jlkèr'ial'u^rgeloven, wanneer ik hierv"*
at er op een dag als heden heel wat m mij
Grote redenen zijn er voor dankbaarheid,
erste plaats, dat het mij gegeven is het 40-
ileum mede te vieren en in de tweede plaats
lening over de uitstekende staat waarin onze
lq met haar ruim 1500 leden op dit ogenblik
en he tvele leed ,dat gedurende deze jaren
ar is voorkomen en verzacht,
weemoedige gedachte doet zich evenwel hierbij
meer ik denk aan zoveel medewerkers, die
roor altijd van ons zijn heengegaan. Met U
A. de Visser zijn wij de enige overgeblevenen
eerste bestuur, terwijl van de overige 13 per-
en het reglement, werd bij acclamatie benoemd tot
voorzitter, spreker en tot secretaris de heer P. Ie
Feber terwijl door stemming tot bestuursleden ge
kozen werden de heren L. H Burm Ds. Lamme™,
A de Visser J. de Kraker Cz. en J. de Kraker Rz.,
waaraan als adviserende leden werden toegevoegd de
beide plabtselijke artsen, de heren Yens en 8°™-
In de daarop direct volgende bestuursvergadering
werd de heer J. de Kraker Rz. benoemd tot P«^8-
meester, terwijl besloten werd zich aan te ^mten b j
de VrS«,,H« O™. Kn>,« U«£
iie met ons de oprichtingsvergadering vorm-
slechts in leven zijn de heren J. C. Bomen
eijter Levz. De anderen zijn met meer, ook
cele hunner opvolgers n l. de heren Lev van
Jz„ C. Smies Hz., J. A. van tHoff en J.
Met dankbaarheid denken wij terug aan het-
deden in het belang der vereniging en we
een ere-saluut aan hun nagedachtenis met
overtuiging, dat hun namen in de geschie-
izer vereniging in dankbare herinnering zul-
en voortleven.
'vereniging, opgericht in de tijd vani het b -
de eerste wereldoorlog, begon met 64 leden,
m enaan contributie opbrachten ƒ116. Niet-
inde dit gering bedra gbesloot het bestuur,
»rtuiqd, dat het aantal zich spoedig zou uit-
'voor een bedrag van 500 de meest nood-
verplegingsartikelen aan te schaften,
iet bouwen van een magazijn kon natuurlijk
worden gedacht, doch onze secretaris, de
le Feber was, niettegenstaande hij met be
over een belangrijke ruimte en de bezwaren
rouw, genegen de verschillende artikelen op
er te bergen, terwijl zijn oudste dochter bereid
i te belasten met het afgeven en het onder-
:zer artikelen.
C. le Feber, thans mevr. Sanderse, wonende
elburg, mogen wij alzo beschouwen als onze
lagazijnhoudster.
sluit van 1 October 1914, voorkomende onder
n de Staatscourant no. 255, verkreeg de ver-
Kon goedkeuring op haar statuten en be
et aantal leden 97 met een contributie van
Ondanks dit geringe bedrag werd toch steeds
jaan met het aanschaffen der meest nood-
verplegingsartikelen, waardoor de behoefte
eigen magazijn voortdurend groter werd.
genstaande hiervoor nog geen vaste plannen
m kocht het bestuur in 1917, voor een be-
in ƒ650 een perceel grond gelegen aan de
:raat, eigendom van de Diaconie der Ned.
de behoefte aa neenwijkverpleegster deed
zeerste voelen en werd in de algemene ver-
I van 5 Juni 1918, besloten informaties in te
naar de kosten hiervan en zonodig een bui-
one ledenvergadering te houden,
verschillende zijden werden inlichtingen ver
waardoor het mogelijk was een berekening
ten te maken en kwam men tot de conclusie,
aanstellen ener veprleegster mogelijk was,
gemeente een jaarlijkse subsidie van 1000
te en de bestrijding der tuberculose ter hand
nomen, waardoor een gedeelte der bezoldiging
zuster, die dan tevens als huisbezoekster zou
optreden, gedekt zou worden door een Rijks-
algemene ledenvergadering van 21 Juli 1919
an ook met algemene stemmen besloten een
om 1000 subsidie aan de gemeente in te
voor het aanstellen ener wijkverpleegster-
iekster voor de tuberculose-bestrijding.
Ie wens naa reen wijkverpleegster werkelijk
as, moge blijken uit de machtiging, die het
bij het besluit verkreeg om de benodigde gel-
andere wijze bijeen te brengen, wanneer de
eraad het subsidie-verzoek niet zou inwilligen,
ns genoegen besloot evenwel de gemeenteraad
October 1919 om een jaarlijkse subsidie van
te verstrekken.
en buitengewone algemene ledenvergadering
de statuten gewijzigd in verband met de t.b.c.-
ng en tevens besloten sollicitanten op te roe-
or een wijkverpleegster-enquetrice der t.b.c.-
ng.
•esultaat hiervan was, dat zich acht sollici-
anmeldden van wie, in de bestuursvergadering
Januari 1920 benoemd werd zuster G. van
mm, wijkverpleegster werkzaam te Wolfaarts-
werd deze, in de bestuursvergadering van
1920 ingeleid als wijkverpleegster-huisbe-
onzer vereniging.
haar deed alzo de wijkverpleging haar eerste
in onze gemeente. Aanvankelijk waren er na-
leden, die bezwaar hadden de verzorging hun
ner zieken aan vreemde handen over te leveren, zo
dat er veel vooroordeel te overwinnen was eer de
wijkverpleging zich inburgerde.
Zuster van Eenennaam had echter indertijd te
Wolfaartsdijk dezelfde bezwaren moeten overwinnen,
waardoor zij me tdeze moeilijkheden volkomen be
kend was en he tis vooral aan haar tactisch op
treden te danken, dat ieder spoedig aan de nieuwe
toestand gewend was.
Ruim zes jaar was zij als verpleegster in dienst
onzer vereniging toen ze met ingang van 1 October
1926 eervol ontslag kreeg wegens huwelijk.
Haar opvolgster was zuster M. E. Voswijk, die met
ingang van 15 September 1928 op verzoek ontslagen
werd, terwijl in haar plaats benoemd werd zuster
Kruithof.
Deze verzoch ten verkreeg op 1 Februari 1939
ontslag en werd vervangen door zuster G. Kloet, die
met ingang van 1 September 1944 vertrok, terwijl in
haar plaats4 benoemd werd zuster Galle, in wiens
jlaats op 7 Juli 1951 tot wijkverpleegster werd be
noemd zuster Geleijnse, de huidige verpleegster.
Eén der voornaamste wensen, gekoesterd bij de
oprichting was alzo in vervulling gegaan en bleef
nog over het bouwen van een magazijn.
Het aantal artikelen vermeerderde voortdurend en
waren deze over het algemeen van kleine omvang,
hierin kwam geen verandering, aangezien in verband
met de t.b.c.-bestrijding hierbij thans kwamen lig-
tenten, ledikanten, ligstoelen, enz.
Dit had tot gevolg, dat de heer le Feber te kennen
gaf de verschillend eartikelen wegens gebrek aan
ruimte niet meer te kunnen bergen, zodat uitgezien
diende te worden naar een andere bergplaats.
Aan het bouwen van een eigen magazijn kon niet
worden gedacht en kregen wij van de gemeente in ge
bruik een lokaal in de vroegere marechaussée-kazerne
dat tijdens de riiobilisatie gediend had tot cachot
voor de militairen.
Met he tverdwijnen der artikelen uit het huis van
onze secretaris moesten wij echter de uitstekende ver
zorging missen, daaraan door zijn dochter gedurende
een zestal jaren besteed en stonden wij voor de nood
zakelijkheid een magazijnhoudster te zoeken, die in
de nabijheid van het lokaal woonde.
.Hierdoor was de keuze alzo zeer beperkt, doch tot
ons genoegen was de wed. W. de Bruijne, die in de
buurt woonde, bereid een benoeming aan te nemen.
Lang is zij evenwel niet in onze dienst geweest,
want al spoedig ging zij een nieuw huwelijk aan,
waardoor zij te ver van het lokaal kwam te wonen.
Tot onze vreugde was haar zuster mej. de Fouw,
die tegenover het lokaal woonde bereid een benoe
ming aan te nemen.
Het lokaal voldeed allesbehalve aan de eisen van
een Groene Kruismagazijn en werd van lieverlede
ook te klein.
In de bestuursvergadering van 17 Maart 1920 was
dan ook het bouwen van een magazijn een punt van
bespreking, wat tot gevolg had dat aan de architect
C. C. van Beaumont te Haarlem, door wie de Geref.
Kerk en pastorie werd gebouwd, opgedragen werd
een ontwerp me tbegroting te maken voor een wijk-
gebouw.
Deze voldeed aan het verzoek en werd in de be
stuursvergadering van 1 October 1920 een ontwerp
voor een wijkgebouw ter tafel gebracht, waarvan de
kost enwerd engeraamd op 35.000.
Dat het in die vergadering tot geen besluit om te
bouwen kwam zal ik Uwel niet behoeven te ver
tellen, doch de pogingen werden niet gestaakt.
Het bijeenbrengen van de benodigde gelden was
natuurlijk de hoofdzaak. Wel was indertijd een bouw
fonds gevormd, waarin jaarlijks een bedrag uit de
gewone middelen gestort zou worden, doch weitjjg^
kwam hiervan terecht.
Gelukkig had het Groene Kruis reeds zeer Vétel
vrienden, die meewerkt enaan de bloei.
LUUl
Zonder tekort te willen doen aan de anderen, wiL' bestuursvergaderingen.
Vlaanderen.
Na verschillende onderlinge beraadslagingen werd
echter besloten beide centra gescheiden te houden en
kon in de algemene ledenvergadering van 4 April 1949
worden medegedeeld, dat door de Groene Kruisver
enigingen van Axel, Terneuzen, Hoek en Zaamslag
opgericht was een Kraamcentrum voor Oostelijk
Zeeuwsch-Vlaanderen, gevestigd in onze gemeente en
waarvan de leidster-docente zou komen te wonen in
ons bestaand gebouw, dat door het gevraagd ontslag
van onze magazijnhoudster mej. van Driel hiervoor
vrij kwam.
Op 18 Augustus 1953 had een bespreking plaats
door onze vereniging met het Wit-Gele Kruis, over
het bouwen van een consultatiebureau voor zuige
lingen en kleuterse daar zijn bestaand bureau hier
voor niet meer geschikt werd geacht.
Het resultaat hiervan was, dat de buitengewone
ledenvergadering van 29 Januari 1954 besloot zelf een
dergelijk bureau te bouwen, dat wij tot ons genoegen
hedenmiddag hebben kunnen openen.
Hiermede dames en heren meen ik U eenblik te
hebben gegeven in de geschiedenis onzer vereniging
over het 40-jarig tijdstip. Mocht ik hierbij iets over
het hoofd hebben gezien, dan vraag ik daarvoor wel
verontschuldiging.
Met dankbaarheid en voldoening mogen wij terug
zien op de afgelegde weg. Onze vereniging Het
Groene Kruis, geboren in een tijd, waarop een grote
wereldbrand woedde en die, na een 25-jarig bestaan
wederom de gevolgen van een nog heftiger oorlog
moest ondervinden, telt thans ruim 1500 leden en
heeft zich niet alleen veertig jaar lang stand kunnen
houden maar is tevens een vereniging geworden, die
de liefde en de medewerking van de gehele bevolking
bezit en die zich bewegen kan op elk gebied dér
volksgezondheid
Dat dti bereikt is kunnen worden is niet alleen te
danken aan de steun, die wij steeds mochten onder
vinden van de verschillende takken van de gezond
heidsdiensten ons land, doch voornamelijk ook aan de
goede geesf, die steeds heerste en nog beerst in onze
ik hier een vereniging noemen waaraan wij zeer veel
te danken hebben en dat was de Chr, vrouwenver
eniging „Tryfosa".
In 1922 hield deze vereniging een bazar van door
haar leden gemaakte goederen en waarvan de netto
opbrengst zou gegeven worden aan het Groene Kruis
voor het bouwen van een magazijn.
Deze opbrengs tbedroeg 550 en mag niet alleen
beschouwd worden als de eerste steen voor een maga
zijn, maar tevens een prikkel voor het bestuur om de
pogingen voor he tbouwen flink aan te pakken.
Besloten werd renteloze aandelen van ƒ100 te
plaatsen. Het resultaa thiervan was echter niet groot,
daar slechts zestien aandelen gevraagd werden en
werd in de algemene ledenvergadering van 10 Mei
1922 het besluit genomen om te trachten rentegevende
obligaties te plaatsen en desnoods geld op hypotheek
te nemen.
Erg vlot ging ook dit niet en verliepen er nogmaals
twee jaar voor het bestuur met een definitief voor
stel tot bouwen kon komen.
Vast stond, dat niet gedacht kon worden aan een
wijkgebouw, waarvan de kosten geraamd waren op
35.000. Aangezien er toentertijd reeds enige ge
stichten voor ziekenverpleging bestonden, n.l. te Ter-
neuzen, Sluiskil, Hulst en Groenendijk, werd een
dergelijk gebouw niet mee rzo nodig geacht en maakte
de reeds genoemde architect een nieuw plan, doch nu
voor een magazijn met woning voor de wijkverpleeg
ster en de magazijnhoudster.
In de algemene ledenvergadering van 2 Mei 1924
kon dan ook het bestuur komen met een nieuw voor
stel .waarvan de geraamde kosten 10.000 bedroegen.
Dit plan werd goedgekeurd en met algemene stem
men het bestuur gemachtigd over te gaan tot het
houden ener aanbesteding en obligaties uit te geven
van 100 ieder tegen een jaarlijkse rente van 5%.
Op 26 Juni 1924 vond de aanbesteding plaats en
werd he bouwen gegund aan de aannemer van Sabben
te Axel voor een som van 9980.
Eenmaal begonnen met het bouwen ging het ge
makkelijker een voldoend aantal obligaties te plaatsen.
Het gebouw, voornamelijk het gedeelte bestemd
voor de wijkverpleegster moest echter ook gemeubi
leerd worden. Het was opnieuw de reeds genoemde
vereniging „Tryfosa", die door het houden van een
bazar het benodigde bedrag verschafte voor de meu
bilering der kamers voor de wijkzuster en van de
bestuurskamer.
Op 15 Januari 1926 werd het gebouw in gebruik
genomen en betrokken door de magazijnhoudster mej.
de Fouw met haar gezin.
Tot onze spijt heeft deze haar uitstekende zorgen
voor het magazijn, de woning en de verplegings
artikelen daarna nie tlang kunnen geven, daar zij,
getroffen door een ernstige ziekte, genoodzaakt was
in Juni 1929 ontslag te vragen. Dit werd haar eer
vol verleend en in haar plaats benoemd mej. Meesen,
gehuwd met de heer Joh. van Driel.
Wegens gezondheidsredenen bedankte de heer P.
le Feber, die van de oprichting af, de functie van
secretaris had Vervuld, in de vergadering van 23
Februari 1937 als zodanig en werd in zijn plaats be
noemd zijn zoon, de heer A. P. le Feber, die in 1943
tevens benoemd werd tot penningmeester, daar de
heer L. P. Bakker, indertijd als zodanig gekozen ter
vervanging van de heer J. de Kraker Rz. door zijn
gezondheidstoestand deze betrekking niet meer kon
waarnemen.
In de vergadering van 22 Mei 1944 werd besloten
als proef voor één jaar een kraamverzorgster aan te
stellen, daar er voortdurend van de artsen klachten
werden ontvangen, dat het zo lastig was een baker
te krijgen.
Benoemd werd zuster van Diixhoorn. Er Werd
echter zo weinig gebruik van haar gemaakt, dat de
proef na het verstrijken van he tjaar niet meer Werd
voortgezet.
In 1927 werd in onze gemeente een afdeling van
het Wit-Gele Kruis opgericht, wat tot gevolg had,
dat de heer P. de Kort, ons R.K. bestuurslid, be
dankte en opgevolgd werd door de heer Lev. van
Hoeve Jz
Het grootste gedeelte van de R.K. leden trad na
tuurlijk uit onze vereniging, wat het bedrag onzer
contributies deed verminderen, doch tot onze vreugde
gaf dit geen financiële moeilijkheden en stonden beide
verenigingen steeds vriendschappelijk tegenover elkaar.
Zo werd o.a. toen het Wit-Gele Kruis een con
sultatiebureau voor zuigelingen stichtte, ook onze
zuster in de gelegenheid gesteld voortdurend op dit
bureau aanwezig te zijn. Zelfs werd dit, door onder
linge samenwerking en voor gezamenlijke rekening
later uitgebreid voor kleuters.
In 1948 vond op uitnodiging van de Prov. Ver
eniging Het Groene Kruis een vergadering te Ter-
neuzen plaats ter bespreking van de mogelijkheid tot
het stichten van een Centrum voor Kraamverzorging
en opleiding van Kraamverzorgsters voor Oostelijk
Zeeuwsch-Vlaanderen, door de Groene Kruisvereni
gingen van Axel, Terneuzen, Hoek en Zaamslag.
Dit had tot gevolg, dat van het Groene Kruis te
Oostburg, waar reeds een dergelijk Centrum bestond,
het verzoek kwam om gezamenlijk een Centrum te
stichten voor Oostelijk- en Westelijk Zeeuwsch-
De onderling e samenwerking van het bestuur liet
en laat tot heden nimmer te wensen over en zal, naar
ik vertrouw, U mij het niet ten kwade duiden, dat
ik thans allereerst een persoonlijk woord richt tot
mijn medebestuursleden, n.l. de heren A. de Visser,
L. P. Bakker, A .P. le Feber, J. Blok, Iz. de Feijter
en A. v. d. Broeke.
Gedurende de verlopen 40 jaar is het bestuur talrijke
malen bijeen geweest en ik geloof niet, dat er in die
tijd enig besluit is genomen, waarbij geen eensge
zindheid bestond
Onze vergaderingen kenmerkten zich door de goede
geest, die hierin steeds heerste, tewijl ieder bezield
was met het voornemen zijn volle medewerking te
verlenen aan de bloei onzer vereniging.
Van eze plaats zeg ik hun hiervoor mijn hartelijke
dank en zonder te kort te willen doen aan de anderen
is het mij een behoefte speciaal een woord te richten
tot onze ijverige secretaris-penningmeester, de heer
A. P. le Feber.
Mijnheer le Feber, overtuigd geheel te spreken in
de geest van het bestuur en alle leden, dank ik U
hartelijk voor he vele werk, dat U tal van jaren zo
geheel belangeloos voor onze vereniging deed en nog
steeds doet. Altijd is U bereid het uitgebreide werk,
dat vooral in de laatste jaren van U wordt ver
langd, uit te voeren. Ik wens U toe dat het U gegeven
moge zijn nog lang getuige te zijn van de bloei onzer
vereniging en ik hoop, dat zij nog geruime tijd zal
mogen profiteren van Uw krachten en kennis.
Zonder medewerking der leden kan een bestuur
echter zeer weinig uitvoeren. Met voldoening kan
ik hier verklaren, dat deze steeds ten volle werd ver
kregen. Daarom ook mijn hartelijke dank aan hen
voor deze medewerking en voor de genegenheid, die
ze steeds onze vereniging toedragen.
Jammer is het, dat de contributies alleen niet toe
reikend zijn om de vereniging financieel te beheren,
waardoor buitengewone steun niet gemist kan worden.
Een verheugend feit is het dan ook, dat wij daarop
geregeld mochten rekenen en voel ik mij verplicht
hiervoor dank te betuigen aan de verschillende licha
men, betreffende de volksgezondheid in ons land en
speciaal ook aan het gemeentebestuur, dat niet alleen
het ons mogelijk maakte door een jaarlijkse subsidie
van 1000 een wijkverpleegster aan te stellen, doch
zelfs, niettegenstaande het steeds moeilijker wordt een
sluitende begroting op te maken, deze subsidie korte
tijd geleden verhoogde.
Als het belangrijkste gedeelte van het werk onzer
vereniging mag ik zeer zeker rekenen de wijkverple
ging. Een wijkverpleegster moet opgewassen zijn tegen
haar vaak lastig, doch mooi werk en zij moet kunnen
samenwerken met de doktoren. Gedurende de ver
lopen veertig jaren hebben wij in totaal zes ver
pleegsters in dienst gehad. Tot mijn genoegen kan ik
hier mededelen, dat allen het werk, dat van haar
vereist werd, tot onze volle tevredenheid verrichtten
en wij nimmer ernstige klachten over de verpleging
kregen van de zijde der doktoren en patiënten.
Een woord van dank past dan ook hier ten zeerste
en zondeaj aan haar voorgangsters te kort te willen
-doen, wilfik speciaal onze huidige verpleegster dank
zeggen.
Zuster Celeijnse, ruim drie jaar hebben wij het ge
noegen glhad met U samen te werken. In die tijd
hebben wij U leren kennen als iemand, die met ha.-t
en ziel meeleeft met Uw patiënten en alles in het
werk stelt hun lijden te verzachten door een liefde
volle verpleging. Van de doktoren noch van de leden
werd enwij ooit lastig gevallen met klachten van
betekenis over Uw werk en optreden. Voor de wijze,
Waarop U Uwe plicht vervult en voor de steeds door
U getoonde medewerking om de naam van ons Groene
Kruis hoog te houden betuig ik U dan ook mijn wel
gemeende dank. Ik wens U toe, dat U nog vele jaren
met ons mag samenwerken aan de belangen onzer
vereniging en vooral Uw op prijs gestelde zorgen
mag verlenen aan onze zieke leden.
Reeds zeide ik, dat nimmer ernstige klachten over
het werk der verpleegsters binnen kwamen. Dit pleit
nie alleen voor de zusters, maar ook voor de heren
geneeskundigen.
Het is mij dan ook een behoefte deze hartelijk dank
te zeggen voor hun tactische wijze, waarop ze steeds
met onze zusters samenwerkten, wat de taak van
het bestuur zeer verlicht en tevens voor hun bereid-
Willigheid steeds klaar te staan om desverlangd het
bestuur advies te geven.
Wil een wijkverpleging aan haar doel beantwoor
den en op prijs gesteld worden door de patiënten, dan
dienen de verstrekte verplegingsartikelen er goed ge
reinigd en fris uit te zien. Een magazijnhoudster, die
hiervoor zorgt en op wie vertrouwd kan worden is
dan ook zeer noodzakelijk. Tot ons genoegen ont
vingen wij zelden klachten over de toestand waarin
de verstrekte artikelen verkeerden en past ook van
deze plaats een woord van dank aan allen, voor haar
uitstekende zorgen hieraan besteed.
Bij de oprichting en verder bij het propaganda ma
ken voor de uitbreiding van het ledenaantal, ont
vingen wij tot ons genoegen over he algemeen, steeds
de volle medewerking van de pers en in het bijzonder
van de plaatselijke.
Ook aan haar onze hartelijke dank, hopende dat de
goede verhouding, die tussen haar en onze vereniging
bestaat, mag voortduren.
Op een ogenblik, zoals wij thans beleven richten wij
onwillekeurig ons oog Voorwaarts met de gedachte,
zal het mogelijk zijn aan de keten, thans bestaande
uit veertig schakels hog talrijke te hechten en hoe
zal de vereniging èr in de toekomst voör staan.
Aan voorspellingen wil ik mij niet wagen, doch
wanneer ze de achting en de liefde der leden mag
blijven genieten en ze zelf, door daden bewijst deze
achting en liefde waardig te zijn, durf ik hier wel
als mijn vaste overtuiging uit te spreken, dat onze
vereniging „Het Groene Kruis", door de uitbreiding
harer werkzaamheden op het verschillend gebied van
de volksgezondheid nog van veel grotere betekenis
voor haar leden zal zijn dan thans op dit ogenblik
waarop wij haar veertigjarig jubileum vieren.
Ik eindig met de bede, dat dit werkelijk het geval
moge zijn.
VOORZITTER GEHULDIGD ALS TOON
BEELD VAN TACTVOLLE LEIDING.
De heer A. P. le Feber, als naaste medewerker
van de voorzitter, nam als secretaris-penningmeester
nu het woord en zeide met veel genoegen de rede
van de praesus te hebben gevolgd. Eén ding meende
hij door de voorzitter te zijn vergeten, n.l. het feit
dat hij zijn werk 40 jaar geleden in de kracht van
zijn leven begon, maar dat hij nu in de dienst ver
grijsd is. Dit neemt niet weg dat zijn vitaliteit nog
ongebroken is. Hij heeft een open oog behouden voor
de noodzakelijke ditjgen in het belang van hygiëne en
volksgezondheid. Dit bleek bij het enkele jaren geleden
opgerichte Kraamcentrum, waarbij hij leiding wist te
geven. Het bleek onlangs bij de stichting van het
hedenmiddag geopende consultatiebureau en al wat
daarmede samenhing. In dit alles heeft hij het groot
ste aandeel van het voorbereidend werk gehad. Hij
verzocht daarom de vergadering met een zeer harte
lijk applaus instemming te betuigen met 's voorzitters
levenswerk, (levendig en langdurig applaus).
De heer J. Blok spreekt als lid van het Prov. bestuur
van het Groene Kruis, zulks op verzoek van de leden
van het dagelijks bestuur, die verhinderd waren.
Ooi deze wees op het feit dat de praesus 40 jaar
lang de vereniging heeft geleid en gemaakt tot wat
zij nu is, n.l. één der bloeiendste van de 77 Zeeuwse
Groene Kruis-afdelingen met hun ruim 43.600 leden
en 60 wijkverpleegsters. Hij wijst op de te voeren
strijd naar het woord van Lord Beveridge die
de Kruisvereniginen te voeren hebben tegen gebrek,
onwetendheid, ledigheid, ziekte en voor de verbetering
der hygiëne. Verder besprak hij de zegenrijke arbeid
der consultatiebureaux, cursussen voor de moeders
in het belang van kleuters eti zuigelingen. Hierdoor
is het kindersterftecijfer zo laag geworden.
Spr. besprak ook andere doeleinden als t.b.c.- en
rheuma-bestrijding en bestrijding der geslachtsziekten.
Dit alles vergt enorm veel geld dat grotendeels uit
de overheidssubsidies moet komen. Met grote tevre
denheid heeft hij acht jaar lang onder leiding van de
heer Kruijsse gewerkt. Hogelijk wordt zijn werk ge
waardeerd en het is daarom dat spr. verzocht is hem
namens het A.N.V. de ere-medaille van verdienste
uit te reiken. Spr. feliciteert de voorzitter hiermede
en overhandigt hem onder hartelijk applaus dit blijk
van grote waardering.
Burgemeester van Oeveren wijst op de betekenis
van de jubilerende Groene Kruisvereniging, die ge
zien de feiten geen propaganda nodig heeft. Haar
werk spreekt voor zichzelf. Spr. noemt ook de andere
jubilaris in het bestuur, Arjaantje de Visser, de be
scheiden werker die zijnentwege ook een medaille
verdiende. Spr. kon er hem echter geen uitreiken, want
de ene medaille van de gemeente is verloren gegaan
en ook de matrijs met het gemeentewapen en de ge
meente zit er momenteel zo krapbij dat wij het niet
durven wagen hiervoor geld op de begroting te
brengen. Hij feliciteert de oude bestuursleden in
zonderheid. Ze zijn nog jong, zegt spr.» nog pas
80 jaar 1 (hilariteit).
Spr. prijst ook de secretaris-penningmeester, de
man van het gas, die op de meest parlementaire wijze
de deugden van het gas ophemelt, maar die al de
genen die over de ondeugden van het gas Spreken
het liefst zou „vergassen" De heer le Feber heeft
echter uit de destructieve macht van het gas de con
structieve macht van he charitatieve werk gepuilrd.
Spr. hoopt dat dit zo blijven zal en het Groene Kruis
nog jaren gedragen zal worden door de arbeid van
hen die er lid van zijn. Hij eindigt met de beste ge
lukwensen. "r li
Hierna sprak een vertegenwoordigster van de Ver.
ter bestrijding van de t.b.c. in deze provincie, namens
het hoofdbestuur de beste wensen uit voor de bloeien
de afdeling Axel.
De heer A. de Visser wil nog iets verklappen dat
aan niemand in deze vergadering bekend is, n.l. dat
de heer Kruijsse in de 40 jaar dat hij bestuurslid is
nooit de voorzittershamer aan een ander bestuurslid
heeft moeten overgeven door afwezigheid of ziekte,
hetgeen voorzeker een unicum is.
De heer Ribbens sprak namens het bestuur der afd.
Terneuzen, die bewondering heeft voor deze voor
zitter en dit bestuur. Terneuzen, dat bijna tweemaal
zo groot is als Axel steekt met zijn 1800 leden be
paald ongunstig af tegen Axel,
Hij hoopt dat het bestuur van Axel ondanks zijn
talrijke oude leden vitaal zal blijven en inzonderheid
Axel en Terneuzen de bestaande goede harmonie in
het Kraamcentrum b.v„ als anderszins zullen besten
digen in het belang van deze mooie arbeid voor de
volksgezondheid.
Ten slotte sprak dr. J. C. Bom als mede-oprichter
en herinnerde me tenkele frappante staaltjes aan de
primitieve toestanden van zo'n halve eeuw geleden.
De ziekenhuizen waren zelfs nog primitief en de
bakersprookjes domineerden.
Het kernachtig betoog van dr. Bom werd met zeer
grote aandacht gevolgd. Hier sprak een man van de
practijk, een kundig medicus en ook deze eindigde met
de grootste hulde voor het lofwaardige initiatief en
de volhardende strijd, (applaus).
Hierna werd gepauzeerd en na deze pauze werd
