ZWITSARUB
Mannequin
X/ALDA
Enorme vraag naar IVOROL-tandpasta
Emotionele contactavond Ned. bond
van Vee- en Varkenshandelaren
Verkouden kinderen?
Sanapfrln (Mijnhardt)
Dat doet de Goede kwaliteit.
UIT ONZE OMGEVING
AXEL
een Zwitsal preparaat
l Vraag de voordelige introductie-verpakking
FEUILLETON.
door FANNY HURST.
BIJ KEELPIJN
voo^d^^TJ
DE ZAcnri VALDAMILD
GYMNASTIEK-UITVOERING „VOORWAARTS"
Donderdagavond had in „Het Centrum" de jaar
lijkse uitvoering plaats van de Chr. Gymnastiekver
„Voorwaarts" waarvoor een redelijke belangstelling
bestond, zodat benedenzaal en balcon voor meer dan
de helft bezet waren. Vooral de jeugd was sterk
vertegenwoordigt en dat ligt voor de hand.
Onmiddellijk nadat door de heer R. Kruisifix als
wnd.-voorzitter de aanwezigen verwelkomd waren en
deze in gebed was voorgegaan, traden de ongeveer
130 leden van zeer gevarieerde leeftijd (tot kleuters
toe) voor het voetlicht en brachten onder vrolijke
marsmuziek onder de clubvlag geschaard een groet
aan het publiek.
Daarop was het de beurt aan de kleuters en werden
achtereenvolgens ook de jongens-, meisjes- en de
damesklasse voor het forum geroepen om hun staal
tjes van lenigheid en behendigheid tentoon te spreiden.
De oefeningen bestonden uit vrije- en orde-oefe
ningen, springen, brugwerk, knots-oefeningen en ook
grondgymnastiek.
Dank zij de afwisseling die het programma bood
viel het gebodene zeer in de smaak. Velen gaven dan
ook blijk van degelijke training en geoefendheid onder
de kundige leiding van hun leiders(sters). Laat dit een
aansporing zijn voor anderen ter navolging.
„Voorwaarts" mag zich door deze geslaagde avond
weer beroemen op daadwerkelijk medeleven van de
met de gymnastiek sympathiserenden, wier belang
stelling zij bij vernieuwing bleek te verdienen.
FILMVOORSTELLING VAN SHELL-
BESTRIJDINGSMIDDELEN.
Zeer grote belangstelling bestond Donderdagavond
voor de filmvoorstelling op de bovenzaal van hotel
,,'s Lands Welvaren" vanwege Shell-Nederland en
dank zij de bemiddeling der bekende firma de Jongh
uit Goes vertoond en verzorgd.
Het waren uiterst interessante in originele kleuren
geprojecteerde films die op uitvoerige en bevattelijke
manier de algemene onkruidbestrijding en de bestrij
ding van verschillende plantenziekten behandelden.
Begrijpelijk dat vele landbouwers, vlassers, land
bouwscholieren en verder interesse hebbenden op deze
avond met onverdeelde aandacht het gedemonstreerde
volgden en er ongetwijfeld hun voordeel mee zullen
doen.
Genezende warmte door wrijven met:
JAARVERGADERING N.C.L.B.
Volgens traditie hield de afdeling Axel van 'He
N.C.LB. in de grote zaal van de Chr. Kleuterschool
in de Ds. Jan Scharpstraat haar weer zeer druk be
zochte jaarvergadering. De vele leden met hun dames
konden ternauwernood alle een plaats vinden toen de
voorzitter de vergadering met gebed en schriftlezing
opende. Spr. vermeldde een verblijdende stijging van
het ledencijfer, maar de. secretaris de heer C. Over-
dulve vulde dit nader aan in zijn welverzorgd jaar
verslag. Hij memoreerde daarin ook de verschrikkelijke
gevolgen van de Februari-ramp en de geslaagde avond
van de Chr. Besturen Bond. De activiteit en ook de
geslaagde uitstapjes van de afdeling vormden een
onderdeel van dit overzicht dat aller goedkeuring ver
wierf.
Evenzeer was dit het geval met het jaarverslag
van de penningmeester, de heer D. J. Freekenhorst.
Over 1953 was er een nadelig slot van ƒ88,25. Daar
er echter nog een goed slot van vorige jaren was
30)
Opgewonden zat Martin bij zijn vurig betoog boven
de vlammende kaars gebogen.
„Ja, dat is ook zo, Martin, natuurlijk, jongen." Het
stille, meegaande luisteren van Orchis zette Martin's
jonge geestdrift helemaal in vuur en vlam?
„Op de duur wil ik een hele ceel kranten bezitten,
die opbouwen en niet toegevend zijn. Die het kwaad
trotseren en niet er mee schipperen of het helpen cn
in de hand werken. Ik wil mijn lezers opvoeden, in-
plaats van ze vol te stoppen met de prulleboel,
waarom ze jeremiëren. Veel van de journalistiek van
tegenwoordig doet alsof het babies zijn, die je ba
nanen voert. Geef ze hun zin ,of het goed voor ze is
of niet, doet er niet toe. Er is maar één ding, wat er
op aankomt, betaalt het, ja of nee. Laat ik je ver
zekeren, Orchis, dat er in de wereldgeschiedenis geen
gewichtiger instrument voor goed of kwaad bestaat.
Het is het vlammend zwaard der beschaving."
„En je zult zien, Martin, dat jij dat zult hanteren."
„Orchis, als je zo spreekt, heb ik een gevoel alsof
ik bergen zou kunnen verzetten, Ik zeg je, er komt
een dag, dat de journalistiek weten zal dat ik er ben,
zelfs met de handicap de neef te zijn van een groot
man."
„Natuurlijk, Martin. Je hebt zo hoge aspiraties. Je
bent een een soort kruisridder I"
„Och schat
Bij die uitbarsting van Martin was het de eerste
keer dat er tussen die twee een ogenblik van angstige
bevond zich thans nog 274.90 in kas. Aan de door
de watersnood getroffen afdelingen is 200 afge
dragen. Het ledental bedraagt nu 140.
Was na het jaarverslag van de secretaris een
tekenfilm vertoond, thans volgde een prachtfilm over
de kweek van bloembollen en de kleurenrijkdom der
bloembollenstreek. Een komische tekenfilm besloot het
eerste deel van de avond.
In de pauze werden verversingen rondgediend, ter
wijl daarna de heer C. Vingerling een woord van
propagandistische betekenis sprak ter gelegenheid van
het 40-jarig bestaan van de Bond. Spr. wekte aan de
hand van de groei en bloei op tot constante leden
werving en daarna werden door meerdere afgevaar
digden van plaatselijke zuster-organisaties nog goede
wensen uitgesproken in verband met het 40-jarig
jubileum, Overigens werd de avond tot aan het mid
dernachtelijk uur aangevuld met zang en declamatie
en werd het alzo een gezellig samenzijn waarmede
de afd. Axel mag terugzien op een welgeslaagde
avond die met gemeenschappelijke zang en dankgebed
werd beëindigd.
GEMEENTERAADSZITTING.
Op Dinsdag 2 Maart a,s„ des avonds half acht ral
de gemeenteraad van Axel in openbare zitting bijeen
komen. De agenda bevat een tiental punten van
zakelijke strekking.
BEVORDERD.
Onze oud-stadgenoot de heer P. Dregmans, adjunct
directeur Financieel en Administratieve Zaken van
het Ministerie van Oorlog, thans administrateur, is
met ingang van 1 Januari 1953, bij Kon. Besluit van
22 Februari 1954, bevorderd tot Administrateur A in
vaste dienst bij het departement van Ocvlog.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Een geblokte bruin-gele wollen das, Sassing P 52
een bruin kinderwantje, 10 spaarzegels en een glacé
herenhandschoen, Kazerne Rijkspolitie een wollen
kinderwant, Margrietstraat 36 een zakmes, Wilhel-
minastraat 25 een kinderarmband, Stationstraat 42
een kinderwantje, Prins Mauritsstraat 10 een zwarte
glacé dameshandschoen, Buitenweg 14 een groene
autoped, Julianastraat 12; een rood-wit gebreid kin
derwantje, Buthdijk 43 een dames- of kinderarmband
Kanaalkade 56 een sjaal, Crijnssenstraat 8 een za
deldek van motorrijwiel, Oudeweg 11 een paar blau
we dameshandschoenen, Emmastraat 36een munt
biljet, Oudewijk 9-, drie stuken oude lappen, Spui
N 134een capuchon van regenjas, Wilhelmina-
straat 39 een bruin lederen kinderschoen, Prins Hen
drikstraat 71 een kindermuts, Prins Mauritsstraat 12;
een bankbiljet, Zaamslagveer B 41 een kinderzak
doek, Wilhelminastraat 41.
PREDIKBEURTEN.
Zondag 28 Februari 1954.
Ned. Herv. Kerk. 10 uur en 2.30 uur Weleerw,
Heer S. den Blauwen.
Geref. Kerk. 10 uur en 2.30 uur Ds. A. Kuiper.
Geref. Kerk (Pironstraat) 10 uur en 3 uur Ds.
D. J. Couvée.
Geref. Gemeente. 10 uur en 2.30 uur Leesdienst.
Chr. Geref. Kerk. (Fröbelschool Nieuwstraat) 6.30
uur Ds. H. van Leeuwen.
Onder presidium van de heer H. J. Colsen van
Sluiskil vond in café „De Koophandel" op de Kaai-
wal een drukbezochte algemene vergadering van de
bovengenoemde organisaties plaats, die zoals deze
het uitdrukte meer een praatavond was voor de vele
in Oost Zeeuwsch-Vlaanderen in deze bonden ge
organiseerde leden.
Op zijn bekende betoogtrant bracht de heer Colsen
in zijn openingswoord het initiatief hiertoe tot uiting.
Het gaat om de belangen van de aangeslotenen te
bespreken, waartoe de landelijk voorzitter de heer
J. Lok uit Bodegraven en de wnd. secretaris van de
Bond van Veehandelaren, de heer P. Krommenhoek
aanwezig waren, alsmede de heer C. Noorthoek, de
prov. voorzitter van deze bond uit St. Philipsland.
Niet terug naar de liberale economie.
De heer Lok meende dat de huidige toestanden
op het terrein van de vee- en vleeshandel niet tot
maatstaf genomen moeten worden bij de vorming van
een oordeel, doch evenmin doen teruggrijpen naar de
tijd van 1932 en de hooggeroemde „liberale econo
mie" die toentertijd jammerlijk is vastgelopen, Vraagt
men zich af of op de tijd van laagconjunctuur weer
niet vanzelf een andere zou gekomen zijn, dan be
antwoordt hij dit met een volmondig „ja", want dit
was een natuurlijkerwijs volgende evolutie. In deze
kringloop is de vrije economie voorgoed verdrongen.
De natuur laat zich niet beheersen en zo zullen wij
niet meer terugvallen op de vrije economie van 1932,
omdat deze geen welvaart heeft gebracht doch onder
gang en pauperisme. De overheid heeft hier een taak
opgevat, die zij volvoeren moet en zij draagt met
het zwaard ook veelal de straf. Daaruit moet men
niet afleiden dat hij voorstander zou zijn van „amb
tenarij". Spr. haat deze. Onbeperkte economie heeft
bewezen ruïneus te zijn en daarom is hij voorstander
van een soepel geleide economie, die de persoon
zoveel mogelijk vrij laat en eerbiedigt. Zijn wij dan
tevreden met de huidige situatie, vraagt hij en
zijn antwoord luidt
Een andere „planning" is ten enenmale
onmogelijk
Met voldoening constateert hij dat de overheid
op het terrein van vee en vlees als gelijkwaardige
partner de handel is tegemoet getreden. Hiermee re
kenend zullen wij van de ouderen geen wetenschap
pelijke scholing eisen. De omstandigheden hebben
zich dermate gewijzigd dat het noodzakelijk is dat de
jongeren, willen zij hun positie handhaven, daarvoor
zullen moeten vechten. Zorgt er voor, luidt zijn wek
roep tot de jongeren, dat ge kennis en algemene ont
wikkeling verwerft, want he is geen pad over rozen
dat ge tegemoet gaat. Zo is de situatie op het gebied
van de handel. De nieuwe P.B.O. heeft geen ge
makkelijke geboorte gehad en lijdt nog aan „kinder
ziekten" maar een terugkeer tot de klassenstrijd van
voorheen zou de maatschappij in een „Armaggeddon"
herscheppen.
Werknemers en werkgevers (zelfs de vaak zo con
servatieve boerenstand) gaan inzien dat het betere
en bredere standpunt dat onze organisatie's innemen
noodzakelijk is. De bonden zijn de levensvitaminen
van de handel en spr. prijst in dit licht hier tussen de
Zeeuwen hun moed en doorzettingskracht, die na één
rampjaar weer recht kon doen aan het oude „Luctor
et Emergo" en eindigde met het citeren van een deel
van een couplet van het Z.-Vlaamse Volkslied. Die
geestkracht moet ons bezielen en zal ook ons doen
overwinnen.
Hierop ontspon zich een zeer levendige discussie,
waarbij ook de belangen van de vee- en varkens
handel naar voren kwamen en uitvoerig werden be
sproken.
De jongeren lieten een fris geluid horen.
Nadat door de heer Krommenhoek verschillende
organisatorische mededelingen waren gedaan, kwam
ook de inrichting van een noodzakelijk geachte cur
sus voor de verwerving van vakbekwaamheid ter
sprake, zoals er reeds meerdere in de lande zijn. Deze
cursus beoogt een volledige opleiding tot de handel
en het verschaffen van de benodigde algemene ont
wikkeling.
Een cursus te Sluiskil?
De voorzitter meende dat voor vestiging in aan
merking zou dienen t<^ komen een centraal gelegen
punt en heeft het oog op Sluiskil, waar hij reeds
toezegging heeft voor een lokaal en belangeloze mede
werking werd toegezegd van een veearts.
Staande de vergadering gaven zich een tiental jon
geren op voor deze cursus.
Bewogen slot,
Alvorens daarop tot het einde dezer zeer belang
wekkende vergadering te komen had de voorzitter een
mededeling, die hem zwaar viel. Het ligt in zijn be
doeling zich van deze met zeer veel liefde jarenlang
door hem beklede post terug te trekken. Hij voelt zich
oud worden en waar zijn kinderen gehuwd zijn en
hij met zijn vrouw alleen gebleven is, moet er aan de
toestand voor de weinige jaren die hen waarschijnlijk
samen nog resten haar steeds alleen te laten en
bijna nooit samen thuis te zijn een einde komen.
Toen ik deze decoratie ontving van Prins Bernhard
zei spr., zijn revers met de daarop bevestigde orde to
nend, heb ik het diep gevoeld en nu zeg ik het hart
grondig „Mijn vrouw moest die gehad hebben
zij heeft die verdiendniet ik
veelvoudige geneeskracht door veel
voudige samenstelling. Bij kou, koorts,
griep en pijn.. Koker 90 en 50 ct.
Diepbewogen was de heer Colsen op dit moment,
maar ook vele aanwezigen. Algemeen bleek men aan
te voelen hoe zwaar het de vereniging straks zal
vallen deze stoere Breijdelszoon straks te zullen moe
ten missen, want hij was een onvermoeide werker, een
geharnaste strijder voor de aan hem toevertrouwde
belangen.
De prov. voorzitter, de heer C. Noorthoek leverde
als nog ouder hoofdbestuurslid daarvan een sprekend
bewijs door een vurig pleidooi, waarin hij alsnog een
beroep deed op de heer Colsen en de vergadering be
tuigde op hartstochtelijke wijze daarmede haar in
stemming met een ware ovatie, waarbij het „leve
Colsen" niet van de lucht was.
Per saldo kwam het zover dat de in de dienst van
de vee- en varkenshandel vergrijsde praesus eerst
daags zijn schreden andermaal zal richten naar de
Brusselse departementen, teneinde de opheffing van
belemmeringen van de door- en uitvoer naar België
te gaan bepleiten.
Onnodig te zeggen dat voor de vergadering ge
sloten werd de heer Colsen de spreker en de als
gasten aanwezige hoofdbestuursleden nogmaals na
mens allen had bedankt voor hun activiteit of be
langstelling.
De in een geest van de grootst mogelijke een
dracht verlopen vergadering ging daarop over in een
gemoedelijk en genoegelijk samenzijn dat duurde tot
ver in de kleine uurtjes.
verlegen en verrukte stilte viel.
Er was in zakenkringen over Orchis gesproken.
Een importzaak van de Vier-en-dertigste straat-West
had een van haar vrouwelijke chefs naar het Franse
zaaltje van de Titanic gestuurd, ogenschijnlijk om
daar wat rond te neuzen, maar in werkelijkheid met
de geheime opdracht dat Egyptische typetje eens op
te nemen, .waarvan de roep ging dat ze met zo'n
buitengewoon succes kleren wist te lanceren.
Drie dagen later ontving Orchis haast tegelijker
tijd twee aanbiedingen. De eerste, van een import
huis aan de Vier-en-dertigste straat-West, behelsde
een bod van achttien dollars per week als mannequin.
En dezelfde dag bereikte haar een aanbieding, om
dit belangrijke succes te overtroeven van Drecotte
Fils van de Rue de la Paix, Nice, Palm Beach en
Newport, Fifth-Avenue, vermoedelijk de fijnste mode
zaak der beide werelddelen, om zich aan de afdeling
New-York voor het demonstreren van toiletten te
verbinden, tegen een honorarium van twee en twintig
dollar per week.
Toen Orchis tussen de koffie de gelegenheid vond
om Martin hiervan op de hoogte te stellen, sloeg
haar stem door de telefoon over van ademloze op
winding.
Dit betekende in de eerste plaats dat drie-hoog
achter thans geheel opgepropt met Idaleens prulle
boel, tot het verleden behoorde. Twee hele Zondagen
verdeed Orchis aan een van de heerlijkste kar
weitjes, die ze ooit had gekend. Woningzoeken, een
kamer voor zichzelf helemaal alleen, die ze met nie
mand zou moeten delen. Een kamer, die ze nu enigs
zins het cachet kon geven, waarnaar haar verfijnde
zin zo hunkerde.
Toen Orchis op zoek was naar die kamer, die een
groter hartewens vervulde dan enig ander bezit, had
ze, gek genoeg, maar één ding voor ogen Een ding,
dat voor haar de nieuwe wereld van begeerlijkheden
symboliseerde, die zich thans voor haar zou openen.
Orchis wou een kamer met voldoende ruimte op
de vensterbank voor een bloembakZo'n groene
geverfde, waar ze allerlei plantjes in kon poten.
Zonder dat zij zich dat bewust was, lag daarin al
haar onderdrukt verlangen gecomprimeerd naar een
tuin. De lekkere reuk. En groenigheid, die zo maar
groeide.
Ze vond zulk een kamer. In de Zeventiende straat-
Oost. Eertijds een deftige hardstenen straat, die niet
al te makkelijk overgleed in de kamerverhuurbuurt
om de hoek.
Voor twaalf dollar per week, meer dan ze eigen
lijk mocht uitgeven, capituleerde Orchis, na het ene
naar koude aardappels en insectenpoeier riekende
kosthuis voor en het andere na te hebben afgelopen,
naar de ex-ontvangsalon op de eerste verdieping van
een huis in de Zeventiende straat.
Op het eerste gezicht leek er niet zo veel op die
kamer vóór te zijn, behalve dan, na de tocht langs
allerlei kosthuizen, de behoorlijke ruimte, de twee
hoge ramen, die uitkeken voor op de straat, waarvoor
twee ijzeren balcons waren aangebracht, zó klein dat
ze voor geen enkel ander doel geschikt waren dan
juist voor die bloembakken De flauwe bocht van
de smeedijzeren balcons, op gelijke hoogte met de
luifel van het bordes, werkte het houden, van bloem
bakken in de hand.
Wel een kamer, die je kon onderdompelen in de
wanhopige triestheid van een druilerige dag.
Tussen det wee smalle ramen een plechtstatige be
werkte penantspiegel. De schitterende kristallen kroon
van weleer, thans van zijn fonkelende prismas ont
daan, grijnsde als een mager afgeknaagd been. Een
bruinmarmeren schoorsteen als een soort grafmonu
ment met zijn haard als een tunnel daaronder.
Een troosteloos verlaten kamer.
Toch behelsde deze schraal-bruinige salon met zijn
pluche tierlantijnige meubelen en het radjetoe van wat
eens een salonameublement was geweest, gecombi
neerd met enige practische aanvullingen gelijk een
divan en een wastafel, voor Orchis mogelijkheden,
aangezien zij op haar omzwervingen geleerd had dat
de meeste huurkamers nog akeliger en somberder
waren.
Eerst de bloembakken. Dan zou het helpen, als ze
verse bloemen zette in een namaak majolica-vaas uit
de Titanic op de marmeren rand onder de spiegel.
En cretonnes. Orchis had, van de bekleding van
haar toilettafel drie-hoog-achter het geheim geleerd
hoe ze dat genoegelijke goed kon gebruiken. Met
een paar meter bloemetjespatroon kon ze de krul
lerige vormen van het namaak mahonie met ver
sleten pluche wegwerken en de doodse mufheid van
die oude kamer wegtoveren.
Toen Orchis die grijze Zondagmiddag de hospita
haar vijf dollar kamerhuur vooruitbetaalde, had ze
voor het eerst van haar leven een hoekje, dat ze met
recht het hare kon noemen.
Op weg naar huis ging ze nog bij een timmerman
aan wiens bel het opschrift droeg „Bij nacht en
feestdagen open en gaf hem opdracht bloembakken
te maken. Groene, van voren zó uitgebuikt dat ze
in de ijzeren balcons pasten.
(Wordt vervolgd.)
