in be moööeR.
t€RUQ
WRICLEY
UIT ONZE OMGEVING
AXEL
FEUILLETON.
door HENK VAN HEESWIJK
naar een motief van L. K. v. d. Linden
tJoV
Blijf niet. doorlopen
met die Ktieumatische Pijnen.
Roei ze uit met wortel en tak.
Neem Kruschen Salts.
5
AO X
AA\
OVERSLAG
HULST
FILMNIEUWS
Tob niet langer
WAT
De ge
ïouden,
een, zuil
ïun oog
Al kat
wel in h
toch altij
en dat e
krijgen
uien, ko
tuintjes c
ten te 1
Als de
dig is, z
maken
Wil d
voor ge;
1. de o
en v
2. het
scho
3. men
zijn
(Als
bruil
oogs
zon
weei
4. men
rece]
5. men
donl
zo i
6. men
cont
ham
snel
Benoc
gave ini
ook de
te zijn
soepele,
knippen
een inm
ook een
een tree
oude laj
Voorl
a, de
sod;
spot
drui
het
late
wat
b. slin
vol
nut(
en
min
in i
De g
worden
spinazie
bonen)
waarin
opgelos
vullen i
water e
hoger s
glazen,
met eer
wrijven
van de
Zorgen
midden
afsluite
de dek<
de kien
een kui
Bij i
en knip
vervolc
De g
of de p
van de
de gla
De
water,
houd v
sluiten
Als he
tijd.
De
draagt
tijd V£
voor f
liter p
Na
nemen
aanrec
om te
De
afgeko
deksel;
ZILVEREN JUBILEUM.
Voor de heer A. J. Riemens alhier was het Zaterdag
14 Augustus 25 jaar geleden, dat hij in dienst trad
bij de Zeeuwsch-Vlaamsche Tramweg Mij N.V.
Dit zilveren jubileum ontging zijn kennissen en
vrienden niet. De gehele dag door liep dan ook be
zoek in en uit en vele bloemen waren in zijn woning
aanwezig.
De directeur, vergezeld van de Technisch inspec
teur, betraden om elf uur zijn woning om hem geluk
te wensen met zijn zilveren jubileum en ir. J. F.
Denie sprak daarbij ook voor de toekomst het beste
voor de jubilaris en zijn gezin uit.
Het was daarbij voor de heer Riemens een aan
gename verrassing, toen hij een enveloppe met in
houd in ontvangs t had te nemen, terwijl aan zijn
echtgenote een mooi bloemstuk werd uitgereikt.
De heer Riemens dankte hartelijk voor de hem
gebrachte hulde en voor het blijk van waardering.
Later op de middag ontving de heer Riemens o.a.
nog bezoek van een commissie, die hem namens het
personeel van de Z.V.T.M. kwam gelukwensen en
hem daarbij een geschenk aanbood.
Het was voor de familie Riemens dan ook een
prachtige dag, die lange tijd in haar herinnering zal
blijven voortleven.
SPAARFONDS „O. O."
Naar wij van bestuurszijde vernemen zal in het
begin van dë rqjand October alhier als eerste
van vermoedelijk drie ontspanningsavonden een
revue worden opgevoerd onder de titel „Door het
dolle heen". Hiertoe werd reeds een overeenkomst
gesloten met het revue- en cabaretgezelschap onder
leiding van Cees de Lange. De datum zal nog nader
worden bekend gemaakt.
Z.V.U. HEEFT NIEUWE SECRETARIS.
Aan de heer J. J. Gerritsen is, op zijn verzoek eer
vol ontslag verleend als secretaris van de Stichting
Zeeuwse Volksuniversiteit.
Als zijn opvolger is door het Centraal Bestuur der
Stichting benoemd de heer A. A. Sternheim te 's-Gra-
venhage. De nieuwe functionaris is een zoon van de
bekende acteur en voordrachtskunstenaar Jo Stern
heim. Hij is in 1920 geboren en was gedurende vele
jaren verbonden aan de Stichting Toneel-Coördinatie
te 's-Gravenhage.
STATIONSCHEF PAUWELS VERLAAT
DE Z.V.T.M.
Dinsdag was het voor de heer N. F. Pauwels op
Drieschouwen een bijzondere dag. In de eerste plaats
omdat hij deze dag zijn 65e verjaardag vierde en in
de tweede plaats omdat dit zijn laatste dag was als
'chef van het station te Drieschouwen, waar de heer
Pauwels bijna 40 jaar, sinds September 1915 de
scepter zwaaide.
Stellig heeft de heer Pauwels in al die tijd vele
veranderingen meegemaakt, want hij heeft het oude
stoomtrammetje in zijn eerste glorie zien vertrekken,
later opgevolgd door de diesels, heeft in oorlogstijd
de opleving van het oude stoomtrammetje nog eens
beleefd en zag het daarna geheel verdwijnen om te
worden vervangen door het moderne busmateriaal.
Dat het de heer Pauwels die zo vele jaren op deze
zelfde post stond Dinsdag niet aan belangstelling
ontbrak, zowel van vrienden en kennissen als van
de directie ligt voor de hand.
Tot opvolger van de heer Pauwels is benoemd de
heer A. J. Rammeloo voordien stationschef te Breskens.
3)
Deze foto lijkt niet erg, jongen, en een andere
heb ik niet van hem. Hij hield niet van fotograferen
en alleen op de dag, toen hij zijn kapiteinsuniform
kreeg, liet hij zich, op mijn verlangen fotograferen.
Maar, zoals gezegd, het leek niet erg. Men foto
grafeerde toen nog niet zo best."
„Hè, toe mam, zet de foto toch maar op het tafeltje.
Ik wil mijn vader graag iedere dag zien. Mag dat[?"
Ze bukte zich over haar zoon en gaf hem een
zoen. ,,Je bent een schat/' zei ze zacht., „Je hebt
gelijk. We moeten vader eren en we zullen morgen
een mooi lijstje kopen."
Sedert die dag prijkte de foto van Arnoldus van
Veen op het kastje, in een mooi „gouden" lijstje.
En moeder van Veen kreeg voor het eerst een klacht
van het schoolhoofd over haar zoon, omdat hij een
robbertje gevochten had en wel zodanig, dat het
slachtoffer met een gescheurde lip en twee blauwe
ogen naar huis gezonden moest worden.
Ze ging persoonlijk op informatie uit en in de
kamer van het schoolhoofd vertelde Nol, dat het
de jongen was, die tegen hem gezegd had, dat hij
geen vader had. De vrouw zette uiteen, hoe de
vork aan de steel zat en toen begreep de boven
meester de gemoedsstemming van de leerling van Veen.
Hij kwam er met een standje af en de ouders van
het slachtoffer kregen het advies hun zoon maar
naar een andere school te zenden.
Dit was het enige incident, dat in Nol's school-
De zes minerale zouten, die Kruschen bevat, wekken
lever, nieren en ingewanden weer tot nieuwe energie.
Het bloed wordt weer gezuiverd èn zuiver gehouden
en zo is er dan geen oorzaak meer voor stramheid,
scheuten, steken en pijn
Koop vandaag Kruschen bij Uw apotheker of drogist
en begin morgenochtend die heilzame kuur.
Ing. Med.
OVERGEPLAATST.
Naar de centrale veldpostdienst te Axel werden
overgeplaatst de heren A. C. van der Horst, dienst-
geleider te St. Anna ter Muiden en de heer J. Musson
assistent te St. Anna ter Muiden. De heer v. d. Horst
heeft voor de K.V.P. zitting in de gemeenteraad van
Sluis en is tevens wethouder.
HERINNERINGSPENNINGEN BEVRIJDINGS
FEEST- 1954.
Door het bestuur van de Vereniging „Axel-Polen"
is besloten, bij genoegzame deelname, een penning
te doen vervaardigen ter herinnering aan het Be-
vrijdingsfeest-1954.
Deze penning wordt in verkoop gebracht tegen de
prijs van 4.in brons.
Aan Kolonel Szydlowski, Generaal Maczek en aan
de andere Polen uit Engeland, die hier vorige" *leek
waren, zal een exemplaar worden aangeboden, alsook
aan de vereniging in Vlissingen.
Tot uiterlijk 28 Augustus kunnen deze penningen
worden besteld.
VAKEXAMEN.
Bij het te Slootdorp dezer dagen gehouden 5-daags
examen uitgaande van de Stichting voor vakopleiding
„Smecona" behaalde onze; stadgenoot de heer F.
Mangold het diploma leraar* Landbouwwerktuigen-
kunde.
PREDIKBEURTEN.
Zondag 22 Augustus 1954.
Ned. Herv. Kerk. 10 uur Vicaris den Blaauwen,
4.45 uur Ds. P. J. Pennings.
Geref. Kerk. 10 uur en 2.30 uur Ds. A. Kuiper.
Geref. Kerk (Pironstraat)Geen opgave ontvangen.
Geref. Gemeente. 10 uur en 2.30 uur Leesdienst.
Chr. Geref. Kerk (Ds. Jan Scharpstraat)Geen op
gave ontvangen.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Twee portemonnaie's, inhoud enig klein geld, een
padvindersriem, een groen wollen handschoen en een
boodschappentas, Rijkspolitie Axel een manchester
jongensjasje, Buthdijk 25 een driepootsstandaard.
Sassing P 60 een lipssleutel, Bernhardstraat 35
een huissleutel, Oosterstraat 49 een armband met
plaatje (twee voornamen), Bylocquestraat 23; een
roodbruine damesschoen, Wilhelminastraat 50 een
padvindersriem, Buitenweg 32 rijwieltassen, Juliana-
straat 50een blauwe alpinomuts, Sassing P 44
een autostep, Prins Hendrikstraat 34 een rode kap
(behorende bij een jas), Koestraat 3; een vulpen,
Wleststraat 15 een jongenspet, Oudeweg 55 een
portemonnaie met inhoud, Stationstraat 9 een zak
mes, Prins Hendrikstraat 74 een metalen armband,
Joost de Moorstraat 1 een corsage, Buthdijk 10 een
kinderjasje, Noordstraat 48 een rood-grijs geblokte
sjaal en een overzicht Banksaldi 1952-1954, Rijks
politie Axel; een kinder gymschoentje (links), Wil
helminastraat 71 een padvindersriem, Polenstraat 30.
jaren] plaats vond. Op 14-jarige leeftijd verliet hij
haar met een bewijs van „loffelijk ontslag", dat door
moeder van Veen netjes opgeborgen werd in de'car-
tonnen doos onderi het bed. wiiifai
„Ziezo," zei ze, toen haar zoon genoegelijk
een kop chocolade met een taartje zat te genieten,
ter ere van het feest, „nu houd je maar eens een
paar weken vacantje en dan moet je me maar eens
vertellen, wat je wilt worden. Dan kunnen we onder
hand eens naar een baas uitkijken. Tenzij je verder
wilt leren,- want dat kan ook."
Maar Nol van Veen zette zo'n afgrijselijk gezicht,
dat moeder een zucht loosde. De illusie, dat haar
zoon de voetsporen van zijn vader zou drukken, was
nu voorgoed voorbij. Nol wilde geen kapitein worden
en ook niet meer leren. Hij was veel te blij van
school af te zijn en wilde nu geld verdienen.
„Ik heb nu toch al genoeg geleerd, mam," zei hij,
in zijn chocolade roerend, „waarom zou ik dan nog
langer naar school gaan Nee, ik wil nu geld ver
dienen. Een heleboel geld. Dan worden we rijk en
kunnen we een equipage kopen."
Moeder van Veen lachte.. „Dat zullen we later
wel eens zien jongen. Maar kijk zelf eens uit en
vertel me over een dag; of tien maar, wat je wilt
worden."
Nol lachte met zijn moeder mee en liet even zijn
chocolade staan. Hij liep om de tafel heen en klom
nog eens op de schoot van zijn moeder. Hij streelde
haar over de grijzer wordende haren.
„Je bent toch maar een bovenste beste, mam. Dus
het is goed, als ik naar een baas ga 7"
Ze drukte hem even tegen zich aan. „Je mag
worden wat je wilt, Nol."
De volgende dag Hep de jongen even naar M^j,
de fietsenmaker, en zei, dat hij nu van school
en naar een baas ging. buur
„Zo," zei Maas, hem aandachtig bekijkend. „Dat
is niet gek. Nou, je kunt bij mij komen, als je wilt.
BENOEMD.
Tot lerares aan de R.K. U.L.O.-school te Temeu-
zen is met ingang van 1 September a.s. benoemd
mej. R. Maas te Overslag, thans onderwijzeres aan
de R.K. Huishoudschool St. Martha te Hulst.
KONINKLIJKE ONDERSCHEIDING.
Bij Kon. Besluit is de ere-medaille in goud, ver
bonden aan de Orde van Oranje-Nassau, verleend
aan de Zeeuwse musicus Em. Eeckhout te Hulst.
Het was voor de heer Eeckhout op 15 Augustus
60 jaar geleden dat hij lid werd van de Kon. stede
lijke harmonie te Hulst. Thans is hij ere-directeur
van dit gezelschap. De loco-burgemeester van Hulst,
de heer P. Warnier, heeft Donderdagmiddag deze
medaille aan de heer Eeckhout overhandigd. Later1
op de dag bracht de Kon. stedelijke harmonie van
Hulst haar ere-directeur een serenade.
ZEEUWSCH-VLAAMDEREN VOOR DE
MICROFOON.
In de rubriek „Voor het Platteland" zal a.s. Dins
dag 24 Augustus om 12.33 uur voor de zender
Hilversum I de heer G. Houtekamer uit Goes spreken
over de Braakmanpolder. Zowel de landbouwbe
langen als ook de toeristische mogelijkheden van dit
gebied zullen dan even naar voren gebracht worden.
WORDT INPOLDERING VAN SAEFTINGE
EEN FEIT?
De Prov. Zeeuwse Courant heeft Vrijdagochtend
een aantal bijzonderheden over het Delta-plan ver
strekt door een der leden van de Delta-commissie, Dr.
ir. F. P. Mesu.
Wij ontlenen hieraan het volgende
Op korte termijn wellicht binnen enkele weken
zal een beslissing worden genomen over de plaats
van de afsluitdammen in de Oosterschelde. Een vol
ledige beveiliging van ons gehele gebied zal echter
slechts kunnen worden verkregen wanneer naast de
afsluitingen van alle tussenliggende zeegaten ook de
Westerschelde en de Nieuwe Waterweg, b.v. door
een stormstuw kunnen worden afgesloten.
De verhoging van de dijken langs de Wester
schelde is nog niet met België besproken, maar dit
fs in de toekomst noodzakelijk. Wanneer de dijken
zijn verhoogd zullen bij stormvloed overstromingen
daar ontstaan waar de dijken het laagst zijn en dat
is dan in België. Ook België zal dus hierin meemoeten.
Dr. Mesu achtte het in dit verband niet uitge
sloten dat in overleg met België de inpoldering van
het verdronken land van Saeftinge zal worden be
sproken. Men kan hier immers beter direct een hoge
nieuwe dijk leggen rond vruchtbare gronden, dan de
lage kering gaan verhogen achter de schorren.
Weliswaar wordt door deze inpoldering de hals
van de Schelde nauwer, doch het is de vraag of
dit waterstaatkundig gevolgen zal hebben. Dat kan
in het laboratorium te Delft worden onderzocht.
MANNEN.
Ziehier de simpele titel van een film, die de mens
opnieuw een ogenblik tot bezinning brengt. De ver
bijstering van de oorlog is over ons heengegaan, de
roes en de opwinding en de vreugde om de over
winning. Langzamerhand wordt het gordijn der emo
ties, die de zege der herwonnen vrijheid met zich
meebracht, ijler en ijler en de contouren der harde
werkelijkheid gaan zich steeds scherper aftekenen
tegen de vage achtergrond van de menselijke ver
wachting. Het moment, waarop de talloos vele wis
sels gepresenteerd worden, die in de oorlog op de
toekomstige tijd en de vrede werden getrokken, is
aangebroken. Een dier wissels is het leed en de
verbittering en de vage hoop der duizenden en dui
zenden oorlogsinvaliden. Men vindt die slachtoffers
in all e landen, die aan een oorlog hebben deel
genomen en men vindt ze na een wereldoorlog in de
ganse wereldHun noden, hun problemen raken
ons, waar wij ons ook bevinden. De noodzaak, dat
zij verder kunnen leven als de anderen, die geluk
kiger waren, is voor ons allen een onontkoombare
realiteit.
V
En dat de massa zich daarvan steeds en altijd
weer bewust blijft danken wij vóór alles aan de
kunstenaar. Hij is ons geweten en omdat hij ons
geweten is, dus deel van ons zelf, dringt zijn woord
dieper in ons door, grijpt dat wat hij ons te zeggen
heeft ons heviger aan. Kan zijn daad on stelliger
overtuigen dan het woord van de anderen, die slechts
van goeden wille zijn Hij beroert ons en treft ons
en schudt ons wakker wanneer wij dreigen in te
slapen.
De film geeft een uiterst eenvoudig verhaal. Een
verhaal, dat zich concentreert rondom de jonge Ken,
die in de tweede wereldoorlog ergens in Duitsland
tijdens een gevecht door een kogel wordt getroffen
en in het Amerikaanse hospitaal arriveert met een
verwonding, die hem levenslang tot de rolstoel zal
veroordelen hij is verlamd van de lendenen af.
De dokters in het hospitaal hebben uit ervaring ge
leerd, dat het geen zin heeft zulk een jongeman nog
illusies te laten, die nimmer werkelijkheid zullen kun
nen worden. Zakelijk constateren z|ij wat in het
verdere leven van de jongen mogelijk zal zijn en
wat niet, met een-slag-om-de-arm voor die punten,
waaromtrent zij niet helemaal zeker zijn. De jongen
gaat door een hel. De worsteling om uit die hel te
geraken is het verhaal van de film. Het verhaal van
een jonge vrouw,, die hem uit de put helpt en hem
ten slotte weer loslaat. Een verhaal van goede wil
en menselijke onvolkomenheid en ten slotte de triomf
over alle bitterheid en opstand de vrede van het
gemoed en de berusting.
„Mannen" is een aangrijpende film, eerlijk en
zuiver. Zij is eer een registratie van een werkelijk
heid dan een geromantiseerde dwaaltocht door de
psyche van de oorlogsinvalide. Doch een registratie
met een groot en diep begrip voor de mens.
Men verzuime niet deze levensechte film te gaan
zien z z
verhoogt Uw werklust,
bevordert Uw »»,i
60 Verfr/j(
Dan zal ik je het fietsenvak leren."
Nol kneep één oog dicht en vroeg, zo langs zijn
neus weg „Wat kan er verdiend worden
Maas sloeg zijn handen in de lucht van verbazing.
„Verdienen? Verdienen,?" riep hij verontwaardigd
uit, „je moogt blij zijn, dat ik je geen geld toe laat
geven. Ik leer je toch een vak En wat voor een vak
Daar zit toekomst in de fiets, let eens op mijn woor
den. Nee, beste jongen, je kunt bij mij komen en
ove reen paar maanden kunnen we eens gaan praten
over een paar kwartjes, hè
Nol stak zijn handen in de bbroekzak en slenterde
de werkplaats uit. „Neem voor mij dan maar een
ander, Maas. Misschien vind je nog wel zo'n ezel,
die voor niks wil werken ,maar ik geef je weinig kans.
bfet beste met je lekke banden."
Een vrolijk wijsje fluitend liep hij het steegje uit,
naar de havenkant. Want al wilde hij dan niet meer
leren, het zeemansbloed van zijn vader zat blijkbaar
toch in zijn aderen. Het water had voor hem altijd
bekoring en op vrije middagen deed hij niets liever
dan slentereq langs de De Ruyterkade en soms ging
hij wel eens helemaal naar de Handelskade. Dan keek
hij met grote belangstelling naar de kasten van sche
pen en dacht, dat het fijn zou zijn om met zo'n schip
mee te mogen gaan. Niet als werkman natuurlijk,
want dan had je er niets aan. Dan kon je pezen en
zat je misschien meer onder dan op het| dek. Nee,
als passagier, en dan verre landèn bezoeken. Net als
vader vroeger. Maar dat kwam later wel, als hij veel
geld had. Nu ging hij eerst verdienen. En hij moest
een baan he.bben, die meteen geld opbracht.
Ditmaal liep hij naar de Valkenwegpont en liet
zich overvaren. Hij liep naar de Meeuwenlaan en zo
naa rdy( dokbedrijven. Want zo'n schip op de hel
ling ,jn het dok vond hij altijd iets geweldigs. Als
je ge^je^eld kwam, zag je de schepen komen en gaan.
Al dat leven en die bedrijvigheid rond zo'n oceaan-
reus vond hij prettig. Hier zou hij best willen werken.
Mee helpen bouwen of zo'n schip repareren, opdat
het weer zou kunen varen. Dat was even wat
Nol iep verder tot vlak bij de ingang van een der
Dokmaatschappijen. Daar was een hek, dat wel open
stond, maar als je er niets te maken had, mocht je
toch niet naar binnen. Daar zorgde de portier in
dat hokje wel voor. Nol had hier al eens meer ge
staan en op een keer was de portier, misschien een
beetje wantrouwend of nieuwsgierig naar buiten ge
komen en had aan de jongen gevraagd, of hij soms
op zijn vader wachtte.
Nol had ontkennend het hoofd geschud en ge
antwoord „Nee, ik kijk maar zo'n beetje.
De portier had de jongen nog eens aangekeken en
was toen, schouderophalend, weer naar zijn hokje
gegaan. „Kijken,"' mompelde de oude baas nie-be-
grijpend, „wat heb je daar nu aan. Er is hier toch
niets bijzonders te zien
Nu stond Nol weer voor de ingang en hij keek naar
dat geweldige schip, vlak voor hem. Hij hoorde de
pneumatische hamers tikken en de boren ratelen. Hij
zag de hijskranen, die telkens nieuwe platen aan
brachten en dit alles had voor hem een grote bekoring.
Hij had zo enige tijd staan kijken, toen zijn oog
viel op een bordje, dat naast de portiersloge hing.
Nol deed een paar stappen naar voren,,, en las
„Nageljongens gevraagd."
Nol dacht even na NageljongensWat dat
precies was, wist hij niet, maar het betekende in ieder
geval ,dat er hier werk was voor jongens van zijn
slag. Nu was de kans er ook voor hem, om hier
aan de slag te gaan. Hij was immers van school af
Wat belette hem om naar die portier toe te gaan
en te zeggen „Hier heb je een nageljongen. Zeg maar
wat ik doen moet."
(Wordt vervolgd)