in be moööeR.
t€RUQ
V oetbalo verzicht
MUMHARDrS KJ
UIT ONZE OMGEVING
AXEL
FEUILLETON.
door HENK VAN HEESWIJK
naar een motief van L. K. v. d. Linden
SANAPIRIN jaagt kou
en pijn uit Uw body
SPORTNIEUWS
voorkinderen.meHhijm en Honing
ZIJ KEKEN „PRENTJES".
Dezer dagen trok het de opmerkzaamheid van een
passerende dame, dat enige kleuters zich vermaakten
met bovenstaande bezigheid die hoewel des kleu
ters zijnde haar toch enigszins „ongewoon" voor
kwam. Het bleken n.l. bankbiljetten te zijn.
Belangstellend vroeg de dame wat zij deden. Prompt
luidde het antwoord „Prentjes kijken
Uit verdere navraag bleek, dat de kinderen een
geldsbedrag in banknoten hadden gevonden en de
dame achtte het daarom maar gewenst hier in te
grijpen. Zij nam de „mooie prentje" tot verbijste
ring van de kleuters af en bracht deze met be
kwame spoed naar het bureau van politie.
„Hermandad" zal nu de puzzle hebben uit te knob
belen van wie dit geld is. Mogelijk ook is het hele
maal geen puzzle.
„DE SCHELMENSTREKEN VAN SCAPIN"
VOOR DE Z.V.U.
Men dient een literaire fijnproever of toneelkenner
„pur sang" te zijn, indien men niet in negen van
de tien gevallen bij lezingen van vertalingen van
Molière s werken ze schouderophalend uit handen
legt en ze kwalificeert als een aaneenschakeling van
flauwiteiten en onwaarschijnlijkheden. Niets voor deze
tijd meer, zult gij zeggen.
Lees „De Vrek", de „Ingebeelde Zieke" of het let
nie welk werk van deze welhaast meest beroemde
onder de klassieke Franse auteurs en gij zult u af
vragen hoe zulke geestesproducten, iemand zo beroemd
hebben gemaakt, dat ze na 300 jaar nog reper-
roire houden.
Wanneer men echter een blijspel of satirieke klucht
at zien van Molière is het een gebiedende nood-
kelijkheid in de eerste plaats een 17e eeuwse bril
ïp te zetten en te trachten zich in te leven in de sfeer
van diens tijd.
Nu is Zeeuwsch-Vlaanderen ten opzichte van Mo
lière's kunst vere van verwend Wij herinneren ons
slechts de opvoering van „De Vrek" op de afscheids-
o-irnée van Jan Musch door ons land, een paar jaar
geleden. Welk een superieure creatie was het die
deze grootmeester onder onze kunstenaars bij die ge
legenheid gaf van „Harpagon" en hoe lang hebben
we niet na genoten van dit eminente spel dat wij toen
n een weibezet „Centrum" te zien kregen. En dit
ondanks het feit dat tevoren in Terneuzen reeds drie
maal op achtereenvolgende avonden voor uitverkochte
zalen was gespeeld.
Eerlijkj gezegd hadden wij in deze wetenschap
Woensdagavond een beter bezette zaal verwacht. De
bekende toneelgroep „Puck" van joonge mensen ge-
riet imers in ons land een uitstekende reputatie, zodat
in de lijn der traditie bij de Z.V.U. weer staat
gemaakt kon worden op een geslaagde avond. Het
bleek echter, dat slechts eed paar honderd toneel
liefhebbers het auditorium vormden bij deze bij uit
rek artistieke opvoering.
Bijna nar-achtig, potsierlijk dikwerf, bracht Wim
van den Heuvel in de titelrol de door de wol ge-
rfde knecht, meesterlijk getypeerd en door alle
waters gewassen. Een duivelse geslepenheid paarde
hij aan de kunst om niet één maar vele meesters te
kunnen dienen. Alle draden van de intriges be
rustten dan ook in zijn brein en zodoende laat zich
voorstellen dat het eigenlijke gegeven, waar alles zich
om beweegt vrij simpel is.
In hoofdzaak loopt het over niet vrij van ver
kwisting levende zoons en van vrekkige of overdreven
18)
Hoofdstuk 6.
E R STAAT EEN KRUIDENIERSZAAK TUSSEN.
Woensdagsavonds was Nol om half zeven op de
if gesproken plaats. Hij legde de fiets in het gras en
ng rustig een sigaret zitten roken. Maar intussen
keek hij onafgebroken naar Papendrecht, vanwaar hij
wist dat het meisje komen zou.
Lang behoefde hij niet te wachten. Nora was bin
nen tien minuten present en toen ze elkaar de hand
schudden, lachte ze.
„Zo, marinier, geen straf gehad Zondagavond 7"
„Nee, we waren net op tijd binnen."
„Dan zullen jullie wel hard gefietst hebben."
„Gaat wel. Zullen we weer naar onze uitspanning
gaan' 7"
Het meisje schudde energiek haar hoofd. „Geen
sprake van. Bovendien is er nu toch geen muziek.
Welnee, we fietsen een eindje rond. Kom maar mee,
ik weet hier wel de weg."
Een minuut of tien verder zakten ze een zijweg in
en reden ze door het vlakke polderland. En na een
poosje bereikten ze een klein bosje, wat knowilgen en
heesters, een eindje van de weg af.
„Zo," besliste het meisje, „laten we hier maar
een poosje gaan babbelen. Dan zijn we ook niet zo
ver uit de buurt. Overigens, ik maak het niet zo lang
vanavond, hoor. Vader keek toch al een beetje vreemd
toen ik Zondagavond over half elf thuis kwam. Dat
gebeurt anders nooit."
„Nu ja," zei Nol, die naast haar in het gras ging
zitten, „je bent toch geen klein kind meer Zeg, als
ik niet onbescheiden ben, hoe oud ben je eigenlijk 7"
bemoeizieke vaders. De voorwerpen van hun liefde
hoe beminnelijk ook zoals de bekoorlijke Hyacin-
the en het zigeuner-meisje Zerbinette kunnen geen
genade vinden in de ogen van deze vaders. Intussen
maken de zonen goede sier en het is Scapin die door
een samenweefsel van geslepen leugens, listen en wel-
overlegde plannen de kronen en pistolen gelds af
handig weet te maken van de dwarsbomènde papa's.
Argente (Guus Verstraete) en Geronte (Jan Blaaser)
brachten deze welgetypeerde creatie's en met Syl-
vestre, de andere knecht (Egbert can Paridon) vorm
den zij met Octave en Leandre (Ab Abspoel en Cas
Baas) de kernspelers van dit ensemble.
Bij de ontknoping blijkt de ene vader toevallig een
zoon, de andere een dochter rijker te zijn geworden
en bleek niets een dubbel „happy end" meer in de
weg te staan.
Het goede en vlotte spel was zeker een grote ver
dienste van deze jonge groep en het langdurig applaus
en de bloemen aan het slot waren zeker welverdiend.
VOORLICHTINGSAVOND CHR. EMIGRATIE
CENTRALE.
In het fraaie en ruime jeugdgebouw aan de Kerk-
dreef alhier had Donderdagavond een voorlichtings
avond plaats, uitgaande van de afd. Zeeland van
bovengenoemde Emigratie-Centrale.
De helaas niet drukke vergadering stond onder lei
ding van de heer A. de Kam, die na de opening met
gebed de aanwezigen en inzonderheid de spreker van
deze avond, de heer J. Berghuis uit Barendrecht, har
telijk verwelkomde om daarna het woord te geven
aan deze, die tot onderwerp van zijn uiteenzetting
had gekozen „Hedendaagse emigratie-mogelijkheden."
De heer Berghuis attendeerde nog eens uit den
treure op het gevaar dat gelegen is in het probleem
der overbevolking, waarvoorals voornaamste uitlaat
klep nog altijd de emigratie blijft gelden. De Chr. Emi
gratie Centrale ontplooit thans reeds 25 jaar op dit
gebied haar werkzaamheid, maar spr. stemt het tot
voldoening reeds langer dan deze tijd zijn activiteit te
hebben mogen tonen. Hij begon met te wijzen on
danks de volkomen assimilatie na langere tijd dat
de z.g. „echte" Canadees bij nader onderzoek toch
nimmer zijn afkomst of origine zal verloochenen, hetzij
hij Deen, Duitser, Rus of Hollander is en onder welke
omstandigheden hij leeft in Alberta, Brits-Columbia
of Vancouver.
De tegenwoordig veelvuldig voorkomende basis van
de emigratie noemt spr. radicaal fout. De „angst
psychose n.l. dat alle werk hier uiteindelijk toch tever
geefs is, omdat vroeg of laat de „Rus" toch zal komen.
Hij meent ook zijn waarschuwende stem te moeten
doen horen tegen het lichtvaardige (op zuiver mate
rialistische gronden vooral) emigreren, met het enig
vooropgezette doel zo spoedig mogelijk een grote hoop
dollars te verdienen.
Spr. schetst dan hoe vooral ten onzent de moge
lijkheden op agrarisch gebied inzonderheid vol
komen raken uitgeput, maar desondanks blijft zijn
waarschuwing van kracht Bedenk dat het altijd één
der moeilijkste beslissingen is, die men in het leven
kan nemen. De Chr. Emigratie Centrale ziet het emi
greren als een soort „zich loswerken" van de vader
landse bodem, het afstand oen van familie en vrien
den en de aankleve van dien
Uitvoerig schetst hij daarna uit zijn veeljarige prac-
tische Ondervinding de economische toestanden, de
omgangsvormen, de werkmethoden, de gans andere
milieu's, de godsdienstige verhoudingen, etc. in Ca
nada. Geen van al deze zwaarwichtig meetellende
voorwaarden somt hij op, zonder die te toetsen aan
„Vier en twintig. O, je moogt het gerust weten.
Ik schaam me niet voor m'n leeftijd,"
„Nou, je ziet er niet naar uit, dat je vier en twintig
bent. Ik had je geschat op een en twintig."
Ze lachte. „Bedankt voor het compliment. En jij.
Hoe oud ben jij 7"
„Ik zal maar niet vragen Raadt eens, want van
wege het feit, dat ik in dienst ben, kun je wel be
grijpen, dat ik nog maar een broekie bén. Over een
paar maanden word ik een en twintig.
„Ik had gedacht negentien of twintig. Ben je dan
niet wat laat in dienst gekomen 7"
„Ja, dat kwam omdat ik nog net te jong was voor
de vorige lichting. Maar jij met je vier en twintig, dat
zo n knappe meid als jij nog niet getrouwd bent
„Trouwen is houwen. En dan is de mooiste tijd van
je jeugd weg. Vader en moeder trouwden pas, toen ze
al in hun tweede jeugd waren. Moeder was zes en
dertig en vader nog tien jaar ouder."
„Goeie, zeg ,dan is je vader dus al in de zeventig 7"
Twee en zeventig, ja. En hij wordt nu oud, hoor.
Dat kunnen we best merken. De hele zaak drijft zo
langzamerhand op mij alleen. Moeder heeft altijd een
hekel aan de winkel gehad. Ze helpt ook nooit."
„Dan zul je het wel druk hebben, overdag."
„Vooral op Vrijdag en Zaterdag. Maar we hebben
oo knog een bediende. Prima voor de zaak,, maar
overigens een vervelende kwal. Hij heeft al wat keren
geprobeerd me aan de haak te slaan, maar ik pas.7
Noól dacht na. „Dus als je nog eens een keer
trouwt, dan is om zo te zeggen alles voor de aan
staande echtgenoot gespreid en pasklaar woonhuis
met winkel, broodwinning en geen zorgen."
J„Ja, nogal aantrekkelijk, niet
„Het is maar hoe je het bekijkt. Erg aantrekkelijk
lijkt het me nu juist niet."
Ze keek hem verwonderd aan. „In deze tijd zal,
meen ik, menige man zijn vingers er voor aflikken,
als hij zo maar trouwt in een bestaande zaak, die
een behoorlijke boterham geeft."
„Jongedame, je vergeet, dat een man, die karakter
in de practijk ontleende ervaringen, hetgeen zijn cau
serie zeer interessant maakte.
Op het kerkelijk erf memoreerde spr. staaltjes van
dikwijls roerende en bewonderenswaardige offervaar
digheid. Het komt soms voor dat één Zondag kerk
gaan een offer vergt van 45.Al heerst er aan
vankelijk zo b.v. oj^ het terrein van Zondags-
arbeid en Sabbathsrust wel eens een wanbegrip,
dit wordt doorgaans al vrij spoedig uit de weg ge
ruimd, zodra men elkanders karakter leert kennen
en daardoor waarderen. Deze waardering is, dan
doorgaans wederzijds en uit zich vaak in daden en
zelfs in klinkende munt.
Wel en in elk opzicht gedocumenteerd, gaf de in
leider nog een groot aantal practische wenken in
klimatologisch opzicht, aangaande het werkloosheids
probleem, ten opzichte van de bagage en toegestane
geldslimieten, de leeftijdsgrens, etc. Al deze doelmatige
adviezen op te sommen zou ons bestek te buiten gaan.
Resomerend ,is Canada ten slotte geen luilekker
land, wel een gebied dat behoefte heeft aan goed
willende arbeidskrachten met handen aan het lijf en
met doorzettingsvermogen behept. Met de vereiste ka
raktereigenschappen bezield moet men in Canada sla
gen. Spr. stelt zich ten allen tijde beschikbaar tot het
verstrekken van uitvoerige inlichtingen. Ook de heer
C. Smies Jz. alhier, die thans werd aangesteld als ad-
ministratéur voor Oost Zeeuwsch-Vlaanderen zal
volgaarne van advies dienen bij gevraagde inlichtin
gen door geinteresseerden.
Na een kleine pauze volgden nog enige vragen
van aanwezigen die breedvoerig beantwoord werden.
Aan het einde verzocht de voorzitter de heer Berg
huis met dankgebed te eindigen.
MUZIEK- EN TONEEL-UITVOERING
HARMONIE „CONCORDIA",.
De jaarlijkse uitvoering voor de leden en donateurs
van de harmonie „Concordia" is, naar wij vernemen,
vastgesteld op Dinsdag 16 November a.s. Naast het
gebruikelijke muzikale gedeelte van het programma
zal door het toneel-ensemble onder leiding van de
heer Tiersen het toneelstuk „De moord in de Kleine
Komedie" worden opgevoerd. Dit is eenl spookge
schiedenis in drie bedrijven van de Engelse auteur
Emlyn Williams en de oorspronkelijke titel luidt
„A murder has been arranged Dit stuk wordt ge
bracht in de Nederlandse vertaling van Bob de Lange.
PREDIKBEURTEN.
Zondag 31 October 1954.
Ned. Herv. Kerk. 10 uur Ds. P. J. Pennings, 2.30
uur Vicaris S. den Blaauwen (bed. H. Avondmaal
en Dankzegging).
Geref. Kerk. 10.30 uur en 3 uur Ds. A. Kuiper.
Geref. Kerk. (Pironstraat). 10 uur en 3 uur Ds.
C. L. A. M. van Puyvelde van Antwerpen.
Geref. Gemeente. 10 uur en 2.30 uur Leesdienst.
Chr. Geref. Kerk (Ds. Jan Scharpstraat) 6.30 uur
Ds. H. van Leeuwen.
METO-AXEL.
Onze stadgenoten zullen Zondag voor de eerste
maal in dit seizoen Brabantse bodem betreden om
Meto te ontmoeten. Hoewel deze club met evenveel
punten als wedstrijden vooralsnog geen pretenties voor
de hoogste plaats schijnt te bezitten, is deze uitreis
een lastige opgave. Over het algemeen liggen de wed
strijden in Brabant de Zeeuwsch-Vlaamse clubs niet
zo bijster. Toch geven wij bij een volledig aantreden
en een zich volkomen geven, de oranjehemden een
zeer goede kans op de beide punten. Mits men zich
in de Axelse gelederen niet blin staart op de reeds
heeft, niet een zaak trouwt, maar een vrouw, waar
van hij houdt."
„Nu ja, dat spreekt vanzelf. Maar een vrouw, die
een eigen zaak meebrengt in haar huwelijk, is toch
niet te versmaden."
Nol ging half overeind zitten en keek haar strak
aan. „Nora, zei hij, „je kent me een blauwe Maan
dag en je weet dus niet veel van me af. Ik ben
weliswaar nog niet eens een en twintig, maar toch
kan ik zeggen, dat ik een behoorlijk vakman ben in
de scheepsbouwerij. Ik kan onder normale omstandig
heden behoorlijk mijn brood verdienen en als ik uit
dienst ga en er in slaag op korte termijn weer een
baan te vinden, waaraan ik overigens niet twijfel, dan
ben ik ook in staat om te trouwen en een gezin te
stichten. Er zullen natuurlijk wel mannen zijn, die
denken Jonge, dat vrouwtje moet ik voor me zien
te winnen, want ze heeft een goedbeklante zaak. Maar
zo denkt Nol van Meen er toevallig niet over, zie je
Als ik nog eens in mijn leven zou trouwen, dan wil
ik dat doen met een vrouw, waarvan ik voldoende
houd en of ze dan een armelui's dochter is of een
barones, maakt voor mij geen verschil. Ik trouw alleen
de vrouw die ik liefheb en de rest is bijzaak.
Nora keek hem goedkeurend knikkend aan. „Wel,
ik moet erkennen, dat je me voor honderd procent
meevalt. Ik heb er wel eens andere gesproken. Maar
gestel nu eens, dat wijeHhet met elkaar
eens zouden worden. O nee, niet vandaag of morgen,
want daar ben ild veel te nuchter voor. Als kind
ben ik al gewend geraakt aan de zaak, hielp al, toen
ik amper twaalf jaar was de klanten en ben wellicht
daardoor tamelijk materialistisch en zakelijk of hoe
je het noemen wil. Dingen, die jij misschien anders
bekijkt, bezie ik vanuit een zakelijk oogpunt. Maar
vooruit, veronderstel, dat wij het eens worden, zou
je dan je baan er aan willen geven om bij ons in de
zaak te komen werken 7"
Nol dacht een poosje na. „Laat ik je eerlijk vertellen,
dat ik zoiets nog nooit overwogen heb. Ik heb je al
verteld, dat ik veel liefde gevoel voor mijn beroep.
verkregen eervolle resultaten tegen sterkere concur
renten en zich vleit met de gedachte dat het nu „een
zacht eitje" zou gelden. Door ervaring geleerd moet
men doordrongen zijn van de wetenschap dat niets
gevaarlijker is dan een tegenstander te onderschatten.
Met dat besef bezield en met de wil om 2 maal drie
kwartier voor de zege te vechten heeft Axel o.i. grote
kans ook ditmaal de punten te veroveren.
TERNEUZEN- R.C.S.
Het dichtst bij huis beginnend ontvangt dan Ter-
neuzen de andere (en zeer geduchte) rood-zwarte te
genstander, zodat de gastheren een gevaarlijke klip te
omzeilen krijgen, want de Souburgers zijn momenteel
een serieuze gegadigde voor de top-plaats in deze
afdeling. Terneuzen zal dus Zondag in andere kleur
in het veld komen. Doch met de andere trui zal ook
op andere en betere manier de zaken dienen te wor
den aangepakt. Aanvoerder Sam Jansen zal het tempo
en de „ausdauer" van zijn club beduidend op moeten
voeren. Gebeurt dit niet, dan zal de thuisclub een
zware pijp te roken krijgen. Wij geven Terneuzen
dan ook in het gunstigste geval kans op een verdeling
der punten.
HULST—NIEUW BORGVLIET.
Hulst ontvangt thuis het fel opstrevende Nieuw
Borg vliet, dat onlangs kans zag Terneuzen op eigen
veld te slaan. Deze club heeft tot nu toe drie tegen
standers aan haar zegekar gebonden. Nu is het voor
deel van eigen terrein in Hulst een nogal doorslaande
factor. Waarschijnlijk ligt de uitslag hier rond een
gelijk spel, maar zij is moeilijk te voorspellen.
BIERVLIET- ZEEL ANDIA.
Dit geldt evenzeer in Biervliet, waar de thuisclub
in de staartpositie verkeert. Het jonge bloed dat de
thuisclub heet te hebben verfrist, heeft nog weinig
effect weten te sorteren. Al wijzen de uitslagen enige
verbetering aan, de resultaten blijven maar in het
nadeel en met slechts 1 punt uit 6 wedstrijden is de
situatie voor Biervliet weinig florisant. Het wordt
hier vermoedelijk een harde en spannende kamp met
weinig uiteenlopende score-cijfers. Doch de 31 doel
punten tegen wijzen op een ongunstig perspectief voor
de „haringkakers
R.K.F.CHONTENISSE.
Ten spijt van de goede uitslagen van de vooraf
gegane wedstrijden geven wij de Benjamins in Bergen
op Zoom geen schijn van kans. Zelfs zou het ons niet
verwonderen dat hier het resultaat het grootste ver
schil in score-cijfers van deze competitiedag zou te
zien geven. Geestdrift zal het hier tegen betere tech
niek wel niet bolwerken
DE ZEEUWEN-CORN BOYS.
De Vlissingers schijnt het dit seizoen niet mee te
zitten. Iedere keer komen er teleurstellende uitslagen
uit de bus en slechts 1 gekwonnen wedstrijd op de 7
is toch niets voor De Zeeuwen. Zij zullen vermoede
lijk dit seizoen geen rol van betekenis spelen, want
ook de doelcijfers zeggen alles en 24 maal moest de
rood-witte doelman in de touwen duiken. In weerwil
van alles houden wij het op een zege voor de Vlis
singers, die in staat moeten zijn op eigen veld van
de Sassenaars te winnen.
Zodat er al met al een competitiedag te wachten
staat, die meerdere verrassingen in petto heeft. Wij
zijn dan ook benieuwd hoe de competitiestand er
Zondagavond zal uitzien.
B.
Ik vind het een practig werk mede te helpen een
schip te bouwen. Vanaf de kiel tot de laatste plaat
toe. Je ziet het schip onder je handen groeien en je
stijgt mee omhoog, tot het van stapel loopt. Als het
dan helemaal afgebouwd is, wordt het weggesleept
en gaat het naar buiten, de zeeën op. Het schip,
waaraan je meegewerkt hebt, komt in wereldhavens
en tienduizenden mensen langs de kaden en langs de
stranden, aan de rivieren en kanalen zullen even stil
staan om het te bekijken. Ze zullen tot elkaar zeggen
Kijk eens, wat een mooie grote schuit Waar komt die
vandaan O, uit Holland, dat kleine landje in Europa.
Nou, die lui daar weten hoe ze een schip moeten
bouwen. Zo ongeveer zullen de mensen buiten Neder
land en buiten Europa spreken. Over de schepen,
waaraan je zelf meegewerkt hebt. Waarvan je bijna
iedere plaat en iedere nagel kent. Van dat werk
houd ik. Nu in dienst, kan ik er soms naar verlangen
een stuk ijzer in m'n handen te hebben en ik kan er
soms naar verlangen in Rotterdam 's avonds even naar
de Maas te gaan om daar schepen te zien. Alleen maar
grote zeeschepen. Ik heb ze in een der havens wel ge
zien, schepen, waaraan ik mee gebouwd heb. Dan ben
ik tevreden en gelukkig. Misschien komt dat wel, om
dat mijn vader van zijn prilste jeugd af gevaren heeft.
Dat zit in het bloed. Niet dat ik er naar verlang om
te varen op zee. Ik mag graag eens een boottochtje
maken, doch daarmee houden mijn verlangens ook op.
Ik mag graag aan de waterkant staan om zo maar te
kijken naar al datgene, wat langs gaat. Ik mag ook
graag een scheepswerf zién, zoals er zoveel in deze
streek zijn. En als ik de revolvers hoor klinken en de
lieren ratelen, als ik de kranen zie draaien en de
mensen als nietige stipjes langszij het schip in aan
bouw bedrijvig aan het werk zie, dan is dat alles mu
ziek voor mij. Dan verlang ik weer naar de dag, dat
ik mijn uniform zal kunnen uittrekken en dat ik weer
in mijn werkkleren naar een werf zal kunnen gaan.
Dat is leven I
(Wordt vervolgd).
