AXELSE COURANT Land uit water op de E 55. VOOR DE POLEN WAS ER GEEN V-DAY. Frankermg bij abonnement. Axel ZATERDAG 14 MEI 1955 69e Jaargang No. 64 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN VERSCHIJNT IEDERE WOENSDAG EN ZATERDAG Drukker-Uitgeefster: FIRMA J. C.VINK Red. enAdm.: Axel, Markt 12, Tel. 0 1155-646 Hoofdredactie: J. C.VINK Ideaal voor ieder die brieven schrijft! FIRMA Markt 12 AXEL POOLSE VERZETSSTRIJDERS KREGEN RUSSISCHE GEVANGENIS ALS BELONING VOOR HUN VRIJHEIDSSTRIJD. Maart - April 1945 - Geallieerde legers bezetten West- en Zuid-Duitsland. Geallieerde bommenwerpers zaaiden een chaos in de Duitse steden. Het Rode Leger bestormde Berlijn. De overwinning was nabij maar terwijl zij kwam, verzwond het gemeenschappelijke, dat de Geallieerden verenigd had. En het lange proces begon, dat geleidelijk aan allen de grote verschillen tuusen Oost en West duidelijk zou maken. In Mei 1945 tekenden de Duitsers, die de vijandelijkheden op 1 September 1939 door hun inval in Polen begonnen, de onvoorwaardelijke overgave van Duits land eerst te Reims op 5 Mei, toen Gp 8 Mei in Berlijn. Maar voor hen, die er oog voor hadden waren de voortekenen donker. Een andere tirannie stond op het punt zich dwingend aan de wereld op te leggen. Polen, dat zoveel ge offerd had, was steeds nog en is tot op heden bezet gebied. En al mochten wij juichen, voor de Polen Was er geen V - Day. Onder de vraagstukke» welke in het kader van het na-oorlogse Europa moesten worden opgelost, was één van de belang rijkste dat van de betrekkingen tussen Polen en Rusland. De Poolse regering in Londen, verklaarde zich andermaal bereid om met de Sovjet-regering alle betwistte aangelegen heden te bespreken. Begin Maart 1945 zoch ten hoge officieren van het Rode Leger con tact met leiders van de Poolse verzetsbe weging en boden hun reisgelegenheid naar Moskou aan om deel te nemen aan de be sprekingen aldaar. Een rode generaal be loofde hun ,,op zijn woord van eer" dat zij in Rusland vrijgeleide zouden hebben en dat hun vervolgens zou worden toege staan naar Londen te vliegen voor het voe ren van besprekingen met de Polen aldaar en dan naar Polen terug te keren. Op 27 Maart 1945 hadden vice-premier jan Jankowski, Kazimierz Puzak, voorzitter van het ondergrondse parlement en generaal Leopold Okulicki, de laatste bevelhebber van het ondergrondse leger, een ontmoeting met kolonel-generaal Ivanow in een van de voorsteden van Warschau. Van deze ont moeting keerden zij niet terug. De volgende dag begaven zich nog dertien Poolse leiders naar hetzelfde punt van samenkomst. Ook zij keerden niet terug. Wie het waren. Het waren, behalve de drie hierboven ge noemde personen Adam Bien, lid van de ondergrondse ministerraad Stanislaw Ja- siukiewicz. bestuurslid van de Nationale Partij; Alexander Zwierzynski,-vice-voor- zitter van de Nationale Eenheidsraad Ka zimierz Baginski, idem Stanislaw Mierzwa, gedelegeerde van de Boerenpartij Zbigniew Stypulkowski, oud-lid van het parlement en gedelegeerde van de Nationale Partij Jozef Chacinski, gedelegeerde van de Christelijke Arbeiderspartij Eugeniusz Czarnowski, ge delegeerde van de Democratische Partij Franciszek Urbanski, secretaris van Een heidsraad en gedelegeerde van de Chr. Ar beiderspartij Stanislaw Michalowski, gede legeerde van de Democratische Partij Ka zimierz Kobylanski, gedelegeerde van de Nationale Partij Antoni Pajdak, lid van de ministerraad en gedelegeerde van de Socialistische Partij Jozef Stemmler. tolk van de delegatie. Gearresteerd en onvindbaar. Op 6 April maakte de Poolse regering in Londen bekend, dat de Sovjets hun belofte betreffende een vrijgeleide hadden gebroken en dat de zestien leiders gearresteerd en on vindbaar waren. Eerst op 4 Mei gaf Rus land in San Francisco bij monde van Molotov toe, dat de mannen werden vastgehouden. De volgende dag gaf het Sovjet-persbureau Tass als toelichting, dat de leiders schuldig waren aan „afleidingsmanoeuvres in de rug van het Rode Leger en dat zij in afwachting waren van hun berechting. Anglo-Amerikaanse verontwaardiging Uit San Francisco, waar de eerste ont moeting van de ministers van Buitenlandse Zaken van de Grote Drie via Yalta plaats vond, werd bekend gemaakt ,,De heer Eden en de heer Stettinius gaven jegens de heer Molotov uitdrukking aan hun ernstige bezorgdheid wegens deze met zoveel vertraging ontvangen inlichting en vroegen hem te trachten een volledige toe lichting te verkrijgen betreffende de arres tatie van deze Poolse leiders, een volledige opgaaf van hun namen en bericht omtrent hun tegenwoordige verblijfplaats. De minis ter van Buitenlandse Zaken van Groot-Brit- tannië heeft over deze zeer ernstige ontwik keling rapport uitgebracht aan Zijne Majes- teits Regering en heeft de heer Molotov me degedeeld, dat hij inmiddels de besprekingen over de Poolse kwestie niet kan voort zetten." Enkele dagen later zeide Eden op een persconferentie in San Francisco ,,Ik moet er met nadruk op wijzen, dat het aantal van zestien Polen, die als vermist worden opge geven en omtrent wie wij meer dan een* maand geleden bij de Sovjet-regering na vraag hebben gedaan, vrijwel alle leidende figuren van de Poolse verzetsbeweging om vatte. Deze mannen hadden gedurende de gehele oorlog een voortreffelijke naam in het verzet tegen de Duitsers Het „proces". In Moskou, zichtbaar voor heel de wereld had de comedie plaats van het „proces" door buitenlandse rechters tegen de werke lijke vertegenwoordigers van de Poolse Staat die na een vijf jaar lange ondergrondse strijd tegen Duitsland waren „opgedoken". De laatste bevelhebber van het ondergrondse Poolse leger, generaal Okulicki, zei in de rechtszaal „Dit is een politiek proces. Het heeft tot doel, de Poolse ondergrondse regering te treffen. Gij kunt niet bewijzen, dat wij niet vijf lange jaren tegen de Duitsers hebben gestreden, maar gij wenst ons nu, zoals bij soortgelijke, politieke processen, te beroven van alle politieke.voordelen door deze strijd gewonnen. De echte patriotten en democra ten namen deel aan die strijd. Gij beschul digd ons van samenwerking met de Duitsers en tracht ons zodoende onze eer te ont nemen. Gij beschuldigd 300.000 soldaten van het ondergrondse leger, de beste der Poolse patriotten Het Militaire College van het Hoogge rechtshof der U.S.S.R. bevond twaalf van de zestien patriotten schuldig aan alle of een gedeelte van de „aanklachten". Generaal Okulicki werd veroordeeld tot tien jaar vice-premier Jankowski tot acht jaar Bien en Jasiukiewicz tot vijf jaar, Puzak tot 1^2 jaar- Baginski tot een jaar, Zwierzynski tot acht maanden, Czarnowski tot zes maanden en Stypulkowski, Mierzwa, Chacinski en Urbanski tot vier maanden. Tegenover een geweldige overmacht en terreur hadden deze mannen sinds 1939 tegen de Duitsers gevochten. Het Russische gerechtshof bevond hen schuldig in een proces, waarvoor in het internationale recht geen precedent bestond. Het was nog geen jaar, nadat mc. Win ston Churchill in het Lagerhuis had gezegd „Als de uiteindelijke, geallieerde overwin ning is bevochten, zal het heldenlied van Warschau niet worden vergeten. Het zal een onsterfelijke herinnering blijven voor de Polen en voor de vrienden der vrijheid over de gehele wereld." Nu werden zij, die in deze strijd een lei dende rol hadden gespeeld, veroordeeld. Na tien jaar. Generaal Okulicki, die tot tien jaar ver oordeeld werd, moest uiterlijk 26 Maart van dit jaar uit de gevangenis worden ontslagen. Alle anderen reeds veel vroeger. Wat gebeurde er in werkelijkheid Generaal Okulicki, premier Jankowski, Jasiukiewicz en Pajdak keerden niet terug. Hun lot is onbekend. Bien keerde onlangs naar Polen terug. Puzak en Mierzwa werden ontslagen, maar opnieuw gearresteerd in Polen en ver oordeeld tot jarenlange gevangenisstraf. Beiden zijn in de gevangenis gestorven. Czarnowski, Urbanski en Chacinski over leden na de terugkeer in Polen, ongetwijfeld in verband met de doorstane folteringen. Michalowski en Kobylanski werden na de terugkeer in Polen opnieuw gearesteerd en veroordeeld tot jarenlange gevangenisstraf. Baginski (die énkele jaren in een gevan genis in Polen had doorgebracht) en Stypul kowski is het gelukt naar het Westen te ontvluchten. Zwierzynski en Stemmler leven in Polen, waarschijnlijk in vrijheid. In totaal dus vijf overledenen, vier ver misten', twee In de gevangenis, drie in Polen en twee gevlucht naar het Westen. Dit is in de werkelijkheid het resultaat van de pogingen om in „eervolle vriendschap en gelijkberechtiging" een billijke en duur zame oplossing der Pools-Russische moei lijkheden tot stand te brengen. Het resultaat tevens van de tien jaar ge leden in Yalta gehouden conferentie, die de wereld geen vrede en veiligheid brachten en waardoor landen als Polen, Roemenië, Hongarije, Tsjecho-Slowakije, Bulgarije, Est land, Letland en Littauen werden gestort in de slavernij van de hamer en sikkel. Billy Strenk. De inzending „Land uit Water" op de E 55 wil een bescheiden overzicht geven van de ontwikkeling der middelen, die zijn gebezigd in de nu al eeuwenlang durende en altijd voortdurende strijd van Nederland tegen het water en de wind. Voor het begin onzer jaartelling, toen ons land nog niet bedijkt was, woonden de mensen in het Noorden van ons land op door hen zelf opgeworpen heuvels „terpen" genaamd. De Terp. Als men op de inzending Land uit Water po de E 55 op de ongeveer 38 meter lange dijk wandelt, zal men vandaar uit een ma quette zien van zulk een opgeworpen hoogte, een „terp" dus, zoals die in Groningen en Friesland nog worden aangetroffen. De ter pen werden bij het hoger komen der vloeden ook verhoogd. Daardoor hebben de terpen in de loop der tijden verschillende lagen ge kregen, en ten slotte kwam op de hoogste laag een kerkje te staan, dat als wijkplaats diende, als de dijken doorbraken en de terp onder water gezet werd. De verschillende lagen zijn op de maquette te zien. Daarnaast staat een grote peilschaal, die men de basis van onze strijd tegen het water kan noemen. Wie op de gedachte is gekomen, omstreeks het jaar duizend met het bedijken van het land is onbekend. Wel weten we, dat men er in Friesland mee is aangevangen en we weten ook, dat onze zeedijken al gauw een zekere vermaardheid hadden, want Dante heeft er al prijzend over geschreven. Die ver maardheid hebben de Nederlandse dijken behouden. De dijkbouw heeft zich zodanig ontwikkeld, dat de hedendaagse dijken machtige bouwwerken genoemd kunnen worden. Eén van Nederlands bekende dijkbouw- kundigen was Andries Vierlingh, rentmees ter van Prins Willem van Oranje, die om streeks 1570 een boek schreef, dat ook voor onze tijd nog van belang is. Toen hij in 1579 overleed woonde er in het Noord hollands plaatsje De Rijp een jongetje van vier jaar, dat later de beroemde Leeghwater zou worden, de „Leegmaalder" van de meren. Dan moet de naam genoemd worden van Christiaan Brunings, de in 1805 ge storven directeur-generaal van 's Lands Ri vier- en Zeewerken, wiens nagedachtenis geëerd werd door een grafschrift, dat hem aanduidt als „Nederlands Raad en Be schermer tegen de Woede der Zee en der Stormen". genoemd worden de namen van Caland, Lely en Lorentz. Pieter Caland, de schepper van de Nieuwe Waterweg, Lorentz, die Nederland en de Zuiderzee-werken grote diensten bewees met zijn getijberekeningen en dan Cornelis Lely, de grondlegger van de huidige Zuiderzee-werken. Standbeeld van Lely. Van al deze mannen heeft men er één ge kozen om geheel deze reeks behoeders van Nederland te vertegenwoordigen, dr. C. Lely. Zijn standbeeld zal staan bij de Dijk op de E 55 in de inzending Land uit Water, als in spirerend voorbeeld voor de huidige en ko mende generatie. Met een variant (ontleend aan het ge noemde boek De Dijken) op de woorden, die op de Afsluitdijk staan Een volk dat leeft, bouw't aan zijn toekomst, zou men kunnen zeggen Een Nederland dat leeft, bouwt aan zijn dijken. Daarom een ongeveer 38 meter lange en ruim 3 meter hoge dijk op de E 55, met een stormseinmast er op. Op die dijk staande heeft men een overzicht over de gehele in zending. Men ziet hoe het water uit het af wateringskanaal in de boezem wordt ge pompt en het door de dijk naar zee dient te worden afgevoerd. Aan de zeezijde is het talud van de dijk bekleed met verschillende soorten bekledingstypen van steensoorten en betonblokken. Het boveneinde van dit talud is een grasmat. Men ziet verder hoe er ge bruik wordt gemaakt van zandasfalt, een nieuwe toepassing voor dijkbekleding, die o.a. op Goeree en Overflakkee is gebezigd. Hierna komen we langs de Zuiderzee- maquette, die een indruk geeft van de om vangrijkheid van de afsluiting en de inpol deringen van de Zuiderzee. Hierna weer verder gaande is de ramp van 1 Februari 1953 in beeld gebracht, welke de bevolking van Nederland heeft wakker- geschud en laten zien, dat met nog groter energie moet worden gewerkt om hun erf goed tegen het water veilig te stellen. Deze grotere energie moet worden aangewend om de ontwerpen te kunnen uitvoeren zoals deze in de maquette van het „Delta-plSn" zijn vastgelegd. De storm van 1953 heeft geleerd, dat onze verdedigingsgordel tegen het water nog on voldoende is en dat er krachtige maatrege len genomen moeten worden. Een doelmatige verkorting van de verdedigingslinie kan Ne derlands veiligheid belangrijk verbeteren. Vandaar ook het plan om de zeegaten af te sluiten. Verder wandelend gaan wij, na eerst op de kruin van de binnendijk de werking van het electrisch gemaal en de ouderwetse Wipmolen gezien te hebben, langs de mod- dermolen, zoals die in de 16e eeuw in Am sterdam en omgeving werd gebruikt, terwijl links van ons enige modellen van moderne baggarwerktuigen zijn opgesteld, waarmede door de Nederlanders ook in het buitenland grote haven- en rivierwerken zijn uitgevoerd. Engkele foto's van zulke werken in het bui tenland zijn hier eveneens opgesteld. Boeiend is hier verder een afdeling, waar men bezig is met het splitsen van staal draden e.d. die bij baggerwerken worden gebruikt. Buiten. Het buitengedeelte van de inzending Land uit Water is bijzonder interessant omdat hier veel aandacht wordt besteed aan het bagger bedrijf. De baggermolen is een van de voor naamste werktuigen, die tot Nederlans bloei heeft bijgedragen. Nederlandse baggerfirma's hebben een grote vermaardheid gekregen in de gehele wereld en zij hebben van tal van landen opdrachten gekregen voor het uit voeren van grote werken. Industrieën voor de bouw van baggermateriaal hebben zich ontwikkeld, o.a. voor het lassen van bag- geremmers, zoals dit op de E 55 te zien zal zijn. Rijswerkers en koffie. Andries Vierlingh en Cornelis Vermuy- den, Graaf Willem III en Christiaan Bru nings, Leeghwater en Lely, Caland en Lo rentz, Cruquius en van zovele anderen, zijn de namen verbonden aan de beveiliging van ons land, aan de strijd tegen het water en aan de winning van land uit water. Maar er zijn ook vele, vele mannen, wier namen niet genoemd worden in het boek der ge schiedenis en die toch met ere vermeld moe ten worden. Dit zijn de mannen van Slie- drecht, Werkendam enz. en de millioenen andere arbeiders, die aan de drooglegging de landwinning, de dijkenbouw, de bagger werken, kortom aan alles wat met de veilig heid van ons land verband houdt, hebben gewerkt. Om hun hulde te brengen en de bezoeker een indruk te geven van hetgeen deze dap pere, vakbekwame mensen doen, kan men, als onderdeel van de inzending Land uit Water .buiten een groep rijswerkers bezig zien met het maken van de zinkstukken, Li. een soort matrassen van rijshout en riet, die het onder-waterbeloop van de dijk moeten beschermen tegen de stromingen van het water. En ieder, die zich even temidden van deze „ferme jongens, stoere knapen" wil be geven om' hun werk gade te slaan en te be-' wonderen, zal in de nabijheid ook even kunnen toeven in de echte rijswerkerskeet, waar men een kop koffie zal kunnen kopen. Men is dan helemaal in de sfeer van „Land uit Water" en van het lied van de arbeid. ,1, ABONNEMENTSPRIJS: Losse nummers 6 cent Kwartaal-abonnement Axel binnen de kom f 1,55 Andere plaatsen f 1,75 Buitenland I 2,00 ADVERTENTIEPRIJS8 cent per m m. Bij contracten belangrijke reductie. Ingezonden Mededelingen 20 cent per m.m. Kleine advertentiën (maximum 6 regels) 1-5 regels 70 cent iedere regel meer 12 cent extra.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1955 | | pagina 1