in be moööeR. t€RUQ WRICLEY UIT ONZE OMGEVING AXEL FEUILLETON. door HENK VAN HEESWIJK naar een motief van L. K. v. d. Linden tJoV Blijf niet. doorlopen met die Ktieumatische Pijnen. Roei ze uit met wortel en tak. Neem Kruschen Salts. 5 AO X AA\ OVERSLAG HULST FILMNIEUWS Tob niet langer WAT De ge ïouden, een, zuil ïun oog Al kat wel in h toch altij en dat e krijgen uien, ko tuintjes c ten te 1 Als de dig is, z maken Wil d voor ge; 1. de o en v 2. het scho 3. men zijn (Als bruil oogs zon weei 4. men rece] 5. men donl zo i 6. men cont ham snel Benoc gave ini ook de te zijn soepele, knippen een inm ook een een tree oude laj Voorl a, de sod; spot drui het late wat b. slin vol nut( en min in i De g worden spinazie bonen) waarin opgelos vullen i water e hoger s glazen, met eer wrijven van de Zorgen midden afsluite de dek< de kien een kui Bij i en knip vervolc De g of de p van de de gla De water, houd v sluiten Als he tijd. De draagt tijd V£ voor f liter p Na nemen aanrec om te De afgeko deksel; ZILVEREN JUBILEUM. Voor de heer A. J. Riemens alhier was het Zaterdag 14 Augustus 25 jaar geleden, dat hij in dienst trad bij de Zeeuwsch-Vlaamsche Tramweg Mij N.V. Dit zilveren jubileum ontging zijn kennissen en vrienden niet. De gehele dag door liep dan ook be zoek in en uit en vele bloemen waren in zijn woning aanwezig. De directeur, vergezeld van de Technisch inspec teur, betraden om elf uur zijn woning om hem geluk te wensen met zijn zilveren jubileum en ir. J. F. Denie sprak daarbij ook voor de toekomst het beste voor de jubilaris en zijn gezin uit. Het was daarbij voor de heer Riemens een aan gename verrassing, toen hij een enveloppe met in houd in ontvangs t had te nemen, terwijl aan zijn echtgenote een mooi bloemstuk werd uitgereikt. De heer Riemens dankte hartelijk voor de hem gebrachte hulde en voor het blijk van waardering. Later op de middag ontving de heer Riemens o.a. nog bezoek van een commissie, die hem namens het personeel van de Z.V.T.M. kwam gelukwensen en hem daarbij een geschenk aanbood. Het was voor de familie Riemens dan ook een prachtige dag, die lange tijd in haar herinnering zal blijven voortleven. SPAARFONDS „O. O." Naar wij van bestuurszijde vernemen zal in het begin van dë rqjand October alhier als eerste van vermoedelijk drie ontspanningsavonden een revue worden opgevoerd onder de titel „Door het dolle heen". Hiertoe werd reeds een overeenkomst gesloten met het revue- en cabaretgezelschap onder leiding van Cees de Lange. De datum zal nog nader worden bekend gemaakt. Z.V.U. HEEFT NIEUWE SECRETARIS. Aan de heer J. J. Gerritsen is, op zijn verzoek eer vol ontslag verleend als secretaris van de Stichting Zeeuwse Volksuniversiteit. Als zijn opvolger is door het Centraal Bestuur der Stichting benoemd de heer A. A. Sternheim te 's-Gra- venhage. De nieuwe functionaris is een zoon van de bekende acteur en voordrachtskunstenaar Jo Stern heim. Hij is in 1920 geboren en was gedurende vele jaren verbonden aan de Stichting Toneel-Coördinatie te 's-Gravenhage. STATIONSCHEF PAUWELS VERLAAT DE Z.V.T.M. Dinsdag was het voor de heer N. F. Pauwels op Drieschouwen een bijzondere dag. In de eerste plaats omdat hij deze dag zijn 65e verjaardag vierde en in de tweede plaats omdat dit zijn laatste dag was als 'chef van het station te Drieschouwen, waar de heer Pauwels bijna 40 jaar, sinds September 1915 de scepter zwaaide. Stellig heeft de heer Pauwels in al die tijd vele veranderingen meegemaakt, want hij heeft het oude stoomtrammetje in zijn eerste glorie zien vertrekken, later opgevolgd door de diesels, heeft in oorlogstijd de opleving van het oude stoomtrammetje nog eens beleefd en zag het daarna geheel verdwijnen om te worden vervangen door het moderne busmateriaal. Dat het de heer Pauwels die zo vele jaren op deze zelfde post stond Dinsdag niet aan belangstelling ontbrak, zowel van vrienden en kennissen als van de directie ligt voor de hand. Tot opvolger van de heer Pauwels is benoemd de heer A. J. Rammeloo voordien stationschef te Breskens. 3) Deze foto lijkt niet erg, jongen, en een andere heb ik niet van hem. Hij hield niet van fotograferen en alleen op de dag, toen hij zijn kapiteinsuniform kreeg, liet hij zich, op mijn verlangen fotograferen. Maar, zoals gezegd, het leek niet erg. Men foto grafeerde toen nog niet zo best." „Hè, toe mam, zet de foto toch maar op het tafeltje. Ik wil mijn vader graag iedere dag zien. Mag dat[?" Ze bukte zich over haar zoon en gaf hem een zoen. ,,Je bent een schat/' zei ze zacht., „Je hebt gelijk. We moeten vader eren en we zullen morgen een mooi lijstje kopen." Sedert die dag prijkte de foto van Arnoldus van Veen op het kastje, in een mooi „gouden" lijstje. En moeder van Veen kreeg voor het eerst een klacht van het schoolhoofd over haar zoon, omdat hij een robbertje gevochten had en wel zodanig, dat het slachtoffer met een gescheurde lip en twee blauwe ogen naar huis gezonden moest worden. Ze ging persoonlijk op informatie uit en in de kamer van het schoolhoofd vertelde Nol, dat het de jongen was, die tegen hem gezegd had, dat hij geen vader had. De vrouw zette uiteen, hoe de vork aan de steel zat en toen begreep de boven meester de gemoedsstemming van de leerling van Veen. Hij kwam er met een standje af en de ouders van het slachtoffer kregen het advies hun zoon maar naar een andere school te zenden. Dit was het enige incident, dat in Nol's school- De zes minerale zouten, die Kruschen bevat, wekken lever, nieren en ingewanden weer tot nieuwe energie. Het bloed wordt weer gezuiverd èn zuiver gehouden en zo is er dan geen oorzaak meer voor stramheid, scheuten, steken en pijn Koop vandaag Kruschen bij Uw apotheker of drogist en begin morgenochtend die heilzame kuur. Ing. Med. OVERGEPLAATST. Naar de centrale veldpostdienst te Axel werden overgeplaatst de heren A. C. van der Horst, dienst- geleider te St. Anna ter Muiden en de heer J. Musson assistent te St. Anna ter Muiden. De heer v. d. Horst heeft voor de K.V.P. zitting in de gemeenteraad van Sluis en is tevens wethouder. HERINNERINGSPENNINGEN BEVRIJDINGS FEEST- 1954. Door het bestuur van de Vereniging „Axel-Polen" is besloten, bij genoegzame deelname, een penning te doen vervaardigen ter herinnering aan het Be- vrijdingsfeest-1954. Deze penning wordt in verkoop gebracht tegen de prijs van 4.in brons. Aan Kolonel Szydlowski, Generaal Maczek en aan de andere Polen uit Engeland, die hier vorige" *leek waren, zal een exemplaar worden aangeboden, alsook aan de vereniging in Vlissingen. Tot uiterlijk 28 Augustus kunnen deze penningen worden besteld. VAKEXAMEN. Bij het te Slootdorp dezer dagen gehouden 5-daags examen uitgaande van de Stichting voor vakopleiding „Smecona" behaalde onze; stadgenoot de heer F. Mangold het diploma leraar* Landbouwwerktuigen- kunde. PREDIKBEURTEN. Zondag 22 Augustus 1954. Ned. Herv. Kerk. 10 uur Vicaris den Blaauwen, 4.45 uur Ds. P. J. Pennings. Geref. Kerk. 10 uur en 2.30 uur Ds. A. Kuiper. Geref. Kerk (Pironstraat)Geen opgave ontvangen. Geref. Gemeente. 10 uur en 2.30 uur Leesdienst. Chr. Geref. Kerk (Ds. Jan Scharpstraat)Geen op gave ontvangen. GEVONDEN VOORWERPEN. Twee portemonnaie's, inhoud enig klein geld, een padvindersriem, een groen wollen handschoen en een boodschappentas, Rijkspolitie Axel een manchester jongensjasje, Buthdijk 25 een driepootsstandaard. Sassing P 60 een lipssleutel, Bernhardstraat 35 een huissleutel, Oosterstraat 49 een armband met plaatje (twee voornamen), Bylocquestraat 23; een roodbruine damesschoen, Wilhelminastraat 50 een padvindersriem, Buitenweg 32 rijwieltassen, Juliana- straat 50een blauwe alpinomuts, Sassing P 44 een autostep, Prins Hendrikstraat 34 een rode kap (behorende bij een jas), Koestraat 3; een vulpen, Wleststraat 15 een jongenspet, Oudeweg 55 een portemonnaie met inhoud, Stationstraat 9 een zak mes, Prins Hendrikstraat 74 een metalen armband, Joost de Moorstraat 1 een corsage, Buthdijk 10 een kinderjasje, Noordstraat 48 een rood-grijs geblokte sjaal en een overzicht Banksaldi 1952-1954, Rijks politie Axel; een kinder gymschoentje (links), Wil helminastraat 71 een padvindersriem, Polenstraat 30. jaren] plaats vond. Op 14-jarige leeftijd verliet hij haar met een bewijs van „loffelijk ontslag", dat door moeder van Veen netjes opgeborgen werd in de'car- tonnen doos onderi het bed. wiiifai „Ziezo," zei ze, toen haar zoon genoegelijk een kop chocolade met een taartje zat te genieten, ter ere van het feest, „nu houd je maar eens een paar weken vacantje en dan moet je me maar eens vertellen, wat je wilt worden. Dan kunnen we onder hand eens naar een baas uitkijken. Tenzij je verder wilt leren,- want dat kan ook." Maar Nol van Veen zette zo'n afgrijselijk gezicht, dat moeder een zucht loosde. De illusie, dat haar zoon de voetsporen van zijn vader zou drukken, was nu voorgoed voorbij. Nol wilde geen kapitein worden en ook niet meer leren. Hij was veel te blij van school af te zijn en wilde nu geld verdienen. „Ik heb nu toch al genoeg geleerd, mam," zei hij, in zijn chocolade roerend, „waarom zou ik dan nog langer naar school gaan Nee, ik wil nu geld ver dienen. Een heleboel geld. Dan worden we rijk en kunnen we een equipage kopen." Moeder van Veen lachte.. „Dat zullen we later wel eens zien jongen. Maar kijk zelf eens uit en vertel me over een dag; of tien maar, wat je wilt worden." Nol lachte met zijn moeder mee en liet even zijn chocolade staan. Hij liep om de tafel heen en klom nog eens op de schoot van zijn moeder. Hij streelde haar over de grijzer wordende haren. „Je bent toch maar een bovenste beste, mam. Dus het is goed, als ik naar een baas ga 7" Ze drukte hem even tegen zich aan. „Je mag worden wat je wilt, Nol." De volgende dag Hep de jongen even naar M^j, de fietsenmaker, en zei, dat hij nu van school en naar een baas ging. buur „Zo," zei Maas, hem aandachtig bekijkend. „Dat is niet gek. Nou, je kunt bij mij komen, als je wilt. BENOEMD. Tot lerares aan de R.K. U.L.O.-school te Temeu- zen is met ingang van 1 September a.s. benoemd mej. R. Maas te Overslag, thans onderwijzeres aan de R.K. Huishoudschool St. Martha te Hulst. KONINKLIJKE ONDERSCHEIDING. Bij Kon. Besluit is de ere-medaille in goud, ver bonden aan de Orde van Oranje-Nassau, verleend aan de Zeeuwse musicus Em. Eeckhout te Hulst. Het was voor de heer Eeckhout op 15 Augustus 60 jaar geleden dat hij lid werd van de Kon. stede lijke harmonie te Hulst. Thans is hij ere-directeur van dit gezelschap. De loco-burgemeester van Hulst, de heer P. Warnier, heeft Donderdagmiddag deze medaille aan de heer Eeckhout overhandigd. Later1 op de dag bracht de Kon. stedelijke harmonie van Hulst haar ere-directeur een serenade. ZEEUWSCH-VLAAMDEREN VOOR DE MICROFOON. In de rubriek „Voor het Platteland" zal a.s. Dins dag 24 Augustus om 12.33 uur voor de zender Hilversum I de heer G. Houtekamer uit Goes spreken over de Braakmanpolder. Zowel de landbouwbe langen als ook de toeristische mogelijkheden van dit gebied zullen dan even naar voren gebracht worden. WORDT INPOLDERING VAN SAEFTINGE EEN FEIT? De Prov. Zeeuwse Courant heeft Vrijdagochtend een aantal bijzonderheden over het Delta-plan ver strekt door een der leden van de Delta-commissie, Dr. ir. F. P. Mesu. Wij ontlenen hieraan het volgende Op korte termijn wellicht binnen enkele weken zal een beslissing worden genomen over de plaats van de afsluitdammen in de Oosterschelde. Een vol ledige beveiliging van ons gehele gebied zal echter slechts kunnen worden verkregen wanneer naast de afsluitingen van alle tussenliggende zeegaten ook de Westerschelde en de Nieuwe Waterweg, b.v. door een stormstuw kunnen worden afgesloten. De verhoging van de dijken langs de Wester schelde is nog niet met België besproken, maar dit fs in de toekomst noodzakelijk. Wanneer de dijken zijn verhoogd zullen bij stormvloed overstromingen daar ontstaan waar de dijken het laagst zijn en dat is dan in België. Ook België zal dus hierin meemoeten. Dr. Mesu achtte het in dit verband niet uitge sloten dat in overleg met België de inpoldering van het verdronken land van Saeftinge zal worden be sproken. Men kan hier immers beter direct een hoge nieuwe dijk leggen rond vruchtbare gronden, dan de lage kering gaan verhogen achter de schorren. Weliswaar wordt door deze inpoldering de hals van de Schelde nauwer, doch het is de vraag of dit waterstaatkundig gevolgen zal hebben. Dat kan in het laboratorium te Delft worden onderzocht. MANNEN. Ziehier de simpele titel van een film, die de mens opnieuw een ogenblik tot bezinning brengt. De ver bijstering van de oorlog is over ons heengegaan, de roes en de opwinding en de vreugde om de over winning. Langzamerhand wordt het gordijn der emo ties, die de zege der herwonnen vrijheid met zich meebracht, ijler en ijler en de contouren der harde werkelijkheid gaan zich steeds scherper aftekenen tegen de vage achtergrond van de menselijke ver wachting. Het moment, waarop de talloos vele wis sels gepresenteerd worden, die in de oorlog op de toekomstige tijd en de vrede werden getrokken, is aangebroken. Een dier wissels is het leed en de verbittering en de vage hoop der duizenden en dui zenden oorlogsinvaliden. Men vindt die slachtoffers in all e landen, die aan een oorlog hebben deel genomen en men vindt ze na een wereldoorlog in de ganse wereldHun noden, hun problemen raken ons, waar wij ons ook bevinden. De noodzaak, dat zij verder kunnen leven als de anderen, die geluk kiger waren, is voor ons allen een onontkoombare realiteit. V En dat de massa zich daarvan steeds en altijd weer bewust blijft danken wij vóór alles aan de kunstenaar. Hij is ons geweten en omdat hij ons geweten is, dus deel van ons zelf, dringt zijn woord dieper in ons door, grijpt dat wat hij ons te zeggen heeft ons heviger aan. Kan zijn daad on stelliger overtuigen dan het woord van de anderen, die slechts van goeden wille zijn Hij beroert ons en treft ons en schudt ons wakker wanneer wij dreigen in te slapen. De film geeft een uiterst eenvoudig verhaal. Een verhaal, dat zich concentreert rondom de jonge Ken, die in de tweede wereldoorlog ergens in Duitsland tijdens een gevecht door een kogel wordt getroffen en in het Amerikaanse hospitaal arriveert met een verwonding, die hem levenslang tot de rolstoel zal veroordelen hij is verlamd van de lendenen af. De dokters in het hospitaal hebben uit ervaring ge leerd, dat het geen zin heeft zulk een jongeman nog illusies te laten, die nimmer werkelijkheid zullen kun nen worden. Zakelijk constateren z|ij wat in het verdere leven van de jongen mogelijk zal zijn en wat niet, met een-slag-om-de-arm voor die punten, waaromtrent zij niet helemaal zeker zijn. De jongen gaat door een hel. De worsteling om uit die hel te geraken is het verhaal van de film. Het verhaal van een jonge vrouw,, die hem uit de put helpt en hem ten slotte weer loslaat. Een verhaal van goede wil en menselijke onvolkomenheid en ten slotte de triomf over alle bitterheid en opstand de vrede van het gemoed en de berusting. „Mannen" is een aangrijpende film, eerlijk en zuiver. Zij is eer een registratie van een werkelijk heid dan een geromantiseerde dwaaltocht door de psyche van de oorlogsinvalide. Doch een registratie met een groot en diep begrip voor de mens. Men verzuime niet deze levensechte film te gaan zien z z verhoogt Uw werklust, bevordert Uw »»,i 60 Verfr/j( Dan zal ik je het fietsenvak leren." Nol kneep één oog dicht en vroeg, zo langs zijn neus weg „Wat kan er verdiend worden Maas sloeg zijn handen in de lucht van verbazing. „Verdienen? Verdienen,?" riep hij verontwaardigd uit, „je moogt blij zijn, dat ik je geen geld toe laat geven. Ik leer je toch een vak En wat voor een vak Daar zit toekomst in de fiets, let eens op mijn woor den. Nee, beste jongen, je kunt bij mij komen en ove reen paar maanden kunnen we eens gaan praten over een paar kwartjes, hè Nol stak zijn handen in de bbroekzak en slenterde de werkplaats uit. „Neem voor mij dan maar een ander, Maas. Misschien vind je nog wel zo'n ezel, die voor niks wil werken ,maar ik geef je weinig kans. bfet beste met je lekke banden." Een vrolijk wijsje fluitend liep hij het steegje uit, naar de havenkant. Want al wilde hij dan niet meer leren, het zeemansbloed van zijn vader zat blijkbaar toch in zijn aderen. Het water had voor hem altijd bekoring en op vrije middagen deed hij niets liever dan slentereq langs de De Ruyterkade en soms ging hij wel eens helemaal naar de Handelskade. Dan keek hij met grote belangstelling naar de kasten van sche pen en dacht, dat het fijn zou zijn om met zo'n schip mee te mogen gaan. Niet als werkman natuurlijk, want dan had je er niets aan. Dan kon je pezen en zat je misschien meer onder dan op het| dek. Nee, als passagier, en dan verre landèn bezoeken. Net als vader vroeger. Maar dat kwam later wel, als hij veel geld had. Nu ging hij eerst verdienen. En hij moest een baan he.bben, die meteen geld opbracht. Ditmaal liep hij naar de Valkenwegpont en liet zich overvaren. Hij liep naar de Meeuwenlaan en zo naa rdy( dokbedrijven. Want zo'n schip op de hel ling ,jn het dok vond hij altijd iets geweldigs. Als je ge^je^eld kwam, zag je de schepen komen en gaan. Al dat leven en die bedrijvigheid rond zo'n oceaan- reus vond hij prettig. Hier zou hij best willen werken. Mee helpen bouwen of zo'n schip repareren, opdat het weer zou kunen varen. Dat was even wat Nol iep verder tot vlak bij de ingang van een der Dokmaatschappijen. Daar was een hek, dat wel open stond, maar als je er niets te maken had, mocht je toch niet naar binnen. Daar zorgde de portier in dat hokje wel voor. Nol had hier al eens meer ge staan en op een keer was de portier, misschien een beetje wantrouwend of nieuwsgierig naar buiten ge komen en had aan de jongen gevraagd, of hij soms op zijn vader wachtte. Nol had ontkennend het hoofd geschud en ge antwoord „Nee, ik kijk maar zo'n beetje. De portier had de jongen nog eens aangekeken en was toen, schouderophalend, weer naar zijn hokje gegaan. „Kijken,"' mompelde de oude baas nie-be- grijpend, „wat heb je daar nu aan. Er is hier toch niets bijzonders te zien Nu stond Nol weer voor de ingang en hij keek naar dat geweldige schip, vlak voor hem. Hij hoorde de pneumatische hamers tikken en de boren ratelen. Hij zag de hijskranen, die telkens nieuwe platen aan brachten en dit alles had voor hem een grote bekoring. Hij had zo enige tijd staan kijken, toen zijn oog viel op een bordje, dat naast de portiersloge hing. Nol deed een paar stappen naar voren,,, en las „Nageljongens gevraagd." Nol dacht even na NageljongensWat dat precies was, wist hij niet, maar het betekende in ieder geval ,dat er hier werk was voor jongens van zijn slag. Nu was de kans er ook voor hem, om hier aan de slag te gaan. Hij was immers van school af Wat belette hem om naar die portier toe te gaan en te zeggen „Hier heb je een nageljongen. Zeg maar wat ik doen moet." (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1954 | | pagina 2