Mannequin Sta UIT ONZE OMGEVING AXEL SPORTNIEUWS FEUILLETON. door FANNY HURST. De r zijn ver. cijfers c kelijke gelijk ri sies te kwetsbc riën vai In hei raai vai de A.N. advieze categor: de slacl Op dez gevalsts fatale v Het komen is in 19 ste stijg rijders, 113 in klaring Een j rigens i sers, 37 hiervan snelle t van 55. dit licht tal slac wikkeli: dan oo Het c zittende opzichti 100 en omgeke op 50 i Het 356 in wielrijd Het t de voet beeld t sonen c rijdende in 1951 gewone de han in 1950 uitrijdei gers ge waren HET KONINKLIJK BEZOEK AAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN. Geen bezoek aan Axel. Zoals bekend, zal H.M. Koningin Juliana heden, Zaterdag, in Eede het monument onthullen, dat door de beeldhouwer Roovers werd vervaardigd ter her innering aan de aankomst van H.M. Koningin Wil- helmina op 13 Maart 1945 op Nederlands grond gebied. Bij deze onthulling zullen een 80-tal genodigden aanwezig zijn, o,a. de colleges van B. en W. van West Zeeuwsch-Vlaanderen, vertegenwoordigers van de voormalige illegaliteit een een aantal van degenen die in 1945 aanwezig waren bij het overschrijden van de grens door Koningin Wilhelmina. Tijdens de plechtigheid zal het woord worden ge voerd door burgemeester J. M. A. C. van Dongen van Aardenburg. Voor de stoet in Eede arriveert, is er nog een kort oponthoud in Oostburg bij de woning van notaris Mijs aan welk huis de Koningin een steen zal onthullen die daar is aangebracht ter herinnering aan het feit dat Koningin Wilhelmina daar op 13 Maart 1945 voor de eerste keer na haar ballingschap een Neder landse woning betrad. Voor de onthulling van het monument, zal de Koningin in het gemeentehuis te Aardenburg, worden begroet namens Koning Boudewijn van België door de Gouverneur van Oost-Vlaanderen. In verband met dit feit wordt terstond na haar aankomst op het bordes de koninklijke standaard ge hesen. Bij het gemeentehuis zullen kinderen van de kleuterschool opgesteld staan. Omstreeks kwart over 12 vertrekt H.M. naar Eede, waar bij de grens o.a de Kon. Aardenburgse Fanfare en schoolkinderen ter begroeting aanwezig zullen zijn, alsmede een groep padvinders. Burgemeester van Dongen houdt hier een korte toespraak, waarna de Koningin het monument zal onthullen. Van de plechtigheid bij de grens zal de K.R.O.- reporter Ben Brans een radio-reportage voor beide zenders verzorgen de uitzending hiervan begint plm. 12.10 uur. Later op de dag zal H.M. de Koningin een bezoek aan de rampgebieden van Oost Zeeuwsch-Vlaanderen brengen. Van Eede gaat H.M naar Terneuzen, waar zij door B. en W. wordt ontvangen en waarbij de be sturen van de op 1 Februari 1953 ondergelopen pol ders rond Terneuzen eveneens aanwezig zullen zijn. In Terneuzen wordt H.M. voorgelicht over de in poldering van de Braakman. Het bleek n.l. in ver band met de toestand van de wegen onmogelijk om ook de Braakmanpolder te bezoeken. Van Terneuzen wordt naar Kloosterzande gereden, waar B. en W. de Koningin zullen begroeten Hierbij zullen ook de burgemeesters van Graauw en van Vogelwaarde aanwezig zijn en ook weer de besturen van de in deze streek geïnundeerd geweest zijnde polders. Ten slotte brengt H.M. een bezoek aan één van kamerheren, H. A. A. baron Collot d'Escury. De Koningin z al de tocht maken in de auto van de Commissaris der Koningin. Het programma. Het volledig programma voor deze dag luidt 10.36 uur aankomst van de koninklijke trein in Vlissingen. 10,45 uur: vertrek me de „Oosterschelde" naar Breskens ll.lOuur: aankomst aan de zijsteiger in Breskens en begroeting door B. en W. 11.20 uur vertrek uit Breskens. 11.55 uur: vertrek uit Oostburg. 12.15 uur aankomst te Eede, waarna te 12.29 uur de onthullingsplechtigheid, gevolgd door een lunch in het Patronaatsgebouw. 15.00 uur vertrek uit Eede naar Terneuzen, via Waterlandkerkje, IJzendijke, Philippine en Sluiskil. 15.55 uur aankomst in Terneuzen. 16.50 uur vertrek van Terneuzen naar Klooster zande, via Othene, Reuzenhoek, Hellegat, Ossenisse, Walsoorden, de Paal en Duivelshoek. 17.35 uur aankomst in Kloosterzande, waarna be zoek aan de woning van baron Collot d'Escury. 18.45 uur vertrek per boot van Perkpolder. 19.45 uuraankomst in Hoedekenskerke. 19.55 uurvertrek uit Hoedekenskerke. 20.15 uuraankomst in Goes., 20.30 uurvertrek van de koninklijke treiri uit Goes. MET THIJS DE BOOY c.s. NAAR DE CORDILLERA'S DE LOS ANDOS. Ingeleid door de heer A. H. van der Lee, namens de Z.V.U. hield bovengenoemde Nederlandse Alpinist Dinsdagavond op de bovenzaal van „Het Centrum" een boeiende causerie over de wekenlange bergtoch ten in het Zuid-Amerikaanse Andes-gebergte in 1952 ondernomen. Het zaaltje was geheel bezet. De Andes is een geweldige gordel van hoogge bergten op de westelijke kust van Zuid-Amerika. ter lengte van 7000 km.. Hier en daar is de breedte van deze bergketen tot 450 km. toe en talloze vulkanen en hemelhoge berg toppen treft men aan in dit nog maar zeer weinig be treden berggebied dat van uitnemende en majesteite lijke schoonheid is, trots al zijn barheid van glet- schers en ontoegankelijke bergtoppen. Toppen, die tot de hoogste behoren, voor de weten schap te ontsluiten was de taak van het driemanschap van geologen en onderzoekers, waartoe ook onze land genoot Thijs de Booy behoorde. Onder leiding van de bekende gids Lionel Terray en in gezelschap van de Nederlandse geoloog C. G. Egeler volgden zwerftochten vol gevaren, koude en allerlei ontberingen, waarbij men zich moest toever trouwen aan de hoede van de primitieve bewoners van dit gebied. Deze semi-Indiaanse gedienstigen, die wij met onze Alpinisten herhaaldelijk op de film te zien kregen, waren niet van de betrouwbaarste ge leiders die men in hen als bewoners dezer onher bergzame streken zou veronderstellen. Alle mense lijke ondeugden als overdreven drank- en hebzucht om hun oneerlijkheid niet te verzwijgen waren hen deelachtig en zo moesten de gevaarlijke opdrach ten steeds door onze Avontuurlijke expeditie worden vervuld, die wij dan ook tot op de hoogste toppen van 6500 meter hoogte met de filmcamera volgden. Adembenemende situatie's kregen wij te aanschou wen, vele waren de gevaren waaraap de deelnemers in hun nylon-tenten en -kleding waren overgeleverd, Voedselschaarste, doordat het ten enenmale onmoge lijk was vanwege de temperatuur de benodig de ingrediënten voor het gebruik aan te wenden be hoorden mede tot de narigheden en ellende die deze tochten o.i. niet bepaald tot een pretje maakten. Opgemerkt dient echter te worden, dat de grootse en verheven pracht van de berglandschappen van een zodanige fascinerende schoonheid waren, dat alle aan wezigen daarover in extase kwamen. Voor de pauze zagen wij dit alles op stilstaande liihtbeelden, er na echter bracht de filmcamera ons tot op een der hoogste, nog nooit door mensen be stegen bergtoppen van het Andes-gebergte. Ook op het gebied van Flora zagen wij wonder baarlijke staaltjes van natuurpracht, zich uitende in de weligste plantengroei, o.a. metershoge cactussen en andere planten en gewassen, die op sommige plaat sen tegen de westelijke hellingen afmetingen aan nemen en een weelde van kleur tentoonspreiden als nergens ter wereld. Over alles wat de heer de Booy vertelde zouden boeken te vullen zijn. De anderhalve ton gesteenten en rotssplinters die werden medegenomen voor geo logische onderzoekingen en die thans in Amsterdam wetenschappelijk worden ontleed, zomede het vele leerzame wat er verder op deze zeldzaam interessante avond was te zien en te horen, maakten deze mooie avon d van de Z.V.U. tot een ware beleving., En bovenal deed het ons goed op de hoogste top pen die bestegen werden, naast de Franse, ook de Nederlandse driekleur te zien geplant Ons werd ten slotte verzek d dat in 1956 en in 1960 andermaal expeditie's zullen worden toegerust, andermaal met daadwerkelijke medewerking van de heer de Booy, resp. naar de Andes en de Himalava. JAARLIJKSE UITVOERING CHR. FANFARE „HOSANNA". Wij herinneren ons niet, ooit een drukker bezochte jaarlijkse uitvoering van „Hosanna" in „Het Cen trum" te hebben meegemaakt, dan deze Tjokvol was het gebouw en daaronder was naast de talrijke do nateurs met hunne vrouwen ook vooral de „spes patriae" zeer sterk vertegenwoordigd. Minstens een 150-tal jongens en meisjes hadden wij eigenlijk liever op een rustiger plaats gewenst, want nu ze hier aan wezig waren hadden wij hen soms gaarne meer be daard willen zien. Doch met dat al is het een uitnemend jaarfeest ge worden, welke de heer Jan le Feber oudergewoonte opende met gebed, waarna gezongen werd Psalm 75 vers 1. In een spontaan welkomstwoord besprak de voorzitter daarop de gevoerde campagne tot leden werving ,die teleurstellend was tot wat betreft de oogst aan nieuwe werkende leden. Het is de bezetting van het korps waar het hem aan mangelt. Deze is te gering. Overigens was spr. verblijd over tal van nieu we donateurs, maar de financiële toestand is van dien aard dat het niet gaat zonder een sterk verhoogde gemeentelijke subsidie om jaarlijks de eindjes aan el kaar te knopen. Nog deed spr. daarop de mededeling van een schrij ven van één der leden van de familie van wijlen notaris Dregmans. dat vijf van de oude aandelen aan „Hosanna" geschonken waren, waardoor het begrip „tabula rasa" weer iets minder denkbeeldig wordt gemaakt. Men is in het bestuur de familie Dregmans, aan wie de vereniging voorheen zoveel te danken had vanzelfsprekend nog dankbaarder geworden. Met al gemene bijval werd de inhoud van de desbetreffende brief ter kennis gebracht, waarop men aapving met de uitvoering, nadat de voorzitter de beste wensen had geuit voor het spoedig herstel van het werkend lid van Driel. Allereerst werd onder leiding van de heer P. C. Brakman door de fanfare een bescheiden, maar wel verzorgd programma ten uitvoer gebracht, waaruit weer eens te constateren viel dat het bij „Hosanna" niet aan de leiding hapert, De solisten (eerste prijswinnaars) die hadden deel genomen aan het solistenconcours te Terneuzen brach ten ook hun nummer ten gehore. De clou van de avond was daarop de vertolking van het toneelspel „Oog om oog", een aan de be zettingsjaren ontleend stuk, waarvan het eerste be drijf zich in een krijgsgevangenkamp in Duitsland af speelde. Dit tendenz-stuk leek ons nu niet bepaald de beste keuze voor een avond als deze, doch het werd met zeer veel ambitie en goede wil vertolkt. Het stelde zeer zware eisen aan de executanten, waarvan één gedoemd werd voor het vuurpeleton te treden en door verraad nog wel van een dorps genoot gefusilleerd werd. Dit verraad lekte uit en daardoor ontstond een vete tussen een tweetal ex-krijgsgevangenen die tot een obsessie werd van een zakenman wien het na de be vrijding in alles voor de wind ging. Onophoudelijk kwelt hem de gedachte aan de lage daad van een van zijn vroegere kampgenoten in wie hij de verrader wist en die hij ten koste van alles moet en zal treffen. Dit leidde tot een aaneenschakeling van trieste verhoudingen en allerlei huiselijke en za kelijke complicaties tot op het moment dat de ge hate concurrent wien het noodlot vervolgd had in zijn enig kind een ongeluk treft. Het was deze schokkende gebeurtenis, die ten slotte het ijs deed breken en de aanleiding werd voor een verzoening met het als onverbrekelijk daaraan vol gend „happy end". Aan alle dames en heren (deelnemers) werd hulde gebracht voor hun uitstekend spel en de dames wer den met een fraaie surprise bedacht, terwijl de manne lijke vertolkers onthaald werden op een „rokertje". Ook de solist enwerden bij deze tractatie niet vergeten Inzonderheid werd ook in 's voorzitters slotwoord ten voorbeeld gesteld en hulde gebracht aan de fa milie Bakker, die tot in de vrouwelijke graad van nazaten voor „Hosanna" zovele waardige en kunst zinnige telgen heeft opgeleverd. Rest ons nog te vermelden dat een prachtig ge slaagde verloting werd gehouden en dat het mej. A. de Ridder was, die in het bezit kwam van de hoofd prijs ,een prachtig dames- of herenrijwiel (naar keuze). Op verzoek van het zieke werkend lid A. van Driel werd aan het slot gezongen Psalm 68 1 en zo mocht „Hosanna" op een prachtig geslaagd jaarfeest terug- PREDIKBEURTEN- Zondag 14 Maart 1954. Ned. Herv. Kerk. 10 uur en 2.30 uur Ds. P. Pennings ('s morgens medewerking Kerkkoor). Geref. Kerk. 10 uur en 2.30 uur Ds. A. Kuioer. Geref. Kerk (Pironstraat) 10 uur en 3 uur Ds. J. Maaskant uit Leiden. Geref. Gemeente. 10 uur en 2.30 uur Leesdienst. Chr. Geref. Kerk. (Ds. Jan Scharpstraat 16.30 uur Ds. H. van Leeuwen. De diensten van de Chr. Geref. Kerk te Axel die voorheen werden gehouden in de Bewaarschool in de Nieuwstraat, zullen voortaan plaats vinden in de Chr. Bewaarschool in de Ds. Jan Scharpstraat. GEVONDEN VOORWERPEN. Een parelsnoer, Markt 12. Biljarten. BILJARTKAMPIOENSCHAP VAN AXEL EINDIGDE MET EEN BARRAGE-PARTIJ. R. Dieleman behaalde de ere-titel na een mooie en spannende strijd. Dinsdagavond werden in café „de la Paix'' bij de heer P. L. Groothaert de twee laatste partijen van de biljartcompetitie om het kampioenschap van Axel gespeeld. De eerste partij was van weinig of geen belang meer daar de uitslag daarvan slechts een kleine verschuiving in de eindstand kon brengen De uitslag van de eerste match was car. brt. h.s. gem. J, de Rijke 106 33 19 3,21 Jos. Lippens 150 33 22 4,54 Intussen was ook gaandeweg de belangstelling toe genomen voor de hierna volgende partij tussen de heren R. Dieleman en P. Leunis. Aan de hand van het onderlinge geringe verschil in de stand tussen deze twee spelers was hier een spannende strijd te verwachten. Gezien de ranglijst gaf men R. Dieleman (met 12 pt. uit 6 partijen, gem. 6,81) de beste kansen tegen P. Leunis (10 pt. uit 6 partijen, gem. 5.80). Reeds kort na de aanvang bleek evenwel dat Leunis zijn huid zo duur mogelijk zou verkopen. Toen deze een serie van 62 op tafel legde bracht dit Dieleman kennelijk uit zijn evenwicht met het gevolg dat Leunis in een spannende kamp Dieleman op 119 liet staan De uitslag van deze partij was car. brt. h.s. gem. P. Leunis 150 15 62 10,00 R. Dieleman 119 15 32 7,93 De eindstand was dus gesp. pt. car. brt. h.s, gem. R. Dieleman 7 12 1019 147 44 6,92 P. Leunis 7 12 1015 164 62 6,12 Jos. Lippens 7 10 965 207 35 4,66 A. Mattheeuws 7 10 982 259 28 3,83 P. Groothaert 7 6 929 228 40 4,07 Fr. Groothaert 7 4 678 242 16 2,80 H. van Harn 7 2 522 292 11 1,78 J. de Rijke 7* 0 743 282 20 2,63 (Vervolg op pagina 3, le kolom onderaan) 33) „Een keertje? O ja. Met St. Juttemis zeker, Als de kalveren op het ijs dansen „Nee, nee. Ik bedoel wat zou je zeggen van Zaterdagavond De week-ends ben ik doorgaans vrij. Ik kom dan met zijn allen bij mij op de kamer f' „O, een geitefuif „Nee, nee. Breng je vrienden de jongens mee." „Accoord, we komen," zei Toto met de blik van een kleine jongen, die een vlinder opprikt. „Best, we komen heel graag. Is 't niet, meides Met veel ge noegen." „Bes t, we komen." Och, wat hielp het of je je daar al over opwond. Dat was zo een van die dingen, waar je je eenvoudig doorheen moest bijten. Het zou nog wel meevallen, niet zo erg zijn als ze wel dacht. Bovendien zou Martin bij Innesbrook logeren en haar niet in in tieme relatie meemaken met die meisjes. Het was heel iets anders Martin de voornaamste gebeurtenissen van de dag te vertellen dan dat hij haar op eenzelfde maatschappelijk niveau zag met die meisjes, wier mooie lippen de glibberigste taal uit braakten i Ze rilde als ze er aan dacht. Maar dat zij ze uitnodigde hoorde bij de wijze po litiek hen te vrezoenen met hetgeen in haar ogen aanmatigende pedanterie was en met het noodlot, dat zij, Orchis, was uitverkoren om naar Philadelphia te gaan voor de show in de Belvedère en met het feit dat tegenwoordig de mooiste costumeSi tailormades incluis, Orchis werden toegewezen, zodra er een ver wende klant in de showroom was. Toch ging daar, natuurlijk, een zekere genoegdoe ning mee gepaard. Ze mocht nog zo haar best doen. een glimp van tevredenheid vermocht Orchis niet te onderdrukken. En daarvoor had ze best de pogingen over de meisjes voor zich te winnen. Net zo goed als ze het er wel voor over had gehad, de dag dat zij naar Long Beach werd gestuurd om sportkleding te demonstreren, de gedupeerde Cyd mee uit lunchen te nemen en haar te fuiven op violettes de Parme, van vijf dollars de bos. Orchis was trots op haar kamer. Het was April. Wijd stonden de ramen open en de gordijnen hingen in de embrassen om de glioeiende bloembakken te tonen. De schoorsteenmantel had zij ontruimd en gedekt met een souper van koud vlees, gefarceerde tomaten, bendes koude kip met sla en mayonnaise en Spaanse pepertjes als versiering en struikjes koele celery met kaassaus overgoten. Het was zo makkelijk geweest alles van de delica tessenzaak om de hoek te laten komen, ware het niet, dat haar kieskeurige smaak zich verzette tegen de geur van sla uit de winkeletalage, en mayonnaise die in die benauwde ruimte geklopt was. En dus hakte en mengde Orchis de sla zelf en smeerde ze eigen handig de sandwiches op een klein tafeltje achter het sprookjesscherm. Ook bereidde ze een lekker fruitsalaatje, dat ze laag om laag naar een top opbouwde, waarop een klein Amerikaans vlaggetje prijkte, daarbij de enige handleiding die haar ten dienste stond aanvaardend de uitstalling van de delicatessenzaak. Ze had punch van grapesap in een bowl, die ze geleend had van een banketbakker uit de buurt en koffie in de filterpot, die de meisjes in de kleed kamer gebruikten en een mand met fruit en bonbons, die Martin vóór zijn vertrek naar Innesbrook had achtergelaten. Hij had dit keer zijn week-end in de stad willen blijven maar er waren twee cardinale redenen waarom Orchis er ten zeerste bij hem op aandrong dat hij ging. Wat die twee redenen betreft, daarin ging ze niet helemaal vrij uit, zelfs niet tegenover zichzelf. Ten eerste verlangde zij dat hij geen gelegenheid zou laten voorbijgaan om in de gunst te komen bij Innesbrook. En ten tweede (dit was de reden, waar mee ze niet zo eerlijk was) had ze niet graag dat hij haar zag binnen het enige maatschappelijk milieu, waarop ze staat kon maken. De meisjes waren, ook voor het mildste oordeel, niet bepaald een omgang om trots op te zijn Toto bracht haar paarden-maniak mee. Hij kletterde toen hij binnenkwam en puilde aan alle kanten uit, zodat direct bij zijn komst een schaterend gejoel los barstte. Dat gekletter en die bobbels waren afkomstig van een troep flessen, die hij op allerlei potsierlijke wijzen onder zijn jas gestoken had. Zelfs had hij er een aan de binnenkant van de rug van zijn vest ge stopt, die Toto er uit moest wurmen door op een stoel te klauteren en er in te duiken. Het was een kolos van een kerel, met een gezicht, dat zelfs het hitje dat de deur opendeed niet onbekend kon zijn, door al de portretten ,die gedurig van hem in de kranten stonden. Gooide hij zijn hoofd in de nek om te lachen, wat bij de geringste aanleiding gebeurde, dan dreunde de kamer en rammelde het servies letter lijk op de theetafel. Vroeg op de avond reeds steeg de algemene hila riteit hoog en werd er zo gedampt, dat Orchis het geraden achtte, ondanks het zoele lenteweer de hoge ramen aan de straat van haar kamer op de eerste verdieping te sluiten en de cretonne gordijnen dicht te trekken. Cyd, groteske, huiveringwekkende grimas, kwam in een van die gargonne-achtige uitrustingen, die zo karakteristiek voor haar waren, de onvermijdelijke ci- garet langs haar geelgevlekte middenvinger latend afhangen en vergezeld van een lelie-achtige jongeling van niet meer dan twintig, die de naam droeg, die gedurende generaties was gedragen door één der upper ten van de Amerikaanse society. Een lelie achtige jongeling, die de hele avond tjingelde op een vreemdsoortig, jankend instrument, dat hij onlangs van een Indische reis had meegebracht en die zijn whiskey door een zilveren rietje opzoog. Een methode die een geheel eigen uitwerking op hem gehad moest hebben, zo scheen hij er van volgezogen te zijn. Langzaam. Een beetje languissant, verliefderig, zo dat zijn lange, witte handen altijd voor je opdoken, wanneer je toevallig langs hem kwam, als bleke, ake lige, een beetje nattige bloemen. (Wordt vervolgd). Een b; moest du Dieleman partij do beurten, De uii P, Leuni R. Dielei Na eer daarmee uitgeloofi Nu de: zeker hie te zwaai prijzensw langeloze het schen dig enth( zich gen< in Axel gelijke k heer Grc vormen te waard Een p nemer F maar ko zich te n hetgeen Zal hebb Naar i met het de kamp

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1954 | | pagina 2