AXELSCHE COURANT De Mens, AXELSCHE H COURANT Rechte of kronkelwegen? 1V©K@IL gtoezicht Hia riet MENS cnntrnl^prt. van Bestuur NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD Verschijnt iedere VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN Woensdag en Zaterdag Drukker-Uitgeefster: Firma J. C. VINK Adres Redactie en Administratie AXEL Markt 12 Postbus 16 Tel. 56§ Hoofdredactie T. C. VINK-van VESSEM NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD Verschijnt iedere VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN Woensdag en Zaterdag Drukker-Uitgeefster: Firma J. C. VINK Adres Redactie en Administratie AXEL Markt 12 Postbus 16 Tel. 56§ Hoofdredactie: T. C. VINK-van VESSEM de beste tandpasta die men U raden kan Frankering bij Abonnement Axel. ZATERDAG 6 SEPTEMBER 1952 66e JAARGANG No. 95 n Abonnements prijs: Losse nummers* Kwartaal abonnement Axel binnen de kom il Alle andere plaatsen ln Nederland en Ned. Indlé il. Buitenland il. 1 - X Advertentieprijs 1 7 cent per m.m. Ingezonden Mededeelingen 20 cent per m.m. Kleine Adverteutlèn Uwximum 8 regels) 1 5 regels 60 cent. iedere regel meer 12 cent extra. deze gevallen wordt het gevaar voor het optreden van aderverkalking niet algemeen erkend. V. M. Iemand vertelde mij dat men van vlier- bloemen een heerlijke drank kan maken en van vlierbessen een soort wij,n. Is dit juist en kunt Frankering bij Abonnement Axel. WOENSDAG 3 SEPTEMBER 1952 66e JAARGANG No. 94 Abonnement!- Pril"' Losse nummers. Kwartaal abonnement Axel binnen de kom H Alle andere plaatsen ln Nederland en Ned. Indie fl. Buitenland 11. 1 Advertentie prijs 7 cent per m.m. Ingezonden Mededeelingen 20 cent per m.m. Klolne Adverteutièn jma dmum 8 regels) 1 - 5 regels 60 cent. tedere regel meer 12 cent extra. Vlierbloesemthee 4 theelepels gedroogde vlier bloesem, 1 l.ter kokend water op de vlierbloesem gieten. De thee een kwartier laten trekken. Vlierbloeseninectar 4 kopjes (plm. 70 gram) vers geplukte vlierboesem zonder steeltij.es, 200 gram suiker, 1 citroenschil (sap van citroen), 1 liter de suiker en de citroen ten trekken. De kokende spoelde bloesem gieten in mengsel enige uren afgedekt zeven en in goed schoon- doen. Men kan het enigj zeer koel bewaren en men :n. Voegt men iets opgelost 1 citroensap toe, dan ver- er, geuriger smaak. Op een keerpunt de: tij,den zal men heel vaak zien, dat datgene, wat gisteren als hèt enig juiste gold, vandaag als precies even onjuist wordt be schouwd. Het ideaal der wegenbouwers van gis teren, vooral de Amerikaanse en de Italiaanse, was de rechte weg zij beschouwden het als een hinderlijke onvolkomenheid van onze aardbol, dat het slechts zelden mogelijk is een weg over een langer traject dan 30 of 40 km. kaarsrecht te houden. Vandaag is men er zich van bewust, dat een rechte weg heel onaangename schaduwzijden kan hebben men denkt niet meer over 30 of 40 kmmen vraagt zich eerder af, of een recht stuk van 3 km. niet te lang is. De moderne fweg behoort dus te kronkelen Goed, dan ontwerpen wij wegen, die zieh aanpassen bij de mode en die kwistig bochten vertonen. Het is mogelijk, dat men deze vraag gesteld heeft om uiting te geven aan een romantische drang, die door papier en rekenliniaal opzij, ge zet was, of met de minder edele bedoeling hen belachelijk te maken, die bang zijn geworden door de uitspraak van een ingenieur, die beweerde „Wij hebben toch een lineaal om de wegen go recht mogelijk te maken." In elk geval bewijst de vraag, dat er ruimte is voor misverstanden in een mate, die allerminst bevorderlijk kan zijn voor de ontwikkeling der wegenbouw-techniek tot wegenbouwkunst. De rechte is niet afkomstig van deze aarde en zij komt in de natuur niet voor. Geen enkel levend wezen kan zich precies in een rechte lijn voort bewegen. Het gemeenschappelijk kenteken van alle levende wezens is het rhytme, het slingeren van de ene pool naar de andere. Ook de mens is onder worpen aan deze wet de natuurlijke lijn zijner voortbeweging gelijkt op een regelmatige slinger- lijp. Als hij zich sterk inspant, kan hf} er voor zorgen, dat hij slechts in geringe mate van de rechte lijn afwijkt maar het resultaat is volkomen onevenredig aan de inspanning. Alleen het dode ding, b.v. een afgeschoten pijj, volgt willoos fle eens aangegeven richting en beweegt zich langs een haan, die men mathematisch kan berekenen. Toch lijkt het, alsof de oude kronkelwegen alle dateren uit vcrvaltijdperken van wegenaanleg. Zowel de Romeinse als de Napoleontische wegen zijn zoveel mogelijk recht ook de eerste moderne wegen voor snelverkeer, de spoorlijnen, hebben deze teudenz. Het is beg"ij,pelijk dat rationeel en technisch denkende veroveraars dit deden. Voor Napoleon en de Romeinen hadden de wegen slechts één hoofddoel het scheppen van de mogelijkheid om troepen snel naar en over de grens te kunnen brengen. Men heeft echter nog nooit aan een marcherende troep gevraagd of deze een rechte weg aangenaam vond. Iedereen die dagen achter een heeft moeten marcheren zonder het doel te kennen, weet, dat geen enkele weg vermoeiender is dan de eindeloze kaarsrechte baan, om het even of die eindigt aan de horizon, of over zeven bergen heen telkens weer in de hemel verdwijnt. De ouderwetse voertuigen ondervonden geen hinder van de rechte wegen zij hadden voldoende ruimte om naar hun eigen wetten heen en weer te slingeren. Het is werkelijk niet zonder cedel, dat het zoveel moeite kost tegenwoordig ook het langzame verkeer te binden aan een smalle rijbaan. De machinist behoeft zich geen geweld aan te doen om de rechte weg te houden, daarvoor zor- den, daarvoor zorgen de rails de strakke lij,n ;verveelt de treinreiziger niet, daar hij, ze niet ziet. De reiziger zal hoogstens opmerken, dat de trein in een bocht rustiger ligt dan op een recht stuk door slingeren en stampen probeert zelfs de dode massa de levende te imiteren. De moderne weg is echter niet gebouwd ter wille van wagens getrokken door paarden, van marcherende troepen of treinen, maar voor auto's die zich vrij, bewegen kunnen en die door men sen bestuurd worden. In plaats van de" massa is de zelfstandige persoonlijkheid gekomen. Eu deze gevoelt zich des te vrijer en des te zekerder, naar mate hij minder gedwongen wordt een starre, hem vreemde lijn te volgen en naarmate de weg zich meer aansluit bij zijn rhytme. Ongetwijfeld is de onbeperkte snelheid, die de bestuurder van een krachtige wagen op een rechte weg bereiken kan, aanlokkelijk en aantrekkelijk men kan deze ge waarwording vergelijken met die van rechte af daling van de skiër. Het is voortreffelijk die gewaarwording te kennen, maar zij moet voorbij gaan. Trouwens het aantal bezitters van zeer snelle wagen zal altijd gering blijven de overgrote meer derheid der autorij.ders zal niet sneller dan 100 km. kunnen rijden en het zou dus dwaasheid zijn alleen met de eerst: categorie rekening te hou den. En voor hem, die 100 km. rijdt, is een recht 'stuk weg vau 6 km reeds inspannend en vermoeiend. Dit alles geldt in veel sterkere mate voor de autoweg dan voor de gewone wegen. Want de autoweg kent geen kruispunten, dorpstraten en scherpe bochten meer maar dat betekent, dat er even veel punten, waarbij men op moet letten ver dwenen zijn. Het schijnt niet voldoende te zijn voor een mens alleen maar weg en wagens in het vvizier te krijgen. Ofwel de eentonigheid van de weg wordt hem de baas, zodat hij in slaap valt, ofwel hij poogt het rechte stuk zo snel mogelijk af te werken, hij, spant zichzelf en zijn motor te sterk in en vergeet adem te halen. Daardoor geraakt hij in de war en verliest hij misschien 'de controle over zijn stuur. Er is nog een reden, waarom desnoods een oude weg beter over een lengte van 20 km. recht kan zijn dan een moderne autoweg over een lengte van vijf. Op de oude smalle weg ziet men geen horizon, men toeft in de ruimte van de grote allee. Bij,na nergens rijdt men bij dag en nacht zo veilig als onder het loof van oude bomen. Maar het zal nog decenniën duren, eer de bomen langs de nieuwe wegen zulk een veiligheid ver schaffen. Dus moet men de nieuwe wegen laten kronkelen V Om het even of deze vraag in ernst wordt ge meend of spottend wordt gesteld,' luidt het ant woord neen Men an^et niets doen men moet niet opzettelijk een weg recht maken en men moet hem niet opzettelijk laten kronkelen. In feite biedt het landschap altijd weer zelf de oplossing der opgave hieruit volgt, dat men die oplossing eerder kan vinden door zich in te leven in de streek zelf dau met, behulp van een lineaal. Hij maakt de beste en mooiste weg, die zich door het landschap laat yoorsehrijven, hoe deze moet lopen, welke bochten' hij moet maken en waar hij, recht moet wezen. Op alle gebieden waar de kunstenaar scheppend werkt en wegen bouw moet kunst zijn is willekeur taboe. Ook al houdt de ontwerper zich aan de feitelijke ge gevenheid, dan heeft hij, nog genoeg te doen met de berekening van het rechte gedeelte en van de straal der bochten. Eén diiag staat vast de straal van de bochten in moderne wegen moet zo groot mogelijk zijn. Die straal kan een mini mumgrens hebben, maar nooit een maximum. Alleen dan krijgt men de innerlijke harmonie, die nodig is voor een kunstwerk bij, scherpe bochten horen korte stukken rechte weg, bij, grote bochten 'lange rechte stukken. In een landschap waa r inen lange stukkeu rechte weg kan maken, is het ook al tijd mogelijk grote bochten te projecteren. Na een lang recht gedeelte vindt men een bocht met een straal van 2000 meter reeds scherp. Er zijp twee gevallen, waarin de rechte weg ook thans nog bestaansrecht heeft. In de eerste plaats in een landschap dat gekenmerkt wordt door rechte lijnen, als b.v. nieuwe ontginningen, met haar lange rechte dijken en sloten. Hier kan de grote weg alleen maar die rechte lijnen volgei: en omdat die rechte lijnen een eenheid vormen met het landschap, leveren zij, geen gevaar op. De bewoners van zulke gebieden zijn volkomen gewend aan de rechte lijn en de vreemdeling ge voelt een eender rhytme in landschap en weg. Het tweede geval doet zich voor, als de weg leidt naar een bepaald doel. Dan kan de rechte weg ongetwijfeld dienstbaar gemaakt worden aan de artistieke zin. De latste kilometers van een auto weg, die uitloopt op een grote stad moeten vlak en recht zijn, zij moeten geflankeerd worden door rijen heel hoge en grote bomen. Volgens een onbewezen axioma uit de meetkunde is de rechte lijn de kortste verbinding tussen twee punten. Dit is een theoretische stelling. Daar tegenover staat de oude voermansleuze „Een goede bocht, de kortste tocht." En in gevallen, waarin twijfel bestaat, heeft het leven altijd gelijk. (Uit een artikel van Prof. A. Seifert in „Türmer"). H6T NIEUWE KABINET. Maandag is het koninklijk besluit getekend, waarbij Dr. W. Drees tot minister-president en minister van algemene zaken is benoemd. Als vice-minister-president en minister van maatschap pelijke zorg treedt op prof. rnr. L. J. M. Beel (K.V.P.). Verder zijn benoemd tot minister van buiten landse zaken, mr. J. W. Beyen (partijloos) en mr. J. M. A. Luns (K.V.P.) justitie, mr. L. A. Donker (arb.) sociale zaken, J. G. Suurhof (arb.) financiën, J. v. d. Kieft (arb.), economische zaken, prof. dr. J, Zijjstra (a.-r.) P.B.O. en bezitssprei- ding, A. C. de Bruijn (K.V.P.) onderwijs, kunsten en wetenschappen, mr. Th. J. Cals (K.V.P. weder opbouw en volkshuisvesting, ir. H. S. J. Witte (K.V.P.) landbouw, visserij, en voedselvoorziening, S. L. Mansholt (arb.) verkeer en waterstaat, mr. J. Algera (a.r.) oorlog en marine, ir. G. Staf (G.H.) overzeese rijksdelen, prof. mr. dr. W. J. A. Kernkamp (C.H.). Een minister van binnenlandse zaken werd nog niet benoemd. Er is nog overleg gaande, wie uit de K.V.P. op deze post zal worden aangewezen. Nieuwe leden van de Staten-Generaal. Door de benoeming van de heren mr. Gals, mr. Donker, dr. Drees, Suurhof, Mansholt, mr. Altera en ir. Staf tot minister en van de heer Moorman ;tot staatssecretaris ontstaan enige vacatures in de Tweede Kamer. Voor gekozen verklaring deze vacatures komen thans in aanmerking resp, de heren J. H. W. van Koeverden (K.V.P.), mej. J. Zeelenberg (arb.), D. Roemers (arb.). H. Pe- schar (arb.), J. Blom (arb.), J. van Baal (a.r.), mr. H. Mulderije (C.H.), en H. M. J. Dassen (K.V.? 1 De heer Mulderije heeft deel uitgemaakt van het afgetreden kabinet de heren van Koeverden en Dassen hebben zitting gehad in de Tweede Kamer. de bestrijding van luis in met DDT onjuist. 2. Ik m" in de stam van een nt mag worden gebruikt hte vrager vergeet, dat het leken betreft en niet voor l. De bestrijding van lusi n met DDT is voor leken na enkele dagen heus wel is het goedkoper dan het hion bevattende middelen en en tevens gevaarlijk voor Vat de „worm" in destam reft, indien de heer K. zelf is, kan hij er ook beter :r geval hartelijk dank voor dviezen. een kruidenierswinkel, maar ■sonen telt moet inij,n man Hij vent een paar dagen en textiel. Wanneer heeft lag- :e spijt kunnen wij op deze ntwoord geven. Dit is ech* n alleen door de Raad val vorden of u voor een uit- komt. Het beste is, dat 'al eens aan de Raad van iteerde was er geen ndere enst, die zeer om personeel hem wel moest benoemen, der, dat ook op het werk 'die aldus het rapport diploma waterbouwkundig ld, nogal iets valt aan te jet nu eenmaal werken met ii,n aangenomen in een tijd- ;uze was in personeel. men in het hoofdkantoor n overlaat, was bekend en reden tot het voorbereiden reorganisatie. Deze reorga- a eenvoudige zaak. Ier, die eveneens in de brief rd destijds door de vorige i met de bedoeling, dat hij voorkomende gevallen de i. Deze ambtenaar bleek de eigenschappen echter niet daarom nog niet in vaste de gedachte dwaas, dat de werk per fiets zouden kun- v. O. suggereerde. Het dis- Iwaarde b.v. beslaat een op- ha.. waarin zeven kerkdor- hten zijn gelegen. De op en auto-toelage van f 800 in verband met de gestegen gd met 15o/o- Een gelijke e andere opzichters, terwijl tleinere districten respectie- f 300 als auto-toelage ont- van het hoofdkantoor kostte jrin een bedrag van f 587.50 ;een per week neerkomt op 100, zoals de heer van O. t rapport er nog op, dat de typiste f 300 verdient, elefoniste-typiste is na het functionnaris niet vervuld n door de adjunct-commies iliats belast is met de ver- ef.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1952 | | pagina 1