AXELSE COURANT
VAlaorom
zijn kolen duur 1
FALCON
Visser koole_Nv
mm
Die kunt U niet missen
NOORDSTR. AXEL
WOENSDAG 28 OCTOBER 1953
68e Jaargang No. 8
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
VERSCHIJNT IEDERE WOENSDAG EN ZATERDAG
Drukker - Uitgeef sterFIRMA J. C. VINK
Red. en Adm.: Axel, Markt 12, Tel. 0 1155-646
HoofdredactieJ. C. VINK
ONREGELMATIG, maar steeds VOL AANTREKKELIJKE AANBIEDINGEN verschijnt gratis en huis aan huis in de gemeenten
AXEL, ZUIDDORPE, KOEWACHT OVERSLAG, SINT JANSTEEN, ZAAMSLAG, SLUISKIL, WESTDORPE EN SAS VAN
GENT dit SPECIALE
Het stookseizoen is weer begonnen. De
kolentreinen rijden af en aan van en naar
Zuid-Limburg. Daar worden dag en nacht
boven en onder de grond alle krachten ge
geven om ons niet in de kou te laten zitten.
Daar neemt van jaar tot jaar het aantal be
kwame mijnwerkers toe.
Zij gaven hun gehele jeugd om een vak
man te worden en meermalen hun leven voor
het werk, waaraan zij hun hart verpand
hebben. Is het nu zo'n wonder, dat een mud
goede kolen ongeveer „een tientje Jnoet
kosten
HET DELVEN IS GEEN EENVOUDIG WERK f
MIJNWERKERSOPLEIDING DUURT JAREN....
Dit iaar zal er qeen sprake meer zijn van een kolentekort voor huisbrand. En
al betalen we mopperend de hoge kolenrekening, toch moet het ons voldoening
schenken, dat we gedurende de wintermaanden met meer in de kou behoeven
te zitten.
Dit danken we aan twee omstandigheden. In de eerste plaats schept onze
verbeterde deviezenpositie de mogelijkheid, om kolen in hct daU'[f "^"dV beschik-
die onze mijnen niet zelf voortbrengen. Ook kunnen we, dank zij de beschik
bare buitenlandse betaalmiddelen, ons kolentekort in den vreemde aanvullen.
Allen die produceren voor export en op
buitenlandse markten opereren, dragen er
hun steentje toe bij, om de kachels warm te
kunnen stoken. Maar het zijn vooral de mijn
werkers, die zich na de oorlog bijzonder in
gespannen hebben, om onze kolenproductie
te vergroten. Terstond na de bevrijding was
deze productie laag, hetgeen vooral te wijten
was aan het gebrek aan geschoolde arbeids
krachten in de mijnen.
Onmiddellijk na het vertrek van de Duit
sers toog de directie van de Staatsmijnen
aan het werk om de scholing van arbeiders
opnieuw te doen aanvangen. Ook voorheen
had er wel een opleiding bestaan, maar men
had deze nooit geheel bevredigend gevon
den. De adspirant-mijnwerkers werden toen
aanvankelijk te werk gesteld bij het boven
gronds mijnbedrijf. Zij werkten op het hout
terrein of aan de leesband, waar de stenen
uit de kolen werden gezocht. Daarnaast ont
vingen de leerlingen vier uur per dag prac-
tisch of theoretisch onderwijs. De lessen om
vatten mijnbouwkunde, rekenen, Nederland
se taal, inrichting der mijnen etc.
Hadden de leerlingen de leeftijd van 18
jaar bereikt, dan werden ze geacht voldoen
de vertrouwd te zijn geraakt met het mijn
bedrijf om ondergronds te gaan werken. Dit
systeem werd tot de jongste oorlog: Volge
houden.
Roofbouw.
Tijdens de bezetting werd er geen of on-
voldoende aandacht besteed aan de oplei-
ding van mijnwerkers. Voorzover er iets van
kwam, werd ze meestal door de Duitsers
verhinderd of tegengewerkt. Er kwam be
hoefte aan ondergronds personeel en dus
werd er reeds aandrang uitgeoefend, om in
de mijnschachten af te dalen, wanneer de
jongens nog maar 16 jaar waren.
Deze „roofbouw op de jonge krachten
heeft zich tijdens en onmiddellijk na de oor
log gewroken. De leiding van de mijnen had
dit wel voorzien en ontw'ierp reeds tijdens
de oorlog plannen tot oprichting van een
ondergrondse vakschool (O.V.S.), die reeds
in Januari 1945 bij de Staatsmijnen Hendrik
werd geopend. Hiervoor werden jongens
aangetrokken, die juist het L.O. hebben vo -
tooid. Men besloot veel aandacht te besteden
aan de karaktervorming van de jonge mijn-
generatie.
Elke mijn kreeg spoedig daarop zijn school
en wanneer zich jongens kwamen aanmel
den werden ze bij een „voortroep geplaatst.
Men nam het vormingssysteem van de pad
vinders eigenlijk over. Aan het hoofd van
24 jongens staat een baas, die een volledige
opleiding als houwer achter de rug heeft en
bovendien nog als jeugdleider is gevormd.
Theorie en praktijk.
De troep is de kern van het onderwijs. De
jongens moeten elkaar leren kennen en de
voordelen van de teamgeest proeven. In het
mijnwerk is die onderlinge steun zeer be
langrijk.
Het eerste leerjaar wordt gevuld met het
leren van bedrijfsorganisatie, mijnbouwkun
de, natuurlijke historie, gezondheidsleer, re
kenen en aardrijkskunde. Vanzelfsprekend
wprdt er ook een cursus E.H.B.O. gegeven.
Godsdienstonderwijs wordt evenmin verge
ten. Dit omvat zo ongeveer het theoretische
gedeelte.
De praktijk is niet minder belangrijk. Meer
dan een uur per dag wordt besteed aan
lichamelijke training. Verder werkt men ver
schillende uren in een jeugdwerkplaats of in
een schooltuintje. Steeds is men er op uit
om de jongens in jdlcjegvexband aan het
werk te zetten. Men laat een model boor
toren bouwen of een flinke houten brug.
Zelfs in een speciale kampweek tracht men
de vindingrijkheid en het solidariteitsbesef
van de jongens te versterken.
Nadat de leerlingen hun eerste-jaarsbrevet
hebben gekregen, worden ze ondèr leiding
gesteld van een instructeur. Nu komen ze
ook aan het werk in het bovengronds bedrijf
b.v. bij het hout lossen of als hulp in een der
werkplaatsen. Ook de lichamelijke training
en de theorie worden goed onderhouden.
Naar een leermijn.
In het laatste deel van het tweede leerjaar
komen de leerlingen voor het eerst in aan
raking met het eigenlijke mijnwerk. Men
maakt daarbij gebruik van een z.g. leermijn.
Dit is een imitatiemijn, die door de jongens
zelf wordt gebouwd in een steenberg. Hjer
leren zij alle werkzaamheden, die ze later
zullen moeten uitvoeren.
Men vindt in die leermijn transportbanden
een kipstoel, de verschillende soorten be
timmering enz. Bijzonder streng wordt gelet
op de toepassing van de veiligheidsvoor
schriften.
Het laatste onderwijsjaar wordt besteed
aan de kennismaking met de echte mijn.
Aanvankelijk gaat men één dag per week
onder de grond. Naarmate de tijd verstrijkt,
wordt het aantal dagen opgevoerd. Een op
zichter heeft het toezicht en eenmaal per
week roept deze de jongens bij elkaar, om
de gerezen moeilijkheden en vragen te be
spreken.
Wanneer de onderwijs-periode is verstre
ken, zijn de jongens minstens 18 jaar. Dan
pas zijn zij mijnwerker, maar volleerd kan
men hen stellig nog niet noemen. Als „sle
per" gaan ze voortaan de mijn in. Wanneer
ze zich verder bekwamen, worden ze op de
duur houwer en de besten onder hen kun
nen het wel tot bedrijfsleider brengen.
De dure kolen.
Het beroep van mijnwerker is veelzijdig en
eist een langdurige lichamelijke en geeste
lijke training!. Hij moet van alle markten
thuis zijn wanneer hij ondergronds plotse
ling voor een moeilijke situatie wordt ge
plaatst.
Zijn werk wordt goed betaald, doch bij
zijn werk moet hij zich ten volle geven. Er
verstrijken minstens tien jaren, voordat hij
zich volkomen bekwaam kan noemen. Er is
heel wat voor nodig, voordat wij de anthra-
ciet 5n de haard kunnen werpen.
Enorme sortering
Canadians in Jon
gens- en Herenmaten,
origineel Engels ge
weven weatherproof-
stoffen, geheel ge
voerd, lastex in de
zenlT' 25,95
Onze specialiteit:
Zware Ulsters, moderne ruime win
terjassen met een onberispelijke
coupe en £5 O
afwerking vO>
3/4 Herenjekkers in dezelfde
kwaliteit ET Q
vlotte garantie REGENJASSEN
in Wol, Gabardine en Poplin
reeds vanaf 49,75
ook in moderne tinten.
TELEF.
663
Frankering bij abonnement, Axel
ABONNEMENTSPRIJS: Losse nummers 6 cent
Kwartaal-abonnement
Axel binnen de kom i 1,55 Andere plaatsen 11,75
Buitenland f 2,00
ADVERTENTIEPRIJS: 8 cent per m.m.
Bi) contracten belangrijke reductie.
Ingezonden Mededelingen 20 cent per m.m.
Kleine advertenttèn (maximum 6 regels) 1-5 regels
70 cent iedere regel meer 12 cent extra.
ECLAME-BLAD
JJj," 68.—.74.—
78.—, 98.—
