. Verbaasd keek hij om
Er stond toch duidelijk op het raam „gesloten wegens
inventarisatie".
Maarte rwijl hij omkeek, zag hij meteen het lachen
de gezicht van Jannie. „Lieve help, Jansje -zoals
hij haar nog altijd noemde jou had ik allerminst
hier verwacht."
„Dus niet welkom
„Praat geen onzin, meisje. Ik vind het altijd leuk,
als je komt. Nieuwsgierig geworden naar m"n nieuwe
zaaki?"
„Een beetje," bekende ze eerlijk. „Ik was nogal
vroeg klaar vanavond en ik dacht laat ik eens over
de Rozengracht lopen om te zien, of ik Kees' nieuwe
zaak kan vinden."
„O ja, ik heb je het nummer nooit genoemd, hé?"
„Nee. Maar ik zag hier de boel dicht en het briefje
er voor. Dus ik dachthier zal het wel zijn."
„En, hoe vind je de tent?" vroeg hij, opgewekt
lachend.
Ze keek eens rond in de rommel, toen naar de
nieuwe lampen, waarvan er al twee hingen, en ten
slotte naar de half open etalage. Ze knikte. „Je
KLEIN FESTIVAL.
Het jaarlijkse klein festival dat Zaterdag alhier
plaats had, bepaalde zich zoals reeds in onze vorige
editie is vermeld ditmaal tot de beide oude ge
trouwen „Concordia" uit Axel en „De Volharding
van Zaamslag.
Nu „Elk naar zijn krachten" maar over zo weinige
krachten meer blijkt te beschikken, dat een dragelijk
figuur maken in het openbaar vrijwel als uitgesloten
moet worden beschouwd, heeft deze naam een tra
gische klank gekregen. Temeer, als wij in aanmerking
nemen dat deze vereniging nog slechts vier jaar ge
leden in de afd. Uitmuntendheid (fanfare) een fraaie
eerste prijs wist te behalen.
„Concordia en „De Volharding volhardden
nu Hoek niet langer trouw aan haar devies kon blijven
tesamen aan beider op de vaandels prijkende naam,
die nu eens te meer „parool" is gewórden. „Een
drachtig volhardend zou dit nu mogen luiden.
Een korte muzikale wandeling ging vooraf aan de
traditionele concerten op de markt die te half acht
aanvingen.
„Concordia" door omstandigheden nog wat zwak
ker bezet dan gewoonlijk voerde allereerst het reeds
in ons vorig nummer gqpubliceerde programma uit,
hetwelk de 15 executanten in aanmerking nemende
nog een tamelijk bevredigende prestatie was, onder
leiding van de heer A. J. Schieman. Laten wij hopen,
dat de nodige versterking door de in opleiding zijnde
jongeren binnen afzienbare tijd haar beslag kan krijgen
en er weer een Axel-waardig korps kan optreden,
het optreden van „De Volharding" waarin enige va
cante plaatsen geremplaceerd waren door „kunst
broeders" van de Harmonie Terneuzen.
Onder de eminente leiding van de heer Joh. Meijers
voerde dit welbezette korps een eclatant programma
uit, dat werd ingezet met een indrukwekkende mars.
Dit korps liet onze plaatselijke muziekliefhebbers
in navolging hiervan een aantal nummers horen die
de nieuwe en doeltreffend opgestelde en tot haar
recht komende muziektent waardig waren. Het klank
volume bleek eens te meer prima en deed aan de
gunstige rqputatie, die ons marktplein accoustisch be
keken- bezit, niet het geringste af nu de tent in de
Noord-oostelijke hoek bij het stadhuis was verrezen.
Vooral de beide concoursnummers „Nabucco", de
bekende opera-ouverture van G. Verdi en „Le Calif
de Bagdad" eveneens een ouverture van
werden met grote correctheid uitgevoerd.
Langdurig en spontaan opklaterend applaus bewees
dat het Axelse publiek toch nog goede muziek weet
en wenst te appreciëren.
Oorverdovend lawaai der jeugd.
Wij zeggen dit met opzet omdat juist tijdens de uit
voeringen van deze muziek op dit Zaterdagavonduur
de Axelse schooljeugd een hels lawaai maakte. Dit
speet ons te meer, nu er van goede muziek te ge
nieten viel en er voldoende politie op het marktplein
aanwezig was.
Zo erg was somtijds het kabaal dat een hobo-speler
(die in zeker stuk een algehele aandacht vereisende
solo te vervullen had) zich gedurende de uitvoering
gedwongen zag de muziektent te verlaten om de aan
de voet van de kiosk lustig vechtende en stoeiende
jeugd te scheiden Een wel bijzonder typerend en
ergerniswekkend schouwspel onder toezicht van
de politie.
De dirigenten, zowel als de leden der concerterende
verenigingen toonden zich met vele luisteraars over
het gedrag der jeugd verontwaardigd.
Kunnen de onderwijzers op onze lagere scholen in
deze niet eens trachten te bereiken wat de dienaren
van Hermandad blijkbaar ten enenenmale onmogelijk is.
Wandelende, meer opgeschoten jongens en meisjes
en vaak ouderen verplaatsen zich tijdens de concerten
te kust en te keur en de schooljeugd die voor een
groot deel inbed behoorde te liggen blijkt maling te
hebben aan de meest elementaire begrippen van orde
en tucht.
Of zou de plaatselijke overheid in deze wellicht
door verscherping der verordening niet eens daad-
pakt het goed aan, zie ik. En van buiten is het ze
ker pas opgeschilderd, he."
„Ja, alles was zo verveloos. Hier binnen wordt
het ook van het voorjaar opgeknapt, maar voor
lopig moet het nog maar zo. Het kost toch al geld
genoeg."
„Nu moet je zeker nog heel wat voorraad ver
huizen, he? Ik bedoel sigaren, sigaretten..."
Hij liep een paar passen terug en opende de deur
van het achterkamertje. „Alles is al aanwezig hoor.
Dat is vandaag aangekomen.
Ze liep naar binnen en keek naar de talrijke pak
ken, kistjes en dozen. „Goeie zeg, dat is genoeg voor
een hele kazerne, zou ik denken.
K|es lachte. „En dan houden we nog wel wat
over, hoor.
Ze keerde zich naar hem om en zag, dat hij haar
pullover aan had. Maar ze zweeg hierover, en vroeg
„En heb je goede verwachtingen voor a.s. Zater-
dag?" u
Kees knikte en leunde tegen de toonbank. „Och,
waarom niet Ik kan het hier een beetje anders aan
pakken, dan indertijd in de P.C. Zaterdagmorgen
worden er hier in de buurt strooibiljetten rondbe-
zorgd, warin de opening wordt aangekondigd en waar
in te lezen staat van de openingsreclame. Bovendien
heb ik een paar advertenties geplaatst en komen er
meteen nadat de etalage klaar is een paar plakkaten
op de ruiten. En dan zullen we maar wachten op
de dingen die komen gaan."
„Met andere woorden, de klanten. Zeg Kees, ik zou
best eens een middagje in de winkel willen helpen.
Kees diepte een pakje sigaretten uit zijn zak en pre
senteerde er een aan het meisje. Toen stak hij er zelf
ook een op en nadat ze even gerookt hadden, zei
hij nadenkend, terwijl hij Jannie aankeek „Daar zou
werkelijk optreden Want nu de muziekverenigingen
te dezer plaatse een verhoogde subsidie is toegekend
wordt deswege ook verlangd dat de korpsen zoveel
maal per jaar optreden. Is het dan niet een eerste
vereiste dat dit qptreden onder redelijke omstandig
heden, d.w.z. in een rustige omgeving kan plaats
hebben Dit specifiek „Axelse" euvel is reeds zo
oud als de weg naar Kralingen
Wij wachten in spanning af
Na afloop van het concert volgde nog een muzi
kale wandeling van „De Volharding door enige
hoofdstraten.
ZEEUWSE VEEHANDEL VERGADERDE IN
PROVINCIAAL VERBAND TE AXEL.
Vrijdagnamiddag had onder presidium van de heer
C. Noordhoek uit St. Philipsland in „Het Centrum"
de jaarlijkse provinciale ledenvergadering plaats van
de Ned. Bond van Veehandelaren.
Vertegenwoordigd waren vele afgevaardigden uit
alle delen onzer provincie toen de voorzitter allen een
spontaan woord van welkom toeriep.
Inzonderheid gold dit de landelijke Bonds-voorzitter
de heer K. W. ten Dam en de alg. secretaris mr.
H. A. Wildeman en verder ook het dagelijks bestuur
van de Bond van Varkenshandelaren, de heren H. J.
Colsen en N. de Kunder.
In zijn openingsrede memoreerde hij voorts de sta
biliteit van het ledencijfer, alsmede de nog steeds niet
op het oude peil zijnde toestand in het zwaar ge
troffen Schouwen-Duiveland, waar men zich gedwon
gen ziet permanent de hand aan de ploeg te houden,
maar door middel van het egalisatiefonds vele ver
beteringen in de toestand kwamen.
Hierop volgden naast de voorlezing der notulen
van de vorige vergadering de gebruikelijke agenda
punten, waarbij de meeste ingekomen stukken ver
wezen werden naar de op de agenda voorkomende
voorstellen en onderwerpen. Hieronder ressorteerden
ook de beide jaarverslagen van de secretaris-penning
meester, de heer A. M. Zuidweg-Burger uit Krabben-
dijke. Deze gaf een resumé van het vergadering-
bezoek aan de zomervergadering te Middelburg en de
najaarsvergadering te Zierikzee gehouden.
Als belangrijkste feit releveerde hij de opening van
het nieuwe laboratorium van de Gezondheidsdienst,
dat op 26 Februari van het vorig jaar plaats had
en waarbij namens de afdeling Zeeland een bloem
stuk werd aangeboden.
Het aantal leden bedroeg 308. Herdacht werd het
verscheiden van de voormalige algemeen secretaris,
mr. Westerveld, maar daarnaast kon met waardering
gewezen worden op de arbeid van diens opvolger,
vmr. Wildeman. Tal van andere functionarissen wer
den daarnevens om hun zakelijke medewerking, accu
ratesse en begrip ten opzichte van de handel geprezen.
Men hoopte, gedachtig aan het „wie pleit om een
koe, die geeft er één toe" in organisatieverband ge
vrijwaard te blijven voor de al te ver doorgevoerde
rompslomp en verwikkelingen, waarna de stand van
de veehouderij die sedert de bevrijding met 22% voor
uitging, werd besproken. Het achter ons liggende jaar
was voor de veehandel niet zo best, naar het ge
voelen van de secretaris-peningmeester.
Met inbegrip van een batig saldo van ƒ938,08 be
droegen de ontvangsten in 1954 5518,29 en de uit
gaven 5280,73, zodat er een batig saldo is van
ƒ237,56. De kascommissie had schriftelijk tot goed
keuring der rekening en bescheiden geadviseerd, waar
na voor 1955 in de financiële commissie benoemd
werden de heren van Gies en Moelaert.
Collectieve ongevallenverzekering.
Een punt van langdurige discussie vormde het voor
stel tot afsluiting van een collectieve ongevallen
verzekering voor de leden. De premie hiervoor blijkt
miniem en de uitkering bij ongevallen de dood ten
gevolge hebbende zal bedragen 1000,— bij over
lijden of 2000.— bij blijvende invaliditeit of veelvou
den hiervan, naarmate van hogere betaalde premie.
Bij missen van arm, been of ander lichaamsdeel zal
niets op tegen zijn, als je de weg wist. Maar wat
weet jij van de sigaren- en sigarettenmerken af, om
nog maar te zwijgen van de rook- en shagtabak.
„Nu ja, ik bedoel niet in de P.C., maar hier. Zeg
als ik je nu eens help met het klaarzetten van alle
sigaretten, kistjes sigaren en pakjes tabak. Dan weet
ik toch ook de weg. niet? Ik... je moet me niet
verkeeerd begrijpen, ik wil er geene geld voor heb
ben... het is zo maar voor de aardigheeid."
Kees dacht na. Het kon misschien wel druk wor
den op de openingsdag. Dat kon je eigenlijk van
te voren nooit goed beekijken. Natuurlijk, met zijn
tweeën kon je al heel wat klanten helpen als het erg
druk werd. Het idee was misschien nog niet eens zo
gek...
Ze legde haar hand op zijn arm en smeekte:
„Toe Kees, mag ik ook bij de opening zijn?"
Hij nam rustig haar hand in de zijne. „Maar dat
spreeekt toch vanzelf meisje. Alleen... ja, je zou eens
op een avond kunnen helpen met het klaarzetten van
de spullen. Als je er tenminste zin in hebt."
„O, ik zou het dol vinden... Toe, Kees"
„O, ik vind het best hoor. Laat eens kijken, mor
gen komen ze misschien klaar met de lampen en de
andere verlichting. Dan moet de rommel nog een
beetje opgeruimd worden. Overmorgen is het Woens
dag... Ja laten we dan afspreken dat je Woensdag
avond na je werk vlug gaat eten en dan hierheen
komt. Een uur of zeven dus.. Dan kunnen we samen
aan het uitstallen gaan en zal ik je meteen veer
tellen over de kwaliteit en de soorten."
„Ik kom vast. Ik verheug me er al op. Lam, dat
je bediende nog niet uit dienstis, he.
„Nee, en ik had nog een stille hoop, dat hij Za
terdagmiddag wel hier kon zijn, maar hij heeft zich
niet vrij kunnen maken. Mooi, dat is dan afgesproken.
een uitkering in procenten naar de aard van het ge
mis plaats hebben.
Nadat enkele leden bezwaren hadden geopperd van
principiële aard, alsook tegen collectieve verzekering,
werd ten slotte het bestuursvoorstel met overgrote
meerderheid aangenomen.
Daarop kwam in bespreking de beschrijvingsbrief
voor het a.s. landelijk congres van de Ned. Bond te
Arnhem op 13 en 1 4Juli a.s.
Hierbij bleek dat de afdeling Zeeland zelf geen
voorstellen of amendementen voornemens is in te
dienen, hoewel ter vergadering ernstige klachten ge
uit werden over bepaalde handels-usantie s ten aan
zien van dragend vee, dat zeer vaak in de plaats
wordt geleverd van als „gust" verkocht vee. De bona
fide handel ziet zich in deze zeer vaak ernstig gedu
peerd. Door mr. Wildeman en de alg. voorzitter wer
den richtlijnen aangegeven, hoe men ten deze in de
toekomst dient te handelen teneinde gevrijwaard te
zijn. De hee rten Dam wees echter een eventueel op
de beschrijvingsbrief brengen van deze praktijken
waarvoor de eerder door hem genoemde weg bewan
deld moet worden van de hand.
De alg. voorzitter bepleitte wel het krachtig ver
lenen van steun aan een drietal Friese voorstellen,
die neerkwamen op bepaling van een 30 dagen-grens
voor de export, terwijl voor vee uit een a.b.r.-vrije
stal en abortusvrij vee vrijheid voor aankopen wordt
verleend, zonder dat bloedproef wordt genomen en
zonder vermelding op het certificaat.
Door mr. Wildeman werd daarop een interessante
causerie gehouden over de financiële kant van de
verhouding tot het Landbouwschap. Zeer uitvoerig I
behandelde deze deskundige achtereenvolgens de in
ventarisatie-maatregelen en de heffingsverordening,
waarin voor iedere hectare weidegrond 1- moet
worden betaald. Elke hectare wordt verondersteld in
de behoefte van 3 koeien of 12 varkens te kunnen
voorzien. Met tal van voorbeelden stipte hij verschil
lende practische bezwaren aan en wees op de in deze
voor de handel wachtende administratieve rompslomp
en de aankleve daarvan.
Het orgaan „Vee en Vleeshandel" zal hieromtrent
binnen afzienbare tijd de nodige publicatie s wereld
kundig maken.
Door de heer ten Dam werd een levendig pleidooi
gehouden voor de bijzondere aandacht die z.i. de
opleiding der jongeren in de veehandel vordert. Zijn
beroep op vermeerdering hunner kennis, flair en „flux
de bouche" die in de handel onmisbare factoren zijn,
legde verder de nadruk op nodige sterkere binding.
Ook dient men met het internationaal verband voor
de toekomst te rekenen.
Het streven naar een West-Europese markt staat
spr. beklemtoont dit als stellig aan de poort van
zijn verwerkelijking. Dit zal absoluut doorgaan en
daarom is z.i. talenkennis een eerste vereiste.
Ten slotte is het voor de agrarische sector be
doelde STOVEG-diploma voor de jongeren wel een
zeer nodig en aanbevelenswaardig document.
Uit de vergadering ging in verband met dit be
toog een stem op voor uitwisseling van jonge vee
handelaren. Dit was uit des voorzitters hart gegrepen.
De najaarsvergadering zal te Tholen plaats vinden.
Bij de omvraag uitte de heer H. Colsen een klacht
omtrent de verkeerde methode om met ongeladen
auto's toch voorrang te verkrijgen bij het overzetten
op de veren. Dit is z.i .funest en zal tot ingrijpen van
de boot-directie leiden.
Na de rondvraag dankte de praeses allen voor hun
aanwezigheid en medewerking tot het vlotte verloop
dezer vergadering en de prettige discussie s. Het was
z.i. een zeer leerzame middag.
Opwekkend tot grote opkomst naar de najaars
vergadering te Tholen sloot hij daarop deze periodieke j
jaarlijkse bijeenkomst.
PREDIKBEURTEN.
Donderdag 9 Juni
Gerefe Gemeente 2 uur Ds. L. Rijksen van Mid
delburg, Huwelijksinzegening.
We gaan samen een stroom van klanten helpen.
„Fijn, hoe meer er komen hoe liever het mij is.
„Zo, en nu gaan we enaar huis, want ik lust
wel wat en anders wordt mijn eten koud.
Toen Jannie die avond op haar kamer kwam, was
Ria nog niet thuis. Ze liep naar het keukentje en
zette de aardappelen, die al geschild waren, vast
op. Daarna waste ze de groente en onderwijl kwam
Ria thuis.
„Hallo," begroette ze, haar tas in een hoek smij
tend. Daarna ging ze automatisch helpen met het
klaarmaken van de maaltijd.
„Zeg, Ria, ik ga Kees helpen bij de opening van
zijn nieuwe zaak."
„Zo?" Ze legde de biefstuk in de braadpan.
k,Heeft hij het je gevraagd
„Nee, niet dadelijk. Ik was vanavond even op de
Rozengracht om te kijken. Toevallig was hij er iu'st-
We heben wat gepraat en het resultaat is geweest,
dat ik op de middag van de opening helpen zal.'
Ria keek haar vriendin van terzijde aan. Ze be
greep meteen, dat Kees het niet aan haar gevraagd
had, maar dat Jannie het zelf had aangeboden. Mis
schien had Kees beleefdheidshalve niet willen wei
geren.
Na een goed half uurtje zaten ze te eten. Ria keek
af en toe nog eens naar haar vriendin en ten laatste
zei ze Zeg Jannie, het is mijn zaak natuurlijk niet
en je moet het per slot van rekening zelf weten,
maar pak Kees niet verkeerd aan. Eenmaal heb je
een domheid uitgehaald, toen je, daar in je geboorte
plaats met hem speelde. Een man veregeet zo iets
niet licht..."
Jannie keek haar verwonderd aan. „O maar er
is niets anders tussen ons dan gewone vriendschap.'
(Wordt vervolgd)
