Gemeenteraad van Axel
t€RUQ
in öe moööeR.
öfERMOCENÊ
li
f
Digestif Bennies -
Om zuurbrand te blnssen;
óók om zuurbrand te voorkomen
FEUILLETON.
door HENK VAN HEESWIJK
naar een motief van L. K. v. d. Linden
SPIERPIJN, SPIT...
UIT ONZE OMGEVING
AXEL
- janna.
oIJkA
Mét de omlegging van het zijkanaal Axel—Hulst
en de afgraving van de Armëndijk is het z.g.
„Vlietje" gelegen aan de Kanaalweg tussen Crijns-
senstraat en le Verkorting geëgaliseerd en als zodanig
ten goede gekomen als bouwland en tuingrond.
Met de inspecteur der Domeinen is overeengekomen
dat deze percelen grond, samen groot 18 A. 70 c.A.,
door de gemeente voor de tijd van zes jaren kan
worden gehuurd met ingang van 1 Januari 1955 voor
de prijs van ƒ28,50 per jaar. Dit achten B. en W.
noodzakelijk om ten allen tijde hierover te kunnen
beschikken en zo dit niet nodig is ,aan derden onder
te verpachten, zonder dat dit de gemeente-financiën
schaadt. Dienovereenkomstig werd besloten.
Het voorstel tot toewijzing in volle en bezwaarde
eigendom aan de heer J. A. Cappon te Axel van het
perceel grond, liggende nabij de Prins Hendrikstraat,
ter grootte van 55 m2 werd van de agenda afgevoerd
daar dit behorende tot de volledige competentie
van B. en W. inmiddels definitief van kracht werd.
Daarop kwam in behandeling het voorstel tot het
geven van een schadevergoeding voor het verruimen
van de hoek Zeestraat-Weststraat.
Toen vorig jaar de fa van Waes-Boodts te West-
dorpe aan ons een vèrbouwingsplan inzond voor een
vergunning ingevolge de bouwverordening voor het
perceel Weststraat 1 heeft het college met de bouw
commissie dit plan bestudeerd en de wenselijkheid be
sproken om deze gelegenheid aan te grijpen teneinde
de gevaarlijke hoek van dit perceel voor het Vèrkeer
zover mogelijk weggewerkt te krijgen.
Dit zou een afronding zijn met prijsgeving van enige
meters grond en een vergoeding van kosten tengevolge
van deze afronding en wijziging der indeling van het
plan. Deze kosten zijn geraamd op 2500, waarmede
de eigenaars accoörd gingen. Het tot verlenen van
schadevergoeding strekkende voorstel van B. en W.
werd z.h.s. aangenomen.
Hiërna volgde het voorstel tot het aangaan van een
kasgeldlening groot 70.000.
Per 15-Maart a.s. loopt een kasgeldlening groot
70.000 af, ten behoeve van de voorfinanciering voor
de bouw van een bijzondere school voor U.L.O.-on
derwijs met gymnastieklokaal. Zolang deze kasgeld
lening niet kan worden geconsolideerd, met ingang
van 15 Maart 1955 dient deze opnieuw met drie maan
den te worden verlengd. Bovendien bestaat nogmaals
behoefte aan een kasgeldlening, groot 70.000 wegens
verdere vordering-van de bouw van genoemde school.
B. en W. stelden voor:
a. de kasgeldlening groot 70.000 met de N.V. Bank
voor Ned. gemeenten te verlengen tot 15 Juni a.s.
tegen een rente, berekend naar 1J4% pe jaar,
provisievrij en verder overeenkomstig de voor
waarden, als genoemd in de bij de stukken aan
wezige correspondentie.
b. bij dezelfde -geldgeefster en onder dezelfde voor
waarden en bedingen een tweede kasgeldlening,
groot 70.000 aan te gaan.
Aldus werd besloten.
B. en W. steld envervolgens voor aan de bijzondere
scholen voor 1955 te verstrekken de navolgende voor-
schatten
a. als voorschot op de gemeentelijke vergoeding als
bedoeld in art. 103, 6e lid der L.O.-wet 1920 te
verlenen
1. aan de Ver. voor Chr. Nat. onderwijs voor haar
school voor gewoon onderwijs 11.179,77:
U hoeft niet meer tegen Uw maaltijden op te zien
uit vrees voor zuurbranden op de maag. Met één of
twee Rennies bij de hand blijft U iedere brand de
baas en blust U de pijn bij voorbaat. Vraag Rennies
bij Uw apotheker of drogist.
Ing. Med.
45)
Precies als vroeger, dacht hij bewogen. Alleen de
nachtzoen ontbrak. Moe van het praten sliep hij
spoedig in.
Maandagmorgen kwam dokter Kool. Hij was zeer
tevreden, ook over de verpleging. „Je bent toch een
geboren verpleegster, Annie,' zei hij waarderend.
„Over een week kan mijnheer Van Veen wel ver
voerd worden, denk ik.
Zij gaf er geen antwoord op.
„Waar is dat vervoeren voor nodig, dokter vroeg
Nol. „Als Annie mij even goed kan verplegen als een
ander ,dan kan ik hier toch blijven tot ik helemaal
beter ben."
De dokter keek spottend van de e ennaar de andere
„Wat dat betreft wel, maar ik geloof, dat Uw vrouw
er ander sover zal denken.
Ja, Nora dacht er inderdaad anders over. Annie
stond er nors zwijgend bij, toen mevrouw Van Veen
haar man een soort verhoor afnam. Zij wilde weten,
hoe hij avonds laat'ih eeh dergelijke buurt terecht
gekomen was en geloofde waarschijnlijk niets van zijn
bewering, dat hij, voor hij naar zijn hotel ging, nog
even een wandeling wilde maken door de buurt, waar
hij vroeger, als kind, gewoond had.
Nóra Wendde zjch trots tot Annie „Zodra de
dokter toestaat, dat mijn man vervoerd wordt, laat
ik hém naar een Ziekenhuis brengen. Tot zolang zal
2.
3.
4.
b.
1.
2.
3.
aan het R.K. Kerkbestuur voor de school voor
gewoon onderwijs 7479,99
aan het bestuur der hulpver. voor Geref. onder
wijs te Spui voor haar school voor gewoon on
derwijs 2734,62
aan de Ver. voor Chr. Nat. schoolonderwijs voor
haar school voor u.l.o.-onderwijs ƒ5194,29.
als voorschot op de gemeentelijke vergoeding als
bedoeld in art. 101 bis, 5e lid der L.O.-wet 1920
te verlenen
aan de Ver. voor Chr. Nat. schoolonderwijs, afd.
L.O. 1250,-
aan het R.K. Kerkbestuur voor haan- school in
de Walstraat voor gewoon onderwijs ƒ1364,42
aan de Ver. voor Chr. Nat. schoolonderwijs, afd.
u.l.o. voor lichamelijke oefeningen 2372,—
voor handwerkonderwijs 230,
Op de verzoeken om vergoeding als bedoeld in
art. 13 der L.O.-wet 1920 werd besloten te beschik
ken overeenkomstig de voorstellen.
Hetzelfde gold ten opzichte van de reclames tegen
de aanslagen in de wegenbelasting en reinigings
rechten.
Het voorstel op het verzoek der commissie van ad
vies tot centralisatie van bouw- en woningtoezich en
gemeentewerken in Oost Zeeuwsch-Vlaanderen, het
welk door B. en W. beschouwd wordt als een nieuwe
regeling werd van de hand gewezen.
B. en W. achtten deze regeling in strikte zin ge
nomen even onbevredigend als de oude en evenmin
ingaande op de meermalen door de raad geuite wensen.
Enige discussie ontlokte het voorstel om in principe
te besluiten aan het bestuur van de Bad- en Zwem
inrichting medewerkin gte verlenen tot het verbeteren
van de zwemgelegenheid aan de Kanaalkade.
Het bestuur van de. vereniging tot exploitatie van
een bad- en zweminrichting deelt mede, dat de toe
stand van het zwembad in een zodanige staat ver
keert, dat deze niet aan behoorlijke eisen van veilig
heid voor de gebruikers voldoet, waardoor de exploi
tatie niet meer mogelijk is. Teneinde deze zwemge
legenheid aantrekkelijk te maken, wat in de tegen
woordige tijd meer en meer een gebiedende eis wordt,
vraagt hef. bestuur^van deze vereniging een besluit
van de raadRfjpcij?,e wordt besloten mede
werking Iföe^ej^epeg^gt ^ej^etering van de zwem-
gelegenheid^idjj^esluit door de Raad is
genomen, kunnen de^^^npen verder worden ont
wikkeld.
De" heer Oggel gelooft wel dat verbetering nood
zakelijk is, waaraan hij ook wel mee wil werken,
onder conditie echter dat de inrichting des Zondags
gesloten zal zijn.
De voorzitter meent dat dit eerst later aan de
orde komt. Zowel de heer Oggel als anderen kunnen
nader nog bezwaren ten berde brengen en eventueel
voorstellen doen. Het geldt hier echter een principe
besluit en het bestuur wacht hierop om naar Middel
burg te kunnen gaan.
Naar aanleiding van de circulaire van de minister
van binnenlandse zaken hieromtrent deelt hij nog
mede, dat wanneer het noodzakelijk blijkt en een
plaats centraal gelegen is een subsidie kan worden
verleend. Hulst en Terneuzen zijn aangewezen, terwijl
Axel door de ten deze adviserende werkcommissie als
aanvullende zwemgelegenheid werd aangewezen.
Ook de heer Pijpelink uit dezelfde bezwaren als
de heer Oggel en ten antwoord aan de interrumpe
rende C. van Bendegem gelooft hij niet dat de positie
van de gemeente hierdoor zal verzwakken.
De heren C. van Bendegem en Kesbeke verklaren
eventueel ook voorbehoud He hebben ten opzichte van
wensen, maar dit weerhoudt hen niet voor het prin
cipe-voorstel te stemmen.
De voorzitter acht dit volkomen verstaanbaar. Zelfs
B. en W. hebben bepaalde wensen en bezwaren ten
opzichte van de afsluiting tussen diep en ondiep water
die zij niet in orde vinden.
Ten slotte werd dit principe-voorstel aangenomen.
ik U hetzelfde per dag betalen als daar."
Annie volhardde echter in een hardnekkig stilzwij
gen. Daar maakte Nora zich boos om. Scherp voegde
zij er aan toe „Overigens zult U nog wel enkele
vragen van de politie te beantwoorden krijgen,, want
erg duidelijk is het nog niet, hoe hij in een dergelijke
toestand in dit huis gekomen is."
„Dat is toch eenvoudig, Nora," trachtte hij de
storm te bezweren. „Ik ben waarschijnlijk door een
fiets of bakfiets ,die zonder licht reed, aangereden en
gevallen. Toen heeft juffrouw Annie mij hier binnen
gebracht en verder uitstekend voor mij gezorgd. Dat
kan de dokter getuigen. Die vindt het ook niet nodig,
dat ik naar een ziekenhuis ga en, eerlijk gezegd, voel
ik daar ook niets voor."
„Zo, voel jij daar niets voor vroeg zij schamper.
„Nu, ik voel er helemaal niets voor, om hier telkens
op ziekenbezoek te komen. En denk je soms, dat ik
Dick en Ella nog één keer hier wil brengen Weet
je het niet, of wil je het niet weten, dat je hier tussen
hethmuitvaagsel van Amsterdam^ ligt
„Maak toch geen scène, Nora," verzochtjjij ver
moeid. „Ga maar liever weg." Toen tot Annie „Mag
ik een slokje water, moeder
Nora keek geërgerd toe, terwijl Annie hem hielp.
Er kwam een minachtende trek op haar gelaat. Zij
stond op en knoopte haar mantel dicht. „Ik ga nu
weg, maar straks kom ik terug met een andere dokter.
We zullen wel eens zien, of je werkelijk niet ver
voerd mag worden."
Annie keerde zich met een ruk om. „Als U et maar
aa ndenkt, dat ik hier in huis de baas ben. We heb
ben aan dokter Kool genoeg. Een ander komt er
niet in Jjefe
Nol keek van zijn bed ongerust naar de beidfc vrou
wen. Hef hinderlijke van de situatie verdoofde hem.
In de vergadering van 30 December 1952 werd be
sloten tot aankoop van een aantal percelen grond.
B. en W. stelden thans voor deze percelen grond
te kopen. Een en ander met de bepaling dat het ver
schil van meerdere of mindere oppervlakte na kadas
trale opmeting tegen de vastgestelde prijs verrekend
zal worden.
Dit waren percelen thans in eigendom bij de heren
S. de Putter, landbouwer te Axel, J. le Feber, assu
radeur te Axel en met deze te ruilen de gedeelte van
een perceel, met de bepaling dat het verschil in
grootte door de heer J. le Feber moet worden bijbe
taald. Ook werd voorgesteld met de heer W. de
Feijter, landbouwer te Axel een perceel te ruilen,
onder dezelfde voorwaarden ten opzichte van het
verschil in grootte. Aldus werd besloten,
z De voorzitter deed in een toegevoegd agendapunt
mededeling van een pas heden ingekomen schrijven
aangaande de helicopterdienst. Hieromtrent deed hij
uitvoerige mededelingen over de stand van zaken.
Daaruit bleek dat verschillende gemeenten sterk
uiteenlopende bedragen per inwoner wensen bij te
dragen, variërend van 3 tot 10 cent per inwoner.
Terneuzen b.v. zou willen gaan tot een maximum van
5000, terwijl Hulst 600 zou willen bijdragen.
Ofschoon een beduidend aantal gemeenten afwijzend
heeft beslist zou het college niet ongenegen zijrt voor
Axel de bijdrage op 1000 te bepalen. Spr. vraagt
hierover de mening van de Raad.
De heren C. van Bendegem e.a. zijn verre van da
verend enthousiast voor deze dienst, gezien het feit
dat slechts éénmaal per week gelegenheid zal zijn
hiervan gebruik te maken en dan nog buiten de beurs-
dagen om. Zelfs voor zakenmensen en directeuren
van grote bedrijven biedt deze dienst maar in zeer
bescheiden mate uitkomst.
De heer de Feijter is ook niet zo optimistisch en
zou maar willen vasthouden aan het reeds eerder
door de Raad bepaald bedrag van 8 cent per inwoner.
Ook de heer Pijpelink ziet er geen groot belang in
voor Axel, terwijl de heer Oggel het niet énkel van
de financiële, maar ook van de idële zijde meent te
moeten bekijken en weer een ander geluid liet horen.
Ten slotte bleek na discussie de raad niet verder
genegen te gaan dan bij de voorlopige berekening
en vast te houden aan het principe-besluit v&n 8 cent
per inwoner.
Rondvraag.
De heer C. van Bendegem is ter ore gekomen dat
de groep huizen langs de Buthdijk die vallen in de
onrendabele gebieden van de electriciteitsvoorziening
thans in een ander dan het oorspronkelijke ressort
zullen vallen, waardoor hun aansluitingskosten nu
veel nadeliger zullen uitvallen. Is dat juist vraagt spr.,
die gaarne uitvoerig hierover zou willen worden in
gelicht.
De heer Oggel vestigt het oog op urgente straten-
verbeteringen met name in de Buitenweg, Zeestraat,
Weststraat en Kerkdreef, die z.i. vereisen dat zo vlug
mogelijk door B. en W. eens een plan wordt voor
gelegd aan de Raad.
De heer W. de Feijter heeft zijdelings uit jagers
kringen vernomen, dat er interesse bestaat om te
jagen in het beboste gedeelte van het recreatie-oord
in plan-Zuid. Spr. vroeg of kan worden medegedeeld
of hiertoe kans bestaat en onder welke voorwaarden.
Deze vragen zullen door B. en W. naar gewoonte
in de eerstvolgende raadszitting worden beantwoord
en daarop werd deze vlot verlopen niet zo heel
belangrijke vergadering door de burgemeester ge
sloten.
't Loert overal. De weldadige warmte
van de pijnstillende Thermogène ver
drijft de snerpende pijn.
Hij vatte het niet. Daar stonden twee vrouwen als een
paar woedende leeuwinnen tegenover elkaar En
waarom Het ging om hem, maar hoe zat dat toch
Nora gaf niets meer om hem. Alle enin het bijzijn
van vreemden kreeg hij nog wek eens een vriendelijk
woord van haar. Een ornament aan de kroon-Mansink
meer was hij niet. En moeder? Waarom maakte zij
zich zo druk om hem, die toch een vreemde voor haar
was Het was haar niet om geld te doen, maar wat
was dan de reden Misschien koppigheid of een
hevige antipathie tegen Nora
Nol begreep het niet. Duizelig van het peinzen en
van de heftige vrouwenstemmen sloot hij de ogen.
Het klamme zweet parelde in dikke droppels op zijn
voorhoofd. De stemmen stierven weg en langzaam
voelde hij zich wegzinken in een zalig niets.
Toen het bewustzijn terugkeerde en hij de ogen op
sloeg, keek hij in de bange ogen van Annie, die over
hem heen gebogen stond.
„Dag, moederfluisterde hij. „Ben ik weer
weggeraakt
Annie slaakte een zucht van verliciting en streek
hem met de hand ioor het haar. Het was weer zo
precies het gebaar van zijn moeder, dat hij er ook
als vroeger op reageerde. Hij greep haar hand en
.drukte die tegen zijn wang.
„Ik dacht, datt je stierf, Nol," zei ze zacht „je
zag zo wit ais het laken."
Hij maakte een moedeloos gebaar. „Dat zou zo
erg niet geweest zijn, moeder. Er is geen mens op
de wereld, die mij nodig heeft of om mij zou treuren."
„Dat heb je mis jongen ik zou het ellendig vinden.'
Hij streelde haar hand en bedacht, noe wonderlijk
iet toch was, dat zij zich zo veel aan hem gelegen
iet liggen. Zijn gedachten dwaalden van haar naar
Nora. Welk een verschilHij dacht aan Nora's be-
Z.V.U. SLOOT PLAATSELIJK TONEELSEIZOEN
MET „WELTERUSTEN".
>Een jammer genoeg slechts ten halve gevulde zaal
was Woensdagavond getuige vpn de laatste toneel
uitvoering die in dit seizoen onder de auspiciën van
de Z.V.U. gegeven werd door leden van het Rotter
dams Toneel. Het Engelse blijspel „Welierusten"
het reeds maandenlang geprolongeerde geestesproduct
van de auteur A. P. Dearsley, werd ons op deze
avond gebracht.
Dit sentimenteel getinte blijspel in 3 bedrijven
(5 taferelen) plaatste ons in het midden van de zich
naar het land verplaatst hebbende bejaarde echte
lieden Hapgood met de aankleve van al hun eigen
en aangetrouwde kinderen.
Door een samenloop van omstandigheden komen
deze allen kort na elkaar de één na de ander
het kleine landhuisje (met twee slaapkamertjes) bin
nenvallen Het ouderlijk home is op al deze drukte
niet berekend. Het vergrijsde echtpaar, met zoveel
nobele voornemens bezield omtrent een zorgeloze
oude dag ziet zich voor onoverkomenlijke bezwaren
geplaatst, als deze zich hebben vermenigvuldigd hij
het zoeken naar nachtrust te midden van de ver-
huisdrukte, waarvan men ternauwernood was be
komen.
Een „goeie lobbes" van een schoonzoon, in de
wandeling nooit anders dan „Sproetkop" genoemd,
blijkt na een verblijf in Affrika thans over te willen
schakelen op een zaak in sportartiekelen in Londen.
Hij is er echter „zwaar" tussen genomen en zijn ge
ringe zakelijke aanleg heeft veroorzaakt dat al zijn
spaarduiten zijn gespendeerd aan een verlopen, zwaar
belaste winkel. Maar of het liefdesvuur van dit excen
trieke echtpaar heeft dit niét de minste invloed. Hier
heerst begrip
Een contrast hiermède vormen de dochter Phyllis,
die met een man In „bonus" is gehuwd. Hier is ja-
louzie in het spel en zij komt op deze wel zeer merk
waardige dag met haar zorgen en teleurstelling naar
het ouderlijk huis Doch Vader en moeder Hapgood
kennen het leven. Ze zijn doorgewinterd en> weten
ook nog mee te spreken over de ISjti-hemWe9tf,'ijde*bol
haren en harten. r - nssB,. ns mubsfl,,
Maar tussen dit alles heeft zifch de' hülkè^ké '*1"'«
lende tot een climax opgestapeld. Tien persorféó' fW1'
was ook nog een vreeniide eend in de bijt) moeten
op geïmproviseerde slaapplaatsen rust zoeken voor
hun moede hoofden in de bestheiden Woonkamer, de
twee zolderkamertjes eneen muurkast
De verwikkelingen van deze nacht brachten een
langdurige serie van vrolijkheidsuitbarstingen, waar
bij de laconieke tot een verzuchting geworden wens
„Welterusten" tot een bittere ironie werd.
Het slotbedrijf stond in bet teken van de ontknoping
toen de schoonzoon, die door een vurig verlangen
naar zijn jonge vrouw bezield, binnenkomt op het
psychologisch moment dat de „gast" van de familie
zich wat al te vrijpostig gedraagt tegenover zijn gade.
Hij slaat hem „knock out" en dit breekt het ijs bij de
jaloerse Phyllis, die in een vlaag van bewondering haar
liefdevol hart nog sterk voelt kloppen.
Mama Hapgood toont zich handiger door haar in
triges dan papa en erkent tegenover haar gefortu
neerde schoonzoon op het moment van diens ver
trek, dat zij voortaan een deel van hun pensioen
zullen moeten belenen om de onfortuinlijke „Sproet-
kop" te redden. Zelfs haar man bleek in zijn kennis
van de vrouwelijke psyche te kort te Zijn geschoten
toen de nodige hulp in een minimum van tijd voor
elkaar was en met een ontroerende slotscène eindigde
het stuk toen de kinderen, vertrokken zijnde, zij weer
alleen achterbleven en twee mannen voor de deur
stonden te wachten om het zo vurig verlangde tele
visietoestel te plaatsen. Een cadeau van de kinderen
gezamenlijk.
groeting, meer getuigende van wantrouwen dan van
liefde. Nora en liefdeJa, de Nora van vroegèr
i Maar die was dood. Nora had nog maar één
liefde haar zaak. Misschien kwamèn zelfs haar kin
deren niet meer in de eerste plaats. Ja, ze was trots
op ze, vanwege hun goede hersens en op het feit,
dat beiden in velerlei opzichten zoveel op haar leken,
even zakelijk en nuchter waren als hun moeder.
Zelf was hij ook trots cp zijn kinderen. Dick, die
op de H.B.S. nummer één was een werker eerste
klas, maar stug en eigenzinnig van aard, zonder enige
eerbied voor zijn vader.
En Ellawat was zij lief als klein meisje Nu,
als vijftienjarige, kon Zij zo bits uitvallen. Maar in
Ella zag hij ook karaktertrekken van zichzelf. Mis
schien niet de beste, dacht hij bitter. Ze hield niet
van ruzie en zwee gal gauw. Maar uiterlijk sprekend
haar" moeder en ook wat verstand betreft. Met welk
een gemak had ze haar Mulo-diploma gehaald cn
hoe vlot gingen nu de kantoorvakken er in Typen
deed ze als de beste
Ja, he waren kinderen, die hun weg in de wereld
wel zouden vinden. Maar is dat dan alles Hij
zuchtte. Een beetje meer hart en desnoods wat min
der verstand was toch wel mooier
Het ziekteverloop was vreemd. Er waren dagen,
dat hij zich zeer goed voelde, maar de dag daarop
kon hij weer hevige koorts hebben, sprak dan war-
taaL en was na het wijken van de koorts zo zwak
als een kind. Ook waren er dagen tussen van zware
hoefdpijn. Dan lag hij dof neer, meest met gesloten
ogen en at of dronk niets, ondanks alle moeite en
aandrang van Annie. Haar zorg ontroerde hem diep.
Nooit riep hij vergeeffs om haar en haar geduld was
onuitputtelijk.
(Wordt vervolgd)
