Mannequin Bij in PUROL UIT ONZE OMGEVING AXEL DOOR EIGEN KRACHT, TOT STAND GEBRACHT. HET TWEEDAAGSE SOLISTENCONCOURS TE TERNEUZEN. BURGERLIJKE STAND. KOEWACHT OVERSLAG RECHTSZAKEN P. Z. Crt. FEUILLETON. door FANNY HURST. (Wordt vervolgd.) Dit Zuid-/ emigre wereld Zij be langrij emigra beschi. zijn all gemets overw goede In groot zocht Iscor rijst ei olie g verder we gc waar schape en fra huizen de fal werke ee voor mers, eetkar aanlee Nu zen sl of we noch Virgii kort a onder] zoals lieden van 7 voor 1 gezori huur vo besch dus g huur in Zu leven; land. Er granti en zij zeer b op de len v alles hebbe delen Wi leen den, eens besta; beker de ui voorv behal se aa se arl en st Ov Men va km zijn g legge schill dat d steld in d< geral eisen ties a W Ruwe Handen Het zal zowat ruim 20 jaar geleden zijn, toen een actief raadslid uit een naburige gemeente, op een paal van het bovengronds electrisch net een bord liet aan brengen waarop bovenstaande „slogan" in overdui delijke letters deze triomfale wetenschap verkondigde. Het liep toen over "de voorziening van een onren dabele groep woningen en de gemeente vond de kos ten te hoog voor de gestelde garantie-eis. Het particu lier initiatief wrochtte echter toen daar datgene waar in de gemeentelijke overheid schromelijk tekort schoot. Aan bovenstaande slagzin dachten wij onwille keurig toen we dezer dagen de buurtschap Magrette passeerden Daar ligt sedert mensenheugenis een vooral bij regenachtig weer dikwijls schier onbegaanbaar weg gedeelte, zo erg dat de bewoners vooral bij avond bijna nooit anders dan met natte voeten, beslijkt en bespat hun woningen konden bereiken. Een paar jaar geleden nog maar was het zo erg dat een lijkstatie in deze buurt bijna niet van het sterfhuis wist weg te komen. Een hemeltergende toe stand alzo Nu maakte enige maanden geleden een raadslid, die zelf in de buitenwijken woont, op deze onhoudbare toestand het uitvoerend College attent met het bege leidend verzoek daarin op enigszins afdoende wijze te voorzien. te antwoord luidde prompt afwijzend. Het was immers een polderweg, daarbij een ledige gemeente kas en duseen non-possumus Nu kwamen de winterse perikelen in de vorm van regen, vorst en dooi ende buurtbewoners sta ken de koppen bij elkaar. De buurtvereniging nam het geval onder de loupe en voor hen gold het „nu of nooit". De bodem van deze kas was n.l. niet zo zicht baar als die van de gemeente Kloekmoedig kwam men tot een besluit en dat kwam daarop neer, dat men in relatie kwam met de N.V. P.Z.E.M. te Driekwart, Hier werden uit de buurtkas de benodigde sintels gekocht, die meer voor dergelijke doeleinden met succes worden gebruikt. Met man en macht hielp de ganse buurt met schop of spade en in de minimum tijd van een paar dagen was de zaak O.K. De meest verwende stadsman, die zijn voeten bijna niet anders dan op asphalt- straten zet, zou nu jaloers zijn op het eindje weg vanaf bakker Ruijtenburg tot bij de magazijnen van de C.B.T.B. De Magrettenaren heben een daad gesteld en eens te meer getoond wat goede buurtschapszin vermag en zij zijn nu fier op het bovenstaand devies Maar onze kas van de buurtvereniging is nu ook net zo leeg als die van de gemeente, zo verzuchtte de volijverige praesus van de buurtvereniging. EERVOLLE BENOEMING. Onze stadgenoot, de heer Stan Kowarski, violist en muziekleraar hier ter plaatse werd ingaande 1 April a.s. benoemd tot le violist bij het Provinciaal Friese Orkest te Leeuwarden en tevens tot leraar aan de Muziekschool aldaar. Alhoewel deze benoeming, die tevens een «onder scheiding inhoudt voor de heer Kowarski, menigeen hier ter plaatse onaangenaam zal verrassen, is zij o.i. toch een gelukwens waard, temeer omdat zij naast betere bestaanskansen ongetwijfeld ook betere mogelijkheden tot ontplooiing van talent biedt. De heer Kowarski woont thans ongeveer acht jaar te Axel en hoewel van origine een rasechte Pool, was hij hier volledig ingeburgerd en vertrouwd met de taal door zijn jarenlang verblijf hier te lande. Talrijk zijn de concerten en andere avonden, die als muzikale evenementen golden waaraan de heer Kowarski als begaafd violist zijn medewerking 'be toonde. Zelfs gaf hij meermalen individueel geheel avond vullende programma's voor de Z.V.U., voor de Kunst kring van de „Vos Reinaerde" te Hulst en elders in en buiten onze provincie. Meermalen ook trad hij bij tal van actie s met een liefdadig doel spontaan op om hetzij individueel, hetzij deel uitmakend van ensemble's zijn aandeel in het welslagen bij te dragen, dat voor hem als kunstenaar uiteraard steeds groot was. Dit alles ligt ons als Axelaars nog vers in het ge heugen. De Niwin-actie's, de avonden ter leniging van de gevolgen van de watersnoodsramp, e ,d., deze allen vondgn de heer Kowarski steeds paraat tot het bijdragen van zijn aandeel in het welslagen. De Terneuzense Muziekschool, aan welke hij als leraar voor viool en snaarinstrumenten verbonden was, verliest in hem één harer meest talentvolle leer krachten. Ziet Axel alzo het echtpaar Kowarski met lede ogen uit haar midden vertrekken, wij vernamen dat er gewerkt wordt aan de vervulling van de in dit op zicht ter plaatse ontstane leraars-vacature, waaraan wel behoefte is. NATIONALE RESERVE. In het R.K. Gezellenhuis alhier is vorige week het examen gehouden voqr geoefend soldaat der Nationale Reserve. Het examen werd afgenomen door Kapt. Kloosterman en Luit. Minnaar uit Goes. Voor de oefenklasse zijn op punten geslaagd de vrijwilliger^ - M. Broekhoven, J. de B'ruijne, M. Boeije, C, den Deurwaarder, F. Dieleman, J. van Doeselaar, L. van Espen, J. Hamelink, C. L. M. Kerckhaert, J. C. Kolijn, A. J. de Koster, G. van Meurs en C. K. Verschelling. Het examen omvatte de verschillende dienstvoor schriften, theorie en praktijk der wapenen. 0,3. L.E.- geweer, sten, mortier, lichte mitrailleur, piat, lichte hangranaten, anti-tankwapenen, enz. ben,evens de velddienst, camouflage, terreinkennis, enz. DE AUTOMATISERING VAN HET TELEFOONNET. Kiesmogelijkheid met het district 's-Hertogenbosch. Naar de Directie van het telefoondistrict Breda ons mededeelt zullen met ingang van Donderdagmorgen 25 Februari vanaf 8 uur telefonische gesprekken met de aangeslotenen van de geautomatiseerde netten van het district 's-Hertogenbosch langs automatische weg tot stand kunen worden- gebracht. Vanaf genoemde datum zullen de telefoonabonné's van de hierna genoemde plaatsen in Zeeuwsch- Vlaanderen deze kiesmogelijkheid hebben Axel, Hoek, Philippine, Sas van Gent, Sluiskil, Terneuzen, Zaamslag en Zuiddorpe. Niet minder dan 58 solisten nemen deel aan het op Vrijdag en Zlterdag a.s. in Terneuzen te houden tweedaagse solistenconcours. Dit concours zal plaats hebben in een aan alle eisen van klank en acoustiek beantwoordend spiksplinternieuw concertgebouw, ge legen aan de Kerkhoflaan. De solisten zijn verdeeld over de vplgende af delingen 8 in de 3e afdeling 16 in de 2e afdeling 17 in de le afdeling,; 5 in de afdeling uitmuntend; 5 in de ere-afdeling en 6 in de vaandelafdeling. Eén solist in de superklasse neemt deel buiten mededinging. Variatie is er te over en ook schakering van in strumenten en klank. Hoor maar 14 clarinetten, 8 bugels, 8 tuba's, 6 trombone's, 6 trompetten, 4 bari tons, 3 alto's, 2 sopr. sax, 1 alt-sax, 1 sax-tenor, 1 hobo, 1 cor, 1 fluit, 2 pistons, 2 si b bassen, 1 es bas en 1 kleine trom. Volop genot en variatie dus voor de liefhebbers Daar bovendien nog een tweetal duetten en zelfs een kwartet (uit Biervliet) deelnemen, zijn er in totaal ruim 60 solisten. Alzo een wat men noemt „muzikaal evenement." Gehuwd. Jan Vereecken. 28 j. en Erna Buijsse, 26 j. Geboren. Emma, d. van H. de Waele-de Gronckel. Benny, z. van G. Verhoeven-Rombaut. Ingrid, d. van J. de Schepper-Buijs. Theodorus, z. van ThKnops- van de Venne. Alberic, z. van M. van Waes-van Driessche. Roger, z. van A. v. d. Sijpt-Braem. Maria, d. van B. Plasschaert-Mangnus., Paul, z. van P. de Gronckel-van Damme. Overleden. Josephus Morcus, 39 j„ echtg. van Maria Smits. Theophilus Vermeire, 72 j„ echtg. van J. Verschraegen. Aloysius de Letter, 71 j„ echtg. van Maria van Dorselaer. Ingrid de Schepper, 25 d d. van J. de Schepper-Buijs. Coralia Herman, 74 j„ echtg. van Seraphina Aerts. Geboren. Pieter Cornelis, z. van J. Hamelinck-van Hermon. Cornelia Ludovica, d. van C. Drijdijk-Ver- mue. Ria, d. van R« van Hoecke-deConinck. DRIE MAANDEN GEVANGENISSTRAF GE- EIST TEGEN BURGEMEESTER. Vrijdag heeft zich voor de Arrondissementsrecht bank te Middelburg te verantwoorden gehad de heer B. A. Th. M. T„ burgemeester der gemeente Hulst. Hem was ten laste gelegd, dat hij bij het invullen van zijn belastingbiljetten niet aangegeven zou hebben, dat hij in 1946 ƒ2400, in 1948 3600 en in 1950 3600 verdiend zou hebben met het in orde maken van de administratie en het bijhouden van de cor respondentie voor de Hulster zakenman Mannaert. Uit het verhoor bleek, dat de burgemeester na de bevrijding in contact was getreden met dé heer Man naert en voor deze werkzaamheden had verricht. Dé president, mr. van Empel, verklaarde, dat na de bevrijding er contact was ontstaan tussen Man- haert en verdachte, waarbij bovengenoemde overeen komst werd gemaakt. Verdachte betoogde daartegen over, dat hem en Mannaert een deelgenootschap in de zaak voor ogen had gezweefd en dat hij de ge noemde bedragen beschouwd had als voorschot op een aandeel in de winst. Het zou van de aanvang af in zijn bedoeling hebben gelegen deze bedragen later te verrekenen met Mannaert en dan ook met de be lastingen 1 Van Mei 1946 tot 1949 ging het om een maandelijks bedrag van 300. De bedragen werden door de boekhouder van de heer Mannaert geboekt als privé-salaris of safaris zonder verdere aanduiding en terwijl nu de heer Man naert beweert, dat dit geschiedde op wens van de ver dachte, die geen belasting wenste te betalen over deze gelden, verklaarde verdachte, dat dit geschiedde op wens van Mannaert, die de bedragen niet op wenste te geven, in verband met zwarte lonen. Verdachte verklaarde dat belastingontduiking niet de bedoeling was, doch dat hij later alles wilde ver rekenen. De president merkte daartegenover op, dat verdachte reeds in 1946 gelden verzweeg en nog steeds niet verrekend heeft. Ten slotte herhaalde verdachte, dat hij de voor schotten me Mannaert had moeten verrekenen, als die verliezen zou hebben geleden. De Officier van Justiatie, mr, J. L. Andreae, achtte dit een zeer pijnlijke zaak. Als de hoogste gezagdrager van een belangrijke gemeente zich aan verzwijging van inkomsten schuldig maakt, kan dit niet anders dan consequenties hebben. Niettemin had spr. gemeend tot vervolging te moeten overgaan, omdat de wet het als een misdrijf aanmerkt. De Officier meende, dat verdachte opzettelijk op drie tijdstippen gelden ver zwegen heeft en merkte op, dat verdachte voor deze handelwijze verschillende beweegredenen heeft aan gevoerd. Dat Mannaert de gelden buiten de belastingen had willen houden, omdat hij anders zwarte lonen niet zou kunnen wegwerken, zoals verdachte verklaard heeft, achtte de officier onbegrijpelijk. Dat verdachte van plan was de zaak later te verrekenen, accep teerde spr evenmin, vooral niet bij een figuur als verdachte, die heeft gehandeld om er voordeel van te hebben en over vier jaar 3200 te weinig belasting heeft betaald. Spr. gaf toe, dat geen mens graag belasting be taalt en liefst zo weinig mogelijk. Alle oirbare midde len tot belastingverlaging zijn toegestaan. Wie andere toepast knoeit en doet hetzelfde als een Hërkloze, die steunfraude pleegt. Verdachte wist zelf zeer goed wat hij deed, hij tippelt niet ergens in. Dat blijkt uit het proces verbaal, dat meer dingen vermeldt, die niet of nauwelijks door de beugel kun nen en die aantonen, dat verdachte misbruik maakte van zijn positie. Verdachte is geen slachtoffer, maar heeft welbewust uit eigen belang jaren oneerlijk ge daan. Spr. eiste ten slotte tegen verdachte een on voorwaardelijke gevangenisstraf van drie maanden. De verdediger, mr. G. Tichelman, achtte het re quisitoir onverdiend scherp en noemde de pointe van deze zaak de vraag, of er van opzet sprake kan zijn. Deze vraag gaat weer terug naar de vraag, welk rechtskarakter de betalingen aan verdachte hadden. Spr, meende dat de fiscale recherche de zaak wel merkwaardig behandeld heeft en wel zo, dat Man naert gesauveerd zou worden van een naheffing loon belasting, die niet mis zou zijn geweest. Mannaert heeft dan ook wel degelijk belang bij de uitleg, die hij aan de zaak geeft. Spr. wees er op, dat als verdachte tijdig een be lastingconsulent in de arm had genomen, de gehele aangelegenheid geruisloos zou zijn afgewerkt. Ver dachte hield echter niet de minste rekening met de mogelijkheid van een strafzaak. Hij was al blij, dat geen verdubbelde naheffing plaats vond en dat hij dus niet economisch benadeeld werd. Dat verdachte uiteenlopende verklaringen voor ziin handelingen gaf, achtte spr. niet zo vreemd. Voorts betoogde verdediger, dat verdachte wel degelijk een waardevolle kracht in de zaak van Mannaert is ge weest. Onaannemelijk is dus allerminst, dat Mannaert een vennootschap voorstelde en voorschotten gaf. Waarom echter moet dan thans de voor verdachte ongunstigste figuur worden gekozen Tekenend voor de verhouding tussen verdachte en Mannaert noemde spr. ook, dat laatstgenoemde een grote vordering had op verdachte voor verrichte werkzaamheden, doch die niet met de maandelijkse 300 verrekende. De zaak lag zelfs zo, dat verdachte de statuten voor de toe komstige vennootschap ontwierp. Bijzonder veel waarde hechtte mr. Tichelman aar, het feit, dat de inspecteur geen verdubbelde heffing toepaste, waartoe hij bij opzet verplicht zou zijn ge weest. Ook hier werd dus geen opzet verondersteld. Spr. wees op de verschrikkelijke dingen, die ver dachte bedreigen bij veroordeling tot gevangenisstraf, terwijl hij toch een kundig magistraat is en laatstelijk onder eerbewijzen werd bedolven. Ook een boete kan noodlottige gevolgen hebben, als zij hoog is. Spr. vroeg daarom vrijspraak bij gebreke van op zet, subs, geen gevangenisstraf, maar eeen niet zware geldboete. Nadat de Officier nog mededeling had gedaan van een schrijven van de inspecteur der belastingen, waar uit bleek, dat slechts door een vergissing van diens ondergeschikten geen dubbele heffing was toegepast, bepaalde de president de uitspraak op 5 Maart. 29) Soms, onder het luisteren, schaamde zij zich dat zo veel, dat voor hem klaarblijkelijk gemeenplaats was, voor haar een openbaring behelsde. Toch liet ze het niet merken dat hij haar iets nieus vertelde, omdat het haar zo'n armoedig gevoel gaf dat zij het ook niet altijd had geweten. Er waren van die uitdrukkingen, die hij zo non chalant te pas bracht, dat hij er zich nauwelijks van bewust was, maar die Orchis op ontdekkingsreis uit zonden naar de Encyclopaedic in de boekenafdeling van de Titanic of naar de Openbare Leeszaal, wan neer ze 's avonds niet met hem at. Shasta. Klein-plasma. Minderwaardigheidscomplex. Caviaar. Leer van Darwin. .SummierSinn Fein. Wet der Gravitatie. Thomas Hardy. Stravinsky. De ana tomie der melancholie. Hedda Gabler. Lenin.AnatoIe France. Manchester Guardian. Arabische Woestijn. Pedicure. Louvre. Robert Browning. Elisabeth Brow ning, Robert Frost. Psychologie. Ethische cultuur. Het vrije vers. Renaissance. Kruisridders. Cloisonne. Ionisch. Epictetus. Daniël Boone. Helena van Troje. Protoplasma. Santé. Ondergang en val van het Ro meinse Rijk. Verlicht despotisme. Den Haag. De Hei lige Stoel. Vesta TillyLaocoön. Electronen. Beowulf. Chaise longue. Confucius. Anthropologic. Havelock Ellis. Lapis Lazuli. Martinique. Tagore. Bacardi. Pa- derewski, Seine. Monografie. Scotti. Geen wonder dat ze goed kon luisteren. Martin was zelfs in zijn meest alledaagse buien een intellectueel panorama. „Verdomd, al is het ook duizend keer een waar heid als een koe, toch zal ik het telkens herhalen jij bent een wonder, Orchis, zoals jij de dingen be grijpt,' „Waarom niet, Martin Zoals jij vurig naar dingen kunt verlangen, zó heb ik net zo goed dingen, waar ik zo geweldig naar verlang." „Ja, alleen geef ik je niet veel kans er lang bij stil te staan. Toch, Orchis, zou ik ze wel es graag allemaal willen horen, je hebt zo'n bijzonder leven achter de rug, zoiets als een boek." En dan, echt als een man is, galoppeerde hij weer weg naar de wolken toe, die zich samenpakten aan zijn jonge horizon. „Toch zit er wel iets in, Orchis, als je er een oom met zo'n houten hoofd op na houdt, dat hij me geen enkele kans geeft aan een van zijn kranten. Het doet een kerel goed, dat hij moet vechten voor zijn zaak." „Natuurlijk Martin, dat heb ik zo lang geprobeerd je te vertellen. Dat zal de reden zijn, waarom hij je eerst wat laat sappelen." „O, hij zou me al best een baantje gegeven hebben, vermoed ik, als ik netjes bij hem was gekomen en hem daar asjeblieft om gevraagd had Ik zal je es wat zeggen, Orchis. Een selfmade man met dertig millioen, die negentien kranten bezit, met onbegrensde politieke macht en de autoriteit om zichzelf te kunnen omringen met een heel leger van ja-broers, gedurende de twee-en-vijftig weken van het jaar, kan niet anders dan geestelijk miope worden. Een man die bijna het hoogtepunt heeft bereikt van zijn succes, heeft heus een bril nodig. De een of andere dag, zul je zien, word ik zijn fok." „Ja, ja, vast." De hoofden van twee kleine wijs geren knikten boven de kandelaars op tafel tussen hen „Nogal glad, dat een man niet zo maar een Croesus en een soort Julius Caesar wordt, zonder onderhand enigszins hardhoofdig te worden van bedilzucht." Croesus. Julius Caesar. Orchis zat geestelijke noti ties te maken. „Mijn vader zei altijd van hem, tot op de dag van zijn dood jouw oom Max heeft maar één maat om de mensen mee te meten. En dat is zijn eigen maat en daabij gaan er honderd-en-één in de meter." „Martin, geen wonder dat jij verstandig bent, als je een vader hebt gehad, die zoiets kon zeggen „En toch had mijn vader net zoveel van mijn oom als een huileerige poëet van een professor. Hij was te verfijnd dan dat mijn oom hem kon begrijpen.," „Net jij, Martin." „God, nee. Ik ben een rhinoceros van binnen en van buiten. Ik zal waarachtig niet vertrapt worden. Smijt me de ene deur uit, dan kom ik de andere weer binnen. Ik moet dat baantje hebben van uit gever van eeen van de Innesbrook-bladen. Verdomd, dat moet, En ik heb daar mijn reden voor ook. Daar heb ik iets privé mee voor. Kun je het raden, Orchis „Martin, hoe zou ik Dan fladderde Martin weer op en vloog weg van het onderwerp alsof hij bang was dat het hem zou vervolgen. „Zijn koppigheid jaagt me vooral op stang. De koppigheid van die oude man, die zegt dat ik eerst het recht moet veroveren om aan een van de Innesbrook-bladen te komen. God, ik heb genoeg in teressante artikelen geschreven, die de aandacht ge trokken heben, zodat uitgevers wat happig zijn op mijn medewerking. Al die klets. Er zijn er bij bosjes door het hele land, die aan zijn bladen werken, die net zo min als ik dat recht verdiend hebben." „Dat hindert niet, Martin vergeet es niet dat je oom elke Zondag jouw artikelen in de Express leest." „Nou zeg, als dat waar is weet hij zi'ch ook aardig koest te houden en waarachtig, het komt niet in me op om zelf zijn aandacht daarop, te vestigen. Ik weet wel dat mijn tante en de meisjes hem daarop attent maken, maar daar heb ik nogal wat aan Zal ik jou es wat zeggen Ik lijk wel gek dat ik mijn week-ends daar naar toe ga. Ik kon beter gezellig met jou in de stad blijven, Orchis." „Maar Martin, het komt er toch echt op aan dat jij die connectie warm houdt 1" „Och, wat heeft het voor zin bij Innesbrook aan de Hudson te logeren als ik toch nooit de gelegenheid krijg als man tegen man met oom Max te praten? Verzonken tuinen, Italiaans rococo, buitentje spelen. Het is me nog de één dollar veertien niet waard voor de trein. Ik ben het beu, hoor, mooi weer ,f spelen als ik de oude heer eens vijf minuten in de gymnastiekzaal voor een gesprek te pakken krijg 1" „Maar Martin, een man die bereikt heeft, wat hij heeft bereikt ik denk dat je er wat van Ieren kunt door met hem om te gaan. Per slot van eke- ning is hij toch niet voor niets Max Innesbrook." „Net wat je zegt. Verdomd, ik zou zo precies weten wat ik wil. En hij heeft net bereikt, wat ik zou willen. Maar niet op de manier, waarop ik het zou wensen. Hij beoogt met zijn succes enkel rijkdom en macht. In het vuur van de strijd heeft hij alle kijk verloren op het ideaal daarachter)" „Och Martin, dat moet jou nooit gebeuren „Journalistiek is voor hem slechts een schitterend middel voor een schitterend doel. Namelijk veel geld. Macht. Positie. Maar ik zou in de journalistiek willen slagen omdat ik inzie hoe een geweldige invloed ten goede op de beschaving men er mee kan uitoefenen. Ik geloof absoluut niet dat het de beschaving is, die zijn journalistiek creëert. Integendeel, ik meen dat het de journalistiek is, die heel wat doen kan voor het gehalte der beschaving, die zij te vertolken heeft." het 00 zonder

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1954 | | pagina 2