Het Muziekconcours
HET WAPEN
van Breeck
Pluvius was spelbreker
UIT ONZE OMGEVING.
A X E L
feuilleton.
tanden Wit j adem Fris
n
DE PLATTELANDSVROUW EN DE
HUIDVERZORGING.
Dinsdag vergaderde de afdeling Axel vau de
Bond van Plattelandsvrouwen in „Het Centrum
Als speciaal agendapunt viel te vermelden een
causerie over huidverzorging die in samenwer
king met de heer J. v. d. Hout alhier was voor
bereid.
De deskundige spreekster, mevr. van Laere uit
Utrecht begon met te vertellen dat er vele en
zeer uteeiulopende huidsoorten zijp, z.g. „vette
en „droge", terwijl ook de wisseling der seizoe
nen een grote invloed op de huid heeft. erreweg
de meeste vrouwen menen, dat de enige zorg die
de huid vereist is. zich 's morgens zowel als
's avonds met zeep wassen. Niets is minder waar
en nodig. Spr. schetste uitvoerig de betekenis
van de huid die als bekledend weefsel ons gehele
lichaam beschermt en daarom zo goed mogelijk
dient verzorgd te worden. Achtereenvolgens wer
den behandeld de verzorging en behandeling der
verschillende huidsoorten. Verschillende crème's en
allerlei andere schoonheidsmiddelen werden be
sproken, bekeken en aanbevolen.
Nader viel van deze vergadering nog te ver
melden dat thans ook vaststaat gezien de grote
jiiervoor bestaande belangstelling dat een twee
tal avondcursussen zullen worden gegeven voor
de fijne keuken, onder leiding van de directrice
der Landbouwhuishoudschool alhier, mej. Zweedijk.
Ten slotte zijp thans van hieruit de laatste pak
jes verzonden aan slachtoffers van de ramp te
RillaPd-Bath.
PREDIKBEURTEN.
Zondag 1? Mei 1953.
Ned. Herv. Kerk: 10 uur Vicaris Wisse, 2.8Q
uur Ds. P. J. Penning8.
Ds. D. J. Couvée (H. Avondmaal), 3 uur Ds. A.
Thielen, van Maasland (H. Avondmaal en Dank
zegging).
Geref. Kerkj 10.30 en 3 uur Ds. A. Kuiper.
Geref. Gemeente. 10 uur en 2.30 uur Leesdienst.
GESLIPT.
Een van de talrijke Belgische automob'listen die
op Hemelvaartsdag onze streek bezochten, heeft
weer als slachtoffer gefungeerd op de gevreesde
blauwe steentjes. Toen hij met zijn nog nieuwe
Ford-Zephyr o pde provinciale weg reed ongeveer
teyr hoogte van Stoppeldijk-veer kwam dé wagen
plotseling te slippen, met als gevolg dat hij, over
de kop ging en met de wielen naar boven (in
de wegberm kwam te liggen. De drie inzittenden
kwamen dit avontuur met de schrik te boven,
doch de auto werd deerlijk gehavend.
Wij kunnen ons slechts blijven afvragen wan
neer nu eindelijk eens afdoende maatregelen worde"
getroffen tegen deze beruchte bestrating die voor
elke vreemde automobilist levensgevaarlijk is.
Juist nu men besloten heeft om door bespuiting
met asfalt het gevaar te verminderen laat men
dit weggedeelte dat wel het gevaarlijkste van
alle is, mede door zijp ronde ligging nog weer
onveranderd liggen, zonder dat aan de glibberige
steentjes of aan de glooiende zijkanten iets is
gedaan.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Een kinderportemonnaie, Buitenweg 14 een
lipssleutel, Oudewijk 55 een gouden ringetje,
Doorndijk A 2 een grijze kinderwant, Koe
straat 20 s een zakdoek en enig geld, Buthdijk
iO 69 een bedrag aan geld, Haak, Sassing
door T. LODEWIJKS.
26)
Ze keek hem verbaasd en een beetje geschrok
ken aan. Haar gezicht vertrok. Dan trachtte ze
zich een vrolijke air te geven en zei met een ge
maakt lachje „Wel nee jongen, wat zou er zijp
Je haalt je muizenissen in je hoofd 1"
„Nee", kaatste hij terug, „j ijhebt muizenissen
in je hoofdik hoop ten minste dat het mui
zenissen zijn. En je moet het mij vertellen, Ma
rian. Ik maak me ongerust over je. Ik maak
me ongerust over ons tweeën
Ze legde haar hand op de zijne en keek hem
aan. Als je tenminste bedoelt of ik me zorg over
jou
„Of niet meer van me houdt" vulde hij aan.
„Dan zou ik het je zeggen, Harm. Geloof me.
Jij bent de enige die ik heb, die ik vertrouw
„Behalve je vader.".
Onbewust had hij daarmee precies in de roos
geschoten. Hij zag haar ineenkrimpen, alle vro
lijkheid week van haar gezicht. Het was haar aan
te zien dat ze een inwendige strijd streed en de
jongen tegenover haar had tact genoeg om te
zwijgen en te wachten. Eindelijk overwon Marian
zichzelf.
„Harm" zei ze bijpa fluisterend, „het is
allemaal om vader. Het gaat niet goed met hem.
Hij gaat er onder dóóru t
„Wat bedoel je.... financieel?"
Donderdag was voor muzieklievend Zeeuwsch-
Vlaanderen weer de grote jaarlijkse „bondsdag"
aangebroken waarop weer de kamp om de hoogste
eer in edele wedijver zou worden gestreden.
In vorige nummers meldden wij, reeds dat Zaam-
slag zijp beste beentje zou voorzetten om de
zusterverenigingen uit Oost en West en uit het
„Watervlietse" een waardige ontvangst te bieden.
En de drang om gehoor te geven aan de vriende
lijke invitatie was zo groot dat tegen half twaalf
de ganse raadszaal gevuld was met leden van het
gemeente- en bondsbestuur, het ere-comité en vele
bestuurders en directeuren van alle deelnemende
verenigingen. Het werd zodoende een staande
receptie, toen burgemeester Trimpe het woord
nam.
Spr. zeide dat het voor het gemeentebestuur van
Zaamslag een eer en een genoegen was de bonds-
bestuurders, bestuursleden en directeuren der ver
enigingen in het gemeentehuis te mogen ont
vangen, inzonderheid wat betreft de Belgische
gasten uit Watervliet.
Uitvoerig schetste burgemeester Trimpe dat het
leven zonder muziek ondenkbaar is, waarbij vele
sfacetten van het muzikale leven de revue pas
seerden. Welhaast iedereen kan hierin blijdschap
en bevrediging vinden. De muziek is al heel oud
maar toch blijft zij nog steeds jong, want de kunst
is levend en st.aat nimmer stil. Met een dronk
gewijd aan de „Volharding" besloot burgemeester
Trimpe zijn welkomstwoord.
Hierop sprak de heer II. J. van de Veke de
aanwezigen toe als voorzitter der harmonie „Da
Volharding". Hij deed dit met vreugde in het hart
omdat de langgekoesterde wensdroom in vervulling
was gegaan om ook eens in Zaamslag een concours
te mogen geven. Thans is deze dag gekomen en
spr. hoopte dat het weer zodanig zal zijp dat
zeer 'velen dit mooie muzikale feest hier mee zullen
willen maken. Hij bracht allereerst hulde aan het
wakkere bondsbestuur voor zijp vele en goede
zorgen en ook inzonderheid aan de burgemeester
en het gemeentebestuur, mitsgaders de gehele bur
gerij, van Zaamslag die zijn muziekvereniging zulk
een warm hart toedraagt en metterdaad door haar
steun op de goede weg heeft geholpen.
Hii verwelkomde de jury evenals de Belgische
vrienden en bracht ten slotte dank aan de heer
Klerk, voor de beschikbaarstelling van zijp weide.
De heer P. A. Ocké vertolkte de gevoelens van
net bondsbestuur en vond aanknoping in de woor
den van de burgemeester wien hij dank toebracht
voor de sympathieke en loffelij,ke medewerking.
Hij, onderstreepte diens woorden en citeerde de
woorden van een Engelsman die (vertaald) luid
den „De kunst zal nooit sterven I" Spr. doet
dit zinspelend op het bedanken van enkele ver
enigingen en zegt dat de Bond zich desondanks
krachtig voelt en op dezelfde wij,ze voort zal gaan
op de ingeslagen weg, daarmede de dilettantenkunst
dienende en omhoog brengend.
De heren Johan Pinkse en Meindert Boekei komen
hierna ter vergadering en de voorzitter richt zich
thans tot dezen met een 6peciaal woord van welkom.
Hij hoopt dat zij." als musici met een naam die
klank in de muziekwereld heeft de prestaties
„federatief' zullen beoordelen, d.w.z. zoals dit
geschiedt bij de Ned. Federatie van Muziekver
enigingen. Mocht door omstandigheden ooit onze
bond ten onder gaan. zegt spr. dan kunnen de
ernstig willenden altijd nog daar terecht en zul-
„Was het dat maar alleen, hoewel ik me daar
al zorg genoeg om maak. Maar dat is het ergst»
niet. Vader veroudert met de dag, hij heeft ver
driet, zorg, narigheid, veel meer narigheid dan
ik weet En hij wil het mij niet zeggen. Hij
snauwt me af. Hij behandelt me als een klein
ondeugend kind. En
„Ga door" moedigde hij aan.
„Nee" aarzelde ze, „dat kan ik niet zeggen.
Niet tegen jou. Dit gaat over de zaak."
„Vergeet een ogenblik dat ik in „De Gouden
Leeuw" zit" pleitte hij,. „Ikzelf vergeet dat iedere
keer als ik tegenover je zit. O, Marian, als die
zaken zich maar niet tussen ons schoven. Ik kan
zo blij, zijn soms als ik zie dat het vader goed
gaat. Maar nooit heb ik echt plezier 'in de
zaak want ik weet iedere klant meer bij, ons
is een klant bij jou minder. En ikik kan
daar ook met niemand over praten."
„Ook niet met je moeder
„Met moeder hoef ik niet te praten, die begrijpt
zulke dingen vanzelf. Maar wat kan ze doen
„Ja" zei Marian zacht, „wat kan ze doen
Hoe komt het Harm" vroeg ze opeens, blij, met
de afleiding, „dat je moeder zo is. Heeft ze een
ongeluk gehad
„Daar kan ik nu weer niet over praten" zei
hij, somber.
„Waarom niet Met mij niet Waarom vraag
je mij vertrouwen en vertrouw je mij niet 't
„Het is geen kwestie van vertrouwen. Je zoudt
de dingen verkeerd begrijpen. Je zou een ver
keerd beeld krijgen van
Jen zij daarin bevrediging van hun muzikale lief
hebberij, vinden.
De geografische ligging van Zeeuwsch-Vlaanderen
is oorzaak dat wij ons regionaal karakter vooralsnog
niet prijs kunnen geven, maar wij voelen ons één
met overig Nederland en zo verheugt het, voor
de zoveelste maal hier ook Watervliet te mogen
verwelkomen.
Door notaris Bekaart van Watervliet werd daar
op dank gebracht voor de hier evenals overal
elders ten opzichte van zijp vereniging gebleken
gastvrijheid. Hij hoopt dat de dag nog eens zal
mogen komen dat allen hier aanwezig nog eens
naar Watervliet zullen komen om aldaar ge
zamenlijk een concours te beleven.
Nadat nogmaals een dronk was uitgebracht op
de vriendschap en saamhorigheid ging het met
de drie opgestelde muziekkorpsen van Zaamslag,
Kloosterzande en Hoofdplaat aan het hoofd naar
het concoursterrein, nadat eerst nog een korte
muzikale rondwandeling door het dorp had plaats
gehad.
Het feestelijk bevlagde terrein vertoonde weer
het traditionele aspect en weldra was het eerste
korps gereed om met goed debuut het concours
te openen.
Jammer echter dat onder dit alles de lucht zich
steeds meer versomberd had. Grauwe wolkenvelden
kwamen steeds dreigender opzetten en zo viel spoe
dig nadat de eerste korpsen gestart de eerste
regen en was „Pluvius" wee^Btear om de slechte
reputatie van de Hemelvaartsdag weer eens te
meer te bevestigen.
Het spreekt vanzelf, dat dit danig van invloed
zou worden op het concoursbezoek. Want of
schoon de weerberichten slechts tegen de avond
onweers- of regenbuien hadden voorspeld., nu be
gon net direct na de middag te regenen en de or
ganisatoren trokken sombere gezichten, volkomen
in overeenstemming met het weer.
Aldus verliep op overigens vlotte wijze het
eerste deel van dit concours, dat later bleek velen
te hebben weerhouden Zaamslag te bezoeken.
De echte muziekliefhebbers echter lieten zich
nog door regen, noch door iets anders mismoe-
digen, doch trokken de „impermeabel" aan om
zo het optreden der diverse korpsen te blijven
volgen.
Later in de middag verbeterde weliswaar het
weer, maar de weersgesteldheid was en bleef
buiïg en zo verliep ook dit concours weer volgens
de onzalige traditie en was het de penningmeester
van de Bond, die een „strop" te incasseren kreeg.
Het concours zelf verliep bijpa minutieus vol
gens het tijdschema van het programma en werd
in dit opzicht volgens verwachting beëindigd.
Jury en secretariaat konden hun werk op de
allervlotste manier vervullen, zodat het laatst
optredende korps onder een climax van aandach
tig luisterende honderdtallen de nummers ten ge
hore bracht die voor de zoveelste maal, doch dit
maal met welsprekend applaus werden bezegeld.
Muzikaal en organisatorisch was ook dit con
cours een grandioos succes geworden en besloten
werd daarop eerst de grote verloting te houden,
die door „De Volharding" ter stijving harer kas
middelen was georganiseerd, nadat men zich had
beijverd nog honderden loten tussendoor het op
treden der korpsen aan de man te brengen.
Toen onder grote spanning deze verloting, met
als hoofdprijs een bromfiets, had plaats gehad en
tal van de aanwezigen gelukkige bezitters van een
fraaie prijs in de vorm van huishoudelijke voor
werpen of anderszins waren geworden was het
„Van wie
„Van mijn vader."
„Wat heeft je vader hier mee te maken
„Nu was het de beurt van Harm om te vechten
met zijp neiging hierover te zwijgen. Hij keek
haar aan, zoals ze daar zat. Eens zal ik het haar
toch moeten vertellen, dacht hij,.
„Luister" begon hij op zachte toon. „Vroeger
hadden we een zaak in Rotterdam. Vader heeft
•vroeger gevaren, hij heeft trouwens van alles
gedaan, overal gezworven. En vader was een prima
zakc-nman, maar hij had eeen gebrek. Hij dronk."
Hij, zweeg na deze onthulling, Marian keek hem
aan en in haar ogen las hij, dat hij door moest
gaan.
„Moeder had daar veel verdriet van" 'ver
telde de jongen op doffe toon „en telkens weer
smeekte ze vader er mee op te houden. Een
keertoen kwam vader weer zozo raar
thuis en moeder stond boven aan de trap. Ik
weet niet precies wat er gebeurd is, of ze ruzie
hadden moeder maakte nooit ruzie maar va
der kou soms erg kort aangebonden zijp maar
moederis van de trap gevallen. En daar-
dor is ze nu zo."
Marian's ogen werden donker. Ze zag voor
zich die grote sterke, wilskrachtige man, ,die
lieve, tere, levenslang gebrekkige vrouw, die ze
zo impulsief had omhelsd en die haar zo wonder
lijk had aangekeken
„Ja" ging Harm voort „nu zie ik het al aan
je gezicht Je ziet mijp vader als een bruut een
schoft Nu, dan zie je hem net zo als ik hem
ogenblik daar om over te gaan tot de bekend
making der prijjten.
Zoals gebruikelijk geschiedde deze uitreiking na
een toepasselijke met geestige kwinkslagen ge
kruide toespraak tot de verzamelde menigte door
de burgemeester.
Wij laten deze resultaten hieronder met de ver
melding daarachter van de verworven toegekende
prijs aan elk der deelnemende korpsen, volgen
De uitslag luidde
Derde Afdeling.
Fanfare „Oefening baart Kunst", Hoofdplaat,
56 p., Ie prijs en medaille van de heer Jac.
Dieleman Jz.
Tweede Afdeling.
Fanfare „Kon. Aardenburgse fanfare", Aarden-
burg, 42l/2 p., 3e prijs en medaille van mevr,
Herrebout-Rouw. ,^s ut en Genoegen", Nieuwvliet,
62 p., Ie prijs, fraaie beker van de Heinekens
Brouwerijen en zilveren lauwertak van de ver
eniging „Semper Avanti".
Harmonie „Concordia", Axel, 42 p., 3e prijs
en medaille van de vishandel I. van Fraaijenhove.
„St. Cecilia", Kloosterzande, 42 p., 3e prijs en
medaille van schoenhandel van Fraaijenhove.
Eerste Afdeling.
Fanfare Kon. fanfare „Eendragt inaekt magt".
Watervliet (B.), 116 p., Ie prij,s en medaille vat
de heer J. de Visser.
Harmenie Harmonie Terneuzen", Terneuzen.
105 p., 2e prijs en lauwertak van Transportbedrijf
A. Mechielsen. „De Volharding", Zaamslag, 112 p,
le prijs en fraaie medaille van de korfbalclub
„Scampolo".
Afdeling Uitmuntendheid.
Fanfare „Eendracht maakt macht", Groede,
1061/2 p., 2e prijs en medaille van het gemeente
bestuur van Zaamslag. Kon. Muziekvereniging
„Veronica", Zuidzande, 114l/2 p., le prijs en
fraaie medaille van de heer R. J. van de Veke
Ere-Afdeling.
Fanfare „Harmonie", Oostburg, 1031/2 p..
2e prijs en lauwertak va de v.v. „Zaamslag".
„Oefening kweekt kunst", Schoondijke, 128 p,
le prijs. Deze vereniging verwierf ditmaal d(
Bonds-wisselbeker met de ere-medaille van H. M,
de Koningin en daarnevens eveneens een fraait
beker uitgeloofd door de Heinekens Brouwerijen.
Zoals te begrijpen werd dit laatste prachtige re
sultaat met donderend applaus begroet. De Schoon-
dijkenaren zelf waren door deze moedgevende uit
slag na een paar maanden van ambitievolle studie
verkregen, overgelukkig en speciaal de eminente
en altijd bescheiden en bekwame dirigent, de heet
Adr. Luteijp was zichtbaar getroffen door deze
hoge, maar ten volle verdiende onderscheiding.
Met een pittige mars en later op de avond door
een welverzorgd concert werd deze glorieuze dag
besloten.
„Pluvius" had het Zaamslagse muziekfestijn op
wrede wijze verstoord. Maar de feestvierende con-
coursgangers hielden ook na het door Oefening
kweekt kunst" gegeven avondconcert, tot aan
^niddernachtelijk uur levendig en opgewekt vu
in muzikaal opzicht althans werd het een welge
slaagd concours, waaraan voor deelnemers en or
ganisatoren de allerprettigste herinneringen zul
len zijn verbonden. Ook, al was de regen een factor
die in financieel opzicht althans de verwachtingei
had teleurgesteld.
Het muzikaal succes van deze dag zal echter
het Bondsbestuur en de deelnemende verncigingeA
prikkelen tot steeds intensiever inspanning om
het muzikale gehalte op te voeren en daarmedl
cultureel werkzaam te blijven in eendracht
„volharding".
zag) jaren geleden Natuurlijk hoorde ik wel hoi
het gekomen was, dat moeder naar het ziekenhui:
moest, dat ze daar maanden moest liggen, dat
toen ze thuis kwam, invalide was E11 ik haatte
ïuiin vader ja, ik haatte hem."
„Dat kan ik me begrijpen" zei Marian zacht
„Het was moeilijk voor me" ging Harm voort
met een verlegen glimlach, „het was m >eilijk
voor me om hem te haten, te blijven hatjn. Want
hij was van toen af dezelfde niet meer. Allereerst
raakte hij geen drank meer aan. Geen druppel
Hij. ging door het huis, of er een dode was. Hf
had zijn hele zelfbewustzijn verloren. Hij com
mandeerde niet, hij liet mij ook mijn gang g
hij verbood me niets, vond alles goed. En hj
deed alles voor moeder, letterlijk alles. Maar it
haatte hem, ik meende dat ik hem moest hatet,
Ik zei niet meer tegen hem dan nodig was. We
gingen ais vreemden aan elkaar voorbij, En als
moeder er met me over wilde praten, liep ik
deur uit. Ik kon me toch niet begrijpen dat
na dit alles zozo gewoon tegen hem deed.
Marian zat met haar gezicht tussen haar elle
bogen, die rustten op het tafelblad. Ze had
oog van Harm af.
„En toen op een avond" vervolgde Harm
zijn moeilijk verhaal, „toen hoorde ik, in moedert
kamer stemmen. Het was vader, dat hoorde ik
aan het geluid. Niet aan zijn stem. Want die was
zo veranderd. Marian het was k verschrik-
kelij.k. Heb je wel eens een man horen huilen
kermen, snikken Zo'n grote man als mijp vader.
(Wordt vervolgd)
